|
Als je in een file staat, heb je tijd om rond te kijken. Je ziet dingen waar je anders niet op zou letten, gewoon omdat je er zonder file voorbijraast.
Vandaag had ik weer de 'luxe' om te observeren. Terwijl we stonden te wachten om enkele cm's vooruit te kunnen rijden, keek ik links van mij. Aan de overkant van de straat stond een camionette geparkeerd. De chauffeur zat een potje yoghurt uit te lepelen. Ik zag hem scheppen, de lepel naar zijn mond brengen....vanaf dan zat ik inwendig te lachen. Telkens, net voor hij de lepel in zijn mond stak, verscheen zijn tong alsof hij bang was dat er anders een drupje yoghurt zou verloren gaan: scheppen, naar zijn mond, tong uit, happen. Dat herhaalde zich meerdere keren voor we eindelijk konden doorrijden. Ik begon mij af te vragen of ik ook, als iets moet gelepeld worden, op die manier at.
Als je er zit op te kijken is het eigenlijk maar een raar zicht, die tong die steeds verschijnt net voor de lepel in de mond gaat. Sommige handelingen gebeuren zodanig automatisch dat we mss niet beseffen dat iets wat vreemd lijkt. Ik heb ondertussen mijzelf gerustgesteld: mijn tong blijft in mijn mond als ik iets eet met een lepel of een vork . Maar geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt om aan ook maar éen iemand te vertellen dat ik voor de spiegel enkele happen yoghurt at, bij wijze van test.
|
)
.
.
...ik zat bij de ollandertjes ...een beetje gewandeld kibbeling gegeten een terasje gewandeld weer wat gegeten ...maar vooral veel gebabbeld met dochter en kleindochter ...de grootste de kleinste daar ik ik naar uit ze komt morgen thuis van haar eerste kamp ...wel fijn we kunnen iedere dag volgen met een filmpje langs you tube ...toch tof he dat internet
