|
Goeie zondag aan iedereen en een goeie start van de herfst..
Het grijs heeft zich hier ingeruild voor de zon en daar moeten we nog van genieten want ik vrees dat we het beste gehad hebben! Maar daarover een andere keer. Waar ik het wel over heb is die onberekenbaarheid van onze geest ..
Vanmorgen kwam ik wakker uit een aangename maar rare droom! Ik was samen met blogmaatjes Jeske en Ani het Westen van ons landeke onveilig aan het maken. Dat Jeske met een arm in de gips zat dat namen er maar bij we haakten in langs haar goede kant. Ik herinner mij dat we veel gelachen hebben maar vraag me niet waarmee? Bekaf van onze terrassentocht en wandelingen hebben we dan maar uitgeslapen in mijn ouderlijke thuis. Nog zo iets, die thuis is al een tijdje mijn thuis niet meer en onlangs kwam ik er voorbij en herkende het huis bijna niet meer. De jonge eigenaar maakt er een moderne beauty van zowel van binnen als van buiten. Ik mocht even binnenkomen om alles te bewonderen. Ons ma zou nogal een borst opzetten moest ze zien hoe haar stulpje omgebouwd werd!!
Maar het gekste is dat ik zo'n duidelijk beeld had van de blogmaatjes al heb ik Ani nog nooit gezien. Jeske ken ik wel dus haar beeld kwam normaal binnen maar Ani heb ik blijkbaar geschets aan de hand van de contacten die we hier hebben en wat ze bij mij oproepen. Ik kan niet zeggen of het echt klopt, volgens Ani blijkbaar wel maar toch sta ik verbaasd hoe in onze geest een beeld gevormd wordt van de personen die we in ons leven ontmoeten al dan niet visueel! Dat Myette ons 's morgens aan de koffie tafel vergezelde, verwondert me niet want dat maatje ken ik beter en die houdt ook wel van een onderonsje .
Zeg nu nog eens dat sennet geen deuren opent en diegenen die ervan weglopen hebben ongelijk! 
|
)
.
.
