Sinds een tijdje zie ik hem regelmatig in onze tuin, een bruin/zwarte merel met de bijna kale kop. Op het eerste zicht lijkt hij echt een sukkeltje en toch heeft hij iets grappigs.
Vanuit de keuken doet hij me aan een kleine gier denken. Samen met andere vogels komt hij regelmatig een kruimeltje meepikken van de broodkorrels die ik af en toe op het terras gooi. Volgens mij is het een vrouwtje, bruine veren weetje wel, maar dan wel een oud vrouwtje. Echt vinnig is zij niet meer.
Vandaag zat ze rustig op de tuintafel en keek ons tussen de regendruppels gewoon aan. Het leek wel of ze ons iets wilde vragen of was ze gewoon verdwaald in haar vogelwereld? Volgens mij is ze niet alleen oud maar ook dement zoals ze erbij zat. Nadat ze nog een souvenirtje op de tafel had achtergelaten, is ze weggevlogen. Het zou mij niet verwonderen als het één van de laatste keren was dat we haar zagen. Eén ding staat vast de winter zal ze echt niet overleven zonder haar hoofddeksel.
|