|
Het werd een najaarse wandeling door het bos eergisteren. De zon speelde nu en dan verstoppertjetussen de vele wolken, maar het kon de eekhoorn op onze weg niet deren. Het werd een staargevecht : de eekhoorn hield ons in het oog, wij hem. Wie zou het eerst wegwandelen ? De eekhoorn had meer geduld.
Ik vind het zalig zo, wandelen in de open natuur, terwijl het hele lichaam zich ontspant en je door de natuur op de juist plek komt.
We hielden een gesprek over ons "eenvoudig leven". Dat we moeten genieten van elk moment van ons samenzijn en er samen het maximum moeten uithalen!
We liepen door het bos en babbelden honderduit. Echte gesprekken gaan verdacht goed in dat bos, alsof je door de aarde zelf gekoesterd wordt, of misschien is het gewoon de stap die de ademhaling volgt en het ritme van het hart eindelijk niet meer in versnelling hoeft.
Thuis gekomen wachtte een lekker kopje koffie. Weer een rijke dag vond ik . Bijzonder voldaan voelde ik mij. Ach veel heeft een mens de dag van vandaag niet meer nodig om content te zijn! Misschien komt het door het gezelschap, misschien ook door de eenvoud van de dag. Of door alletwee. 
|
)
