Gejaagd door..., neen , niet door de wind maar door het leven. Gedreven door de menigte. Gejaagd als een TGV, geen tijd om te kijken steeds weer vooruit!
Vooruit.. voor wie , voor wat? Uiteindelijk streven naar de harmonie van een rijk gevuld leven. Beseffen dat, wanneer de tijd gekomen is, we enkel onze ogen willen sluiten met een hart vervuld van liefde.
Reacties op bericht (7)
24-01-2009
ppsjes, link naar onze wandelingen en soms nog iets
gejaagd soms loop het vast ,zoveel te doen echt wij leven in lux in onze belgie
Groetjes uit middelkerke
24-01-2009 om 23:17
geschreven door georges
*
Volgens mijn dokter is het jachtige leven dat ik geleid heb het resultaat dat ik nu CVS heb. Als alleenstaande moeder van twee kinderen en full-time ( minstens twaalf uur per dag) werkende in de horeca heb ik heel wat uren slaap gemist, als het ware dubbel geleefd. Net als Michelly heb ik nu nog altijd die gejaagdheid in me, er is weinig dat ik traag en rustig kan uitvoeren. Maar de CVS dwingt mij er nu toe en dat brengt dan weer frustratie mee. Ten pis! Ik zal het maar zeggen zoals Piaf, "Je ne regrette rien." Dikke knuffels
PS: Tina Turner, nog iemand die bij mij in de bovenste schuif ligt. Heb ik ook heel wat muziek van. Een echt fenomeen is die dame. Spijtig dat ik niet wist dat ze naar Antwerpen kwam, ik was zeker gaan kijken.
24-01-2009 om 21:09
geschreven door huismusje
..
Het is de wereld die zot draait. Er zijn van die momenten dat ik roepen wil, "Stop, ik spring er af", maar ik zal nog een tijdje mee moeten rondjes maken, wel op mijn eigen manier, "met de voet van het gaspedaal en de handrem aangetrokken". Groetjes.
24-01-2009 om 17:05
geschreven door Ludovikus
!!!
Zeker als je als vrouw met een huishouden, man en kind, steeds een volledige job buitenshuis erbij deed, zit dat er gewoon ingebakken, om te plannen en te jagen. Als ik met iets bezig ben thuis staat M. soms naar me te kijken en vraagt dan gewoon: Wie zit er achter je aan? Dat gaat er echt niet meer uit,denk ik. Wordt misschien iets minder maar echt verdwijnen, na zoveel jaren, zie ik niet zo direct gebeuren. Heeft natuurlijk ook te maken met je aard en karakter en dus zal ik mezelf maar proberen te aanvaarden, zoals ik ben hé.
Warme groet van mij.
Michelly
24-01-2009 om 17:01
geschreven door Michelly
Niet meer met mij
Dag Natoken, herinner me ook de tijd toen ik nog ging werken, was ook altijd jacht, vloog ook altijd van hier naar daar, alles moest direkt af zijn, om aan het volgende te beginnen, feitelijk maakte ik mijn eigen horendol. Wilde op fabriek altijd tot de beste behoren. Moet eerlijk bekennen dt ik het af en toe nog heb, mijn eigen afjagen, al is het niet meer nodig. De ene mens is de andere niet, he Natoken, zullen ons daar maar bij neeleggen, niet letterlijk dan. Nog een prettig weekend, hopelijk kan je nog wat in uw hof werken, ontspannend of niet bij u. Groetjes P.B.
24-01-2009 om 07:38
geschreven door peeters robert
23-01-2009
Gejaagd door zoveel ...... of opgejaagd.....
Een op vijf personen is hooggevoelig of high sensitive. Een beetje gevoeliger zijn dan gemiddeld, het lijktmaar een zoveelste detail van een persoonlijkheid. Maar het kan iemand naar depressie, sociaal isolementof zelfs naar de armoedegrens voeren. Misschien daar ook eens aan denken bij dit regenweer zou geen kwaad kunnen en het iets rustiger aan doen.
23-01-2009 om 23:16
geschreven door Amor Fati
...
Ja, soms is het leven zo jachtig dat een mens niet meer weet of hij/zij van voren of van achteren leeft. Toch is het verstandig om van tijd tot tijd een pas op de plaats te maken. Dat geldt voor ieder mens!
)
