De winterse kou blijft duren en maakt een mens zelfs een beetje nostalgisch. Hier een paar winterse herinneringen... Als klein meisje woonde ik op " den buiten " en moest een heel eind op de fiets naar school. Ik droeg geen lange broek dat was toen nog niet " zedig " voor meisjes!! Ik moest van die collants dragen! Van die wollen kousenbroeken, weet je nog? En jeuken dat die dingen deden! Maar willen of niet ik moest ze aandoen van ons ma. Stiekem deed ik er een paar sokken onder en toen ik eenmaal op school kwam, verdween de kousenbroek in de boekentas. Vooraleer ik dan s' avonds weer naar huis ging, mocht ik niet vergeten die krengen terug aan te doen, want anders zwaaide er wat!!
Ik was als kind al een boekenworm en het liefst zat ik te lezen in de keuken met mijn voeten in de oven van de kachel, jullie kennen dat misschien ook nog wel zo'n bruin -rood model? Daar maakte ons ma de lekkerste dingen in zoals appeltjes met bruine suiker,mmmmmmm..
Op een keer zat ik , met mijn pop op schoot,
voetjes in de oven, lekker warm
helemaal verdiept in het verhaal van "Arendsoog en Witte Veder" te lezen
toen ik opeens ma hoorde roepen! " Wat stinkt er hier zo, precies gesmolten plastiek!" Oooo weee., mijn poppenkind was naar beneden gezakt met haar beentjes tot in de oven en daar kon ze niet goed tegen want haar beentjes waren bijna helemaal gesmolten! Ik was helemaal in paniek maar er was niks meer aan te doen. Toch heb ik mijn poppenkind niet weggegooid . Mijn minder valide popje heeft nog heel lang op mijn bed gezeten met een broekje aan dat ma later voor haar breide om mij te troosten en zo de "vermassacreerde" beentjes te verbergen...
Wat er allemaal door je hoofd kan gaan enkel omdat het koud is....
Nog een fijn weekend aan iedereen die hier passeert...en hou jullie voetjes " veilig" warm!
Reacties op bericht (7)
24-02-2009
..
Ik zat als dertienjarige ooit een heel spannend boek te lezen. Moeder riep en ik keek omhoog en het menske viel bijna van haar sus. "Wat hedde gij gedaan?" riep ze, (maar dan op z'n Mechels) (Wa edde gaa gedaaaan?)
Ik had zonder het te weten een hele wenkbrauw weggeplukt Moeder heeft er eentje op getekend tot het terug aangegroeid was! 't was geen zicht.
Groetjes!
24-02-2009 om 15:38
geschreven door bojako
22-02-2009
Ja die leuvense stoof!
Zo kort met de benen bij die gloeiende bol zitten tot de huid vuurrood werd en begon je jeuken. Maar gezellig was dat ding, dat zoveel plaats innam, wel. Later werd ze vervangen door de cuisenière. Wat die jeukerige kousebroeken betreft: die hadden wij nog niet in die tijd. Wij gingen met de blote billen naar school en het gevolg was dat we niet alleen wintervoeten hadden, maar ook winterbillen, aan de binnenkant van de bil. Jeuken deden echter die wollen onderlijfjes en pull's. Ik kan geen wol verdragen, nu nog niet, en dan kun je je de gevolgen wel voorstellen. Ik sta op elke foto als kind, je krabben, maar nu weet ik ook waarom! Warme groet en ik help je roepen op de zon. Michelly
22-02-2009 om 00:47
geschreven door Michelly
..
Waren het de boeken van Karl May, die je toen las, over Winetou en Old Shatterhand. Hij schreef wild west verhalen en was een Duitser die nooit in Amerika was geweest. Ik heb ze zelf allemaal gelezen. Waarschijnlijk ook bij de Leuvensestoof zoals jij. Mijn kapblokken (klompen zonder leren riempje)zijn r ooit in de oven in brand geschoten. Groetjes.
22-02-2009 om 00:17
geschreven door Ludovikus
21-02-2009
Leuvense stoof
Dag Natoken,
mijn jeugd heb ik doorgrebracht in Herentals,een boerendorp zegden ze hier.Naar school gaan was ook een heel eind, vermits wij wat buiten het"dorp" woonden. Een heel ind om kattenkwaad uit te halen, de bieten uit het veld trekken om de boer achter ons te laten lopen, konden met die bieten toch niets doen.In de winter zaten we ook met de buren rond de stoof, koffie voor de vrouwen,jeneverke voor de mannen.Strafffe verhalen werden daar verteld, spijtig dat we zo vroeg moesten gaan slapen, maar mijn moeder verwarmde een baksteeen op de stoof en wikkelde die in een doek en stak die vanachter in ons bed,lekker warm.
Er zijn nog zoveel mooie herinneringen als kind aan die tijd,weet wel dat ze vroeger hard moesten werken, voor een beetje ontsanning.
Zo Natoken, nog een goed weekend gewenst voor heel de familie, robert
21-02-2009 om 15:54
geschreven door peeters robert
*
Een winters tafereel: Een groot glas Stout met rauwe eierdooier en suiker voor mijn pleegzus, een dito glas voor mij maar dan een veel kleiner formaat. Heeeel lekker vond ik dat als kleuter, zo lekker dat ik op een onbewaakt ogenblik beide glazen opdronk. Resultaat; geen school die dag voor bibi, en voor de rest van de dag met de voetjes in het oventje van de stoof met een boek op schoot. Dwz, nadat ik mijn roes had uitgeslapen. Volgens mij is toen de grondslag gelegd voor de Trappist met veeeeel grenadine die ik nu zo graag lust.
Ik groet je met mijn rechterhand aan mijn linker slaap, en zeg, alaaf. Dikke knuffels erbij en tot de volgende
21-02-2009 om 00:39
geschreven door huismusje
Prettig weekend
Vroeger moesten we nog met de fiets naar school he.
Bij mijn grootouders was het een Leuvense stoof. Vele mensen noemen deze kachels wel eens een "buzestove" omwille van het buisvormige model van sommige types. De Leuvense stoven staan ook bekend voor de gezellige taferelen die er zich rond afspelen, zoals de moeder des huizes die staat te koken op de haard.
Als het vuur wat te hevig was lichtte mijn grootvader het deksel een beetje op met een ijzeren pook en legde die wat opzij . In de wintermaandenbij schemerlicht gaf dat een spookachtig licht in de woonkamer. Ik zette dan mijn schoenen onder de kachel en legde mijn voeten op de onderkant van die Leuvense stoof. Daar luisterde ik regelmatig naar de mooie verhalen die mijn grootvader vertelde.Of het nu echt was of niet wat hij vertelde is een ander verhaal want hij was een droge grappenmaker,maar boeiend was het wel
)
.
