Het is steeds een kunst om kleine bezoekertjes bezig te houden. Gelukkig liggen hier laden vol spelen van vroeger en van ons kinderen. Daarom had ik besloten om eens de schifting te maken wat er nu al wel of niet kon gespeeld worden. Zo botste ik op een van de meest vermakelijke spelletjes die ik ken: het ganzenbord. Dat moet tegenwoordig met een tussen-n, dus doe ik dat maar. Al die spelletjes uit mijn jeugd worden ook nu nog gespeeld en hebben maar één ding gemeen: elkaar aftroeven en dwars zitten. Of je het nu hebt over domino, ganzenbord, mens erger je niet of Monopoly. Ik vond dat Monopoly altijd lagere instincten losmaakte.
Geld, geld, geld, bezit, bezit, huizen en hotels. Kwam je op de Kalverstraat met een hotel, dan was je geruïneerd.
Je kreeg bij AF dan wel 200 franken, maar dat was een druppel op een hete plaat. Alle kaarten omleggen en hypotheken nemen, was dan de boodschap. Het begin van het einde.
En het duurde zo gruwelijk lang. Vooral als je het met vier speelde. Een hele middag was je bezig, afin als het regende, had je toch niks te doen dan maar Monopoly.
Maar ik wilde het nu over het ganzenbord hebben. Het beginspelletje voor de kleintjes dacht ik en dat heb ik hier vorige week met de tweeling geprobeerd om te spelen. Zo leren ze tot 6 tellen door de dobbelsteen en opmerkzaam zijn door te zien naar welke kant de ganzen kijken. So far so good maar ...leg maar eens uit aan zo'n " piepkuikentjes" waarom ze ineens zes plaatsen mogen opschuiven en dan ineens vier terug moeten!!. Dat kan nog juist als je de oogjes op de dobbelstenen uitlegt! Maar vertel ze eens dat ze opnieuw moeten beginnen! Huilbuien en weglopen en ze dan teruglokken met allerlei onzin. Daarom dat ik het eenvoudig hield. Met de oudsten kan ik al wat verder gaan, denk ik. Hoewel.. Ik herinner me dat het meest vreselijke de gevangenis was. Wachten tot je verlost wordt! Niemand deed dat, ze liepen allemaal dwars over je heen en daar zat je dan te zuchten in de kluisters. .Niemand kwam, iemand anders won. . Voetangels en klemmen dat is het ganzenspel. Het is naar het leven getekend. Alle goede en kwade kwaliteiten van het leven zijn erin verwerkt. Over levenslessen gesproken. Zal ik het een volgende keer toch eens uitproberen met de oudste kleinkinderen? Ik aarzel nog want ik weet nu al wat ik mij op de nek haal ......en toch die levenslessen hé..!!
Reacties op bericht (7)
16-04-2009
Hoe dikwijls
ik die vraag gesteld krijg van, mijn kleinkinderen: Omi wil je een spelletje met me spelen. Ze zijn 11 en 8 jaar, maar dat begon al toen ze heel klein waren. Zo van die plaatjes, die je met de beeldkant naar beneden op tafel moet leggen en om dan steeds twee dezelfde eruit te kunnen pikken. Kon nooit winnen van mijn kleindochter. Dan zei ze dat ik ook beter moest opletten. Maar zij heeft als het ware een fotografisch geheugen en wist precies waar die dingen lagen als ze eenmaal omgedraaid waren geweest. Ik wist het ongeveer en dat was natuurlijk niet voldoende!! Maar het is inderdaad heerlijk en onze zoon en zijn vrouw doen dat ook erg veel : o.a. scrabble. Dat speel ik heel graag maar mijn man interesseert dat niet en alleen kun je geen spelletjes spelen hé. Warme knuf. Michelly
16-04-2009 om 23:02
geschreven door Michelly
das toch een leuk spel
maar de gevangenis een hel...fijne avond
16-04-2009 om 20:00
geschreven door boomer
Eventjes maar, toch hard nodig
Dag Natoken, voorlopig nog geen reactie van mij op je stukje zou maar blunderen. Waarvoor dan, wel uw mailtje, waarvoor hartelijk dank. Maar als ik tussen de regels lees voel jij je een beetje schuldig. De waarheid is dat ik me hard heb opgetrokken op uw mailtjes en pp's jes.. Een tijdje niet komen kijken kan ik je zeker niet kwalijk nemen, met mijn blog was het toch te moeilijk volgen, en het is nu eenmaal uw genre niet, kom nog niet tot uw grote teen wat dat betreft. Staat nu weer een beetje uitleg op, als je even tijd hebt kijk dan even, al was het maar om een beetje te begrijpen wat er zo nu momenteel in mij omgaat. Geen schrik het is deze keer niet zo negatief. En blijf me maar pps-jes stuuren, al staat mijn outlook vol, sla er toch veel op voor later nog eens te bekijken Nogmaals hatelijk dank roby
16-04-2009 om 15:25
geschreven door peeters robert
Lieve groetjes van Erwin
Dat waren inderdaad spelletjes van onze tijd. Alhoewel ik bij mijn zus heb gezien dat er tegenwoordig ook zeer plezierige spelletjes bestaan.
Dat Ganzenbord heb ik gespeeld tot in den treure als kind en later op mijn beurt met mijn kinderen. Mijn kleindochter vond het maar niks, maar ja, zij hebben nu de elektronische spelletjes. Ook 'Mens-erger-je niet' 'Dammen' en 'Monopoly' werd vroeger vaak boven gehaald. Later werden het dan kaartspelletjes. Was allemaal toch veel gezelliger dan nu, nu dat iedereen op zijn eigen kamer naar zijn eigen tv zit te kijken of op zijn eigen pc zit te tokkelen.
Het wordt hier momenteel zo donker als een hel, een hel die zo meteen gaat losbarsten vrees ik. Dus snel mijn ramen en deuren gaan sluiten.
Een bekend verschijnsel. De kleintjes niet in de gevangenis, maar opa en oma wel. En die snaken dan maar lachen als we er niet uit raken. Maar gelijk heb je , ze leren niet alleen tellen maar ook leren ze dat ze niet altijd kunnen winnen. Ik telde vroeger altijd eentje te veel of te weinig naargelang het uitkwam. Mag niet!!!!!! Kuskes.
15-04-2009 om 17:05
geschreven door Ludovikus
het ganzenbord bestaat al eeuwen.....
in het begin was het wel iets voor de kinderen van de adel maar later werd het toch gebruikt om die "piepkuikens" iets te leren. en iets zullen ze wel geleerd hebben Natoken....al was het maar uithoudings- en doorzettingsvermogen....
)
.