De volgende dag stond Machu Picchu op het programma.
Vele mensen komen maar voor 1 ding naar Peru: een bezoek aan Machu Picchu. Dit hoeft geen uitleg zeker?
Deze ruïnes van het vermoedelijke buitenverblijf van de Incakoning zijn meer dan wereldberoemd. Machu Picchu moet terecht een wereldwonder worden genoemd. Het zicht op de stad en de omgeving heeft weinig gelijken. Veel andere wereldwonderen heb ik nog niet gezien maar Machu Picchu is gewoon adembenemend. Vooral als de zon de berg als een spotlicht in de kijker zet, sta je perplex. Ok de kunst der overdrijving is mij misschien niet vreemd maar dit moet je gezien hebben We vertrokken om 7u s morgens met de trein naar Machu Picchu. Bij het verlaten van Cuzco moesten we zigzag de bergen op. Zo lijkt het alsof je eindeloos over hetzelfde traject doet maar dat bleek toen de enige manier te zijn om het hoogteverschil te overwinnen. De reis is ronduit prachtig. Door de langzaam wisselende, maar steeds weer magnifieke landschappen vervelen we ons geen moment. Eerst rijden we weer dwars over de altiplano, daarna langs hoge, besneeuwde bergtoppen en tenslotte door vruchtbare valleien met terrassen en bossen. De reis gaat door een enig mooi landschap met rondom ons hoge gebergten en de typische stations waar we telkens even stopten. Meteen het sein om overrompeld te worden met leurders. Bij elke halte stonden ze klaar...
Een uniek zicht op het Andesgebergte
Het landschap stond in fel contrast met de armoedige Peruviaan die probeerde iets te verkopen.
De treinreis duurde omtrent 4 uur vooraleer we in Aguas Calientes aankwamen. Vanuit het treinraam genoten we van het landschap. Van de kale rotsen tot kleurige gesteenten en van besneeuwde bergtoppen tot groen begroeide valleien.
In Aguas Calientes lag een station van waaruit we per bus naar de top van de berg reden. Haarspeld na haarspeld gingen we omhoog toe zon 2480m hoogte. Die rit verliep langs zigzagvormige aarden wegen. Bij het terugkomen maakten een paar kinderen er een spelletje van om telkens sneller dan de bus de volgende zigzagbaan te bereiken. Ze lieten zich met doodsverachting van de flanken naar beneden vallen. Bij elke bocht duikt een jong indiaantje op en roept : Adios,. Dan rent hij verder het steile pad af zodat hij steeds net op tijd is om bij de volgende bocht onze bus toe te roepen. De inzittenden vinden dit prachtig en vragen zich af of hij die sprint naar beneden volhoudt tot in het dal. En ja hoor, daar staat hij al weer, hijgend en puffend, na ons vijftien keer toegeroepen te hebben in een klein half uur tijd. Hij mag van de chauffeur de bus in om bij de passagiers zijn welverdiende beloning voor zijn prestatie in ontvangst te nemen. En inderdaad, iedereen stopt hem wel iets toe. Volgens ons zal dit jochie een van de rijkste mannen van het dorp worden. (Overigens, andere jongetjes doen precies hetzelfde, maar dan bij andere bussen uiteraard. En wedden dat die chauffeurs ook een deel van de buit krijgen )
Reacties op bericht (4)
08-06-2009
gewoon indrukwekkend .....
.... maar je moet het werkelijk beleven en aan den lijve ervaren Natoken.
Mooi je verhaal ook in beeld gebracht en ons een beetje laten genieten van jullie uitstap van weleer.
08-06-2009 om 23:38
geschreven door Amor Fati
*
Peru 8. Knap bouwwerk. Het is ook bijna niet te geloven dat men dat allemaal met de blote hand heeft gedaan. En zeggen dat men nu een huis bouwt op minder dan zestig dagen met heel hulpmiddelen, en die mannen zijn ook doodmoe als ze thuiskomen! Nu hoop ik maar dat er hier geen bouwvakkers komen lezen want dan ga ik op m'n donder krijgen vrees ik.
Peru 9. Schrik staat duidelijk niet in jouw woordenboek. Ik had die klim met die bus, of dan toch zeker de afdaling, niet overleefd denk ik. Ik zie je in staat om die afdaling samen met dat jongetje te maken ware het niet dat je zwanger was. De slideshow en de foto's zijn prachtig, maar geef mij toch maar iets dat een beetje vlakker is. Een terras in Blankenberge of zo, hahaha.ha.....
Knufffffs
08-06-2009 om 22:46
geschreven door huismusje2
..
Ik heb er al zo vele documentaires van gezien, maar toch leren we weer wat bij van wat jij hier brengt.
08-06-2009 om 15:55
geschreven door Ludovikus
dag
wat is er hier aan de hand ? jou brontekst staat op zijn kop , heb ik Weer iets verkeerd gedaan ? maar ik geniet zo van dit lied ! en van je verhalen !!