Mijn dag was goed begonnen, "vrouwen weten waarom" hé Amor Fati!! Maar die lach maakte toch even plaats voor weemoed....
Rond 10u, zowat de tijd dat ons ma op zaterdag altijd opbelde, rinkelde hier de telefoon. " Bij N.", " Hallo," antwoordde een licht bevende , zwakke stem. Heel even stond mijn tikkertje stil. Dat timbre, die manier van spreken ... precies ons ma. Ik mag dan al veel fantasie hebben maar ik weet nu ook dat DIT nooit kan. Ik herpakte mij daarom snel en stelde mezelf nog eens voor en vroeg: " Met wie spreek aub?" " Ik wilde met mijn dochter spreken maar ben zeker verkeerd?," trilde het stille stemmetje. " Geen probleem hoor mevrouw," nog een goede dag gewenst en de telefoon neergelegd. Zoveel herinneringen kwamen als een lawine over mij en even had ik het moeilijk, tot de telefoon weer overging. " Met N.",..... stilte. " Goeie morgen , met wie spreek ik"? " Ik ben weer verkeerd", stamelde diezelfde trillende stem... " Ik moet dringend mijn dochter spreken want mijn verwarming is kapot". De wanhoop en paniek vloeide zo uit die paar woorden. Ik kon mij het vrouwtje goed voorstellen, ons ma zou precies eender gereageerd hebben als er iets misliep. "Ik weet niet wat er mis is maar ik draai altijd het verkeerde nummer". " Mevrouw, hoe heet uw dochter en waar woont zij ik zal haar opbellen en vragen dat ze naar jou belt." Met wat geduld en een paar keer te herhalen, lukte het me om de nodige info te krijgen. Ik heb dan maar die dochter opgebeld de situatie uitgelegd en gevraagd of zij haar moeder wilde opbellen. " Ach mevrouw, moeder is 85 en sukkelt wat de laatste tijd. We moeten onze nummers eens in het geheugen van haar telefoon steken, moeder onthoudt die niet meer." zei de dame in kwestie. " Bedankt voor het bellen"! Lap daar stond ik nu met mijn blij ochtendgevoel.... zoveel herinneringen die boven kwamen en even weer dat diepe gemis gevoeld....
Toen ik daar straks na mijn boodschappen en eten even mijn pceetje opzette, vond ik tot mijn ONTZETTING de gewaagde reactie van Amor Fati op mijn blog. Dat was precies wat ik nodig had om weer tot de orde van de dag geroepen te worden!!
Dames... we moeten Amor Fati eens goed met sneeuwballen bekogelen want ons Amorke begeeft zich niet alleen letterlijk maar ook figuurlijk op glad ijs!! Moet je horen wat hij bij mij durft te schrijven: "Als een vrouw de waarheid spreekt dan is het om een leugen te verbergen of vanaf de dag waarop God de man in contact bracht met de vrouw, werd het paradijs een hel..." Dat manneke heeft lef zunne ,best dat het jaar bijna om is anders zou hij het 365 dagen moeten verduren.
"Pas de poort uitgezet, greep Adam een stevige knuppel en brulde: 'Waar is dat paradijs?' Eva dekte zich ondertussen met een nieuw vijgenblad en vroeg: 'Hoe vindt ge mijn nieuw kleed?'"
Dat is het leven Amor Fati ( smile)..........Ben benieuwd of er zich nog geroepen voelen om met sneeuwballen te gooien...
Reacties op bericht (6)
21-12-2009
Dag Natoken
Ik ben altijd in voor een sneeuwballen gevecht, maar dan wel een echte! Met echte sneeuw en niet zo'n "virtueel" gedoe. waar ze je tegenwoordig mee "dood" smijten. in de mailbox. Warme knuffel van mij Loewiesa
21-12-2009 om 12:34
geschreven door Loewiesa
20-12-2009
..
Het duurt nog een hele tijd dat je overal mensen ziet en hoort die op je dierbare ouders lijken. Ik heb me ook ooit eens moeten inhouden om een oude dame niet te knuffel die zo vreselijk op mijn net overleden moeder leek. Na enkele jaren begint het te beteren en gelukkig voor die oude dame was jij er om te zaak te regelen. Toch zal de nummer in het geheugen zetten voor die dame niet meer helpen vrees ik. Mijn schoonma snapt daar nog minder van. Op die leeftijd heb je een alarm nummer nodig van de ziekenkas. Maar die ligt gewoonlijk ergens op de kast - ik ga me zo snel mogelijk bezighouden met de mail. Vandaag pas mijn mails gelezen, dus ook uw herinnering. Morgen ga ik er me beslist mee bezig houden. Hopelijk dan geen bezoek. dikke knuffel. PS : de planten liggen voorlopig in de kelder met rond de kluit een vochtige opneemvod. Hopelijk overleven ze het nog even.
sommige mensen blijven altijd in de herinneringen leven
het samen beleefde verdriet en een lach
je neemt het altijd met je mee, elke dag
de dood bestaat niet voor hen die echt om elkaar geven
Groetjes, Uilenspiegel
20-12-2009 om 00:01
geschreven door Uilenspiegel
19-12-2009
...
Ze voorspellen nog sneeuw voor vannacht en morgenvroeg...op ten strijde naar Amorreken
19-12-2009 om 18:15
geschreven door lipske
zo...
dat heb je weer goed gedaan natoken ! ik ga kijken vanuit het raam voor die sneeuwman , als het bijsneeuwt en als ze komen ... en aan amorke , ga ik niets doen hoor , ( kan me nu niet verdedigen , zie je ! )nog veel pret met je kleintjes !
)
- ik ga me zo snel mogelijk bezighouden met de mail. Vandaag pas mijn mails gelezen, dus ook uw herinnering. Morgen ga ik er me beslist mee bezig houden. Hopelijk dan geen bezoek. dikke knuffel.
.
.
)nog veel pret met je kleintjes !
