Terwijl ik er even ging zien of de vlierbessen al rijp waren, herinnerde ik me opeens dat mijn zus en ik die siroop kregen van ma als we een hoest hadden .We vonden het lekker.We wilden best méér dan één lepel krijgen. Maar neen " dien vlieger ging niet op" zelfs niet als we hard begonnen te hoesten (we deden nog zo ons best!). Terwijl ik hieraan dacht , herinnerde ik me ook dat we af en toe nog een siroop kregen maar die was gewoonweg vréééselijk van smaak. Na de oorlog werd er van overheidswege aan al de scholen opdracht gegeven dat de kinderen levertraan moesten krijgen. Dat zou de oorlogskinderen aansterken en we zouden dan ook beter tegen de strenge winters kunnen. Bij ons thuis wachtten ze niet op de school ons pa wilde zeker zijn dat we dat stroperig goedje binnen hadden dus kregen we thuis onze portie. Het was niet van niet willen - kinderen mochten geen eigen willetje hebben in die tijd - neen het was van mond open en de lepel walgelijke siroop vloog in je keel. We durfden het niet om die uit te spuwen, die vieze smaak bleef een hele tijd in je mond hangen. Gelukkig kregen we alletwee zo'n lepel viezigheid te slikken zodat we beiden naar vis roken! hahaha!
De twee nakomers zijn daarvan gespaard gebleven! Ik ril er nog van als ik aan die dagelijkse lepel levertraan denk. Het is een smaak die ik niet kan beschrijven maar die me nu nog doet walgen .Er zat wel iets positiefs aan natuurlijk anders werd het niet gegeven. Levertraan bevat veel vitamine D. Vroeger moesten vooral kinderen dat bezuren. Het tekort aan vitamine D, wat het gevolg was van te weinig licht, leidde niet zelden tot de beruchte Engelse ziekte, rachitis. Vitamine D is nodig voor botvorming, voor het verharden van het beenderstelsel. Als die Engelse ziekte optrad, vervormden met name de botten van de benen, omdat ze te week gebleven waren. Zo ontstonden de beruchte O-benen. Na de oorlog werd het toevoegen van vitamine A en D aan margarine verplicht. Door deze maatregel verdween de Engelse ziekte uit onze samenleving. Nu zijn er andere middelen om ons afweersysteem op te krikken en als er al infecties optreden gebruiken we antibiotica.
In een periode van milieuvervuiling doen we er beter aan om infecties te voorkomen door zo evenwichtig mogelijk te eten en gezond te leven.
Mijn schoonvader gebruikte de hele winter door elke avond een lepel zuivere honing " tegen de verkoudheid die nog moet komen "zei hij dan . Vroeger gebruikten we veel vlierbessensiroop als de keel begon te kriebelen...Dat was misschien iets geweest voor mijn ventje . Hij heeft al gans de week een kriebelende keel .Maar ik heb het recept voor die siroop nooit aan ons ma gevraagd en nu kan dat natuurlijk niet meer! Gelukkig zijn er nu genoeg eenvoudige en natuurlijke middelen om ons te wapenen en gezond te blijven.
Maar levertraan....bah ...blèrk...jakkes....!!!
Reacties op bericht (7)
22-08-2010
Uiteraard kreeg je maar één lepel vlierbessensiroop want die is veel te sterk om meer tegelijk in te nemen... weet je, wat apothekers verkopen? een verdund spul met o.a. ook vlierbessen, ( maar niet alle apothekers ; maar ken er toch enige )
Amor Fati wenst je een aangename nacht toe!
Je bent niet in het leven om vrienden te maken, je bent in het leven om een vriend te zijn.
Eenvoud is weten wanneer minder te weinig, en meer te veel wordt
22-08-2010 om 22:57
geschreven door Amor Fati
over siropen...
aan levertraan heb ik niks gemist, dat heb ik al meermaals gehoord. Mijn vijf jaar eerder geboren echtgenoot kreeg het spul wèl en hij vond het walgelijk. Vliersiroop daarentegen : lekker!, maakte ons moeke ook tegen de hoest. Ik heb het jaren geleden ook nog gemaakt voor ons jongens. Aan uw halve trouwboek toch niet teveel geven hé Natoken, want ik vind zijn huidige sexy voice best de moeite . Van siroop naar gelei is maar een stap : ik heb 8 potjes appelgelei van de "afvallertjes" kunnen vullen!
22-08-2010 om 18:40
geschreven door paz
..
Ja, de beerput uitscheppen, en over het land verspreiden heb ik bij mijn ouders ook nog gedaan, op het stukje grond achter hun huisje in Hoevenen. Stinken dat het deed, en al die papiertjes overal, die niet verteerd raakten. Eerst was het bijna kotsen bij elke schep, maar het wende. Iedereen deed dat op de halve buiten, zo noemden we dat daar het dicht bij 't stad was. We hebben zelfs ooit een portefeuille terug gevonden, van een kennis van vader. Maar welke heerlijke patatjes waren dat. En die gingen ook weer de zelfde weg op Toen we eerst in Wommelgem kwamen wonen, (op de halve buiten) maakte Lea een drankje van tijm, veel tijm, ajuin, candijsuiker, en caraffejap, plus een liter rum. Een recept van de buren. Die maakten ook nog vlierbessensiroop. Zoveel tijm hebben we niet meer, en de vlierbessen struiken zijn ook verdwenen. In elk geval, na een dag of vijf, zes, telkens een vijftal lepels siroop per dag, was de hoest al veel beter. Die tijden komen nooit meer terug. Spijtig. Kuskes.
22-08-2010 om 16:42
geschreven door ludovikus
Dag Natoken
Ik heb dat nooit gehad levertraan, er an ontsnapt zo te zien, Mijn broer en ik kregen al de gewone "A-D" druppels. Hier in de tuin groeien ze ook vlierbessen; Eigenlijk weet ik niet goed wat er mee te doen, wij zijn niet zo siroprig. Het kind huilt, ik ga weg voor een stapje, maar ik kon het bloggen niet laten !!!! Fijne rest van de zondag Lieve groetjes
22-08-2010 om 15:23
geschreven door Loewiesa
..
Ons moeder vertelde ons dat wij alle vier levertraan heel graag lustten (zoals jij die vlierbessen siroop) - misschien hadden ze in Engeland een ander recept. Wat je verloren gegane recept van vlierbessen siroop betreft, dat is nu het voordeel van Internet : http://users.skynet.be/hofmeester/tuinartikels/vlierbessensiroop%20maken%20recept.htm
Je tikt het in en je hebt het.
Wij zijn ook grootgebracht met huis tuin en keuken recepten. De keren dat er een dokter in huis is geweest kan ik op één hand tellen en dat met vier kinderen. Bij het hoesten werden we ingewreven met Kamfer, vervolgens moesten we slapen met een lap bruin papier op ons borst, ingewreven met een vetkaarsje. Bij keelpijn zuigen op een lepeltje boter met honing enz. enz. God genas en de tijd heelde (als je geluk had toch).
Tot binnenkort! xxx
22-08-2010 om 15:09
geschreven door bojako
awel , ik ook !
ik ben van voor de oorlog ( wat klinkt dat oud hé ) en heb van die levertraan geen trauma overgehouden ! heb het dikwijls aan de kat gegeven , als mama het niet zag en die was er heel blij mee en vlierbessensiroop koop ik nog !!!! maak ze niet meer , dat was met suiker en ramanas !( lang geleden , .....)
22-08-2010 om 12:59
geschreven door ani
..
Wel...al zijn we praktisch even oud,ik heb nooit levertaan moeten nemen en...ik heb zelfs geen O benen hihi! Maar heb altijd wel horen zeggen dat het een smerig goedje was,maar goed dat dit nu allemaal niet meer nodig is,alhoewel...als je hoort waar ze tegenwoordig allemaal mee bezig zijn,wat ze allemaal doen voor een 'kick' desnoods tenkoste van hun leven..denk ik wel eens..er zou maar eens terug een oorlog moeten komen...zoals onze ouders ons vroeger voorhielden als we iets niet lustten...kussssss
Lachend kan men duizend dingen doen die met tranen onmogelijk zijn.
)
. Van siroop naar gelei is maar een stap : ik heb 8 potjes appelgelei van de "afvallertjes" kunnen vullen!
hihi!
