Ik heb recentelijk een heel unieke dichteres leren kennen. Haar werk is mooi, uitzonderlijk en indringend. Je moet het echter gedoseerd lezen of beluisteren Ze geeft jou daartoe de kans op You tube . Voor diegenen die geïnteresseerd zijn , ga eens luisteren of Google eens naar Manja Croiset
( je gaat gewoon naar:You tube Manja Croiset, keuze genoeg!
Hier zet ik één van haar gedichten..
hulpverlening
je bent bang
maar in plaats van je vast te houden geven ze je een pil
je bent eenzaam
maar in plaats van je vast te houden geven ze je een pil
je bent verdrietig maar in plaats van je vast te houden geven ze je een pil
je bent wanhopig maar in plaats van je vast te houden geven ze je een pil
je bent van dit alles
depressief geworden ze geven je een pil
in plaats van je vast te houden
je weigert de pil
en begint de strijd tegen je verslaving
terwijl niemand je vasthoudt
Manja Croiset
uit: dissonante symfonie
uitgeverij Gopher 2006
Een korte schets van dit werk wil ik jullie ook nog meegeven. Het is maar een greep uit veel meer.
In haar boek Dissonante Symfonie is elke regel een zin die een waarneming, een gevoel of een conclusie uitdrukt. Vaak zijn die onbarmhartig en ontluisterend voor haarzelf en voor de lezer die haar wil volgen op de weg naar het volkomen blootleggen van haar vaak gekwelde ziel. De zinnen zijn zo op zichzelf staand dat ze zelfs geen hoofdletters of leestekens nodig heeft.
Het boek roept geen medelijden op maar juist bewondering omdat ze de moed had het op te schrijven waardoor ze haar wanhoop en verdriet voor een deel overwon.
Op de achtergrond speelt de oorlog, die ze niet zelf meemaakte maar die door het lot van haar familie een onvermijdelijk negatieve maar gelukkig niet fatale invloed op haar leven had. De oorlog wordt slechts in weinig passages genoemd maar deze zijn wel hartverscheurend en maken veel, zo niet alles duidelijk.
De contacten met haar familieleden en relaties beschrijft ze even hard en eerlijk als haar eigen gevoelens in een stijl die zonder opsmuk is, bijna abstract en meestal zonder afleidende en verzwakkende metaforen. Eerst als 21-jarig meisje, dan als vrouw van middelbare leeftijd en tenslotte als kind. De twee eerstgenoemde episodes roepen beklemming en verdriet, ontroering en onvermogen op, maar soms ook enige bevrijding en hoop.
Interesse om meer te weten , ga dan maar eens zien....en luisteren
Reacties op bericht (6)
02-08-2010
hulpverlening
Een reactie op de toelichting een recensie op dissonante symfonie, maar hij slaat meer op "mijn leven achter onzichtbare tralies"
Met dank voor het plaatsen. Manja Croiset
02-08-2010 om 23:19
geschreven door Manja Croiset
31-07-2010
veelzeggend gedicht,
dat helaas maar al te vaak waarheid is.
31-07-2010 om 13:57
geschreven door thea
29-07-2010
Goedmorgen Natoken
Al over en van haar gelezen via Cheery. Heel mooi!
Groetjes van Loewiesa
29-07-2010 om 08:19
geschreven door Loewiesa
28-07-2010
Mooie gedichten, zeker als je ze beluisterd
Blij dat je deze schrijfster begrijpt, en ja dan al haar mooie gedichten, maar ook haar woordspellingen zijn knap. Groetjes CHEERY
28-07-2010 om 18:58
geschreven door CHEERY
..
Na wat ik hier van haar gelezen heb zal ik zeker eens gaan kijken op Youtube. Ik ben het trouwens volkomen eens met wat in het gedicht staat. Indien je tegenwoordig verdriet hebt om iets en bij de dokter een traan of twee durft pengelen, dan stuurt hij je doodleuk naar huis met een doos pillen waar je dan bijna dood van gaat tengevolge een serotonine syndroom...(nog niet zo bijster lang geleden). Geef mij maar een luisterend oor en een dikke knuffel.
)
