Tijdens onze vorige verblijven in Zuid - Amerika werden we al geconfronteerd met de grote verschillen rijk/ arm maar dat woog niet op tegen de discriminatie die hier leefde en die niets te maken had met huidskleur. Er waren inderdaad de rijke blanke buurten met daarnaast de buurten voor gegoede blanken en Afrikanen maar de woningen van de rijke Nigeriaan stonden in schril contrast met de schamele hutjes die we tijdens een trip tegenkwamen. Eén van die enorme woningen was het huis van Chief Abiola een Nigeriaanse burger/ zakenman die aan het hoofd stond van ITT Nigeria. Naar aanleiding van een receptie kregen we de uitzonderlijke kans om zijn rijkdom te bewonderen. Zijn huis bood onderdak aan zijn 6 vrouwen en 27 kinderen! Iedereen leefde heel georganiseerd samen, er was een moskee voorzien waar Abiola 's morgens met zijn kinderen kwam bidden, verschillende keukens maakten het koken eenvoudiger, iedereen had een ruimte of kamer en dat allemaal binnen één compound. Ongelooflijk! Het zou diezelfde Abiola zijn die in 1993 de presidentsverkiezingen won maar die werden om duistere redenen ongeldig verklaard.
Het was aan dat schrille contrast dat ik terugdacht tijdens een trip in het binnenland toen we voorbij een typisch Nigeriaans dorpje reden. We waren al een paar keer voorbij huisjes gereden die volledig omringd waren met matten gemaakt van palmblaren. Toen ik aan onze chauffeur Bababishu vroeg waarom die huisjes er zo afgesloten bijlagen, zei hij dat het bij sommige moslims de gewoonte is om eenmaal getrouwd, zo hun vrouw af te " schermen" van de buitenwereld , hij was de enige die haar mocht zien! Goddank ben ik in het westen geboren!! Tijdens dat tripje genoten we van de enorme, prachtige natuur en toen we in een klein dorpje aankwamen, wilden we even stoppen. T. en de chauffeur begonnen al te lachen toen mijn broer (die op bezoek was) en ik uitstapten. We kregen daar gewoon de kans niet toe. Als vliegen naar een honingpot zo kwamen er langs alle kanten vrouwen en kinderen aangestormd met bananen, appelsienen en ananas in de hoop dat we van hen iets zouden kopen. Binnen de kortste keren lag onze schoot vol fruit en bleven ze maar bijleggen. Wij gaven terug en zij legden maar bij! " Buy from me madam, master, no from me..very goodo.." . Deze " madam" is nog nooit zo snel terug in een auto gedoken als toen en de " master" zag het helemaal niet meer zitten. Dan begreep ik het gelach van de twee andere mannen! De zin om even in het dorpje rond te lopen was zo over! Dat doet mij eraan denken dat dit "pigeon English " van de doorsnee Nigerianen ons nu nog steeds bijgebleven is en dat we er ons soms op betrappen dat we het zelfs nog eens lachend gebruiken zoals "me no know"....of " no goodo" ..of " long time no see"... De voertaal in Nigeria was Engels maar het heeft een tijdje geduurd voor we hun manier van spreken en accent begrepen. Hoewel we beiden een behoorlijk mondje Engels spreken, hadden we aanvankelijk het gevoel alsof het één of andere lokale taal was met af en toe een Engels woord ertussen. Maar alles went en uiteindelijk deden we in gesprekken met de lokalen heerlijk méé !! We waren nog aan het napraten en lachen toen we in de verte een huttendorpje zagen, gedeeltelijk verscholen tussen de bomen en struiken. Ik wilde dat wel eens van dichtbij zien en vroeg of dat kon? Met Bababishu erbij was dat wel mogelijk en dat was meer dan een confronterende ervaring. De foto's spreken voor zich. De brij waarin ze aan het roeren waren, moest een drank worden. Gelukkig moesten we niet proeven!! De torenhutjes waren opslagplaatsen voor graan en andere voedselvoorraden. Dit was het hart van Afrika en wij zouden dan klagen dat we soms geen water of elektriciteit hadden! Dat was waaraan ik dacht toen we er rondliepen!
Bij ons bezoek aan het dorpje in de " bush" dat jullie daar op de foto's zagen, moet ik nog een anekdote vertellen. We waren al 7 jaar in Nigeria, T. kende het binnenland haast als zijn broekzak, maar ikzelf had nog maar weinig van het land gezien omdat ik met de kinderen in Lagos bleef. Ik wilde hen niet achterlaten bij een Nigeriaan terwijl we weg waren! Toen mijn broer en vriendin in ons laatste jaar Nigeria op bezoek kwamen, vond ik dat dit hét moment was om mee te reizen want ik wilde ook zelf een idee hebben van het leven buiten Lagos. De kinderen werden opgevangen bij Hollandse vrienden en zo kon ik met een gerust hart genieten van de trip! Het was tijdens die trip dat we langs dat typisch inlands dorpje kwamen. Gelukkig had onze chauffeur ons vooraf verwittigd dat de kans er in zat dat de inlandse vrouwen één van hun kinderen zouden aanbieden. Ze deden dat omdat ze dachten dat hun kind een betere toekomst zou krijgen bij een blanke vrouw! Zijn raad was om het kind niet vast te nemen want dan zou het een grote belediging zijn als we dat kostbaar geschenk niet aannamen en dat zou wel eens problemen kunnen geven om veilig uit het dorpje te geraken ! Gelukkig waren we verwittigd want inderdaad er stonden direct een paar vrouwen klaar met een schattig kroezelkopje dat ze maar al te graag in onze armen wilden duwen. De verleiding was groot maar ik beperkte mij tot het strelen van het kinderhoofdje. Het was niet de eerste keer dat we bijna verkeerd handelden omdat we niet voldoende ingelicht waren over de typische gewoonten van een Afrikaan.
Reacties op bericht (4)
14-03-2011
voor de Westerling lijken dat primitieve toestanden en toch zijn die mensen ook gelukkig Natoken....
Een aangename week toegewenst vanwege Amor Fati !
De bleekste inkt is sterker dan het slechtste geheugen
De ergste eenzaamheid is, geen vriendschap hebben
14-03-2011 om 23:51
geschreven door Amor Fati
Ik
geniet met volle teugen van je schrijfsels! Warme groet. Michelly
14-03-2011 om 22:25
geschreven door Michelly
CHEERY is het eens met wat Jeske schrijft hoor Natoken
14-03-2011 om 20:18
geschreven door CHEERY
Fijne start van de week !
Heb je nog geen uitgever op gezocht mateke !
Bedankt voor je steunende woordjes Nanneke
ze deden me heel goed !
Echt gestorven...
is men bloemenvriendin niet
want vergeten doe ik haar niet
dan pas zou ze er niet meer zijn !
fijne maandag wens ik je toe , lieve groetjes en knufke van ikke ...voor jou
)
