Omdat ons leven in Nigeria niet zo simpel verliep en de lokale ongemakken meer van onze energie vroegen dan goed was, is het moeilijk om een chronologische volgorde van ons verblijf te geven. Daarom ga ik verder in thema's.
Leven in Nigeria: Als het eerste obstakel, het vinden van een woning, achter de rug is dan denk je dat het wel zal loslopen. Niets was minder waar in het Nigeria van toen. Omwille van zijn enorme inkomsten - dankzij de olie - beschikte Nigeria over veel geld en dat werd voor een groot deel gebruikt om de infrastructuur -die er maar in mondjesmaat was- uit te bouwen en te verbeteren. Het gevolg was dat er een massale toeloop was van buitenlanders die door de verschillende firma's uitgestuurd waren. Noch het wegennet noch de watervoorziening noch de stroomvoorziening konden die enorme toevloed opvangen. We hebben er 8 jaar gewoond en niets anders geweten dan dat Lagos één bouwwerf was van aanleggen van wegen of uitbouwen van de water - en elektriciteitsvoorziening. Maar vooraleer dat allemaal optimaal werkte, draaiden we al de tijd mee in een enorm zenuwslopend en fysisch zwaar systeem. Al die buitenlanders consumeerden heel wat water en stroom en dat kon Lagos niet leveren. Daarom bestond er een beurtrol waarbij het ene gedeelte van de stad water had maar geen stroom of omgekeerd. Ik weet nog steeds niet wat ik toen het ergste vond. Probeer maar eens te leven met 4 personen met een paar emmers water per dag. Dat was vloeibaar goud voor ons en er ging geen druppel verloren. De kinderen gingen samen in bad in een minieme hoeveelheid water en dat werd erna gebruikt voor de toiletten en om te dweilen. Kranen bleven nooit lopen als we al de luxe van water hadden! Anderzijds was het haast niet vol te houden als zomaar opeens de stroom wegviel en je ijskast binnen de kortste keer warm staat en de hitte niet meer te dragen is. Het heeft vier jaar geduurd voor we een efficiënt werkende airco hadden die de temperatuur binnen op zo'n 25 graden bracht wat geen overdreven luxe was met de zinderend hitte buiten. Ramen openzetten 's avonds was geen optie, het werd er niet veel frisser door en de muggen waren onze ergste vijand omwille van malaria. Daartegen werd aangeraden om Nivakine te nemen. De firma voorzag voor al zijn werknemers ( ook de Nigerianen) de nodige Nivakine en zag er op toe dat de inlanders dagelijks hun pil nam dit met het oog op een soort bescherming van onze mannen die dagelijks naast die inlanders werkten. Omdat ik geen verantwoording tegenover de firma verschuldigd was, besloot ik samen met de kinderen een homeopatisch middel tegen malaria in te nemen. Te lange inname van Nivakine kan belastend zijn voor de ogen en ik wilde de kinderen daartegen beschermen. Wij drietjes hebben nooit malaria gehad, T daarentegen wel!
De meeste buitenlanders woonden in bewaakte gebouwen. De bewakers waren hoofdzakelijk illegale Afrikanen uit de buurlanden want de Nigeriaan vond dit maar een minderwaardige job. Hieronder zien jullie onze twee bewakers. Ze kwamen uit Benin
Het was geen overbodige luxe om die wakers te hebben. Om jullie een voorbeeld te geven. Ik had een Suzuki jeepke dat heel handig was om in het regenseizoen door de modder te ploeteren en het kwam goed van pas om onafhankelijk van de firmawagen rond te toeren. Telkens als we in verlof kwamen naar België werd het autootje haast volledig gesloopt. De spiegels, ruitenwissers, batterij ,banden en alles wat afneembaar was, haalden we van de auto zo niet waren die na 6 weken toch verdwenen en vond je een half gesloopte wagen bij je terugkomst! Eén keer hadden we het zeil boven de kofferruimte vergeten af te halen en dat volstond om voor het nodige comfort van een paar lokale kippen te zorgen. Die kwamen gewoon in de auto hun eieren leggen. Ik moet er geen tekening bij maken zeker hoe de auto er uitzag ? We hadden ons op diefstal voorzien maar niet op logeetjes!! Nochtans was zo'n wagentje handig!
Met die bewakers en boys beleefde je ook de onmogelijkste dingen. Zo betrapte T eens een boy die zich aan het scheren was en daarbij een al maanden verdwenen autobuitenspiegel gebruikte. Toen T hem wees op de gegraveerde nummerplaat in de spiegel, kreeg hij enkel die typische reactie " aha master" gevolgd door een brede glimlach!!. Ook dat was Afrika.
Reacties op bericht (3)
18-03-2011
ik kan me de situatie heel goed inbeelden Natoken.... niet fijn wanneer men gewoon is anders te leven... aan een collega van mij vroegen ze ooit te betalen om op het terras van het hotel te slapen wegens geen kamer meer vrij !!!!
Een aangename nacht toegewenst vanwege Amor Fati !
Als u uw vooroordelen verliezen wilt, moet u reizen
Reizen is de kunst zich thuis te blijven voelen.
18-03-2011 om 23:39
geschreven door Amor Fati
CHEERY
Ja Natoken je hebt het er niet gemakkelijk gehad, ik moest wel lachen met dat T. wel malaria heeft gehad en jullie niet. Mijn vriendin die ook in Afrika woont die hadden hun wagen met de twee eerste voorbanden in hun slaapkamer staan, maar toch hadden ze er de banden er 's nachts kunnen afhalen en niemand iets gehoord . Groetjes CHEERY
)
