Om bij tijd, eens terug te genieten van de plaatsen waar je ooit geweest bent! De wereld in een muisklik http://www.alovelyworld.com/index2.html
OP REIS MET DE BLAUWE VOGEL - Cruise op deNijl -
1.Lezers die het hele REISVERSLAG WENSEN TE LEZEN.... weet dat dit in omgekeerde orde staat.
Het begint met de terugreis 15.09.06 (zie blog vanaf 3december 06) en eindigt met het vertrek op 01.09.06 ( zie blog vanaf 3 oktober 06)
2.Verder wordt deze blog aangevuld met EGYPTE NU:actuele feiten en vondsten...
20-01-2008
Port Ghalib: Egyptische droom van water en woestijn eindelijk werkelijkheid
Port Ghalib: Egyptische droom van water en woestijn eindelijk werkelijkheid
Port Ghalib, het droomresort van Sun International op de grens van de Egyptische woestijn en het azuurblauwe water van de Rode Zee, is klaar. Na een aanloop van jaren en een lange, hectische bouwperiode opende het, met een kleine vertraging, op 15 januari, zijn deuren. Ook voor gasten uit Nederland, die er hun ogen zullen uitkijken. TourPRess nam alvast een voorproefje
De entree van het Palace Hotel, het meest prestigieuze van het resort Port Ghalib. Het staat als een fort aan de Rode Zee. Het biedt aan zijn gasten alle denkbare luxe: privé-zwembad, 24 uurs persoonlijke verzorging, een unieke zoutwaterlagune en een fantastische internationale keuken, die wordt gerund door de jonge Zuidafrikaanse sterrenchef Dallas Orr.
Een eigen, per mobiel bereikbare, butler voor dag en nacht, home-made chocola zoveel je wilt en dagelijks een nieuwe, exclusieve, beleving in je bad en in je bed. En dat zijn nog maar een paar voorbeelden van de weldadige wereld van luxe, die het nieuwste resort van het Zuid-Afrikaanse hospitality concern Sun International zijn bezoekers te bieden heeft.
Als een vorst In de weelderige suites van het Palace Hotel in Port Ghalib in Egypte heb je als gast een leven als een vorst. En ook in de rest van het uitgestrekte vakantiecomplex op de grens van de Noord-Afrikaanse woestijn en het zoute water van de Rode Zee zal het geen enkele toerist ook maar aan iets ontbreken.
De marina biedt plaats aan circa 1000 zeewaardige jachten en is van alle moderne faciliteiten voorzien. Port Ghalib fungeert ook als internationale aankomsthaven.
De restaurants, waarvan er vele zijn in Port Ghalib, zijn sfeervol van inrichting en architectuur, het personeel is hartelijk en gastvrij en er wordt goed en creatief gekookt.
Straks, als in 2012 het reuzenresort van negen toeristendorpen' met samen zo'n 24 hotels helemaal gereed is, zorgt een unieke en nog nooit eerder vertoonde combinatie van Arabisch kapitaal, Zuid-Afrikaans management en Egyptische dienstbaarheid voor één van 's werelds meest luxueuze woestijnparadijzen aan zee.
Luxor, waar je idylllisch kunt varen op de Nijl, ligt op behoorlijk grote afstand van Port Ghalib, maar een uitstapje is goed te doen, zeker als je er twee dagen voor neemt of er in de toekomst vanuit Port Ghalib mogelijk per helicopter naar toe kan.
Vlakbij de Zuil van Pompeius vinden we een bijzondere plek die uitstekend geschikt zou zijn voor een griezelige horrorfilm. De Kom al-Sjoegafa-catacomben zijn een complex van verschillende tomben die vroeger de grootste Romeinse begraafplaats van Egypte was.
Via een wenteltrap komt u in een spookachtige ruimtes waar het erg donker kan zijn. Op de eerste verdieping is onder andere een eetzaal te vinden waar men feesten vierden ter herinnering aan de overledenen. Op de tweede laag van het complex is een grote centrale tombe te vinden. Aan beide zijden van deze hal staan leistenen beelden die waarschijnlijk de doden moeten voorstellen.
Wat opvalt wanneer u door de Kom al-Sjoefaga-catacomben dwaalt is de mengeling van verschillende stijlen. Op weg naar buiten ziet u twee figuren voor de deur die de Egyptische goden Anoebis en Sobek voorstellen, maar opvallend genoeg zijn gekleed als Romeinse legionairs. Doordat het licht nog wel eens wil uitvallen is het niet onverstandig om een zaklamp mee te nemen wanneer u afdaalt.
Een andere tombe die een bezoek waard is ligt in de oude wijk Al-Anfoesji in het hartje van Alexandrie.
17 januari 2008 (MO) - In Egypte is corruptie letterlijk dagelijks brood.
Al jarenlang kunnen Egyptenaren goedkoop brood kopen dankzij subsidies van de overheid. Het steeds groter wordende informele netwerk rond de broodmarkt plaatst de regering voor een enorme uitdaging.
De krant International Herald Tribune pakte woensdag 16 januari uit met een reportage over de door de overheid gesteunde broodmarkt in Egypte.
Klanten verkopen het voordelige, gesubsidieerde brood vaak door aan dubbele prijs en bakkers boeken grote winsten door de waren die ze van de overheid krijgen op de zwarte markt te verhandelen.
De regering staat voor de uitdaging om het systeem van broodsubsidiëring, dat levensnoodzakelijk is voor de 80 miljoen inwoners, te herstellen zonder sociale chaos te veroorzaken.
Brood is leven
In de Egyptische variant van het Arabisch wordt brood aish genoemd, wat letterlijk "leven" betekent. Het woord reflecteert het belang van brood in het leven van de Egyptenaren.
Rond de tweede Wereldoorlog begon de Egyptische staat producten zoals brood, suiker en thee, te subsidiëren. Toen Gamal Abdel Nasser en zijn militaire bondgenoten de monarchie omverwierpen, was de staat heel sterk afhankelijk van de subsidies om de sociale orde te bewaren.
Er braken rellen uit toen de overheid in 1977 de subsidiëring van brood probeerde af te schaffen. Daarom steunt de Egyptische staat vandaag nog steeds de productie en de verkoop van brood, wat een jaarlijkse kost van ongeveer 3.5 miljard dollar met zich meebrengt.
In het algemeen spendeert de Egyptische overheid meer aan subsidies, onder andere voor benzine, dan aan gezondheidszorg en onderwijs.
Gevolgen van corruptie
Corruptie is, naast de hoge kosten voor de staat, het tweede probleem dat in de hand gewerkt wordt door het systeem van broodsubsidiëring. Het systematische bedrog dat gepaard gaat met de broodhandel, heeft volgens regeringsleden en politieke experts voelbare negatieve gevolgen.
Het ondermijnt het geloof in de regering, ontmoedigt investeerders en versterkt het elk-voor-zich-gevoel.
Volgens Abdallah Badawy Aboul Magd, het hoofd van het Provisie Administratiekantoor in Giza, is er recentelijk meer corruptie omdat de prijzen van tarwe en andere basisproducten sterk gestegen zijn. Om het probleem aan te pakken, is er een pilootproject opgestart waarbij de productie en distrubutie van brood afzonderlijk gebeurt. Op die manier kunnen we bakkers dwingen om de volledige voorraad bloem te gebruiken voor de productie van brood.
Ongeveer 45 procent van de Egyptenaren moet overleven met slechts twee dollar per dag.
In 2007 stond Egypte op nummer 105 in de ranglijst van Transparency International, die 180 landen ordent van minst naar meest corrupt volgens de mening van de inwoners. Dat betekent een grote achteruitgang ten opzichte van 2006, toen het land op nummer 70 stond.
Resolutie Europees Parlement zet kwaad bloed in Egypte
Resolutie Europees Parlement zet kwaad bloed in Egypte
17/01/2008 16:37
Een resolutie van het Europese Parlement over de mensenrechten in Egypte en de wapensmokkel naar de Palestijnse gebieden is bij de Egyptenaren in het verkeerde keelgat geschoten. Het ministerie van Buitenlandse Zaken in Kaïro heeft donderdag de ambassadeurs van de 27 EU-lidstaten op het matje geroepen.
"De ambassadeurs van de 27 lidstaten van de Europese Unie zijn geconvoceerd om hen te informeren dat Egypte de ontwerpresolutie over mensenrechten in Egypte volledig verwerpt", zo deelde woordvoerder Hossam Zaki mee.
Volgens Zaki aanvaardt het ministerie niet dat de EU een oordeel velt over de mensenrechten in Egypte, "net zoals Egypte andere landen niet de les spelt over hun binnenlandse aangelegenheden".
Woensdag had voorzitter Fathi Surur van het Egyptische parlement er al mee gedreigd, de banden met het Europese Parlement te verbreken als Straatsburg de ontwerpresolutie goedkeurde.
Surur sprak over "een flagrante inmenging in de binnenlandse zaken van Egypte".
Veel indruk heeft het Egyptische offensief niet gemaakt: de resolutie is donderdagmiddag gewoon goedgekeurd. (DWM)
Als de wet er door komt, wil Egypte copyrights verkrijgen op haar architectonische schatten. Wie dan een piramide of sfinx kopieert, kan een claim van het Noord-Afrikaanse land verwachten. Het moet echter wel een exacte kopie van een stuk erfgoed zijn.
Zahi Hawass, de hoogste baas wat betreft antieke kunst in Egypte, zei dat het niet verboden wordt om geld te verdienen aan bewerkingen van de monumenten tenzij de bouwwerken exact worden gekopieerd. Hawass maakte echter niet duidelijk wat onder een exacte kopie verstaan wordt.
Luxor in Las Vegas
Luxor in Egypte
Zondag stelde de krant Al-Wafd dat het piramidevormige Luxor Hotel in Las Vegas een deel van zijn winst zou moeten afstaan aan de Egyptische stad, waar het naar vernoemd is. Luxor, het voormalige Thebe, herbergt trekpleisters als de Vallei der Koningen.
Toch trekt het origineel een stuk minder bezoekers dan de speelse variant in de VS: 6 miljoen tegenover 35 miljoen. Het hotel zou volgens Hawass geen problemen krijgen met de nieuwe wet. Het gebouw mag volgens hem dan wel gebaseerd op de vorm van het Egyptische bouwwerk, maar valt niet aan te merken als een exacte kopie.
De Palestijnse president Mahmoed Abbas heeft gisteren gedreigd om af te treden als Israël de aanvallen op Gaza niet staakt. Aftreden is het enige middel dat de gematigde Abbas heeft om de Israëliërs onder druk te zetten, omdat hij hun vredespartner is en zijn vertrek zeker tot chaos zal leiden op de Westelijke Jordaanoever en mogelijk zelfs de weg effent voor een Hamascoup daar.
De strijd rond Gaza is opgelaaid nadat bij een Israëlische actie dinsdag negentien Palestijnen zijn gedood. Volgens Israël zijn die acties bedoeld om een einde te maken aan de Palestijnse Kassambeschietingen op het zuiden van Israël, maar het gevolg is dat de Palestijnen de raketaanvallen slechts hebben verhevigd, in reactie op de Israëlische aanvallen.
Israël houdt de Gazastrook in een economische wurggreep sinds de machtsovername daar door de islamitische Hamas. Gisteren besloot het ook de grenzen te sluiten en voor enkele dagen geen basisgoederen meer door te laten. Op gewone werkdagen kwamen tot nu toe, volgens de VN, gemiddeld 120 vrachtwagens met voedsel en humanitaire hulp de Gazastrook binnen.
De Israëlische acties hebben intussen geleid tot een toenadering tussen de Palestijnse president Abbas en de zijnen (van Fatah) die over de Westoever regeren en Hamas voor het eerst sinds in juni de milities van Hamas Fatah uit Gaza verdreven. Vooral de vele Palestijnse slachtoffers hebben Abbas in een onmogelijke positie gebracht, omdat hij wel onderhandelingen met Israël voert en nu door Hamas in Gaza wordt uitgemaakt voor collaborateur en medeplichtige aan de bloedbaden. Ook beschuldigen Hamasleiders Israël en Abbas ervan de acties tegen Gaza te hebben besproken met de Amerikaanse president Bush, die net op visite was. Vandaar dat Abbas die overigens zelf gekant is tegen de raketbeschietingen op Israël, juist omdat die als boemerang tegen de Palestijnen werken deze week Hamasleider Mahmoed Zahar belde om hem te condoleren. Zahars zoon was dinsdag bij de Israëlische actie gedood. Het was voor het eerst dat er weer contact was tussen Abbas en de Hamasleiding. Een vooraanstaand Fatahleider riep gisteren op de situatie aan te grijpen om verzoening te bewerkstelligen tussen Fatah en Hamas.
Levensbelang
Een uitgebreid netwerk van tunnels tussen Rafah en Egypte is voor de Palestijnen in de Gazastrook de voornaamste route voor de import van goederen.
Zo slaagt het islamitische Hamasregime er in om de economie draaiende te houden en het Israëlische beleg te overleven. Volgens Israël hebben de tunnels Hamas indertijd geholpen zich zwaar te bewapenen, waardoor het in juni 2007 in staat was Fatah te verjagen. Ook importeert Hamas onderdelen voor de raketten die vanuit de Gazastrook op Israël worden afgevuurd. Volgens Israëlische zegslieden zijn via de tunnels ook militaire deskundigen uit Iran binnengesmokkeld, en Palestijnen die in Iran een opleiding hebben gekregen.
Hoewel Israël, toen het nog over het gebied heerste, ook nooit echt greep kreeg op de vele tunnels, beschuldigt het met name Egypte ervan te weinig tegen de smokkelroutes te doen.
Het leidde onlangs tot een diplomatiek incident, waarbij de Israëlische minister van buitenlandse zaken openlijk naar Egypte uithaalde en Caïro Israël ervan beschuldigde het Amerikaanse Congres ertoe aan te zetten de jaarlijkse steun aan Egypte te beperken.
Egypte is bezorgd over de voortschrijdende verslechtering van de positie van etnische en religieuze minderheden in Europa.
Het fenomeen van vreemdelingenhaat en de discriminatie van islamieten grijpt onrustbarend om zich heen in verscheidene delen van Europa.
Dit staat in een laat op donderdag verspreide verklaring van het Egyptische ministerie van Buitenlandse Zaken.
De verklaring citeert onder meer een rapport van de OVSE dat stelt dat islamieten in Europa lijden onder discriminatie vooral in het onderwijs, bij huisvesting en door het gebruik van stereotypes als 'moslims zijn terroristen of extremisten'.
Het is wel heel erg lang geleden, een hoog beschavingsniveau in Egypte. Daar is weinig van over. Wat piramides, toerisme. Opbouwende kritiek is welkom in het land waar schendingen van de mensenrechten routine zijn geworden. Maar dat is niet waar. De Egyptenaren zijn gekwetst door kritiek uit Europa. Boos. Woedend.
Dat wordt dus weer mensen opsluiten zonder proces, zoals gebeurt met homos enkel omdat ze homo zijn, en de agressie ontladen tijdens een martelpartij. In Egypte zijn ze kwaad op het Europees Parlement (EP).
Sterker, nog voor het Parlement had gesproken waren ze al furieus. Met de zon hoog in de wolkenloze lucht kwam het bericht over de EP-resolutie die was aangenomen. Het gaat niet goed met de burger- en politieke rechten, staat te lezen in die resolutie. Het document is vooral een papieren tijger. Toch bereikte het Euroscepticisme in het land aan de Nijl een kookpunt. Hoe is het dan gesteld met de rechten in Egypte?
En hoe is het land weer op te nemen in de vaart der volkeren?
Mensenrechten zijn niet volledig in cijfers te vangen, natuurlijk. Toch geeft Freedomhouse een aardige impressie van de situatie in Egypte.
Deze niet-gouvernementele organisatie beoordeelt een maatschappij op een schaal van 0 tot 7, met 0 als de zwakste score en 7 als de hoogste. Burgerrechten, als voorbeeld, zijn verdeeld in vier categorieën.
Dit zijn de scores:
Bescherming tegen staatsterreur, zoals gevangenneming zonder reden en/of marteling: 1.14
Gelijkwaardigheid van seksen: 2.25
Rechten van etnische, religieuze en andere groepen: 2.75
Vrijheid van bijeenkomst en vergadering: 1.8
Er zijn nog meer teleurstellende cijfers te vinden, maar dit geeft alvast een beeld van het land in noord Afrika. De vraag is dan of Freedomhouse en het Europees Parlement niet een cultureel bepaald oordeel vellen over een samenleving die simpelweg anders is. Het antwoord is: ja. De rechtstaat en democratie zijn niet overal gemeengoed. Marteling en uitsluiting zijn gebruikelijk in grote delen van de wereld. Wat heeft Europa dan te zeggen over Egypte?
Dat heeft te maken met het zogenaamde Euro-mediterraan Partnerschap.
De landen van de Europese Unie en 10 mediterrane partners hebben in 1995 een verdrag ondertekend en dit later opnieuw bekrachtigd. Het verdrag kent een politieke, economische en sociale dimensie.
Een onderdeel van het partnerschap is de Europese mensenrechtenclausule. Als een land, zoals Egypte, zich niet houdt aan deze clausule kan de Unie besluiten tot een sanctie. Een sanctie betekent meestal het stopzetten van ontwikkelingshulp, maar ook het selectief weigeren van visums behoort tot mogelijkheden, bijvoorbeeld. Egypte ontvangt 148 miljoen per jaar van de Europese Commissie.
Het geld en de clausule vormen de reden voor het oordeel over Egypte. Of dit oordeel enige consequenties heeft, valt zeer te bezien, maar kwetsend was het wel.
De woede van de Egyptenaren is trouwens niet cultureel bepaald. Het is erg warm in noord Afrika. Er hoeft maar iets te gebeuren of de vlam slaat in de pan. De laatste vraag blijft wel van groot belang: hoe is de positie van de homos in het land te verbeteren?
In deze tijden van hard tegen hard is een ludieke actie wel op zijn plaats. Toegegeven, ook dit is een schoktherapie, maar dan heel fleurig en uitbundig.
Dit is het plan. De roeiploegen van de Gay Olympics houden een wedstrijd over de Nijl, met ontbloot bovenlijf, gevolgd door een kilometerslange Gay Pride Parade in boten met enorme opblaasdildos en gebronsde mannen. Indianenpakjes, verentooien, Gerard Joling, bouwvakkers, veel rosé en travos met lange wimpers. In de grootste roze boot, achter een witte piano, met een kleurig pakje en bijpassende bril, zit Elton John te spelen. Verder is een bombardement van hadtasjes te overwegen.
Daar worden ze vast weer vrolijk van, die boze mannen in Egypte.
De blauwe lotusbloem (Nymphaea caerulea) staat ook bekend als Blauwe waterlelie of Egyptische lotus. Deze waterplant groeit aan de randen van meren en rivieren. De oude Egyptenaren beschouwden de waterlelie als een heilige plant.
De god van de Blauwe waterlelie was Nefertem. Hij bracht de bloem als offer aan de zonnegod Ra om de pijn van diens oude lichaam te verzachten. De Egyptenaren waardeerden de prettige geur van plant, maar ook voor de genezende eigenschappen. Er zijn veel afbeeldingen waarop vrouwen de bloem vasthouden en de goddelijke geur opsnuiven. Vandaag de dag gelooft men dat de plant ook als recreatieve drug werd gebruikt door het drenken in wijn.
Effecten
Blauwe lotus heeft zowel een verdovend als een euforisch effect, zoals cannabis of codeïne, en is in hogere dosis licht hallucinogeen. Men zegt dat de bloem ook de sexualiteit en opwinding verhoogt, en een soort Viagra-effect zou hebben.
Gebruik
Voor het maken van Blauwe Lotusthee, doe je ongeveer 5 gram in heet water. Voor de traditionele Egyptische drank, laat je de plant enkele uren weken in wijn. Gebruik ongeveer 5 gram per fles. Gebruik niet te veel: Blauwe lotus maakt de wijn bitter en moeilijk drinkbaar.
Welke invloed had de mythe van Osiris op de feesten van de oude Egyptenaren?
Welke invloed had de mythe van Osiris op de feesten van de oude Egyptenaren?
Volgens de Egyptische mythologie heerste de god Osiris als koning over Egypte, toen hij door zijn jaloerse broer Seth vermoord werd en in stukken gesneden. Osiris' vrouw Isis zocht de stukken weer bij elkaar en wist hem tot leven te wekken. Daarna werd hij koning van het dodenrijk.
Daarom geldt Osiris als hét symbool van de wedergeboorte: niet alleen de wedergeboorte van stervelingen na hun dood, maar ook de jaarlijkse wedergeboorte van de natuur.
De mythe van Osiris lag ten grondslag aan een landelijk festival, namelijk het Feest van de Landbouw dat jaarlijks gevierd werd. Het feest dat enkele weken bestreek, is beschreven in diverse bronnen, maar de bekendste is de papyrus Jumilhac (ca. 100 v. C.). De bron stamt uit een vrij late periode van het oude Egypte, maar het festival, of in ieder geval de uitgevoerde rituelen, bestond waarschijnlijk al veel langer.
Gedurende het festival werd o.a. een beeltenis van Osiris gevormd met graan of gerst en vervolgens besproeid. Het ontkiemen van het zaad werd geassocieerd met het tot leven komen van Osiris, nadat zijn ledematen (die volgens de mythe verspreid waren over heel Egypte) bijeen waren gebracht. Het bijeen brengen van die ledematen werd ook geassocieerd met dagen van het feest. Van de 19e tot en met de 30e dag werd er iedere dag een deel van het lichaam teruggevonden. Dat gebeurde niet letterlijk; het zullen waarschijnlijk rituele aangelegenheden zijn geweest. Op de laatste dag werd ook de djed- zuil, symbool voor de ruggengraat van Osiris, opgericht. Dit was wederom een symbool van het weer tot leven komen van Osiris.
Een ander beroemd feest is het Choiak ( of Khoiak) festival, dat van de 12e tot en met de 30e dag van de maand Choiak(4e maand) werd gevierd. De belangrijkste bron hierover is een Osiriskapel op het dak van de tempel van Dendera (ca. 100 n.Chr.). Aan het begin van dit feest werd er ook een beeltenis van Osiris gemaakt van graan of gerst. Nadat het besproeid werd, werd het gebalsemd en gekleed en uiteindelijk zelfs gewikkeld in zwachtels en begraven. Op de 30e werd ook hier de djed-zuil opgericht.
Vóór het moment van de schepping was de wereld eenvormig, ongedifferentieerd, passief, duister. Met de schepping kwam de veelheid, de energie, het licht, het uiteenvallen in tegendelen. De schepping deed een orde ontstaan, Ma'at genoemd, die steeds weer verdedigd moet worden tegen de machten van de chaos.
Stamboom van de goden
Het ontstaan wordt door de Egyptenaren meestal voorgesteld als het verrijzen van het eerste land uit de oerwateren. Veroorzaker is de goddelijke wil die in het water aanwezig was. Ook de zon speelt in het scheppingsverhaal een grote rol, en wordt vaak als de oergod Atoem gezien.
Een van de bekendste scheppingsverhalen uit het oude Egypte vertelt dat Atoem uit de oerwateren verrees, waarna hij uit zijn zaad luchtgod Sjoe en vochtigheid Tefnoet liet ontstaan. Vervolgens verwekten Sjoe en Tefnoet Aarde en Hemel, in de gedaantes van Geb en Noet. Geb en Noet verwekten Osiris, Isis, Seth en Nephtys, waarmee het negental oergoden compleet was.
Osiris en Isis kregen Horus als zoon, die de eerste farao van Egypte was. De farao werd dan ook gezien als afstammeling van de goden.
Oergod Amon
In de periode die wordt aangeduid als het Nieuwe Rijk (1550-1070 voor Chr.) is het vooral de god Amon die als schepper van alles wordt vereerd. Hij was de belangrijkste van een achttal goden, die in een gezamenlijke krachtsinspanning de oerheuvel opwierpen. In een plotselinge uitbarsting van energie schiep Amon vanuit het niets de oermaterie, waaruit ditzelfde achttal goden ontstond. Na de schepping ontwikkelde Amon zich tot zonnegod, en werd hij het belangrijkste object van verering.
Ook de mensen, dieren en planten zijn geschapen door de goden. De mens werd uit klei gevormd, op de pottenbakkersschijf van de god Chnoem.
Een van de Egyptische scheppingsverhalen vertelt dat op een gegeven moment de mensen in opstand kwamen tegen hun heerser, de zonnegod, die uiteindelijk naar de hemel vluchtte. Daarop deden dood en ziekte hun intrede. De zon moet 's nachts sterven en strijd leveren, om de schepping iedere keer weer te vernieuwen.
Een plant die in verband werd gebracht met de schepping, is de blauwe lotus, die overal in Egypte groeide. De lotus opent zich bij het opkomen van de zon en sluit zich weer als de zon ondergaat. De Egyptenaren dachten dat de zon ooit uit een lotus was ontstaan, nadat de bloem uit het oerwater was opgekomen. De geur van de lotus, welriekend als de goden zelf, zou nieuwe levenskracht geven
Armant ligt ongeveer 20 kilometer ten zuiden van Luxor en werd in het Oude Egypte 'Iuny' genoemd en was één van de belangrijkste plaatsen voor de cultus van de god Montu.
Tot aan het begin van de 18e Dynastie van Egypte was Armant de hoofdstad van de vierde nome van Opper-Egypte.
De moderne naam Armant is afgeleid van het Oud-Egyptsiche 'Iunu-Montu'
Ten zuiden van Thebe(Luxor) werd rond 40 v.Chr. in Armant een tempel opgericht onder Cleopatra VII waarvan tegenwoordig geen spoor meer rest
De wetenschappers van Napoleons expeditie zagen de tempel nog in volle glorie
Een halve eeuw later werd hij neergehaald en werden de steenblokken gebruikt voor de bouw van een suikerfabriek.
Sommige onderzoekers en enkele overenthousiaste wetenschappers geloven dat er bewijzen zijn die suggereren dat de mensheid het vliegen al in een véél eerder stadium onder de knie had. Zo veel eerder zeggen zij, dat de kennis van deze technologie verloren is gegaan en terecht is gekomen in oude verhalen waarin de avonturen van de mens in het luchtruim in het rijk der mythen zijn beland. Laten we eens kijken naar de dingen waarvan beweerd wordt dat het bewijzen zijn (intrigerende voorwerpen, gravures, inscripties en legenden) en die zouden verwijzen naar de waarheid omtrent het vliegen van de mens.
Het Egyptische vliegtuig
In 1898 werd een vreemd, 15 centimeter groot houten voorwerp gevonden in een tombe bij Sakkara in Egypte dat dateert uit 200 voor Christus.
Het voorwerp had een romp, vleugels van 17,5 centimeter die licht naar beneden gebogen waren, een roer en een staart. Het leek veel op een modern vliegtuig. Maar aangezien er in die tijd nog geen vliegtuigen waren uitgevonden werd het gemerkt als zijnde een model van een vogel. Het voorwerp werd vervolgens in de kelder van een museum in Caïro opgeslagen.
Het voorwerp werd vele jaren later door Dr. Khalil Messiha, een specialist op het gebied van oude modellen, herontdekt. Volgens Messiha en anderen die het voorwerp hebben bestudeerd, bezit het de kenmerken van hoog ontwikkelde aerodynamica, zoals de moderne zweefvliegtuigen die erg weinig energie nodig hebben om in de lucht te blijven. De gebogen vleugels worden tegenwoordig vanwege hun grote draagvermogen veel toegepast. Een dergelijk ontwerp werd onder andere ook toegepast bij de bouw van de Concorde.
Was het misschien een stuk kinderspeelgoed? Of was het een schaalmodel van een vliegtuig dat de Egyptenaren wilden gaan bouwen, of hebben gebouwd? Als ze het vliegtuig op ware grootte hebben gebouwd, bestaat er geen bewijs voor. Er zijn geen vliegtuigen op ware grootte gevonden in welke tombe dan ook.
De hiëroglief van Abydos
Wat nog meer vraagtekens oproept dan het modelvliegtuig zijn de raadselachtige tekens die door Dr. Ruth Hover gevonden zijn in de tempel van Abydos, Egypte. Hover fotografeerde een paneel van een muur dat tevoorschijn kwam nadat een overlappend paneel in stukken brak. Het oudere deel van de muur toonde afbeeldingen die veel lijken op moderne vliegtuigen van opzij bekeken.
Een afbeelding lijkt veel op een moderne helikopter, terwijl andere afbeeldingen geïnterpreteerd kunnen worden als vliegtuigen, hovercrafts en zelfs vliegende schotels.
Toen de foto's van de afbeeldingen voor het eerst in de openbaarheid kwamen, werd er verondersteld dat ze digitaal bewerkt waren om zodoende een sensationele grap uit te halen. En inderdaad waren sommige foto's geretoucheerd om de uiterlijke details van de vliegende voorwerpen naar voren te halen. Maar zelfs de niet-aangepaste foto's leken de erg modern uitziende figuren niet te verhullen.
Maar misschien bedriegt het oog ons. Het officiële standpunt van de archeologen is dat de afbeeldingen niets meer of minder zijn dan elkaar overlappende hiërogliefen.
is een van de belangrijkste figuren voor de ontdekking van tempels en graven in het Oude Egypte. Hij wordt beschouwd als de algemene voorloper van de Egyptologie en heeft ervoor gezorgd dat het Oude Egypte enorme bekendheid kreeg in het Westen.
Transport du buste de Memnon au bord du Nil. In Belzoni "Voyage en Egypte" 1818.
Le temple d'Abou-Simbel. 1818. In Belzoni "Voyages en Egypte".
Le temple de Karnak. Belzoni, 1818 "Voyage en Egypte".
enkel omdat ze homo zijn, en de agressie ontladen tijdens een martelpartij. 
gebronsde mannen.
![](javascript:fotovenster("http://www.telesport.nl/multimedia/archive/00145/achtbaan_jpg_145624d.jpg"," ","Dijkstra%20bv.%20Dijkstra,%20Fotoburea ",200,132);)
Het leek veel op een modern vliegtuig.
