Om bij tijd, eens terug te genieten van de plaatsen waar je ooit geweest bent! De wereld in een muisklik http://www.alovelyworld.com/index2.html
OP REIS MET DE BLAUWE VOGEL - Cruise op deNijl -
1.Lezers die het hele REISVERSLAG WENSEN TE LEZEN.... weet dat dit in omgekeerde orde staat.
Het begint met de terugreis 15.09.06 (zie blog vanaf 3december 06) en eindigt met het vertrek op 01.09.06 ( zie blog vanaf 3 oktober 06)
2.Verder wordt deze blog aangevuld met EGYPTE NU:actuele feiten en vondsten...
04-09-2009
De Verborgen Tombe van drs. Huub Pragt
De Verborgen Tombe van drs. Huub Pragt
Titel: De Verborgen Tombe Auteur: drs. Huub Pragt ISBN: 978-90-810474-2-5
De Verborgen Tombe is het debuut van de Nederlandse Egyptoloog Huub Pragt.
Het verhaal begint met de vermissing van twee Britse mannen en een Franse vrouw en daarna raakt er nog een Nederlandse journalist vermist. Het startschot voor een spannend verhaal over de jonge Britse Egyptoloog Kevin die een proefschrift maakt over Mencheperra, een Hogepriester van Amon en de Farao van het Zuidelijke Deel van Egypte.
Als Kevin een kaart ontdekt op de achterkant van een papyrus, haalt hij zijn vriend Marc, een student Geography, over om mee te gaan naar Egypte. Samen gaan ze daar opzoek naar de nooit gevonden tombe van Mencheperra. Later voegt de Franse Egyptologe Isabelle zich bij hen.
Maar het verhaal gaat niet alleen over Kevin en Marc. We krijgen ook een kijkje in de Egyptologie en het Egypte van de jaren 20 én we gaan nog verder terug in de tijd. We lezen namelijk ook het verhaal van Mencheperra en zijn familie. Waarom zij de farao's verplaatst hebben en wat ze met alle grafgiften hebben gedaan.
Huub Pragt heeft het talent om deze priesters uit verre tijden tot leven te wekken. Tijdens het lezen zag ik deze mensen dan ook heel duidelijk voor mijn geestesoog. Ik had nooit zo'n hoge pet op van deze priesters, omdat het enige wat ik wist, was dat ze zichzelf tot farao uitriepen terwijl er al een farao was.
Maar Huub Pragt heeft mijn beeld volledig gewijzigd. Ik zie deze priesters nu met hele andere ogen, ik begrijp nu waarom ze zichzelf tot farao uitriepen en dat zij het waren die de Goede Goden van een tweede dood hebben gered. Maar ook de andere hoofdpersonen uit zijn boek zijn levensecht.
Dit boek is in eigen beheer uitgegeven en het ziet er heel netjes uit. De kaft is mooi en het boek is goed gelijmd, iets dat erg belangrijk is voor een paperback. De voor- en de achterkant zijn voorzien van flappen zodat je tijdens het lezen de benodigde achtergrondinformatie op kan zoeken. Op de voorflap vind je de chronologie van de Farao's en de regerende Hogepriesters van Amon. Als je de flap openvouwt vind je een kaartje van Egypte met de nieuwe en oude plaatsnamen en daarnaast vind je een kaart van Loeksor/Thebe plus de westoever.
Op de achterflap staat de stamboom van de Farao en de priesters zodat je de familieverhoudingen kan volgen. Als je achterflap openvouwt vind je de achterkant van de Papyrus Aberdeen en een kaartje van de Dal der Koningen.
Voor iedereen die een origineel en goed verhaal wil lezen, raad ik De Verborgen Tombe van harte aan. En ik hoop stiekem dat Huub Pragt nogmaals achter de computer wil duiken om nog zo'n mooi boek te schrijven. Het boek is te bestellen via De Verborgen Tombe.nl.
Op zijn Engelstalige website neemt Dr Zahi Hawass u mee naar de ondergrondse vertrekken van de trappenpiramide van Djoser in Sakkara.
Bekijk hier het filmpje: trappenpiramide. Hawass vertelt ook over het onderzoek aan de mysterieuze tunnel in het graf van Sethi I KV17. Bekijk hier het filmpje: tunnel.
Verder richt hij zijn aandacht op het Dal der Koningen. Bij zijn onderzoek gaat hij grondig te werk. Het Dal der Koningen wordt tot op de laatste zandkorrel leeggehaald. Lees hier het verslag: Dal der Koningen.
Lees ook het verslag over de ontdekking van een tempel uit de tijd van Thoetmoses II te Tell Heboea in de Sinaï: tempel.
Hawass kondigt het vervolgonderzoek aan de piramide van Choefoe. Hij verwachtte eind juli 2009 de grafkamer van Choefoe te ontdekken: Choefoe.
Audiotour voor kinderen:zoektocht door het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden
Tot en met donderdag 31 december 2009 wordt voor jeugdige fans van mummies, piramides en Egyptische farao's een spannende zoektocht door het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden georganiseerd. Deze zoektocht is in de vorm van een audiotour waarbij tv-presentator Sipke Jan Bousema kinderen meeneemt over de Egyptische afdeling van het museum. De audiotour kan worden gedownload op een mp3-speler.
Sipke Jan is bekend van de tv-programma's Museumbende, Opsporing Verzocht en het Junior Songfestival. Hij vertelt over zijn reis door Egypte en zijn vakantiefoto's. Er is echter een vreemd voorwerp te zien op een van zijn foto's. Kinderen ontdekken samen met Sipke Jan de mysterieuze mummies, raadselachtige hiërogliefen en imposante beelden uit het oude Egypte. Voor meer informatie klikt u hier op: Audiotour.
Kritiek op mogelijke McDonalds in bibliotheek Alexandrië
Kritiek op mogelijke McDonalds in bibliotheek Alexandrië
In Egypte is beroering ontstaan over de plannen om de in 2002 geopende Bibliotheca Alexandrina te voorzien van zes nieuwe restaurants. Er circuleren hardnekkige geruchten dat ook McDonald's een van de zes licenties heeft binnengerijfd, zo meldt The Guardian. Critici spuwen op blogs en Facebook driftige commentaren over "de uitverkoop van het cultureel erfgoed" en "de nefaste invloed van het geld op de wetenschap". Een woordvoerder riposteerde dat er geen McDonald's in het complex zou komen, maar kon dat niet officieel bevestigen. Tot nu toe was er in de bibliotheek annex musea, laboratorium, planetarium en enorme leeszaal uitgerust met 5000 computers voor bezoekers, geen mogelijkheid om iets te eten. Jaarlijks zijn er ongeveer 800.000 bezoekers voor de bibliotheek. De Bibliotheca Alexandrina is de nieuwe, door de universiteit van Caïro en Unesco betaalde instelling in de Egyptische stad Alexandrië waar 2000 jaar geleden een van de rijkste bibliotheken van de klassieke wereld stond. Van bij de eerste plannen had de nieuwe bibliotheek de ambitie om het belang van de oude naar de kroon te steken. Het is een vaak gehoorde kritiek dat ze tot nu toe daar niet in is geslaagd, zo weet ook NRC Boeken. De bibliotheek trekt vooral buitenlandse bezoekers, die vooral geïnteresseerd zijn in de monumentale waarde van het gebouw, en minder uitkijken naar de boeken, die dan nog niet zo talrijk aanwezig zijn. Er bevinden zich 350.000 titels in Egyptes zelfverklaard 'venster op de wereld' - ter vergelijking, de nationale biblioteek van België bevat 5 miljoen boeken. Petra Sijpesteijn, hoogleraar Arabisch in Leiden, zegt aan NRC: "Aan de technische vooruitstrevendheid van de BA hebben beginnende wetenschappers niet genoeg. Je hebt toch gewone boeken nodig om een beeld te krijgen van de samenhang van een studieveld." (HC)
Tien engelstalige video's/ Dr Hawass in de hoofdrol
De Amerikaanse televisiezender ABC uit San Francisco heeft video's van ongeveer tien minuten samengesteld met de onvermijdelijke Dr Hawass in de hoofdrol.
De onderwerpen zijn:
New details of the Boy King, Visiting the Valley of the Kings, Unearthing ancient tombs, Carrying on the work of Howard Carter, Fact or Fiction: The Curse of King Tut, Exploring the Tomb of Tutankhamun, Built on a quest for immortality, Timeline of events in Ancient Egypt, Resources and exhibit information.
Een olietanker is vrijdag in tweeën gebroken in de Rode Zee
CAIRO - Een olietanker is vrijdag in tweeën gebroken in de Rode Zee. Tijdens het ongeval kwam circa 60.000 ton olie terecht in het water, zo meldde een Egyptische overheidsfunctionaris.
Het schip, dat onder de Panamese vlag voer, was onderweg naar Suez, aan de monding van het gelijknamige kanaal. Daar zou het onderhoudswerkzaamheden ondergaan. De tanker zou nagenoeg leeg zijn geweest ten tijde van het ongeval. De nog aanwezige olie was voor eigen gebruik.
Bemanning De bemanning was volgens de kapitein bezig met het schoonmaken van tanks toen de breuk ontstond. Over de oorzaak van het ongeval zijn nog geen mededelingen gedaan. De 24 opvarenden konden op tijd van boord worden gehaald. De Egyptische autoriteiten proberen de olievlek te isoleren om schade aan het milieu zoveel mogelijk te voorkomen.
geniet een grote belangstelling en is daarom ook weer in het seizoen 2009-2010 opgenomen in het aanbod. De cursus bestaat uit tien lessen. De cursus wordt aangeboden in Hilversum en in Leiden. De laatste les vindt in de vorm van een rondleiding plaats in het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden.
Hiërogliefenschrift
De Egyptische hiërogliefen vormen voor velen een mysterieus raadselschrift. Toch is het voor iedereen mogelijk om de beeldtekens van de Oude Egyptenaren te lezen en te begrijpen. Sinds de ontcijfering van het hiërogliefenschrift in 1822 door de Fransman Champollion is het mogelijk Egyptische teksten te lezen. In de cursus Hiërogliefenschrift worden de basisprincipes van de Egyptische rebus uitgelegd. Aan het eind van de cursus kunt u eenvoudige hiërogliefenteksten op museumvoorwerpen lezen.De cursus wordt dan ook afgerond met een bezoek aan de Egyptische collectie van het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden. Voor het leren lezen van het hiërogliefenschrift is geen speciale taalkundige voorkennis vereist.
Aanbod seizoen 2009-2010
Hilversum
Aanvang: maandagavond 14 september 2009 van 19.30 tot 21.30 uur. Data: 14 september, 21 september, 28 september, 5 oktober, 12 oktober, 26 oktober, 2 november, 23 november, 30 november en zaterdag 19 december (museumbezoek van 14.30 tot 16.30 uur). Locatie: Morgenster, Seinstraat 2 te Hilversum.
Leiden
Aanvang: zaterdagochtend 19 september 2009 van 10.00 tot 11.30 uur. Data: 19 september, 26 september, 10 oktober, 17 oktober, 24 oktober, 31 oktober, 28 november, 5 december, 12 december en 19 december (12.00 tot 14.00 uur). Locatie: Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28 te Leiden.
Kosten
Hilversum 245,- Leiden 245,- inclusief museumjaarkaart. Indien u in het bezit bent van een voor de cursusperiode geldige museumjaarkaart, betaalt u 225,-.
Het maximum aantal deelnemers bedraagt twintig personen In Leiden en zestien personen in Hilversum.
De sfinks vertoonts sporen van water erosie. Het water in Egypte is allemaal wegetrokken met de kleine ijstijd, rond 10000-9000BC. Hij is dus niet door de Egyptenaren die wij kennen uit de geschiedenis lessen gebouwd, maar door een volk dat eerder beschaving bereikte. Men heeft ondertussen ook het vermoeden dat de grote piramiden op het plateau ook niet gemaakt zijn door de egyptenaren die wij kennen uit de geschiedenis boekjes. Men heeft ook geprobeerd een piramide van 40 meter hoog na te maken met de methoden waarmee de egyptenaren bouwden. Zelfs bij deze kleine piramide waren er al problemen met de hellingshoek om de stenen omhoog te krijgen. De top werd niet bereikt op die manier, men moest een zware hijskraan ter hulp inschakelen. Dat dîe grote piramiden door slaven werden gebouwd is dus uitgesloten, want ze zouden nooit rondgekomen zijn binnen een mensenleven. Opmerkelijk is ook dat in de grote piramiden niks begraven ligt, terwijl latere kleinere pyramiden wel de functie van een graf hadden. De piramiden op het plateua van gizeh, werden dus hoogstwaarschijnlijk veel eerder gebouwd, ook voor de kleine ijstijd. De egyptenaren die we uit de geschiedenisboekjes kennen, hebben deze overgenomen, er hun cartouche in gegraveerd en later hebben ze die gebouwen proberen namaken. Dat verklaart meteen ook de trappen piramiden, men zocht achter een manier om de grote piramiden na te bouwen, en de kleinere versies van gewone piramiden.
De grote piramide van Cheops bestaat uit ongeveer 2 1/2 miljoen steenblokken. En stel je voor dat iedere 2 minuten de Egyptenaren een steen op de juiste plaats hadden neergelegd.(En dat zou heeel snel zijn, want ze moesten alles met de hand doen.) We kunnen dan uitrekenen hoe lang het duurde voordat de piramide klaar was.
In 1 uur : 30 steenblokken goed neergelegd.
In 1 werkdag (8 uur) = 8 x 30 = 240 steenblokken goed neergelegd.
1 Seizoen (van 3 maanden) = 90 dagen x 240 = 21.600 steenblokken in 1 jaar.
Als je wilt weten hoeveel jaar het duurt, dan moet je 21.600 delen door 2.500.000 en dat is .....ongeveer 116 jaar ! Dan hebben we dus een probleem, want dan is de farao allang dood, dus dan kan hij niet begraven worden. Conclusie: We weten niet precies hoe de Egyptenaren deze piramide gebouwd hebben.
De Egyptenaren hadden in de vorm van het Dodenboek(welke kopiën zijn van oudere documenten, evenals de piramidenteksten) info over de dodenwereld/sterrenhemel.
Ze wisten hoe de Doeaat eruitzag, een piramidevormige structuur. Door de info in het dodenboek wisten ze hoe ze die moesten construeren. Maar, deze eerste bouwers hadden niet de "sleutel" om deze piramide tot een perfecte/geometrische/kosmische/energievormende massa te construeren. Deze sleutel lag in een zwarte kist verborgen. Een farao van de vierde dynastie wilde deze info in handen krijgen. Dat is opgetekend door de Grieken. Er is nooit melding gemaakt dat Cheops ze gevonden heeft. Maar dat hoeft niet. Hij heeft het bewezen. De piramiden op het Gizehplateau zijn de enige échte. Cheops had info die zijn voorgangers en opvolgers niet hadden. Daarom werden er eerst Volkswagens gebouwd(vóór Cheops) dan kwam het Gizehplateau(de Jaguars) en daarna ineens de Lada 's. Er klopt dus iets niet. Hoe zouden de goden hun info moeten overbrengen op een volk dat hun taal/gebruiken/technologie.. niet begrijpt? Door zoals in het dodenboek met omschrijvingen over het hemelgewelf af te komen, door rituelen in te voeren, handelingen die het kosmische evenwicht voorstellen. Maar dan nog komt men niet tot volle rijpdom zonder sleutel. Maar hoe wist Cheops van de sleutel? Misschien dacht hij méér na, zoals sommigen ook nu doen over onze geschiedenis. Hij vroeg zich af wat die geheimzinnige Sfinx in de woestijn deed.(er zijn geschriften dat hij al tot aan zijn nek in het zand stak ten tijde van Cheops, hij werd geërodeerd door watervallen die van het plateau over hem heen stroomden(hij ligt verzonken in zijn steengroeve), laatste tijd dat het zo hard geregend had in Egypte was +- 10 000j. BC, erosie door zand is niet van toepassing, aangezien de sfinx het merendeel van de tijd onder het zand stak, en de erosievorm klopt niet). Cheops vond de raadselen van het Serapeum verbluffend(stond er in die tijd al, is later gebruikt toen het sterrenbeeld stier de hemelen domineerde). Hij vond het ook raar dat er op het Gizehplateau een mastaba was gebouwd met enorme blokken(Chephren 's piramide bestaat aan de onderzijde uit dezelfde cyclopische blokken als de hiergenoemde bouwwerken, gehaald uit de groeve van de sfinx, er werd dus niet zomaar gehakt om tot de sfinx te komen, de blokken werden perfect uitgehouwen om tot een ander bouwwerk te kunnen dienen, dat is pas bouwkundige organisatie!!). Deze blokken had hij ergens anders ook gezien, in het Osireion, het graf van de oppergod van Egypte en heerser over de doden, Osiris. Misschien legde hij daardoor de link, en ging hij op zoek in het Osireion naar de wijsheid van Toth(of in het labyrinth). Feit is dat zijn piramide "bijna" perfect was.
Waarom moest de piramide zo groot zijn? Om in de afmetingen te kunnen goochelen met meetkundige wijsheid, het getal pi, de gulde snede...plus ze moest een bepaald oppervlak beslaan en een bepaalde hellingshoek. De bouwers maakte een foutje in het grondplan(een kleintje, dat zelfs nu vandaag de dag(en groter afwijkingen ook) nog gebeurt in de constructiebouw), de onderste zijden waren niet gelijk(het is maar een verschil van 0,1%). Was dit menselijk falen? Stond er in de bouwplannen van de Goden dat het opzettelijk moest gedaan worden om de "incompleetheid" van het mensenras te benadrukken? Indien het niet zo was, werd er vrolijk verder gebouwd. Maar toen ze aan de top kwamen pastte de topsteen niet door deze fout. Cheops had blijkbaar niet alleen de sleutel gevonden, maar daardoor ook de échte Benbensteen. De steen die de Egyptische beschaving gebracht had. Was deze steen, in combinatie met de perfecte piramide, een energiereus? Werd de top niet geplaatst door de constructiefout? Werd hij toen de piramide zijn "werk" gedaan had er terug afgehaald? Was deze steen een meteoriet of een overblijfsel van de technologie van de Goden? Er is nooit een beschrijving van de top geweest, of een getuigeverklaring over het piramideon. Ook zonder top is de Cheopspiramide een krachtig medium. Toen Napoleon op zijn veroveringstochten in Egypte aankwam, heeft hij een nacht doorgebracht in de sarcofaag van Cheops. Hij kwam de volgende morgen bleek en bibberend naar buiten. Hij heeft nooit willen zeggen wat er gebeurd was...Een ander persoon die enkele tientallen jaren later dit deed, gaf wel een verklaring, maar die ga ik hier niet uit de doeken doen, dan wordt het te lang. Cheops mocht de wijsheid van Toth niet doorgeven tot de tijd rijp was. Daarom begroef hij deze in zijn piramide, of in de buurt van het plateau, misschien terug in het Osireion of in het labyrinth. Daarom werden de piramiden na het Gizeh-bouwtijdperk terug veranderd in wonderlijke constructies in hun tijd, maar niet de wonderen die die van het Gizehplateau nu, in onze technologisch vér gevorderde beschaving, nog altijd zijn. Feit is dat de piramiden ook twee tijdperken markeren, 10 500 BC door de plaatsing en ligging tov de Nijl(gordel van Orion/Melkweg), en 2500 BC door het richten van de schachten. Waarom die datums? 10 500 BC is de tijd volgens onze wetenschappers dat de aarde enorme veranderingen/verwoestingen onderging, het einde van de laatste ijstijd(deze kwam door een abrupte gebeurtenis/ramp). Misschien ook het ondergaan van een andere beschaving, en 2500 zou dan de datum zijn van de afwerking van het Gizehplateau door Cheops, een werk waar de Goden al met begonnen waren, en waardoor de Egyptenaren hun kalender klopte, dat er al Goden geregeerd hadden, voor de menselijke farao 's.
Hoewel de Piramide van Cheops groter is dan die van Chephren,liggen de toppen toch op exact gelijke hoogte,doordat die van Cheops lager staat. Ook inTheotihuacan(Mexico) doet zich een gelijkaardig verschijnsel voort.
Daar staan ook drie Piramiden die exact de zelfde bouworde hebben als in Gizeh, de toppen van de Piramide van de zon en die van de maan zijn exact even hoog door dat de ene lager gelegen is gebouwd dan de andere.
De 3 grote piramiden uit Gizeh worden die van-Chephren-Mycerinus-en Cheops genoemd Van geen van de drie is er een directe aanwijzing dat ze uit de tijd van Farao Cheops (Khufu) afkomstig zijn, het toeschrijven is enkel en alleen gebaseerd op het verslag van Herodotus. In boek II art.127:staat er o.a. over de Piramide vanChefren <er zijn daar geen vertrekken in en onder de aarde> ..we weten nu dat dit onjuist is.!!! Waren er nog leugens ? van de 110 ontdekte piramiden in Egypte werd er nergens een dode of een mummie aangetroffen,geen enkele dode werd er begraven ook niet in de 180 piramiden van Soedan ..Er zijn geen oude Egyptische historische verslagen over de bouw en de bouwers van de 3 Piramiden, enkel de zogenaamdeInventarisstèledaar wordt van Khufu gezegd dat hij herstelwerkzaamheden aan de Sfinx en deIsis-tempel zou hebben uitgevoerd.(hij noemde De grote piramide het huis van Isis !)
Volgens een van de boeken vanHermesstonden enkele Piramiden aan de kust van de zee, <<waarvan de golven in machteloze woede tegen hun fundamenten sloegen>>Dit stemt tot nadenken .toen deKoninginne-kamer voor het eerst werd geopend werd er op de muren zoutafzetting aangetroffen,op sommige plaatsen 1,27 cm. dik.
Oude legenden en verslagen,vermelden dat toen de Arabieren de buitenste mantelstenen van de grote Piramide verwijderden,watersporen op de stenen kon zien tot op een hoogte van 72 mtr. In de slibafzettingen rondom de Piramide ( tot op 4,20 mtr.)werden er veel zeeschelpen gevonden,die door radiokoolstofdatering 12.000 jaar oud werden bevonden.?
In een manuscript dat wordt bewaard in de Bodleian Library en dat door Dr. Sprenger is vertaald,citeert Abu Zeyd el Balkhy een oude inscriptie die vermeldt dat de grote Piramide werd gebouwd toen delier in het sterrenbeeld kreeftstond ..dat is 15.000 jaar geleden !! Het lijkt daarom redelijk te concluderen dat we niet weten wie, wanneer, hoe en waarom,de Piramiden zijn gebouwd daardoor zijn alle piramiden uit Gizeh en de Dahshur-groep voorlopig nog altijd ..anoniem.
In het kader van het lopende Egyptian Mummy Project besloot Zahi Hawass voorjaar 2006 een zoektocht naar de mummie van Hatshepsoet te starten. Er waren twee mummies die mogelijk van Hatshepsoet konden zijn: mummie KV60-A (een kleine, zeer dikke oudere vrouw), liggend op de grond; en mummie KV60-B (een oudere vrouw met een normaal postuur en lang haar), liggend in een sarcofaag met de naam In Sitre (of Sitre In) en de titel Zoogster van Hatshepsoet. Beiden waren al in 1903 door Howard Carter gevonden in KV60, een zo goed als leeg graf vlakbij KV19, het graf van Montuhirchepesjef. In het graf bevond zich behalve houtresten en wat rommel een canopenkist met de cartouches van Hatshepsoet. In 1906 onderzocht Edward Ayrton het graf, waarna hij de sarcofaag met KV60-B naar het Museum van Cairo bracht. E.e.a. werd pas geregistreerd in 1916. KV60-A bleef achter in KV60. Al in 1966 werd gesuggereerd KV60-A mogelijk de mummie van Hatshepsoet was; ten eerste omdat KV60 zo dicht bij Hatshepsoets eigen graf KV20 ligt, en ten tweede omdat de mummie de linkerarm over de borst gekruist heeft: een teken van koninklijke komaf. In 1989 werd KV60 leeggehaald door de Amerikaanse Egyptoloog Donald Ryan, die stukken van een houten sarcofaag vond, onder andere het gezicht. In de kin zat een gat waarin een valse baard had gezeten. Er had dus in ieder geval een koninklijke begrafenis plaatsgevonden in KV60.
Tijdens het eerste onderzoek met een CT-scan werden in totaal 5 mummies onderzocht: de beide mummies uit KV60, de mummie die werd toegeschreven aan Thoetmosis I, en de mummies van Thoetmosis II en Thoetmosis III. Uit de scans werd meteen al duidelijk dat de mummie die aan Thoetmosis I was toegeschreven (en die in DB320 was gevonden, liggend in twee sarcofagen waarvan de buitenste de naam van Thoetmosis I droeg) niet van deze farao was. Ten eerste was de man bij overlijden tussen de 25 en 35 jaar oud; ten tweede was hij begraven met de armen langs zijn zij; en ten derde werd er in de rechter borstkas een pijlpunt gevonden. Thoetmosis I was zeker 50 toen hij overleed, zal ongetwijfeld met gekruiste armen zijn begraven (v.a. Amenhotep I de gewoonte), en bovendien wordt er nergens melding van gemaakt dat deze farao in de strijd is gevallen. De identiteit van de mummies van Thoetmosis II en III staat nagenoeg vast. Thoetmosis II was ca. 1m68 en overleed rond zijn 40e. De CT-scan wees uit dat hij een goed gebit had maar leed aan een vergroot hart, mogelijk de oorzaak van zijn dood. Thoetmosis III was ongeveer 1m75 (en niet 1m50 zoals zo vaak wordt beweerd! de vergelijking met Napoleon gaat wat lengte betreft in ieder geval niet op . Hij overleed rond zijn 50e. Hij had een goed gebit waarvan slechts een paar kiezen ontbraken, maar leed aan problemen met zijn neusslijmvliezen, die uitgedroogd en mogelijk chronisch ontstoken waren. Uit de vergelijking van juk- en kaakbeen, neusbrug, voorhoofd en gebit bleek een opmerkelijke overeenkomst tussen Thoetmosis II en III. Beide hadden een milde overbite (hazentanden), een smal gezicht met prominente jukbeenderen, een smalle neusbrug en een smal voorhoofd. De stand van hun onderkaak was ongeveer hetzelfde. De mummie die ten onrechte was toegeschreven aan Thoetmosis I had daarentegen geen overbite, een breed gezicht met platte jukbeenderen, een breed voorhoofd, een brede kin en een andere stand van de onderkaak. Mummie KV60-A had kenmerken gemeen met zowel Thoetmosis II en III als met Thoetmosis I: een milde overbite en prominente jukbeenderen enerzijds, en een breed gezicht en voorhoofd en een brede kin anderzijds. Haar neusbrug was echter breder dan die van de drie mannelijke mummies. Een verwantschap tussen de onbekende die voor Thoetmosis I is aangezien en Hatshepsoet ligt dus wel voor de hand. (Het feit dat de manier van windselen vroeg XVIIIe Dynastie is en de mummie in een koningscache is gevonden is voor Hawass aanleiding te concluderen dat deze mummie een familielid is van de Thoetmosiden. Salima Ikram en Aidan Dodson suggereren dat deze man mogelijk Ahmose Sipair is, hoewel ik heb begrepen dat deze prins als kind al is overleden. Zelf hou ik het op Wadjmose.)
Mummie KV-60A was ongeveer 1m59 en overleed rond haar 50e. Ze had zwaar overgewicht, wat de balsemers ertoe dwong haar organen via haar bekkenbodem te verwijderen. Opmerkelijk genoeg zitten de hersenen nog in de schedel. Ze leed aan botontkalking en een uitgezaaide kanker in haar bekken, die het bot van haar bekken en rugwervels had aangetast. Er zat een cyste aan de wortel van één van de ruggenmergzenuwen. Ook leed ze aan artritis van de wervelkolom, en was één tussenwervelschijf verschoven. Al met al moet de vrouw vreselijke rugpijn hebben gehad. Het gebit was opmerkelijk slecht: de dichtheid van tanden en kiezen was matig tot slecht, wortels waren aangetast en kronen afgebroken, en de meeste tanden en kiezen hadden gaatjes. De tweede rechter bovenkies ontbrak, hoewel één wortel nog in de kaak zat, omgeven door ontstoken weefsel. De combinatie van zwaar overgewicht en de slechte staat van het gebit wijst op diabetes. Ook de canopenkist werd gescand. Hiervan staat met zekerheid vast dat ze van Hatshepsoet is: de cartouches met prenomen en nomen staan er immers op en er is geen teken van hergebruik. Behalve gemummificeerde ingewanden was op de scan ook een afgebroken kies te zien, waarvan één van de wortels miste. Een tandarts identificeerde de kies als een tweede rechter bovenkies. Vorm en grootte waren zodanig dat deze kies precies paste in het gat in de kaak van mummie KV60-A. De conclusie lag voor de hand: KV60-A is Hatshepsoet.
Op zeker moment werd Hawass benaderd door Discovery Channel voor een docu over de zoektocht naar de mummie van Hatshepsoet. Hawass ging akkoord, mits Discovery Channel een hypermodern DNA-lab in het Egyptisch Museum zou bouwen. Hij wilde namelijk DNA-onderzoek laten doen, een lastige klus omdat mummie-DNA over het algemeen is aangetast en labs waar ook ander DNA wordt onderzocht vaak onbetrouwbare resultaten opleveren. (Naar zijn eigen zeggen is dit de reden waarom hij eerder geen DNA-onderzoek wilde laten doen.) Discovery Channel ging akkoord, en het hypermoderne lab waarin uitsluitend Egyptische mummies worden onderzocht kwam er. (Op het moment dat het artikel verscheen werd er ook al een tweede lab gebouwd.) Er werd een heel team specialisten opgetrommeld, die de kleinst mogelijke hoeveelheid materiaal uit de mummiebeenderen haalden om de mummies zo min mogelijk te beschadigen. (Eerder onderzoek aan de mummie van Thoetmosis I resulteerde in gaatjes van 3 mm. wijd. Hawass wilde dat niet nog een keer!) Er werd DNA verzameld van Hatshepsoet, In Sitre, Thoetmosis I, Thoetmosis II en III, en Ahmose Nefertari, de stammoeder van de Thoetmosiden. De uitslag stond in najaar 2007 nog niet definitief vast, al was toen al wel duidelijk dat Hatshepsoet en Ahmose Nefertari zeker aan elkaar verwant zijn. De mummies van Hatshepsoet en In Sitre liggen nu in de Royal Mummy Room in het Museum van Cairo. Wat er gaat gebeuren met de mummie die ten onrechte aan Thoetmosis I is toegeschreven was afgelopen najaar nog niet bekend. Hawass wilde de mummie van Seti II in ieder geval aan nader onderzoek onderwerpen, omdat deze overeenkomsten vertoont met zowel Thoetmosis II als III. We wachten het af
UITPERS - OPINIE - In de Egypte groeit de onvrede over de buitenlandse en binnenlandse koers van het autoritaire Moebarak regime. Sinds enkele jaren is er een kleurrijke protestbeweging actief die geregeld van zich laat horen met protestmanifestaties, vakbondsstakingen en sit-ins rond een rijk palet aan themas, gaande van de pro-Amerikaanse koers van het regime tot de onvrede over de lage lonen en stijgende voedselprijzen.
De protestgolf startte in de periode van het uitbreken van de tweede Palestijnse Intifada die een grote weerklank kreeg in Egypte. Studenten namen het voortouw en organiseerden in 2000 en 2001 een aantal manifestaties om hun steun en solidariteit met de Palestijnse opstand uit te drukken. De protestbeweging groeide uit tot een massabeweging in de aanloop van de Brits-Amerikaanse invasie in Irak. Op 21 maart 2003 liepen tienduizenden Egyptenaren door het centrum van Cairo. Het ging om de grootste betogingen sinds de broodrellen van 1977.
Geleidelijk aan begonnen binnenlandse themas de agenda van de protestbeweging te domineren. Moebarak is al sinds 1981 onafgebroken aan de macht en het ongenoegen over zijn bewind groeit. Na goed twee decennia neoliberale hervormingen worstelt het land met een diepe sociale crisis. In de aanloop van de presidentiële verkiezingen van 2005 weerklonk de roep naar politieke en grondwettelijke hervormingen steeds luider.
Het machtsmonopolie van de Nationale Democratische Partij heeft het politiek onvermogen in de hand gewerkt en zorgde voor wijdverbreide corruptie in het overheidsapparaat. Op economisch vlak schikte de regering zich naar het Structurele Aanpassingsprogramma dat ze met het Internationaal Monetair Fonds tekende. Dat zorgde voor de aanzwengeling van de export en de liberalisering van de prijzen. In 2005 verkocht de overheid geheel of gedeeltelijk 209 publieke ondernemingen van de in totaal 314 die in aanmerking kwamen voor privatisering. Dat ging gepaard met afdankingen, verminderde arbeidsbescherming en lagere lonen. De concurrentie drukte de lonen van de overblijvende werknemers van de publieke industriële sector naar een gemiddelde van 34 dollar per maand, wat ruim onvoldoende is om zelf maar de basisnoden te lenigen.(1) Vooral vrouwen en jongeren zijn het slachtoffer van werkloosheid. Volgens de officiële statistieken vertegenwoordigen jongeren (15 - 29 jaar) 28 procent van de bevolking. 83 procent van de werklozen bevindt zich binnen deze groep.(2) 22 procent van de Egyptische bevolking leeft onder de armoedegrens van 1 dollar per dag. En bijna nog eens zoveel moet rondkomen met een inkomen van amper 2 dollar per dag. Een sociale tijdbom waarop een reactie niet kon uitblijven
Stakingen en hervormingsbeweging
In september 2004 hield de Beweging voor Verandering, Kifaya (Genoeg) haar stichtingscongres en nog in hetzelfde jaar kwam er een eerste grote betoging die het startsein vormde voor een hele reeks acties. Kifaya vloeide voort uit de Palestina- en Irakprotesten die parallel verliepen met de politisering van een nieuwe generatie jongeren. Een van de belangrijkste eisen voor politieke hervormingen was de vraag naar directe presidentiële verkiezingen met verschillende kandidaten. De eerste manifestatie op de trappen van het Egyptische hooggerechtshof vroeg zelfs het aftreden van Moebarak. De protestbeweging was in verschillende opzichten nieuw. Voor het eerst sinds jaren nam een losse coalitie met Nasseristen, linkse activisten, studenten en islamisten, die ideologisch nochtans heel erg verschillen, het regime zelf onder vuur. Tal van nieuwe organisaties zagen het daglicht die allemaal autonoom werkten, maar in grote lijnen dezelfde doelen nastreefden wat blijkt uit namen als Jongeren voor Verandering, Dokters voor Verandering, Journalisten voor Verandering, de 9-maart beweging, Arbeiders voor Verandering, enz. De acties en manifestaties van deze organisaties hadden een zeker spontaan karakter en gingen door zonder voorafgaandelijk toestemming van de autoriteiten. Dat is geen evidentie in een land waar Moebarak sinds de moord op Sadat in 1981 de wet op de noodtoestand keer op keer verlengt. Ook nieuw was het intense gebruik van internet en mobilofoons.
In het zog van de hervormingsbeweging en geconfronteerd met de dalende levensstandaard groeide de actiebereidheid bij de werknemers in de landbouw en de industrie. Vanaf 2005 groeide het aantal arbeidersstakingen en -manifestaties. Een studie telde alleen al in de eerste helft van 2007 283 protestactiviteiten in de overheids- en privésector waaronder 66 stakingen. Daarbij ging het niet alleen om een verzet tegen privatiseringen en de gevolgen van de neoliberale politiek, maar kwam de strijd voor een vrije vakbondswerking zelf op het voorplan. Staken is in Egypte weliswaar toegestaan, maar kan alleen mits goedkeuring van de officiële vakbonden die onder de controle staan van het regime. Die keuren stakingen bijna nooit goed en de vertegenwoordigers ervan spelen dikwijls onder een hoedje met de directies.
Stakingen in Mahalla al-Kubra
Vooral de stakingen in het immense textielbedrijf Misr Spinning and Weaving Company, zorgden voor de nodige nervositeit bij het regime. Dat komt omdat deze publieke onderneming op 110 km ten noorden van Cairo, met 24.000 werknemers goed is voor zowat een kwart van alle Egyptische textielarbeiders. In december 2006 legden de arbeiders er het werk neer en gingen over tot het bezetten van de fabriek om eerdere beloftes op vlak van looneisen alsnog af te dwingen. In de daaropvolgende maanden volgden er nieuwe acties die geleidelijk aan overwaaiden naar andere sectoren en regios. De aanvankelijk eerder lokale en beroepsgebonden eisen op bedrijfsniveau kregen een meer politiek karakter. De arbeiders beschuldigden het overheidsapparaat van mismanagement en corruptie en kwamen in conflict met de vertegenwoordigers van de officiële vakbond - verbonden aan de NPD-regeringspartij - die ze verweten de arbeidersbelangen niet te verdedigden. Het protest kreeg uiteindelijk een uitgesproken politiek karakter toen het zich richtte tegen de economische en sociale politiek van Moebaraks regime zelf. De groeiende inflatie van om en bij 12 procent op jaarbasis maakte het alsmaar moeilijker om rond te komen met het karige maandloon van 40 tot 70 dollar. De voedselprijzen gingen de hoogte in met jaarlijks 12,4 procent, voor verse groenten moest zelf 37,6 % meer worden betaald.(3)
De acties van de textielarbeiders konden rekenen op heel wat sympathie en kregen navolging in andere sectoren. Tal van Egyptische werknemers verspreid over het land lieten hun ongenoegen blijken over de slecht gerunde overheidsinstellingen, maar verzetten zich ook tegen de (geplande) privatiseringen. De Mahalla-arbeiders lagen ook aan de basis van de nationale stakingsdag van 6 april 2008 tegen de stijgende prijzen en de lage lonen. In een land waar de pers onder de controle staat van de overheid, kreeg het initiatief veel ruchtbaarheid via blogs en sociale netwerksites zoals facebook, waar tegen de 70.000 voornamelijk jonge activisten zich lid maakten van de 6 april jongeren-beweging. De moslimbroeders, de grootste politieke oppositiebeweging, namen niet of aarzelend deel aan de stakingsoproep, maar de linkervleugel van de Kifayabeweging ondersteunde de oproep en tientallen leden vervoegden de stakende Mahalla-arbeiders.
Het regime reageerde dubbel: met beperkte toegevingen en repressie. Aan de ene kant besliste de regering om de export van enkele belangrijke voedselproducten en constructiematerialen op te schorten in een poging de prijzen enigszins te stabiliseren. Bovendien kondigde het regime een stijging van de lonen aan met 30 procent, maar bleef het wachten op de concrete uitvoering van die belofte. Aan de andere kant liet Moebarak zijn politiediensten hard optreden. Het Mahalla-protest werd brutaal neergeslagen. Op de bewuste nationale stakingsdag van 6 april 2008 vielen twee doden en tientallen gewonden. Een 150-tal mensen werd gearresteerd, onder wie een aantal leidende figuren. Het regime toonde zich vastberaden om voortaan elke manifestatie in de kiem te smoren om zo te vermijden dat de acties verder uitbreiding zouden nemen. Zeker sinds de Gaza-oorlog in de winter van 2008-2009 en de ontdekking van een Hezbollah cel (zie kader) is de repressie ongemeen hard en beperkt het regime zich niet tot politieoptredens in de straat. Bloggers worden op grote schaal gearresteerd en heel wat mensen die deelnamen aan de acties en stakingen verloren hun job. Moebarak is vooral beducht voor een herhaling van de rellen van 1977 die uitbraken nadat president Sadat de broodprijzen liberaliseerde. Daarbij kwamen toen meer dan 100 mensen om.
De verdeeldheid van de oppositie speelt vooralsnog in het voordeel van het regime. De eerst veelbelovende Kifaya-beweging is wat weggedeemsterd en bleek niet in staat om de politieke vertaling te maken van de vele acties. Het probleem is onder meer dat er een nog grote kloof bestaat tussen de stedelijke intellectuele elite en de arbeidersbeweging. Ook is er wantrouwen tussen de seculiere oppositie en de moslimbroederschap. Deze laatste lijkt er voor te hebben gekozen om een al te grote directe confrontatie met het regime te vermijden.
De Egyptische Hezbollah-cel
In april 2009 werden 25 mensen opgepakt omdat ze deel zouden uitmaken van een Hezbollah-cel. De Egyptische minister van Buitenlandse Zaken wees vrijwel onmiddellijk Iran met de vinger met de beschuldiging dat het Mollah-regime Hezbollah gebruikte om voet aan grond te krijgen in Egypte. Hezbollah-leider Hassan Nasrallah zei enkel dat een van de gearresteerden opdracht had om de wapensmokkel naar de Gaza-strook te organiseren, maar ontkende dat het de bedoeling was om aanslagen te plegen in Egypte, zoals het regime beweerde. Het incident heeft tot nieuwe spanningen geleid tussen Cairo en Teheran. Op de achtergrond speelt de rivaliteit tussen twee regionale assen met aan de ene kant het Saoedisch-Jordaans-Egyptische kamp en aan de andere kant Iran, Syrië en de verzetsorganisaties Hamas en Hezbollah. Die spanning kan eveneens vertaald worden in termen van pro- en anti-westers.
In de Egyptische hoofdstad Caïro zoekt Trouw naar de modernistische islam. Vandaag: auteur Gamaal Al-Banna richt verwoestingen aan in de porseleinkast van de orthodoxie.
Egyptische liberale moslims zijn er in soorten en maten. Sommigen spreken zelfs met waardering over de Fitnafilm van Geert Wilders, terwijl anderen daarvan niets moeten hebben.
Je hebt onder hen atheïsten en agnosten, die daar overigens niet openlijk voor uitkomen. Ze beschouwen zichzelf alleen in culturele zin als moslims. Anderen zijn wel godsdienstig, al bepleiten ze een diepgaande godsdiensthervorming. De papieren van de Amerikaanse president Barack Obama, een andere graadmeter, staan in deze kringen doorgaans lager genoteerd dan bij veel landgenoten. Ze vinden hem te lief voor dictators en de moslimorthodoxie.
Ze delen met elkaar de afkeer van de Al-Azhar, het theologische centrum van de moslimorthodoxie, dat ze zien als een hersenloos doorgeefluik van bijgeloof.
Een geval apart is de auteur Gamaal Al-Banna. Hij is de oudoom van de Rotterdamse hoogleraar Tariq Ramadan, de jongere broer van Ramadans grootvader Hassan Al-Banna, de in 1949 vermoorde oprichter van de Moslimbroederschap. Al-Banna is een ongrijpbare mix. Hij is een voorvechter van vrij denken en in die zin liberaal. Als het aankomt op de Koran is hij fundamentalistisch. Maar vanuit dat koranfundamentalisme wijst hij de orthodoxie even beslist van de hand als de opvattingen van alle westerse islamologen, zowel de behoudende als de revisionisten.
De poging om met hem een gesprek te beginnen over De omstreden bronnen van de islam de in boek verschenen artikelenserie uit Trouw komt, weinig verrassend, niet van de grond. De vergaande alternatieve theorieën van westerse revisionistische islamologen over de Koran en de begintijd van de islam, die in het boek aan de orde komen, kunnen Al-Banna niet bekoren. Even luistert hij naar een uiteenzetting over de Duitse geleerde Christoph Luxenberg, die duistere koranpassages probeert op te helderen via de Aramese taal. Dan zegt hij afgemeten: Alles wat westerse islamologen zeggen over de Koran is zonder betekenis. De Koran is een symfonie, die moet je niet kapot analyseren. Luister liever naar de muziek.
Maar een bibliofiel blijft bibliofiel. Na afloop van het gesprek grist de bijna negentig jaar oude Banna De omstreden bronnen van de islam, ondanks zijn afwijzing van de inhoud, toch met een gretige, bijna junk-achtige blik naar zich toe en geeft hij het een plaats tussen de ongeveer dertigduizend boeken die hij al bezit.
Al-Bannas bibliotheek en uitgeverij bevinden zich op een historische plek in Caïro, aan de zogeheten Straat van het Leger. Vroeger was hier het oude Suezkanaal, gegraven (of opnieuw uitgebaggerd) door een middeleeuwse kalief. Het verbond de Nijl met de Rode Zee.
De bibliotheek maakt duidelijk wat centraal staat in het leven van Al-Banna. Het trappenhuis is haveloos, geen likje verf in minstens dertig jaar. Je treft meer zulke trappenhuizen aan in Caïro. Ook de vertrekken van het appartement zien er sjofel uit. Maar dan zijn er al die boeken. Meer heeft een mens als Al-Banna ook niet nodig.
In de bibliotheek staat een meubelstuk met geschiedenis, een bureau. Begin jaren vijftig hebben de door de latere president Nasser opgerichte Vrije Officieren, die op het punt stonden de Egyptische koning Faroek te verjagen en zelf de macht over te nemen, een koran en een revolver op dit bureaublad gelegd. Ze zwoeren dat ze Egypte zouden regeren volgens wat God heeft neergezonden; de Koran dus.
Dat is in de ogen van Al-Banna niet gelukt. Hun slechte ideeën voerden ze goed uit en hun goede ideeën slecht, luidt zijn harde oordeel over de militaire regeerders, die sinds 1952 aan de macht zijn in Egypte. In een terugblik ziet hij de periode tussen 1923 en 1952 als de gouden eeuw van Egypte, in elk geval de gouden eeuw van het vrije denken.
Vanuit nationalistisch oogpunt is dat aanvechtbaar. In 1923 werd Egypte half onafhankelijk, na veertig jaar Brits bestuur. In 1919 brak er opstand uit. In 1923 kreeg Egypte een grondwet, die de machtsverhoudingen regelde tussen de Britten, het volk en de koning. Banna vindt vooral belangrijk dat de oude grondwet de macht van het staatshoofd inperkte. Tegenwoordig hebben veel Arabische staatshoofden een vrijwel onbeperkte macht. Dat bleek de prijs die de bevolkingen voor hun onafhankelijkheid moesten betalen.
Volgens Al-Banna hebben de klassieke moslimgeleerden, die zich vanaf ongeveer de negende eeuw hebben beziggehouden met de Koran, dezelfde, fundamentele fout gemaakt als later de westerse islamologen: Allemaal beschouwden ze de Koran als het boek van Mohammed terwijl het het boek van God is. Daarom gelden voor de Koran andere regels. Een menselijk verhaal heeft een duidelijke opbouw, een begin en een einde. De Koran zit zo niet in elkaar. De vele herhalingen zijn functioneel. De vermaningen zijn over het hele boek verspreid omdat ze zo belangrijk zijn.
In zijn boek Uitleg van de Koran tussen de ouden en de modernisten schrijft Al-Banna over westerse islamologen: Het probleem van de westerse oriëntalisten die Arabisch kennen, is dat ze de geschriften van de islamitische wetskenners, koranuitleggers en traditiegeleerden aanvaarden alsof het gezaghebbende bronnen zijn waarover geen discussie mogelijk is.
Dat zou letterlijk uit de mond kunnen komen van revisionistische westerse islamologen. Die laatsten verwijten hun behoudende collegas dat ze aan de leiband lopen van de moslimorthodoxie en wegvluchten voor fundamentele vragen over het ontstaan van de Koran en de islam.
Maar van dat soort fundamentele vragen blijkt ook Gamaal Al-Banna zelf niet gediend. En hij mag de vrijheid van het woord nog zo belangrijk vinden, hij schrikt toch niet terug voor regelrechte verkettering van mensen met wie hij het oneens is.
STAD - In de maand augustus organiseert het Huis van Horus & Mehen twee zomerlezingen in het Allard Pierson Museum. Thema's zijn: 'De sterrenhemel boven het oude Egypte'. Bestaat er verband tussen de piramidebouw en de sterrenhemel? Hadden de oude Egyptenaren 'geheime kennis' van sterrenkunde?
Zaterdag 15 augustus geeft dr. Hans Albers de lezing 'Bouwde Egypte de Hemel op Aarde?' Hij gaat in op vragen als: Bestaat er verband tussen Piramidebouw en Sterren? Tonen de piramiden van Gizeh en de andere piramiden van het oude Rijk het sterrenbeeld Orion op aarde?
Zaterdag 29 augustus neemt dr. Marcel Zitman het stokje over met de lezing: 'Geheime kennis uit Egypte?' Hij behandelt kwesties als: Overleveringen uit de Klassieke Oudheid en latere tijd spreken over 'geheime kennis' van het oude Egypte. Veel wordt terecht afgedaan als 'mythevorming' rond deze oude beschaving. Is daarmee alles onzin? Er is een algemeen bekend amulet: het wedjatoog; het enige Egyptische amulet met getallen. Wat doen getallen in een amulet - in het oog van de god Horus? Bestaat er verband met de mythen rond Horus? Over een bekend amulet met een verborgen betekenis; mythen, wiskunde, de Maan en de Maancyclus.
Beide lezingen zijn in het Allard Pierson Museum. De lezingen beginnen om 14.15 uur en eindigen omstreeks 15.45 uur.
De prijs is 6 euro voor Donateurs Huis van Horus & Mehen en Vrienden van het Allard Pierson Museum. Normale prijs is 8 euro. Dit is exclusief reguliere toegang tot het Allard Pierson Museum. Geldige Museumjaarkaart of Pas van de Vrienden APM is gratis entree tot het museum. Aanmelding is gewenst via e-mail: info@huisvanhorus.nl.
,Mummificatie is door mythevorming nauw verbonden met de mythe van Isis en Osiris.
Mummificatie is door mythevorming nauw verbonden met de mythe van Isis en Osiris.
De Egyptenaren hadden de vaste overtuiging dat de goden eens neergedaald waren op Aarde en dat zij de afstammelingen van deze goddelijke wezens waren. Osiris en Isis waren het voorbeeld van de kenmerkende koning en koningin die van de sterren waren gekomen en een koninkrijk op Aarde hadden gevormd in Egypte. Vervolgens hadden er bepaalde gebeurtenissen plaatsgevonden in de levens van Isis en Osiris die tot gevolg hadden dat het lichaam van Osiris werd gemummificeerd. Osiris werd gedood op de leeftijd van 28 jaar, althans zo willen de teksten ons laten geloven. Wat volgt is dat Isis, die zonder kinderen en erfgenamen voor het door Osiris gestichte koninkrijk achterbleef, het verminkte lichaam van haar door Seth vermoordde man terugbracht en mummificeerde en vervolgens de mummie terugbracht naar het rijk der levenden. En om Osiris weer tot leven te kunnen brengen was het voor haar noodzakelijk om zwanger van hem te worden. Nadat Osiris tijdelijk tot leven gebracht was, werd zijn ziel vrijgelaten zodat deze terug kon keren naar de sterren van Orion. Dit verhaal staat als het ware opgetekend in de sterren, waar het verhaal van Isis en Osiris is vastgelegd. De koningen van Egypte waren ervan overtuigd dat zij een regelrechte reïncarnatie waren van de zoon van Isis en Osiris, geboren na de dood van Osiris met de naam Horus. De Egyptenaren hadden de heilige overtuiging dat hun koningen deel uitmaakten van een eeuwigdurend systeem van reïncarnatie dat overging van zoon op vader, hetgeen betekende dat bij het in leven zijn van de koning hij een reïncarnatie was van de zoon van Isis en Osiris. Bij zijn dood werd hij echter bevrijd uit zijn stoffelijk lichaam, liet hij zijn aardse rol na aan zijn opvolger en werd hij zelf Osiris. Het hele proces is erop gericht om een Osiris, een mummificatie, te scheppen. "Osirisatie van een lichaam". De koning werd veranderd in een nieuwe Osiris, op dezelfde manier als Osiris werd gemaakt. En door dit proces stap voor stap te herhalen werd de ziel van de koning vrijgelaten om op te stijgen naar de sterren en aldaar zijn rechtmatige plaats in te nemen. Dit was het absolute geloof van de Egyptenaren. Ze geloofden er net zo in als wij geloven dat we op Aarde bestaan. Zij geloofden dat men de krachten van de kosmos naar beneden konden halen met behulp van rituelen en de opstelling van gebouwen. Dat ze de krachten van de sterren, dus ook van de goden, naar beneden konden trekken en konden opslaan in fysieke zaken zoals standbeelden en piramides. De piramides waren voor hen het toonbeeld van de kracht van de sterren. Dit is het soort magie dat zij beoefenden.
Isis, de Egyptische moedergodin, was de dochter van Geb en Nut, en de zuster en echtgenote van Osiris (als broer en zus reeds verliefd in de baarmoeder). Ze wordt meestal afgebeeld met grote, beschuttende (gouden) vleugels. Het hiëroglief voor haar naam was de afbeelding van een troon.
Osiris, een zoon van de Egyptische goden Geb en Nut, was oorspronkelijk een natuurgod die de kringloop van de vegetatie symboliseerde (waaronder een goede oogst). Later werd hij de god van de doden met zijn goddelijke « laatste oordeel ». Bij zijn geboorte kreeg hij de titel « alomvattende heerser ».
Hij was een rijzige, knappe verschijning met veel charisma, werd koning van Egypte en zijn vrouw Isis werd koningin. Hij leerde de mensen brood en wijn te maken en zag toe op de bouw van de eerste tempels. Ook bouwde hij steden en zorgde hij voor rechtvaardige wetten. Toen Egypte aldus een beschaafd land was geworden, ging Osiris op reis en bracht overal waar hij kwam de beschaving. Osiris jongere broer Seth werd intussen hoe langer hoe jaloerser op hem en beraamde een wreed plan. Hij nodigde Osiris uit voor een feest, waar hij de gasten een prachtige sarcofaag presenteerde en wie erin zou passen, zou hem krijgen. Osiris probeerde de kist en meteen spijkerde Seth het deksel dicht. Hij smeet de sarcofaag in de Nijl en uiteindelijk spoelde de kist in Byblos aan land.
Isis hielp Osiris de beschaving in Egypte te brengen: zo leerde ze vrouwen koren malen, spinnen en weven. Ook leerde ze de mensen de geneeskunst en stelde ze het huwelijk in. Toen Osiris op wereldreis ging, regeerde Isis in zijn plaats. Toen Isis vernam dat Osiris door de boosaardige god Seth was vermoord, ging ze op zoek naar Osiris lichaam. Kinderen vertelden haar dat ze een lijkkist over de Nijl hadden zien drijven. De kist spoelde uiteindelijk aan onder een prachtige boom bij Byblos, in het huidige Libanon. De boom begon direct geweldig te groeien, zodat de kist door de stam werd overwoekerd. Daarop liet de koning van Byblos de boom omhakken, om hem te verwerken tot zuil in zijn paleis. Het nieuws over de bijzondere boom verspreidde zich snel en Isis begreep meteen wat er was gebeurd. Ze spoedde zich naar Byblos en vermomde zich aan een bron.
Toen dienaressen van de koningin daar water kwamen halen, vlocht Isis hun haren en balsemde ze met zon verrukkelijk parfum dat de koningin haar korte tijd later ontbood en haar als kindermeisje aanstelde. Elke nacht hield Isis het koningskind in het vuur der onsterfelijkheid en vloog zelf rond in de gedaante van een zwaluw rond de zuil die Osiris lichaam bevatte.
Op een avond trof de koningin haar zoon in de vlammen: ze schreeuwde het uit zodat de jongen zijn kans op onsterfelijkheid verspeelde. Isis onthulde haar ware identiteit en kreeg daarna de zuil die haar nauw aan het hart lag. Ze keerde met Osiris lichaam terug naar Egypte. Seth ontdekte het en was woest. Hij hakte het lichaam in veertien stukken, die hij over het land en de Nijl verspreidde. Met hulp van andere goden spoorde Isis alle stukken op, behalve Osiris lid dat door een vis was opgegeten. Isis zette het lichaam weer in elkaar en wekte met behulp van een magisch ritueel Osiris weer tot leven. Dit was de eerste balsemingsrite. Toen verwekte Osiris nog een zoon bij haar (niemand weet echter hoe), Horus . Isis werd in Egypte en daarbuiten enorm beroemd, ze kreeg steeds meer eigenschappen van andere godinnen. Zo werd ze moedergodin (vruchtbaarheid), vogelgodin, onderwereldgodin (die de doden weer tot leven wekte) en godin van de oerzee. Haar verering verbreidde zich naar Griekenland en het Romeinse Rijk. Ze werd meer dan 3000 jaar vereerd, vanaf 3000 v. Chr of eerder tot in de christelijke tijd.
Osiris was zo teleurgesteld in zijn broer dat hij over de doden ging waken en regeren over de onderwereld. Horus werd koning van Egypte en wreekte zich op Seth.
Egypt : Egyptische dorpelingen verdenken politie van corruptie bij arrestatie christenen
Egypte - Inwoners van het Egyptische dorp Ezbet Basillious verdenken de lokale politie ervan corrupt te zijn na de arrestatie van twee Koptische christenen. De christenen, Reda Gamal (35) en Fulla Assad (30), zouden onlangs hun eigen huiskerk in brand hebben gestoken. Later arresteerden agenten van de Egyptische staatsveiligheidsdienst drie moslimverdachten, op basis van ooggetuigenverslagen die de lokale politie had genegeerd.
Ooggetuigen zagen de drie moslimverdachten het kerkgebouw binnengaan met kerosine en later naar buiten komen onder het roepen van leuzen als Allah is groot. Niet alleen de onbegrijpelijke arrestatie van de twee christenen maar ook de afwezigheid van politie terwijl het kerkgebouw in brand stond, doen corruptie en voorbedachte rade vermoeden. Bewakingsbeambten die vlakbij op wacht stonden, hadden hun post verlaten. Alles lijkt erop te wijzen dat dit van te voren zo gepland was. Dat de brandstichters wisten dat ze op dat moment konden toeslaan omdat de bewakingsbeambten dan weg waren, aldus een bron van Compass Direct. Het duurde twee uur voordat de politie arriveerde.
Reda Gamal en Fulla Assad zitten nog steeds vast. (Compass Direct)
CAIRO - Egypte zal in 2017 worden geconfronteerd met een tekort aan water. Voor de snel groeiende bevolking, nu 76 miljoen mensen, zal dan 71,4 miljard kubieke meter beschikbaar zijn, maar de behoefte zal 86,2 miljard kubieke meter zijn.
Dat staat in een recent rapport van een adviescentrum van de regering waarover het staatspersbureau MENA zaterdag berichtte. In 2006 beschikte het Noord-Afrikaanse land over 64 miljard kubieke meter. De rivier de Nijl zorgde voor 55,5 miljard daarvan. Dat is meer dan 86 procent van de behoefte. In 2017 zal dat percentage naar 80,5 zijn gezakt. Egypte is sterk afhankelijk van het water van de rivier, omdat het er weinig regent.
Volgens een akkoord dat het in 1959 met Sudan sloot, heeft Egypte recht op 55,5 miljard kubieke meter Nijlwater per jaar. Andere landen waardoor de Nijl stroomt, hebben bezwaren tegen die overeenkomst. Zij pleiten voor een nieuw akkoord, maar Egypte verzet zich daartegen. Later deze maand komen ministers uit de tien staten die van het water van de Nijl afhankelijk zijn, in Egypte bijeen om over de verdeling van het water uit de rivier te praten.
Karnak (Arabisch: الكرنك, Al Karnak: 'versterkt dorp') is een dorp in Egypte. Het ligt bij aan de oostoever van de rivier de Nijl en 2,5 km ten noorden van Luxor.
Toeristen beschouwen Karnak en Luxor als identiek, omdat de twee in dezelfde agglomeratie staan. Karnak bestaat uit een klein dorp bij het grootste tempelcomplex dat de farao's ooit hebben gebouwd. Men associëert de naam Karnak meer met de tempels dan met het dorp; de tempels zijn tweemaal zo groot. De Tempels van Karnak zijn één groot museum en het grootste religieuze bouwwerk in de wereld. De grote tempels kunnen worden onderverdeeld in vier hoofdgebouwen, waarbij er nog kleine heiligdommetjes zijn en vele rijen met sfinxen. Waarbij slechts één toegankelijk is voor het publiek, het is gelijk het grootste en het hart van de tempel.
De bezoekers krijgen zo het idee dat Karnak alleen het gebied van Amon-re was, terwijl er ook andere goden vereerd werden. Karnak onderscheidt zich van andere tempels omdat er zolang door in de naam van farao's is gebouwd. Er werd mee begonnen in het Middenrijk, ongeveer 1600 voor Chr. en aan het hele project hebben 30 farao's meegedaan.
[PRAKTISCH] Winkelen in het Midden-Oosten werkt anders dan in de Kalverstraat. Tien vragen en antwoorden. In de soek is afdingen verplicht.
De soek van Caïro.
1. WAT ZIJN DE BESTE PLEKKEN? De Arabische wereld is een winkelparadijs. Prachtige lantaarns, handgemaakte kleden, beschilderde schalen, geborduurde spreien, waterpijpen, leren tassen, koperen dienbladen en heel veel andere juweeltjes kun je hier voor een zacht prijsje op de kop tikken.
Alleen... je moet wel weten waar. Markten zijn vaak de beste plek; de lokale bevolking koopt er ook. In de soek van Damascus, Marrakesh en Caïro vind je de prachtigste dingen voor een heel aantrekkelijke prijs, maar winkelen op een markt kan ook erg vermoeiend zijn.
Schroom niet ook eens een gekoeld winkelcentrum of een souvenirwinkel te bezoeken. Hier kun je op je gemak rondkijken en word je veel minder lastiggevallen. Winkelcentra in Dubai zijn zó groot dat je er dagen zoet kunt zijn.
2. WANNEER EN WAAR MOET JE AFDINGEN? In de bazaar is afdingen een must en een sport. Een verkoper zou verbaasd opkijken als je de prijs die hij vraagt meteen zou betalen. Maar afdingen gebeurt zeker niet overal. In de supermarkt zou de caissière het maar vreemd vinden als je tijdens het betalen begint af te dingen. Hetzelfde geldt voor winkelcentra.
In sommige toeristische winkels is het wél weer het proberen waard. Zeker in Egypte en Syrië zul je dan dikwijls een betere prijs krijgen.
3. HOE DOE JE DAT, AFDINGEN? Probeer in te schatten wat iets zo'n beetje zou moeten kosten. Als je de tijd hebt, is het goed om in een paar winkeltjes te informeren naar de vraagprijs. Kies dan de winkel waar je het mooiste exemplaar hebt gezien en maak een praatje. Lach, vraag de prijs en bied vervolgens de helft.
De verkoper zal waarschijnlijk zeggen dat dit toch echt veel te weinig is. Hij zal dan iets onder zijn oorspronkelijke prijs gaan zitten. Jij doet hetzelfde. Langzaam maar zeker bereik je een prijs die zo'n 30 tot 40 procent onder de vraagprijs ligt.
Neem de tijd en wees bereid om weg te lopen. Meestal word je teruggeroepen. Is dat niet het geval, dan bood je waarschijnlijk écht te weinig. Je kunt het dan altijd een paar uur later weer proberen.
4. MOET JE BOOS WORDEN? Afdingen is echt een kunst. Veel verkopers hebben er plezier in. Hoewel het soms lijkt alsof het er erg serieus of bijna agressief aan toe gaat, is dat bijna altijd een spel. Doe zaken als je in een goede stemming bent. Dan heeft iedereen plezier en krijg je waarschijnlijk de beste prijs.
Echt boos worden is voor niemand een oplossing. Wees ook niet te verlegen, dat zijn de verkopers ook niet.
5. WAAR MOET JE VOOR OPPASSEN? Zorg dat niemand je iets aansmeert. Neem nooit voor de lol een aap of slang op je nek (Marokko!); je betaalt een hoop geld voor die ene leuke foto.
6. HOE HERKEN JE KWALITEIT? Geloof niet zomaar alles wat een verkoper zegt. Koop je leer, neem dan een tissue mee om de kleur te testen. Spuug op de tissue en wrijf over het leer. Geeft de kleur af, dan gebeurt dat ook als je de tas draagt. Ook de geur is veelzeggend. Een tas die ontzettend stinkt, zal die geur niet snel verliezen.
Hou er rekening mee dat sjaaltjes en geverfde doeken niet altijd kleurecht zijn. Er zijn wel trucs om de kleur erin te houden. Weken in huishoudazijn en veel zout en koud water kan helpen.
7. ZIJN ER VERSCHILLEN IN PRIJZEN? Er zijn prijsverschillen per land en per winkel. Zo is Egypte goedkoper dan Syrië en Syrië weer goedkoper dan Libanon. Voor dezelfde sprei betaal je in Beiroet twee keer zoveel. Vaak betalen locals een andere prijs dan toeristen.
8. HOE ZIT HET MET DE TAAL? Arabisch spreken is meestal niet nodig. Verkopers spreken vaak een beetje Engels of Frans. Wel vinden veel mensen het erg leuk als je een paar woordjes leert zoals 'hoe gaat het' en 'dankjewel'.
Handig is het ook om tot tien te kunnen tellen. Als je de mogelijkheid hebt, neem dan iemand mee die de taal spreekt. Die kan voor je afdingen en zal minder gauw worden afgezet.
9. HOE MOET IK BETALEN? In welke valuta? Pinnen, wisselen of traveller's cheques?
Op markten is het handiger om contant af te rekenen. In winkels en supermarkten is het meestal geen probleem om met een creditcard te betalen.
Alle Arabische landen hebben pinautomaten waar je met je Nederlandse pinpas geld kunt opnemen. Het is een stuk eenvoudiger om geld te pinnen in plaats van te wisselen. Wisselkantoortjes zijn lang niet altijd open en meestal moet je daar commissie betalen.
Het is handig om zowel dollars als euro's op zak te hebben, maar het is het voordeligst om in de lokale valuta af te rekenen. Zorg altijd voor gepast geld en kleine coupures.
10. VERDER NOG IETS? Ga ook voor de sfeer, niet alleen om te kopen. Trek schoenen aan die lekker lopen, want shoppen in de Arabische wereld is een vermoeiende ervaring.
Als je taxi's neemt tijdens het winkelen, spreek dan vooraf de prijs af. De meeste taxi's hebben geen meter en vinden een ritje met toeristen een perfecte kans om wat extra te verdienen.
In Egypte is beroering ontstaan over de plannen om de in 2002 geopende Bibliotheca Alexandrina te voorzien van zes nieuwe restaurants. Er circuleren hardnekkige geruchten dat ook McDonald's een van de zes licenties heeft binnengerijfd, zo meldt The Guardian. 
