Om bij tijd, eens terug te genieten van de plaatsen waar je ooit geweest bent! De wereld in een muisklik http://www.alovelyworld.com/index2.html
OP REIS MET DE BLAUWE VOGEL - Cruise op deNijl -
1.Lezers die het hele REISVERSLAG WENSEN TE LEZEN.... weet dat dit in omgekeerde orde staat.
Het begint met de terugreis 15.09.06 (zie blog vanaf 3december 06) en eindigt met het vertrek op 01.09.06 ( zie blog vanaf 3 oktober 06)
2.Verder wordt deze blog aangevuld met EGYPTE NU:actuele feiten en vondsten...
05-11-2009
Chronologie van oud-Egypte
Chronologie van oud-Egypte
Indien de piramide van Cheops inderdaad aan farao Cheops toebehoorde dan zou de piramide van rond 2.500 voor Christus zijn. Cheops regeerde 23 jaar, van 2.589 tot 2.566 voor Christus en in die regeringsperiode zou hij de piramide gebouwd hebben. Knap onmogelijk om een dergelijk gebouw neer te zetten als je weet dat de piramide verre van een massieve hoop stenen is. De interne infrastructuur en het schachtensysteem zijn zaken die de bouw alleen maar moeilijker konden maken.
De grote piramide in Egypte is de oudste. De eerste dynastische piramide was een trappiramide die ontworpen was door de Egyptische architect/priester/astroloog Imhotep voor de farao Djoser. Dit verhaal speelde zich af in de 3e dynastie. Deze piramide verschilt aanzienelijk qua grootte en ontwerp, maar past wel in geostellair plaatje. De piramides zijn niet lukraak gebouwd. Ze vertegenwoordigen een positie aan de sterrenhemel, waarbij de Nijl de melkweg voorstelt. Kort samengevat natuurlijk, de stellaire religie/kennis van de Egyptenaren is heel onderbouwd. Daarnaast ligt nog het feit dat ook de Maya's en de Inca's duidelijk hun gebouwen en leven hadden gefocused op het hogere stellaire. We kunnen dus spreken van een duidelijk patroon.
De piramide van Cheops (laat ik hem maar zo blijven noemen) is de meest perfecte piramide die Egypte heeft. Normaliter worden uitvindingen steeds beter naarmate ze verder ontwikkeld worden, maar voor de piramides scheen dat niet op te gaan. Vanuit een aangenomen 0-kennis verschijnt er een piramide die wiskunde bevat waarvan je pet gaan rijzen. De omvang, perfectie en inhoudelijke structuur bewijzen dat dit niet het werk geweest kan zijn van de farao's en hun gevolg.
Net zoals de Sfinx, die zich ook op het Gizeh-plateau bevindt, dateren de piramides uit een periode lang voor de eerste pampers van farao Menes. (de eerste farao van de eerste dynastie)
Wat weet de wetenschap van Menes en de pre-dynastische periode? Het is bekend dat Menes Opper- en Neder- Egypte heeft verenigd of herenigd. Waarom? Geen verklaring, maar dat er (ideologie-)gevechten waren om het samenbrengen tot stand te brengen is zeker.
De dynastische chronologie zoals we die nu kennen is geen zeker feit. De Egyptologie is gebaseerd op schuimrubberen fundering. De bronnen van onze kennis zijn de koningslijsten van Manetho. Deze index werd samengesteld aan de hand van duizenden jaren oude oorkondes en zijn lang na de eerste dynastieen opgetekend. Accurraatheid is dus verre van een garantie.
Opmerkelijk is dat de lijsten van Manetho een pre-dynastische periode van 350 jaar chaos vermelden. Vóór die periode beschreef hij 30 halfgoden die 3.650 jaar hebben geregeerd en nog es daarvoor 2 dynastieen van goden die 13.870 jaar hebben geregeerd. Waarom weten we hier niets van? Alan F. Alford wist het in zijn boek 'Goden uit de Kosmos' mooi te beschrijven: "Deze waardevolle sleutel tot de geschiedenis van de mensheid wordt genegeerd, gewoon omdat de vermelding van goden de deskundigen niet in hun historische kraam te pas komt."
Voor ik een rekensom ga loslaten dien ik te zeggen dat het niet enkel Manetho was die een dergelijke vroege beschavingen beschreef. Ook Herodotus en Diodorus Siculus, een Romeins historicus, beschrijven koninkrijken die bestaan uit goden en godinnen en duizenden jaren voor de tijd van de farao's hun bestaan hebben gekent. Door de wetenschap wordt dit weggehoond. Gek eigenlijk, want aangezien Herodotus en Manetho voor de wetenschap vaak gebruikte bronnen zijn, lijkt het geloof in wat ze vertellen selectief te zijn. Vooral in het geval van Manetho en zijn chronologie is dat opmerkelijk. Het komt inderdaad neer op gebruiken wat in je straatje past. En met oogkleppen op zijn de straatjes nogal smal.
Om te weten hoever we terug gaan in de tijd zet ik de data even op een rijtje:
Beschaving
Tijdspanne
Tijd
Menes
3.050 voor Chr.
Onbekend/chaos
350 jaar
3.400 - 3.050 voor Chr
30 halfgod dynastieen
3.650 jaar
7.050 - 3.400 voor Chr
2 Goden dynastieen
13.870 jaar
20.920 - 7.050 voor Chr
Zou het stom zijn om de Sumeriers als invloed van de Egyptenaren te zien? Ik denk het niet, want de beide culturen hebben veel met elkaar gemeen. Van de Sumeriers is bekend dat ze reizigers waren, dus dat ze uberhaupt de kans hadden om in aanraking te komen met andere volkeren is groot.
Dat de piramide van Cheops eigenlijk niet aan Cheops toebehoorde staat vast. Het moge ook duidelijk zijn dat de 3 grote piramides op het Gizehplateau geen graftombes waren van overleden farao's, want in geen van allen werd ooit een tombe gevonden. En dat terwijl vele kamers nog verzegeld of gesloten waren en pas in onze generatie voor de buitenwereld opnieuw te bereiken waren.
De piramides werden ook niet gebouwd door slaven zoals door sommigen nog steeds wordt beweerd. Althans, er kan met zekerheid gezegd worden dat niet alle piramides door slaven werden gebouwd. Dat wezen de recente opgravingen in Egypte uit. Maar als veel van de 'algemene' oud-Egyptische kennis omver valt, wat blijft dan nog overeind?
Enkele kenmerken van de piramide:
Wat meteen opvalt aan de grote piramide is dat de top ontbreekt. Hoewel sommigen vermoeden dat het gebouw simpelweg niet afgewerkt is, lijkt het eerder alsof de top eraf is gehaald. Op de vermiste top van de piramide zou -wat men noemt- de Benben steen hebben gestaan. Een steen met mystiek allure. Er zijn wel meerdere 'onverklaarbare' beschadigingen aan de piramide te bespeuren.
In de good ol'days waren de piramides bedekt met een laag witte gladde kalksteen die de zon reflecteerde. Het moet een prachtig schouwspel zijn geweest om de mastodonten te zien schitteren.
De trappen/lagen van de piramide waren niet zichtbaar, maar ze fungeerden wel uitstekend als dragers van de kalkstenen blokken. De stralende piramides doorstonden de tand des tijds totdat de inwoners van de streek de kalksteen gingen gebruiken voor hun eigen woningen. Rondom de piramide zijn nog steeds enkele stukken van de mantelkap te bezichtigen, maar het overgrote deel ervan is opgegaan in de tijd
Bron: Atlantis2012 allerlei vragen die zich stellen.....
Wie de boeken van Erich von Däniken al eens gelezen heeft, weet dat hij de vraag stelt : "Waren de Goden Kosmonauten?". Hij onderzoekt hierbij objecten van het verleden. Al speurend naar afbeeldingen/teksten die iets met buitenaardsen kunnen te maken hebben.
Op zich was zijn onderzoek niet nutteloos. Velen van zijn onderzoeksverrichtingen werden weggelachen door vele wetenschappers.
Maar soms stel ik mezelf toch ook wel eens de vraag:" een sarcofaag gevonden met perfecte omsluitingen en rechte hoeken ..". waar wij tot op heden met huidige technologie immens lang zouden aan werken ... hoe deden de Egyptenaren dat?
Wetende dat er geen gereedschap tot op heden werd gevonden, dat zoiets kan verwezenlijken? Hoe konden zij 3 piramides perfect (bijna loodrecht) onder bepaalde sterren bouwen? Bij mijn weten, kan zoiets enkel alleen als je van boven naar beneden kan kijken.
Nog vele vragen spoken door mijn hoofd. En wie er al even heeft bij stilgestaan, stelt zich niet tevreden met een archeoloog die tijdens een documentaire zegt dat de Egyptenaren harde werkers waren. Misschien wel, maar dat zou getuigen van een enorme wilskracht van honderdduizenden slaven die dag en nacht stenen moesten trekken die duizenden kilometers verder werden uitgekapt door duizenden andere slaven.... om vervolgens door duizenden slaven en duizenden schepen over die grote afstand immens zware blokken te verplaatsen.
En waarom geeft de Egyptische regering geen toegang tot de ruimte die zich bevindt onder de rechterpoot van de Sfinx? Vele wetenschappers hebben met behulp van infraroodonderzoeken en dergelijke getracht kennis te vergaren over deze ruimte. Echter zonder al teveel succes. Velen beweren dat hier de antwoorden liggen die we zoeken. Waaronder de kennis over Atlantis. Er zijn in het verleden al graafwerken begonnen. Maar de Egyptische regering heeft ze telkens doen stopzetten. Wat ligt daar dan?
Op 6 november zet megaster Beyoncé Egypte op stelten met een spectaculaire uitvoering van haar zeer succesvolle tour I am Sasha Fierce. Het is de eerste keer dat de Grammy Award winnares een optreden verzorgt in het land van de pyramides.
Het optreden van Beyoncé is 6 november in de haven van Port Ghalib en wordt omlijst door spectaculair vuurwerk en muziek van DJ Samba. Met het concert heeft Egypte trouwens de primeur voor het hele Midden Oosten.
Rode Zee Port Ghalib ligt in het zuiden van Egypte aan de Rode Zee. Het stadje is volop in ontwikkeling en heeft een gezellige haven en een aantal luxe hotels, trendy cafés, moderne shops en diverse water- en sportactiviteiten. Vanaf de luchthaven van Marsa Alam is de transfertijd slechts vijf minuten naar Port Ghalib.
Perfecte duikbestemming Dankzij haar prachtige koraalriffen is Port Ghalib gewild als duikbestemming. Er worden dagtochten aangeboden naar nabij gelegen duiklocaties van Elphinestone, Marsa Mubarak en Samadai Reef.
Wrakduiken Ook kan er 's nachts naar het wrak van Thistlelgorm worden gedoken. Duiken in de Rode Zee is bijzonder aangenaam, want het water is er relatief warm en helder.
Algemeen wordt aangenomen dat de grote piramide aan de farao Cheops (Khufu) toebehoorde.
In 1980 is bewezen dat dit niet het geval was. Net zoals veel van de kennis die we weten van het oude Egypte hebben we dit van de griek Herodotus.
De historicus Herodotus had het voorrecht om met een Egyptische gids/priester te praten en informatie los te krijgen. Dat veel van deze informatie klopt, is zeker. Maar er zijn reeds enkele bewijzen die vertellen dat Herodotus zich soms iets op de mouw heeft laten spelden. Waarom zou dat gebeurd zijn? Volgens de Egyptische overlevering zijn de piramides heel oud, ouder dan de eerste dynastie. Voor hen zijn ze er altijd al geweest, net als de eerste versie van de Sfinx. Er zijn, met uitzondering van de Sumerische, weinig geschriften die iets vertellen over de grote piramide. De Egyptische gids die Herodotus bereid had gevonden om -anders niet zo gauw vrijgegeven kennis- te delen met hem wist waarschijnlijk simpelweg niet alle antwoorden op Herodotus' vragen. Aannemelijk als je weet dat Herodotus Egypte bezocht in 500 voor Christus, meer dan 2.000 jaar na de regeringsperiode van Cheops, Chephren en Mycerinos. Er zijn geen Egyptische, noch andere geschriften die erop duiden dat de piramide daadwerkelijk tot de genoemde farao's behoorde. Sterker nog, de inrichting van de piramides is niet geschikt als tombe. Oud-Egyptenaren staan befaamd omwille van hun prachtige hieroglyfen die altijd de eigenaar of het doel van een locatie vertellen. In de grote piramide zijn nergens hieroglyfen te vinden met uitzondering van 1 stuk gekrabbel...
In 1837 deed Howard Vyse, een kolonel, een reeks opgravingen in en nabij de piramide. Vyse gebruikte vaak harde middelen en schuwde het niet om de monumenten te beschadigen om tot nieuwe ontdekkingen te komen. Helaas, na enkele vruchteloze seizoenen was het budget van Vyse op. Omdat zijn archeologie helemaal geen nieuwe vondsten opleverde, zag men er weinig in om nog een volgend seizoen te bekostigen. Op het allerlaatste moment vond Vyse enkele kamers boven de koningskamers. Het bestaan van deze kamers was reeds bekend en er waren kruipgangen zichtbaar van de koningskamer naar de kamers. De kruipgangen waren echter te smal om een persoon door te laten. Vyse verbreedde deze doorgangen en merkte in de 4 nieuw ontdekte smalle ruimtes boven de koningskamer toch enkele tekens op. Er stond o.a. geschreven:
"De werkploeg, hoe sterk is de witte kroon van Chnoem-Choefoe - Choefoe - Chnoem Choefoe - Het jaar zeventien"
Wat Vyse niet wist is dat er ook een 5e kamer was. En er wordt aangenomen dat, indien Vyse deze kamer ook had ontdekt, er ook tekenen gevonden zouden zijn. Met andere woorden: Vyse zou de boel opgelicht hebben en de tekenen zelf hebben aangebracht om de gewenste subsidiering te bekomen. Wat dat sterke vermoeden ondersteunt is het feit dat de inscripties foutief zijn gespeld. Zechariah Sitchin, een gerenomeerd vertaler van oudheidkundige teksten, noemt de inscripties in de grote piramide uitdrukkelijk vals. Enkele tekens van de inscriptie zijn ondersteboven geschreven, andere zijn onherkenbaar en vele woorden zijn foutief of grammaticaal fout gespeld. Fouten die de Egyptenaren nooit kunnen gemaakt hebben en nooit eerder, noch later, gemaakt hadden. Vyse had dus een ontdekking nodig en heeft daar zelf voor gezorgd.
Port Ghalib: Egyptische droom van water en woestijn
Port Ghalib: Egyptische droom van water en woestijn
Gasten welkom in allernieuwste Sahara Sun Resort aan Rode Zee
Port Ghalib, het droomresort van Sun International op de grens van de Egyptische woestijn en het azuurblauwe water van de Rode Zee, is klaar. Na een aanloop van jaren en een lange, hectische bouwperiode opende het zijn deuren. Ook voor gasten uit Nederland, die er hun ogen zullen uitkijken. TourPRess nam alvast een voorproefje
De entree van het Palace Hotel, het meest prestigieuze van het resort Port Ghalib. Het staat als een fort aan de Rode Zee. Het biedt aan zijn gasten alle denkbare luxe: privé-zwembad, 24 uurs persoonlijke verzorging, een unieke zoutwaterlagune en een fantastische internationale keuken, die wordt gerund door de jonge Zuidafrikaanse sterrenchef Dallas Orr.
Een eigen, per mobiel bereikbare, butler voor dag en nacht, home-made chocola zoveel je wilt en dagelijks een nieuwe, exclusieve, beleving in je bad en in je bed. En dat zijn nog maar een paar voorbeelden van de weldadige wereld van luxe, die het nieuwste resort van het Zuid-Afrikaanse hospitality concern Sun International zijn bezoekers te bieden heeft.
Als een vorst In de weelderige suites van het Palace Hotel in Port Ghalib in Egypte heb je als gast een leven als een vorst. En ook in de rest van het uitgestrekte vakantiecomplex op de grens van de Noord-Afrikaanse woestijn en het zoute water van de Rode Zee zal het geen enkele toerist ook maar aan iets ontbreken.
De marina biedt plaats aan circa 1000 zeewaardige jachten en is van alle moderne faciliteiten voorzien. Port Ghalib fungeert ook als internationale aankomsthaven.
Investering Ruim 1,2 miljard Amerikaanse dollars pompte de investeringsfirma van de schatrijke Koeweitse multimiljardair Kahrafi tot nu toe in de 18 kilometer lange strook, tot voor kort onherbergzame, woestijngrond langs de kust van de Rode Zee bij Marsa Alam, een vissersdorpje, zo'n 750 kilometer te zuiden van de Egyptische hoofdstad Cairo.
Nooit eerder Straks, als in 2012 het reuzenresort van negen toeristendorpen' met samen zo'n 24 hotels helemaal gereed is, zorgt een unieke en nog nooit eerder vertoonde combinatie van Arabisch kapitaal, Zuid-Afrikaans management en Egyptische dienstbaarheid voor één van 's werelds meest luxueuze woestijnparadijzen aan zee.
Superdeluxe Alles waar onze gasten alleen maar van droomden zullen ze in Port Ghalib vinden', zegt Etienne de Villiers, directeur public relations van het Zuid-Afrikaanse Sun International.
Superluxe droomlocaties, in een unieke setting van zon, zee, strand én woestijn. In een omgeving, waar geen enkele wens onvervuld blijft, doodgewoon omdat alles er is wat een mens zich voor een ontspannen verblijf maar wensen kan.'
Stijlvol Het gerenommeerde hospitalitybedrijf voert in opdracht van de investeringsmaatschappij van multimiljardair Kharafi uit Koeweit het management over het Sahara Sun Resort in Port Ghalib. Kwaliteit en stijlvolle luxe, in combinatie met goed gastheerschap in een aangename, onberispelijke omgeving, zijn daarbij de belangrijkste trefwoorden.
Lessen geleerd Alles wat elders aan de Rode Zeekust bij het ontwikkelen van soortgelijke toeristische projecten fout is gedaan doen wij nu beter', zegt De Villiers. We hebben onze lessen geleerd. Omdat het hele complex in handen is van één eigenaar is er een éénduidige, heldere ontwikkelingsvisie voor de lange termijn. Urban development, gericht op de toekomst. Daardoor wordt het hier geen rommeltje, zoals elders in Egypte zo dikwijls het geval is'.
Op kameelsafari in de woestijn langs de haven van Port Ghalib
Drie hotels De eerste fase van Port Ghalib is nu klaar. Het vliegveld, comfortabel dichtbij, is al geruime tijd operationeel. Aan de drie luxueuze hotels van het Sahara Sun Resort mankeert helemaal niets meer. Alle 1400 Egyptische personeelsleden hebben hun in juni vorig jaar begonnen hospitalitytraining met goed gevolg voltooid. De logistiek loopt als een trein en de aanvoer van alles wat er nodig is in het complex is verzekerd.
Niets ontbreekt In dit deel van Egypte is dat een enorme klus, maar de gasten kunnen vanaf midden januari 2008 zonder problemen bij ons terecht. Het zal ze aan niets ontbreken', verzekert woordvoerder De Villiers.
Convention Centre Nog deze maand wordt er in het moderne convention-centre van Sahara Sun met zijn capaciteit van ruim 1500 personen -zelfs CaÏro heeft zoiets niet- meteen al het eerste grote evenement gehouden: de lancering door autofabrikant Daimler Benz van een nieuw model jeep voor Egypte.
Lange reeks Die lancering is tevens het eerste van een lange reeks van bijzondere, vooral internationaal gerichte, evenementen, die projectontwikkelaar en resortmanagement voor de komende jaren in Port Ghalib verwachten.
De restaurants, waarvan er vele zijn in Port Ghalib, zijn sfeervol van inrichting en architectuur, het personeel is hartelijk en gastvrij en er wordt goed en creatief gekookt.
Internationale toplocatie 'Deze locatie heeft alles om in het mice'-segment een internationale topper te worden. Grote bedrijven en organisatiebureaus zijn voortdurend op zoek naar nieuwe, bijzondere plekken, waarmee ze de show kunnen stelen. En hier is het resort zelf natuurlijk al een show op zich. Laat het internationale bedrijfsleven maar komen', zegt De Villiers uitnodigend.
Bijzonder Het conferentie- en congrescentrum biedt naast de in capaciteit omvangrijke vergaderlocaties niet alleen alle denkbare bijzondere faciliteiten, zoals acht tolkencabines en speciale, extra beveiligde eigen entrees voor vorsten, regeringsleiders en andere hoogwaardigheidsbekleders, maar er kan ook aan vrijwel elke thematische wens' worden voldaan.
Eigen thema's Standaard bieden we eigen thema's, die inhaken op de bijzondere omgeving, zoals het oude Egypte', Lawrence of Arabia' en het leven in zee'. Maar wie iets anders wil kan volledig naar eigen voorkeur op zijn wenken worden bediend. De aanwezige hotelaccommodatie is bij uitstek geschikt voor bijeenkomsten met een mix van bijzondere gasten.
Op quad-safari door de woestijn in de buurt van het vliegveld van Marsa Alam, een heel avontuur, vooral als het tegen zes uur in de middag al behoorlijk donker begint te worden.
Vijf sterren Palace 'Vips en celebreties kunnen we comfortabel en in stijl huisvesten in de luxe suites van het vijfsterren Palace Hotel. Voor de andere congresgangers en bezoekers zijn er elders volop mogelijkheden voor eveneens een aangenaam en comfortabel verblijf', legt De Villiers uit. En het is uiteraard aan de bedrijven zelf, of ze die rangorde' in accommodatie ook werkelijk voor hun mensen willen toepassen. Want iedereen is vanzelfsprekend welkom in onze toplocatie'.
Mice-gasten en 'gewone' toeristen Mice-gasten' zullen vanaf het begin een belangrijk aandeel leveren in het bezoek aan Sahara Sun, verwachten resortmanager Chris van Dam en en zijn collega Andrew Davidson, de general manager van het Palace Hotel en tevens verantwoordelijk voor food and beverage' van het hele complex..
Maar de beide Zuidafrikaanse zwaargewichten, die in Port Ghalib namens Sun International met zichtbaar professioneel gemak de toch behoorlijk zware Egyptische kar lijken te trekken, zien ook een belangrijke plaats voor de gewone toerist'.
Nieuwe trekpleister Ik denk dat veel Egyptegangers langzamerhand wel toe zijn aan iets anders dan de vanouds bekende toeristische trekpleisters. Sahara Sun in Port Ghalib is niet alleen nieuw, het biedt als geïntegreerd resort ook meteen alles: het is dé ultieme one stop shop voor iedereen, die zich rustig en ontspannen óf juist heel actief, tegoed wil doen aan Egypte's rijke cultuur én avontuur.
Luxor, waar je idylllisch kunt varen op de Nijl, ligt op behoorlijk grote afstand van Port Ghalib, maar een uitstapje is goed te doen, zeker als je er twee dagen voor neemt of er in de toekomst vanuit Port Ghalib mogelijk per helicopter naar toe kan.
Vele thema's Alle hotels van Port Ghalib, The Palace, met 309 kamers waarvan 13 suites, Desert Oasis (300 kamers, waarvan 6 suites) en Desert Sands (347 kamers, waarvan 6 suites), staan onder management van Sun International, dat in Zuid-Afrika met groot succes al vele accommodaties runt. Ze hebben elk hun thematische stijl in inrichting en architectuur, met de woestijn, de Bedoeïenen en de pyramides in een hoofdrol.
Gekoeld en bevroren De service is van hoog niveau, verse groenten, Argentijns vlees en allerlei andere kwaliteisproducten worden zo vaak dat nodig is en meestal over lange afstand, zwaar gekoeld of diep gevroren, aangevoerd.
Niet ver van het resort is een moderne opslagruimte met een oppervlakte van twee voetbalvelden, waar de voorraden gereed staan voor gebruik. Via een royaal bemeten ondergronds gangenstelsel -mét airco- wordt de bevoorrading van hotels en restaurants snel en hygiënisch geregeld. 'In de hitte van de woestijn willen we geen enkel risico lopen en moet dat allemaal perfect in orde zijn'.
Geen all-inclusive All-inclusive services, zoals elders in Egypte vaak gebruikelijk is, voert men niet. 'Dat doet afbreuk aan Suns standaardniveau van absolute topkwaliteit en dat willen we niet', aldus Palace-manager Davidson.
Dure wijn Hij mist wel zijn 'fantastische' Zuidafrikaanse wijn. 'Door de rigide fiscale maatregelen van Egypte is het onbetaalbaar om die in te voeren. Niemand zou die, vanwege de absurd hoge prijs, willen drinken. Gelukkig hebben we acceptabele alternatieven hier uit de buurt'.
Dat klopt, merken we tijdens de vele aangename dinerpremières in de prachtige restaurants. Daar worden we steeds door de complete brigades aan tafel ontvangen. We zijn de allereersten die er komen eten en dat geeft wat spanning, maar ook heel veel plezier. En óók de wijn is er, net als de professionele service en bediening, telkens dik in orde.
Veel te doen Voor de toerist is er in het resort veel te doen. Er kunnen vanuit Port Ghalib water- en woestijnexcursies worden gehouden, 4x4 woestijnsafari's en tochten op de kameel. En ook zijn er excursies mogelijk naar verder weg gelegen oorden, zoals bijvoorbeeld Luxor. En er is een luxueuze Spa, van een kwaliteit die je in zo'n sterrenomgeving mag verwachten.
Duiken Liefhebbers van duiken en het leven onder water kunnen vanuit Port Ghalib in de Rode Zee te kust en te keur gaan. Drie van de top-tien duiklocaties in de wereld liggen binnen handbereik -de Brothers Islands, Daedalus Rif en Rocky Island- en er zijn prachtige plekken in de nabijheid om dolfijnen te spotten, ook vanaf het heerlijke, royaal bemeten strand.
'Onderwaterhoofdstad' Port Ghalib kan daardoor de hoofdstad van de onderwatersport in de zuidelijke Rode Zeeregio worden', voorspellen nu al de deskundigen. Dat is prettig voor de echte liefhebbers, die er in 2008 -het internationale jaar van het koraal- extra blij mee zullen zijn.
Duikopleiding Wie nog geen duikervaring heeft vindt in Port Ghalib een professionele kwaliteitsopleiding, waar men met veel zorg en persoonlijke aandacht in alle onderwater geheimen wordt ingewijd.
Heerlijk slapen tussen de van een stijlvol monogram voorziene lakens op de zachte bedden van het luxe Palace Hotel.
Corniche Wie niet wil duiken en geen zin heeft in de woestijn of het oude Luxor, maar gewoon comfortabel op het resort wil blijven, komt ook daar natuurlijk volop aan zijn trekken. Op de Corniche, het hart van Port Ghalib, kun je flaneren langs de vele winkeltjes waar van alles te koop is. Gewone dingen, maar ook handgemaakte producten van goud, zijde, glas, hout of ivoor.
Kidsclub Je kunt er overal een hapje eten, of een terrasje pakken en bij een lekker drankje genieten van alle bedrijvigheid op en rond de haven. Voor de kids is er een 'kidsclub', met veel vermaak en entertainment en verder zijn er zwembaden bij de hotels. Het geweldige Rode Zeestrand met al zijn faciliteiten en gastvrije, professionele service, is altijd dicht in de buurt.
Uitstraling Anneli Bronkhorst van Tourism Africa, die in Nederland Port Ghalib vertegenwoordigt, is blij dat de eerste fase klaar is. "Het is fantastisch dat het resort nu open is voor het grote publiek. Een unieke bestemming in Egypte door de uitstraling, de service, de activiteiten en de omgeving. Of het nu gaat om een sportieve-, strand-, culturele- of luie vakantie: het kan er allemaal."
Aan de rand van het zwembad genieten van het voorbijglijdende landschap.
De Oberoi Zahra is de enige Nijlcruiser met een spa aan boord.
De kajuiten zijn met hun 26 m² net zo groot als een gewone hotelkamer.
Niet alle Nijlschepen hebben een goede reputatie: de hygiëne wat het eten betreft zou ondermaats zijn. Dit is niet het geval met de Oberoi Zahra, het meest luxueuze schip dat op de Nijl rondvaart. Uitgerust met onder meer een massagesalon, een groot zwembad en draadloos internet. Bovendien is de keuken top.
"Welcome back", klinkt het elke keer hartelijk als we terug aan boord komen van ons schip. Zelfs als we maar een uurtje of twee een tempelcomplex zijn gaan bezoeken. Steevast krijgen we ook een nat doekje aangereikt om ons even te verfrissen. In het restaurant kennen de obers al na een dag onze drankkeuze: "Sparkling water, as usual, sir?". Een heel persoonlijke service krijg je op de M/S Oberoi Zahra, en dat is onder meer mogelijk, omdat er maximaal 54 passagiers aan boord zijn. Het schip bestaat uit 25 luxesuites. Zij zijn zo maar even 26,4 vierkante meter groot, net zo groot als een doordeweekse hotelkamer. Twee grand suites van 50 vierkante meter hebben een eigen terras en jacuzzi. Er is zelfs meer personeel dan dat er bezoekers zijn. Door de grootte van de boot loop je elkaar hier eigenlijk nooit voor de voeten. Sommigen zitten te relaxen in de airconditioning van hun kajuit, anderen liggen te zonnen op het dek bij het zwembad, nog anderen zitten in de bar voor de afternoon tea of om hun e-mails te lezen en tenslotte kan je ook plaatsnemen op de massagetafel.
Thaise masseuses Van de bijna 300 Nijlcruisers is de M/S Oberoi Zahra de enige met een spa aan boord. En dat levert een surrealistische ervaring op: terwijl een feloek, zo'n ouderwetse zeilbootje, voorbijvaart en kinderen vanop de oevers in het water springen, krijg je een massage van een échte Thaise masseuse en met een kopje Thaise thee achteraf. Verder is er een verzorgingssalon, een fitnessruimte en een groot salon met een bibliotheek en verschillende bordspelen. Meer dan genoeg ontspanningsmogelijkheden dus. En dat is maar goed ook: om te genieten van het voorbijglijdende landschap, wordt er meestal overdag gevaren. Ook de meeste maaltijden worden al varend genomen. 's Ochtends is het er ontbijtbuffet, maar 's middags en 's avonds eet je à la carte met voorgerecht, soep, hoofdgerecht en dessert. Steeds staat er een Indiaas gerecht op de kaart, want de chef-kok is een rasechte Indiër. We nestelen ons op een van de ligbedden aan het zwembad. Meteen komt een ober een glaasje vers sinaasappelsap aanbieden.
Een verblijf aan boord van de M/S Oberoi Zahra wordt bijna altijd gecombineerd met een uitstap naar Caïro. Ook hier zitten we alweer op de eerste rij. Het Oberoi Mena House ligt immers naast het plateau van Gizeh. Vanuit onze kamer hebben we zicht op de piramide van Cheops, het enige antieke wereldwonder dat nog overeind staat.
Topniveau Conclusie: een Nijlcruise is aan boord van de Oberoi Zahra inderdaad wat de brochures en de websites beloven. Service, keuken en kamers zijn van topniveau. De cruise is haar geld tot de laatste eurocent waard.
Beste periode: onze herfst en winter. Dan is het aangenaam warm, maar koelt het 's avonds wel af.
Verblijf: Een tiendaagse rondreis 'Oberoi in Luxury' met twee nachten hotel in Luxor en een zevendaagse cruise met de M/S Oberoi Zahra (volpension, uitstappen inbegrepen) kan vanaf 2.129 euro per persoon op basis van een tweepersoonskamer vluchten incluis.
Archeologen hebben naast de beroemde piramiden van Gizeh een standbeeld van meer dan 4.000 jaar oud ontdekt. Het Bureau van Oudheden in Caïro deelde mee dat het standbeeld uit kwartsiet op een steenworp van de piramide van Mykerino aangetroffen werd. Volgens de verklaring bevond het standbeeld zich amper 40 centimeter onder het zand.
Zonder opschrift De Egyptische archeoloog Zahi Hawass, die aan het hoofd van het Bureau van Oudheden staat, verklaarde dat het standbeeld van een zittende man geen enkel opschrift draagt. De ongeveer 1,5 meter hoge archeologische vondst komt blijkbaar uit de tijd dat de piramiden van Gizeh gebouwd werden.
De piramide van Mykerino, die in 2520 voor Christus gebouwd werd, is de kleinste van de drie piramides van Gizeh. Vreemd genoeg werd het standbeeld niet ontdekt tijdens een archeologische opgraving, maar wel tijdens een rondleiding aan de piramides van Gizeh. (belga/eb)
Van 29 tot en met 31 oktober vindt in Egypte een heel bijzonder festival plaats: The Annual Characters of Egypt. Dit wordt georganiseerd ter ere van de vele stammen die er in Egypte leven . Zij zwerven al door het land sinds de tijd van de faraos, maar ze zijn vergeten, uitgesloten en onbegrepen. Ze leven een nomaden leven en behouden hun unieke normen, waarden en geheel eigen cultuur. En dit allemaal gevormd in de schoonheid van de woestijn. Het is tijd om deze stammen beter te leren kennen.
Voor het festival komen elf stammen uit de Egyptische woestijn samen, te weten de Siw, Matrouh, Farafra, Aswan, Al-Arish, Sharm El Sheikh, Mount Sinaï, Dahab, Nuweida, the Red Sea Mountain, Range en Marsa Alam. Tijdens het festival, dat plaatsvindt in het Wadi El Gamal National Park bij Marsa Alam, gaan de stammen een vriendschappelijke competitie met elkaar aan.
Zo staan er bijvoorbeeld een kamelenrace en een wedstrijd bergbeklimmen op het programma. Hierbij zijn bezoekers van harte welkom. Zij kunnen bij the Annual Characters of Egypt ook kennismaken met de klederdracht, de sieraden en de cullinaire lekkernijen van de diverse stammen. Muziek, dans en poëzie maken het festival compleet. Bezoekers kunnen ook blijven overnachten: het is mogelijk om in het hart van de Wadi El Gamal te overnachten in een tent. Een bijzondere belevenis, want s avonds vertellen de bedoeïnen en dichters verhalen rond het kampvuur. s Ochtends worden er lokale specialiteiten geserveerd als ontbijt. Al met al een bijzondere en unieke ervaring!
Corrupte clans in veel Arabische landen gaat het er alleen om hun invloed veilig te stellen. Ze doen zich daarom voor als hoeders van islamitische waarden. Zo verhindert vooral Saoedi-Arabië welke hervormingen dan ook.
Wie het Egyptische dialect beheerst, kon zich tot voor kort heel gemakkelijk in bijna alle Arabische landen verstaanbaar maken. Let wel: tot voor kort. Want inmiddels is het Egyptische dialect niet meer zo wijd verbreid, omdat er ook minder Egyptische films naar Arabische landen worden geëxporteerd. De bloeitijd van de Egyptische filmindustrie is voorbij. Deze was in de jaren-60 en de jaren-70 behoorlijk gewaagd en liberaal. Omdat het bij de films vooral om remakes van Hollywood-films ging, waren stripteasescènes, innige kussen en vaak zelfs hartstochtelijk liefdesscènes helemaal niet ongebruikelijk.
Tegenwoordig echter doen zulke scènes bijna als sciencefiction aan. Sinds het begin van de jaren-80, vanaf het moment dat Saoedische oliedollars in de Arabischislamitische landen en in de eerste plaats in Egypte vele terreinen van het leven beheersen, is dat beeld helemaal veranderd. Met de stijgende vraag naar Egyptische series en films paste de filmindustrie zich aan de smaak van de plaatselijke bevolking aan. Omdat de mensen in deze landen er nu eenmaal zoals bekend conservatieve opvattingen op nahouden, werd het onmogelijk om zelfs een paartje alleen maar pratend in de slaapkamer te laten zien. Deze ontwikkeling vervreemdde de films van hun publiek in de andere Arabische landen, zodat daar uiteindelijk niemand meer in ze geïnteresseerd was.
Veel bioscopen in Egypte moesten noodgedwongen sluiten, omdat hun vaste publiek liever naar de moskee dan naar de film ging.
Egyptische gastarbeiders, die ooit modern gekleed en gladgeschoren naar Saoedi-Arabië waren vertrokken, keerden naar hun vaderland terug en namen al datgene met zich mee wat ze in dit meest fanatieke, meest conservatieve en meest islamitische land hadden geleerd.
De aanblik van religieuze baardendragers of van top tot teen verhulde vrouwen was vroeger op straat in Egypte een uitzondering. Egypte was een land, dat de later vermoorde president Anwar al-Sadat in de jaren-70 wilde moderniseren: door een privatisering van de economie, een politiek van opening en een handtekening onder het vredesverdrag met Israël.
Hypocriet koninkrijk
Dit Egypte echter ontwikkelde zich tot het tegenovergestelde van datgene wat Sadat van plan was. Toen hij dat begreep, wilde hij de toenemende islamisering de baas worden door zichzelf als de gelovige president te presenteren. Sadat had niet in de gaten dat hij met deze geloofscampagne zijn eigen graf groef. De kracht van de islamisten berust namelijk niet op hun fanatiek-conservatieve uitleg van de islam, maar op de macht van de oliedollars uit een van de rijkste en tegelijkertijd religieus meest hypocriete islamitische landen het koninkrijk Saoedi-Arabië.
Terwijl steeds meer Egyptische actrices en zangeressen hoofddoeken dragen en er in de straten van de grote Egyptische steden overal spandoeken te vinden zijn met het opschrift De islam is de oplossing, bezoeken de sponsoren van deze campagnes vooral de Saoedische prinsen ijverig de Europese nachtclubs en casinos.
Sadat geloofde niet als enige dat de mannen achter de religieuze golf klein gehouden zouden kunnen worden door met ze mee te rijden. Ook de Irakese dictator Saddam Hussein startte in het begin van de jaren-90, na zijn nederlaag in Koeweit en de sjiitisch-Koerdische opstand in het voorjaar van 1991, zon zelfde soort geloofscampagne. Hij liet per decreet overal in Irak kroegen, bars en winkels waar alcohol werd verkocht sluiten
en duizenden nieuwe exemplaren van de koran drukken, die hij dat beweerde in ieder geval zijn propagandamachine van tevoren eigenhandig met bloed uit zijn rechterduim had gesigneerd. De seculiere Saddam, vertegenwoordiger van de volkomen areligieuze Baath-partij, noemde zichzelf nu ook de gelovige president om zo grip te krijgen op het Iraanse moellahregime
Na Saddam volgden nog andere seculiere presidenten, net alsof Saddat met zijn gelovigheid een nieuwe denkschool zou hebben opgericht. Syrië, geregeerd dor een heersersfamilie uit de religieuze gemeenschap van de
Alawieten, begon van zijn kant een geloofscampagne. Inmiddels moeten ook daar alle restaurants, kroegen en winkels waar alcohol wordt verkocht sluiten als ze minder dan 50 meter van een moskee verwijderd zijn.
Uiteraard zijn de verkoop en het genot van alcohol of vrije scènes in bioscoopfilms niet per se als maatstaf voor de moderniseringsgraad van een samenleving te beschouwen. Maar ze zijn op zn minst een indicator voor de liberale geesteshouding en tolerantie van een samenleving, een bewijs daarvoor, dat haar morele denkbeelden niet per se alleen op vaste, door de religie bepaalde ethische normen steunen. De heersende klassen zien hierin slechts een gevaar voor het machtsbehoud, waar het hen in de eerste plaats om te doen is . Daarom hebben ze zich voorbereid om op iedere denkbare manier tegen deze flexibiliteit op te treden. Eén ding hebben de regerende elites in de Arabische landen heel goed begrepen: altijd wanneer de sociale ontwikkeling vrij en tomeloos haar gang ging, was ze slechts met veel moeite te stoppen, om de mensen verder met ijzeren vuist onder controle te houden.
Tot aan de val van de Berlijnse Muur konden in de Arabische landen eisen naar sociale gerechtigheid, democratie en vooruitgang nog gemakkelijk door represailles en vervolging met de beschuldiging van communisme worden onderdrukt. In de jaren-90 ontstond er echter met de wereldwijde ineenstorting van het communisme een groot vacuüm in de ideologische strijd tussen goed en kwaad, dat langzamerhand werd opgevuld door de religie. In de plaats van de tegenpolen communisme en kapitalisme kwamen het christendom en de islam. Van het overal om zich heen grijpende religieuze ontwaken hebben ook de heersende klassen in de Arabischislamitische wereld geprofiteerd.
CAÏRO Archeologen hebben Egyptische munten gevonden waarop de beeltenis van Jozef te zien is. Dat heeft het in Caïro verschijnende dagblad Al-Ahram gemeld.
De munten zijn gevonden in een nog niet uitgezochte collectie van voorwerpen Egyptemuseum.
Volgens de krant is de betekenis van de vondst dat archeologen wetenschappelijk bewijs hebben gevonden tegen hen die bestrijden dat de munten niet gebruikt werden voor de handel in het oude Egypte.
De periode waarin Jozef leefde in Egypte past precies bij de tijd waarin de munten zijn geslagen. Enkele munten uit deze tijd dragen de naam en het portret van Jozef, aldus de krant.
Volgens de Egyptische religie moesten de standbeelden van overleden personen worden voorzien van (voedsel)offers zodat hun ka-ziel zou kunnen voortleven. Vanaf de allereerste koningen werden in Egypte speciale dodentempels gebouwd waar de beelden van de koning in een cultuskamer werden vereerd en van offers werden voorzien.
De Egyptenaren noemden de dodentempels tempels voor miljoenen jaren. In theorie zou men miljoenen jaren doorgaan met het brengen van offers en het vereren van de overleden koning. De dodentempel werd samen met het koningsgraf als belangrijkste onderdeel van het grafcomplex beschouwd.
De plattegrond van een dodentempel is opgebouwd uit verschillende pylonen (toegangspoorten), hoven, een hypostyle hal (zuilenhal), een offerzaal en het allerheiligste. Op de muren van de tempels staan zowel biografische als religieuze teksten.
De eerste dodentempels uit de 1ste en 2de dynastie waren van kleisteen en werden bij Abydos gebouwd. Tijdens het Oude Rijk en Middenrijk werden het stenen bouwwerken dichtbij de piramides. Vanaf het Nieuwe Rijk werden de koningen begraven in rotsgraven in het Dal der Koningen. De dodentempels werden gebouwd aan de rand van de woestijn, gescheiden van het Dal der Koningen door steile rotsen.
De meeste dodentempels waren gebouwd van zandsteen. De omringende gebouwen waren van kleisteen gebouwd. Deze bestonden uit priesterverblijven, bestuursgebouwen en enorme graanschuren en opslagplaatsen. Deze laatste werden gebruikt voor de opslag van de enorme hoeveelheden pacht en belasting, die de tempels in ontvangst namen van het land dat in hun bezit was. De graanschuren van het Ramesseum, de dodentempel van Ramses II, boden ruimte aan zestien miljoen liter graan. Dit was voldoende om twintigduizend mensen een jaar lang te kunnen voeden. Dit graan werd niet alleen gebruikt voor de offers aan de overleden koning. Het werd ook gebruikt voor het bekostigen van de bouwactiviteiten van de koning. De tempels vervulden naast hun religieuze rol dus ook een economische rol van betekenis.
Tijdens het Nieuwe Rijk deden de tempels niet alleen dienst als dodentempel. Ze bevatten ook kapellen voor Amon-Ra en de zonnecultus. Deze kapellen waren er om het samensmelten van de overleden koning en de god Amon-Ra te verstevigen. De Thebaanse tempels uit het Nieuwe Rijk speelden ook een belangrijke rol bij het Mooie Dalfeest: een jaarlijkse herbevestiging van het verbond tussen de levenden en de doden. De tempelboten van Amon-Ra, Moet en Chonsoe werden over de Nijl naar de westoever geroeid. In processie trok men vervolgens langs alle koninklijke dodentempels.
De meeste dodentempels uit de 18de dynastie zijn grotendeels verdwenen. Van de grote dodentempel van Amenhotep III zijn nagenoeg alleen de Memnonkolossen, twee grote zitbeelden van de koning, bewaard gebleven. De terrassentempel van Hatsjepsoet is dankzij grondige restauratiewerkzaamheden weer in een goede staat gebracht. De tempels uit de 19de en 20ste dynastie verkeren in een betere staat. De Medinet Haboe-tempel van Ramses III is van alle Thebaanse dodentempels het best bewaard gebleven.
Een tempel bestemd voor de verering van een god of godin, werd gezien als het huis van de godheid:pr nTr(per netjer) of Hw.t nTr (hoet netjer):
per netjer: verwijst naar het tempeldomein dat naast de tempel meestal een groot aantal economische en administratieve voorzieningen omvatte die als geheel het huishouden van de god vormden.
hoet netjer: hiermee wordt de eigenlijke tempel bedoeld. Dit is de plaats waar de godheid woont en wordt gevoed, gekleed en verzorgd.
Overal in Egypte bouwden de faraos tempels voor de goden. Wanneer de godheid het huis aanvaardde en in het allerheiligste van de tempel neerdaalde, waren geluk, orde en welvaart verzekerd. De tempel was geen gebedshuis. Het Egyptische volk werd niet in de binnenste, heilige ruimtes van de tempel toegelaten. Alleen tijdens religieuze festivals was de eerste, open voorhof, direct achter de pyloon over het algemeen toegankelijk voor het gewone volk. Vaak stonden buiten het tempelterrein kleine bouwwerken waar het volk terecht kon voor verzoeken of gebeden.
De oudste aan de goden gewijde tempels zijn afkomstig uit de Predynastische Periode en zijn allang verdwenen. Uit hiëroglifische voorstellingen zijn echter twee typen bekend:
heiligdom van de noordelijke kroon, pr nsr (per neser) of pr nw (per noe)
heiligdom van de zuidelijke kroon, pr wr (per wer)
Het noordelijke type bestond uit een kleine, waarschijnlijk houten kamer met een gewelfd dak en was omringd door een muur. Het zuidelijke type had de vorm van een mythisch wezen: Een skelet met dierenhuiden die het dak vormden. Slagtanden staken boven de ingang uit. Voor het bouwwerk stonden totempalen of vlaggenmasten opgesteld.
De overblijfselen van godentempels uit het Oude Rijk zijn minimaal. In Memfis stond een aantal grote tempels, hiervan zijn echter alleen de funderingen teruggevonden. Tempels en kapellen uit het Middenrijk waren vaak opgetrokken uit witte kalksteen.
De meerderheid van deze bouwwerken zijn in de verbrandingsovens van Egyptische boeren tot kalkpoeder verpulverd.
Enkele uitzonderingen zijn een onversierde tempel in Qasr el-Saga en een tempel voor de graangodin Renenoetet in de plaats Medinet Maät, in het zuidwesten van de Fajoem. Een barkkapel van Senwosret I in de tempel van Karnak, de zogenaamde witte kapel, werd door Amenhotep III als vulling voor de derde pyloon (toegangspoort) gebruikt. Deze kapel is weer opgebouwd en tegenwoordig in het Openluchtmuseum van de tempel van Karnak te bezichtigen.
Vanaf het Nieuwe Rijk werden de tempels van zandsteen gebouwd en kregen de bouwwerken hun definitieve architectonische vorm. De tempels van de belangrijkste (staats)goden ontwikkelden zich tot enorme complexen. Minder belangrijke, lokale goden werden vereerd in kleinere tempels. Een hoge temenos-muur omringde het heilige gebied, waartoe de tempel maar ook graanschuren, priesterwoningen, een bibliotheek en een schrijversschool behoorden. Deze bijgebouwen werden van kleisteen gebouwd en zijn veelal verdwenen.
De tempel werd betreden via een pyloon (toegangspoort). Vanuit deze pyloon liep een rechte middenas via meerdere hoven en zalen naar het heilige der heiligen waar het cultusbeeld van de godheid zich bevond. Het was de taak van de farao om de cultushandelingen en rituelen in het heilige der heiligen uit te voeren. Omdat het fysiek niet mogelijk was om in alle tempels aanwezig te zijn, delegeerde de koning zijn macht aan de hogepriester van de tempel.
In het oude Egypte waren er twee hoofdtypen tempels te onderscheiden: godentempels gewijd aan goden en dodentempels ter ere van de overleden koningen.
Qua ontwerp en functie leken beide op elkaar. In de godentempels werd er aan de goden geofferd om verzekerd te zijn van hun welwillendheid. In de dodentempels werd er aan de ka-zielen van de overleden koningen geofferd om ervoor te zorgen dat zij in het dodenrijk konden voortleven. Beide rituelen waren belangrijk voor het handhaven van orde en vrede.
CARIO (AP) - Moslims en christenen zijn zaterdag in het zuiden van Egypte met elkaar op de vuist gegaan. Aanleiding voor het geweld is de moord op een christen wiens zoon een relatie met een moslima zou hebben.
De vader, de koptische Henry Atallah, werd op 18 oktober in het zuidelijke dorp Attaleen in zijn auto doodgeschoten. Volgens de politie waren geruchten dat Atallahs zoon intieme fotos zou hebben genomen van zijn islamitische vriendin de aanleiding voor de moord. Vier familieleden van het meisje werden opgepakt op verdenking van betrokkenheid bij de moord.
Toen bekend werd gemaakt dat het voorarrest van de verdachten zou worden verlengd braken er zaterdag gevechten uit tussen moslims en christenen.
Zon tien procent van de Egyptenaren is koptisch, voor de rest is vrijwel iedereen islamitisch. Hoewel er wel onderhuidse spanningen zijn tussen de twee geloofsgroepen, komen die zelden aan de oppervlakte.
over afval.... (vroeger....en ... langs de Nijl zie je dat nog)
...het smerigste en gevaarlijkste afval was natuurlijk de ontlasting van mens en dier. Mest dat op straat viel (v.dieren dus) of zich ophoopte in stallen werd door vrouwen en kinderen zorgvuldig verzameld, gemengd met stro en tot koeken gevormd en op het dak gelegd om te drogen gelegd als nuttige brandstof voor de winter. De gewone mensen maakten geen ophef over hun natuurlijke behoeften die zij buiten de deur vrijelijk deden, terwijl zij in huis een discreet hoekje voor dit doel gebruikten.
Men heeft de indruk dat er toiletten waren in de rijke huizen. Modelhuizen die in graven zijn gevonden bevestigen dit. Zij laten een paar blokken zien, ongetwijfeld van steen, met een tussenruimte voor een half met zand gevulde emmer. De toiletten van hoogwaardigheidsbekleders waren voorzien van zetels uit steen of hout met een opening in de vorm van een sleutelgat, of met 2 parallelle verdelers en een houder voor zand ertussen. Het graf van de architect "Cha" in Deir el Medina bevatte een draagbare houten po
De meerderheid van de Egyptische bevolking baadde in de Nijl of kanalen en vijvers. Alleen de elite kon zin in huis een bad of douche veroorloven. In de kamer waar het bad was bevond zich meestal ook het toilet. Als zeep gebruikte men natron of speciale waspastas die tegelijkertijd een huidverbeterende werking hadden. Ze bestonden uit dierlijke of plantaardige vetten, vermengd met kalksteen of krijt. Voor het kwijt raken van een onaangename lichaamsgeur gebruikte de Egyptenaren vooral aromatische stoffen zoals wierook, aluin en mirre. Deze werd vervolgens gewoon op de huid gewreven. Voor een aangename adem waren er een soort pillen. Deze zogenaamde kyphi-pastilles bestonden uit de gemalen zaadjes van de hoornklaver vermengd met wierrook, mirre, jeneverbes, het gomhars mastiek, rozijnen en honing.
Egypte krijgt de komende jaren onvermijdelijk met een zware gezondheidscrisis te maken
Egypte krijgt de komende jaren onvermijdelijk met een zware gezondheidscrisis te maken. Acht à negen miljoen Egyptenaren kwamen de voorbije jaren in aanraking met hepatitis C, en daarvan zullen er de komende jaren ettelijke tienduizenden sterven als ze geen nieuwe lever krijgen.
In geen enkel land is een groter aandeel van de bevolking besmet met hepatitis C dan in Egypte. Dat is ironisch genoeg het gevolg van een gezondheidscampagne. Tussen 1964 en 1982 liet de regering plattelandsbewoners intraveneus inenten tegen schistosomiasis (bilharzia), een ziekte die wordt overgedragen door wormen die in het water leven. Door het hergebruik van naalden werden ongemerkt miljoenen mensen besmet met het toen nog onbekende hepatitis-virus. In sommige streken op het platteland is de helft van de bevolking in contact gekomen met het virus. Steeds meer doden
Egypte doet er intussen alles aan om de verdere verspreiding van de ziekte in te dammen, maar de oude dragers van het virus beginnen stilaan de verwachte problemen te ontwikkelen. Zowat 70 procent van de dragers krijgen chronische leverontsteking. In een kwart van de gevallen ontaardt die binnen 20 tot 30 jaar in cirrose, waardoor het levensbelangrijke orgaan langzaam stilvalt.
Leverziekten zijn de grootste uitdaging voor het Egyptische gezondheidssysteem geworden, en dat zal de komende tien jaar zo blijven, zegt Mostafa Kamal Mohamed, een professor geneeskunde van de Ain Shams-universiteit in Caïro.
Egyptische artsen schatten dat er nu al ongeveer 30.000 Egyptenaren per jaar sterven aan leverproblemen die veroorzaakt worden door hepatitis C. Dat cijfer zal de komende jaren nog aanzienlijk stijgen. We verwachten een piek in de sterfgevallen in 2012, zegt Wahid Doss, het hoofd van de Nationale Commissie voor de Inperking van Virale Hepatitis. Behandelingsmogelijkheden zijn beperkt
Veel mogelijkheden zijn er niet om patiënten in het terminale stadium te behandelen. De Egyptische wet verbiedt de transplantatie van organen van overleden donors. Voor transplantaties van een deel van de lever van levende donors gelden strenge voorwaarden. We voeren enkele honderden transplantaties uit per jaar, terwijl er tienduizenden nodig zijn, zegt de chirurg Refaat Kamel, een specialist in tropische ziekten. Zonder transplantaties zijn al die mensen ten dode opgeschreven.
Een levertransplantatie kost tot 45.000 euro, met nog eens 7500 euro voor de geneesmidelen die afstotingverschijnselen moeten voorkomen. Voor de meeste Egyptenaren is dat onbetaalbaar. Bij sommige van de voorbije transplantaties betaalde de overheid een deel van de kosten, maar ze zal nooit alle kosten op zich kunnen nemen, zegt Kamel.
De Egyptische gezondheidszorg concentreert zich daarom op de patiënten die nog niet zo ver zijn afgetakeld. De standaardbehandeling met interferon en de virusbestrijder ribavirin duurt 48 weken en kost 2600 euro. Maar die therapie slaat maar bij een derde tot de helft van de patiënten aan, en veroorzaakt vaak zware neveneffecten. Toch zijn er nu 16 behandelingscentra in het land waar hepatitis C-dragers goedkoop de nodige geneesmiddelen krijgen toegediend. De Egyptische regering geeft er per jaar 37 miljoen euro aan uit, maar dat is nog altijd veel goedkoper dan later meer transplantaties te moeten subsidiëren.
Ondanks de omvang van het probleem en de voorlichtingscampagnes van de overheid telt Egypte intussen per jaar nog altijd minstens 70.000 nieuwe besmettingen met hepatitis C. Preventie is een groot probleem in Egypte, zegt Doss van de Nationale Commissie voor de Inperking van Virale Hepatitis. Op festivals zie je nog altijd tatoeëerders en besnijders die dezelfde instrumenten gebruiken voor 50 klanten.
Palestijnse leider Abbas ondertekent 26 oktober een verzoeningsverdrag. ANP
AMMAN (ANP) - Rivaliserende Palestijnse bewegingen ondertekenen op 26 oktober een verzoeningsverdrag in de Egyptische hoofdstad Caïro. Dat maakte de Egyptische minister van Buitenlandse Zaken Ahmed Abul Gheit maandag bekend na gesprekken met de Palestijnse leider Mahmoud Abbas in de Jordaanse hoofdstad Amman.
De partijen komen al op 25 oktober in Caïro bijeen, aldus de bewindsman.
Winkelen in het Midden-Oosten werkt anders dan in de Kalverstraat. Tien vragen en antwoorden. In de soek is afdingen verplicht.
1. WAT ZIJN DE BESTE PLEKKEN?
De Arabische wereld is een winkelparadijs. Prachtige lantaarns, handgemaakte kleden, beschilderde schalen, geborduurde spreien, waterpijpen, leren tassen, koperen dienbladen en heel veel andere juweeltjes kun je hier voor een zacht prijsje op de kop tikken.
Alleen... je moet wel weten waar. Markten zijn vaak de beste plek; de lokale bevolking koopt er ook. In de soek van Damascus, Marrakesh en Caïro vind je de prachtigste dingen voor een heel aantrekkelijke prijs, maar winkelen op een markt kan ook erg vermoeiend zijn.
Schroom niet ook eens een gekoeld winkelcentrum of een souvenirwinkel te bezoeken. Hier kun je op je gemak rondkijken en word je veel minder lastiggevallen. .
2. WANNEER EN WAAR MOET JE AFDINGEN?
In de bazaar is afdingen een must en een sport. Een verkoper zou verbaasd opkijken als je de prijs die hij vraagt meteen zou betalen. Maar afdingen gebeurt zeker niet overal. In de supermarkt zou de caissière het maar vreemd vinden als je tijdens het betalen begint af te dingen. Hetzelfde geldt voor winkelcentra.
In sommige toeristische winkels is het wél weer het proberen waard. Zeker in Egypte en Syrië zul je dan dikwijls een betere prijs krijgen.
3. HOE DOE JE DAT, AFDINGEN?
Probeer in te schatten wat iets zo'n beetje zou moeten kosten. Als je de tijd hebt, is het goed om in een paar winkeltjes te informeren naar de vraagprijs. Kies dan de winkel waar je het mooiste exemplaar hebt gezien en maak een praatje. Lach, vraag de prijs en bied vervolgens de helft.
De verkoper zal waarschijnlijk zeggen dat dit toch echt veel te weinig is. Hij zal dan iets onder zijn oorspronkelijke prijs gaan zitten. Jij doet hetzelfde. Langzaam maar zeker bereik je een prijs die zo'n 30 tot 40 procent onder de vraagprijs ligt.
Neem de tijd en wees bereid om weg te lopen. Meestal word je teruggeroepen. Is dat niet het geval, dan bood je waarschijnlijk écht te weinig. Je kunt het dan altijd een paar uur later weer proberen.
4. MOET JE BOOS WORDEN?
Afdingen is echt een kunst. Veel verkopers hebben er plezier in. Hoewel het soms lijkt alsof het er erg serieus of bijna agressief aan toe gaat, is dat bijna altijd een spel. Doe zaken als je in een goede stemming bent. Dan heeft iedereen plezier en krijg je waarschijnlijk de beste prijs.
Echt boos worden is voor niemand een oplossing. Wees ook niet te verlegen, dat zijn de verkopers ook niet.
5. WAAR MOET JE VOOR OPPASSEN?
Zorg dat niemand je iets aansmeert. Neem nooit voor de lol een aap of slang op je nek (Marokko!); je betaalt een hoop geld voor die ene leuke foto.
6. HOE HERKEN JE KWALITEIT?
Geloof niet zomaar alles wat een verkoper zegt. Koop je leer, neem dan een tissue mee om de kleur te testen. Spuug op de tissue en wrijf over het leer. Geeft de kleur af, dan gebeurt dat ook als je de tas draagt. Ook de geur is veelzeggend. Een tas die ontzettend stinkt, zal die geur niet snel verliezen.
Hou er rekening mee dat sjaaltjes en geverfde doeken niet altijd kleurecht zijn. Er zijn wel trucs om de kleur erin te houden. Weken in huishoudazijn en veel zout en koud water kan helpen.
7. ZIJN ER VERSCHILLEN IN PRIJZEN?
Er zijn prijsverschillen per land en per winkel. Zo is Egypte goedkoper dan Syrië en Syrië weer goedkoper dan Libanon. Voor dezelfde sprei betaal je in Beiroet twee keer zoveel. Vaak betalen locals een andere prijs dan toeristen.
8. HOE ZIT HET MET DE TAAL?
Arabisch spreken is meestal niet nodig. Verkopers spreken vaak een beetje Engels of Frans. Wel vinden veel mensen het erg leuk als je een paar woordjes leert zoals 'hoe gaat het' en 'dankjewel'.
Handig is het ook om tot tien te kunnen tellen. Als je de mogelijkheid hebt, neem dan iemand mee die de taal spreekt. Die kan voor je afdingen en zal minder gauw worden afgezet.
9. HOE MOET IK BETALEN?
In welke valuta? Pinnen, wisselen of traveller's cheques?
Op markten is het handiger om contant af te rekenen. In winkels en supermarkten is het meestal geen probleem om met een creditcard te betalen.
Alle Arabische landen hebben pinautomaten waar je met je pinpas geld kunt opnemen. Het is een stuk eenvoudiger om geld te pinnen in plaats van te wisselen. Wisselkantoortjes zijn lang niet altijd open en meestal moet je daar commissie betalen.
Het is handig om zowel dollars als euro's op zak te hebben, maar het is het voordeligst om in de lokale valuta af te rekenen. Zorg altijd voor gepast geld en kleine coupures.
10. VERDER NOG IETS?
Ga ook voor de sfeer, niet alleen om te kopen. Trek schoenen aan die lekker lopen, want shoppen in de Arabische wereld is een vermoeiende ervaring.
Als je taxi's neemt tijdens het winkelen, spreek dan vooraf de prijs af. De meeste taxi's hebben geen meter en vinden een ritje met toeristen een perfecte kans om wat extra te verdienen.
Enkele kenmerken van de piramide:
Het optreden van Beyoncé is 6 november in de haven van Port Ghalib en wordt omlijst door spectaculair vuurwerk en muziek van DJ Samba. Met het concert heeft Egypte trouwens de primeur voor het hele Midden Oosten. 
Superdeluxe
Veel te doen
