Wat deze chemo draaglijker maakt is het feit dat de dosis Taxol niet ineens wordt toegediend, maar over drie weken wordt verdeeld. De dosis gif is per toediening lager, wat de bijwerkingen ook wel vermindert of vertraagt natuurlijk.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Nochtans zal het gif zich in de loop van de weken in mijn lichaam ophopen en zullen ook de bijwerkingen sterker worden, maar we zullen wel zien hoe het loopt.
De belangrijkste nevenverschijnselen die bij deze Taxolbehandeling te verwachten zijn:
- haarverlies (mijn pruikje is al besteld), ook van wimpers en wenkbrauwen (daar moet nog iets aan gedaan worden) en van oksel- en schaamhaar (dat is mooi meegenomen)
- spier- en zenuwpijnen: voos gevoel, tintelingen, spierkrampen, verlies aan kracht, minder goed fijne bewegingen kunnen uitvoeren, evenwichts- en gehoorstoornis, algemene spierzwakte, maagpijn
- veranderingen in nagels: broos worden, afbrokkelen, splijten, verkleuren
- algemene vermoeidheid
De nevenwerkingen op de bijsluiter van Avastin zijn zo bloedstollend angstaanjagend dat ik ze hier niet ga neerpennen en liefst zo gauw mogelijk wil vergeten.
De fabrikant is wettelijk verplicht elke mogelijke nevenwerking op de bijsluiter te zetten, Het is echter niet gezegd dat iedere patiënt die bijwerkingen ook zal krijgen. We weten niet welke verschijnselen en in welke mate ze zullen optreden. Elk lichaam is anders en reageert ook anders. Het lezen van de bijsluiter schrikt wel af, maar misschien valt het allemaal nog wel mee.
Ik kreeg van het ziekenhuis een mapje mee met raadgevingen voor de behandeling van de bijwerkingen. Onder meer een lijst met adressen voor haarwerken (pruiken).
Zij bezorgden me ook enkele telefoonnummers met diensten waar ik voor allerlei (vervoer, thuisverpleging, gezinshulp,
) bij terecht kan. De Sociale dienst van het Virga Jesse heeft ervoor gezorgd dat ik poetshulp heb gekregen. Oef, wat een opluchting.
Je ziet, voor elk probleem bestaat een oplossing. Alles komt in orde.
Voorlopig gaat alles goed. De grote schrik van het slechte nieuws is voorbij en ik kan terug min of meer normaal functioneren. Ik doe wel oma concurrentie aan met mijn kleine voorzichtige stapjes, maar dat zou na een zestal weken moeten gaan beteren, als de botopbouw op gang komt.
© Karlijn Koninckx
|