een selectieve kijk op de politiek en de actualiteit (en tussendoor ook eens iets anders)
03-08-2011
Cijfers
Cijfers
- 2.753 - Het officiële dodental van de aanslagen op de WTC-torens in New York van 11 september 2001 is nog gestegen en komt op 2.753.Een 63-jarige man ademde destijds giftige stoffen in waaraan hij in december 2010 overleed.Hij werd in juni aan de lijst toegevoegd als 2.753ste dode van 9/11.
- -41% - Uit een rapport van de Chinese Academie voor Sociale Wetenschappen blijkt dat het aantal websites in 2010 met 41% gedaald is als gevolg van striktere controlemaatregelen die de regering nam. Het aantal internetpagina's is daarentegen gestegen.
"Oef, drie weken geen politiek gekrakeel of gehakketak. Want willen of niet, ge wordt er toch steeds mee geconfronteerd."
En inderdaad: Dagelijks stromen er nog uitspraken en commentaren op de huidige politieke situatie toe.
Ik kon het niet laten om nog wat te verzamelen.
Over de Koning zijn 21- juli-toespraak:
Uitspraak door Herman De Croo (Open VLD): Dat hij zoveel ingetoomde ergernis laat zien, betekent dat het aan de binnenkant nog feller stormt.
Lezersbrieven (GVA):
- Wat een schijnvertoning om dit fictief landje krampachtig op de been te houden. De firma Koningshuis NV moet overeind blijven, koste wat kost. Een Requiem zou meer op zijn plaats geweest zijn.
- Volgens die furieuze 21-juli-toespraak zouden België en zijn inwoners bijna op instorten staan en zou de vorming van een nieuwe regering meer dan noodzakelijk zijn. Eigenaardig. Want nadat formateur elio Di Rupo - en vele mislukte pogingen - onlangs in Laken zijn ontslag aanbood, werd het hem geweigerd en mocht elio voor onbepaalde duur - er was toen blijkbaar nog tijd te over - verder blijven proberen dissident Wouter Beke en z'n CD&V los te weken van de N-VA.
- Toch merkwaardig. Na weken De Wever beschuldigd te hebben dat hij met de toekomst en de welvaart van het land speelde, komt Albert II, 'le roi de francophones', met een nooit geziene arrogantie de Vlamingen uitscheldencvoor populisten. De CD&V gaat daarop door de knieën en komt daarmee in feite op het punt waar staatsman De Croo destijds de stekker uittrok. En zie: plotseling is er geen haast meer bij. Plotseling is onze welvaart niet meer bedreigd, kunnen socioeconomische maatregelen wel even wachten en mogen de 'onderhandelaars', lees 'Vlaamse toegevers', met vakantie vertrekken.
- De Koning weet niet wat er leeft onder de Vlamingen.
"Onze openbare omroep heeft de voorbije dagen zijn kwalijke reputatie als regimezender nog eens alle (bedenkelijke) eer aangedaan. In de verslaggeving door Martine Tanghe, nieuwsanker van de VRT, werd de 21 juli-toespraak van koning Albert als indrukwekkendbestempeld. Vervolgens werd een reactie gevraagd aan Willy Claes en Herman De Croo, beiden volbloed-belgicisten. Op 21 juli zelf trok de VRT nog eens alle registers open in het verslag over het Te Deum en het tricolore volksfeest in het Brusselse Warandepark. In de montage werden enkele fanatieke belgicisten opgevoerd die hun gal mochten spuwen over een mogelijke splitsing van het land.
Intussen is er heel wat deining over de toespraak van koning Albert. Een groots nummer van een grote koning, schrijft Luc Van der Kelen in Het Laatste Nieuws. Grondwetspecialist Paul Van Orshoven is het daar niet mee eens: De koning mag in het openbaar geen mening ventileren. De ghostwriters van de koning hebben een kapitale fout gemaakt. Ook Paul Geudens in Gazet van Antwerpen, merkt terecht op dat de koning uit zijn rol is gevallen. Albert lapte zijn grondwettelijke plicht tot discretie aan zijn laars . Dat premier Leterme dit toeliet is ongehoord.
Volgens de VRT was de koninklijke speech indrukwekkend. En de meeste commentaren in de Vlaamse pers zijn het daarmee eens. De publieke opinie in Vlaanderen is echter minder of allerminst onder de indruk. Op internet en in lezersbrieven wordt de oproep tot verbondenheid weggehoond: dat hij maar begint in zijn eigen familie.
Spot ook voor zijn oproep om elkaars taal te leren (was dat een oproep gericht aan Paola, zijn eigen vrouw?) en de oproep tot wederzijdse toegevingen. Koning Albert zou enkel de Waalse politici tot wat meer redelijkheid en respect tegenover Vlaanderen moeten aanmanen. Zolang deze Waalse politici hun superioriteitsgevoel dat zij gedurende 150 jaar hebben misbruikt, niet laten varen, zal er geen federaal België meer mogelijk zijn. Op enkele zeldzame uitzonderingen na, zijn de meesten van mening dat Albert alweer de kaart van de Franstaligen heeft getrokken."
Vandaag (tot 30 augustus) begint de ramadan, de vastenmaand van de moslims. Moslims mogen dan van zonsopgang tot zonsondergang niet drinken, roken, vrijen en eten. Vooral dat laatste is lastig, zeggen veel onder hen.
De moslimkalender baseert zich op de maan. Elke maand gaat van start van zodra het eerste lijntje van de nieuwe maan zichtbaar is. In functie daarvan wordt de start van de ramadan bepaald.
In België is het de Belgische Moslimexecutieve die verantwoordelijk is voor het bepalen van die datum. De precieze start van de ramadan kan verschillen van land tot land, aangezien de nieuwe maan niet overal op hetzelfde moment zichtbaar is. Doorgaans blijft dat verschil beperkt tot één dag.
Vermits de ramadan dit jaar midden in de zomer valt, wordt er in de allochtone wijken veel nachtelijke geluids- en parkeeroverlast van en door de moslims verwacht.
En het zijn wij weer, autochtonen, die ons zullen moeten aanpassen en tolerant zijn.
In een persmededeling getitiled 'De ramadan-regeling voor allen' vraagt de burgemeester van Molenbeek, Philippe Moureaux, om in augustus het centrum van Molenbeek te vermijden met de wagen.
Neen, het heeft niets te maken met het onveiligheidsgevoel in Molenbeek. Toch waarschuwt de burgemeester van de gemeente om het centrum van Molenbeek te vermijden in augustus.
Moureaux stelt dat moslims hun inkopen meestal niet lang voor de zon ondergaat doen bij de traditionele beenhouwerijen en andere winkels met specialiteiten. In augustus zou het daarom rond 21 uur heel druk worden in het centrum van de gemeente.
De handelaars krijgen de raad hun leveringen zoveel mogelijk te organiseren vóór 12 uur.
De politieagenten in Molenbeek moeten meedoen met de ramadan. Ze mogen niet eten of drinken overdag, en niet verbaliseren. Dat zeggen interne politiebronnen aan de krant Het Laatste Nieuws en het wordt bevestigd door politievakbond NSPV. Volgens de gemeente Molenbeek zelf klopt helemaal niets van de beweringen.
De verantwoordelijke bij de neutrale politievakbond NSPV voor de Brusselse gemeenten zegt dat hij al meerdere klachten in die zin heeft gekregen, en dat al enkele jaren op rij. Over de vraag om niet te verbaliseren of niet te eten of drinken, bestaat evenwel geen officiële nota. _________________________________________________
Moslims mogen tijdens de ramadan dus overdag niet eten. Maar velen vinden ook dat ze dan niet kunnen gaan werken.
Eerst hebben ze dan heel de maand juli verlof genomen, wat wij van de baas nooit zouden krijgen - maximum 3 weken in het hoogseizoen - en nu blijven ze een maand thuis voor de ramadan. Goed bekeken, gans het zomerverlof thuis of op reis en dat mag allemaal. Dat moeten wij eens proberen! Maar de werkgevers weten toch dat ze niet anders kunnen of ze worden verweten 'racist' te zijn. Niet te verwonderen dat men liever geen allochtonen in dienst neemt. Ge kunt er niet op rekenen. Of ze komen niet opdagen als het hun niet uitkomt,, houden zich niet aan regels, doen niet wat ze opgedragen wordt, maar hun eigen goesting, enz... (Dit zijn ware feiten.)
Het probleem 'Brussel' , maar gezien door de Brusselaars zelf.
(moeilijk, zo'n dialect lezen!)
Den avenier van de Brusseleirs.
As 'k in Schoerbeik maain kommiskes goen doon In de veur of in den achternoon den ziede veul gekamoefleide vraave en dei moote van eule pei deij klodde oen aave.
Vantaaid meij treulles vuij eule uuge of n spleit den vroeg 'k ma af of dak weit wat da 't er achter daane schal zit of achter deij rokke n aa meij, of e joenk mokke?
En 'k vroeg ma af, es da na ne slumme of 'n stoemme treen of es ze zuu lielek d'ak eu gezicht ni mag zeen.
Op iederen hoek van de stroet es er n moskeij en binne teen joer g'omme meij eule meij En as waaile den va ze leive goen fusioneire goen dei van den islam wel iet probeire en den Brusseleir deporteire
Den steike ze ons in e gruut reservoet gielegans gàncerkleit meij pinnekesdroet En veu nen Brusseleir te zien, goije moote betoele Binnen 15 joer hemme t oen ons goere.
Waaile kraaige den van deij gekamoefleide vraaveoepenotjes veuj onze smoel too 't aave
en vroege waaile, "en masse", vergiffenis oen onze kammeroed Menneke Pis.
We moeten niet zeuren over het druilerige weer.Veel mensen in Afrika zouden juichen bij zoveel regendruppels.
Dat was ongeveer de essentie van zijn weerpraatje dinsdagavond 19 juni op . Terwijl bij ons de regen met bakken uit de hemel viel , verwees Frank DEBOOSERE naar de droogte in de Hoorn van Afrika.
Frank Deboosere begon zijn praatje met de zogenaamde hondsdagen. Die starten volgens de volkskalender rond 19 juli en gaan gepaard met grote hitte. Nadien verwees Deboosere naar de droogte in Afrika.
"De term hondsdagen is gerelateerd aan het sterrenbeeld Grote Hond en blijkt afkomstig uit Egypte. Wanneer de Nijl die ook door Oeganda, Soedan, Ethiopië en Kenia stroomt buiten zijn oevers treedt, zorgt dat voor vruchtbaar slib. De jongste jaren is de rivier echter niet meer overstroomd en dat is een catastrofe voor duizenden mensen in de hoorn van Afrika."
Er wordt aan bijen gesleuteld om ze gezonder te maken.
De honingbij is waarschijnlijk het belangrijkste insect voor de wereldeconomie, want ze verzorgt de voortplanting van de gewassen in een groot deel van de fruit- en tuinbouwsector.
Maar de mens wilde een handelbare bij, die een maximum aan honing produceert met een minimum aan inspanning, van zowel mens als bij. En dat wreekt zich nu.
Omdat ze in de loop der tijden zo uitgeselecteerd geraakt zijn hebben ze veel van hun genetische diversiteit verloren.
Genetische verarming is zelden een recept voor groot succes, zodat de bijenbevolking in grote delen van de wereld zware klappen krijgt. Dit is zowel als gevolg van verarming van haar leefmilieu, als omdat ze onderhevig is aan aanvallen van vele parasieten zoals de varroamijt, waarover ik reeds sprak in vorig artikel, waardoor de bijen belaagd worden. De varroamijtziekte (Varroa destructor) is de belangrijkste bedreiging van de Europese honingbij. Wintersterfte van honingbijen is in de meeste gevallen toe te schrijven aan deze ziekte.
De varroamijt. De varroamijt op bijenlarven.
Vier jaar geleden brachten wetenschappers het genoom van de bij in kaart. Nu zijn ze, volgens het wetenschappelijke topvakblad Nature, naarstig op zoek naar de genen in het bijengenoom die de diertjes weerstand tegen de vele parasieten bieden. De ultieme bedoeling van de onderzoekers zou het genetisch opkrikken van de bijenweerstand zijn.
Een paradoxale situatie: wat de bijen mogelijk aan weerstand verloren zijn door de lange kunstmatige selectie door de mens, zou er binnen afzienbare tijd met genetische manipulatie weer bijgestoken worden. Zo blijven we bezig natuurlijk.
Sinds een tiental jaar stellen imkers wereldwijd vast dat het percentage bijenvolken dat de winter overleeft sterk achteruit gaat. Bijenkasten blijven onverklaarbaar leeg en hele bijenvolken verdwijnen zonder een spoor achter te laten. Dat is alarmerend, want bestuiving door honingbijen is van grote waarde voor de landbouw. De bijensterfte kan dan ook grote gevolgen hebben voor de voedselvoorziening en de economie.
De meeste experts zijn het er over eens dat de oorzaak moet gezocht worden in een mix van uitbreidende bijenziektes en -parasieten, de klimaatverandering, het gebruik van pesticiden en het verdwijnen van habitats en voedselbronnen voor de bijen. Over het relatief belang van al die factoren bestaat echter onenigheid en heel wat studies spreken elkaar hierover tegen.
Milieubewegingen spitsen de discussie toe op het gebruik van neonicotinoiden, een groep van insecticiden die op tien jaar tijd een kwart van de wereldmarkt heeft veroverd. Dat die producten schadelijk zijn voor honingbijen staat buiten kijf (Imidacloprid, het belangrijkste neonicotinoide is 7000 keer meer toxisch voor de bij dan DDT). Maar het belang van die toxiciteit als oorzaak van de verdwijnziekte wordt door enkele onderzoeken in twijfel getrokken. Als reactie wijzen de milieubewegingen erop dat nogal wat van die onderzoeken meegefinancierd zijn door Bayer en andere grote pesticideproducenten.
Een eenduidig wetenschappelijk verband tussen het gebruik van neonicotinoiden en de verhoogde bijensterfte is er niet, maar er zijn wel sterke aanwijzingen in die richting. Enkele landen met een grote imkertraditie (Frankrijk, Duitsland, Slovenië en Italië) hebben daarom het gebruik van die insecticiden al aan banden gelegd. Een verbod op Europese schaal is er niet. Voor de EU en ook voor de VS blijven de neonicotinoiden onschuldig tot het tegendeel bewezen is.
Als een belangrijke oorzaak van de verzwakking van bijenvolken wordt ook de varroamijt gezien, een parasiet is sinds de jaren zeventig aan een wereldwijde opmars bezig is.
Begin mei schreef het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken in zijn Misdaad- en veiligheidsrapport over België dat Antwerpen omwille van de haven een aantrekkelijk doelwit is voor georganiseerde misdaad. Omwille van zijn centrale ligging en goede verbindingen met het hinterland is de haven van Antwerpen inderdaad een honingpot voor criminelen.
Een andere factor die de Antwerpse haven aanlokkelijk maakt voor maffiosi, is zijn open karakter. Dagelijks rijden 140.000 mensen het havengebied binnen en buiten. Bovendien meet de haven 130 vierkante kilometer. De haven heeft woonzones, een natuurgebied en zelfs een cinemacomplex.
Komt daarbij uiteraard de enorme omvang van de trafiek. Na Rotterdam is Antwerpen de tweede grootste haven van Europa. In 2010 passeerden er welgeteld 8.468.476 containers. Het is onmogelijk om die allemaal één voor één te controleren. De douane streeft ernaar twee procent van alle aangegeven goederen te screenen onder meer met scanners maar zelfs dat is vandaag te hoog gegrepen. Niemand weet bijgevolg hoe groot het aandeel van de illegale trafiek is.
Waar Rotterdam bekend staat om zijn verbindingen met het Verre Oosten, is Antwerpen, buiten de traffiek vanuit het verre oosten, ook een typische trans-Atlantische haven. Van de 8,5 miljoen containers was 948.597 afkomstig uit Noord- en Midden-Amerika, 281.241 uit Zuid-Amerika. Een aantal rederijen heeft bovendien vaste lijndiensten naar Zuid-Amerika. "Wekelijks komen er zes tot zeven bananenschepen toe op een terminal in de haven. Het is onmogelijk om die allemaal binnenste buiten te keren"zegt Stanny De Vlieger, hoofd van de federale gerechtelijke politie van Antwerpen.
Om de twee jaar brengt de Amerikaanse Coast Guard een bezoek aan de haven van Antwerpen en keer op keer feliciteren ze België voor de getroffen beveiligingsmaatregelen. Frans Van Rompuy, directeur-generaal Maritiem Vervoer op de FOD Mobiliteit: "Antwerpen slaagt erin een goede combinatie tussen veiligheid en controle te hanteren. Men is hier effectief iets flexibeler dan in bijvoorbeeld Rotterdam. Maar dat komt de handel ten goede. Antwerpen is zeer goed georganiseerd."
Drugs.
In 2010 onderschepte de Belgische douane 5,5 ton cocaïne in de haven van Antwerpen. Straatwaarde: tussen de 192 miljoen (groothandel) en 275 miljoen euro (kleinhandel). Het goedje aangevoerd vanuit Peru, Panama, Colombia en Ecuador werd gevonden in 53 containers, maar zat verder ook verstopt tussen ladingen (namaak)bananen, (uitgeholde) ananas, broccoli en koffie. Dat laatste is een nieuwe trend: steeds meer cocaïne wordt aangevoerd in fruitladingen, aangezien dat moeilijker te ontdekken valt met de douanescanner. Volgens de VN behoort België samen met Nederland, Portugal en Spanje tot de belangrijkste toegangspoorten van cocaïne in Europa.
Daarnaast kon de douane vorig jaar in de haven de hand leggen op 2,6 ton marihuana, 2,5 ton hasjiesj, 260 kilo heroïne en 6,5 ton precursoren chemische ingrediënten om drugs te maken.
De federale gerechtelijke politie van Antwerpen opende in de periode 2009-2010 126 onderzoeken naar cocaïnetrafiek, 238 verdachten werden gearresteerd. Volgens de politie wegen Nederlandse organisaties daarin het zwaarst door.
Vorige week woensdag 20/7 is de Antwerpse douane, in samenwerking met de federale gerechtelijke politie, er nog in geslaagd om 18,7kilogram cocaïne in beslag te nemen. De partij cocaïne zat verstopt in het ruim van een schip, tussen een lading bananen. Diezelfde dag werd naast de eerste partij drugs ook nog eens 23 kilogram cocaïne ontdekt in een container met bananen die gelost werd vanuit hetzelfde bananenschip. Het bewuste vaartuig was afkomstig van Colombia.
Namaakartikelen.
In 2010 nam de douane 1,8 miljoen namaakartikelen in beslag op de haven van Antwerpen: van voedingswaren en dranken (208) over merkkledij (89.481) tot cds, dvds en cassettes (1,3 miljoen).
De sigarettensmokkel is gedaald. In 2008 werden 254 miljoen sigaretten in beslag genomen, in 2010 slechts 115 miljoen.
14.260 stuks namaakmedicijnen werden tegengehouden.
Wat in Noorwegen gebeurd is, is onvoorstelbaar. Aanslagen beramen en plegen, in het wilde weg dood en vernieling zaaien, dit alles zelfs totaal onverenigbaar met zijn zogezegde motieven, zoals o.a. dat de moslimwereld zijn opmars en verovering van Europa steeds verder versterkt. En het is niet te ontkennen: dit laatste is zeker een feit.
Moslimbevolking groeit verder aan.
Volgens een studie van het Amerikaanse Pew Research Center zal het aantal moslims in Europa tegen 2030 stijgen van 6 naar 8 procent van de bevolking. Opvallend is dat België rekening moet houden met een stijging van 6 naar 10,2 procent. Het is geen geheim dat deze evolutie het sterkst merkbaar is in de steden.
Eind 2009 raakte bekend dat niet minder dan 40 procent van de leerlingen die school liepen in het Antwerpse basisonderwijs moslim was. Uit de cijfers bleek bovendien dat de Scheldestad steeds meer islamitische concentratiescholen telde: in bijna een op de drie stedelijke basisscholen was reeds een meerderheid moslim.
Het islamitische bevolkingsaandeel zegt bovendien niet alles over het proces van vervreemding dat volop aan de gang is. Zo bleek begin vorig jaar uit de cijfers van de Studiedienst Stadsobservatie, waarin voor het eerst ook rekening werd gehouden met de etnische achtergrond van de bevolking, dat inmiddels reeds 36,1 procent van de Antwerpse bevolking allochtoon was. Opgesplitst naar leeftijd geven de cijfergegevens een zo mogelijk nog duidelijker beeld op de demografische evolutie. In de leeftijdsgroep van 10 tot 19 jaar bevonden zich namelijk 48,4 procent allochtonen, terwijl ze in de leeftijdscategorie van 0 tot 9 jaar met 56,4 procent reeds een meerderheid vormden. Niemand minder dan SP.a-schepen Monica De Coninck schatte toen dat tegen 2020 reeds twee op de drie jongeren van allochtone origine zal zijn.
Antwerpen gaat gewoon Brussel achterna, stelde socioloog Jan Hertogen, volgens wie Antwerpen reeds over tien jaar een allochtone meerderheid (55 procent) zal hebben. In één adem voegde hij er overigens aan toe dat zich ook in andere Vlaamse centrumsteden een gelijkaardig proces aan het voltrekken is. In Mechelen zal het aantal allochtonen (vandaag 27 procent) tegen dat jaar aangegroeid zijn tot 41 procent. Vlak daarna volgt Gent, waar het allochtone bevolkingsaandeel zou stijgen van 25 tot 38 procent.
Alle sussende praatjes ten spijt, bevestigen de cijfers telkens opnieuw dat, wanneer de huidige evolutie zich doorzet, de autochtone Vlamingen een minderheid in hun eigen steden dreigen te worden. Het spreekt bovendien voor zich dat in dergelijke omstandigheden om het even welk integratiebeleid helemaal onmogelijk wordt. De niet aflatende immigratie moet daarom dringend een halt worden toegeroepen. Tegenover de hier reeds verblijvende allochtonen moet het al te vrijblijvende integratiebeleid eindelijk worden vervangen door een kordaat beleid dat uitgaat van het principe aanpassen of terugkeren!
Oef, drie weken geen politiek gekrakeel of gehakketak. Want willen of niet, ge wordt er toch steeds mee geconfronteerd.
Toch heb ik voor vandaag nog enkele frapante uitspaken verzameld.
Koen Abts, politicoloog (K.U.Leuven): "De CD&V is getraumatiseerd door de verkiezingsnederlaag van 2010. De partij wil of durft zich niet te profileren en is vandaag een verdeelde en twijfelende partij."
Siegfried Bracke, N-VA: "Als CD&V en de andere partijen beslissen om toch een regering te vormen, zal N-VA daar met genoegen oppositie tegen voeren."
Karel De Gucht, VLD: "De Wever zal nooit in een federale regering stappen."
Wouter Beke, CD&V: "Misschien stapt CD&V niet in een regering"
Beke benadrukt dat de basishouding van zijn partij niet veranderd is sinds de verkiezingen van 13 juni 2010. "Die basishouding is dat we eerst nagaan hoe ernstig ze het menen met BHV en de staatshervorming. Eens dat achter de rug is, moet er gepraat worden over de begroting en het sociaaleconomische", klinkt het. "Ik sluit niet uit dat we een staatshervorming steunen en toch niet in de regering stappen", gaat Beke verder.
Joëlle Milquet, CDH:
Milquet denkt dat dit de onderhandelingen van de laatste kans zullen zijn.
Ik mag er niet aan denken wat er kan gebeuren indien we niet slagen. Maar we zullen slagen. We hebben ons daartoe veroordeeld. De acht partijen die nu rond de tafel zitten, willen allemaal een verregaande staatshervorming, maar wel eentje binnen een Belgische context, met een toekomst voor het land. Dat maakt het voor de Franstaligen veel gemakkelijker om te onderhandelen.
Daniël Termont, burgemeester van Gent:
Ooit zei onze toenmalige voorzitter Steve Stevaert: Socialisme zal gezellig zijn of zal niet zijn. Wel, de voorbije jaren was het niet meer gezellig.
Siegfried Bracke, N-VA kamerlid in Gent: (In Gent trekken SP.A en Groen! in 2012 als kartel naar de kiezer)
De socialisten hebben met de groenen problemen in huis gehaald in plaats van oplossingen.
Volgens Bracke moet de Gentenaar niet verwachten dat er met de groenen aan boord oplossingen zullen komen voor bijvoorbeeld de Roma-problematiek. "Alle Roma zullen welkom zijn", luidt het.
De Gentse afdeling van het Vlaams Belang heeft dan weer opgeroepen tot rechtse frontvorming bij de gemeenteraadsverkiezingen in oktober 2012. Op die manier wil de partij een antwoord bieden op het aangekondigde kartel SP.A-Groen! en de Gentenaar het rechtse beleid geven "waar hij al jarenlang om vraagt"
de Brusselse PS: "De Brusselse regering en de Brusselse instellingen functioneren niet. Er zijn te veel ministers en staatssecretarissen, er zijn te veel parlementsleden, die maar heel weinig politieke slagkracht ontwikkelen en die zich, kijk ook naar de agenda van de Brusselse ministerraden, druk maken om futiele onderwerpen. En dat in een gewest dat, onder druk van de demografische ontwikkelingen en de snel toenemende armoede, op instorten staat."
Dit alarmistische oordeel komt niet van een Brusselvijandige Vlaams-nationalist, wel van een belangrijke bron binnen de Brusselse PS. Anderen binnen zijn partij denken er net zo over, verzekert hij ons. Alleen blijft die bezorgdheid binnenskamers, omdat dit soort doemdenken koren op de molen vormt van de Vlamingen, die doorgaans kritisch staan tegenover de Brusselse constructie.
Een video over de zes faciliteitengemeenten in de Vlaamse rand rond Brussel.
"De zes" dat zijn natuurlijk Kraainem, Wezembeek-Oppem, Linkebeek, Wemmel, Drogenbos en Sint-Genesius-Rode. Gelegen in Vlaanderen en aangeschurkt tegen Brussel zijn het toch dorpen gebleven. Dorpen bovendien met een bloeiend Vlaams verenigingsleven en een rijk Vlaams erfgoed.
En besluit met ons dat deze dorpen niet in de handen mogen komen van de Franstaligen als pasmunt in de communautaire onderhandelingen!!
Film gerealiseerd in opdracht van het Halle-Vilvoorde Komitee.
Speciale dank aan de realisatoren, en aan RingTV en VZW De Rand voor het ter beschikking stellen van beeldmateriaal.
Deze video werd gerealiseerd voor de politiek-toeristische avond "De Zes Mooiste Dorpen van Vlaanderen" die plaats vond op 30 mei 2011 in het gemeenschapscentrum De Lijsterbes in Kraainem. Deze avond werd georganiseerd door de werkgroep De Zes, een ad hoc samenwerking tussen vzw "de Rand", Halle-Vilvoorde Komitee, Vlaamse Volksbeweging, Taal Aktie Komitee, Komitee der Randgemeenten, Vtb Kultuur, ADVN, Vlaams Komitee Druivenstreek-Spoorslag en het Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen.
Men had beter kunnen zeggen dat het ging over 'De Zes meest bedreigde dorpen van Vlaanderen.'
De Vlaming is de grote verliezer van de recente politieke ontwikkelingen.
Dat zegt de N-VA in een mededeling.
De teerling is geworpen: CD&V en Open Vld kiezen niet voor een Vlaams front met N-VA om een beter bod af te dwingen van de Franstaligen, maar laten de N-VA vallen en plooien opnieuw voor de PS,"
"De N-VA vindt het vooral pijnlijk voor de Vlamingen, want zij zullen de grote verliezers worden van dit schouwspel. Zij zullen worden opgezadeld met torenhoge belastingverhogingen terwijl Brussel een pak geld bij krijgt en de transfers vanuit Vlaanderen met minstens 1 miljard euro worden verhoogd. En intussen wordt dit land alweer niet ten goede hervormd, niet op institutioneel vlak en niet op sociaal-economisch vlak.
De N-VA stelt vast dat er aan geen enkele eis van de CD&V is tegemoetgekomen door de Franstaligen, ondanks grote beweringen in diverse media. Bij de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde ligt volgens de N-VA de nadruk vooral op de wetsvoorstellen van Elio Di Rupo en niet op die van Wouter Beke.
De vier toegevingen die CD&V verwijderd wou zien, blijven integraal deel uitmaken van de nota Di Rupo. De N-VA stelt zelfs dat de CD&V belachelijk wordt gemaakt door de cdH en MR-FDF, die publiek benadrukken dat ze te allen tijde nog extra amendementen kunnen indienen, tot en met zelfs de uitbreiding van Brussel.
Tot slot laat de N-VA zich nog kritisch uit over het Paleis met een knipoog naar de scherpe toespraak van de koning. Zo waarschuwde de koning dat er dringend een regering nodig is maar nu "mogen de heren en dames politici plots allemaal drie weken met vakantie. Blijkbaar wilde het paleis de Vlamingen, en de CD&V in het bijzonder, enkel de stuipen op het lijf jagen. De PS zal tevreden zijn.
Die pauze tot midden augustus is volgens het paleis nodig vanwege 'de grote vermoeidheid van alle onderhandelaars en hun medewerkers'.
Maar eigenlijk valt er niet veel te vieren. Het land is meer verdeeld dan ooit te voren.
In zijn toespraak ter gelegenheid van de nationale feestdag in 2009 hield Z.M. de Koning Albert II reeds een pleidooi om werk te maken van een doorgedreven staatshervorming. Het was in feite een smeekbede.
Bedoeld citaat uit de toespraak van Z.M. de Koning ter gelegenheid van de nationale feestdag in 2009: "Zoals u weet, kent ons land ernstige politieke moeilijkheden. Niettemin sta ik erop eraan te herinneren dat moeilijkheden en crisissen aanleiding kunnen geven tot heropleven en tot bedaren. De scheiding der geesten is geen fataliteit. Eenheid en verdraagzaamheid, met eerbied voor de identiteit van elke gefedereerde entiteit, zijn de enige uitweg in onze democratische samenleving. In ons land moeten wij nieuwe vormen van samenleven bedenken.... Laten we tot overeenstemming komen betreffende de staatshervorming. Dat moet ons de mogelijkheid bieden toekomstige uitdagingen beter aan te gaan.... We moeten tegelijkertijd een grotere verantwoordelijkheid geven aan de gemeenschappen, voor solidariteit zorgen en voor een efficiënte federale overheid met voldoende middelen."
Maar 2 jaar later staan we nog geen stap verder. De boot wordt door de Walen steeds met allerhande manoevers afgehouden.
Bij de regeringsonderhandelingen eisen de Franstaligen steeds maar extra compensaties voor elke zogezegde toegeving in verband met een staatshervorming of zelfs voor de normale toepassing van de wet (B-H-V). Om de mislukking van (pre)formateur Elio Di Rupo goed te praten wordt Bart De Wever als ware schuldige aangeduid, die na elke toegeving van hunnentwege zogezegd een nieuwe eis op tafel legde. Dat wordt de Franstalige bevolking althans wijsgemaakt. Bart De Wever wordt er meneerke nooit genoeg genoemd omdat hij een staatshervorming wil koppelen aan financiële verantwoordelijkheid van de gewesten. Ze snappen nog altijd niet dat de Vlamingen niet meer kunnen gesust worden met vage en onbetrouwbare beloften.
Na meer dan 400 dagen onderhandelen na de verkiezingen van vorig jaar is er nog altijd geen nieuwe regering. De Franstalige partijen doen zich wel struis voor, maar een Brussels PS-militant durfde het rechtuit te zeggen:
"Wij zijn bang."
Bang dat bij een grondige staatshervorming de enorme geldstromen vanuit Vlaanderen zullen verminderen of zelfs verdwijnen.
De toespraak van de Koning dit jaar leek me dan ook meer op paniek dan gewoon boos (zoals men het in de berichtgeving noemt) over de huidige stand van zaken. Want:Zonder staatshervorming geen België meer'.
In feite is het allemaal niet zo moeilijk om een nieuwe regering te vormen. Het is eigenlijk simpel: van onzentwege maar weer toegevingen doen zoals het altijd al geweest is
of zoals Elio di Rupo(PS) het vorig jaar al zei:
"Als de Vlamingen alles aanvaarden wat wij wensen, dan is alles in twee uur geregeld."
De volledige toespraak van koning Albert II ter gelegenheid van de nationale feestdag.
Dames en Heren, Beste landgenoten,
Op deze Nationale Feestdag had ik me graag verheugd, samen met u, over de eedaflegging van een nieuwe volwaardige regering. Helaas, zo ver zijn we niet, en ik betreur het.
Inmiddels nam de ontslagnemende regering tijdens deze lange onderhandelingen, efficiënt de gepaste maatregelen om het welzijn van de burgers op korte termijn te vrijwaren.
Desondanks blijft het dringend noodzakelijk een volwaardige regering samen te stellen die de nodige structurele hervormingen zal moeten doorvoeren op institutioneel en op sociaaleconomisch vlak. Vandaar mijn nieuwe oproep tot alle burgers, en in de eerste plaats tot de politieke verantwoordelijken.
Een vermaard Engels grondwetspecialist, Walter Bagehot, omschreef de prerogatieven van de grondwettelijke monarchie als volgt : het recht om te worden geïnformeerd, het recht om aan te moedigen, en het recht om te waarschuwen.
De jongste maanden heb ik vaak die twee eerste prerogatieven uitgeoefend tijdens mijn audiënties : geïnformeerd worden, en aanmoedigen. Samen met u wens ik nu publiekelijk, en in volle openheid, gebruik te maken van het derde prerogatief : het recht om te waarschuwen.
Ik doe dat krachtig en met overtuiging, om volgende redenen:
Ten eerste. Net als een groot aantal Belgen ben ik diep bezorgd om deze langste regeringsvorming sinds mensenheugenis. Het schept bij velen een gevoel van ongerustheid over de toekomst. Ik gaf me daarvan rekenschap tijdens mijn bezoeken in verschillende gewesten.
Ten tweede. Op den duur wekt deze crisis bij een aanmerkelijk deel van de bevolking onbegrip ten opzichte van de politiek die maar geen oplossing biedt voor de problemen. Het risico bestaat dat een vorm van poujadisme zou ontstaan die de democratie ernstig kan schaden.
Ten derde. Indien deze toestand aanhoudt kan, heel concreet, het socio-economische welzijn van alle Belgen worden aangetast. Men moet daar zeer bewust van zijn.
Ten vierde. Sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog is de rol van ons land in Europa een belangrijke troef geworden voor België. Wij werden als land, de facto, de hoofdstad van Europa en zijn een stuwende kracht geworden in dat grootse avontuur dat Europese eenmaking heet.
Ons land, met zijn culturele diversiteit, werd in zekere mate beschouwd als model voor de Europese Unie. Onze huidige situatie brengt ongerustheid teweeg bij onze partners, wat onze rol in Europa kan schaden en zelfs het elan van de Europese eenmaking die al voldoende wordt tegengewerkt door de eurosceptici en de populisten.
Ik zou me dus aan mijn taak onttrekken mocht ik nalaten aan de risico's te herinneren die alle Belgen lopen bij een langdurige crisis, en ook, mocht ik niet opnieuw aandringen bij alle politici, en bij hen die ze kunnen helpen, zich constructief op te stellen en snel een evenwichtige oplossing uit te werken voor onze problemen.
Al met Kerstmis sprak ik daarover, en ik citeer : "Bij het zoeken naar dat redelijk akkoord spreekt het vanzelf dat elke partij toegevingen zal moeten doen. Iedereen is dus verplicht zijn verantwoordelijkheid op te nemen. Het moment is daar, waarop de ware moed erin bestaat, vastberaden het compromis na te streven dat bijeenbrengt, en de tegenstellingen niet verscherpt."
"Als een dergelijke overeenkomst wordt bereikt, kan een nieuwe federale regering worden gevormd. Met de gefedereerde entiteiten zal zij maatregelen kunnen treffen om het welzijn van de bevolking te handhaven, en in alle kringen van het land nieuw vertrouwen te doen opleven. Al onze medeburgers verwachten dat." Einde citaat.
De burgers moeten niet alleen hun vertegenwoordigers aansporen moedige besluiten te nemen. Ze moeten zich ook inspannen om een grotere verstandhouding tussen onze gemeenschappen tot stand te brengen. De andere tegemoet gaan, zijn taal spreken, belangstelling tonen voor zijn cultuur, hem beter leren begrijpen, het zijn allemaal uitingen van modern burgerschap.
Maar onze interne problemen mogen echter niet veroorzaken dat wij ons egoïstisch in onszelf zouden terugtrekken en ons van de buitenwereld vervreemden. Zo wou ik met u de emotie delen die ik ervaarde bij de uitreiking van de Koning Boudewijnprijs voor ontwikkelingswerk aan de Congolese arts Denis Mukwege.
In bijzonder lastige omstandigheden verzorgt en helpt hij, in Oost-Congo, vrouwen die zwaar werden mishandeld. Ik doe een beroep op ons land, op de Europese Unie en op de Verenigde Naties om efficiënt met de overheid in Congo, en in de buurlanden, samen te werken om dit drama te doen ophouden. Tegenover zulke toestanden mogen we niet onverschillig staan.
Dames en Heren, Beste landgenoten,
In de vaste hoop weldra een einde te zien aan deze te lange periode van politieke instabiliteit wensen de Koningin, ikzelf en onze Familie u allen een echte Nationale Feestdag in verbondenheid.
Uit het jaarverslag van het onthaalbureau inburgering blijkt dat Antwerpen vorig jaar officieel 11.200 nieuwkomers telde tegen 7.569 in 2009. De instroom van nieuwkomers was in 2010 anderhalve keer zo groot als het jaar voordien. Daarmee is Antwerpen goed voor een kwart van alle nieuwkomers in Vlaanderen.
De algemene regularisatie van eind 2009 zorgde voor een tijdelijke daling van het aantal illegalen in de stad. De cijfers van de medische zorgverstrekking aan illegalen tonen een halvering in december 2010 (435 dossiers) t.o.v. januari 2010 (821 dossiers). Uit deze cijfers kan men afleiden dat er zich in Antwerpen mometeel toch nog tussen de 10.000 en 15.000 illegalen bevinden.
In de eerste zes maanden van dit jaar (2011) zijn er in ons land 11.281 asielaanvragen ingediend. Dat zijn er 32% meer dan dezelfde periode in 2010.
Ongeveer een kwart van de inwoners van België is van allochtone oorsprong (socioloog Jan Hertogen).
In België wonen zo'n miljoen mensen met een vreemde nationaliteit. Daarbij komen nog eens ruim één miljoen vreemdelingen van 194 verschillende nationaliteiten die sinds 1948 Belg zijn geworden. Dertig procent komt uit Marokko. Bijna de helft van de nieuwe Belgen werd dat na 2000. Ons land telt ook nog eens 750.000 Belgen met ouders van allochtone oorsprong.
Dat maakt dat 2,75 miljoen inwoners van buitenlandse komaf zijn.
Ten gevolge van het groeiend aantal geregulariseerden is er ook een groeiend aantal Nederlandsonkundigen in Antwerpen.
Maar geen nood. Voor de communicatie krijgen deze vreemdelingen van de stad gratis een tolk toegewezen.
Het groeiend aantal Nederlandsonkundigen, waaronder ook vele met reeds de Belgische nationaliteit, kost handenvol geld.
De Stedelijke Tolk- en Vertaaldienst (STA) heeft 4 tolken in vast dienstverband en circa 60 freelance-tolken. Deze hebben in de periode 2007-2010 in totaal 13.829 opdrachten uitgevoerd welke 15.765 tolkbeurten en 9.870 vertaalopdrachten inhielden. De tolken in dienstverband kostten de stad 400.000 euro. De vertaal- en tolkkosten geleverd door de externe tolken (de freelancers) bedroegen nog eens een bijkomende 691.825 euro. Hierin zijn de kosten voor ondersteunende diensten nog niet inbegrepen.
Voor de Antwerpse stadskas bedraagt de kostprijs voor de tolkdiensten dus om en bij de 300.000 euro per jaar.
Een zelfde stijgende trend kan waargenomen worden bij de Provinciale Tolkendienst TOPA. Het aantal tolkaanvragen steeg hier van 1.850 in 2007 naar 4.003 in 2010. In 2010 kostte de werking van TOPA 119.732 euro.
Het Vlaams Belang wil al deze kosten laten betalen door de gebruikers.
Het OCMW van de Stad Antwerpen sluit 2010 af met een tekort van 13,7 miljoen euro of omgerekend 552,66 miljoen BF dat door de belastingbetaler zal moeten opgehoest worden.
Dit tekort is voornamelijk het gevolg van het groot aantal regularisaties.
Het Antwerpse OCMW wordt stilaan maar zeker de steunkas voor asielzoekers en geregulariseerden. Nog amper 15% van de steuntrekkers zijn autochtonen.
Als er geen structurele maatregelen komen, zal het de komende jaren niet anders zijn.
Door de enorme immigratietoevloed kan er bovendien niet gezorgd worden voor een degelijke en efficiënte inburgering, wat de leefbaarheid van de stad absoluut niet ten goede komt.
Sinds de regering in juli 2009 een akkoord bereikte over de nieuwe criteria van de toenmalige regering Van Rompuy en twee jaar na de lancering van de regularisatiecampagne zijn 17.276 dossiers geregulariseerd en hebben ongeveer 28.000 mensen die illegaal in het land waren papieren gekregen. Dat zijn dan enkel de mensen die van de nieuwe criteria gebruik konden maken.
Ongeveer twee op drie illegalen zijn geregulariseerd op basis van hun 'lokale duurzame verankering', een criterium dat slechts drie maanden kon worden ingeroepen. Daarnaast waren er ook veel verblijfsvergunningen voor asielzoekers wier procedure onredelijk lang aansleepte en families met schoolgaande kinderen.
Het totale aantal regularisaties ligt nog beduidend hoger omdat de Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ) intussen ook nog steeds de eigen criteria hanteert die al bestonden voor 2009.
Europa werkt koortsachtig aan een stevige aanpak van de eurocrisis.
Daarbij staat één vraag centraal: wie betaalt het gelag?
De meest voor de hand liggende optie is:
de Europese belastingbetaler!
⇒ Zie ook mijn artikel van 24/6/2011 : Vlaanderen melkkoe.
Er werd al een Europees stabiliteitsfonds opgericht ten belope van 750 miljard euro, te financieren door ons allemaal. Daarbovenop heeft de Europese Centrale Bank de noodlijdende landen al voor meer dan 400 miljard gesteund.
Achter deze ECB staan de nationale centrale banken en daarachter de nationale belastingbetalers.
Ondertussen is het schuldenprobleem veel groter geworden dan dat het oorspronkelijk was en zijn meer landen geïnfecteerd door het eurovirus.
Alle zwakke eurolanden hebben boven hun stand geleefd doordat zij of hun economie kwistig euros geleend kregen.
Drastisch saneren en hervormen is nu de boodschap. Maar dat blijkt maar moeilijk te werken.
Enerzijds lijkt de remedie erger dan de kwaal, in die zin dat ze de economie de dieperik in stampt. waardoor een land als Griekenland in een uitzichtloze spiraal van steeds meer schuld terecht komt.
De straatprotesten en stakingen en de houding van de eigen bevolking die niets meer wil betalen, zorgen ervoor dat het allemaal nog erger wordt. En zonder medewerking van de bevolking kan geen enkel hervormingsprogramma slagen.
Voor de Europese belastingbetaler is alvast één zaak duidelijk: de rekening loopt op en zal op één of andere manier gezamenlijk moeten betaald worden. Er circuleren al schattingen over een totaalkost van meer dan 3.000 miljard.
Waarom moeten wij allemaal opdraaien voor het slechte beheer van andere landen? Het is opvallend dat het overwegend zuidelijke landen zijn.
Op de vroegere Oostbloklanden die intussen ook lid van de EU geworden zijn moeten we niet veel rekenen, want die zijn enkel bij de gemeenschap gekomen om te zien wat ze er kunnen uithalen en niet om wat ze kunnen bijdragen.
Laat die frauderende Grieken, luie Spanjaarden en Portugezen, spilzuchtige Italianen en gelddronken Ieren zelf hun geldproblemen oplossen. Potje breken, is potje betalen. Dit is het gevoel en de mening van een verontwaardigde publieke opinie bij de betere leerlingen van de Unie.
- Jan Kees de Jager Nederlands minister van financiën (CDA):
Griekenland had nooit in de eurozone gemogen.
(Bron: o.a. Marc De Vos docent aan de UGent in Knack)
Aanvankelijk was ik van plan mijn Weblog gewoon onder mijn echte naam te starten. Maar als ik zo eens naar de andere reeds bestaande keek, viel het mij op dat de meeste ervan met een schuilnaam werken. Vandaar dat ik uiteindelijk beslist heb dat ook maar te doen.
.../raa. is het geworden. R.A.A. is in feite niet zo geheimzinnig als het op het eerste zicht lijkt. Het zijn namelijk de eerste letters van mijn voornamen.
_________________________________________________
Maar velen vinden ook dat ze dan niet kunnen gaan werken.
Eerst hebben ze dan heel de maand juli verlof genomen, wat wij van de baas nooit zouden krijgen - maximum 3 weken in het hoogseizoen - en nu blijven ze een maand thuis voor de ramadan. Goed bekeken, gans het zomerverlof thuis of op reis en dat mag allemaal. Dat moeten wij eens proberen! Maar de werkgevers weten toch dat ze niet anders kunnen of ze worden verweten 'racist' te zijn.
Niet te verwonderen dat men liever geen allochtonen in dienst neemt. Ge kunt er niet op rekenen. Of ze komen niet opdagen als het hun niet uitkomt,, houden zich niet aan regels, doen niet wat ze opgedragen wordt, maar hun eigen goesting, enz...
(Dit zijn ware feiten.)