Ik weet nu wat er scheelt aan mijn blog, dat traag openen en maar de helft verschijnen van 't schoon weer... Ik kreeg weer een melding, dat ik niet was aangemeld. Je ziet dan ineens 2 ventjes (niet van den drank, haha) en een rode cirkel met wit kruis in. Dan blog ik best niet, want dan is 't een ramp. Ik belde naar telenet, ook met de melding dat wij vrijdag niks hadden voor een aantal uren. Dat blijkt dus niet aan telenet te liggen, maar aan MSN. Die storing vrijdag wel, dat was bij telenet. Die gast zei aan de foon ook met dergelijke vervelende 'storingen' en afmeldingen te zitten. Ik heb pas een 2-tal uren geleden gebeld en dan had ik storing...en nu wééral, en langer dan een paar minuten. Straks zwier ik diene MSN er nog af...amai zenne!
Ik heb zopas naar Panorama gekeken en de woede in mij welde weer op...de stier kwam weer naar boven...wanneer het over kindermisbruik gaat, wordt hij het woest en dan gaat hij door het (rode) lint. Het ging over het decreet dat het Vaticaan heeft opgesteld om hun priesters, die van kindermisbruik worden beschuldigd, te beschermen en de slachtoffers te doen zwijgen, om schade aan het kerkelijk systeem te vermijden, het crimen sollicitationis uit 1962. Wie de geheimhouding verbreekt, dader of slachtoffer, hangt excommunicatie boven het hoofd. Paus Ratzinger heeft dat decreet zo'n 20 jaar geleden veranderd en toegezien dat het werd nageleefd, en is dan toch paus geworden, en hoewel hij nu de macht heeft om het kerkeljk systeem te veranderen ten voordele van de jonge slachtoffers, doet hij dit niet. Het is een bewuste doofpotpolitiek. Zeker 45000 priesters werden van kindermisbruik beschuldigd en wat doet men ermee? De bisschoppen plaatsen de 'daders' naar een andere parochie, waar het misbruik zich weer herhaalt en de priester opnieuw wordt overgeplaatst.
Zo is er een voorbeeld van priester Tarisco die voor de vierde keer naar een andere parochie werd geplaatst sinds 1991. Deze keer naar een dorpje in Brazilië in 2002, waar veel armoede heerst. Hij vraagt aan een oma of hij haar 5-jarige kleinzoon gitaarles mag geven. Op een nacht maakt de jongen zijn oma wakker en zegt "ik weet hoe je de liefde moet bedrijven" en hij biecht alles op. De oma wordt niet geloofd, door haar eigen dorpsgenoten en het jongetje wordt op school uitgemaakt als "het liefje van de pastoor", hij zou het liefst dood willen zijn. Voor de jongen is er géén hulp, hij wordt aan zijn lot overgelaten. het enige dat die mensen nog hadden, was hun geloof...en ook dat is nu weg. De priester hield een dagboek bij, waarin hij alles tot in de kleinste details beschrijft; waar hij de kinderen zoekt, dat hij de familie te vriend moet houden, op welke manier hij de kinderen kan lokken, wat hij met ze doet, dat ze arm zijn, zonder vader, enz... Dit doet hem uiteindelijk de das om en hij moet terechtstaan voor 13 gevallen van seksueel misbruik.
Priester Henn kan in Amerika de dans ontspringen en vlucht naar Rome naar het Vaticaan, waar ze hem in bescherming nemen en niet aan Amerika willen uitleveren. Zo is bekend dat 7 Amerikaanse priesters naar het Vaticaan zijn gevlucht. Maar het zijn er veel meer, ook niet-Amerikaanse priesters. Dit doet mij denken aan de nazi's, die in het Vaticaan bescherming en nieuwe identiteitspapieren kregen in ruil voor Joodse kunst. In Amerika is sinds 2002 de 'National Review Board' opgericht die kindermisbruik door priesters gepleegd, onderzoeken...of het toch tenminste proberen.
Eén priester getuigde over zijn misdaden, Oliver O'Grady. Hij zou 1 bepaalde jongen zo'n 100 keer hebben verkracht. Meisjes misbruikte hij niet, maar hij begluurde ze wel onder hun korte rokjes of knuffelde ze eens goed. Hij gaf zelfs toe dat hij in 20 jaar tijd zo'n 30 kinderen heeft misbruikt.
Ook slachtoffers gaven hun schrijnende verhaal, nu als volwassenen...en je ziet het op hun gezicht, je hoort het in hun getuigenis, hoe moeilijk zij het zelfs nu nog hadden om het gewoon te vertellen. Feiten die al zo'n 40 jaar geleden werden gepleegd.
Ik weet wel dat wij een patiënte hadden, ze is 91 jaar geworden en ze vertelde graag over vroeger. Ze was als kind misbruikt geweest door een pastoor en ik kon de haat voelen, terwijl ze erover sprak. Ze had een hekel aan de voormalige paus en aan de kerk...ZOVEEL jaren geleden...en toch niet vergeten...ook de gevoelens eromtrent niet...wat een gevolgen zoiets geeft.
Okee, dit verhaal is niet zo luchtig als de artikels hieronder, en ik zal misschien serieuze commentaar krijgen van menig moraalridders, maar ik beklad de kerk niet...dit zijn WAARGEBEURDE FEITEN waar we als empathisch voelend mens niet omheen kunnen. Het verslag werd vorige week door de BBC uitgezonden en de Katholieke kerk bestempelde de uitzending als een 'sterk bevooroordeelde aanval' op de paus en 'volkomen misleidend'...dat de tijden nu zijn veranderd en dat de daders toch worden aangepakt. Dat kan dan alleen door mensen zijn die de koe bij de horens vatten en op onderzoek uitgaan, zoals in Amerika...of Tom Doyle, een kerkelijke advocaat, die dergelijke praktijken in vraag stellen, of priesters die weigeren mee te werken aan de doofpotaffaire, of door priesters die uit de biecht willen klappen,...maar vooral door de moedige getuigenissen van de slachtoffers.
Heeft iedereen zijn 'saaie' plicht gedaan? Dan kunnen we nu genieten van een rustige zondag! Ik heb vrijdag enkele uren zonder internet, foon en kabel-TV gezeten... weer iets aan de hand bij telenet, zenne! Daar is't precies wel altijd iets. maar ik ga niet zagen, ik wens iedereen een FIJNE ZONDAG!
Mensenlief, ik heb gisteren weer gehuild van 't lachen! Ik was bij mijn patiënte Julia, een dame van 86 die 17 kinderen heeft gebaard. Het OCMW van Waasmunster brengt dagelijks haar eten en ze kan nooit wachten om te zien wat ze heeft. Ze eet haar soep ook altijd zeer vroeg op en kijkt dan naar de hoofdschotel. Dat was gisteren een zwarte bulling (bloedworst) "Amai, wat een eind, da ben ik nie meer gewoon, zulle!"
"Ik ben da feitelijk nooit gewoon geweest, zo ne groten!"
Ze deed er nog een schepje bovenop, vaneigest hé! "Da dik gedeelte is vanboven en da dun vanonder."
"Da's precies ene van ne Congolees."
Ik ben er met buikpijn van 't lachen naar buiten gegaan, echt waar!
Met dit vrolijk zingend biggetje, wil ik de dag afsluiten, mijn dag van wakker zijn dichtbij de schemerovergang naar een goede nachtrust! En om ons allemaal er attent op te maken om onze beestjes eens extra te verwennen. Een dag is te kort maak er een WERELDDIERENWEEK van! Je mag er zelfs een JAAR van maken, dat doe ik toch! Wij verwennen onze lieve schatjes Bonnie, Clyde en onze ghostbusters elke dag van het jaar en ieder jaar opnieuw!
Na het bekijken van het laatste nieuws dat over ons wordt verdeeld als zoete broodjes, was ik aan 't denken. Jaja...je verschiet?...dat doe ik af en toe...haha! Maar alléé, ik dwaal rap af ook... Nee, feitelijk wonen wij in een goed land. Wij noemen België wel eens 'dat apenland', zo corrupt als wat en wie de achterpoortjes kent is geen doorsnee burger...maar we hebben het zo slecht nog niet, vergeleken met bijvoorbeeld Amerika. Daar is je kind naar school sturen al niet als vanzelfsprekend...één of andere gek kan een school komen binnen gewalst en schiet zomaar je kind neer, zoals die Amische meisjes is overkomen. Of een land als Iran...woon daar maar eens als opgroeiend en ontdekkend 16-jarig meisje. Atefah Sahaaleh is vorig jaar opgeknoopt nadat zij werd beschulgigd voor 'misdaden tegen de kuisheid'. De eerste keer werd zij gearresteerd terwijl ze naast haar neef in een auto zat. Zij werd door de 'bewakers van de kuisheid' verkracht en door een veel oudere taxichauffeur misbruikt. Hij kwam er met 95 stokslagen vanaf, waar hij zich vanonderuit heeft gekocht. Hoe kan zoiets nog in deze tijd en na het oprichten van vele mensenrechtenorganisatie's. De rechter is zijn boekje te buiten gegaan, er was beloofd dat mensen die misdaden plegen (misdaad tussen aanhalingstekens) vanaf hun 18 jaar zouden worden opgeknoopt, en toch wordt hier niks aan gedaan. Bij ons zouden ze die rechter onder de loep nemen, en die misbruikende smeerlap in den bak steken. Atefah verzette zich en kreeg een woede-aanval in de rechtzaal...daarmee was haar doodvonnis getekend en werd er 'spoed' achter gezet. En als dochter van een drugsverslaafde weduwenaar, met de zorg voor haar grootouders daar bovenop, had ze geen gemakkelijk leven. Bij ons hebben vrouwen ook rechten! Gelukkig, want ik heb als 16-jarige ook de wereld ontdekt...ik mocht voor het eerst uitgaan op die leeftijd. Awel...over zulke dingen denk ik soms eens na en prijs ik mij gelukkig dat ik in dit kleine 'apenlandje' woon.
Eerst citeert de paus een citaat van de één of andere keizer en zet hij daarmee de Moslimwereld op zijn kop... die mannen steigeren om het minste, daar hebben we al bewijzen genoeg van gezien. Maar nu schopt hij toch tegen MIJN schenen, zenne! En nu steiger IK...mijn haren kwamen recht te staan en mijn maag keerde zich om. Hij heeft zich 20 jaar lang bezig gehouden met het in de doofpot steken van menig pastoors hun verborgen hobby...jongetjes lastigvallen. Ik vind dat ze deze paus moeten opzij zetten om plaats te ruimen voor een andere paus. Dat is mijn bescheiden mening maar... alhoewel...als mama zijnde heb ik het recht toch om dat te zeggen, niet? DIT KAN NIET...paus Rat-zinger moet buiten... zelfs paus Bean zou het beter doen dan die geniepige onderkruiper! Wat vinden jullie?
Dit verhaal begint ongeveer 8 weken voor jij die dierenwinkel binnenstapte.) Het is hier vochtig, kou en vooral donker, zo donker... . Mijn naam is"teef uit het 3de hok van links". Zo noemen ze me toch altijd als ze het over me hebben. Ik ben 3 jaar. Ik ben bijna 60 dagen zwanger en ik heb zo'n honger. Hopelijk krijg ik straks nog iets te eten. Op veel hoop ik al lang niet meer maar gewoon een snede brood, daar zou ik al blij mee zijn.We zijn hier met ongeveer 25 teven. Allemaal op de een of andere manier familie van elkaar, mijn mams zit 2 hokken verder. We zien elkaar echter nooit. We mogen enkel uit ons hok om gedekt te worden en dan nog vaak brengen ze de reu gewoon naar hier. Hij zit immers maar 6 hokken verder. Ik vraag me vaak af hoe het hierbuiten uitziet. Zou het overal zo donker zijn? Ik heb zo'n honger....en ik voel dat mijn buik stilaan onrustig wordt, volgens mij gaan mijn pups stilaan komen. Tja na 5 nesten op een goede 2 jaar tijd weet je wel hoe het gaat hoor. Ik voel me zo alleen...was er maar iemand die me effen gezelschap kwam houden, niet lang, heel even zou al fijn zijn....
Enkele dagen later... ops:
Wel mijn pups zijn geboren, ik weet niet goed wanneer, dag of nacht, het is hier altijd donker, je verliest zo snel de tel. Er zijn 3 reutjes en 5 teefjes geboren. 1 teefje heeft de eerste 24 uur niet gehaald. Ze zag er zo ziek uit. Ik heb gebruld, gegild, maar niemand kwam me helpen, een beetje later was ze dood. Een paar uur later kwam 'die man" binnen, hij mopperde wat over dode pups en hij nam haar mee. Ik vraag me af waar ze nu is. Ik heb nog altijd zo'n honger. Mijn pups ook! Het is zo zwaar zo zwaar, maar toch Ben ik weer een beetje vrolijk, eindelijk weer wat leven rondom mij. Hoewel ze wel heel stil zijn hoor. Hopelijk zijn ze niet allemaal ziek! Zou ik wat fout doen? Mijn buik doet zo pijn.
5 en een halve week later
Ik ben weer helemaal alleen. Gisteren is "die man" mijn pups komen halen.Ik had me zo voorgenomen deze keer blijven ze bij mij. Hij neemt ze me niet meer af. Maar het enige dat mijn protest heeft opgeleverd was een klop op mijn kop en een stampt tegen mijn buik. Mijn puppies wilden helemaal nog niet weg van me. Ze zijn nog zo klein oh zo klein. Ik ben zo bang, waar zouden ze naartoe gaan? Ze kennen niets van de wereld enkel dit hok. Ik wou dat ik ze meer had kunnen leren maar ook ik ken enkel dit hok. Ik ben hier geboren en hier nooit weggeweest. Mijn buik doet zo verschrikkelijk pijn. De eenzaamheid is ondraaglijk.Nooit iemand om mee te spelen of om lekker tegenaan te kruipen. En toch probeer ik vriendelijk te zijn tegen "die man" in de hoop dat ik is een aai of een lief woord krijg, maar ik doe telkens wat fout. Mijn buik doet zo pijn. Ik hoop dat mijn pups wel weten hoe ze het goed moeten doen, ik heb ze zo weinig kunnen leren, ik hoop dat ze zich redden. 3 van de 7 pups waren zo ziek. Hopelijk knappen ze snel weer op. De pijn in mijn buik wordt erger en erger. Zou er iets mis zijn? Ik gil..van de pijn maar niemand komt. Ik ben zo verschrikkelijk eenzaam. Wat doe ik toch fout? Met ieder uur dat voorbijgaat wordt de pijn erger en ik heb het zo warm, zo vreselijk warm. Ik heb het opgegeven om te gillen, er komt toch niemand. Zoals altijd sta ik er alleen voor. Ik heb het zo koud, zo warm, zo koud. Ik ril er van....en dan die pijn , ik weet niet hoe lang ik dit nog volhoudt....had ik maar meekunnen gaan met mijn pups. Gewoon 1 keer de Buitenwereld zien. Zou het daar ook zo donker zijn? De pijn is niet meer te verdragen. Ik denk dat ik maar stilaan ga slapen, waarschijnlijk wordt ik nooit meer wakker, maar weet je. Mijn mams heeft me ooit een verhaal verteld van een wereld waar bomen zijn en gras en licht en andere honden om mee te spelen, wie weet ga ik daar nu wel naartoe... Een paar uur erna komt "die man" aan, hij zucht wat over rotteef en hij Roept, hey er is er hier eentje dood.....
Pups Amper 5 en een halve week en "die man" kwam ons bij onze lieve mams halen. Hij grabbelde ons vast aan nek poten, staart, waar hij ons maar kon pakken. We werden met zijn allen in een doos gestoken. Het was zo eng. 3 van ons zijn zo ziek. Alles is zo donker, waar gaan we naartoe, wat gebeurt er, waarom kan mams niet mee? Honger...zo'n honger.... .Wat een raar geluid, net een beer die naast ons brult en de wereld beweegt plots, konden we nu maar zien naar waar we gaan. Wat gebeurt er toch. Zo bang..."die man" brult dat we onze kop moeten houden....Een half uurtje later is alles plots stil. Oh hey, daar gaan we weer, hobbel, hobbel.... . De doos gaat open....jeetje wat is het hier licht!!! Mijn ogen...wat doet dat pijn, we zien niks.... "die man" en een andere mopperen wat over 2 dode pups....Oh nee 2 van onze zusjes zijn dood. De rest wordt uit de doos gehaald. Ze gooien ons in een hok....het is hier zo licht. Zoveel mensen, zoveel lawaai. Zo bang... iedereen lacht en tikt tegen het hok.eer belangrijk voor mensen die een hond willen kopen: Van die iemanden kan jij zijn. Koop nooit een pup bij een dierenwinkel of broodfokker.
Dit hebben alle pups die je daar ziet meegemaakt. Als je zo'n lief kopie naar je ziet kijken denk dan aan zijn mams die ergens in een donker hok zit. Kijk bovendien is naar dat magere lijfje met bolle buikje ongetwijfeld vol van de wormen, omdat ontwormen teveel kost) Door de pups te kopen die te koop zijn in deze winkels en fokkerijen, hou je deze >handel in stand en zullen honden onder deze omstandigheden hun leven moeten doorbrengen! Pups horen NIET op te groeien in een donker hok of in de etalage van een winkel, pups horen lekker in de huiskamer op te groeien. Overladen door liefde en steun van mams en de baasjes van mams. Als dan zo'n verkoper je begint wijs te maken dat je voor 30 euro meer... zelfs een stamboom meekrijgt, waarschuw deze persoon dan, dat dat illegale praktijken zijn. Stambomen voor pups worden aangevraagd voor de geboorte al, iet 8 weken erna en al zeker niet in een dierenwinkel.>
Dit verhaal mag elders geplaatst of herdrukt worden in dehoop dat het broodfokkers zal stoppen om geldgewinna testreven in plaats van aan het welzijn van de dieren tedenken
Ik zag deze tekst bij SJOEKE en ik vond het zoooo triest, dat ik het ook op mijn blog heb gezet.
Pffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff!!!!!!!!! Nu start ik mijn blog op...maar eerdat die opwarmt...jongens toch, nen tragen diesel...minder dan de helft van de foto's te zien...én hij geeft er ineens de brui aan en stopt van zijn eigen. Ik geraakte na enkele keren opstarten (haléluja) in mijn gastenboek...ik open de button van een bezoekster...HUPLA...weeral blogske foetsie! Maar wat is dat toch???? Gisteren was alles goed, géén probs en nu weer 't zelfde, nog erger! Ik geef er nu ook de brui aan, sorry mensen, maar op dees manier heb ik er geen goesting in. Tot morgen pfffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff!!!!!!!!!
Dit ben ik op mijn trouwdag anno 1991. Ik had beloofd dat ik foto's van mijn trouwkleed op mijn blog ging zetten, STEVE EN WENDY waren erg geïnteresseerd en ik had het ook al tegen INGRID gezegd, vandaar. Ik maakte mijn kleed zelf, een kleed in witte satijn dat ik met roze bloemetjes liet borduren op de schouderstrikjes, de voorzijde en de strikknoop aan de achterzijde. Je kan het op deze gescande foto's niet zo goed zien, maar ik had de afboordingen aan het bovenstuk, de mouwpunten en tussen het boven-en onderstuk versierd met parellint.
Aan de achterkant van het kleed, had ik een grote strik gemaakt, een eivorm met plat bovenaan, enkele driegdraden in en alles opfronsen. Het bovenste werd meegestikt tussen het boven-en onderstuk. Het kleed was ook volledig gevoeierd (of hoe zeg je dat in 't schoon Vlaams), tot mijn lange sleep toe. Dit model had ik uit de Burda gehaald, een boek met allerlei kledingstukken en patronen. Ik maakte ook het jasje van mijn ex-man zelf, de kleren voor mijn make, de 2 jongens hun jasje was in dezelfde stof als die van mijn ex, daar maakte ik de knoopsgaten, de rest deed mijn tante (2 broers). Mijn 2 nichtjes droegen een kleedje in witte satijn met roze satijn bij verwerkt, dat mijn andere tante liet maken.
Anno 1998 was ik nog niet zo lang gescheiden, maar mijn nicht trouwde, één van de nichtjes die toen op mijn trouwdag in de stoet liep. Ze dierf het bijna niet vragen, omdat ik toen in die periode zat, wanneer ik iemand zag trouwen, dat ik dacht 'weeral iemand die in haar ongeluk loopt', haha! Ze vroeg of ik haar wilde helpen bij het maken van haar trouwjurk. Dit was ook een jurk met bijgekocht patroon, maar het bovenstuk klopte van geen kanten, de borstnepen zaten bij mijn nicht bijna op haar buik. Dus moest dat hertekend worden, én ze wilde de décolté ietsje lager hebben. Dat was niet gemakkelijk, omdat de afboording niet recht was, maar met boogjes.
Het kleed had ook oorspronkelijk 2 kleine strikjes, ene bovenaan de rug en eentje op haar achterste, hetgeen op niks trok, vond ik toch. Mijn nicht had de patronen op de stof gelegd en dacht dat ze moest gaan bijkopen, wilde zijde kostte toen ongeveer 75 euro per meter. Ik heb alles telkens hervouwen en toen kregen we er zelfs dezelfde strik uit als die aan mijn kleed. Ik heb het patroon van de strik erbij gehaald en we hebben die aan haar kleed gemaakt...en zeg nu zelf, wat zouden jullie het mooiste gevonden hebben! Ze maakte het kleed volledig zelf, ik heb niet helpen naaien noch stikken, maar bij de voorbereiding heb ik veel geholpen. En het is toch een groots en fier moment, wanneer de grote dag dan aanbreekt en je kan zeggen 'ik heb eraan meegeholpen!' Nu is het al héél lang geleden dat ik nog iets gemaakt heb, mijn stikmachine is kapot en de tijd ontbreekt. Spijtig! 'k Zal er ooit nog wel eens terug tijd voor maken!
maar voor mij is het goede nacht! met het muziekje in mijn hoofd 'keep om rockin' in a free world' kruip ik nu mijn bedje in... dat gaat een woelige nacht worden, haha! Ik kan hier niets meer zitten doen ik heb nog altijd probs met mijn eigen blog ik word er DUL van, dus hou ik er maar beter mee op. Ik heb mijn ronde gedaan, hopelijk sloeg ik niemand over. En anders "sorry", ik kom dan later nog wel eens langs.
't Is weer zover...ik geraak weeral niet in mijn eigen gastenboek! Alles blokkeert of het blog reageert niet wanneer ik het afsluit. Ik zal straks nog wel eens proberen... en ik heb vrij weekend! Dus tijd genoeg...tot later en voor nu
Ik volgde 3 jaar avondschool snit en naad. Mijn eindwerk was het maken van mijn eigen trouwkleed (daar volgt nog wel eens een foto van) en ik kan je zeggen...het kwam precies uit een winkel voor bruidsjurken. Ik maakte het wel met hulp van onze leerkracht, natuurlijk. Toen ik getrouwd was, zat ik in een hobbyclub te Dendermonde. Via die club volgde ik een curcus 'porseleinen poppen' en ik maakte er 3, waaronder deze...mijn pronkstuk. het was oorspronkelijk een Mexicaanse, maar ik maakte er een Indiaanse van. Maar ze was enorm vuil, Wim kon het niet meer aanzien, puur van de nicotine, dus heb ik ze volledig uit mekaar gehaald en met de hand het vel van 'Shivo' gewassen. Ook de riemen van macramé kregen een wasbeurt. Ik kan 'Raven' haar kleren niet wassen, het kleed is namelijk gemaakt van 2 zeemvellen, de jas is van leder (dat ik gebruikte om lederen maskers van te maken). Ik heb wel nog veel werk, voornamelijk met het vel van Shivo. Dat is heksenhaar, 18 reepjes aan mekaar genaaid en ik moet hem er terug mee bekleden. De poppen zelf kunnen ook een wasbeurt gebruiken. Ik ben vrij vandaag en heb vrij weekend, dus heb ik er nu toch de tijd voor. Wanneer ze terug weer 'schoon' zijn, zal ik er een foto van nemen en op mijn blog plaatsen. En dat gaat een groot verschil zijn, zenne!
Ik heb weer een zéér goed boek gelezen 'Broeder Grimm' van de Schotse schrijver Craig Russell. Ik had al eerder een boek van hem verslonden 'Adelaarsbloed' en ik kocht ook zijn tweede boek. Het is de tweede uit een serie van minstens 6 boeken en het derde komt in maart uit in het Engels en frans, in het Nederlands zal dat wat later zijn, 'Eternal' zal de Engelstalige versie zijn. Ik stuurde een mailtje naar zijn agente Carole Baker en zij antwoordde mij nog dezelde dag. Nu heeft ze mijn mail naar de schrijver zelf gestuurd en dit is zijn antwoord:
Dear Sandra,
Many thanks for your kind e-mail wich my agent has passed on to me. I really do appreciate your comments and i am delighted that you enjoyed my books so much. I really do like getting feedback from readers such as yourself, and i get a thrill knowing that my work is read in Belgium. (Hij dacht enkel in Engelstalige landen, Nederland, Duitsland en Frankrijk)
'Eternal' will be the next book in the Fabel series and is published in English next march. It will be published in Dutch and French shortly after. I really hope that you get as much enjoyment from 'Eternal' as all of the other books.
Thank you again for taking the time to write.
With warmest regards,
Craig
Hihi, plezant hé! Ik kijk al naar zijn volgend boek uit, spanning van begin tot einde
2 Koppels spelen kaart. Jeff laat zijn kaarten vallen en terwijl hij zich bukt om ze op te rapen, bemerkt hij dat Jessica geen slipje draagt. Compleet verrast stoot hij zijn hoofd en slaat rood uit. Wanneer hij later naar de keuken gaat, komt Jessica hem achterna. Ze vraagt: "Heb je onder tafel iets gezien dat je aanstaat?" "Euh...", antwoord Jeff "j...ja, het stond mij zeker aan." Ze geeft hem een knipoog, lacht en zegt: "Je mag het hebben voor 150 euro." Jeff gaat akkoord, dus spreken ze af. Jessica zegt hem dat haar vriend Dave elke vrijdagnamiddag werkt, dat hij rond 14 uur bij haar langs mag komen. vrijdag is hij op post, hij betaalt haar de 150 euro, ze gaan naar de slaapkamer en bedrijven gedurende 2 uur de liefde in verschillende posities. Rond 18 uur komt Dave naar huis en hij vraagt: "Is Jeff langsgekomen vanmiddag?" Jessica antwoord: "J...ja, hij's even binnen geweest." "Heeft hij je 150 euro gegeven?" vraagt Dave. 'Shit, hij weet ervan!' denkt Jessica. Met spijt zegt ze :"Ja, hij heeft mij 150 euro gegeven." "Dan is het goed," zegt Dave "Jeff is vanmiddag op het bureau langs geweest en heeft 150 euro van mij geleend. Hij zei dat hij zou langskomen om ze terug te geven."
Probs! Ik ben enkele dagen niet op mijn blog geweest en kom tot de vaststelling dat ik niet in mijn eigen gastenboek binnen geraak. Alles blokkeert. Enfin, de tegenbezoekjes zullen voor een volgende keer zijn, vrees ik. Allereerst wil ik jullie een héél
wensen! Na een werkweek van 7 dagen waaronder gisteren een drukke en late laten en vandaag een veel te vroege vroegen ben ik nu wel supermoe! Dus voor nu WELTERUSTEN!
Marnick zijn school is in het plaatselijke nieuws geweest en dit 2 keer op korte tijd. Hij zit in de Broedersschool te Sint-Niklaas in het vijfde leerjaar. Kanaal 3 kwam vorige week vrijdag naar de school om de directeur te interviewen. Hij ging niet akkoord met de weigering van kinderen van asielzoekers in een school te Beveren. Marnick is dan 2 seconden in beeld geweest op de speelplaats. Vandaag was het humaniora in het nieuws. Alle leerlingen van het middelbaar en de kleutertjes werden geëvacueerd wegens ontploffinggevaar. Een leeraar ontdekte een bokaal met opgedroogd pecrinezuur in de chemieklas. Wanneer dat gevaarlijke goedje te oud wordt, begint dat te kristalliseren, hetgeen tot een ontploffing kan leiden. De brandweer, politie en de ontmijningsdienst van het leger waren aanwezig. Ze hebben de bokaal meegenomen en ergens in een veld tot ontploffing gebracht. Eind goed al goed...gelukkig...stel je voor zeg...nee, liever niet!
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
Ik ben een vrouw en woon in Sint-Niklaas (België) en mijn beroep is thuisverpleegster.
Ik ben geboren op 13/05/1968 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: PC, schrijven, poppen maken, lezen, enz....
Ik heb 2 zoons, Giovanni (16) en Marnick (13) en een hélé lieve vriend Wim.
Ik ben een zot ding, zeggen ze! Whatever, ik lach gewoon graag en doe mijn eigen ding!
Marnick-Giovanni
wasberen in Duitsland
mijn 3 schatten
Oostende 29 april
Ik en Romx
Ik en Ben
Frieda, ikke, Romx en Roosje
Ikke en Femke (Zus53)
Romx en Wim
Corry, Cooltje (Rita) en frieda
Opapat, May en Jean (La douce France)
Podiumbeesten: ikke, Veerle, Romx, frieda, Corry en roosje