Oef...den PC is weer vrij...met die tieners hier in huis die zelf nog gene PC hebben is dat delen geblazen. Ik heb mij ondertussen een lekker ontspannen badje genomen. Ik heb den dienen met zijn GSM uit dat bad gesmeten en er zelf ingekropen Mijne schat nam een fotootje...'t is in zwart-wit, da's eens iets anders, hé! Hihi
Ik ben gisterenavond op Giovanni's school geweest. Hij had gezegd dat ik daar om 18u30 verwacht werd. Ik kreeg rond 17u40 een sms-je van hem met de melding dat het uur veranderd was...naar 18u. Dus ik rap den auto in en naar Beveren naar 't GTI. Zoals jullie weten, had Giovanni 7 buizen op zijn rapport...het record van de klas, zo bleek. Het gemiddelde was 3.
Hij zal zich moeten herpakken, of anders wordt hij in januari aangesproken en gaan ze bekijken naar welke richting hij het beste gaat. Ze weten op school niet goed of hij niet KAN volgen of niet WIL volgen. Ik weet dat dat het laatste is...hij heeft nog NOOIT zo'n slecht rapport gehad. Ik sprak hem erover aan toen ik thuis kwam en we hebben zijn agenda nagekeken om een planning op te stellen. Er kleefde een papier in zijn agenda met een schema... da's ongewoon, want die schema's staan op grote bladen in zijn agenda. En ik ken de trucken van de foor... dus moeten ze mij niks wijsmaken. Ik had zijn agenda voor de vakantie nagekeken tot en met de woensdag en hij had ondertussen een nota gekregen. Daar had hij mijn paraf bij gezet en dan dat papier over gekleefd. Ik deed mijne pa zijn handtekening al na sinds het lager, dat staat op 1 van mijn rapporten, die ik trouwens nog heb. En ik heb ook ooit een serieus grote nota gecamoufleerd... ...ik hou dat dus goed in de gaten. Enfin, ik heb mij niet kwaad gemaakt...we hebben afspraken gemaakt...méér controle vanaf nu en we gaan er samen aan werken, zodat hij in de richting kan blijven waar hij nu zit. En met de examen in het vooruitzicht...véél werk voor de boeg...amai!
Ik wil jullie allemaal al een fijne week toewensen. Ja, ik ben er vroeg mee, ik weet het, maar ik moet vanaf morgen weer gaan werken. Ik ben VIJF dagen na mekaar thuis geweest en ik zou dat direct gewoon kunnen worden sé, amai! Maar tja, droom verder Sandra...morgen weer naar the real world...the work! Ik heb me gisterenavond wat laten gaan...een beetje TE lang als nachtvlindertje rond gevlogen en nu is mijn pijpje uit. Ik ga dus al mijn bedje in, zoals een braaf meiske. Want...ik heb een EXTRA LANGE werkweek voor de boeg... niet ene van 7 dagen, maar ene van ACHT...en als ik pech heb, dan kunnen het er zelfs NEGEN worden!
Het is een rustig weekend en ik kom efkes goeiendag zeggen. Wim is gaan werken en sliep wat als hij terug thuis was. We zijn met ons tweetjes naar make geweest, de boys zijn naar hun papa. Ik heb mij wat rokjes en een schoon bloesje gekocht en modeshow gespeeld voor Wim. Daarna deden wij...rustig...hihi...! We hebben onze gebuur zijn duvels gegeven. Deze pint en flesje Duvel, had ik al bij een bakker gekocht. 't Is in chocolat en 't ziet er lekker uit, hé? Het is een cadeau van ons voor het zand en beton dat op zijn kosten op onze grond ligt. Hij had gezegd dat we er eens een Duvel op gingen drinken...
Oesje, deze kan je niet drinken! Ik ben er dan maar enkele gaan bijkopen vandaag.
En die moeten we één der dagen mee helpen leegmaken... zal wel lukken, zeker Ze hebben hun slaapkamer geverfd en hij zei "We hebben nog veel werk, vooral in de tuin, maar we hebben dan toch al een beetje een tuin." Ik antwoordde: "Wij ook!" Dan deed hij de deur dicht en zei hij dat wij 'zotten' zijn. Maar alléé, waar haalt hij dat toch?????? Wij gaan nu een paar filmpjes bekijken, tot morgen en geniet van het weekend...doen wij ook! Ciao!
Mijn tante Ingrid vertelde mij, dat zij naar panorama (geloof ik) had gekeken en een reportage zag van een 7-maand-zwangere journaliste die under cover ging naar Duitsland. Zij ging naar een bepaald ziekenhuis om zogezegt een abortus te laten plegen...en dat kon! Ik zag gisteren een soortgelijke reportage van koppen, en deze keer ging een 7-maand-zwangere journaliste naar een bepaald ziekenhuis in Spanje. De bevalling wordt ingeleidt, nadat de baby een gif krijgt ingespoten. Ik vind dat erg, zoiets. Abortus...daar ben ik helemaal niet tegen...ik zou het gewoon zelf niet kunnen laten doen. Ik heb 2 kinderen en tussen hen had ik een miskraam, ik was 13 weken ver in de zwangerschap...en ik denk daar nog dikwijls aan, dat was een ramp toen in die tijd. Ik weet wel dat veel vrouwen geen andere keuze hebben en in een kleurloze situatie zitten, waar ze geen andere uitweg meer zien. Maar in een zwangerschap van 7 maanden?????? In Nederland kan je tot je 22 weken nog terecht, in België tot je 12 weken zwangerschap, en dan is de baby ook al volgroeid. Maar in Spanje kun je daarna nog terecht, voor 4000 à 4600 euro. Ik vraag mij dan wel af...is dat dan nog om humane redenen, om die vrouwen te helpen? Of gaat het hier al om het grof geld...big money!
Ik heb nu 2 dagen verlof gehad. Op 1 november waren we thuis, maar dan heb ik niet veel uitgespookt...een luie rustdag! Donderdag ben ik met make, Marnick en mijn tante Ingrid eerst naar de markt gegaan. Giovanni was make's vriend Roger weer gaan helpen en Wim ging na zijn werk gaan helpen bij zijn collega Luc. Dat begon te regenen dat het goot toen we op de markt liepen, niet te doen. We zijn dan naar het Waaslands shoppingcentrum geweest en daar was het heerlijk warm en droog. Er was nergens plek, dus eerst wat rondgelopen. Dan hebben we een afslankslaatje gegeten en daarna, na weer te hebben geshopt, een dessertje. Een ex-collega van ons make heeft er een zaak waar je iets kunt drinken en eten, Caro noemt het, naar haar jongste dochter Caroline. Het eten is er zalig! Een duur dagje gisteren, 't is wel véle goedkoper als ik ga werken ...amai!
In de auto op een parking aan de markt
In het shoppingcentrum van St-Niklaas
Vandaag ben ik make terug gaan halen, ze wilde mij helpen kuisen, mijn ruiten doen. En we zijn om een vriendin van haar gegaan Joke, die naast mij woonde, naast ons vorig huis. Zij was hier nog niet geweest, dat werd dus hoogtijd. Joke is erg ziek, zij heeft kanker en heeft het erg moeilijk. Joke was ook een ex-collega van mijn make. En ik ben een foto vergeten nemen, verdoeme toch! Wim is pas een uurtje geleden thuisgekomen, hij's terug bij Luc gaan helpen, die buiten zijn werk ook een boerderij heeft. We hebben het dus al serieus druk gehad, hé! Ik heb vrij weekend, maar Wim moet een halve dag gaan werken morgen. Hij ligt nu op de zetel te slapen...hij's doodop!
Vandaag ben ik gestopt om enkele dieren de straat over te laten steken. Nee, geen hond...maar een kip en haar kuiken. Nee, da's geen grap! Ze stonden al temidden van de baan. Ik ben verantwoord gestopt, goed kijkend naar een eventuele achterligger. Ik zag de kip naar de andere kant kijken. Ik dacht "Tiens, die steekt niet zomaar over als een kieken zonder kop. Ze wil haar jong beschermen, zoals een goede moeder hoort te doen en is zeer voorzichtig." Het was alsof de kip dacht "Alléé, waar is die zebra als je hem nodig hebt, hij ligt nergens, we zullen onze plan moeten trekken vandaag." Eens goed naar mijn auto gekeken. "Dat machien stopt, helemaal voor ons, amai zeg!" En dan trippelden ze op hun gemak de straat over. Raar zicht, zenne! Maar ik rem ALTIJD voor dieren...in de mate van het mogelijke toch, binnen de perken van ieders veiligheid.
En een geluk voor die kip dat ze niet zo'n rooster op haar weg vondt, zoals deze arme eend.
Mijn schoonzus is met haar 2 boys komen spoken. Dit zijn Tibo en Robbe, de zoontjes van mijn broer... zien ze er niet spooky uit?
"Uw snoep of uw leven of uw broek afgeven!" zeiden ze in koor.
Giovanni en Marnick wilden hun snoep eerst niet afgeven. Met hun broeken waren Robbe en Tibo niet blij. Zij werden boos en grepen hun neven bij de keel.
Wij konden nog op tijd ingrijpen! Haha, plezante foto's, hé?
Boe...boe...boe wij komen naar jullie toe om jullie snoep te komen halen zonder ervoor te betalen Wij zijn niet tevreden met onozelheden. Geef ons het beste snoepgoed of jullie slapen vannacht niet goed dan komen wij elke nacht naar jullie toe! boe...boe...boe!!!!!! (Mijn gedicht)
Ik zou toch eens iets aan mijn gastenboekbezoekers willen vragen. Wanneer je op mijn blogje komt en je laat een boodschap achter, geen probleem. Wil je graag een tegenbezoekje? Laat dan aub een button achter of het adres waarop ik je blog kan vinden. Ik kan Br.Jan van Der Weyden noch Luc vinden. Het figuurtje bij je naam is geen button, Luc ofwel werkt hij niet. Ofwel is het de blognaam niet dat bij de boodschap staat vermeld ofwel verschijnen er zovéél blogs, dat het een onmogelijke taak is om het juiste blog te vinden. Thanks!
We hebben een jarige en ik ga een liedje zingen. Bedek jullie oren, want ik ben geen zangeres... valse noten en hoogten die ik niet kan halen, da's bij mij wel het geval. Ik moet zeker niet aan idool meedoen De katten horen dat dan wel weer graag, raar hé?
HAPPY BIRTHDAY TO YOU HAPPY BIRTHDAY TO YOU HAPPY BIRTHDAY DEAR BLOGSKE HAPPY BIRTHDAY TO YOU!
Jaja, mijn blogske is vandaag 1 jaartje geworden. Sinds ik dat blogje heb, is mijn vriendenkring vergroot! Dus verdient ze het om vandaag eens extra in de bloemetjes te worden gezet!
En net nu ben ik door Yenthi verkozen tot blogje van de week. Echt plezant! Ga maar eens gaan kijken bij Johan1958
Het stopt hier niet met de bouwperikelen!!!!! Onze buren hebben grond laten brengen en hebben een parkeerplaats laten aanleggen. Nu viel het mij de vrijdag al op, dat ons stuk ineens zo klein leek en Wim had het opgemeten. Jaja, we waren ineens 60cm kwijt, een grote strook grond, niet? Gelukkig dat onze buurman Patrick het ook zag bij zijn thuiskomst en hij sprak er ons zelf over aan. Hij en Wim bekeken alles eens goed en het bleek te kloppen, wij waren 60cm kwijt. Ook achteraan in de tuin, waar Patrick al een plateau liet gieten voor zijn tuinhuis. Ons huis is 8 meter breed en het stuk grond dat we naast ons huis hebben, is normaal 4 meter. Geen probleem, zei ik, wij betalen het zand dat nu op ons deel ligt wel en ook het stuk beton, ons tuinhuis gaat er toch aanpalen, geen meter tussen, zo waren we toch al eerder overeen gekomen. Nee, Patrick wil dat niet. Voor zo'n beetje zand en beton, da's niet erg. Als we hem maar trakteren op een paar duvelkes. Gisteren kwamen we terug van Zaventem en dan was hij op zijn padje gatjes aan 't vullen met wit zand. Peggy, zijn vrouwtje was er ook bij, dus wij effe een babbeltje geslaan. Ik zei hem dat ik diene Chris heb aangesproken om ook een prijs voor ons op te maken om zand te komen brengen en dat hij zal komen opmeten. "Veel zal dat wel niet zijn, want onze gebuur is zo lief geweest om al zand op onzen hof te laten leggen, hé!" Ik kreeg bijna zijne borstelsteel (niet de dienen zoals in de mop ) op mijne kop. Dat zijn echt héle toffe geburen, zenne! Met den andere kant komen ze helemaal niet goed overeen, spijtig natuurlijk, hé! Wij gaan mekaar helpen met de tuinhuizen en netten voorzien in de dakgoten, om de bladeren van de bomen geen kans te geven om onze goten te verstoppen. En ik ben van plan om hem een grote korf vol met duvels te gaan kopen daar zal hij wel mee toekomen, hé! Ik heb nu enkele foto's genomen, dan kunnen jullie de grondperikelen wat beter volgen.
Halloween, het heksenfeest monsters, spoken, daar een geest. Pruttelende zwarte potten, in koude en donkere heksengrotten. Dikke vieze heksensoep met spinnenweb en andere troep. Geitenstaart en hagedis, kikkerpoten en rotte vis. De heksen roeren in de brij en nemen er een toverdrank bij. Ze staan in een heksenkring en doen hun toverding, om daarna op bezemstelen zich in het maanlicht te verdelen. Ze komen naar de grote steden om daar op te treden, voor een griezelig publiek in de nachtpiek. Ze griezelen met de anderen mee, de spoken volgen gedwee. Ze gaan kinderen bang maken en laten deuren kraken. "Happy Halloween!" krijsen ze dan één voor één.
Vandaag zijn ik, Wim en Marnick de binnendeuren gaan kiezen. Giovanni mocht een stopkontakt en lichtschakelaars in Roger (vriend van make) zijn magazijn plaatsen. Hij heeft dat al geleerd op school, die op de muur staan, in de muur ingewerkt, dat leerde hij nog niet. Enfin, we reden naar Zaventem, omdat Kristof de schrijnwerker met die winkel samenwerkt. We hebben onze goesting gevonden, zenne! We meenden eerst boven 4 verfdeuren te nemen en ook die tussen garage en berging, maar vermits we dan minder verfwerk hebben (gaan we al genoeg hebben volgend jaar) en ook niet de herhalende noodzaak om die telkens opnieuw te moeten verven, én omdat we effen deuren in houtskleur knap vonden...hebben we die gekozen. Beneden gaan we 3 specialere deuren hebben, aan de WC en tussen keuken en berging, en de knapste tussen hal en living...weg met de gordijnen...JOEPIE! Nog een 7-tal weekjes geduld. En hopelijk heeft Kristof dan tijd voor ons, nog voor het nieuwe jaar, ze hebben het enorm druk. We kregen ook honger... dus dan hebben we maar een snack genomen... en lekker dat dat was, amai!
Ik moest van Marnick de complimenten doen aan de kok, hijzelf was er te verlegen voor. Onze 'toekomstige' kok dacht daar aan
Aha, jullie dachten zeker dat onze bouwperikelen ten einde waren, hé? Niks is minder waar! Telkens toen ik boven kwam, was het alsof ik op wolkjes liep...alsof ik op een schip zat op een stormachtige zee! Nee serieus, de laminaat is naar boven gekomen. Wim belde zijne maat op, onze schrijnwerker die de laminaat gelegd heeft, samen met zijn schoonbroer zijn ze op hun eigen. Woensdagavond kwamen ze speciaal van Pepingen naar St-Niklaas om onze laminaat nog wat meer af te schuren. Ze hadden een opening gelaten, maar op sommige plaatsen wat weinig. Eerst begon het op Marnick zijn kamer omhoog te komen, aan de chauffage. Dan was het aan de schuine deuringangen van onze en Marnick zijn kamer. Je merkte dat het erger werd. Het laminaat kraakte en één plank stond echt neig omhoog. Wij wilden eerst tapijten leggen en later de laminaat. Kristof zei dat de chappe droog was, dus werd dat in de week voor de verhuis gelegd. Nu bleek hij toch zo droog nog niet te zijn geweest. We moeten niks betalen en ze hebben ook onze deuropeningen al gemeten, 3 uur werk gehad bij ons.
Halloween dit weekend, sinterklaasgerief in de speelgoedwinkels en de bakkers, kerstgerief bij de bakkers, binnenkort paasgerief! Ik weet opdenduur niet meer wat we nu feitelijk vieren! Dus bij deze...
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
Ik ben een vrouw en woon in Sint-Niklaas (België) en mijn beroep is thuisverpleegster.
Ik ben geboren op 13/05/1968 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: PC, schrijven, poppen maken, lezen, enz....
Ik heb 2 zoons, Giovanni (16) en Marnick (13) en een hélé lieve vriend Wim.
Ik ben een zot ding, zeggen ze! Whatever, ik lach gewoon graag en doe mijn eigen ding!
Marnick-Giovanni
wasberen in Duitsland
mijn 3 schatten
Oostende 29 april
Ik en Romx
Ik en Ben
Frieda, ikke, Romx en Roosje
Ikke en Femke (Zus53)
Romx en Wim
Corry, Cooltje (Rita) en frieda
Opapat, May en Jean (La douce France)
Podiumbeesten: ikke, Veerle, Romx, frieda, Corry en roosje
...ik hou dat dus goed in de gaten.
.jpg)
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
