Dag 8 Coevorden – Zuidlaren

zaterdag 22-06-2024

 Dag 8 Coevorden – Zuidlaren Plots een seintje op de telefoon. “Ontbijt is klaar”. En jaja wij vliegensvlug naar beneden, waar we voor het eerst ons gastgezin kunnen begroeten. Samen met Jacqueline en Jos genieten we van het uitgebreid ontbijt en we blijven lang napraten in het achtergelegen veranda. Zullen we hier nog weggeraken?

Jacqueline en Jos wonen in een huis waar op de stoep bij de voordeur een “struikelsteen” geplaatst is. Het is een steen in beton 10 x 10 met een messing plaatje waarin de naam, geboorte- en overlijdensdatum en de plaats van overlijden wordt gestampt. Het is het voormalig woonhuis van Aleida Bardina Krammer vermoord in Auschwitz. Hier starten we onze 8° fietsdag, het is kil en grijs maar er wordt beter weer voorspeld op naar Zuidlaren dan maar….

We rijden toch nog eens door het centrum van Coevorden een dorp met een typische Drentse sfeer dicht bij Duitsland en aan de grens met Overijssel. Door een mooi nieuw aangelegd park geraken we zonder probleem uit het centrum richting Dalen. Van ver zien we de “Bentermolen” een mooi gerestaureerde stellingmolen waar af en toe nog gemalen wordt.

Na het esdorp Dalen duiken we de groene natuur binnen richting Erm. Langs een enorm recreatiegebied het “Ermerzand” naderen we onvermijdelijk de grote stad Emmen. Dit is de grootste stad in Drenthe, met meer dan 100.000 inwoners. Toch is het niet de hoofdstad van de provincie dat is dan weer Assen Het is echter een open groene stad. We vermijden het centrum en zijn blij als we op een mooi bospad de stad uit peddelen. Langs dit Valtherbospad liggen een trio Hunebedden D38,  D39 en D40 in een heideveld vlak naast het fietspad.

Er staan 32km op ons tellertje als we in Odoorn zijn, een prachtig Drents brinkdorp met een bosrijke omgeving wat een zaligheid om hier door te fietsen. Na het dorp belanden we op een zandwegel door een bos en heidegebied. Vlak bij knooppunt 6 stoppen we bij “Ode aan de zon”.

Een beeld met een poëtische inhoud en geïnspireerd uit de mythologie. De rode granietstenen zijn hier geplaatst door een kunstenaar Rob Schreefel. We blijven door een rustig bos op het pad tot Borger bekend door het grootste hunebed van Nederland. Vóór we het dorp uitfietsen verorberen we koffie met een belegd broodje op het zonnige terras van “Puur Ambacht”. Wat loom verlaten we het “Hunebedden-dorp” zonder een bezoek te brengen aan het informatiecentrum, dat deden we wel in 2015, zie de oude foto hierbij met Hugo en Antoine…..

We zijn 50km onderweg als we op de “Hondsrug” door Drouwen rijden.  Nabij Gasselte in de boswachterij Gieten-Borger met een vennetje 't Nije Hemelriek  in de gemeente Aa en Hunze.

Bij het verlaten van het dorp Rolde komen we in een enorm heide landschappen gebied. “Het Balloërveld” het dankt zijn naam aan het nabijgelegen dorpje Balloo, aan de rand van het Nationaal Beek- en Esdorpenlandschap Drentse Aa. Het heideveld ligt op een hooggelegen plateau en het Rolderdiep. Heide wordt hier afgewisseld met veenmeertjes, dennenbosjes en zandverstuivingen her en der. We doorkruisen dit grote gebied op smalle kronkelende zand paadjes.

Na een heuvelbocht staan we plots tussen een grote kudde schapen, het is een gedwongen rustpauze. Hier zijn schapen, herdershonden en herderin de baas. We willen met de vrouw een praatje slaan, maar ze wandelt ons stoïcijns voorbij. Ze lijkt wel in hogere sferen te verkeren, onverstoorbaar en onverschillig loopt ze door. Nadien horen we dat het de schrijfster Marianne Duinkerke is. Samen met Albert Koopman beheren zij in opdracht van Staatsbosbeheer als herders het Balloërveld. Herder Marianne Duinkerken gaat dagelijks met de kudde het Balloërveld op en geeft regelmatig lezingen over haar leven als schaapherder en het bedrijf. Aan ons heeft ze helemaal niets verteld!

Ten oosten van Assen rijden we naar een mooi bewaard esdorp Taarlo. Centraal in het dorp ligt de brink, omgeven door meerdere grote boerderijen. Na het dorp  komen we in de Zeegser Duinen met een prachtig bos en veel lage struiken, hier stroomt de Drentsche Aa. Feitelijk vinden wij dit meer een beek dan een rivier….met een wat verouderde molen een typisch Hollands plaatje. En plots na +/- 80km rijden we voorbij de plaat  Zuidlaren. We zijn helemaal in het noorden van de provincie Drenthe  niet zover meer van de stad Groningen hier loopt ook het beroemde Pieterpad. Nu op zoek naar ons Vrienden op de Fiets verblijf. Plots worden wij geroepen, het is onze gastvrouw Corry, zij heeft ons zien voorbij crossen. Terug dan maar, uitbundiger kan je niet begroet worden menen wij….

”Jongens, wat is dit lang geleden”…. Inderdaad in 2015 waren we hier ook toen met “De bende van Bob”…

Onmiddellijk moeten we plaats nemen op het zonneterras en gastheer Ferdinand komt er aan met een fris biertje. Na een poosje worden we begroet door het echtpaar Marga en Fred, twee leeftijdsgenoten die hier ook als fietsers overnachten. We blijven allen druk aan de praat tot we beseffen dat we nog het dorp in moeten om te souperen. Na een wasje en een plasje rijden we tot Zuidlaren centrum. Op het terras van het Italiaans restaurant “Sapori la Fiera” genieten we van een feestelijk avondmaal met zuidelijke sfeer.  Wat moe maar voldaan kruipen we niet al te laat onder de dekens. Slaapwel!