PowerPoint   Dag 4   14-04-2016

Sclayn - Vivegnis

Voorjaars Fietstocht 2016

Vlaanderen - Wallonië

Met de Bende van Bob

14-12-2016 om 09:59 geschreven door Via de la Plata

PowerPoint   Dag3   13-04-2016

Leuven - Sclayn

Voorjaars Fietstocht 2016

Vlaanderen - Wallonië

Met de Bende van Bob

10-12-2016 om 16:41 geschreven door Via de la Plata

PowerPoint   Dag2   12-04-2016

Beveren-Waas - Leuven

Voorjaars Fietstocht 2016

Vlaanderen - Wallonië

Met de Bende van Bob

07-12-2016 om 10:52 geschreven door Via de la Plata

PowerPoint   Dag1   11-04-2016

Brugge – Beveren-Waas

Voorjaars Fietstocht 2016

Vlaanderen - Wallonië

Met de Bende van Bob

03-12-2016 om 17:40 geschreven door Via de la Plata

2016 NAJAARSTOCHT

Westhoek-Fietstocht

Met de Bende van Bob

Omdat we Vlaming zijn heeft de bende van Bob gekozen om zijn najaarstocht te fietsen langs de Franse Schreve. Bij de slag aan de Pene in 1672 werd de Franse grens met Vlaanderen definitief vastgelegd. Door een gunstige ligging hebben onze voorouders een rijk landbouwgebied kunnen winnen op de Noordzee. Dit gebied, de Polders en de Moeren - een echte biljarttafel  -  hebben we de eerste dag verkend.

Wij zijn gestart in Brugge aan het kanaal naar Oostende ter hoogte van de roeiclub om via Plassendale tegen de middag Nieuwpoort te bereiken waar we honger zouden stillen en dorst lessen. Maar eerst hielden we halt in Leffinge niet alleen voor het mooie metselwerk van de kerk maar ook voor onze eerste aperitief.

 Daarna aangekomen aan de sluizen van de IJzer in Nieuwpoort gebeurde er de eerste confrontatie met de eerste wereldoorlog, want Hendrik Geraert heeft in oktober 1914 de sluizen opengezet en daardoor overstroomde de westhoek. Immers onze tocht zou de volgende dagen in het teken staan van de eerste wereldoorlog.

In de namiddag fietsten we voorbij de Dunes de Flandre in de richting van Duinkerke met zijn dijk, strand en plezierhaven waar een driemaster voor anker ligt, een reden voor Bob en Hugo om interessante verhalen te vertellen over hun dagen als zeeman. Het standbeeld van Jan Bart staat in Duinkerke centrum. En ook de vele verhalen over deze zeepiraat zijn de moeite waard om te lezen. Bij Michelle, ons gastadres in Duinkerke, aanhoorde Robrecht voor de eerste keer het verhaal van de verloren onderbroek.

De volgende dag staat Duinkerke – Bergues – Poperinge op Bob’s voorbereiding. De vestingstad Bergues ademt Vlaamse identiteit met zijn beiaard van vijftig klokken. De Vauban-omwalling pronkt in het weelderige groen dat die dag reflecteerde in het water van de omwalling door de stralende zon.. De gevels van de huizen trokken onze aandacht en Hugo wees er ons op dat het Hollandse klokgevels zijn. Inderdaad in deze streek hadden de Nederlanders hun invloed. Spijtig genoeg heeft Willem van Oranje zich misrekend aan de Peenebeek en werden zijn 32.000 soldaten bloedig verslagen door het Franse leger en werd de Franse grens definitief vastgelegd. Aan de voet van de ruïnes van de benedictijnenabdij in de schaduw van de bomen genoten we van een frisse pint en een gezellige babbel om daarna gezwind op ons zadel te springen en verder te rijden langs uitgestrekte glooiende  velden waar bomen als tuilen hier en daar lagen te schitteren onder het blauw van de lucht en de gele stralen van de zon.

De benamingen langs de Schreve zoals café Vuile Seule, Helleketelbos, grensstraat, herinneren ons aan de smokkelverhalen gekruid met spoken en heksen. Daar heb je nog herbergen waar mensen echt elkaar ontmoeten. Ja, de mensen zeggen elkaar nog een goede dag en kennen elkaar. Op een zomerdag als vandaag zindert de stilte in de dorpskern van Oost-Cappel waar we onze hongerige maag vulden in de herberg op de grens tussen Vlaanderen en Frankrijk.

In Poperinge worden we volop geconfronteerd met W.O.I als onbezet gebied, waar Britten met hun royale soldij troost zochten in cafés , in het Talbot House of in de armen van een vrouw. Die avond zijn we Antoine verloren. Waar was hij? “Samen onder weg” werd op de proef gesteld. Gelukkig is de gsm op tijd uitgevonden. Zijn traktaat achteraf in het café “Vlaanderen” heeft ons nog nooit zo goed gesmaakt.

De derde dag verkennen we de Ieperboog. Maar eerst moesten we vanuit Poperinge naar Ieper door het groene heuvelland waar alles peis en vree is. Witte begraafplaatsen waar duizenden jonge mensen rusten zijn littekens in het landschap. Het weer was schitterend zo ook de landschappen met aan onze rechterkant  een kam van getuigeheuvels:  Catsberg, Zwarte Berg, Rode Berg, Kemmelberg, Monte Berg. In de ochtendzon lijken ze op kantwerk. Dikkebusvijver, een waterbuffer, biedt koele verfrissing maar ook  een pint op de markt van Ieper met zijn zijstraten die ons telkens weer boeien. De dood heeft niet het laatste woord maar wel het leven. Dit leren wij bij het zien hoe prachtig Ieper weer uit de as is herrezen.

Op de markt werden we aangesproken door een zestal vrouwen die vroegen om van hen een foto te schieten. Ze bleken alle zes uit Beveren-Waas te zijn. Voor Antoine een verrassend ontmoetingsmoment met verhalen over golfen en fietsen. Veel tijd hadden we niet, want op Bob’s planning staan militaire kerkhoven op plaatsen als Langemark, Passendale en strategische punten als Polygone en Hill 62. De Britse kerkhoven zijn alle identiek. Iedereen heeft dezelfde grafsteen: witte Portland steen uit krijtgroeven in Zuid-Engeland. Op elke Britse begraafplaats staat een wit stenen kruis met daarop een bronzen zwaard: het “Cross sacrifice”  Op de Franse kerkhoven echter heeft iedere gesneuvelde een sober kruis. The Broading Soldier is een Canadees monument. Het 10 meter hoge granieten beeld brengt een groet aan de gesneuvelde militairen ten gevolge van de eerste Duitse gasaanval. De Duitse militaire begraafplaats in Langemark is bijzonder aangrijpend door de kracht van de eenvoud. De Site John Mc Crae Field met begraafplaats, bunker en vooral het gedicht greep ons naar de keel.

Hier even twee strofen ervan vertaald uit het Engels.

In Vlaanderens velden bloeien de klaprozen tussen de kruisen, rij aan rij die onze plaatsen aanwijzen. En aan de hemel blijven de leeuweriken vliegen en dapper kwelen tussen ’t geschut beneden nauwelijks te horen

Wij zijn de Doden. Enkele dagen geleden nog leefden we, voelden de ochtendstond, zagen de gloed van de avondzon, beminden en werden bemind en nu liggen wij, gevelden   In  Vlaanderens velden             
              
In Passendale kwamen we een Brit tegen op de Tyne Cot Cemetery. Hij bevestigde ons dat de Tyne een rivier is met de waterval ‘High Force’ in North Cumbrië Engeland. De dag hebben we afgesloten met de Hill 62. Een 62 meter hoge heuvel , bekend als observatiepunt , waarvoor veel gevochten werd zonder enige terreinwinst evenals voor de Polygonne in Zonnebeke. Die avond verbleven we bij Mevr.G. Lemahieu in Zillebeke en werd ons aardrijkskundige kennis over de Ieperlee bijgschaafd. De Ieperlee is een riviertje dat ontspringt op de kemmelberg en eertijds via Diksmuide in zee uitmondde. Door ingrijpen van de mens werd hij afgeleid naar de IJzer. De poging om hem te kanaliseren is mislukt doordat hij voortdurend instortte.

De laatste dag was een tocht langs de Ieperlee en  dan door de Broeken (weiland) van Diksmuide, langs het waterspaarbekken van Woumen over Werken en Wijnendale naar Brugge. Onze eerste stop was aan Steenstraete , gedenkteken gebr. Vanraemdonck uit Temse. Samen met de IJzertoren en het wIndemonument in West-Rozebeke zijn ze symbolen van de Vlaamse taalstrijd: eigen taal in onderwijs en dienstverlening. In Houthulst stopten we voor de tweede maal aan de Ieperlee waar de woonboot van Bart Castelein en Christine Hemerijcks ligt aangemeerd. 

Een aantal grote boerderijen liggen in het platte weidelandschap te schitteren met hun rode daken. Robrecht’s  schoonmoeder was aldaar ooit woonachtig op zo’n boerderij als de Blomme van Houthulst. In Werken zijn we lang blijven plakken, want wij moesten, met uitzondering van Antoine, niet werken. Hij had zijn boekhouding op punt te stellen en te  zorgen voor onze bevoorrading. Als kers op de taart toonde Bob ons het heidegebied in Beisbroek, de sterrenwacht met zijn planetarium dat de wonderlijke zoektocht naar sporen van leven in het heelal evoceert. Hij loodste ons zelfverzekerd door het miljoenenkwartier van Sint-Andries naar de nederige stulp van Robrecht. Jaklien , Robrecht’s vrouw,  had twee cava’s in de diepvries gestopt. Wellicht heeft Robrecht geprobeerd meer tempo te maken uit schrik dat de Cava’s gingen ontploffen. Maar ze waren prefect op temperatuur. ’t Waren Engeltjes ( Hugo ! ) die in onze kele pisten. Engeltjes links of Duiveltjes rechts , we hebben een fantastische tijd  gehad, met dank voor ieders bijdrage.

Verslag door Robrecht voor de Bende van Bob

11-09-2016 om 11:13 geschreven door Via de la Plata

Westhoek-fietstocht 2016

Met de Bende van Bob

Hugo, Antoine, Robrecht & Bob

Beste vrienden

 Op dinsdag 6 september vertrekken we voor onze nazomertourtocht.

Deze 4 daagse fietstocht starten we in Brugge.

Op dag 1 fietsen we via Plassendale, Nieuwpoort en Veurne

langs de kanalen naar Duinkerke.

 Dag 2 gaat naar Bergues, bij Watou komen we terug in Vlaanderen en na Westvleteren overnachten we in Poperinge.

De volgende dag fietsen en kronkelen we langs alle herinneringen aan de

1° Wereldoorlog en willen na de “Last Post” overnachten in Zillebeke bij Ieper.

Dag 4 moet ons terug op onze startplaats Brugge brengen.

Groetjes Bob

01-09-2016 om 14:17 geschreven door Via de la Plata

2016 Terug van Camino Portugués Fietstocht 2016

Van Faro naar Santiago de Compostela

Met de Bende van Bob

 Antoine, Pol, Robrecht & Bob

 Beste vrienden,

 Alhoewel de Camino Portugese in Lisboa start, werd er gekozen om te starten in Faro zodat de fietstocht met 280 km werd verlengd tot 929 km. Rynair vloog ons met bagage en fietsen naar Faro, hoofdstad van de Algarve. Bob loodste ons feilloos door de Serra do Caldeiro naar Loulé dat al door de Romeinen werd bewoond. Merkwaardig is er de wonderlijke en drukke markthal in Neo-moorse stijl. 

Vooraleer we daar aankwamen  werd er al gestopt na enkele kilometers, want men wilde sardines proeven. Antoine, creatief in verzamelen van stempels, kreeg er een stempel in rouge en lèvre. Onmiddellijk werd me duidelijk dat Portugese vrouwen vrolijke vrouwen zijn. De volgende dag trokken we naar Santa Clara-a-Velga met goud in de morgenstond. De Serra was bezaaid met witte bloemen van de zonneroosjes en de sinaasappels staken af tegen de groene boomgaarden. De geuren waren de reis waard: eucalyptusbomen, dennen, wilde lavendel, ... maar lastig. 

 Immers Bob week geen duimbreed af van zijn programmatie. Eindelijk kwamen we aan in Casa Morada do Bairro do Saboia waar we een pannenkoekenhuisje hadden voor ons vieren. Antoine had grootste plannen:hij zou een fles cava drinken ( het werden er +/- twee) in het plaatselijke restaurantje. Ik was er de beklagenswaardige Sint-Jozef en Antoine de engel Gabriel en de plaatselijke schone heette Marià. Soms lag Marià krom van het lachen door ons aller acteertalent. ( bijv. hoe demonstreer je varkensvlees, kippenvlees, .... ?) Die nacht is Antoine uit zijn bed getuimeld en hij weet nog altijd niet vanwaar die blauwe plekken komen. 

Op donderdag 5-05 zijn we in de regen vertrokken naar Santiago do Cacéra. Dit plaatsje ligt vastgeklampt tegen de flank van een heuvel met op de top een voormalige tempeliersburcht: mooi uitzicht. We werden opgewacht door de Nederlander, zakenman, aannemer, horeca - hoteluitbater, Ricardo de Mooj en Sandra Jol die ons zouden te slapen leggen in een slaapzaal en ons culinair verwennnen. De soep uit zakjes lag direct zwaar op de maag van Antoine en onze slaapzaal bleek een koeienstal te zijn met toilet buiten in open lucht. Jaklien troostte mij telefonisch het voordeel ervan: " Met al die koeien zal je wel warm hebben". 

De volgende dag koersten we richting Lisboa, de koningin van de Taag, onze eerste rustdag tegemoet. Vele grote zeevaarders zijn van hieruit onverschrokken met karvelen de oceanen gaan verkennen. Ook Bob is er komen binnenvaren in zijn jonge jaren. Wat heeft hij gevoeld vanbinnen bij het aanschouwen van de rivier de Taag? 

Ons onderkomen was in Home Lisbon, Rua de sao Nicolau, bij Mama. Gelukkig hadden we ook Pol die zeer nauwkeurig stadplannen kan lezen, want we moesten niet alleen Home Lisbon vinden maar ook een restaurant in Bairo Alto, een tarte de Bélem, Mosteiro dos Jeronimos, Fado-muziek. Wegens de gietende regen moestende we ook kiezen om rond te rotsen in oude, krakende tramstellen en pastelkleuren van de stad proberen te ontwaren door de bedoomde ruiten van de tram. Met kletsnatte voeten aangekomen 's avond in Home Lisboa bij mama hebben we de sfeer van ons leven beleefd. Het kan niet anders als vier opa's jongeren animeren met domme liederen en domme gedichten, met tafels en stoelen op zij voor de Marie-Louise. 't Resultaat mocht er zijn, want ze zullen ons terugvragen. 

Reeds had Pol pech gehad met zijn ketting nu had ik een lekke band bij het verlaten van Lisboa. Gelukkig is Pol een man met gouden handen.
Bob, de taaie volharder, zond ons met onze fietsen kilometers door het metershoge struikgewas richting Santarem, een heel stil stadje. De volgende dag stond Thomar op het programma. Op de reis hadden we vanaf nu allerlei ontmoetingen met pelgrims: Australiërs, Brazilianen, Canadezen, Finnen, Noren, Zweden, Duitsers, Portugezen, Polen, Nederlanders, Mexicanen, enz. 

Ook Fatima-gangers, met honderden kruisten ze onze wegen. Het fenomeen Fatima boeide ons en Robrecht had als opdracht dat fenomeen te duiden en een adequaat antwoord te geven. Zijn slaapgenoot vond de duiding plausibel. Op de heuvel boven Thomar verrijzen de gebouwen van het klooster van Christus in een mengelmoes van stijlen: romaans, gotisch, renaissance en Manuelstijl. 

Maar we moesten weer verder in de regen en langs lange hellingen naar Coimbra. Ik heb blijkbaar gereden op weduwschap volgens de vrienden, immers mijn vrouw Jaklien zou me komen opzoeken samen met Brigitte, Marie-Jeanne en Wilfried. 

Coimbra was de oude hoofdstad (1139-1255) en een kruispunt tussen het Christelijke noorden en het islamitische zuiden. We bezochten de Universidade Velha met bibliotheek in houtsnijwerk met Chinese motieven, de kapel in Manuelstijl versierd met 17de eeuwse azuleja's en een orgelkast om U tegen te zeggen. Het mooie Coimbra heeft ons twee slapeloze nachten bezorgd. Studenten gekleed in wijde zwarte cape met franje en linten hebben zo'n hels lawaai gemaakt bij het vieren van het einde van het academiejaar en dit tot 's morgens vroeg dat oordoppen en een handdoek rond mijn hoofd gesnoerd niks uithaalde. 

Op donderdag 12-05 in de regen, over kasseien, onverharde wegen, lange hellingen fietsten we in de juiste versnellingen naar Alberga-a-Velha waar we trouwens ook een mooi natuurgebied kruisten. Er waren ook sporen van een bosbrand zichtbaar. Maar we verlangden reeds naar de mooie stad Porto, pitoresk gelegen aan de monding van de Douro. Op Vrijdag 13-05 fietsten we opgwekt naar Porto, want de zon begon aan de wolken te knabbelen en die dag stond er slechts 60 km op het programma. Antoine en ik begonnen de bache te haten, de wasdraad en wasspelden. Het was de moeite waard om toch nog even te klimmen en Porto te zien glinsteren in de zon aan de oevers van de Douro. Inderdaad we stonden stil op een hoge heuvel met een panoramisch uitzicht.
We lieten ons glijden over de brug D. Luis en kregen het water in de mond door de meterslange terrassen gevuld met genietende mensen. Pensoa França bereiken was een hele klus. Het ging steil bergop. Gelukkig kwamen we op het mooiste plein van de stad met een heel mooie kerk met schitterend azulea's . Voor Antoine begon de jacht op de zoveelste stempel en voor Pol en mij het blij wederzien met onze vrouwen.

's Avonds moest Pol weer in actie schieten met een stadsplan dat op niet veel trok. We moesten de vrouwen vinden. En ja! Zij hadden een leuk, gezellig restaurant gereserveerd waar de eetruimte was opgetrokken in boogvorm met kastanjehout. Het weer was hen ook niet gunstig gezind geweest, maar niettemin hadden ze een fantastische tijd beleefd en zouden de volgende dag afreizen naar Charleroi.
Voor ons stond Barcelos op de agenda. Barcelos is een vrolijke en een verrassende mooie stad in het teken van de haan. 's Avonds hebben we een gebraden haan opgevuld met gehakt verorberd. Gelukkig hebben we maar één haan besteld, want 't was een hele grote.
De vele sierhanen in het straatbeeld zijn vervaardigd in karamiek. Er zijn er vele wijdse pleinen met veel groen. Op een plein stonden tientallen palen versierd met bloemen en religieuze symbolen. Het was er feest en we hebben het gehoord. Duizend motorrijders zijn er in de late avond vertrokken met huilende motoren.

Zondig 15-05 Spanje lonkt. De discussie over de uurgordels op de wereldbol hadden we al gehad. In Spanje zouden we onze horloge vooruit moeten zetten. De hellingen beginnen weer pittiger te worden. In Tui (Spanje) maak ik kennis met een Albergia El Camino. Er is zowel in de Albergue als op de pleintjes van de stad een gemoedemlijke sfeer. Trouwens er is feest in Spanje zo ook op maandag en dinsdag. Op maandag 16-05 komen we aan in Pontevedra, in de regio Galicië. Het is een verrassend grote stad,  pleinen, veel groen, exclusieve winkels. De naam Pontevedra komt uit het latijn en betekent "oude brug". Zouden de Romeinen daar geweest zijn? 

Eindelijk Santiago, dinsdag 17-05 !!!  Bob heeft me emotioneel bedankt voor mijn deelname. Op mijn beurt bedank ik hem voor de puike voorbereiding. Antoine bedank ik voor de humor in de groep en zijn boekhoudig talent op kleine papiertjes. Pol bedank ik voor de goede raad tijdens het fietsen en het herstellen van mijn lekke banden, het vinden van lekkere restaurants. Eindelijk heb ik Pulpo in de inkt gegeten en een elektrische kaars laten branden voor allen die me dierbaar zijn.

 Verslag door Robrecht voor de Bende van Bob

 http://blog.seniorennet.be/viadelaplata/

23-05-2016 om 17:44 geschreven door Via de la Plata

 Camino Portugués Fietsen 2016

Van Faro naar Santiago de Compostela

Met de Bende van Bob

 Beste vrienden,

Dinsdag 3 mei vliegen we naar Faro. Daar starten we onze 17 daagse fietstocht dwars door Portugal van zuid naar noord tot het Spaanse Santiago de Compostela. Na onze oefenrit waarbij de weergoden ons niet gunstig gezind waren blijft het nog steeds wachten op de lente. Onze fietstocht volgt hoofdzakelijk de oude voetpelgrimsweg. Vanaf Faro in de Algarve rijden we door de Alentejo tot Lissabon. We hebben een vrije dag voorzien om de Portugese hoofdstad te bezoeken. Verder noordwaarts volgen we enkele dagen de Taag. Ook in de universiteitsstad Coimbra houden we een rustdag. Na Coimbra is het verder naar Porto, na het kruisen van de Duro zijn we 2 dagen later aan de Spaanse grens en duiken we Galicië binnen. Op 17 mei zouden we onze pelgrimstocht in Compostela willen eindigen. Na een vrije dag om de rituelen te beleven is de terugreis naar Brussel voorzien op 19 mei. Onze tocht zou om en bij de 900km lang zijn. Later volgen  natuurlijk Powerpoints en dagverslagen. Groetjes Bob

28-04-2016 om 18:30 geschreven door Via de la Plata

 Terug van:

Voorjaartocht 2016

Vlaanderen & Wallonië

Met de Bende van Bob

 Antoine, Pol, Robrecht & Bob

 Beste vrienden,

Met wat minder goed weer. Veel koude strakke tegenwind, regenvlagen en zelfs een hagelbui, zijn wij goed en wel terug van onze 7 daagse tocht van 600km door Vlaanderen en Wallonië!

 Op maandag 11/04 vertrekken Robrecht Pol en Bob via de Gravejansroute naar Beveren-Waas. Na het Krekengebied ontmoeten we in Sas-van Gent onze 4° man Antoine,  die ons tegemoet gefietst is. Na een terrasje en picknick in Westdorpe, blijft het doordrammen tot Moerbeke. Daar nemen we een lange rustpauze in het volkscafé Aquarela. Na 105km bereiken we Beveren-Waas waar Antoine onze overnachting verzorgt, na een veel te zwaar souper met een fameus ijscrème dessert.

 Op dinsdag 12/04 fietsen we na een rustige nacht en een uitgebreid ontbijt naar Leuven. Na een bezoek aan het kasteel van Haasdonk en nadat we de brug van Temse over gestoken zijn, stoppen we even op de markt van Bornem. Het is fris maar zonnig wanneer we Breendonk voorbij fietsen. Bij de "Verbrande brug" nemen we middagpauze eer we de Gordelroute volgen tot Zaventem. Onze grote dorst lessen we in een café aan de kerk. Nu volgen we de fietssnelweg langs het spoor richting Leuven. Vanaf Erps-Kwerps moeten we doortrappen onder stromende regen tot ons “Vrienden op de Fiets” verblijf. Na 90km worden we door onze gastvrouw Lieve met veel enthousiasme en met een lekker plaatselijk biertje ontvangen. Souperen doen we in een Italiaans restaurant.

 Woensdag 13/04 fietsen we richting Wallonië. Vóór we de Ravel2 in Hoegaarden nemen bezoeken we de zus en schoonbroer van Robrecht in Outgaarden. Het wordt een veel te lange maar heel gezellige aperitiefpauze. Na +/- 35km langs de groene Ravel belanden we bij de monding van de Sambre in Namur. Na een rustpauze op een verwarmd terras volgen we la Meuse tot Sclayn. In B&B “ L’ecluse “ bij Mieke en Georges worden we met ongeëvenaarde Waalse warmte ontvangen. Het wordt later op de avond zelfs een lange eet en humoristische bedoening waar we nog vele jaren lachend zullen aan terugdenken.

 Donderdag 14/04, met veel spijt verlaten we het sympathieke gastenpaar Mieke en Georges na een overvloedig ontbijt. We moeten met een dikke koude mist de Maas volgen tot voorbij de atoomcentrale van Tihange bij Huy, daar verlaten we de stroom richting Ravel5 en komen aan de Ourthe in Tilff. Na Liège bij het begin van het Albertkanaal houden we een lange rustpauze op een zonnig terras bij Herstal. Iets later zijn we in Vivegnis en overnachten in B&B “Comme chez Bobonne” we krijgen een groot appartement ter beschikking van de vriendelijke gastvrouw Nadine.

 Vrijdag 15 april wordt een uiterst zware dag. We moeten flink en steil klimmen naar Halembaye iets later belanden we in een modder en slijkweg. Onze fietsen weigeren dienst we moeten op een nabijgelegen boerderij onze ijzeren rossen 1,5h proper spuiten om onze weg te kunnen vervolgen door Haspengouw tot Tongeren. Op de markt houden we onze middag eetpauze, iets te lang blijkbaar het wordt op en af tussen de fruitbomen tot Sint-Truiden. Vermoeidheid laat ons opnieuw een rustdrankpauze houden op de markt. Tot overmaat van ramp rijden we in Tienen verkeerd en nemen met de bijhorende regenvlagen de Tiensesteenweg tot Leuven. Hier worden we opgewacht door het ons al gekende vrienden op de fiets echtpaar Lieve en Bert. Souperen doen we in brasserie de Abdijmolen naast de Norbertijnenabdij. Na het smullen van asperges moeten we noodgedwongen een taxi nemen wegens een hevig onweer. Met het gastenpaar houden we nog een late drank- en praatavond.

 Zaterdag 16/04 , na een uitbereid ontbijt zet Bert, onze gastheer, ons op de goede weg richting Heverleebos, . Daarna genieten we van een gezondheidsrit door het Meerdaalwoud. Samen met honderden wielertoeristen volgen we het Brabantse peil parcours maar den in tegengestelde richting. Het is soms flink op en neer tot Huldenberg. Via Overijse waar we een regenbui moeten trotseren, belanden we aan het Nerocafé in Hoeilaart waar we opgewacht worden door het sympathieke SeniorenNet echtpaar Roger en Suzanne Van Dijcke. Na een gezamenlijke praat- drank- en eetpauze vervolgen we de Gordelroute door het Zoniënwoud naar Dilbeek, waar we onze dorst moeten lessen. Nu wordt het, regen en wind trotseren Noordwaarts tot aan de Schelde. Later dan voorzien belanden we na 95km in Branst bij Bornem.Ons laatste avondmaal wordt een eetfestijn in de Zandstuiver.

 Zondag 17/04 is onze laatste fietsdag van deze voorjaarsrit. Opnieuw wordt het met frisse en strakke tegenwind starten. Nadat we het Scheldeveer genomen hebben in Mariekerke is het met een strakke snelheid op een lint fietsen tot in Dendermonde. Hier moeten we afscheid nemen van Antoine, hij zal heel vlug thuis zijn. Met drie is het een paar keer regenzeiltje aan en af tot Schellebelle waar we onze dorst lessen. Wanneer we de torens van Gent zien worden we nog getrakteerd op een flinke hagelbui……Nadat we onze honger gestild hebben in de binnenstad besluiten we vanaf Gent tot Brugge te sporen. Iets vroeger dan voorzien belanden we na 600km fietsen terug in Brugge waar we van elkaar afscheid nemen.

Onze nieuwe 4° fietsvriend Robrecht heeft zijn vuurdoop met glans doorstaan, onmiddellijk was duidelijk dat hij bij de bende hoort . Proficiat maat we zullen nog veel plezier beleven.

 Op 3 mei vertrekken we via Charleroi naar Faro voor onze grote fietstocht “Camino Portugués”. Zoals elke keer volgen later Power-Points en dagverslagen op mijn blog.

 Groetjes Bob

 http://blog.seniorennet.be/viadelaplata/

20-04-2016 om 00:00 geschreven door Via de la Plata

Voorjaars Fietstocht

Vlaanderen – Wallonië 2016

Met de Bende van Bob 

Antoine, Robrecht, Pol & Bob 

Beste vrienden,

Maandag 11-04-2016 is het eindelijk zover! We trekken er op uit met vier. Deze 7 daagse tocht brengt ons van Brugge, via Beveren-Waas en Leuven tot in Wallonië. Vanaf Hoegaarden volgen we de Waalse Ravels. We bezoeken onze Waalse vrienden in Sclayn aan de Maas. Voorbij Huy verlaten we de Maas en volgen een stukje Ravel5 langs de Ourthe. Na ons verblijf bij Visé keren we terug naar Vlaanderen door Haspengouw. Na een 2° overnachting in Leuven volgen we de Gordel onder Brussel door en komen terug naar de Schelde. We zullen langs deze stroom blijven tot Gent om dan via het kanaal terug in Brugge te geraken na +/- 600km. Later volgen bij leven en welzijn natuurlijk Powerpoints en dagverslagen op mijn blog.  Groetjes Bob, 

http://blog.seniorennet.be/viadelaplata/

08-04-2016 om 09:59 geschreven door Via de la Plata

Verslag Epiloog

& Bedenkingen

2015 Rond Nederland Fietsen

Met de Bende van Bob

15-03-2016 om 11:41 geschreven door Via de la Plata

Verslag Dag 14

Zierikzee – Brugge (Laatste dag)

2015 Rond Nederland Fietsen

Met de Bende van Bob

13-03-2016 om 11:12 geschreven door Via de la Plata

Verslag Dag 13

Sleeuwijk - Zierikzee

2015 Rond Nederland Fietsen

Met de Bende van Bob

09-03-2016 om 17:34 geschreven door Via de la Plata

Verslag Dag 12

Rozendaal - Sleeuwijk

2015 Rond Nederland Fietsen

Met de Bende van Bob

05-03-2016 om 16:38 geschreven door Via de la Plata

Verslag Dag 11

Haaksbergen - Rozendaal

2015 Rond Nederland Fietsen

Met de Bende van Bob

02-03-2016 om 11:04 geschreven door Via de la Plata

Verslag Dag 10

Tubbergen - Haaksbergen

2015 Rond Nederland Fietsen

Met de Bende van Bob

28-02-2016 om 10:49 geschreven door Via de la Plata

Verslag Dag 9

Coevorden - Tubbergen

2015 Rond Nederland Fietsen

Met de Bende van Bob

25-02-2016 om 09:52 geschreven door Via de la Plata

Verslag Dag 8

Zuidlaren - Coevorden

2015 Rond Nederland Fietsen

Met de Bende van Bob

21-02-2016 om 11:28 geschreven door Via de la Plata

Verslag Dag 7

Anjum - Zuidlaren

2015 Rond Nederland Fietsen

Met de Bende van Bob

16-02-2016 om 12:04 geschreven door Via de la Plata

Verslag Dag 6

Harlingen - Anjum

2015 Rond Nederland Fietsen

Met de Bende van Bob

12-02-2016 om 18:35 geschreven door Via de la Plata