|
Dag 11 Den Burg Texel - Bergen
donderdag 8-07-2021
We zijn wat vroeger op vandaag. Het wordt de start, van de terugweg Zuidwaarts. Groot is onze verwondering, op mijn smartphone staat een bericht van Pol, met de melding: “deze avond zal ik op het VOF- adres in Bergen zijn en de rest van de tocht meefietsen”. Wat een verrassend bericht! Gelukkig kent onze vriend het programma en onze overnachtingplaatsen.
Maar nu willen we eerst nog genieten van het ontbijt. ’t Is hier de zoete inval vandaag. Samen met Ria, haar hulpje, haar dochter en een gaste.. Onze gastvrouw geniet duidelijk van al die drukte en vindt het spijtig wanneer we moeten vertrekken. Wij willen het Texel-Veer om 10h halen! De compagnie blijft ons maar voortdurend aan de praat houden! Na het beladen van fietsen en afscheid nemen, moeten we onze kranige gastvrouw beloven terug te keren
met onze bende van Bob maar dan met vier, lacht ze.
Met spijt starten we richting Texel-Veer. Met de strakke tegenwind, zullen we geluk moeten hebben, om de boot nog te halen. Fel bezweet en al wat afgemat kunnen we nog juist als laatsten mee….Oef het is ons gelukt. Best dat we geen ticket moeten nemen, voor de terugtocht is dat niet nodig. Na een 1/2h zijn we in Den Helder. Vanaf hier willen we de LF1 (de Noordzeeroute) volgen.
Gelukkig kunnen we, met een wat afgezwakte halvewind, flink vorderen. We rijden dicht bij het water, op een hellende zeedijk, voorbij de vuurtoren naar Duinoord. Plots moeten we door een lager gelegen gebied met grote waterpartijen, het zijn duinmeren vol watervogels.
Iets verder houden we aperitieftime, we komen uit de duinen en rijden naar beneden. In Julianadorp vinden we een pas geopend restaurant. De patroon heeft nood aan een babbelstonde en is heel blij met ons bezoek.
In Callantsoog, we hebben dan al 35km op ons tellertje, willen we middagmalen. Het is erg druk op het dorpsplein met overvolle zonneterrassen. We vleien ons neer tussen kwetterende toeristen en bestellen eindelijk “Kibbeling” . ’t Zou zonde zijn om dit op de Noordzeeroute niet te doen.
Terwijl we genieten, krijgen we ook nog een hilarisch spektakel. Een groep meeuwen trippelen rond op de dakboorden, ze zitten op de uitkijk. Plots komen ze in groep naar beneden en vallen etende vakantiegangers aan. We zien zelfs mensen wegvluchten van hun tafel en hun eten aan de krijsende vogels achterlaten.
Na Sint-Maartenszee rijden we door de duinen van Petten voorbij de villa waar we in 2015 op onze “Ronde van Nederland” overnacht hebben. Toen waren enorme werken bezig. Nu zijn deze opspuiting- en zeeweringswerken beëindigd. De hoge duinen hebben aangeplante grasbegroeiing. Er zijn wandel- en fietspaden aangelegd. Na 7km flink doorfietsen op de kaarsrechte duinweg, willen we onze dorst lessen. We bemachtigen een plekje op het terras van het strandpaviljoen in Camperduin. Lekker in de zon is het genieten van een ijscoupe en een trappist. We moeten nog een 12-tal kilometer verder, maar een stel nieuwsgierige fietsers, blijft ons maar aan de praat houden….
Na een deugddoende rit door de Schoorlse duinen, het breedste en hoogste duinengebied van Nederland, komen we in een heide- en later in een bosgebied, het Groot Ganzenveld. Langs golvende fietspaden komen we in Bergen. We staan plots, zonder dat we het verwacht hadden aan de ingangspoort van een grote villa, ons overnachtingsadres voor vandaag. Elly, onze gastvrouw, komt ons met veel enthousiasme tegemoet en is verwonderd dat we slechts met twee zijn. Maar ’t duurt niet lang enkele seconden later meldt Pol zich.
Voilà we zijn op één na compleet….Robrecht blijft het afwezige vierde bendelid. Wanneer we onze fietsen gestald hebben, nodigt Elly ons uit op haar ruime tuinterras voor een drankje. We staan in bewondering voor al die kunst, welke we hier te zien krijgen. Onze gastvrouw is blij met de belangstelling en blijft maar vertellen over haar leven als schrijfster en kunst- en muziekmecenas.
We krijgen twee ruime kamers met badkamer op de 1°verdieping. Na onze was-en plasbeurt is het etenstijd. We wandelen naar het centrum van Bergen. Ondertussen vertelt Pol zijn dagervaring, van zijn treinrit Vlissingen - Alkmaar. Niet zo simpel om met de Nederlandse spoorwegen in Corona-tijd te reizen. Nu moet je, voor een treinrit met fiets, vooraf een afspraak maken…..Gelukkig hebben ze voor een buitenlander, door de vingers gezien en kwam er hulp van een spoormedewerkster. Toch heeft het Pol een complete dag gekost om hier te geraken, met zelfs enkele onvoorziene overstappen. Onvoorstelbaar in deze moderne tijd, zeker in een fietsland als Nederland!
Na 2km zijn we in het meer dan drukke centrum….we bemachtigen een tafel in een restaurant en doen ons tegoed aan al het goede wat ze ons hier bieden. We verwonderen ons over het levendige centrum met een overvloed aan eetgelegenheden, toch een heel eind van de kuststrook!
Bij het terugwandelen worden we dicht bij ons slaapadres, plots door een groep fietsers op een terras uitgenodigd. En ja waarom niet we kunnen best nog een slaapmutsje verdragen. We stappen “Duinvermaak” binnen en nemen plaats op het terras.
Het wordt een aangenaam gesprek tussen Noord-Hollanders en Vlamingen. Soms lijkt het moeilijk om elkaar goed te begrijpen, maar met wat inspanningen lukt het. We ondervinden meer en meer dat onze Noorderburen andere betekenissen geven aan bepaalde woorden en uitdrukkingen. Onze nieuwe vrienden drinken Heinekens….wij natuurlijk Trappist. Heel vlug komt het woord “Lekker” ter sprake. Wij vinden dat de Nederlanders dit woord te pas en ten onpas, lukraak gebruiken. Wij als Vlamingen vinden iets lekker als het over goed smaken gaat…..zoals Trappist. De Hollanders vinden zelf
“Tegen wind fietsen” lekker. Waar halen ze het vandaan ??? Uiteindelijk krijgen wij van onze nieuwe vrienden gelijk….Ze bestellen, na veel aandringen, eindelijk een Trappist!…Laat ons maar gaan slapen, iedereen heeft het nodig! Slaapwel en tot ziens vrienden.
30-11-2021 om 11:31
geschreven door Via de la Plata
|
