11 Dag 11 Saint-Georges d’Oléron - La Tremblade

dinsdag 21-06-2022

Hier is het toch wel heel rustig …..Na ons ochtendritueel, kijken we uit naar het ontbijt. Onze B&B madam biedt ons een plaats aan in het eetzaaltje. Wanneer wij haar voorstellen in de tuin te ontbijten is ze onmiddellijk akkoord. We helpen stoeltjes en tafel dekken en krijgen een plaatsje in de zon.

De patron brengt voor elk een plateau met brood en confituur. Ook hier blijkt het net iets meer dan “Petit déjeuner à la Française” vele Fransen vinden dit nochtans copieus. Toch moeten wij, als goede eters, van alles bijvragen en jawel het is helemaal geen probleem. Het is kalm en de uitbaters zijn joviaal en komen een praatje slaan, toch wel ietsjes meer afstandelijk dan wat we gewoon zijn….

Om 9h zijn we vertrekkend klaar, nog een foto en daar gaan we dan. We krijgen nog wat uitleg hoe we Saint-Georges gemakkelijk uit geraken….salut les amis! We fietsen naar de westkust van het eiland tussen de lage witte huisjes, door steegjes waar stokrozen voor wat kleur zorgen Voor we aan de kust komen moeten we door een moerasgebied met vele waterplassen. Ook hier hebben de watervogels het goed, ze zijn druk aan het foerageren in de ondiepe slikken. We zien meeuwen, steltlopertjes en zilverreigers.

We dachten dichter bij de oceaan te kunnen rijden, maar neen om bij de zee te geraken zijn het telkens doodlopende weggetjes. We proberen enkele keren en moeten telkens rechtsomkeer maken. Na 15km zijn we in La Cotinière een dorp met een vissershaven, er heerst een wat grotere drukte. Er zijn viskramen en enkele winkeltjes. We besluiten een terrasje te doen, uitzonderlijk bestellen we, raar maar waar koffie! Allé hoe kan dat nu !!!

Na onze koffiepauze komen we in La Remigeasse, nu is het wel dicht bij het strand rijden tot we in Le Riveau moeten afbuigen naar Ors om bij de brug te komen.  Vanaf het eerste rond punt na het viaduct zijn we de drukte beu….We wagen ons langs een toch wel erg slecht baantjes, naar Plage de Marennes.

Vanaf hier is het afgelopen met rustige weggetjes, we moeten het fietspad langs de D728 nemen om over “Pont de la Seudre” te geraken….Opnieuw wordt het heel gevaarlijk op dit kunstwerk van 1000m lang. Ook hier is een uiterst smal fietspad onmiddellijk naast het te snel voorbijrazende auto’s maar vooral vrachtwagens. Olala het is flink klimmen, gelukkig is er bijna geen wind anders zou dat een ware beproeving zijn met al die verkeersgekken naast ons.

Als we op de andere oever zijn, weten we dat er beneden aan de boorden van La Seudre een oesterkwekerij is. We stuiven langs een zandweggetje onder de brug door naar de Cabane van “So-What”.  We worden met veel enthousiasme ontvangen door de oesterkweker Yann op zijn buiten terras aan zijn houten hut. We vleien ons direct op de terrasinrichting, met een fenomenaal uitzicht op de Seudre en de brug. Op de andere oever is de haven van Cayenne de Marennes. Voortdurend varen er, aan grote snelheid, platte oesterboten voorbij Yann wuift naar al zijn collega’s.

Wat een droomplek. Hier word je wel 100 jaar. We hebben grote dorst en vooral goesting naar al het lekkers uit de zee. Madam Charlotte brengt ons onmiddellijk een fles koele witte wijn…santé!

Ik had het mijn maatjes beloofd en bestel onmiddellijk 12 oesters voor elk, als cadeau. Dank omdat ze mij altijd willen vergezellen….op onze jaarlijkse tochten.

Soms maak ik het hen toch niet gemakkelijk. Het is een jaarlijkse traditie, het maakt iedereen blij! We kunnen Yann overhalen om voor ons mosselen klaar te maken, gekookt op een stuk hout onder gloeiend brandende dennennaalden…: ” L'éclade de moules”. Heerlijk met brood en gezouten boter!

Het is hier een plaats om nooit te vergeten, met echt uiterst charmante uitbaters. Als je in de omgeving van de Charente-Maritime en La Seudre komt is dit een aanrader en een bezoek mag je zeker nooit overslaan !!!   Bedankt Charlotte en Yann tot ziens misschien.

We blijven maar treuzelen, na een kort overleg besluiten we rechtstreeks naar La Tremblade te fietsen. We zullen morgen la Domaine de la Coubre wel verkennen. Meer dan 6 à 7km kan het niet meer zijn hopen we. Met lome benen en een dikke buik geraken we weg uit dit aardsparadijs. We volgen de monding van de Seudre langs baaien en inhammen waar we telkens rond moeten. De Seudre is een zeer korte stroom van slechts 67km daarmee een van de kortste van Frankrijk. Op beide oevers zijn er de laatste 20km overal laag liggende onderwater lopende moerassen en ingedijkte bassins.

Na enkele kilometers staan we plots voor een kanaal waar platte oesterbootjes rommelig in het slib liggen. Deze vaargeul is een blijvend schouwspel met een decor dat bij elk moment van het getij verandert. We zien de waterstroompjes door de modder klieven en meanderen van de ene naar de andere oever…..Wat een wanordelijke boel met stapels roestige netten en visserstuigen tussen tractoren, boten en veel modder. Toch vinden we het pittoresk en charmant …..

We krijgen grote dorst van al dat gedoe. Voor we naar het hotel rijden willen we enkele flessen water kopen in een winkel en nog een terrasje doen. In het centrum dicht bij de kerk is het prijs bij Bar de la Liberté bemachtigen we een tafeltje. We zijn verwonderd hoe druk het hier wel is. Lang blijven we niet, de voorbijrazende stinkende auto’s maken een eind aan het luieren onder de luifel.

 We hebben slechts 48km wanneer we plots voor “Hotel de Phoebus” staan.  We weten echt niet goed wat we er nu van moeten denken… Is dit een winkel, een crêperie of een hotel?  Geen probleem onze joviale gastvrouw komt ons met veel enthousiasme begroeten…..Antoine is direct in opperbeste stemming wanneer madam Soizie of is het Françoise? Ons binnenroept. We mogen onze fietsen tegen de toog in de entrée plaatsen en krijgen onmiddellijk de sleutel van een drie personen kamer op de eerste verdieping. Jullie vinden het wel, lacht ze. Geen tralala hier, doe maar zoals je thuis bent….en weg is ze!

We zijn verwonderd, toch hebben we een ruime kamer met badkamer, het is wat rommelig maar we zijn vermoeid en na onze wasbeurt is het platte rust….

Tot onze grote verbazing hebben we deugd gehad van onze korte slaapbeurt! Het is laat eer we gaan souperen. Françoise geeft ons de raad naar een van de cabanes langs “Chenal de la Grève” te wandelen. Het zal jullie eetlust aanwakkeren meent ze….We slenteren langs het modderige kanaal tot bij een van de op staken gebouwde terrassen boven het water op de oever.

Grote honger hebben we niet. Na een aperitiefje bestellen we vissoep met daarna een gebakken visje. Helemaal niets verrukkelijks…..In tegenstelling met deze middag is het een teleurstelling! We besluiten snel terug te keren naar ons overnachting adres. Iedereen heeft slaap blijkbaar na enkele minuten is het muisstil…Slaapwel!

48Km zonnig 24°C

Overnachting :

Hôtel Le Phoebus

13 rue Foran La Tremblade

Madame Soizic  Petite Françoise

05 46 36 29 85

hotelphoebus@orange.fr

http://www.hotel-phoebus.fr/

13-12-2022 om 12:31 geschreven door Via de la Plata