De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
Vandaag vertrekken twee juffen van basisschool Leopoldsburg voor een fietstocht van 752 kilometer doorheen heel Vlaanderen. Om kerstballen van hun anderstalige leerlingen overal in kerstbomen te hangen. Op die kerstballen schreven de anderstaligen hun wensen en dromen.
752 km fietsen en 7 dagen onderweg om hier en daar balletjes op te hangen?
Het is niet goed voor de menselijke geest om langdurig om te gaan met anderstaligen, met mensen met een vreemde cultuur. Het schaadt onze gezondheid. Duistere stofdeeltjes stijgen naar je hoofd waardoor er steekjes los gaan loszitten en de bedrading in de hersenen verstoord wordt. Niets functioneert nog naar behoren. De twee juffen zullen met een onontwarbaar kluwen in hun hoofd verder door het leven moeten.
Voor buitenstaanders lijkt hun 'zelfopoffering' een pure daad van naastenliefde, van liefde voor het vreemde volk, oftewel xenomanie, een zware psychische aandoening waarbij eigen noden weggemoffeld worden en eigen naasten genegeerd worden, een ziekelijk-extreme vorm van altruïsme.
Lees hier over het idiote fietsinitiatief en de schapen die er achterna holden:
Kerst is een feest van extremen. Voor de een is kerst een deprimerend, eenzaam feest en helaas is er tijdens kerst een toename in zelfmoorden te betreuren. Christenen daarentegen vieren met kerst dat Christus op Aarde is gekomen om hun zonden te vergeven zodat zij het eeuwige leven krijgen. In plaats van soberheid ongekende vreugde en dankbaarheid. Voor de handel en de consument is kerst het feest van grote uitgaven en omzetcijfers. Voor de Zoon van God, die hemel en Aarde heeft gecreëerd, was er niets dan armoede; Hij kwam niet op Aarde om het maximale uit het leven te halen; Hij kwam op Aarde om vergeving en troost te bieden aan een ieder die vastloopt, geen heil meer ziet, schulden heeft of geplaagd wordt door een verleden. “De vossen hebben holen en de vogels in de lucht hebben nesten, maar de Mensenzoon heeft nergens om zijn hoofd neer te leggen.” (Mattheus 8:20)
President Zelensky kreeg vanuit zijn luie zetel in Oekraïne zomaar 37,4 miljoen euro Belgische steun in zijn schoot geworpen. Premier De Croo was het hem persoonlijk gaan brengen, samen met Hadha Lahbib, minister van Buitenlandse Zaken. Zij hielp De Croo met het dragen van het zware geldkoffertje. Zelensky lachte in zijn vuistje. Maar nu moest Zelensky helemaal zelf naar de VS om voor 2 miljard oorlogssteun van Biden te krijgen.
***
En Eva Kaili, lid Europees Parlememt, raakte verstrikt in een corruptieschandaal toen ze betrapt werd met een sporttas vol contant geld. En toch durfde ze haar onschuld van de daken schreeuwen.
***
En via deze omweg komen we bij de messentrekkers die we royaal welkom geheten hebben in ons land. We hebben ze binnengehaald en op een troon gezet. Hun rijkelijk gekweekte nazaten, hier geboren en getogen, zijn opgegroeid in thuistaal en thuiscultuur, in messencultuur en overlastcultuur. Messencriminaliteit, steekpartijen, mesaanvallen... journalisten hoeven niet eens de etnische afkomst te vermelden van de messentrekkers, we weten allemaal over welk achterlijk uitschotvolk het gaat.
Maar nu is er een dode gevallen. Woensdagochtend kwam een 16-jarige om het leven bij een steekpartij in Berchem. Het zou gaan om een wraakactie onder 'drillrappers', een fenomeen dat overgewaaid komt uit de VS waarbij jongeren in video’s pronken met extreem geweld. Drillrapbendes dreigen nu ook nog verdere represailles te nemen.
Burgemeester Christoph D’Haese over ‘drillrap’-geweld in Aalst: “Dit zijn geen koorknaapjes”. en waarschuwde voor escalerend geweld in het drillrapmilieu Twee daders werden opgepakt in Aalst. Nu is er extra politie ingezet. Het zou gaan om een afrekening tussen drillrapbendes, en er wordt gevreesd voor verdere represailles.
Minister Annelies Verlinden maakt het probleem alweer complexer: “Drillrapmilieu is niet alleen een probleem van de politie”. Zij wijst op het belang van preventie om afrekeningen in het drillrapmilieu te voorkomen. “Men kijkt in deze al snel naar de politie, maar hier is een totaalaanpak voor nodig.” Totaalaanpak dus.
Mijn eerste kennismaking met een mesincident beleefde ik vroeger in de school van directrice An Serpent. Ik heb het al eens eerder verteld. Zo zag ik hoe de geïmporteerde messencultuur van onze bruine medemensen zich afspeelde op de speelplaats waar een Turk en een Marokkaan hun meningsverschillen uitvochten. Het boterde nooit goed tussen Turken en Marokkanen, die lagen overhoop met elkaar en hadden altijd wel iets te vereffenen.
Rachid haalde plots een glanzend voorwerp uit zijn zakken en begon ermee te zwaaien, een vlindermes, waarmee hij uithaalde naar Huseyin, zijn Turkse tegenstrever.
Toen de leerkracht van toezicht tussenbeide wilde komen, verstopte Rachid vliegensvlug zijn mes ergens in zijn jas en ontkende in alle toonaarden het bezit ervan. Marokkanen zijn begaafde leugenaars.
Wie komt er met een mes naar school? We weten allemaal welk capuchontuig een mes in zijn boekentas heeft zitten, maar we zijn te braaf en te voorzichtig om het te verwoorden. En volgens de directie was het voor de leerlrachten ook verboden om te snuffelen in de boekentassen van leerlingen.
Het mesincident verdween naar de achtergrond en niemand praatte er nog over. De wortels van het kwade liggen in de geblinddoekte verdraagzaamheid van onderwijsmensen!
Basisschool lyceum Hasselt, jaren 90 van de vorige eeuw, toen directeur Griezelmans vergeefs trachtte de school in goede banen te leiden.
Er was een jongetje van de vierde klas dat door iedereen 'Flipke' genoemd werd. Het was een verwaand kereltje dat zich ver boven zijn klasgenootjes verheven voelde. Hij wees zijn leerkrachten op de juiste schrijfwijze van zijn naam: 'Philippe', op z'n Frans, want 'Filip' vond hij te gewoontjes, te Vlaams en zo. Toch bleven zijn klasgenootjes hem Flipke noemen.
Flipke volgde particulier onderwijs in het REMEDIAL TEACHING CENTER in Hasselt. Dat stond chique. Hoewel Flipke helemaal niet leergestoord was. Maar de bezieler van het Centrum, JOS COSEMANS, vond van wel. De man was niet meer weg te slaan uit school, hij zocht iedereen op die zich belangeloos wilde inzetten om Flipke te helpen, onder vorm van bijles, studiemethode of diagnostiek. Tijdens de overvloedige overlegmomenten hamerde hij er verdacht veel op dat de inzet van iedereen GRATIS moest blijven, omdat het gezin behoeftig was. Behoeftig!?...
Naast de geestdriftige redevoeringen in school, voerde manipulator Cosemans ook nog evaluerende gesprekken met de ouders van Flipke. Al die tijd hoorde ik hem alleen maar babbelen, uitleggen, blabla, een zinnige activiteit was er nooit bij. Op den duur merkte de directeur zelfs op dat de besprekingen rond dat ene jongetje teveel tijd en energie opslokten van de leerkracht. Onvoorstelbaar wat een mooiprater teweeg kan brengen!
Vanwaar het enthousiasme van Jos Cosemans? Zoek waar het geld zit! Achteraf kwam ik meer te weten over de familiale achtergrond van Flipke. Het jongetje kwam helemáál niet uit een behoeftig gezin, hij was het zoontje van een rijke papa die een bloeiend bedrijf leidde aan de Slachthuiskaai. Daar zag je enorme vrachtwagens rijden met de naam van papa d'r op. Sluwe Cosemans misleidde iedereen in school met zijn mooie praatjes. De directeur, de leerkracht, de schoolbegeleider, allen waren bij de neus genomen!
Ik snoof de exotische geur op van zand en zwoele woestijnwinden, van kamelen en dorre vlakten, toen ik vanochtend in de Colruyt drie woestijnmadammen in de gaten kreeg, inclusief draperieën en textielen gewaden, lompe sandalen en kleurige haardoeken die alleen maar hun snoet lieten zien.
Het trio schuifelde en kwebbelde langs alle rayons, ze laadden hun winkelwagentjes boordevol, karrenvrachten vol, zonder nadenken tastten ze alle spullen zomaar in hun karretje. Het was stil in de winkel. Alleen het geschetter van het uitheemse taaltje was hoorbaar. Eigenaardig hoe onwennig buitenlands getater irriteert als je in je eigen vertrouwde buurtwinkel je eigen spulletjes wilt kopen. Er bekroop me het akelige gevoel van "hier wordt iets van ons afgepakt, ze zijn beslag aan het leggen op onze dingen".
Toen de drie verklede vermommingen de winkel verlieten, zag ik ze naar de allermooiste auto van de hele parking waggelen, een gloednieuwe blits-mercedes. Een bijzonder exemplaar dat wel twee parkeerplaatsen nodig had. Toen de woestijnmadammen hun marchandises in de koffer stapelden aan het tempo van een trage schildpad, hielden ze nog altijd niet op met kletsen in hun rare thuistaaltje. Het bleef maar duren op de anders zo rustige parking.
Zijn dít de 'kansarmen' van onze samenleving? Kansarmoede in een weelderige mercedes? Kansarmoede met een proppensvol gepropt winkelwagentje?... De onwezenlijke droomauto reed weg in de richting van Houthalen-Helchteren, naar één van de vele getto's waar ontwortelden en ontheemden zich samen sterk voelen, waar blanken in de minderheid zijn en waar allochtonen de baas zijn.
De 800 asielzoekers die onderdak vonden in een kraakpand in Schaarbeek mogen er nog even blijven. Vluchtelingenorganisaties maken zich zorgen over hun gezondheid. Ziektes zoals difterie, tuberculose en schurft hebben er zich verspreid. En nu wordt er gevreesd voor het moment dat die 800 asielzoekers terug op straat belanden.
Het is al langer bekend dat vluchtelingen gevaarlijke ziektes meebrengen. Zo kende schurft in het voorjaar een zodanige opmars dat apothekers in het Antwerpse zalf tekort kwamen, zoveel vraag was ernaar. De voorbije jaren werden er ook al gevallen van schurft gesignaleerd in parken en gevangenissen, in stations en asielcentra, en op alle plaatsen waar asielzoekers zich verzamelden.
Sinds de invasie van hele horden bruine gelukzoekers is er een ongebreidelde massa-immigratie op gang gekomen in heel Europa. Een opengrenzen- en welkomstpolitiek geven allerhande infectieziekten vrije toegang tot een samenleving waarvan we dachten dat die ziektes er allemaal uitgeroeid waren.
"Vluchtelingen brengen gevaarlijke ziektes mee"... We mogen het niet luidop zeggen, maar toch doe ik het. Epidemieën liggen te sudderen, verspreid over heel Europa, om binnenkort volop uit te breken: tuberculose, polio, dysenterie, cholera, kinkhoest, luizen, hersenvliesontsteking, waterpokken, syfilis, HIV, cholera, tyfus... en ebola! Dankzij de 'verrijkers' die hier hartelijk welkom zijn geheten en niet allemaal medisch gescreend werden.
Europa zal ooit een stinkende vuilnisbelt worden.
'Zwerfvuil' dat we vinden langs wegen en in wateren, krijgt een heel andere dimensie in deze turbulente tijden van grenzeloze immigratie en islamitische overrompeling. Transmigranten, vluchtelingen, asielzoekers... zijn zwervers die zich als rondzwervend zwerfvuil over Europese wegen verspreiden en uitzaaien. Heel Afrika en het Midden-Oosten zijn aan het sluikstorten in Europa. Vreemd zwerfafval maakt een knoeiboel van onze beschaving. En zo zal Europa ooit een stinkende vuilnisbelt worden!
Heel Afrika en de Arabische wereld, Marokkaanse gemeenschappen her en der, geïntegreerd of niet, met dubbele nationaliteiten en andere faciliteiten, allemaal volgden ze de richting van het balletje.
Annelies Verlinden over rellen: “Zij die zich schuldig maken aan misdrijven, moeten voelen dat wij dit soort gedrag niet aanvaarden.”... onaanvaardbaar, ontoelaatbaar, tolereren we niet, zwets zwets... en ondertussen gaan de straatcriminelen hun gang.
Jan Jambon, de voorganger van Annelies Verlinden, was minder voorzichtig in zijn beoordeling van relschoppers toen hij hard uithaalde naar het "crapuleuze gedrag van schorremorrie", hoewel hij niet expliciet de bruine apen bedoelde. De politie wist wie toen de relschoppers in Brussel waren: leeghangers, multirecidivisten, jongeren met een Marokkaanse achtergrond, nog geen 18 jaar, al meerdere keren in aanraking gekomen met de politie en een strafblad om u tegen te zeggen.
Onderwijsinspecteur wordt een knelpuntberoep. Het staat nu ook al op de lijst van zware beroepen. Schoolbezoeken zijn belastend voor hart, spijsvertering en bloedsomloop. Om telkens te moeten vaststellen hoe onze leerlingen aan lager wal geraken. Hoe leesvaardigheid in vrije val naar het onderste treetje van het laddertje tuimelt. En de lat, zij schrijdt voort naar beneden.
Op een mooie ochtend begaf een schoolinspecteur zich met bange schreden en bonzend hart naar de school die vandaag op zijn agenda stond. De slechte reputatie van schoolbestuur en lesgevers was de aanleiding om er eens een kijkje te gaan nemen.
Met trillende handen en knikkende knieën opende hij de schoolpoort die knarsend en schurend toegang gaf tot het Rijk der Ondergaande Leesprestaties.
De horror begon al op de speelplaats waar een groepje bruingetinten in hun eigen thuistaal stonden te kwebbelen. En even verder zag de man tot zijn ontzetting voorovergebogen kinderen als zombies op hun schermpjes staren.
Hij was nog alert genoeg om op zoek te gaan naar de schooldirecteur. Die zat in de leraarskamer achter een kopje koffie vrolijk te leuteren over koetjes en kalfjes. Tussen haakjes, leraarskamers vond ik vroeger de gedroomde plekjes om nieuwtjes te vernemen, om roddels te horen, om me te verkneukelen in het leed van leerkrachten die hun migrantenleerlingen in de watten legden.
De onderwijsinspecteur ging na zijn onderzoek met een zware bewustzijnsverlaging terug naar huis. Het is nooit meer goed gekomen met hem.
Hoe is het zover kunnen komen?
Uit een recente studie van de onderwijsinspectie blijkt dat het beroerd gesteld is met de leesvaardigheid van basisscholieren. Oud nieuws, maar toch pijnlijk om te vernemen dat er geen beterschap in zicht is. Het gaat alleen maar bergafwaarts met de leesvaardigheid. Ondertussen zien we dat scholen nóg meer laptops besteld hebben en smartphones toegelaten hebben in de klas. Terwijl de inspectie wil dat begrijpend lezen meer verwerkt wordt in andere vakken: geen schermpjes, maar schrijven en lezen!
De helft van de scholieren, zo blijkt uit de studie, is niet leesvaardig genoeg om tot behoorlijke schoolprestaties te komen. Hun latere studies kunnen ze dan wel vergeten, evenals een normaal maatschappelijk functioneren. De meeste leerlingen lezen buiten de school niets. Ze zijn niet gemotiveerd om een boek in de hand te nemen en zich rustig in een hoekje met een boekje terug te trekken. Niet 'cool' genoeg voor de jeugd?...
Het mooiste aan het hele voetbalcircus vind ik de taferelen ná de match, om te zien hoe mensen uiting geven aan hun emoties, hoe ze zich laten meeslepen door de massa en daardoor extra opgewonden geraken. Zij nemen afstand van zichzelf, treden buiten zichzelf, om incognito op te gaan in een verwoestend geheel van wilde driften die komen bovendrijven en uitmonden in een algeheel verzet tegen gezag, tegen politie, tegen alle infrastructuur van onze samenleving.
Het scenario is altijd en overal gelijk, eerst vrolijk feestvieren, even later wordt er door verhitte gemoederen overgeschakeld op meer agressieve vreugdeuitbarstingen. Na uitbundige vreugde volgt er agressie. Er wordt niet meer hysterisch gedanst en gesprongen, spastische bewegingen blijven ook achterwege, maar vreugdegevoelens zoeken na de ophitsing andere uitlaatkleppen. We zien primaire emoties die spontaan oplaaien, ondoordacht en explosief hun uitweg zoeken via vernietigingen van straatmeubilair, van etalages en andere hindernissen op hun pad des vernielings. Het is primair gedrag dat instinctief ingegeven wordt en aanzet tot wangedrag.
De helft van de relschoppers blijkt minderjarigen te zijn. MINDERJARIGEN! Het zijn zij die vroegtijdig de school verlaten zonder diploma en waarop de ouders geen greep meer hebben.
Van vroeger in de migrantenscholen herinner ik me dat Marokkaanse pubers thuis de baas waren, er was geen ouderlijk gezag. Ma stond in de keuken en pa lag in de moskee. En nu wil men GAS-boetes aan die mensen opleggen? Hoe wereldvreemd. Die mensen zullen dat nooit betalen, niemand heeft hen ooit op hun ouderlijke verantwoordelijkheden gewezen, ondanks alle peperdure integratieprojecten in het verleden. Parels voor de Zwijnen!
Wanneer komt er eindelijk eens een grote opkuis van het Marokkaanse Ongedierte?
De Amerikaanse basketbalspeelster Brittney Griner is door Rusland vrijgelaten in ruil voor de Russische wapensmokkelaar Viktor Boet. De controversiële gevangenenruil kreeg in de media buitensporige aandacht. We konden er echt niet naast kijken.
Begin dit jaar werd Brittney in Moskou betrapt op het bezit van cannabisolie en beticht van drugssmokkel. Wat wellicht meespeelde in haar arrestatie - een speculatie van mezelf - is dat het conservatieve Rusland ook problemen had met haar geslachtsidentificatie.
De verleiding is groot om basketbalspeelster Brittney te verdenken van gesjoemel met haar seksuele aard. Lichaamsbouw, zware stem, bescheiden boezem, kalend voorhoofd, relaties met vrouwen... het zet ons onwillekeurig aan tot speculaties over het seksleven van Brittney Griner.
De uit de kluiten gewassen Brittney verloofde zich in 2014 met basketbalspeelster Glory Johnson, Glory Johnson.Nawat vechtpartijen en onenigheden trouwden ze een jaar later toch met elkaar en kregen een kindje. De ene basketbalspeelster maakte de andere zwanger. Een jaar later scheidden ze, waarna Brittney trouwde met haar vroegere studievriendin Cherelle Watson (foto).
Het sprookje duurde niet lang want na haar arrestatie in Moskou werd Brittney veroordeeld tot een gevangenisstraf van negen jaar en een boete van 16.400 dollar wegens drugssmokkel. Moeial Biden maande Rusland aan om de speelster onmiddellijk vrij te laten. Hij vond de veroordeling onaanvaardbaar.
En zo komen we weer uit bij het begin van dit verhaal: de gevangenenruil waarbij Brittney door Rusland vrijgelaten werd in ruil voor wapensmokkelaar Viktor Boet.
Laat ons hopen dat echtgenote Cherelle Watson trouw is blijven wachten op haar gevangengenomen echtgenote/echtgenoot en heeft ze haar seksuele driften kunnen bedwingen. Anders moet Brittney, begenadigd met teveel mannelijke hormonen, alweer op zoek naar een nieuwe levensgezellin.
In Spanje zochten Marokkanen al voor de wedstrijd gevechten op (hier). In groepsverband alles durven, maar als ze alleen zijn, zijn het allemaal mietjes. Wat is er toch met deze Marokkanen? Overal hetzelfde gedrag: Spanje, België, Nederland en het wordt met de mantel der liefde bedekt door de politiek en de criminele linkse media. Culturele verrijking noemt links dat. Geboren of getogen in gastland, ze respecteren niets, omdat deze Europese landen niet islamitisch zijn. Het WK is slechts een excuus voor hen om problemen te veroorzaken.
Het valt niet mee deze dagen om gestalte te geven aan een stukje proza waarin woorden, zinnen en gedachten zich vloeiend aaneenschakelen tot een behapbare tekst. Er is teveel afleiding. Op zoek naar inspiratie op andere blogs en sites werd ik getriggerd door bovenstaand artikel bij E.J. Bron: Kutvolk!
Daarom volgt er nu een toepasselijk stukje uit de oude blogdoos (16.11.17) over het ijzersterke samenhorigheidsgevoel bij allochtonen: De Kracht van de Groep.
De beelden van migrantenjongeren die samenscholen en samentroepen om vernielingen aan te richten, verwonderen me helemaal niet... De Kracht van de Groep!
Groepsvorming bij migranten is altijd zwaar onderschat en gebagatelliseerd, door politici, door overheid en door onderwijs. De overheid is in de waan dat het crimineel uitschot aangepakt kan worden. Zal nooit lukken, het is nu véél te laat! Migranten hebben altijd alles gemogen en gekregen toen ze nog in de minderheid waren, maar nu zijn ze te talrijk en voelen ze zich sterk om via chaos over te gaan naar de macht. Zij willen hier de baas spelen. En nu hebben ze bewezen dat ze slechts enkele uurtjes nodig hebben om een heel stadscentrum te vernietigen... En Jan Jambon blijft het 'onaanvaardbaar' vinden... Hij is nu nog altijd niet in staat om de relschoppers bij naam te nemen: "Als je naar de beelden kijkt, zie je daar toch een bepaald type jongere in"...
Vroeger zag ik in de scholen dreigende groepsvormingen, bij enkelingen, toen ze nog niet sterk genoeg, nog niet talrijk genoeg waren. Ik zag hoe jonge Turken en Marokkanen zich organiseerden, hoe ze als nietige individuen anoniem opgingen in een groep waarin hun eigenwaan versterkt werd, waarin hun schuldgevoelens verdwenen omdat de collectiviteit van 'de groep' hun gedrag goedkeurde.
In een menigte kunnen mensen buitensporig gewelddadig worden. Hun individualiteit kan er verdwijnen omdat ze als individu anoniem worden, ze versmelten met 'de groep' waarin ze aangemoedigd worden door het heersende samenhorigheidsgevoel. 'Geestelijke Besmetting' is een fenomeen dat de eensgezindheid verklaart bij relschoppers, vandalen en gewetenloze agressievelingen.
En daarom moeten groepsvormingen bij migranten erg serieus genomen worden. Ik vind dat er een Permanent Samenscholingsverbod moet komen, een eeuwigdurend verbod om samen te scholen, aangezien het samenscholen hun sterkte is. Er moet eens eindelijk hun oersterke samenhorigheidsgevoel gebroken worden. Een permanent samenscholingsverbod!
Ik heb vroeger al eens geschreven over het sterke samenhorigheidsgevoel bij allochtonen. Het maakt hen sterk en haast onkwetsbaar. Het ijzersterke samenhorigheidsgevoel kan doorprikt worden door een permanent samenscholingsverbod. Niet zo eentje dat nu en dan opgeheven wordt, of uitgesteld, of halfslachtig uitgevoerd wordt. Maar een levenslang verbod voor migranten om zich met meer dan 2 samen op straat te begeven. Een Levenslang Samenscholingsverbod!
De Vlaamse burger zal zich veilig voelen als hij nooit meer samenscholingen van jonge migranten op straat zal tegenkomen.
In de afgelopen maanden hebben ongeveer een miljoen Oekraïners, veroorzaakt door de oorlog, hun vaderland verlaten en toevlucht gezocht in Duitsland. Onder de gevluchte mensen bevinden zich ook tienduizenden kinderen, die nu in Duitsland naar school gaan. Maar het zijn er gewoon te veel, en de problemen zijn groot. Ook de verantwoordelijke pedagogen hebben het inmiddels opgegeven om het succesverhaal van een “integratie” te vertellen, die er niet is.
Het aantal kinderen dat foutloos kan schrijven blijft helaas dalen. Een niet te stoppen trend, nu zoveel anderstaligen onze Vlaamse schoolbankjes bestormen. Onze mooie Nederlandse taal komt in 't gedrang.
Vroeger was er op tv 'Het Groot Dictee der Nederlandse Taal', het Groot Dictee als symbool van onze fierheid op onze taal. Het Dictee werd stopgezet. Een waardevolle traditie sneuvelde, tekenend voor de tanende belangstelling voor de Nederlandse taal.
Toch is er een klein lichtpuntje. Vanavond om 20 uur zendt TVL het SINTERKLAASDICTEE uit. Het Sinterklaasdictee is een bewonderenswaardig initiatief, georganiseerd door TV Limburg en hogeschool PXL Het wil de aandacht vestigen op een correcte spelling, op taalkennis, taalvaardigheid, woordenschat...
Plaats van het Sinterklaasdictee: de Academiezaal in Sint-Truiden. Toch kan ook iedereen thuis deelnemen aan het Dictee door om 20 uur af te stemmen op TVL Achteraf raadpleeg je de website tvl.be om je resultaten te bekijken.
Het door een 18-jarige Tsjetsjeense islamiet afgesneden hoofd van de geschiedenisleraar Samuel Paty, slachtoffer van Islamitisch Terrorisme.
Twee jaar geleden werd Samuel Paty, een geschiedenisleraar in een Parijse school, gruwelijk onthoofd door een Tsjetsjeense vluchteling, een islamitische gek: de 18-jarige Aboulakh A.
President Macron sprak over een "islamitische terreuraanslag".
Moslims horen hier niet thuis, zij kunnen niet integreren in onze westerse middens. Laat ze de zandkorrels tellen in de woestijn of in hun islamitische thuislanden moorddadige koranverzen opdreunen, zoals 2:191: “En dood de ongelovigen waar je hen ook ontmoet"...
In een les over vrije meningsuiting liet de leraar karikaturen zien van de profeet Mohammed. Later bleek dat een moslimmeisje het cartoonverhaal verzonnen had, terwijl ze zelf niet eens aanwezig was in de les. Lees over De leugen van een islamitisch tienermeisje.
Bloemetjes en kaarsjes, ballonnetjes en witte marsen zijn nu, twee jaar later, verdwenen, vergeeld en vergeten. Ook de plakkaatjes met 'Je suis Samuel' bestaan niet meer. De islam is kwetsbaar, en daarom moet het hele emotionele gedoe rond een islamitische moord opgeborgen worden.
Zouden leerkrachten het nog wel aandurven om in de klas te spreken over vrijheid van meningsuiting? Of over Mohammed?
Islamitische ouders verhinderden dat de school waar Samuel Paty les gaf naar hem vernoemd zou worden, omdat de naam 'Samuel Paty' leerlingen zou kunnen choqueren. Ook een buste van Samuel Paty kon niet geplaatst worden op het schoolplein, zoals gepland. Om moslimleerlingen niet voor het hoofd te stoten.
De school zwichtte voor de islamitische eisen en wiste alle herinneringen aan het slachtoffer van islamitisch barbarisme. En zo verovert de islam stilaan het hele westen waar de islamitische waanzin aanbeden en vereerd wordt.
Vlaams Belang is alweer de allergrootste partij! Meer dan een kwart van de Vlamingen (25,5%) zou vandaag op ons stemmen. Onze voortdurende strijd voor minder minder minder immigratie/islam, een harde aanpak van criminaliteit en eerst ónze mensen loont!
Er is nu ook een #MeToo-beweging in de Belgische politiek. In een open brief klagen 120 vrouwelijke politici seksueel grensoverschrijdend gedrag aan. Zij roepen de politieke wereld op om haar verantwoordelijkheid op te nemen inzake seksuele en psychologische aanrandingen door mannen die weerloze vrouwen ambeteren. O, wat zijn mannen toch een verachtelijk geslacht... En toch wil elke vrouw er zo eentje om haar leven mee te delen.
Vrouwen die thuis niet achter het fornuis willen verwelken en voor een plekje in de harde mannenwereld kiezen, moeten leren er hun mannetje te staan, zonder aanstellerij, met heel veel incasseringsvermogen, en vooral stilletjes zwijgen over hun seksistische belevenissen met mannelijke exemplaren uit de politieke wereld.
Om zich te wapenen tegen intimidaties, geweld, aanrandingen, moeten vrouwen de zwakke plekken van hun belagers opsporen en hen daarop pakken, in plaats van het slachtoffer uit te hangen. En de overschreden mannelijke grenzen hangen ze beter ook niet aan de alarmklokken.
Het fletse en krachtloze #MeToo kunnen ze best achterwege laten. Mannen zijn er immuun voor (zie afbeelding). Het meest aangewezen lijkt me het besluipen van mannen om hen te plagen met hun zwakheden. Mannen pesten mag toch niet zo moeilijk zijn voor vrouwen. Zo kunnen ze onopvallend zelf hun grenzen overschrijden...
Ik heb vroeger de fundamenten zien leggen van alle miserie en ambras die we nu meemaken met migranten, asielzoekers, en met alles wat vreemd is aan onze Vlaamse eigenheden.
Algemene verontwaardiging bij het zien van de oerwoudtaferelen die zich zondag in Brussel afspeelden... Heethoofden, relschoppers, amokmakers, het was een mengelmoes van verloren gelopen vogels voor de kat.
Nu loopt het tuig alweer vrij rond. Onbegrijpelijk.
Gevoel van Straffeloosheid
Explosieve uitspattingen van jonge allochtonen zijn niet verwonderlijk als ze een school bezochten waar ze met fluwelen handschoenen aangepakt werden, waar wangedrag gebanaliseerd werd, en waar alle foute gedragingen 'kattenkwaad' genoemd werd.
Tijdens een klassenraad in een concentratieschool heb ik vroeger leerkrachten zien lachen met de streken die een groepje allochtonen uithaalden op de parking van den Aldi in Heusden-Zolder. De directeur stelde geen sancties voor, maar wel 'begeleiding'. Omdat zij moesten geholpen worden. Hun uitschuivers werden toegedekt met de mantel des verdraagzaamheids of weggesmeerd met de zalf der vergevingsgezindheids.
Geen sancties, maar wel softe begeleiding. En zo groeiden ze op met een gevoel van straffeloosheid, van onschendbaarheid, zonder respect voor gezag en met minachting voor hun gastomgeving. Zo werd de weg geplaveid naar baldadigheden, vandalisme en zelfs criminaliteit.
Jonge allochtonen die het pad des verderfs hebben ingeslagen bezitten de bijzondere gave om zich te organiseren, door groepsvorming een ijzersterk samenhorigheidsgevoel te ontwikkelen dat hun gevoel van straffeloosheid nog versterkt.
Gisteren zagen we hoe verhitte Marokkanen hun dierlijke driften de vrije loop lieten gaan bij het vieren van de overwinning van de Marokkaanse voetbalploeg.
Het uitschot van onze samenleving vierde feest en dat leverde weer eens oorlogstaferelen op. In het feestgedruis kwamen hun achterlijke hormonen in opstand. Ze worden gewelddadig. In de dierenwereld is er meer beschaving.
Lees hier meer over het Marokkaanse rioolvolk dat zijn geweten in de solden gekocht heeft:
Premier De Croo is gisterochtend in alle stilte vertrokken naar Kiev, nog voor de zon wakker werd. Hij wou president Zelensky verrassen met een onverwacht bezoek, samen met onze minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib.
Wie is Hadja Lahbib, vroeg ik me vorige zomer af toen ik op tv zag hoe zij in vliegende vaart door de MR gelanceerd werd tot minister van Buitenlandse Zaken.Een vrouw met buitenlandse roots in een machtspositie? Als dat maar goed afloopt!.. En ja, na een reisje naar de Krim had België al bijna ruzie metOekraïne. Relaties vertroebelen, daar zijn vrouwen goed in. Maar nu zijn de plooien gladgestreken, beweert Vincent, en zijn we weer vriendjes met Oekraïne. En toch blijft de verontwaardiging over de Krim-reis nu nog altijd smeulen. Een diplomatieke rel wordt het nu genoemd.
Enkele dagen geleden in Qatar slaagde Lahbib erin om aan de mouw te trekken van de FIFA-baas om fier haar armbandje te tonen, "als een puisterig schoolmeisje" schreef T Scheldt:
"... Als een puisterige festivalamoebe sloop Lahbib tot bij de grote baas van FIFA. Ze moest hem heimelijk langs achter tegen de arm duwen om zijn aandacht te trekken. Belgische diplomaten die ondertussen de beelden zagen zakten door de grond van schaamte... Tot overmaat van ramp liet Lahbib ostentatief haar onnozele regenboogarmband zien alsof ze een foute nonkel wilde pesten met een nieuwe neusring. Daar was het haar om te doen, de grote stoute boze mijnheer van de FIFA laten zien wat zij allemaal durfde..."
Missionaris De Croo en missiezuster Lahbib kwamen niet met lege handen, maar wel met een welgevulde koffer met 37,4 miljoen euro Belgisch geld om Oekraïne te steunen, humanitair en militair. Rusland zal boos reageren op ons land. Waar moeit De Croo zich eigenlijk mee? Zijn eigenwaan is niet te meten. Hij wringt zich ook in bochten om minister Lahbib weer te verzoenen met Oekraïne.
In totaal heeft België al 221,7 miljoen euro aan steun vrijgemaakt voor Oekraïne sinds de start van de oorlog. Het gaat om 145 miljoen euro militaire steun en 76,7 miljoen euro civiele steun.
