Mijn persoonlijke belevingswereld. Lieve bezoekers van mijn blog.
Ik wil jullie vragen om geen grote prenten als button te gebruiken omdat het mijn blog onnoemelijk langzaam maakt en slecht te openen, wat anderen dan weer afschrikt. Ik hoop op jullie begrip! Bedankt.
24-03-2012
Sri Lanka (4)
Wij zijn aan de reis begonnen in Colombo en Negombo en zijn dan zo naar het noorden gereisd tot in Jaffna om dan weer richting het zuiden te keren en uiteindelijk weer aan te komen in Colombo. Wij hebben een route afgelegd van 2.100 km en dat is niet niks, als je dan rekening houdt met de erbarmelijke staat van een gedeelte van het wegennet. We worden heen een weer gehost maar we schijnen het niet eens echt op te merken, omdat we voortdurend geboeid zijn door alles wat zich buiten ons voertuig afspeelt. Over de vegetatie heb ik het reeds gehad, maar elke dag weer zien we flora en fauna, die ons totaal verrassen. De ongelooflijk mooie en kleurrijke vogels brengen elke vogelliefhebber in verrukking en ik hoef zeker niet te vertellen, dat die voortdurend met hun fototoestel in aanslag liepen. We bezoeken een onderkomen en kwekerij voor schildpadden. De dieren komen 's nachts in grote getale aan wal om hun eieren te leggen. Maar vooraleer ze de kans krijgen om die te komen uitbroeden, zijn er inlanders, die ze roven om ze te verkopen of zelf op te eten. Geen wonder, als je weet hoe arm deze mensen zijn. Vooral de vissers staan heel erg laag op de ladder en het kastesysteem mag dan al zogenaamd afgeschaft zijn, in werkelijkheid, heerst het nog steeds en overal. De mensen van de schilpaddenkwekerij gaan dan om de eieren op te halen en in de kwekerij worden die uitgebroed. We zagen er grote vierkante tonnen, tot aan de rand gevuld met water, waar honderden schildpadjes rondzwommen. In een bak waren ze één dag oud, de volgende bak twee dagen, en de derde bak, drie dagen. Deze laatste werden dan 's nachts terug in zee gezet en konden zo overleven. Er waren ook twee volwassen albino schildpadden, die nooit meer teruggezet werden, omdat ze niet overleven en een "lichtend" prooi zijn voor hun natuurlijke vijanden. Als we richting het zuiden rijden, zien we aan de linkse kant de zee en de lange staken waarop de steltvissers zitten om te vissen. Onvoorstelbaar dat ze op zo'n lange staak de ganse dag kunnen zitten of hangen, en zo hun buit dag na dag binnenhalen. Onze bus moet regelmatig stoppen voor de honden, die alom tegenwoordig zijn in het straatbeeld en overal elders. Duizenden zwerven rond en vermeerderen zich elke dag. Het Boeddhisme doodt geen dieren en dus ook geen honden, met het gevolg dat dit een overgroot probleem wordt en door de regering besloten is, dat er duizenden dienen afgemaakt. Ze liggen rond de tempels, langs de weg, op de straat en gaan niet eens opzij als er een voertuig aangereden komt. Als dat voertuig toetert, staan ze op en verplaatsen zich, zoniet blijven ze gewoon liggen. Kun je je het getoeter voorstellen de godganse dag?? We bezoeken een weeshuis voor meisjes en maken de kindern blij met potloden, kleurpotloden en ballons. Wij hebben ook koeken gekocht onderweg en delen die uit. En de kinderen voeren wat sketchen op en zingen liedjes voor ons. Ze zijn proper en netjes gekleed maar van overdaad of weelde is er absoluut geen sprake en ze zijn dolblij met de geschenkjes die hen te beurt vallen. Een halve dag later brengen we een bezoek aan een kleuterschool en het verschil is onbeschrijfelijk. Maar ook hier zijn ze blij met de kleurpotloden en ballons. En dan is daar die eigenaardige geweldige verdraagzaamheid tussen de godsdiensten. Boeddhisten, islamieten en kristenen, ze leven met en naast elkaar, trouwen onderling en er is geen vuiltje aan de lucht. Een katholieke vrouw heeft een nieuwe auto gekocht en gaat naar de boeddhistische priester om hem te laten zegenen tegen ongelukken. We waren daar toevallig getuige van bij een tempel. In het weeshuis komt een boeddhistisch meisje elke dag de kapel poetsen. Waarom kan dat daar en hier niet? Heb ik reeds verteld hoeveel we op blote voeten gelopen hebben? Elke tempel mag maar betreden worden met blote voeten en alle schoenen, van welke aard dan ook, moet buiten het tempelgebied achtergelaten worden in een stalletje, en daarvoor moet je natuurlijk ook weer betalen.,-)) We zagen er o.a. boeddhistische priesters in hun oranje gewaden. Het viel ons op dat dat er sommigen beide schouders bedekt hadden, en de meesten een schouder ontbloot. Allemaal zijn ze kaal geschoren, zelfs de kinderen. Het bleek dat de monnikken met beide schouders bedekt vrouwen waren. Iedereen kan zich bij hen aansluiten, voor een jaar, twee jaar, enkele maanden, of voor altijd. Er worden geen geloften afgelegd, want het boeddhisme is een levenswijze waarin je je kunt verdiepen en voor een korte of lange tijd intens aan kunt deelnemen. Onderweg zien we dan ook de rijstvelden en de terrasbouw tegen de flanken van de berg, die aan het landschap het uitzicht van een lappendeken geeft. De ploeg wordt voortgetrokken door een buffel en diezelfde buffels kom je dan weer tegen midden op een kruispunt, terwijl ze doodgemoederd de weg oversteken en het hele verkeer tot stilstand brengen. Iedereen wacht rustig af tot de dieren op hun duizendste gemak het kruispunt hebben overgestoken om daarna weer met luid lawaai en getoeter verder te razen. En dan zijn daar overal de resten van huizen en ruïnes, die de tsunami achtergelaten heeft. Huisjes vervallen tot krotten , waar de zee langs achter binnengespoeld is en met verwoestende kracht langs voor verder is geraasd, alleen vernieling achterlatend. Het lijken allemaal hologige spookhuizen. Het is een rondreis, zo vol van nieuwe en ongewone indrukken, dat je op de duur het gevoel hebt, dat alles lijk een spons is opgezogen en dat die spons nu vol is en er niets meer bij kan. De laatste dag komen we in Colombo aan, de hoofdstad met 1.000.000 inwoners. En daar nemen we opnieuw het vliegtuig naar Belgenland,via Mumbai (Bombay). Al die ervaringen en indrukken moeten gewoon tijd hebben om te bezinken en tot één mooi mozaïk samen te vallen. Vandaar dat het even geduurd heeft vooraleer ik alles neergepend, of beter gezegd, neergetokkeld had!
Reacties op bericht (6)
16-04-2012
Ben jij opnieuw weg?
Het is hier zo lang stil , hopelijk is alles ok Michelly? In ieder geval een goeie start van een nieuwe week en geniet ervan waar of geen weer! Liefs
16-04-2012 om 02:36 geschreven door Natoken
02-04-2012
Fantastische reis!
Michelly, ik lees heel gretig je verhaal:)Ik kan er me in inleven, en reis met je mee, zij het in tegenovergestelde richting...heb eerst het laatste gelezen...Daarbij nog de gave om alles zo mooi te beschrijven, doet het lezen als een trein :)Vele groetjes, Ingrid
02-04-2012 om 20:19 geschreven door groeneke
30-03-2012
..
Zo geniet ik mee van je mooie reis. Ik denk dat wij hier nooit dat open warme dat die mensen hebben kunnen evenaren. Misschien wel op een andere wijze. Maar het zal wel van het klimaat afhangen. Maar van de zonneschijn alleen kan je ook niet eten. Hoe zouden zij het hier afbrengen in onze keiharde wereld. Van Ludovikus&Lea.
30-03-2012 om 17:23 geschreven door Ludovikus
25-03-2012
Een paradijs
Na wat rond zwerven, besef je " wij leven met de problemen in een paradijs ". Wij kunnen alleen niet lachen zoals zij, lachen een mannier om zorgen te verbergen, maar je moet het leren en is niet gemakkelijk. Een levens wijze rijker, wij zouden zo een reis moeten maken als we joonger zijn, dan maar eerst beseffen wat wij hebben 1 . Bedankt voor je verhaal.
25-03-2012 om 10:28 geschreven door Julien
Jij had een fantastische reis als ik dat zo lees..
Misschien een fotoboek maken met alles wat je hier schreef als info erbij ... dat deed/doe ik nu ook na elke reis en het blijft een heel schone herinnering en voor het nageslacht zegt het meer dan foto's die ze niet kunnen plaatsen. Nog een gezellige zondag als de mist opgetrokken is! Liefs
25-03-2012 om 10:11 geschreven door Natoken
hallo Michelly
echt de moeite waard om mee te maken denk ik en ge hebt de gave om d grie belevenissen mooi op papier te krijgen ! groetjes