Mijn persoonlijke belevingswereld. Lieve bezoekers van mijn blog.
Ik wil jullie vragen om geen grote prenten als button te gebruiken omdat het mijn blog onnoemelijk langzaam maakt en slecht te openen, wat anderen dan weer afschrikt. Ik hoop op jullie begrip! Bedankt.
22-05-2007
Tweeenveertig jaar!
Het is me nogal een tijd: tweeenveertig jaar! Niet mijn ouderdom hoor! Was het maar waar, maar gisteren en vandaag zijn we 42 jaar getrouwd. Het is zo'n onwezenlijk getal, want het lijkt allemaal zo kort geleden en toch is er in al die jaren aardig wat gebeurd aan vrolijke, plezante en triestige belevenissen. De herinnering is zo klaar als een film. Onze huwelijksmis moest een uur uitgesteld worden omdat er eerst een begrafenis was! Nu ja, huwelijksmissen kun je plannen, maar wanneer en hoe je sterft, is normaal gesproken niet te voorzien. De mis was dus om 11u30 en gegeten had ik vooraf ook al niet: geen tijd en geen honger van de zenuwen natuurlijk. Het gevolg laat zich raden. Ik had sowieso de erbarmelijke gewoonte om gemakkelijk onwel te worden in de kerk, en dat gebeurde dus nu weer. Maar op je eigen huwelijk kun je moeilijk naar buiten wandelen om frisse lucht te happen hé. Ik denk dat dat door niemand zou op prijs gesteld zijn! Ik hield me dus stoer en bleef stijf rechtop staan, met een gezicht dat naderhand op de zwart-wit foto's nog witter dan mijn witte bruidskleed was. Ik heb op een bepaald moment met een hand achter mij gereikt en iemand, die waarschijnlijk al in de gaten had, dat het niet helemaal pluis was met mij, kwam snel en zette een stoel achter me neer, waarop ik me dankbaar heb laten zakken, waarna ik gans langzaam weer bij mijn positieven kwam. Nadat de huwelijksplechtigheid voorbij was, de nodige handtekeningen gezet waren en wij aan de uitgang van de kerk stonden, terwille van de fotografe, was de sfeer een heel stuk meer ontspannen. Dat is dan ook heel duidelijk te merken op de foto's van voor en na de huwelijksmis. De receptie had plaats in een gelgenheid vlakbij de kerk, waarheen de familie en kennissen ons dan ook vergezelden. Aan beide zijden van de kerkpoort stonden zwaar ijzeren leuningen, die duidelijk op de foto's te zien zijn. Tijdens de receptie is uit het fronton boven de kerkpoort een stuk arduin van 1 ton naar beneden gedonderd en heeft een van de stanketsels volledig verpletterd. Gelukkig was er niemand meer in de buurt! Ik wil niet beweren, dat mijn huwelijk een wereldschokkende gebeurtenis was, maar een beetje vreemd is dit toch wel hé!
Reacties op bericht (9)
16-06-2007
dag Michelly
eindelijk weer de tijd genomen om hier bij te lezen, ben een uurtje zoet geweest met je prachtige verhalen tot mij te nemen, wens je ook nog veeeeeeeel mooie huwelijksjaren toe, je was een mooi bruidje mag gezegd worden!
16-06-2007 om 15:08 geschreven door hartendame2
31-05-2007
Over
een trouwdag met hindernissen gesproken! ;o)
31-05-2007 om 09:44 geschreven door Tatanka Yotanka
30-05-2007
Hoi Michelly
Ik weet het, ik ben een beetje aan de late kant, maar alsnog proficiat met je 42ste huwelijksdagverhaardag. Hebben jullie het nog een beetje feestelijk gehouden? Wijzelf proberen er toch elk jaar weer een min of meer feestelijk tintje aan te geven, al is het maar voor ons beidjes.
30-05-2007 om 05:57 geschreven door thea
27-05-2007
42 jaar!
Michelly,proficiat,
de jaren vliegen voorbij, voelt soms vreemd en in ons hart blijven we dat jonge meisje , en ja wat waren we mooi toen, maar we beseften het niet, we hadden nog veel te weinig zelfvertrouwen,maar dat hebben we nu wel,en nog zoveel meer...
27-05-2007 om 16:21 geschreven door vévé
..
lieve Michelly, vanaf het prille begin hebben we aangevoeld dat we veel gemeen hadden. Ik ben tijdens de mis van mijn plechtige communie van mijn stokje gegaan en werd buiten op een stoeltje wakker, daarna nog eens tijdens de huwelijksmis van een nichtje. Op mijn huwelijk ben ik gewoon zoveel mogelijk blijven zitten om dit te vermijden. Bij ons donderde er gelukkig niets naar beneden in de kerk, maar ventje en ik vieren volgend jaar toch ook onze veertigste huwelijksverjaardag.
Je was inderdaad een heel mooie bruid en ik ben blij dat ik je eens te zien krijg, al is het een prille uitgave
Wat betreft de muziek op mijn blog. Ik zend je daarover even een mailtje.
Lieve groetjes,
27-05-2007 om 12:13 geschreven door bojako
..
lieve Michelly, vanaf het prille begin hebben we aangevoeld dat we veel gemeen hadden. Ik ben tijdens de mis van mijn plechtige communie van mijn stokje gegaan en werd buiten op een stoeltje wakker, daarna nog eens tijdens de huwelijksmis van een nichtje. Op mijn huwelijk ben ik gewoon zoveel mogelijk blijven zitten om dit te vermijden. Bij ons donderde er gelukkig niets naar beneden in de kerk, maar ventje en ik vieren volgend jaar toch ook onze veertigste huwelijksverjaardag.
Je was inderdaad een heel mooie bruid en ik ben blij dat ik je eens te zien krijg, al is het een prille uitgave
Wat betreft de muziek op mijn blog. Ik zend je daarover even een mailtje.
Lieve groetjes,
27-05-2007 om 12:12 geschreven door bojako
scherven of brokken
In jouw geval waren het duidelijk brokken die toch wel geluk brachten. Want 42 jaar bij elkaar is een hele prestatie tegenwoordig. Van harte proficiat dan ook. Ik hoop dat je minstens nog drievierden hiervan even gelukkig samen zult zijn.
27-05-2007 om 00:22 geschreven door Floreanne
25-05-2007
..
Ondanks de brokstukken loopt je huwelijk toch al 42 jaar, das al een hele tijd. Proficiat. Toen onze dochter trouwde, dropte een vogel een heel vies pak in de mooie diepe uitsnijding van haar bruidskleed. Zeven maanden later was ze gescheiden. Stoute vogel!!!!!
25-05-2007 om 15:50 geschreven door Ludovikus
23-05-2007
*
Goh zeg, wat was jij een knappe bruid. Een dikke proficiat met jullie huwelijksverjaardag Michely.
23-05-2007 om 02:06 geschreven door huismusje/troubadoerke
Wat betreft de muziek op mijn blog. Ik zend je daarover even een mailtje.
Lieve groetjes,
