Mijn persoonlijke belevingswereld. Lieve bezoekers van mijn blog.
Ik wil jullie vragen om geen grote prenten als button te gebruiken omdat het mijn blog onnoemelijk langzaam maakt en slecht te openen, wat anderen dan weer afschrikt. Ik hoop op jullie begrip! Bedankt.
13-06-2005
Schoentjes
Mijn dorp zo lang geleden, was zo anders dan nu. De huizen waren anders, de mensen waren er anders, de kinderen waren voor mijn gevoel ook anders. Wij waren die kinderen, en we bekeken de wereld en als wat daarin bewoog en leefde, op een andere manier dan de kinderen dat nu doen. Tenminste, zo ervaar ik dat voor mijzelf. Ik herinner mij, hoe ik op een dag van school kwam en op de stoep liep door de grote straat. Op een bepaald ogenblik kwam er een eigenaardig karretje aan, getrokken door een hond. Later begreep ik dat het een van de zogenaamde "karhonden" was. Zo genoemd, omdat ze uitermate geschikt waren om karren voort te trekken. Het was een grote hond en hij trok een kar voort, die volgeladen was met fruit en groenten. Niet de soorten exotisch fruit en groente, die wij nu bijna dagelijks op ons bord zien, maar oerdegelijke Vlaamse groenten en fruit, te koop voor alle mensen, die geen tuintje of eigen teelt hadden.De eigenar van kar en hond liep achter hen aan en gebood de hond op bepaalde plaatsen halt te houden. Dan ging hij aanbellen bij ieder huis en vroeg te mensen, die de deur openden, of ze groenten of fruit van hem wilden kopen.Sommigen deden dat en anderen niet. Sommigen konden zich dat veroorloven en anderen niet. Ik stond stil op de stoep en stond met grote ogen het tafereel in mij op te nemen. En dat beeld vind ik tot op heden zo ongewoon en fascinerend, dat ik het ook nooit vergeten zal! Die hond had namelijk "schoentjes" aan! Hoe raar het ook klinkt, het was echt geen hallucinatie, die hond had echte schoentjes aan, héél kleine lederen schoentjes. Ze hadden iets weg van poppenschoentjes, maar toch anders. Ik stond daar in opperste verbazing, stokstijf naar dat dier te kijken, en kon eigenlijk mijn ogen niet geloven. De eigenaar van het dier liep ondertussen de deuren af en het dier wachtte gelaten op het ogenblik dat hij zijn last verder moest trekken. De man kreeg op zeker ogenblik in de gaten, dat ik wel erg gefascineerd was door zijn hond en kar. Of was ik misschien bang en durfde er niet voorbij? Hij knipte een oogje naar mij en riep: "Hij doet niets hoor! Je hoeft niet bang te zijn!" Ik schudde verbouwereerd mijn hoofd en zegde, dat ik niet bang was. Hij schokschouderde eens en trok met zijn hond verder door de straat, om aan de volgende huizen zijn waren aan te bieden. Toen ik thuis kwam, wilde ik mijn verhaal wel kwijt, maar aarzelde toch. Wie zou mij nu geloven, als ik vertelde, dat ik een hond had gezien met schoentjes aan! Ze zouden mij gegarandeerd uitlachen of voor leugenaar verslijten! Nee hoor! Toen ik mijn verhaal gedaan had, reageerde mijn pa, door te vertellen, waarom die hond schoentjes droeg. De man en zijn hond kwamen van dorpen ver, uit de fruitstreek. Het dier trok die kar, volgeladen met fruit en groenten kilometers over verharde en onverharde wegen. De kussentjes onder zijn poten kregen het héél hard te verduren, zodat hij ging hinken. De man moest een oplossing vinden voor zijn hond, zoniet kon hij zijn handeltje wel vergeten. Hierop heeft hij zich een lap leder aangeschaft en als het ware kleine schoentjes gemaakt voor zijn hond, die zo geen hinder meer ondervond van zijn lange weg, die hij moest afleggen. Ik heb nooit meer een andere hond met schoentjes ontmoet.
Reacties op bericht (2)
14-06-2005
Dieren met schoentjes ...
Die bestaan zeker ..;
Jaren geleden waren wij eens op vakantie in Oostenrijk . Het was bijna etenstijd en waren ons aan het verkleden op onze hotelkamer ,toen plots de deur open ging en ons dochtertje al roepend van : " Mama , mama een koe met botten aan ! ! ! " binnenkwam .
Wij natuurlijk van " Och gij ... "
" zie dan maar buiten ! " was haar antwoordt en inderdaad ...
Buiten stond er een koe met rode gummielaarsjes aan stom te kijken naar al die mensen rondom haar en die druk in de weer waren met een fotosessie ...
Van die foto's gingen ze postkaarten maken , werd ons toen uitgelegd , want ik zou Klaverke niet zijn moest ik daar het fijne niet van weten ... (knipoogje)
Dus mensen ... als je ooit een kaart uit Oostenrijk in de bus krijgt met daarop een koe met rode gummielaarsjes aan ... dan waren wij daar getuigen van ...
mooi verhaaltje Michelly ... !klaverke
14-06-2005 om 14:29 geschreven door Nanny(klaverke)
Dieren uit het verleden
Ik heb nooit - voor zover ik me kan herinneren - een karhond gezien, laat staan eentje met schoentjes.
Na het lezen van je verhaal kan ik me het wel voorstellen.
Ik weet niet of je dit wilt geloven, maar ik heb een kip met een monocle gezien.
Nee, niet lachen, ècht waar!
Wij woonden toentertijd in Breda en waren gaan wandelen in het Mastbos. Toen we terugliepen zag ik een aantal kippen en een van deze dieren 'droeg' dus een monocle.
Het vervelende was dat niemand anders haar gezien had. Dat was dus lachen geblazen, maar niet door mij. Moest zelfs huilen omdat niemand mij geloofde.
En tòch heb ik jaren later iemand gesproken die zei: "Ja, dat kan inderdaad dat je dat gezien hebt".
De reden werd me ook verteld, maar die ben ik jammergenoeg vergeten.
Misschien dat ik op internet eens moet gaan zoeken?
mooi verhaaltje Michelly ... 
