Mijn persoonlijke belevingswereld. Lieve bezoekers van mijn blog.
Ik wil jullie vragen om geen grote prenten als button te gebruiken omdat het mijn blog onnoemelijk langzaam maakt en slecht te openen, wat anderen dan weer afschrikt. Ik hoop op jullie begrip! Bedankt.
01-02-2010
Ontgoocheling....
Schrijven over vriendschap en je er goed bij voelen, en dan plots uit heldere hemel een bericht via de PC. Ik lees, en herlees, en kan mijn ogen niet geloven. Ontgoocheling en verdriet zijn de eerste gevoelens, die ik ervaar en dan word ik ook nog boos. Ik correspondeer reeds sinds mijn vijftiende met een Braziliaanse jongen/man. Het is een fijne correspondentie, zonder flauwe kul met interesse van beide zijde voor elkaars familie, interesses en dergelijke meer. T. is een humoristische en grappige man, die ik steeds erg gewaardeerd heb, en die duidelijk liet blijken in zijn schrijven dat dat gevoel wederzijds was. Wij wisselden foto's uit van onze gezinnen en stuurden verjaardagswensen voor alle leden van de familie. Kortom, het was een fijne, ongecompliceerde relatie, die eerst via brieven werd opgevouwd en later via de PC verdergezet werd. Ik had reeds het gevoel dat er iets scheelde, want ik had al een tijdje, ttz. na Kerstmis niets meer gehoord en er kwam ook geen antwoord op vragen, die ik stelde. Soms was hij gewoon te lui om te schijven of had andere dingen aan zijn hoofd, en dat moet kunnen. Nadien verontschuldigde hij zich dan uitgebreid voor zijn stilzwijgen en we gingen op dezelfde voet weer verder met onze correspondentie. Op een bepaald ogenblik dacht ik bij mezelf: hij kan wel ziek zijn, of iets ernstigs gekregen hebben en ik zit aan het andere einde van de wereld en weet van toeten of blazen. Dus dan maar een mail gestuurd, dat hij een seintje moest geven of er iets ersntigs aan de hand was of dat hij alleen maar de luierik uithing. Enkele dagen geleden, opende ik mijn mailbox en zag een mail van een M.C., die ik niet zo direct kon thuiswijzen. Zulke dingen open ik niet en ik had ze reeds in de vuilnisbak gedropt. Maar de naam bleef hangen en ik heb die mail terug opgevist. Ik wist dat ik die naam ergens van kende. Ik opende het ding en wat ik toen las sloeg me dus met verstomming. De tekst was van T.'s vrouw en ze vertelde mij onverbloemd, dat ze het nooit eens geweest was met onze vriendschap en dat die maar eens en voorgoed gedaan moest zijn. Ik moest haar man met rust laten en uit haar huwelijk blijven. (Alsof ik daar al ooit tussen gezeten had!) Ze wilde geen antwoord, en ging ervan uit, dat ze nooit meer iets van mij zou horen. Ik heb het een paar maal gelezen, M. geroepen en laten lezen en dan een paar keren geslikt. Ik was ontgoocheld, verdrietig , verontwaardigd en boos! Elk van onze mails of brieven mag gelezen worden door de hele wereld en dan hoef ik niet blozen over de inhoud. Wij kennen elkaar langer dan vijftig jaar en dat wordt met een handgebaar van tafel geveegd en afgedaan als niet ter zake doende. Die mate van jaloezie, want wat kan het anders zijn, slaat mij met verstomming en krenkt me, want dan gaat men ervan uit, dat ik onzuivere plannen of bedoelingen heb. En wat me het meest krenkt, is dat hij me dat zelf niet geschreven heeft. Hij is het misschien niet eens met die zienswijze, maar ik begrijp dat hij moet leven met zijn vrouw en zich met haar moet verstaan, eerder dan met mij. Maar om door haar op die manier aangepakt te worden zonder dat hij ook maar een teken van leven geeft, had ik nooit van hem verwacht. Mijn geloof in oprechte vriendschap heeft eens temeer een flinke knauw gekregen.
Reacties op bericht (7)
08-02-2010
Herkenning
maar ik moet er meteen aan toevoegen dat ik onderscrijf wat ik lees bij Uilenspiegel. Honderden brieven heb ik geschreven, maar zolang je geen mens van vlees en bloed voor je hebt, komt er vroeg of laat een einde aan. En het gebeurt hoe langer hoe meer heel kordaat. Laatste heeft te maken met het Internet. Op 'kruisje' drukken, en alle banden zijn doorgeknipt; Natuurlijk kunnen er derden in het spel zijn. Heb daar ookervaring mee, maar zoals ik ook las: Vriendschapsliefde is zo moeilijk.
Ook ik blog al die tijd rond vriendschap en liefde, oook ik schrijf heel graag net als jij, zij het in een brief, een mail of op een blog. Wat ik recent nog heb moeten meemaken is dat een vertrouwelijke mail ook begon te cirkelen. Waar was die 'vriendschap' dan gebleven? In jouw geval kan ik best de pijn begrijpen van een voorlopig en bruusk einde.
Maar ik denk niet dat die man je niet langer wil schrijven. Er is veel meer aan de hand denk ik.
Blijf vooral schrijven, hier en naar anderen, gedreven door de liefde en in vriendschap.
Genegen,
08-02-2010 om 11:48 geschreven door Maarten
04-02-2010
..
Ach, hoe komt zo iets plots te voorschijn? De man had misschien woorden of hun relatie dreigde om de een of andere reden op de klippen te lopen, en is die vrouw beginnen flippen. Jaloezie is een raar beest. Spijtig natuurlijk. Best maar laten overwaaien. Kan zijn dat hij toch wel eens een verklaring geeft of zich verontschuldigt voor het gedrag van zijn vrouw een of andere dag. Zo moeilijk moet dat voor hem toch niet zijn. Groetjes en Van Ludovikus.
04-02-2010 om 15:58 geschreven door ludovikus
02-02-2010
vriendschap tussen twee seksen...
Het is en blijft een heet hangijzer Michelly en voor velen lijkt het onmogelijk.. maar om vanop zo'n afstand zo te reageren... er zal wel een andere oorzaak achter zitten . Spijtig voor jou want eerlijk?... Als jouw pennenvriend het echt open wilde spelen dat had hij jou moeten op de hoogte brengen van wat er scheelt. Ik geloof nooit dat " het probleem" iets van vandaag is...Daaraan zie je maar, je kent iemand nooit echt tenzij je ermee samenleeft en ziet...Maar niet teveel mee bezig zijn Michelly, het leven is te kort en je hebt hier zoveel vriendschap om je heen. Liefs
02-02-2010 om 10:12 geschreven door Natoken
01-02-2010
hallo Michelly
hechte vriendschap zonder liefde tussen man en vrouw is zeer moeilijk ! ofwel heeft een van de twee een verborgen agenda ofwel zoals in dit geval,bemoeien anderen zich ermee ! spijtig!!!!
groetjes
01-02-2010 om 17:54 geschreven door johan1944
Pennenvriend
al schrijf je duizend brieven naar een verre correspondent
zonder ooit elkaars stem te horen
blijft het niet gezegde ongeboren
enkel in 't bladwit kan men lezen of je echte vrienden bent
Winterse groetjes, Uilenspiegel
01-02-2010 om 10:33 geschreven door Uilenspiegel
*
Tja, wat kan ik daar op zeggen? Misschien is er tijdens een huiselijke ruzie tussen man en vrouw wel een woord teveel gevallen over jullie corespondentie, wie weet. Maar je hebt gelijk wanneer je zegt dat jouw vriend dat jou zelf had moeten laten weten. Maar Michke, sommige mannen zijn op dat punt lafbekken. En wees blij dat je geen alleenstaande vrouw bent want dan krijg je pas echt te maken met vrouwelijke jaloezie. Zo erg dat je bijna niet meer naar een man durft kijken, laat staan lachen of een praatje mee maken. Voor de mannen ben je als single girl loslopend wild en in de ogen van hun vrouwen ben je een loopse teef. Wat je vooral niet moet doen is je schuldig voelen , meisje. Fijne week gewenst, groetjes en tot de volgende.
01-02-2010 om 06:47 geschreven door Petra
Soms kunnen mensen hard en onbegrijpelijk reageren
Hallo Blogmaatje, Ik kan er ook van meespreken..Over een goed jaar werd ik na een insectensteek met zeer zware reactie diabeet .Ik vernam het juist voor de feestdagen na een zoektijd van enkele maanden) Ik mocht plots een heleboel niet eten zoals wild enz Ik was in een sportclub waar ik al mijn tijd instak en hard werkte.Ik ben alleenstaand en bracht al de feestdagen al 20 jaar met hen door.Ik mocht mijn eigen eten niet meebrengen en ik mocht niet meer naar het feest komen als ik me niet inschreef. De meeste van mijn vrienden hebben me toen in de steek gelaten..het eerst sinds 20 jaar zat ik alleen met kerst thuis.De kinderen waren gaan skien. Toen is er bij mij iets geknakt...ik begrijp het tot hiertoe nog niet.Uitgesloten voor gezondheidsreden...maar waar ik zelf niets kon aandoen... Probeer er niet teveel aan te denken..we moeten voort.Zulke mensen zijn van geen waarde. Groeten marylou
