Fijne zondag toegewenst aan allen!
Dat ik in de zomer als het ware buiten leef, heb ik reeds verteld, maar dat ik zo verzot ben op de nabijheid van water heb ik nog niet vermeld. Als ik fantaseer over een heerlijke plek om te wonen of te zijn, is dat steeds in de buurt van de zee of het water. Het gekke daaraan is, dat ik helemaal geen waterrat ben! Ik kan wel zwemmen, maar daar is ook alles mee gezegd! En toch dat water! Die eindeloze vlakte, die alleen al door er naar te kijken en te luisteren een ongelooflijke rust teweeg brengt. Overal ter wereld ziet de zee er weer anders uit, van donkergrijs en bijna-zwart tot turkooize-groen en daar tussenin alle tinten van blauw en groen, die een mens zich maar kan voorstellen . De transparantie van die kleuren heeft iets magisch! Het is niet meer gewoon water, het is een sprookjeswereld, die beweegt en zingt met altijd nieuwe beelden en muziek. Misschien is het ook de eindeloosheid, die mij zozeer aantrekt. Langs het strand oplopen, langs de vloedlijn, de voeten in het water, en dan uren doorlopen, en eigenlijk niet willen stoppen, is zo heerlijk en ontspannend, dat ik het iedereen kan aanraden. Spijtig genoeg liggen de meeste stranden zo overvol, dat het eerder irritatie dan rust meebrengt, en dat is héél erg spijtig. Maar toch vind je ze nog, die verlaten stranden, die je het gevoel geven, dat de hele wereld van jou alleen is!
|