Mijn persoonlijke belevingswereld. Lieve bezoekers van mijn blog.
Ik wil jullie vragen om geen grote prenten als button te gebruiken omdat het mijn blog onnoemelijk langzaam maakt en slecht te openen, wat anderen dan weer afschrikt. Ik hoop op jullie begrip! Bedankt.
25-03-2010
Missie volbracht en geslaagd!!
Ik zit nog na te genieten. Waarvan dan wel? Mijn eerste tennismatch sinds meer dan twee jaren. Mijn schoondochter had een plein gereserveerd in een hal in Nederland, waar haar moeder in de winter speelt. Afspraak om te tennissen was om 17u00. Toen ik gisteren was opgestaan en me aankleedde, kon ik aan niets anders meer denken. Dit was de dag van de waarheid en als het niet lukte was het over en uit en kon ik mijn tennisspullen van de hand doen. Had daar al eerder over nagedacht maar kreeg het niet over mijn hart. Daar was nog steeds genoeg tijd voor. Dus maar wat afwachten en hopen, bijna tegen beter weten in. Op een zeker ogenblik heb ik dan al maar het trainingspak aangetrokken, tennissokken en tennisschoenen aan, want dan was ik al aangekleed tegen dat ik moest vertrekken. Nog erger dan een klein kind , dat op schoolreis mag gaan en 's morgens om 05u00 aan het bed van zijn ouders staat om te vragen of het nog niet tijd is om te vertrekken.:roll: De wekker kroop vooruit en ik nam voortdurend vanalles in mijn handen om het weer even snel weer weg te leggen. Ik liep van boven naar beneden en omgekeerd en controleerde nog maar eens of ik ook wel alles had klaar liggen. Oh ja, nog een flesje drinken, dus naar de bergruimte om drank te halen. En kauwgom, die moest er ook nog ergens zijn. De enige ogenblik dat ik kauwgom eet, is tijdens het sporten en die moet dus steeds mee, als ik ga tennissen. Toen de wijzers van de klok eindelijk voortgekropen waren tot 15u00, kon ik het niet meer harden. M. was vertrokken voor een vergadering en ik liep alleen te ijsberen door het huis. Ik kon ook net zo goed vertrekken, rustig naar Limbricht rijden en dan daar, samen met mijn schoondochter en kleinkinderen wachten tot onze zoon thuiskwam en aansluitend doorrijden naar de tennishal. Zo gedacht, zo gedaan. Mijn schoondochter keek natuurlijk op dat ik zo vroeg verscheen maar had gelijk in de gaten wat het probleem was. Na een jaar of achttien kent ze natuurlijk wel een beetje. Toen het eindelijk laat genoeg was om te vertrekken, reed ik achter hen aan in mijn eigen auto. Op een zeker ogenblik had ik de indruk dat we rondjes aan het rijden waren en ik zat er niet ver naast. De afslag naar de hal was veranderd en mijn zoon was aan het zoeken, hoe hij er kon geraken. Toen we eindelijk op de parking stopten, stond de moeder van mijn schoondochter ons al op te wachten. Met een klein hartje sjokte ik achter hen aan naar binnen. Wij konden direct het plein op en na wat stretchen begonnen we in te kloppen.Dat inkloppen is een vrij internsieve bedoening en na een minuut of tien voelde ik een lichte beklemming opkomen. De paniek schoot door me heen en ik nam meteen wat gas terug. Ik nam wat meer tijd om een bal op te rapen en om op te slaan. Mijn zoon vroeg op een bepaald moment of het wel ging. Ja hoor, niets aan de hand... En dan begonnen wij aan de match en vergat ik alles, wat me bedrukte en ging volledig op in het spel. Eerst speelde ik met de moeder van mijn schoondochter, en wij verloren, vooral door mijn toedoen met 3-6 en dan stelde mijn zoon voor om samen een set met hem te spelen tegen moeder en dochter. Ik kwam steeds beter in het spel en toen het 3-2 was voor ons ging het eindsignaal en moesten we het spel staken want de volgende spelers kwamen reeds het plein op. En ik had gespeeld zonder problemen, zonder beklemming en zonder pijn in de borstkast. Mijn conditie was niet wat ze moet zijn na twee jaren van inactiviteit maar ik kon het weer en ik was de koning te rijk. Ik ben naar huis gereden met een gevoel van euforie. Competitie zal ik nooit meer spelen en daartoe voel ik niet eens meer de behoefte, maar ik kon weer bewegen en tennissen zonder het gevoel te hebben, dat ik elk moment in mekaar zou stuiken. Tijdens mijn rit naar huis heb ik gezongen van geluk. En zelfs mijn spierpijn vandaag is miniem en dat is voor een dame op jaren, zeker niet niks!:wink::-D
proficiat en hou ons op de hoogte van uw volgende exploten ! groetjes
28-03-2010 om 17:58 geschreven door johan1944
..
En nu blijven oefenen he meid. Bewegen is onontbeerlijk als je een dagje ouder wordt. Hoezeer je ook wil gaan liggen in je luie stoel, even op de tanden bijten, zelfs met een kunstgebit heeft dat succes. Je voelt je zelf pakken beter, en die stramme spieren in het begin, die doen ons beseffen dat er nog leven in zit.
omdat mijn bioritme al uit zijn gewone doen is even op bezoek gekomen om jou een zondagse dag te wensen.Liefs
28-03-2010 om 07:54 geschreven door Natoken
27-03-2010
Gefeliciteerd!
Gefeliciteerd Michelly! Geniet van wat je allemaal nog kunt! Groeten vanuit Emmen,
Hetty
27-03-2010 om 16:01 geschreven door Hetty
wat goed!
hiep hiep hoera... geniet er van... proficiat... niet overmoedig worden maar toch rustig verder doen zou ik zo zeggen liefs
27-03-2010 om 12:47 geschreven door Floreanne
26-03-2010
voor een dame op jaren.....
Hé, Michelly oppassen hé wat je zegt.. ik zit in hetzelfde bootje Maar ik ben blij te horen dat je terug onbezorgd kan genieten van je sport; maar toch altijd wat rust inbouwen he meisje , niet overmoedig worden want DAT voelen we wel aan onze instrumenten!! Liefs
26-03-2010 om 10:45 geschreven door natoken
Licht in de duisternis
het lichaam is een tempel met zonloze gangen
sommige leiden
naar het lijden
andere naar hoop, zelfs in duisternis gevangen
Warme groetjes, Uilenspiegel
26-03-2010 om 09:56 geschreven door Uilenspiegel
..
ik ben zo blij voor je Michelly ! Misschien had je gewoon even de tijd nodig om te genezen en nu je tikkertje terug goed functioneert kan je weer je lievelingssport uitoefenen, weliswaar niet op competitie niveau, maar dat hoeft ook niet hé? Fijne dag nog !
26-03-2010 om 09:43 geschreven door bojako
Goed gedaan
Pijn is niet te onderschatten maar je heb gewonnen Fijn weekend
from Ludovikus
zegt Ludovikus
Liefs
