Mijn persoonlijke belevingswereld. Lieve bezoekers van mijn blog.
Ik wil jullie vragen om geen grote prenten als button te gebruiken omdat het mijn blog onnoemelijk langzaam maakt en slecht te openen, wat anderen dan weer afschrikt. Ik hoop op jullie begrip! Bedankt.
14-08-2008
Brandend Portugal.
Het was alsof de dagen zich langzaam in een soezerige sfeer opvolgden en een mens werd er gewoon lui van. Toch wilden we ook wel eens iets gaan bezoeken, maar na die 2.000 km heenrit hadden we niet echt behoefte aan rondtoeren, waarheen dan ook! Onze gastheer raadde ons aan om Coïmbra te bezoeken en zeker een stop te maken bij het prachtige voormalige klooster daar ergens in de buurt, dat omgevormd was tot hotel en waar men de uitgebreide Engelse thee kon gaan gebruiken. Hij was zo enthousiast over deze gelegenheid, dat we besloten zijn raad op te volgen en onze nieuwsgierigheid te bevredigen. Toen we stopten voor het gebouw, keken we onze ogen uit in sprakeloze bewondering. Dit was kantwerk in zijn mooiste vorm en men kon zich nauwelijks voorstellen, dat dit door mensenhanden gemaakt was. het was gewoon niet meer van onze tijd, maar onuitsprekelijk mooi. Er liep van het gebouw met zijn prachtig aangelegde Franse tuinen een weg naar boven naar de top van de heuvel, waarop een groot kruis stond en waar vandaan men de hele omgeving kon overschouwen, groen zo ver het oog reikte. Wij zijn die weg naar boven gelopen, en het was geen gewoon weggetje, maar een kruisweg met levensgrote beelden, prachtig onderhouden, die me deden denken aan de marmeren beelden, die men overal in de grote steden in Italië aantreft. Nadat we het uitzicht bewonderd hadden en op adem gekomen waren van onze klim, ging de tocht terug naar beneden via trappen aan weerszijden van een héél brede trap, die fungeerde als waterval. Het water klaterde, omzoomd door een weelde van bonte bloemen, naar beneden en eindigde in een soort van meertje beneden aan de zoom van de parkeerplaats. Nu hadden wij onze High Tea wel verdiend, vonden we, en beklommen de trappen van het sprookjesgebouw. We waren met verstomming geslagen, toen de deur voor ons geopend werd door een butler met witte hadnschoenen aan, die ons naar een vertrek leidde, waar we plaats namen in diepe lederen zetels, die rond een grote ronde salontafel stonden. Wij bestelden dan de "High tea" aan een ober, eveneens met witte handschoenen aan en toen de man zich verwijderd had om onze bestelling te bezorgen, fluisterde M. mij toe: Voor die thee gaan we die witte handschoenen duur moeten betalen! Ik had de grootste moeite om niet te giechelen, maar liet het allemaal niet aan mijn hart komen en was vast van plan om er dan ook optimaal van te genieten. Ik ging eerst op zoek naar een toilet om mijn handen te wassen. Weeral een en al verrassing: mooie diepe wasbekkens in prachtig porcelein, die gevat waren in mooie hout en aan weerszijden twee kastjes met prachtige mollige handdoeken. Vooraleer men aan de toiletten kwam was er ook nog een kamertje, waar men zich eventueel wat kon verfrissen en zijn toilet kon bijwerken De deurknoppen waren van porcelein met prachtige bloemetjes. Nadat ik mijverfrist had keerde ik terug naar de salon, waar wij de thee zouden nemen. Het was een weelde, die we voorgeschoteld kregen. Gebakjes in alle vormen, kleuren en smaken en de thee was heerlijk. Natuurlijk werd niet alles opgegeten, en wat schets onze verbazing: toen we de rekening kregen werden alleen die gebakjes aangerekend, die we opgegeten hadden en de prijs was een zéér aangename verrassing! We zagen in een ander vertrek dat er filmopnames gemaakt werden van de prachtige kamer met de mooie antieke meubelen. In een andere zaal, waarvan de dubbele deur af en toe open ging, werd er een groot feest gevierd en op de parking stopte een auto met een witte strik aan de antenne en op de achterruit: Just married! Toen we naar buiten gingen zag ik in de gang een prijslijst hangen en mijn nieuwsgierigheid was meer dan gewekt! Toen ik de prijzen las voor overnachting, ontbijt en maaltijden, begreep ik helemaal, waarom mensen hier naartoe kwamen, maar snapte ik absoluut niet meer, hoe zo'n ongelooflijk mooi oud klooster-hotel zo'n redelijke prijzen kon hanteren. (Wordt vervolgd)
Reacties op bericht (6)
17-08-2008
Hallo
Ben even komen genieten van jouw blijheid en mooie reisherinneringen. De vreugde is voelbaar ... de geur van thee en gebak prikkelt...zoet. Geniet er nog maar na van ... fijn dat je het met ons wil delen. Groetjes
17-08-2008 om 11:54 geschreven door floreanne
.
hoe verleidelijk heb je dit verteld, michelly! ik zou er zó naartoe willen rijden. vraag is wel : hoelang is het geleden? ik vrees dat de prijzen tegenwoordig ook in portugal de pan uitrijzen. maar 'k ga toch eens op het internet zoeken of je bv die high tea daar nog kan nemen. als wij onze motorhome houden (mijn man wil dat toch liefst) dan wordt portugal en zeker coimbra, beslist een reisdoel. liefs
17-08-2008 om 10:55 geschreven door paz
*
Michelly, ik las bij Bojako jouw reactie waarin je zegt verscheidene onderzoeken te moeten ondergaan in het ziekenhuis. Ik hoop dat het niet al te ernstig is en dat een vlugge beterschap heel nabij is. Lieve groetjes en tot de volgende.
17-08-2008 om 01:18 geschreven door huismusje
16-08-2008
"
Had er graag willen bij zijn zo'n bediening en zo'n entourage, alleen vrees ik dat we misschien met twee giechelende " pubers" de sfeer danig zouden verbrod hebben!!! Lieve, warme groet en ik kijk uit naar het vervolg.
16-08-2008 om 16:03 geschreven door natoken
..
Mooi dat je zulke herinneringen kan ophalen. Je schijnt er zelfs weer van te genieten. Alles in je schrijven duidt daar op. Er is nog zooooo veel moois op de wereld om te bewonderen. En ja, in die dagen was alles daar in't zuiden heel wat goedkoper. Zal nu wel niet meer wxaar zijn denk ik.
16-08-2008 om 14:46 geschreven door Ludovikus
..
jij zou bijna mijn aversie tot reizen wegnemen Het klinkt heerlijk....
Het klinkt heerlijk....
