Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    05-04-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kwartier

    Dit gedicht is voor mij van een onbekende dichter wel mooi beschreven daarom zet ik het hier neer!

    Het kwartier

    Toen viel een gat in mijn droom
    En een koele klok sloeg het kwartier
    Door de zwijgende nakende nacht,
    En ik voelde mijn ogen wijd open -
    Die zagen stil
    In de nacht.

    Maar ik lag in een doodstille kuil
    En ik keek in het donker heelal,
    Verwonderd en wakker, naar het geluid
    Van het eenzame koele kwartier -
    Dat al zweeg
    In de nacht.


    En toen op eens, dwars door het duister,
    Zag ik het werklijke leven
    En voelde ik duidlijk de tijd -
    Die spoelde voorbij - en vervloot -
    Met mijn jeugd - met mijn jeugd -
    In de nacht!

    Uit stilte en strijd (1928)

    05-04-2011 om 10:08 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    04-04-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verhaal
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Reinier van Genderen Stort 1886-1942

    Zie hier een schoon verhaal

    Zie hier een schoon verhaal uit verre tijden,
    De burchtvrouw toevend op de hoge tin,
    Van dag tot dag in ademloos verbeiden
    Van hem, die zij bemint met welk een min.

    Zij ziet de Rijn, de bergen dalwaarts glijden,
    Zij speurt het Oosten af met vrome zin,
    En eind'lijk, plots zij houdt de adem in,
    Wie is de ridder die ginds aan komt rijden?

    Keert hij thans weder uit het Heilig Land?
    Zij tuurt en tuurt, dan wuift ten groet zijn hand
    En daalt zij schielijk, ijlings van omhoog.

    En als zij straks elkander weer omarmen,
    Uitzinnig schier van vreugd, breekt plots haar oog
    En sterft zij, gans verzadigd, in zijn armen.

    Verzen (1936)

    04-04-2011 om 10:27 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    03-04-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.tranen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Helene Swarth 1859-1941

    Van ál de tranen, die mijn wanhoop schreide

    Van ál de tranen, die mijn wanhoop schreide,
    Zijn de allerdroefste voor mijzelve niet,
    Doch voor uw ziel, die gij zo laf misleidde,
    Uw arme ziel, die gij zo vals verried.

    Gelijk een lam, dat, in een wilgenweide,
    Tevreden graast, tot lokt een fluitelied
    Van herders vijand naar de zompe-zijde
    En 't lam zinkt weg, verraden door het riet; -

    Zo liet ge uw ziel door de eigen lust verlokken
    Uit liefdes weide, waar 't zo veilig was.
    Dede' u de wilgen van mijn weemoed wrokken,
    Vol teedre bloemen geurde er 't welig gras.
    En zoetjes droeg, wen luidden de avondklokken,
    Haar wel de herder vér van 't zwart moeras.

    03-04-2011 om 13:36 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    02-04-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.avondhemel
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Herman de Gorter 1864-1924

    Zacht kijkt de avondhemel heen

    Zacht kijkt de avondhemel heen
    door 't broze loof der sparren.
    Aan 't avondlichte blauw staat één
    reeds van de gouden starren.

    Ik ga in 't kleine sparrenwoud
    zo vrij denkend te lopen,
    dat 't is of mijn gevoel door 't hout
    zich op de grond spreidt open.

    Liedjes

    02-04-2011 om 19:21 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    01-04-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ziekte
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Jan van Nijlen 1884-1965

    Ziekte

    Wanneer men ziek te bed ligt en de nacht
    In slaaploze uren wegglijdt zonder dromen,
    Als van de dagen die men heeft verwacht
    Men zeker weet dat nimmer één zal komen,

    Luistert men rustig naar 't geruis der bomen
    En naar de regen. En de sombre klacht
    Die door het duister vaart is welgekomen:
    Men weet zich eenzaam, alles lijkt volbracht.

    Zó is het best, zó hoeft de strenge dood
    Met zachte waan ons niet meer te overreden.
    Men ziet in hem de laatste bondgenoot,

    De ultieme vriend, die onz' vermoeide leden
    In vage droom, bij 't kille morgenrood,
    Voert naar een oord (men zegt: een oord!) van vrede.



    1933

    01-04-2011 om 11:04 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    31-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.stil
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Salomon Bon 1881-1930

    IK LIG ZO STIL

    Ik lig zo stil aan u als kind aan moeder,
    mijn dode levend lief, en hoor hoe zacht
    het kloppen tikkert van uw zachte hart
    en 't bloed hoor 'k ruisen als water zoetkens doet er.

    De sterren bloeien langs haar zilvren baan
    en blinken met het licht van duizend glanzende ogen,
    de heemlen om hen, als heerlijk hoge togen
    van blauw-zwart marmer welvend staan.

    Daar is geen lichten en daar is geen vrede
    dat ik mij denken kan, lief, zonder u
    de uren, dagen, weken, weven om u nu,

    en als zij uw niet zijn, zoek ik haar reden.
    Mag zo mijn leven bij uw hart vergaan:
    mag 'k in uw ogen 't laatste licht zien staan.

    Zangen van hoop

    31-03-2011 om 12:42 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    30-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de lente
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Herman de Gorter 1864-1924

    De lente-ik sta midden in haar-

    De lente - ik sta midden in haar -
    o daar komt ze, daar, daar,
    daar vliegt ze op me aan, ze zoent me
    ze zoent me, ze zoent me en ze noemt me
    haar zoete ademen woord voor woord -
    o en daar vliegt ze voort
    de honnige, fladderende lente
    naar de verte, daar naar de horizonnerige tenten,
    de zilveren, zilvervoetige, zilverhandige lente
    de zomerige lente.
    Kijk nu ze strooit de zomer rond
    die vliegt om haar rond
    uit haar mond,
    rond haar boezem, haar gladde rug, haar benen
    zo donslicht-omschenen,
    ze gaat langs de horizonnen
    maar aldoor omme,
    ze heeft toch zo veel, ze kan geven
    wel, zie het lichte sneven
    van al dat kwijnende levende stervende opflikkerend licht,
    en daar midden in haar gezicht,
    zie je het wel, zie je het wel,
    hoe licht hoe wit hoe goud hoe schel,
    hoe kunnen we 't toch verdragen
    van ochtend tot avonddage,
    kom weer, kom bij mij weer
    gij mijn lieve, mijn lieve, lieve, lieve ogenbegeer.
    O ze valt op mijn borst
    haar mond midden in de dorst
    van mijn mond, haar rode zachte weeke punttong,
    't is of ze helemaal in me drong.

    Verzen (1890)

    30-03-2011 om 11:47 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    29-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.parel
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Jan prins 1876-1948

    De Parel

    De wereld, zoals onze geest die kent
    ligt in de schoot van toekomst en verleden
    het onvergankelijke toegewend,
    dat zich voltrekt in haar verganklijkheden.

    Al wat zij voortbrengt heeft zich opgericht
    vanuit een aanvang, in zichzelf gevonden,
    en breidt zich uit en bloeit onder het licht, -
    en gaat dan in zichzelve weer te gronde.

    Maar over de gerustheid uwer ogen
    liggen de schalen, rond en zwaar, gebogen
    van 't losse haar, dat om de slapen vlucht. -
    Een gave parel schemert aan uw hals.

    't Oneindige dat ons vervult is als
    het even licht zijn nog van de avondlucht.

    Verschijningen

    29-03-2011 om 00:00 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    28-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.knaapje
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van J.J.A. Goeverneur 1809-1898

    Het knaapje in het bos

    Het knaapje had gelopen
    De ganse dag in 't bos;
    De slaap heeft hem bekropen
    Daar op het groene mos.

    Toen daalden uit de bomen
    De eekhorens naar beneên;
    De hazen zijn gekomen
    En dansten om hem heen;

    De dartle reetjes speelden
    Om hem in struik en riet;
    De lieve vogels kweelden
    Hun allerzoetste lied.

    Maar niemand stoorde 't knaapje
    En niemand deed hem leed,
    Tot hij, verkwikt door 't slaapje,
    Weer de ogen open deed.

    Toen zijn ze op eens verdwenen
    In 't allerdichtste geboomt;
    En 't heeft de knaap geschenen,
    Dat hij 't al had gedroomd.

    Prettige tijdkorting (1857)

    28-03-2011 om 10:55 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    27-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.meeuwen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Salomon Bonn 1881-1930

    MEEUWEN

    Gij koninklijk gediert,
    dat met uw rode poten
    en hermelijnen mantel zwiert
    en vaart onder de zon.

    Hoe blinkt uw dons, als sneeuw
    zo fijn,

    hoe is de glans op 't
    hermelijn
    als van de zonne zelf.

    Gij vaart en scheert
    onder blauw 't gewelf
    en laat de zachte winden gaan,
    en doet de blanke vleugels staan
    als blaren van 'n bloeme.

    Lijk corpulente vrouwtjes gaat
    g' op ijsvloer wiegend, wiegend maat,
    en oogt al naar uw heertjes
    en naar hun bonte veertjes.

    De zonne zegent uw gezicht,
    de wind wiegt u te dansen:
    op 't water, boomen, kaden al!
    zie ik u met uw duizendtal
    als witte bloemen kransen.

    Gij bloemen van de wintertijd,
    gij lopers op het water,
    'k vergeet der Noorderwind gebijt door uw zangend gesnater.

    En 'k zing, m'n meeuwkens,
    maatjes zacht,
    om de schone vederkens
    van u,
    om 't zonneke
    dat lacht.

    Immortellen

    27-03-2011 om 19:41 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    26-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.leven
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Paul van Ostaijen 1896-1928

    LEVEN

    Mevr. Dr jur. heeft prachtig verdedigd
    de éen-kilo-brood-dief
    zijn gezin
    en bedenkt 7 (zeven) arme kinderen
    vader
    een korst brood
    de rechters hebben gesnikt Het was een sterk stuk

    In de avondkoelte wandelt Mevr. Dr jur.
    Lützowplatz
    en zet zich op een bank
    juist tegenover de kont van de zeegod
    Verdiende rust

    0 Wonne

    26-03-2011 om 19:02 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    25-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een verdoolde

    Een gedicht van Dop Bles 1883-1940

    Een verdoolde

    Nu is zij dood —
    ze was van mij,
    ze leefde jaren aan mijn zij
    en kende nauwelijks mijn taal;
    haar leven was een vreemd verhaal.
    Zij kwam een avond met een lach
    en bleef ook na de eerste dag;
    zij is mij met een lach verschenen,
    na vele tranen ging zij henen;
    ik gaf haar meer dan kleed en brood...
    Nu is zij dood!

    Nu is zij dood —
    haar kleine hart
    kan niet meer zeggen wat het mart,
    en beide ogen zijn gedoofd;
    'k heb in hun gloed heel lang geloofd;
    haar lippen zijn van klank ontdaan,
    nu zij voor goed is heen gegaan.
    Zo sluipend stil is zij verdwenen;
    zij ging voor altijd van mij henen
    het leven in, dat flonk'ring bood .. .
    Nu is zij dood!

    Parijsche verzen (1923)

     

    25-03-2011 om 10:36 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    24-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het werk
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Salomon Bonn 1881-1930

    HET WERK

    Bij dag buig ik gewillig en strijk loon
    mijn zwarte hand gedurig in zijn arbeid,
    mijn zwarte kop nijgt onder 's meesters hoon
    en krimpt; en lacht; en doet naar hem gezeid.

    Maar 's avonds op mijn kamer in 't gouden lampelicht
    maak ik gedichten zangerig en zacht
    en zie niet, dat terwijl heel knokerig en spicht
    op hoeken van mijn tafel een wezenke veil lacht.

    Het grijze baardje valt op 't borstje, zwart,
    zwarte kooloogjes glinstren goud in 't licht,
    witte tandrijen blik'ren blank en hard
    de grauwe handjes liggen mager, roerloos, dicht.

    Zij spotten zo met spotlichtende ogen:
    de Dwaasheid links en rechts de armoe lacht:
    en ik blijf naarstig over 't blad gebogen
    en maak gedichten zangerig en zacht.

    Zangen van hoop, Amsterdam(1919)

     

    24-03-2011 om 13:42 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    23-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.als
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van René de Clercq 1877-1932

    Als heemlen blauw en heuvlen groen

    Als heemlen blauw en heuvlen groen
    en de aarde spruit uit pracht van bomen,
    dan voel ik met zijn wilde zoen
    de sterke zomer komen.

    Dan staat mijn liefste voor de heg,
    hoort blijde slag en tierelieren,
    en al wat winters gooit ze weg
    in lucht van eglantieren.

    Om scherpe torens waait de wind,
    vol hoog verlangen, wonder hopen.
    Schouw op, mijn heerlijk zomerkind:
    de grote zon bloeit open.

    Meidoorn (1925)

    23-03-2011 om 13:08 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    22-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.poes
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Reinier van Genderen Stort 1886-1942

    De poes springt met haar stille sprong

    De poes springt met haar stille sprong
    En nestelt zich weer op mijn schoot,
    Zij lijkt, een rasp gelijkt haat tong,
    Ons beider gein is even groot.

    Haar vacht is zacht gelijk fluweel,
    Haar ogen glanzen in het donker,
    En als zij spint, stijgt uit haar keel
    Een vreemd gerucht, als van een ronker.

    Zij spint de muzikale draden
    Van een geheim, dat niemand kent,
    Dat geen mens ooit vermocht te raden,
    Dat eeuwig blijve, onbekend.

    O diertje zoet, dat ik vergood,
    Gelijk zovele dichters deden,
    Ge bergt in uw geheime schoot,
    Gelijk de sfinx, uw eigen reden.

     

    22-03-2011 om 14:58 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    21-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wiegeliedje
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Helene Swarth 1859-1941

    Wiegeliedje

    Al wat mijn liefje doet
    Luidt als een liedje zoet.
    - Slaap, kindje, slaap! -
    Over de marmertrap
    Zingen zijn stapjes rap,
    Zingen van trappeltrap.
    - Slaap, kindje, slaap!

    Maar als mijn knaapje rust,
    Vredig in slaap gekust,
    - Droom, kindje, droom! -
    Vedelt een melodie,
    Zingt er ik weet niet wie,
    Ziel die 'k in nevel zie.
    - Droom, kindje, droom! -

    Woelt zich mijn blondje bloot,
    Bloeit er zijn mondje rood,
    - Slaap, kindje, slaap! -
    Engelen komen zacht,
    Zingen van zomernacht,
    Zo dat mijn dromer lacht.
    - Slaap, kindje, slaap!

    Zilver in zilvermaan,
    Zingend de wilgen staan,
    - Droom, kindje, droom! -
    't Ruisende molenrad
    Sprankelt de rozen nat,
    De aarde is in dromenbad.
    - Droom, kindje, droom!

    Moederverzen (1909)

    21-03-2011 om 17:02 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    20-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ritje
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Salomon Bonn 1881-1930

    RITJE

    Het paardje reed zo klinkend
    met hoeven tinkellinkend
    al op de klinkerdijk.

    Zij droegen róse hoedjes
    op roodgeverfde snoetjes
    en voeren langs de dijk.

    De sleepman had een zweepje, slap,
    en zweepte 'hurt' bij elke stap
    van 't paardje op de dijk.

    Zij hadden gouden zon gehuurd,
    en 't tuigje was zo blank geschuurd
    dat voerde over de dijk.

    en blanke bloempjes aan de kant
    die keken in de vigilant
    wie voer over de dijk.

    Zo menig vent en jonggezel
    die werd wat raar aan zijn gestel
    bij 't langs-gaan op de dijk.

    Door die guitig rode snoetjes
    onder die róse hoedjes;
    die meisjes, langs de dijk.

    Een bonte vlucht, Bussum.(1911)

    20-03-2011 om 12:03 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    19-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de avond
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Salomon Bonn 1891-1930

    DE AVOND

    De avond verfde rood de zee
    en zwart de wijde hemel,
    een late vogel scherend glee
    langs 't koperrood gewemel.

    Een vreemde stem gromde van ver
    en neurde zwarte klachten,
    en uit der wolken zwarte vachten
    glansde een bleke verre ster.

    Je adem zoemde in mijn oor
    en zong er wijzen, zacht,
    de zee weedroef neurde erdoor,-
    ...heel donker kwam de nacht.

    Wat zang en melody, Mij voor goede en goedkoope lectuur, Amsterdam.(1910)

    19-03-2011 om 16:58 geschreven door Dora


    >> Reageer (1)
    18-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.lente
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Abraham van Collem 1858-1933

    LENTE

    Wanneer het lente worden zal?

    Reeds bloeit de vlier en ritselen de gronden,
    De trage beken krijgen duizend monden...
    De lente, lente.

    Wanneer het lente worden zal?

    Aan strakke lucht een helle ster gaat lopen,
    De heide legt een blad van purper open, .. .
    De lente, lente...

    Wanneer het lente worden zal?

    Hoort gij de nacht? de schemering wordt klare
    Uit de zee-diepte rijst een blijde mare...
    De lente, lente...

    Wanneer het lente worden zal?

    Er is van overal gerucht vernomen,
    Van af de bergen is een stem gekomen...
    De lente, lente...

    Wanneer het lente worden zal?

    Schermutseling wordt hoorbaar in de velden,
    De Dood stijgt uit, hij gaat nieuw leven melden...
    De lente, lente...

    Wanneer het lente worden zal?

    Wij zijn de vlier, de ritselende gronden,
    De trage beken met de duizend monden,
    De helle ster die aan de lucht ging lopen,
    De paarse heide die kwam lichtend open,
    De komers die de schemer maakten klare
    Wij zijn de makers van de blijde mare —
    Schermutseling die opsteeg uit de velden,
    De Dood zijn wij en komen mensheid melden,
    Haar lente, lente, lente.

    Opstandige liederen (1919)


    18-03-2011 om 15:09 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    17-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zee
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht over het wel en wee in het leven door mijzelf geschreven

    De zee

     

    De zee nam een man en vader

    Een zoon, broer en zwager mee

    Wat een familiewee

    Het graf is nu de bodem van de zee

    Geen afscheid kan nog voor een

    laatste keer worden genomen

    Toen ze wegvoeren

    Had niemand dit kunnen dromen

    Het kan een mens zomaar overkomen

    Hoe moet je dit grote verdriet nu doorkomen

    Zo’n onwezenlijk gebeuren

    Dat je leven ineens kapot kan scheuren

    Het leven moet opnieuw worden aangevangen

    Want alles gaat gewoon door

    Het lijkt dan of een mens niets verloor

    Maar zo’n verlies kan zo diep snijden

    Dat men de eerste jaren gaat lijden

    Aan al wat zo afgenomen werd

    Niet door de woeste zee

    Maar door het varen met een boot

    Die kapseisde en de mensen door het zeewater omsloot

    Waar geen weg meer in terug is te vinden

    Maar achterblijvers worden misschien nu wel als de hinde

    Die de weg naar de Troost mogen vinden

    En dat het verdriet de mensen niet gaat verslinden!

     

     

     

    17-03-2011 om 10:23 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!