|
Deze namiddag dien (moet) ik weer met de benen onder tafel zitten op onze jaarlijkse familiebijeenkomst.  Enerzijds is het weer 'n moment van bijpraten, maar anderzijds doet het te lang stilzitten, geen goed aan mijn oude knoken en spieren. 
Maar geen gezever, wat moet, dat moet. Derhalve deze voormiddag al op 'n vrij vroeg uur, het bos ingetrokken. Het was er zalig toeven, geen wind, slechts 2 andere wandelaars en 1 mountainbiker gezien, de zon die tussen de bomen kwam piepen en uiteraard de kleurenpracht van de herfst. 
Deze keer weer eens het padje genomen tussen de Maastrichterweg en de Lepelvormweg om daar even het domein van Camping San Lanaco binnen te stappen. Je zag er op dit vroege uur geen mens. Vervolgens aan het kruispunt van bospaden, links aangehouden om zo de klim te maken naar de Bessemerberg. 
Achter het ziekenhuis en het rusthuis, de grote weg overgestoken om daar mijn boswandeling verder te zetten. Ik wilde het vandaag niet moeilijk maken en heb gewoon de hoofdbospaden genomen terug richting Sparrendal. En ja, een van de verschillende paarden die ik zag, wilde ik toch op de foto. 
Nu ik dit verslag aan het maken ben, heb ik mij al gewassen en gestreken om seffens de stortvloed van woorden te ondergaan van mijn familieleden.
|
Ik ben Eddy Meuris