***xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

"Manu darling? So sorry to disturb you, but

this time the car is DEAD".

Als zij in de shit zit en bijgevolg enige

mannelijke interventie onvermijdelijk is,

noemt zij de andere helft aan de lijn

steevast "darling".

En zet zij haar stemgeluid op "hulpeloos".

Wrong time, dat wist zij.

Op dit eiland wordt er tussen 2 en 5 gesiëst.

En aanverwante horizontale activiteiten beoefend.

Dat zij haar darling autoverhuurder hierbij

wel degelijk had gestoord, werd duidelijk

toen hij in hoge mate geïrriteerd uitvloog.

"What do you mean, DEAD? The car is not dead.

Not dead, d'you hear me.

Nothing wrong with this car.

It's the battery again. You left the radio

or the airco on, all night, I'm sure.

Just like you did last time".

Hij had gelijk, wat de both times betreft.

Maar zelfs met het hoofd op een hakblok

zou zij dat niet toegeven.

Hij vond haar een Power Lady

en een dergelijke reputatie

verdien je niet zomaar.

Bij het eerste alarmerende batterijfalen

was Manolis na 20 minuten al ter plaatse.

Koud kunstje, want zij kon niet anders

dan bergaf, in tweede en starten.

Zij had goed geluisterd hoe het moest.

Deze keer besloot zij dan ook de klus

in haar eentje te klaren en ging zij wel bergaf,

in tweede, maar the car startte NIET.

En stopte dus ook niet meer.

In ideale omstandigheden, zoals daar

zijn klaarlichte dag, hevige zonneschijn en

geen tegenliggers,

lukte het haar de berg, haarspeldbochten incluis,

in 13 minuten af te bollen.

Toen de wagen beneden uiteindelijk stilviel,

had zij haar record in de vernieling gereden.

Zoals trouwens haar zenuwen, haar hartritme

en haar nieuwe string.

Nog steeds foeterend en uit zijn hum

laadde Manolis de batterij op.

Zij hield, nog steeds hevig bibberend,

vol dat het ditmaal eigenlijk not only the

battery was geweest, you know.

En zoende hem.

Zijn gezicht en boosheid trokken witjes weg,

hij kreunde bijna van spijt.

"I'm so sorry, milady, this has been

a hell of a day, you know".

De autoradio heeft hij voor alle zekerheid

uit zijn huurcar gehaald.

Geen erg, vond zij, Radio2 kon zij

er toch niet op beluisteren.

En de parkeerbonnen, die zij in het

handschoenenvakje had achtergelaten,

zou zij toch niet betalen.

***