***xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Het was meteen raak.

Dit was zonder meer het liefste en langste bericht dat zij ooit

in haar mailbox had gevonden. Het meest humoristische ook.

Een pennenvrucht waar professionaliteit achter stak. Hij had haar

meteen in zijn ban.

"Schrijf misschien eens terug"? was zijn overbodige vraag.

Dat deed zij dan ook meteen. Nou, metéén...

Geprikkeld en geamuseerd had zij toch eerst aandachtig zijn profieltje

met aanbod en vereisten doorgenomen.

Mooipraters zàt op datingsites hoor,

en aan het einde van de rit slechts op één ding uit. 

Hij hield van de mensen.

Dat zat alvast goed. Mensenhaters horen niet op een dergelijke site.

Hij was heel nieuwsgierig.

Nieuwsgieriger dan zij op dit eigenste moment kon hij onmogelijk zijn.

Hij vond heel veel mensen de moeite waard.

Daar wou zij dan wàt graag bijhoren.

Zo mogelijk nog belangrijker, was even uitzoeken waaraan

het voorwerp van zijn zoektocht wel moest beantwoorden.

Een toffe persoonlijkheid, dat zocht hij.

Ja, waarvan je haar nu niet kon beschuldigen, was haar gebrek aan tofzijn.

Zowat half Vlaanderen kon dit nu wel bevestigen.

En zij moest kunnen luisteren, maar ook praten.

Nou, een inkomensvervangende tegemoetkoming voor personen met

een handicap had zij, gelukkig maar, nooit hoeven aanvragen.

Echt om andere mensen kunnen geven, was ook een conditio sine qua non.

Ach, haar hart was gewoon buitenmaats wat dit betrof.

En minstens proberen anderen te begrijpen.

Probéren?? Begrip was haar met de moedermelk ingepompt. Begrip was

haar middle name. Begrip had haar hele leven behéérst.

Zij had het even niet meer.

Zeg nu zelf, een perfectere match kon een datingsite-administratie zich

nauwelijks dromen. Daar zat gegarandeerd een succesverhaal in.

En zij schreef terug. Het langste en liefste bericht

dat zij ooit naar een man zou sturen.

Twee dagen voor de langverwachte ontmoeting, had hij haar

een foto toegestuurd.

Een exotisch kiekje, waaruit zijn savoir en zijn joie de vivre

haar tegemoet sprongen.

Als een betonnen blok viel zij en bleef zij liggen voor

zijn duidelijk overgewicht en andere sporen

van een weliswaar aangename maar ongezonde levensstijl.

Een man naar haar hart.

Zij plaatste zijn foto op haar bureaublad.

Zij herkende hem meteen.

Ruimtevullende charme, de présence van the rich and famous,

goed in het pak, luchtig en zelfbewust, toonbeeld van verloren

gewaande galanterie, de lààtste met de hand gemaakte man.

Sprankelende woordenwaterval, onvermoeibaar gas gevend

met speelse zinnen, een tapijt van klanken dat de afstand

tussen hen millimeterde. Bruisend en briesend.

Niet in het minst gehinderd door nederigheid of

gebrek aan ijdelheid.

Hij overschaduwde haar, hij overvleugelde haar,

hij intimideerde haar, hij intrigeerde haar, hij fascineerde haar.

Zij was sprakeloos, zij verloor haar eigen glans.

Zij was wèg van hem.

"Helemaal los komen bij hem, zich ongeremd voelen bij hem,

dat was zijn wens", schreef hij haar 's nachts.

"Hij voelde dat het kon".

"Hij lag nu horizontaal aan haar te denken, hij lag het

jammer te vinden dat hij haar nu niet in zijn armen kon nemen".

"Wanneer zie ik je nog eens, en waar, en hoelang"?

Na dit dringend verzoek en na haar daaropvolgende

sleepless night in Ghent,

besloot zij de koe

bij de horens te vatten.

Speels en stout stelde zij hem een weekendje samen voor.

Onvergetelijk zou zij het voor hem maken.

En verwachtte hetzelfde van hem.

"Bedenk maar wat".

Zonder aarzelen bestelde zij online een weekendsetje

bij de Erotische Verbeelding.

(Ann en Ingrid, ik hoop voor deze gratis reclame een korting

te krijgen bij mijn eerstvolgende aankoop).

Het erotische verwensetje kwam na twee dagen, zijn antwoord op dit

heerlijk vooruitzicht niet.

Voorzichtig en discreet stuurde zij hem na een paar weken een

Hallmark e-card

voor zijn verjaardag.

Drie weken later had hij de e-card nog steeds niet geopend.

Zij heeft zijn zonovergoten exotische kiek van haar bureaublad verwijderd.

Zij had van hem nooit de Hemel verwacht, énkel wat hij kon missen.

In haar mailbox stapelden zich inmiddels 52 "Knipoogjes", "Verzoek-om-Kennismakingshartjes"

en tutti quanti berichtjes op.

Veiligheidshalve had zij zich op meerdere datingsites een 3 maanden-proefabonnementje

laten aansmeren. 

Zij opende ze niet meer.

***