****************************************************************************** Ter gelegenheid van de aanmelding van de tienduizendste bezoeker bij onze Kalmthoutse Broodjes onderbreken wij voor heel even de chronologische bijdragen over de geschiedenis van onze mooie heidegemeente Kalmthout. Volgende week zetten wij deze geschiedenis gewoon verder met "Onze Kalmthoutse benjamin : Heide (5 )".
*******************************************************************************
@@@@@@@ SPECIALE EDITIE VOOR DE 10.000-STE BEZOEKER @@@@@@@ @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Eigen is het aan een "speciale" editie FEESTELIJK te zijn ! Feesten is in essentie zich "ontspannen en genieten". Ditmaal wordt het dan ook geen descriptieve en ontledende uiteenzetting over één of ander geschiedkundig, aardrijkskundig of cultureel Kalmthouts gegeven. Eerder is er een poging ondernomen om "dat Kalmthout van ons" te vatten in een "ruimtescheppende synthese", in een "ongedwongen notendop", in een "spelende verdichtung". En hoe zou dat nu beter kunnen dan onder de vorm van een gedicht ? We kozen voor U dat enige, wondermooie gedicht, met als titel - hoe kan dat anders - : " KALMTHOUT". Het is geschreven door die grote Vlaamse priester - dichter uit Moerbeke-Waas : Antoon Van Wilderode. Behoort hij niet met zijn illustere voorganger, Guido Gezelle, tot één van onze grootste poëten ? Met een ogenschijnlijk eenvoudig woordenspel slaagt hij erin ons telkens weer diep te ontroeren en spiritueel te behagen! Fascinerend voor ons Kalmthoutenaren is daarbij inderdaad dat de Waaslander het gedicht uitdrukkelijk de naam Kalmthout heeft meegegeven. Alhoewel zo merkwaardig is dat dan ook weer niet . Binnen onze Vlaamse Cultuurgemeenschap zijn Waasland en Kempen voor elkaar geen onbekenden. Zweren ze niet bij diezelfde metropool, waarvan ze van oudsher twee natuurlijke "achterlanden" zijn ? En bewijst de Waaslander niet de Kempenaar ten volle aan te voelen als hij in zijn gedicht de heide centraal stelt, die unieke heide uit de jeugd van menigéén onder ons. Luister maar.
§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§ KALMTHOUT. ( ANTOON VAN WILDERODE ) §§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§
ZO HEES IS DE HEIDE EN DROOG ALS EEN MOND VOOR SLIJPENDE KREKELS GESCHAPEN, IN EEUWEN OUD ZAND LIGGEN BOVENGRONDS SKELETJES EN SCHELPEN TE RAPEN.
IK ROEP EN MIJN STEM ZONDER GALM KEERT TERUG, BLIJFT IN ZWERFKRUID EN ERICA HANGEN, IK LOOP EN HET STOF GAAT MAAR EVEN OP VLUCHT NAAR EEN STRUIKGEWAS ZONDER GEZANGEN.
ALLEEN ALS IK NEERBUIG EN KIJK VOOR MIJN VOET ONTDEK IK EEN BETERE WERELD EEN BLOEMHART PULSEREND VAN ROZEROOD BLOED, EEN KEITJE VOLMAAKT ALS EEN PEREL.
DE VEER DIE EEN VROLIJKE VOGEL VERLOOR ALS HIJ LANGS VLOOG, EEN LICHTBLAUWE FLINTER, DE MIEREN GERIJD IN ELKANDERS SPOOR, HET VOLMAAKT SILHOUET VAN EEN VLINDER.
DE LEESBARE TEKENS VAN VLUCHT EN VERBLIJF DE LEGERS,DE LIGPLEK,DE SLIETEN, VOOR VINNIGE SLAAP EN VOOR HAVE EN LIJF DIE ONVINDBARE DIEREN HIER LIETEN.
----------------------------------------------------------------------------------------- * Opgedragen aan al diegenen die Kalmthout een warm hart toedragen en in het bijzonder aan die onbekende 10.000-ste bezoeker van "Kalmthoutse broodjes "* -----------------------------------------------------------------------------------------
- poëzie + ( voor die enig stemmige periode rond Kerstmis) -
De Herderkens ( Felix Timmermans - 1923).
Zij kosten noch lezen noch schrijven Zij hadden een stoppelbaard. Zij droegen wat schamele lompen En hun handen waren verhaard. Maar God had hen verkoren Dat zij het eerst van al De boodschap zouden horen Dat Jezus was geboren Geboren in een stal.
Zij aten hun brood zonder boter Zij warmden zich aan de vacht van hun geliefde schapen En dronken 't water uit de gracht. Maar z'hebben,kent g'iets zoeter Het eerst van alle liën 't Kind Jezus d'albehoeder, Ten borsten zijner moeder Mogen zien.
Zij hadden geen haard, noch een bedstee, En sliepen onder een boom. Ach, 't eenigst wat ze bezaten 't was steeds wat geloof en wat droom, Maar dit heeft god bewogen! Hij ving zijn lijden aan En nauw hun knie gebogen Viel voor hun uit zijn ogen, D'eerste, d'eerste traan.
- actua + -
Rond deze kersttijd in de 6 parochies van onze gemeente de enig mooie Kempense kerststallen, met o.m. in open lucht voor het gemeentehuis de door de Landelijke Gilde van Kalmthout, onder de bezielende leiding van Jos Arnouts en Valeer Van den Eynde, ontworpen unieke "zitkerststal" met het Kempens rietdak en op Nieuwmoer dat pareltje van een "turfkot - stal" vol leven, reeds sinds jaren telkens weer gekoesterd door de mensen van een enthousiaste Leo Antonnissen.
- awdoe + -
een Zalig en deugddoend Kerstfeest en tot volgende week met weer een Kalmthouts broodje "Onze Kalmthoutse benjamin Heide (5)" en vergeet het niet : om de reeds verschenen broodjes in chronologische volgorde weer op te roepen onderaan het blog telkens op de rode linkse pijl klikken.
18-12-2006 om 00:00
geschreven door Jan Caluwaerts
|