Na hun huwelijk gaan Moeder Kee en Franciskus Schmitz  zich finaal in Kalmthout vestigen.

In eerste instantie wordt het een doorgangswoning in de Driehoekstraat in de omgeving van de pastorij.
 
Maar met de ingesteldheid van een zakenman als Franciscus Schmitz moet er meer op de plank liggen. 

Het wordt een ongelooflijk imponerend Rozenberghof langsheen de oude weg naar 't Hillo. Vandaag zouden wij het Rozenberghof kunnen situeren bij de aanvang van de  Gommaar Van Geelstraat langs de kant van de manège, recht tegenover het gebouw van de " Diesterweg ", met aan de overkant de insprong van de Hollekelderstraat. Maar het oorspronkelijke gebouw is ondertussen al lang vervangen door appartementen en garageboxen.

Franciskus Schmitz laat het Rozenberghof bouwen in 1893. Het wordt een typisch eclectische fin-de-siècle villa.  Achter het Rozenberghof situeert zich in die tijd een prachtig ven waarop men kan bootje varen. Maar Schmitz, die een kolos van een man is, gaat er iedere morgen een duik in nemen. Bij vriesweer slaat hij daarbij het ijs stuk met een bijl. In kalmthout verwerft hij dan ook de bijnaam van “de ijsbeer”.

Naast het Rozenberghof als rechtstreekse woongelegenheid investeert Franciscus Schmitz in  Kalmthout nog  in een tweede eigendom. Deze eigendom luistert naar de naam van het of  ons  “ Nestje”.Hij situeert zich volgens enkele bronnen in de Kijk-Uitstraat, links tegenover de erin uitmondende Cuylitshofstraat. De riante uitgebreide woonst die er nu achter het groen der struiken en bomen van het dichte sparren- en schaarbos verscholen ligt was als dusdanig in de tijd van Schmitz nog niet aanwezig. Het zou toen nog zijn gegaan om één of ander klein hoevebouwke langsheen de nu afgeschafte servitudewegel die de Kijk-Uit, toen nog de Lange Nieuwe straat, met de zandwegel, die later de Kinderwelzijnsstraat zou worden, verbindt.

Vooral de grondeigendom zal in het geval van 't "Nestje" voor Schmitz van belang zijn geweest. Gronden gelegen in de omgeving van een steeds belangrijker wordende "ijzeren weg" naar het Noorden enerzijds en de onmiddelijke nabijheid van de Withoefse heide anderzijds laten daar immers geen twijfel over bestaan. 

Het zal vooral heideschilder en natuurliefhebber Emiel Maeyens, één van de volgende eigenaaars, zijn die later de  niet tot de verbeelding sprekende bouwconstructie door bij- en aanbouw zal omvormen tot het imposante gebouw dat er nu nog staat.

Merkwaardig is wel dat ook in de buurt van dit gebouw een ven aanwezig is. Een sportieve Franciskus Schmitz moest klaarblijkelijk, onder alle omstandigheden, in het verfrissend water kunnen springen.

Eigendommen verwerven in Kalmthout heeft in de ogen van Franciskus Schmitz trouwens ook nog twee bijkomende goede redenen : eerstens is er de nabijheid van de familie van moeder Kee, maar vervolgens is er ook de spoorweg Antwerpen - Roosendaal - Rotterdam die de Antwerpse metropool  mede in het onmiddellijke bereik brengt, hetgeen ook voor de praktijk van een zakenman – wapenmaker als Franciskus Schmitz niet onbelangrijk is. 

Maar helaas, eens te meer slaat het noodlot onverwacht toe. Uit zijn eerste huwelijk heeft Schmitz kinderen die in de Duitse heimat woonachtig zijn. Over hen is in Kalmthout omzeggens niets geweten.Voor één van hen stelt hij zich financieel borg in een belangrijke aangelegenheid. De betrokkene kan echter achteraf zijn verplichtingen niet nakomen en Schmitz moet er voor opdraaien. Zo verliest hij een totaal aan “ hebben en houen “ .

Maar Schmitz is een vechter en daar bovenop een creatief denker. Hij geeft zich niet gewonnen en vat het plan op om met zijn gezin in de Kambuus in te trekken. Niet alleen in de Kambuus intrekken trouwens, maar haar daarenboven om te vormen tot een rendabel logements-,eet- en drankhuis voor een op de Kalmthoutse heide bij de aanvang van de twintigste eeuw snel toenemend aantal heidetoeristen, zodat zijn gezin verder over een valabel levensinkomen zou kunnen beschikken.

Poëzie +
----------
Het Huis (naar Aard Van der Leeuw)
---------------------------------------------
Dit huis heeft de rust van de maagdelijke duinen,
Gebroken, noch verstoord,
Het ligt in het nest van zijn kleurige tuinen,
Al bracht de grond het voort.

En waarlijk, het werd ook gewonnen,geboren,
Een edele kunstenaarsdroom
Bevruchtte als het zaad dat zich menkt met de voren.
Het steenblok  en de boom.

En zo uit die paring, dat innigst verzamen,
is toen de bouw gegroeid
Die nu, tussen boomkruinen, grassen en bramen
Gelijk hun hoeder bloeit.
 
Vaak zit hij uren te turen
In zijn droom, die het schiep
Naar 't blozende dak en de rozige muren,
Alsof zijn kind daar sliep.

Actua +
----------
- De kinderen van de "Kalmthoutse Kindergemeenteraad" konden er niet over zwijgen : "Mijnheer de burgemeester, wanneer komt nu toch die kanjer van een speeltuin waar wij , tussen 't spelen door, een ijsje of een pannekoek kunnen nuttigen"? En burgemeester Lukas Jacobs kon het niet langer aanhoren.Verleden woensdag gebeurde het dan : meer dan 300 kinderen drumden holder de bolder doorheen de nieuw aangelegde droomspeeltuin van de gemeente Kalmthout in het gemeentelijk park van het Strijboshof. En wat de kindjes nog meer enthousiasmeerde : het gemeentebestuur bood hen op die openingsdag een gratis ijsje aan. Ouders en grootouders zijn er steeds welkom met hun kleinsten.Tusen haakjes, er zijn afzonderlijk een peuterzone en een kleuterzone voorzien. 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Volgende zaterdag 1 september 2012 weer een Kalmthouts broodje :
II/13.De keet van moeder Kee/De Kambuus wenkt.                                          Awdoe.

25-08-2012 om 09:52 geschreven door Jan Caluwaerts