De Bristol 603 s2 kreeg een nieuw ontworpen uilaat.
De grille werd gewijzigd evenals de positie van de koplampen.
De verluchting ging niet meer via de hoedenplank maar door roosters in de flanken achteraan.
Bristol 603 s2
auteur :www.thecartorialist.com
Motor : Chrysler V8 5899cc.
standaard airco, elektrische ruiten vooraan, elektrische zetels, lederen bekleding en stuurbekrachtiging
optioneel zetelverwarming vooraan, een zonnedak en getinte ruiten
De Bristol 603 types E en S werden gebouwd van 1976 tot 1978.
De 603 was de opvolger van de 411 en kreeg voor het eerst een facelift sinds de 406.
Het was een eigen ontwerp en werd gelanceerd naast de door Zagato (koetswerk) ontworpen en gebouwde 412.
De 603 was meer gestroomlijnd en had een veel grotere en meer gebogen achterruit.
Bristol 603
auteur : www.best-used-car.org
Ten gevolge van de energiecrisis werd deze wagen uitgebracht in twee versies.
De 603E(economic) met een 5211cc V8 benzinemotor en de 603S met de zwaardere 5,9liter motor van Chrisler.
Het brandstofverbruik was gedaald tot 13L/100km(603E) t.o.v. de 17L/100km bij de 411.
Transmissie en ophanging bleven dezelfde als bij de 411, maar de binnenafwerking was luxueuzer.
Hij was voorzien van elektrisch verstelbare stoelen en airconditioning.
De stijlen aan de voorruit werden afgeslankt voor een ruimer zicht.
De Chrisler V8 motor werd voorzien van een Rotomaster turbocompressor en haalde een topsnelheid van 241km/h.
De Torqueflite automatische versnellingsbak die standaard aanwezig is in de Bristols vanaf model 407 kreeg nu een sterkere aandrijfas en een koppelomvormer uit de 7.2liter RB motor van de zwaarste Chrysler modellen uit de jaren '70.
De stijl van dit voertuig was volledig naar het export model de Bristol 412 USA.
De dubbele koplampen en dikwijls (optie) ook de extra richtingsaanwijzers op de flanken.
Door de montage van de turbocompressor had de motorkap ook een verhoging "bult".
In een poging door te dringen tot de Amerikaanse markt werden (in 1980) een aantal wagens gebouwd die voldeden aan de zeer strenge emissie en veiligheidsvoorschriften van de VS.
De 412 werd voorzien van een katalysator, een sterkere roll bar en de bovenkap was niet afneembaar.
Door zijn status (klein gespecialiseerd bedrijf) had Bristol Cars het echter moeilijk om export vergunningen naar de VS te verkrijgen en de meeste van deze gewijzigde modellen werden verkocht op de Europese markt.
De meeste 412 USA belanden (al dan niet bij Amerikanen) in West-Duitsland en Zwitserland, er is slechts één enkele gekend in Canada.
afbeelding van een Bristol 412 USA (geregistreerd in Zwitserland) op de brochure
Bristol An Illustrated History, by Godfrey Oxley Sidey
foto op leroux.andre.free.fr
Naast de richtingsaanwijzers voor- en achter was de Bristol 412 USA ook voorzien van herhalings richtingaanwijzers op de vier zijvleugels.
Er waren ook de gescheiden rechthoekige koplampen.
Waarschijnlijk was dit ook de basis van de Bristol Beaufighter.
Bristol 412 USA
foto op (Bristol Owners Club) boc.net
Bristol 412 USA
foto : paulnh1 op rides.webshots.com
De Bristol 412s1 is een ontwerp van Zagato, geproduceert door Bristol Cars van 1975 tot 1978.
Het was de laatste in de opeenvolgend genummerde reeks van de 4's.
De eerste van deze reeks wagens waren eerder ongewoon (voor die tijd) omdat het koetswerk werd gebouwd door Zagato in Italië en getransporteerd naar Engeland waar ze werden geassembleerd met het chassis gebouwd door Bristol Cars in Filton.
De 412 is een type "targa"-cabriolet met neerklapbaar dak.
Bristol 412 series 1 (1975)
foto : autorama70.blogspot.be
Het achterste deel van de kap is handbediend neerklapbaar achter de achterbank.
Het bovenste deel, inclusief zonnedak kan worden weggeborgen in de grote kofferbak.
De zijruiten zakken automatisch 25mm bij het openen van de deur om deze vrij te maken van het dak.
De 412 heeft grote rechthoekige koplampen en achterlichten.
Het Bristol pegasus embleem is gemonteerd op de grille.
Bristol 412 series 1 (1975)
foto : autorama70.blogspot.be
De Bristol 411 was de vijfde in de reeks wagens met een Chrysler V8 motor, geproduceert door Bristol Cars in 1969 en 1976.
De motor werd wel vervangen door de Chrysler V8 6.2l (6277cc) i.p.v. de kleinere A-serie 5.2l motor.
Het voertuig kreeg zo een voorziene 30% meer kracht, bij een compressieverhouding van 10/1.
De 411 bereikte hiermee een topsnelheid van 230km/h.
Het interieur kreeg een aantal belangrijke veranderingen.
Onder andere het tweespakige stuur van Bluemel werd vervangen door een met leder overtrokken stuur met drie spaken en het Bristol embleem in het midden.
Het Bristol embleem werd verwijderd van de voorkant van de wagen, en het stuur was hiermee de enige plaats waar het embleem terug te vinden was.
Tijdens de zeven jaar dat de 411 in productie was onderging deze tal van wijzigingen.
Zo kreeg de series 2 in 1971 een automatische niveauregeling en een metrische kilometerteller.
Deursloten en handgrepen waren half verzonken, hogere bumpers en bredere velgen.
Bristol 411 series 2
auteur : www.autoblog.nl CC 2.5
Bristol 411 series 2
auteur : www.autoblog.nl CC 2.5
Een jaar later greeg de series 3 een motor met lagere compressieverhouding (9.5/1) en een volledige restyling.
Vernieuwde voorspatborden, motorkap en grille.
Dit was ook de eerste Bristol met een volwaardige vier-koplampen design.
Hiervoor was een krachtigere dynamo voorzien.
De knipperlichten werden verplaatst naar de voorzijde van de vleugels.
Tweemaal twee verchroomde uitlaatpijpen links en rechts achteraan.
Eigenlijk waren deze uitlaten dummy's want enkele cm voor het uiteinde werden de gassen naar beneden afgeleid.
Bristol 411 series 3
auteur : kenjonbro op flickr CC 2.5
In 1974 werd in de series 4 de compressieverhouding teruggebracht van 9.5/1 tot 8.2/1.
Dit werd gecompenseerd door een grotere versie van de Chrysler V8 motor, de B-serie met een inhoud van 6556cc.
Een vernieuwde grille vooraan met 'Bristol' verchroomd op metaal in het midden.
Het kofferdeksel werd lichtjes afgevlakt en de series 3 kreeg rechthoekige achterlichten.
Het gewicht van de 411 werde 1712kg.
Nieuwprijs in 1973 £8973.
Bristol 411 series 4
auteur : Ed Callow op flickr CC 2.0
Bristol 411 series 4
foto op boc.net
Bij de Bristol 411 series 5 gebouwd in 1975 en 1976 werd het embleem teruggeplaatst op de originele plaats vooraan op de motorkap.
De grille had dezelfde design als de series 4 maar kreeg mat zwart als kleur met een gekleurde pegasus in het midden ter vervanging van de naamplaat.
Er werden standaard veiligheidsgordels met een oprolmechanisme voorzien.
De Bristol 410 was de vierde in de reeks wagens met de Chrysler V8 motor, geproduceert door Bristol Cars in 1968 en 1969.
Het was de laatste Bristol met de 5.2l Chrisler V8 motor.
Bristol 410 (1968)
auteur : BBC (The Inspector Linley Misteries)
Het koetswerk kreeg een meer aerodynamisch uiterlijk welke terug gaat tot de 405.
De aanpassingen waren relatief klein, maar men wilde toch terug naar een meer ronde vormgeving.
Het meest opmerkelijke was de volledige integratie van de koplampen in de vleugels i.p.v. buitenopstaand zoals bij de eerdere modellen.
Zoas bij alle modellen vanaf de 404 waren er de scharnierende panelen achter de wielkasten, aan de ene zijde met het reservewiel en de krik, aan de andere zijde waren de accu de zekeringen de ruitenwisser-motor en de rembekrachtiging ondergebracht.
Bristol 410 (1968)
auteur : BBC
Deze auto kreeg 15" wielen i.p.v. de 16" van de eerdere modellen.
Ook het schijfremsysteem dat bestond vanaf de 406 werd herzien en sterk verbeterd.
Om het veiligheidsprobleem (per ongeluk verzetten uit de "P" stand) op te lossen, werd de versnellingshendel gemonteerd tussen de voorste zetels.
De 409 had in tegenstelling tot zijn voorgangers een aantal veranderingen ondergaan, waaronder een zachtere wielophanging.
Hierdoor verbeterde de rijkwaliteit een heel stuk.
De traditionele dynamo werd in dit model vervangen door een alternator.
De wagen werd destijds beschreven als "niet erg aantrekkelijk" maar binnenin een prachtige wagen met goede prestaties.
Bristol 409 (1967)
foto op greyintheusa.blogspot.be
Op de radiatorgrill na bleef de 409 uiterlijk identiek aan de 408.
Voor de grille werd gekozen voor een meer uitgesproken trapeziumvorm.
Het was de laatste V8 van Bristol met dashboard-transmissie, de 410 kreeg namelijk een centraler gelegen versnellingspook.
De differentieel kreeg een iets hogere verhouding.
(0) 
