De bergeend (Tadorna tadorna) is een halfgans, een eendachtige watervogel die qua formaat tussen een gans en een eend in zit. De naam "bergeend" heeft niets met "bergen" in de zin van "hoge heuvels" te maken, maar met de voortplanting: de soort kan relatief veel jongen grootbrengen of "bergen". Een andere verklaring voor de naam is dat de eend haar eieren verbergt. De bergeend legt haar eieren bijvoorbeeld in konijnen- en andere grondholen.
Engels : Common Shelduck Duits : Brandgans Frans : Tadorne de Belon
De bergeend is een kleurrijke verschijning aan de kusten van westelijk Europa en sommige kusten van de Middellandse Zee (bijv. Sardinië). Ook langs de Vlaamse kust is hij te vinden, o.a. in Het Zwin en in de achterhaven van Zeebrugge. In Nederland is hij in Zeeland vaak te zien, maar ook langs het IJsselmeer. Hij broedt er, maar is ook doortrekker en wintergast. De bergeenden leven in de duinen. Maar je ziet ze ook vaak in de zee.
Bergeend probeert trappelend op te stijgen foto : Yves Baptiste Natuur digitaal
De bergeend is een grote eend, maar duidelijk kleiner dan een gans. Het verenkleed is bont gekleurd en bij het mannetje en het vrouwtje identiek. Het mannetje is van het vrouwtje te onderscheiden door een knobbel op de snavel.
Het voedsel van de bergeend bestaat voornamelijk uit kleine, ongewervelde dieren, zoals slakken, wormen, schelpdieren, kleine kreeftachtigen en insecten. Door met de poten trappende bewegingen te maken in ondiep water, jaagt de bergeend prooien.
Tadorna tadorna foto : Adrian Pingstone
Door afname van het aantal konijnen in de duinen neemt daarmee ook de beschikbaarheid van geschikte broedplaatsen af en vindt er enige omschakeling plaats naar broeden in een dichte vegetatie.
Omdat ze vaak ver afgelegen van water hun nest hebben, moeten de kuikens, wanneer ze uitgekomen zijn, door beide ouders over grote afstanden al wandelend naar gunstig voedselrijk water worden gebracht. Vaak een tocht van enkele kilometers, waarbij veel meeuwen en andere rovers het op de kuikens voorzien hebben.
Waar de dichtheid van de Bergeenden populatie groot is, worden, zodra de kuikens te water zijn, vaak crèches gevormd onder de hoede van slechts enkele ouders. De binnenlandse broedgebieden worden verlaten zodra de jongen dit vliegend kunnen.
De Berge Stahl, roepnaam LATO2, is de grootste bulkcarrier ter wereld dit schip werd in de vaart gebracht op 6dec.1986. Het schip is eigendom van rederij Bergesen d.y. ASA uit Noorwegen, vaart onder Noorse vlag en heeft als thuishaven Stavanger. Het schip is in 1986 gebouwd op de werf van Hyundai Heavy Industries in Zuid-Korea.
De Berge Stahl vaart sinds januari 1987 elk jaar 9 of 10 keer heen en weer tussen Ponta da Madeira, Noord-Brazilië, en de Ertsoverslagbedrijf Europoort (EECV). In die tijd vervoerde het 73 miljoen ton ijzererts voor de Duitse staalindustrie. Deze twee landen hebben de enige havens ter wereld die groot (en vooral diep) genoeg zijn om dit schip(volledig geladen) te kunnen ontvangen.
de Berge Stahl in de haven van Ponta da Madeira(Brazilië) auteur : Ctbolt
De Berge Stahl is 343 meter lang en 63,5 meter breed. Het schip heeft een laadvermogen van 364.768 ton. Vanwege de diepte van de Eurogeul in de Noordzee (voor de haven van Rotterdam) kan de Berge Stahl 'slechts' 354.000 ton meenemen. Dit is genoeg om 500.000 auto's van te maken. De diepte van de Eurogeul is ongeveer 24 meter. Voor aankomst van de Berge Stahl wordt, voor de zekerheid, de vaargeul door baggerschepen nog wat extra uitgediept. De Berge Stahl heeft, bij volle belading, een diepgang van ongeveer 23 meter. 24 meter lijkt dus voldoende, maar als het schip 3 graden overhelt, neemt de diepgang met 1,65 meter toe, waardoor het de bodem zou kunnen raken.
Berge Stahl op zee foto : wivonet.nl
In Brazilië wordt de Berge Stahl geladen in de Terminal Marítimo de Ponta da Madeira. Een 900 km lange spoorlijn verbindt de mijnen met de haven. Het hele jaar door brengen dagelijks 7 treinen de lading naar de haven. Elke trein van 204 wagons wordt getrokken door 4 locomotieven. Eén enkele trein vervoert 21.000 ton erts en doet 29 uur over een enkele reis. Er zijn ruim 17 treinen nodig om de Berge Stahl te vullen.
de Berge Stahl in het dok bij de scheepsreparatie werf Keppel Verolme foto : home.versatel.nl/john-r/
Na het lossen van elke lading in Rotterdam worden schilders/alpinisten aan boord genomen om de ruimen opnieuw te schilderen. Dit om slijtage te voorkomen. Vanwege dit goede onderhoud wordt verwacht dat het schip 5 jaar langer meegaat dan de 25 jaar die berekend was bij de bouw.
In september 2006 is het schip voor een dokbeurt naar China (Quindao) gevaren. Daar kreeg het schip onder andere de kleurstelling van de nieuwe eigenaar van het schip, Bergesen World Wide. De bekende en zeer herkenbare groene opbouw werd wit en ook het Bergesen-logo op de schoorsteen maakte plaats voor het Bergesen World Wide logo.
In het droogdok voor werken aan de schroef foto : home.versatel.nl/john-r/
De hoofdmotor van de Berge Stahl is een (diesel) Hyundai - B&W 7L90MCE van 27.610 pk, deze motor is 3 verdiepingen hoog (9 meter).
Er zijn twee Wartsila dieselmotoren aan boord van elk 800 kilowatt. Deze zorgen samen met een generator van 900 kilowatt voor de elektriciteit aan boord.
De drinkwater-installatie aan boord kan elke dag 30 ton zeewater omzetten in drinkwater.
Het schip heeft 'slechts' een 24-koppige bemanning aan boord (vrijwel allemaal de Indiase nationaliteit)
Het schip heeft 10 ruimen, de luiken schuiven horizontaal open, op één van de luiken is de landingsplaats voor de helikopter die de loodsen brengt en haalt.
De geprofileerde schroef heeft een diameter van 9 meter en weegt 60 ton.
Het schip verbruikt per dag zo'n 80 ton stookolie.
Het roer is 9 meter hoog.
Kruissnelheid is 12 knopen (22km/u), topsnelheid is 13,5 knopen (25km/u).
De bergduivel (Moloch horridus) is een bodembewonende hagedis uit de familie agamen (Agamidae). De bergduivel leeft in kurkdroge streken in midden Australië, de hagedis is endemisch. De habitat bestaat uit woestijnen en halfwoestijnen, de agame is gebonden aan een klein aantal van de 63 in Australië voorkomende mierensoorten uit het geslacht Iridomyrmex, en met name Iridomyrmex flavipes, welke in de zandgrond nesten maakt.
Engels : Thorny Devil, Thorny Dragon, Mountain Devil, Thorny Lizard, of de Moloch Duits : Dornteufel, ook Wüstenteufel of Moloch Frans : Moloch, moloch hérissé of diable cornu
bergduivel
De bergduivel heeft een bizarre bouw en ziet er met enige fantasie uit als een wandelende doornstruik. De lengte is ongeveer 20 centimeter inclusief staart. Het gehele lichaam is bezet met grote, harde, puntige stekels. Op de rug, nek en kop zitten nog grotere 'doorns', vooral twee boven de ogen en twee in de nek; als ze worden aangevallen buigen ze het hoofd naar beneden waardoor deze nekstekels worden opgericht en het niet mogelijk is om de hagedis door te slikken. Het lichaam is veelal bruin en beige gebandeerd met een witte of gele flankstreep. Een typisch kenmerk is de motoriek, in tegenstelling tot de meeste hagedissen is de bergduivel erg traag en kan niet rennen, klimmen of zwemmen.
Moloch horridus in het Kalbarri National Park, Australië auteur : Wouter! CC 3.0
De bergduivel eet vrijwel uitsluitend mieren en is dus formicivoor, net zoals een miereneter. Andere hagedissen die formicivoor zijn vindt men binnen het geslacht Phrynosoma. De bergduivel zoekt vaak één van de vaste looproutes van de mieren naar een vocht- of voedselbron, en begint te slurpen tot er geen mier meer over is, waarna ze op zoek gaan naar een nieuw pad. De nesten worden ongemoeid gelaten om een massale aanval van de soldaten te voorkomen. Omdat de mieren klein zijn en een enkele mier niet veel voedingsstoffen bevat worden per maaltijd tot 2000 mieren gegeten.
Thorny Devil in West-Australië foto : Mila Zinkova CC 3.0
Opname van vocht geschiedt niet via de bek, maar via de poten en huid; tussen de doorns lopen kleine kanaaltjes die water in een plas waar het dier in staat of dauwdruppels die aan de huid worden gevormd omhoog transporteren. De werking is hetzelfde als sappen in de nerven in een boom en grondwater dat opstijgt; door de dunne buisjes treedt capillaire werking op. Deze buisjes lopen door tot aan de mondhoeken, waar het vocht wordt afgegeven in de bek.
De bergcentaurie (Centaurea montana) is een vaste plant, die behoort tot de composietenfamilie (Asteraceae). De soort wordt veel in siertuinen aangeplant. Van hieruit is de plant in Nederland vaak verwilderd. Van nature komt de plant voor in Midden- en Zuid-Europa.
Engels : Centaura montana (Perennial Cornflower, Mountain Cornflower, Bachelor's Button, Montane Knapweed of Mountain Bluet) Duits : Berg-Flockenblume Frans : centaurée des montagnes (bleuet vivace, bleuet des montagnes of jacée des montagnes)
bergcentaurie
De plant wordt 30-60 cm hoog en heeft langwerpige tot lancetvormige bladeren, die van boven spoedig kaal worden. De bladeren zijn tot 4 cm breed en lopen langs de stengel af.
Omwindselblaadjes bij de bergcentaurie foto : Arne Nordmann CC 3.0
De bergcentaurie bloeit van mei tot september met bloemhoofdjes, die bestaan uit buisbloempjes. De bloemkroon van de randbloemen is blauw en die van de andere bloemen roodachtig. De omwindselbladen zijn franjeachtig ingesneden en hebben aan de top geen stekel.
Bijeneters zijn middelgrote insecteneters die vanaf een uitzichtpunt, meestal een struik of een boom, achter insecten aangaan en ze al vliegend vangen. Kenmerkend voor bijeneters zijn de felle kleuren van het verenkleed, de lange, licht gekromde snavel, en de zwarte horizontale streep die door het oog loopt. De kruin en het bovenste deel van de keel zijn wit. Het onderste deel van de keel is rood. De bergbijeneter (cinnamon-chested bee-eater, 22 cm) is iets groter dan de dwergbijeneter. De borst is donkerbruin gekleurd. Deze vogel leeft vooral in de berggebieden van Zuid-Kenia en Noord-Tanzania.
Engels : Cinnamon-chested Bee-eater Frans : Guêpier montagnard
De bergbasterwederik (Epilobium montanum) is een plant uit de teunisbloemfamilie (Onagraceae). Het is een in Europa vrij algemeen voorkomende plant. De soort komt voor in tuinen, bossen, heggen en kapvlakten.
De plant komt voor in Europa, Japan en Siberië. In België en Nederland geldt de soort als algemeen, hoewel hij in sommige streken als minder algemeen voorkomt.
Engels : Broad-leaved Willowherb Duits : Berg-Weidenröschen Frans : L'épilobe des montagnes
De bloemen zijn roze, soms wit. De bloeitijd is juni tot en met september. De stempel heeft de vorm van en kruis. De bloemknoppen zijn aan de top wat spits. De stengel waaraan de bloemstelen ontspringen, heeft alleen kromme haren en geen klierharen. De stengel is rond en heeft geen verheven lijnen. De bladeren hebben een ronde tot hartvormige voet en kunnen 2-8 cm lang zijn. Ze hebben een korte steel. Ze zijn lichtgroen van kleur en zijn tegenoverstaan aan de stengel geplaatst.
Epilobium angustifolium langs de Demper Highway in Alaska auteur : Natural Born Dreamer CC 2.5
De plant werd samen met de andere basterdwederiken in de 20e druk van de Heukels' Flora van Nederland vermeld als bergwilgeroosje. Deze naam vond men beter passen bij dergelijke kleine bloempjes als het weerbarstig klinkende basterdwederik, maar in de 21e druk kwam men daar al weer op terug en heette de plant weer basterdwederik. Deze naam betekent in feite niet de echte wederik. Zo af en toe duikt echter de naam bergwilgenroosje weer op.
Herdenkingen - Gebeurtenissen VANDAAG - 3 mei 2010
Gebeurtenissen VANDAAG 3 mei
996
Bruno, graaf van Karinthië wordt gekozen tot Paus Gregorius V. Hij wordt beschouwd als de eerste Duitse paus.
1382
Slag op het Beverhoutsveld tussen Gentenaren onder Filips van Artevelde en Lodewijk II van Male.
1758
Overleden : Paus Benedictus XIV (83), geboren als Prospero Lorenzo Lambertini.
1791
De eerste geschreven grondwet van Europa treedt in werking in Polen.
1915
Rome zegt het drievoudig bondgenootschap met Duitsland en Oostenrijk-Hongarije op en verklaart op 23 mei de oorlog aan de Donaumonarchie.
1945
In de Lübecker Bocht bombarderen de geallieerden drie schepen met gevangenen uit concentratiekamp Neuengamme. 8000 gevangenen komen om het leven.
1978
De eerste spam via de mail is verstuurd.
1986
België wint voor de eerste maal het Eurovisiesongfestival, dankzij de jonge Sandra Kim.
1987
Overleden : Dalida (54),geboren als Yolanda Christina Gigliotti, Egyptisch-Franse zangeres en actrice.
2002
Nintendo GameCube wordt in Europa uitgebracht voor een prijs van 219 euro. Bij de launch behoorden 20 titels beschikbaar te zijn.
2006
Vliegtuigcrash in de Zwarte Zee. Een Airbus A320 van Armavia, een Armeense luchtvaartmaatschappij, stort tijdens slecht weer in de Zwarte Zee. Alle 113 inzittenden komen om.
2007
Madeleine McCann wordt ontvoerd uit een appartementencomplex in Portugal.
De bergandoorn (Stachys recta) is een aromatisch geurende, vaste plant die behoort tot de lipbloemenfamilie (Labiatae of Lamiaceae). De plant komt van nature voor van Spanje tot Klein-Azië en de Kaukasus. De noordgrens ligt in Midden-Nederland.
Engels : Sweet Basil, Seaport Hedgenettle, Stiff Hedgenettle Duits : Aufrechte Ziest, ook Heide-Ziest en Berg-Ziest genoemd Frans : L'épiaire droite
De plant wordt 25-70 cm hoog. De stengel is zwak behaard en het blad ruwbehaard. Het 2-5 x 0,5-2 cm grote blad is langwerpig-lancetvormig en heeft een gezaagde rand.
Bodem : Zonnige tot licht beschaduwde, iets open plaatsen op matig droge tot matig vochtige, matig voedselrijke, kalkhoudende grond (stenige plaatsen en zand).
Groeiplaatsen : Rotsachtige plaatsen, rivierduinen, rivieroevers, kalkgrasland, bermen, ruderale plaatsen, bosranden en lichte bossen. De rupsen van het andoorndikkopje (Carcharodus lavatherae) hebben de bergandoorn als waardplant en leven van de zaden en de bladeren.
Stachys recta
De bergandoorn bloeit van juni tot september met 1-2 cm lange, geelwitte bloemen, die paarse strepen op de onderlip hebben. De bloeiwijze bestaat uit twee zes- tot tienbloemenige schijnkransen, die een schijnaar vormen. De driehoekige kelk is behaard en heeft een stekelpuntje.
Nederland: Zeer zeldzaam in het oostelijk rivierengebied. België: Zeldzaam in het gebied van de Maas en in de zuidelijke Ardennen. Beschermd. Rode lijst Wallonië. Met uitsterven bedreigd.
De bergamotplant (Monarda Didyma) werd pas kortgeleden in Europa ontdekt.
De bergamoplant is inheems in noord-oost Amerika van Maine tot Ohio. De naam is afkomstig van de de geur die doet denken aan de bergamot vrucht.
De wetenschappelijke naam is afkomstig van Nicolas Monardes die de plant beschreef in 1569.
Engels : Monarda Didyma ook Scarlet Beebalm, Scarlet Monarda, Oswego Tea, of Crimson Beebalm Duits : Goldmelisse ook Indianernessel, Scharlach-Monarde genoemd Frans : monarde, thé d'Oswego, bergamote, mélisse d'or
bergamot bloem auteur : Joe Schneid, Louisville, Kentucky CC 3.0
De plant was reeds lang gekend bij de Oswego-indianen die hem dronken als thee vandaar de benaming Oswego-thee.
De bergamotplant is een mooie ouderwetse bloeiende vaste plant die een hoogte van 45-90 cm bereikt met ovale, lancetvormige, gezaagde bladeren en rode bloemen die in trossen aan de top van een vierkante stengel staan. De bloemkleur kan scharlaken, felrood, bloedrood, lavendel, Wit of roze zijn, maar voor de thee worden de scharlakenrode bloemen gebruikt.
De bergamotplant houdt van rijke, vochtige grond. In tegenstelling tot de muntsoorten, waar hij nauw aan verwant is, kan hij niet goed gedijen op droge grond in de volle zon. Hij kan door scheuring vermeerderd worden en de planten moeten op een afstand van ongeveer 60cm uit elkaar worden geplant.
Het verdient aanbeveling elk jaar te scheuren. De planten moeten beslist onkruidvrij worden gehouden. Twee jaar is de langste periode om planten op één plaats te laten staan. Vermeerdering kan gebeuren door uitgelopen stekken, zoals bij melisse, en dit kan in de nazomer op elk tijdstip gebeuren. Ze kunnen ook in het voorjaar geplant worden.
1 theelepel gedroogde bloemen of bladeren per kop plus 1 theelepel extra ca. 5 minuten laten trekken. Heet gedronken werkt deze thee slaapverwekkend en ontspannend. De bladeren, vers of groen-gedroogd, verlenen wijn, cocktails een bijzondere smaak.
Bergamot (Citrus bergamia, ook wel Citrus aurantium subsp. bergamia) is een kleine, peervormige en zure citrusvrucht, die groeit aan een boom die ca. 4 meter hoog kan worden.
De vrucht wordt gekweekt in zuidelijk Italië en is de smaakmaker die gebruikt wordt in Earl Grey thee. Bergamotolie wordt uit de schil van de onrijpe vrucht gewonnen. De naam is afkomstig van de plaats Bergamo in Italië.
Engels : Bergamot orange Duits : Bergamotte Frans : Bergamote
bergamot vrucht
Op basis van genetisch onderzoek uit 2000 denkt men, dat de Bergamot een kruising is tussen Citrus limetta (een soort citroen) en Citrus aurantium (een zure sinaasappel). Onbekend is of het een spontane, natuurlijke kruising betreft. Citrus aurantium komt van oorsprong voor in zuidelijk Vietnam.
De etherische olie die uit de bergamot wordt gewonnen is erg belangrijk voor de parfumindustrie, veel parfums bevatten deze olie. Het is een hoofdbestanddeel van eau de cologne en Fougère parfums.
Bergamot olie wordt gewonnen door koude persing van de buitenste delen van de schil van de rijpe vrucht. 100 kg. vruchten leveren ongeveer 500 gr. olie op. De kleur is groen-oranje maar kan bij het ouder worden veranderen naar kastanje-olijfkleurig.
Citrus bergamia auteur : Franz Eugen Köhler, Köhler's Medizinal-Pflanzen
Bergamot is een bijzonder waardevolle olie voor mensen die onder een groot verdriet gebukt lopen. De bergamotolie werkt troostend en brengt kalmte & vreugde terug.
Deze olie werkt verzachtend bij zenuwachtigheid en onrust.
Bergamot versterkt je immuunsysteem. Verdamp bergamot in een ruimte en je beschermt je voor alle ziektekiemen die te maken hebben met de ademhalingswegen.
Helpt goed tegen blaasontsteking, stimuleert de eetlust en werkt goed bij koortsuitslag.
Bergamot helpt bij huidproblemen als vette huid, eczeem, herpes en psoriasis. Werkt zeer reinigend.
Bergamot samen met lavendel werkt rustgevend ( 's avonds ). Bergamot samen met rozemarijn werkt activerend ( 's ochtends ).
Bergamot werkt anti-depressief. Ook helpt bergamot bij angsten, depressie en lusteloosheid. Geeft zelfvertrouwen en helpt te ontspannen. Hij is verfrissend, opwekkend en stemmingsverbeterend. Wordt gebruikt bij neerslachtigheid, depressies, stress en vermoeidheid. Bergamot activeert je innerlijk en helpt je op je intuïtie te vertrouwen.
Door het hoge percentage limoneen en linalool kan gebruik van bergamotolie leiden tot een allergische reactie.
Doordat bergamotolie tot 5% furocoumarinen kan bevatten (hoofdzakelijk bergapteen) is de olie fototoxisch.
De olie verhoogt de gevoeligheid van de huid voor de UV-straling van de zon. Blootstelling zou dus kunnen leiden tot ernstige verbranding. De werking van de olie houdt vrij lang aan en het is dus verstandig haar aleen te gebruiken op lichaamsdelen die niet aan zonlicht worden bloodgesteld.
De Bergamasco is een hondenras dat afstamt van Italiaanse herders, die weer van Perzische herders afstammen. Er gebeurden ook inkruisingen met molosser herders en Hongaarse herders (Puli, Kuvasz, Pumi, Komondor, Mudi).
De Bergamasco wordt vooral als herder in de bergen ingezet.
Engels : Bergamasco Shepherd Duits : Bergamasker Hirtenhund Frans : berger de Bergame
De Bergamasco is, in de bergstreken in het noorden en midden van Italie, een van de meest gebruikte herdershondenrassen. Het ras stamt naar verluidt af van de Franse Briard, maar ook is er verwantschap met de Zuideuropese herdershonden, bijvoorbeeld de Hongaarse Puli en Komondor. De opvallende vacht van de hond trekt altijd aandacht. Buiten zijn vaderland komt de hond slechts weinig voor. Hij is niet alleen een goede herdershond, maar ook een goede waakhond.
De Bergamasco en de Berghond van de Maremmen en Abruzzen zijn de in Italië het meest voorkomende en oudste variëteiten. De Bergamasco werd lange tijd met de Maremmano verwisseld. In 1941 werd de Bergamasco door het F.C.I. als ras erkend. Het eerste fokboek bestond in Italië reeds sinds 1898. Schofthoogte bedraagt circa 62 centmeter, en het gewicht tot 32 kilogram.
Herdenkingen - Gebeurtenissen VANDAAG - 1 mei 2010
Gebeurtenissen VANDAAG 1 mei
305
De Romeinse keizers Diocletianus en Maximianus treden vrijwillig af en dragen het rijk over aan de nieuwe keizers Galerius en Constantius I Chlorus.
1555
Overleden : Paus Marcellus II (53), geboren als Marcello Cervini.
1572
Overleden : Paus Pius V (68), geboren als Michele Ghislieri.
1873
Overleden : David Livingstone (60), Schots ontdekkingsreiziger.
1904
Overleden : Antonín Dvorák (62), Tsjechisch componist.
1960
Gary Powers wordt, vliegend in een U-2, boven de Sovjet-Unie neergeschoten.
1982
Britse bommenwerpers bombarderen het vliegveld van de hoofdstad van de Falklandeilanden Port Stanley.
1984
Er breekt in de Verenigde Staten een staking uit die uiteindelijk het instellen van een acht-urige werkdag zal betekenen. Deze dag zal de geschiedenis ingaan als de Dag van de Arbeid en is in vele landen een erkende feestdag. Uitzonderingen zijn Canada, Nederland, en ironisch genoeg ook de Verenigde Staten.
1985
In Brussel blazen de Cellulles communistes combattantes (CCC) een auto op: twee brandweermannen komen om het leven.
1988
De maximumsnelheid op de autosnelwegen in Nederland wordt verhoogd van 100 km/h naar 120 km/h.
1994
Formule 1 coureur Ayrton Senna verongelukt tijdens de Grand Prix van San Marino op het circuit van Imola.
1995
TMF, het eerste Nederlandse muziekkanaal, gaat van start.
2000
De Amerikaanse overheid schakelt de selective availability van het Global Positioning System uit. Hierdoor neemt de foutmarge van GPS voor burgers af van meer dan 100 m naar 10 m, wat tot vele nieuwe toepassingen leidt, zoals Geocaching.
2004
10 landen komen bij de Europese Unie: Estland, Letland, Litouwen, Polen, Tsjechië, Slowakije, Hongarije, Slovenië, Cyprus en Malta.
2009
Bestuurders van snorbrommers mogen niet meer bellen tijdens het rijden.
Het berg geaderd witje (Pieris bryoniae) is een dagvlinder uit de familie Pieridae, de witjes.
De soort komt voor in de Alpen, de Jura, de Karpaten en de Tatra. Mogelijk zijn er ook aziatische populaties, maar daarover bestaat nog geen zekerheid.
Engels : Dark-veined White Duits : Bergweissling Frans : Piéride de la bryone of Piéride de l'arabette
Hij lijkt sterk op het klein geaderd witje, al is het vrouwtje vaak donkerder bestoven. De spanwijdte is 40 tot 44 mm. De habitat bestaat uit bloemrijk grasland, oevers en bosranden. Hij vliegt op een hoogte van 800 tot 2700 meter. Het berg geaderd witje gebruikt Biscutella laevigata, Thlapsi en veldkers (Cardamine) als waardplanten.
berg geaderd witje (man) foto : Peter Ginzinger
De vliegtijd is van juni tot en met september in één of twee jaarlijkse generaties. De pop overwintert.
Herdenkingen - Gebeurtenissen VANDAAG - 30 april 2010
Gebeurtenissen VANDAAG 30 april
711
Tarik ibn Zijad komt aan op Gibraltar waarmee de Islamitische periode in Spanje begint.
1897
Joseph John Thomson maakt de ontdekking van het elektron bekend.
1905
Het Nederlands voetbalelftal speelt zijn eerste officiële interland. België was de tegenstander. Na negentig minuten was de stand 1-1; Nederland won uiteindelijk met 4-1.
1966
Jean Stablinski uit Frankrijk wint de allereerste editie van Nederlands enige wielerklassieker, de Amstel Gold Race.
1975
Capitulatie van Saigon. Het einde van Zuid-Vietnam.
1980
De troonsafstand van Koningin Juliana en inhuldiging van Koningin Beatrix in de Nieuwe Kerk te Amsterdam gaan gepaard met grote krakersrellen.
Berestologie is de wetenschap die zich bezighoudt met berkenbastteksten: teksten geschreven op bast van berkenbomen, gewoonlijk op de binnenzijde. Beresta is het Russische woord voor berkenbast. In de omgeving van de Russische stad Novgorod vond in de middeleeuwen een levendige correspondentie plaats op stukjes berkenbast. Met een stilus kan zonder inkt in vochtig berkenbast worden geschreven.
inscriptie op berkenbast nr.43 "Van Boris aan Nostas'ja. Zodra je deze brief krijgt, stuur me een man op een paard, want ik heb hier veel te doen. En stuur een hemd ik ben een hemd vergeten."
Het eerste beschreven stukje berkenbast werd gevonden op 26 juli 1951 en sindsdien zijn er al meer dan duizend opgegraven. Elke zomer wordt verder gegraven naar nieuwe. De stukjes zijn gemiddeld niet groter dan 15 tot 40 centimeter lang en 2 tot 8 centimeter breed. Op maar een kwart staat een volledige tekst, de rest is min of meer fragmentarisch overgeleverd. De volledig bewaarde teksten zijn meestal niet langer dan twintig woorden. Een paar hebben meer dan vijftig woorden en de langste tekst telt 176 woorden. De schrijfcultuur op berkenbast ontstond in het tweede kwart van de elfde eeuw en duurde tot iets na het midden van de vijftiende eeuw. Dit heeft te maken met allerlei historische ontwikkelingen en met de archeologische gesteldheid, waardoor berkenbast niet meer in het bodemarchief kon worden opgenomen.
prof. dr. Jos Schaeken : ' Het wil niet per se zeggen dat het er niet meer was, maar het is niet overgeleverd.'
inscriptie op berkenbast nr.49 "Groet van Nostas'ja aan mijn meesters, mijn broers. Mijn Boris is niet [meer] in leven. Hoe, meesters, gaan jullie zorgen voor mij en mijn kinderen?"
Verreweg de meeste berkenbastteksten zijn afkomstig uit Novgorod, maar ze zijn ook op andere plekken gevonden, met name in Staraja Russa (aan de zuidkant van het Il'men'-meer), Torok, Smolensk en Pskov. Dat juist in Novgorod zo veel documenten te voorschijn zijn gekomen heeft verscheidene oorzaken. Ten eerste is er in Novgorod veel intensiever en systematischer gegraven dan elders. Ten tweede is organisch materiaal, waaronder dus berkenbast, vanwege de vochtige bodemgesteldheid in Novgorod uitzonderlijk goed bewaard gebleven. Ten derde was Novgorod simpelweg een van de grootste steden van middeleeuws Rusland, met zeer veel bedrijvigheid.
(7) 
auteur : Ctbolt
foto : Christiaan Kooyman
Stachys recta
auteur : Franz Eugen Köhler, Köhler's Medizinal-Pflanzen 
