. Bernard Kreczynski Vandaag is met de rit van Oran naar Sidi-bel-Abbès over een afstand van 75km de Ronde van Algerije van start gegaan. De zege was voor de Duitser Jürgen Kraft voor de Oost-Duitser Peter Weibel en de Pool Bernard Kreczynski.
In Italië won Orfeo Pizzoferrato te Vigevano de Giro Lomellina over een afstand van 131km waar hij 2.57 over deed. Stonden mee op het podium Roberto Cerutti en Gaëtan Salvaderi.
Twee Britten, Phil Bayton en Dave Lloyd zijn vlak na de start weggereden en hebben een voorsprong van 6 gekregen, en werden pas ingelopen toen de Turchino al was overwonnen. Het is pas na 167km dat de eerste ernstige aanval er kwam, Luis Ocana demarreerde in het gezelschap van Giacinto Santambrogio. De ploegmaats van de spurters zorgden er wel voor dat zij nooit meer dan 45 voorsprong hadden. Na 50km voorop rijden was het ook voor hen over. Even later op de Capo Cervo, vierde beklimming van de dag, werden zij afgelost door Ole Ritter en Tony Houbrechts. Aanvankelijk spanden beiden zich voor de wagen, maar toen Houbrechts op de Capo Berta de Deen niet uit het wiel kreeg, wou Tony niet meer meewerken en was het voor beiden over. Bij de beklimming van de Poggio was het Frans Verbeeck die ten aanval trok met Ovion, De Vlaeminck en Mortensen, maar kwamen ook nog enkele anderen aansluiten. In de afdaling is Roger gegaan en kon enkel Francioni mee. De zege was voor Roger De Vlaeminck met 2 voorsprong op Wilmo Francioni (It) en volgde Felice Gimondi (It) op 4. Rik van Linden won de spurt voor plaats 4 voor Patrick Sercu, Frans Verbeeck, Aldo Parecchini (It), Franco Ongarato (It), Cyrille Guimard (Fr) en sluit Walter Godefroot de top10 af. Eddy Merckx met een keelontsteking opgelopen in Parijs-Nice is niet gestart.
. Jean-Claude Meunier In de Omloop van het Waasland met start te Sint-Niklaas en aankomst te Kemzeke over een afstand van 210km is er de eerste 170km niet zo heel veel gebeurd. De 181 renners die van start gingen, bleven de eerste 80km samen. Pogingen van onze landgenoten Robert Fontaine, Roger Volckaert en de Nederlander Bal mislukten. Enkele jachten deden de groep wel in stukken vallen maar na 100km kwam praktisch alles weer samen. Het begin van de beslissing viel na 125km toen een groep van 22 wegreed. Bij het ingaan van de drie plaatselijke ronden was het Christiaens die zijn kans waagde, echter zonder succes. De Fransman Meunier die op het einde van de eerste kleine ronde wegreed nam op slag 300meter. Slechts 1 renner is er nog bij en er zelfs over geraakt, de Nederlander Gerben Karstens die met 15 voorsprong won op Jean-Claude Meunier. Voor plaats drie op 30 was Gustaaf Van Gossum de snelste voor Ronny Vande Vijver, Guido Reybrouck, Herman Vrijders dan drie Nederlanders, Cees Koeken, Cor Bal,Ben Janbroers, en is met Léon Thomas de top10 volledig.
Te Kemzeke waren de liefhebber uitgenodigd om een criterium te rijden in afwachting van de beroepsrenners. Het was de Nederlander Jan Raas die na 75km afgelegd in 2.03 in een spurt met twee drie lengten sneller was dan Marc Steels. Op 20 volgde de groep waarvan Jozef Kerkhofs de snelste was.
Alfred Strom was een heel goed baanrenner wanneer hij Australië in 1946 verliet om zijn geluk in Groot-Brittannië en in Europa met zijn compagnon Reginald Arnold te zoeken.
De toewijding en vastberadenheid van het duo op de piste was een groot voordeel op anderen
In de 6 daagse. Wanneer Georges Speicher voor de eerste maal Strom en zijn ploegmaat Arnold zag deelnemen aan een ronde van 100 km te Vie dHiv in 1947 was hij overtuigd dat Strom de beste sprinters kon onttronen zoals: Lapébie, Prat, Ignat, Bruneel en Queugnet. Het was een sterke renner en een tactisch en intelligente man.
Jack Hoobin heeft zijn zege op het wereldkampioenschap op de weg te Moorslede in 1950 aan Strom opgedragen. Dank zij zijn raadgevingen , programma en instructies die hij had gegeven. Strom was verzorger en coach tot aan zijn dood op de ouderdom van 56 jaar.
Zijn loopbaan begon hij in 1940 en werd 1958 zijn laatste seizoen.
In 1948 won hij de Grote CPC Prijs te Sas van Gent (Nederland) voor Maurice Blomme.
In totaal won hij 9 zesdaagsen waarvan 6 met Reginald Arnold.
René Dillen won Gent-Ieper over een afstand van 155km die werden afgelegd in 3.49. Op 2 volgden, Eric Van Lent, Marcel Laurens, Flory Van Hooydonck, Karel Sels, Michel Pollentier e.a. De wisselbekerbeker Pol Beddelem was voor de Dijlespurters uit Mechelen met 34 punten. WSC Torhout werd Tweede met 43p. en werden De Stoempers uit Leuven met 50p. derde.
Te Heusden(Limb) was er een wedstrijd voor de Schaal Frans Theelen, onder de 84 renners aan de bevonden zich 29 Nederlanders en 2 Duitsers. De wedstrijd zelf kwam maar moeilijk los. Het duurde tot de 13e ronde vooraleer er een eerste ontsnapping op gang kwam, het waren Albert Segers en de Nederlander Ad Schippers, maar meer dan 15 kregen zij niet. In de 15e ronde was er opnieuw een poging met daarbij de latere winnaar, maar ook zij geraakten niet uit de greep van het peloton. Op vijf ronden van het einde had men een kopgroep van 30, opnieuw kwam er een demarrage van Schippers en kreeg men 13 leiders. Op 3km van het einde was het de Nederlander Johannes Koot die zijn medevluchters verraste en 200 meter nam waarvan hij er 30 overhield op Raymond Vanstraelen. Op 100 meter volgden, Gustaaf Verboven,Marc Verbeek,Guy Duchamps, Georges Bortels, e.a.
Kortrijk-Dutsel had met 122 renners zeker niet te klagen en kreeg Jean-Claude Van Hoof uit Bierbeek als winnaar. Plaats twee was voor Gustaaf Wens en op drie eindigde Willy Verschueren. Op 110meter werd Karel Rottiers vierde voor Van Avondt. Op 200meter volgde Willy Govaerts als zesde voor Jos Van Nijlen e.a.
In Luik-Trognée of Truielingen deelgemeente van Hannut, werd gestart met 80 renners en werd er door zes voor de zege gespurt. Tony Daenen haalde het voor Luc Van Ouytsel, Jacques Mean, Cor Boersma (Ned), Joseph Civatone (It)en Joseph Borguet. Op 1 was Benny Schepmans voor plaats 7 sneller dan Omer Meeuws, Jean Weber, leonard Engelen, Pierre Sonnet en werd een groep van 30 renners als twaalfde geplaatst.
Clermont een deelgemeente van Walcourt mocht 79 renners een rugnummer geven. Na 100km won Freddy Libouton de spurt met zes voor Yvan Raveyts, Raf Constant, Lucien Pratte, Roger Vaderavero en Bernard Draux.
Leeuwergem een deelgemeente van Zottegem had de eer de eerste Sterrit te mogen inrichten, waarvan de finale plaats vind op 17/6 te Aartselaar, en de winnaar met een auto mag naar huis rijden. Er kwamen 117 renners aan de start. Na 140km afgelegd in 3.07 was Bernard Bourguignon de snelste voor André Coppers, Roger De Beuckelaer, Ludo Noels, L. Tavernier, Alex Robberecht, Aad van den Hoek (Ned), Jean-Luc Yansenne e.a.
In Groot-Brittannië was er de Parker Memorial over een afstand van 88,5km. Winnaar werd Sid Barras die er 2.0448 over deed. Plaats 2&3 waren voor Jock Kerr en Robert Jones.
Koers in Portugal dan is er Lisboa bij vandaag is het al voor de vijfde maal. Nu was de zege voor Fernando Mendes voor Emiliano Dionisio en Firmino Bernardino.
In Porto waren de renners voor de derde maal aan de slag, Joaquim Andrade won er met 5 voor Custodio Gomes en Guilherme Rocha.
In Nederland werd de 28e Ronde van Noord-Holland over een afstand van 180,7km verreden. In de beginfase waren er nogal wat valpartijen en moesten o.a.Sjaak Schuitemaker, Jans Vlot, Co Hoogedoorn en Gerrie van Gerwen de wedstrijd verlaten. Te Castricum konden Roy Schuiten, Henk Poppe en Tonny Huyzen gebruik maken van de chaos om wat voorsprong te nemen, die ontstaan was toen men daar de drukke winkelstraat door moest. Vergeefs probeerden Gerrit Mohlman en Ron Smit aansluiting te vinden maar was te Egmond-Binnen alles opnieuw samen. Uiteindelijk reed men met 22 naar Zaandam en was het Piet van Katwijk die van ver uit het wiel kwam van Wim de Waal en vlot won. Op drie eindigde Henk Poppe gevolgd door Roy Schuiten, Jan Raas, Piet van der Kruys, Cees Priem, Ad Dekkers, W. Nooren en sluit Louis Westrus de top10 af.
Te Deerlijk kwamen 137 renners aan de start en mochten er 103km afleggen en werd er met 100 renners gespurt voor de zege. Het was de waal Michel Dagrain uit Pommeroeul die zich de snelste toonde. Dan volgden twee Nederlanders Toine van den Bunder op 1 lengte en Co Blok . Verder volgden Berthil Cael, Willy Jonckheere, Patrick Geldhof e.a.
Te Gellik kwamen 84 liefhebbers het wedstrijdblad tekenen, zij moesten 25 rondjes van iets meer dan 4km afleggen. Echt strijd is er nooit geweest, om beurt reden enkele renners voorop. Zeven ronden van het einde reed een achttal weg en namen tot 30 voorsprong. In de laatste ronde kwam er nog een tegenreactie van een viertal maar wel te laat. In de spurt was het Bernard Bourguignon die het haalde voor Jozef Swinnen, Leonard Engelen, Jan Zuydweg (Ned), Cor Boersma (Ned), André Verbraecken, Hubert Janssen en was het peloton zo kort genaderd dat Mathieu Maessen (Ned) op de lijn nog voorbij Jan Van Hove ging en werd Frits Slüper (Ned) tiende.
Sint-Maria-Oudenhove kreeg niet minder dan 134 renners aan de start, eerste aanvaller was José De Cauwer na 25km koers, en kreeg het gezelschap van tweemaal twee renners. Het waren vooral Verplancke en Maes die er voor zorgden dat de 5 leiders werden ingelopen. Daarna staken Mariën en Pingeon even de neus aan het venster. Ernstig werd het met Van Marcke, Cael en opnieuw Verplancke, zij kregen even later het gezelschap van Cambré en Van Rijmenant, konden tot 45 uitlopen maar een ernstige tegenreactie volstond om alles opnieuw samen te brengen. Her bleef echter nooit lang stil en de pogingen van verschillende renners waren talrijk. In de slotfase toonden Maertens, Pingeon zich zeer actief, en ontstond er een kopgroep van een 20tal renners en bleek de beslissing gevallen. Het was echter de Nederlander Schepers die er anders over dacht maar werd bijgehaald door Maertens. Bij een tweede poging van de Nederlander was het wel raak, Vande Vijver ging mee en kwamen ook Bal en Maertens aansluiten. In de eindspurt was het Freddy Maertens die won voor de Nederlanders Wim Schepers en Cees Bal en was plaats vier voor Ronny Vande Vijver. Op 20 werd de groepsspurt gewonnen door Daniel Vanryckeghem voor Dirk Baert, Adolf Huysmans, Lucien De Brauwere, Eddy Verstraeten, André Peirsman e.a.
. Links de eindwinnaar rechts de laatste ritwinnaar
De slotdag van Tirreno-Adriatico bestond eveneens uit twee ritten.
In de rit in lijn, Civatanova-San Benedetto heeft leider Roger De Vlaeminck nu ook sprintles gegeven. Na 107km versloeg hij de Italianen Marino Basso en Franco Ongarato, en drie landgenoten, Patrick Sercu, Willy Planckaert en Frans Verbeeck, vanaf plaats 7 werd de rest gelijk geplaatst.
In de afsluitende tijdrit was het weer Roger die won, maar wel Swerts, hij legde de 18km af in 2348. Plaats twee was voor Felice Gimondi (It) op 16. Plaats drie werd ingenomen door Davide Boifava (It) en Ole Ritter (Den) op 17. Op vijf volgde Francesco Moser (It) 20 en eindwinnaar Roger De Vlaeminck als zesde had 21 verloren, na hem volgde Frans Verbeeck met 25 achterstand.
In de eindstand heeft Roger De Vlaeminck 42 voorsprong op Frans Verbeeck en volgt de Zweed Gösta Pettersson op 120. Voor Roger Swerts was er plaats vier op 125 en sluit Davide Boifava met 137 achterstand de top 5 af. Voor Englebert Opdebeeck was er plaats 66.
Laatste dag in Parijs-Nice met rit 7.a) Frejus-Nice en 7.b) de afsluitende klimtijdrit op de Col dEze. In de voormiddag was na 77,5km het nog maar eens Rik Van Linden die bewees op dit ogenblik wel de snelste spurter te zijn. Nu versloeg hij, Eric Leman, Frans Mintjens, Tony Houbrechts, Leif Mortensen (Den), Régis Delépine (Fr), Gianni Motta (It), Ludo Delcroix en de 75 overige renners. Eddy Merckx blijft leider.
De afsluitende klimtijdrit werd verrassend gewonnen door de Nederlander Joop Zoetemelk die 72 voorsprong had op Raymond Poulidor (Fr), 116 op Régis Ovion (Fr), 147 op Joaquim Agostinho (Por), 208 op Luis Ocana (Sp), 333 op Herman Vanspringel, en werd een zieke Eddy Merckx slechts zevende op 365. Heel wat landgenoten hebben aan deze proef niet meer deelgenomen: Abelshausen, Fierens, Peelman, Verhaegen, Leman, Huysmans, Hermans, Van Schil en Van Vlierberghe.
In de eindstand heeft Raymond Poulidor die zijn zege van verleden jaar hernieuwde slechts 4 over op de Nederlander Joop Zoetemelk die ook over Eddy Merckx springt die op 12 volgt. Na de wedstrijd werd ook vernomen dat Eddy Merckx afziet van deelname aan Milaan-Sanremo.
Dag vier in Tirreno-Adriatico bestond uit twee ritten, a) San Benedetto-Morrovalle en b) Morrovalle-Civitanova.
De korte rit van San Benedetto naar Morrovalle over 95km is een triomf geworden voor onze landgenoten. Het was De Vlaeminck die onmiddellijk ten aanval trok, maar werd tot tweemaal toe gecounterd door Verbeeck en Pettersson. Een voltallige groep kwam door Morrovalle, en plaatste Roger 10km van het einde zijn beslissende jump. Enkel Verbeeck en Pettersson konden mee, en ging even later ook Lasa in de achtervolging. Met drie werd er voor de overwinning gespurt en won Frans Verbeeck zo vlot dat Roger De Vlaeminck en de Zweed Gösta Pettersson op 2 eindigden. Miguel-Maria Lasa op 44 werd vierde. Op 48 versloeg voor plaats vijf Italio Zilioli (It) Willy Planckaert, Michele Dancelli, Franco Bitossi e.a. Englebert Opdebeeck werd 77ste. En is Roger De Vlaeminck de nieuwe leider met 8 voor Frans Verbeeck.
Na de middag werd er van Morovalle naar Civitanova over een afstand van 68km gefietst. In deze namiddagrit gebeurde er op een uitval van Opdebeeck eerst en Favaro en Mori later niets. In de spurt haalde Marino Basso het van Roger De Vlaeminck die leider blijft, Franco Ongarato (It), Franco Bitossi, Michele Dancelli en de groep.
Op de voorlaatste dag in Parijs-Nice stond er Manosque-Draguignon op het programma een eerder korte rit over 133km. Over een prachtig parcours doorheen de Provence en geen te lange afstand, heeft leider Merckx constant kunnen rekenen op de hulp van zijn ploegmaats. Het was vooral de ploeg van Mortensen, die achtereenvolgens, Pijnen en daarna tot driemaal toe Ocana naar voor stuurden. Op de klim van de Aiguines nam Ocana met Aimar en Tollet een 300meter voorsprong, en was het Merckx met Ovion die de Spanjaard terughaalden. Na de top is Ludo Delcroix, nog maar twee jaar renner, aan een solo begonnen, en had aan km 92 al een bonus van 210. Het is niet zozeer door eigen verzwakking, maar wel door een gezamenlijke inspanning van de ploegmaats van Van Linden en Ovion, dat Ludo op 3km van de meet weer werd gegrepen. Op dat moment ging Hézard met Houbrechts die in dienst reed van Rik. In de spurt wou Vanspringel zijn kopman lanceren, maar zag Rik in een verloren positie rond plaats 40 zitten. Op dat ogenblik begon Rik aan zijn remonte, om met een fantastische karpersprong de laatste die een uitval had gewaagd, Hennie Kuiper (Ned) te verslaan. Op drie eindigde Raf Hooyberghs, 4. Eddy Merckx, 5. Leif Mortensen (Den), 6. Mariano Martinez (Fr),7. Staf Van Roosbroeck en op 8. Een peloton van 41 renners. Eddy Merckx blijft leider.
. Pietro Guerra In Tirreno-Adriatico was door de sneeuw de afstand van rit 3 slechts 125km. Normaal zou men te Pescasseroli starten maar was dit echt onmogelijk. Dus reed men 50 km verder om het vertrek te geven te Castel-di-Tieri, maar dat was door de sneeuw onmogelijk. Dan heeft men met de autos moeten rijden tot Castelvecchio en kon er met 4uur vertraging gestart worden. Van bij de start begon men te demarreren , de man die het verst geraakte was den Engel Opdebeeck, hij reed zon 40km aan de leiding maar kreeg nooit meer dan 30. Aan km 55 werd hij opnieuw gegrepen, en won Roger De Vlaeminck een tussenspurt waardoor hij 5 bonus verdiende, maar aangezien basso er 3 kreeg bleef deze alleen aan de leiding. Er kwam nog een uitval van Gimondi en een vijftal maar werden 9km van het einde opnieuw ingelopen. Iedereen maakte zich klaar voor de massaspurt, toen in de straten van Tortoreto Pietro Guerra (It) het hazenpad koos en met 100meter voorsprong won. Op plaats twee eindigde Marino Basso (It), 3. Fr Ongerato (It), 4. Miguel-Maria Lasa (Sp), 5. Romano Tumellero (Sp), 6. Giancarlo Polidori (It) en op 7.Willy Planckaert. Op 8 een groep van 79 renners. Basso blijft leider
Rit 5 van Parijs-Nice met vertrek te Viviers en aankomst op de Mont dOr te Manosque was 186,5km. Waar iedereen Eddy (verleden jaar winnaar) verwachte werd nu geklopt door de Deen Mortensen. Een peloton met al de beste renners was al op minder dan 20km van de eindstreep gekomen, toen men nog altijd kon verwachten dat slechts de laatste meters van de felle klim de overwinnaar zou aanduiden. Het was Eddy die het sein gaf voor de finale, en ging voorop rijden met Delisle, een aarzeling van Eddy volstond om de anderen te laten terugkomen. Dan was het de beurt aan De Geest en vervolgens Ocana , maar ook zonder resultaat. Op 12km van de meet reed Mortensen weg, iedereen keek naar Eddy die gewoon liet begaan, waardoor Leif 35 voorsprong had aan de voet van de klim. Pas dan is Eddy met al de besten in het wiel naar de Deen gereden, om te sterven in het wiel van Leif Mortensen. De derde Raymond Poulidor (Fr) gaf 2 prijs met Joop Zoetemelk in zijn wiel. Verder volgden, 5. Régis Ovion op 7, 6. Charly Grosskost (Fr) op 25 en bestond de top 10 verder uit, 7. Domingo Perurena, Joaquim Agostinho (Por), Luis Ocana (Sp), en Tino Tabak. Eddy Merckx blijft leider.
In Tirreno-Adriatico moesten de renners 187km afleggen tussen Fiuggi en Pescasseroli, maar vanaf km 150 kregen de renners de ene sneeuwbui na de andere. De renners zagen geen hand meer voor de ogen. Na 165km op 3km van de top van de Forca dAscero besloot de politie de wedstrijd stil te leggen. Op dat ogenblik reed de Zwitser Joseph Fuchs aan de leiding gevolgd Panizza en een groepje met o.a. Roger De Vlaeminck, Roger Swerts en Frans Verbeeck. Normaal zou de Zwitser de rit gewonnen hebben, voor de start had men aangekondigd dat men zo zou tewerk gaan indien er teveel sneeuw zou vallen, maar nergens was een aankomstrechter te bespeuren, die waren allemaal naar de plaats van aankomst gereden. Later op de avond besliste de organisator Franco Mealli, zeer tegen de zin van de renners, geen rekening te houden met deze rit. Dit tot groot ongenoegen van o.a. Roger De Vlaeminck die onderweg een bonificatiespurt had gewonnen en daardoor op gelijke hoogte kwam met Basso. Ook Verbeek en Swerts die een goede zaak hadden kunnen doen zagen al hun werk en zwoegen teloor gaan.
Zowel Parijs-Nice slechts 19km gekoerst als Tirreno-Adriatico rit stil gelegd hadden met slechte weersomstandigheden te kampen. In Parijs-Nice kon men niet over de col de la République en de helling van Saint Félicie, beiden met een ijslaag bedekt. Rit 4a in Parijs-Nice tussen Tournon en Valence werd gewonnen door Walter Godefroot aan een gemiddelde van 53km023, waardoor Walter zichzelf opvolgt op de erelijst van het hoogst gemiddelde. Op 30/3/1964 heeft Walter in de Ronde van Tunesië in de rit Gafsa-Gabes gegangmaakt door een woestijnwind de 150km afgelegd aan een gemiddelde van 52,708km. Het ritje van vandaag komt vanzelfsprekend niet in aanmerking voor de toekenning van de gele wimpel, welke in het bezit is van Peter Post toen die Parijs-Roubaix won in 1964 voor Benoni Beheyt.
Wat de spurt betreft op 500meter van de meet, voor de bocht naar de aankomst demarreerde Esclassan, Molineris ploegmaat van Walter ging er achter en hadden beiden bij het nemen van de bocht 30meter voorsprong. Walter nam de buitenkant om zoveel mogelijk snelheid te behouden en remonteerde beiden. 1.Walter Godefroot, 2.Jean-Luc Molineris (Fr), 3.Jacques Esclassan (Fr), 4. Rik Van Linden en 5. Eric Leman e.a.
In de namiddag werd er een ploegentijdrit verreden die niet in aanmerking kwam voor het algemeen klassement. De eerste vijf renners per formatie kwamen in aanmerking voor het opmaken van deze uitslag. Rokado won voor Sonolor, Peugeot-BP, Flandria en werd Molteni vijfde.
. Basso wint In Italië ging Tirreno-Adriatico van start, de renners moesten 169km overbruggen tussen Ostia en Fiugi. Het werd een rit zonder veel geschiedenis, slechts de 23jarige Giacomo Bazzan waagde een lange ontsnapping van 80km met een max. voorsprong van zes minuten, en had bij aankomst liefst 16 achterstand. Op zowat 30km van het einde stond het peloton voor een gesloten overweg, er werd volgens de reglementen gewacht en aangezien de bareelwachter de hefbomen iets te vroeg had gesloten duurde het 14. In de eindspurt was het zo nipt dat zowel Bitossi als Basso de arm in de lucht staken. De fotofinish heeft Marino Basso (It) als winnaar aangeduid voor Franco Bitossi (It), Roger De Vlaeminck, Marcello Bergamo (It), Miguel-Maria Lasa (Sp), Willy Planckaert e.a. Patrick Sercu vond het te gevaarlijk en heeft niet mee gespurt. Marino Basso is leider met 5 voorsprong op Franco Bitossi en Roger De Vlaeminck die onderweg 5 bonificatie had genomen en daardoor mee op plaats 2 staat.
Rit 3 van Châon sur Saône naar St. Etienne hebben de renners in een weder gereden, dat voor geen enkele sport kon dienen, behalve dan de specifieke wintersporten. Rik Van Linden die de rit won mocht ook de leiderstrui op punten aantrekken. Na 213km afgelegd in 5.4415 verwees hij de Deen Leif Mortensen naar plaats twee. Op drie eindigde zijn ploegmaat Staf Van Roosbroeck gevolgd door Walter Godefroot, Régis Ovion (Fr), Roger Rosiers, Luis Ocana (Sp), Albert Van Vlierberghe, José Antonio Gonzalez- Linares (Sp), Jacques Esclassan (Fr), Gilbert Bellone (Fr), Gerard Vianen (Ned), Sylvain Vasseur (Fr),14. Mariano Martinez (Fr) en op 15 gelijk een 25tal renners waaronder Eddy Merckx die leider blijft. De laatste die over de streep kwam was Noël Vantyghem hij had 6.0103 gereden. De Brit Dave Watson en de Duitser Karel-Heinz Muddemann hebben de strijd gestaakt.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
