.
Winst voor André Dierickx

Vandaag staan in Parijs-Nice twee ritten op het programma, een rit in lijn van St. Etienne-Valence 88km en een ploegentijdrit te Valence van 4,9km.

Iedereen was verwonderd dat de gisteren zwaar gevallen Eddy Merckx het er vandaag zo knap vanaf bracht. Alhoewel de formaties Demuer en Plaud een bondgenootschap hadden gesloten en hun kopmannen Ocana en Pingeon gesteund door de Spanjaarden Fuente en Gandarias op de col de la République tot viermaal ten aanval trokken kon Eddy telkens vlot counteren. Daarna waren het de ploegmaats van Eddy die bij elke ontsnapping telkens met minstens twee mee waren. Behalve in de laatste ontsnapping van negen was enkel Barras (2^e ) mee die wegens onregelmatig spurten naar de laatste plaats van de kopgroep werd verwezen. De uitslag werd dus: 1. André Dierickx, 2. Rolf Wolfshohl, 3. Willy De Geest, 4. José-Antonio Ponton (Sp), 5. Roger Pingeon (Fr), 6. Jesus Manzaneque (Sp), 7. René Grenier(Fr), 8. Georges Chappe (Fr) en 9. Georges Barras. De spurt voor plaats 10 van het eerste deel van het peloton 56man sterk werd gewonnen door Willy Abbeloos zij volgen op 8”. Drie renners kwamen na sluitingstijd binnen, Jan Hordijk (Ned), Augustin Tamames (Sp) en onze landgenoot Maurice Eyers. De Spanaard Nemesio Jimenez was de enige opgever.

Na de middag was het de Duitse ploeg Rokado die won met een tijd van 6’21”3 wat 1/100^e beter was dan Sonolor, verder volgden, Werner, Molteni, Kas, Magniflex, Peugeot, Gan-Mercier, Gitane en Bic. In het algemene classement blijft Merckx met 4” leider voor André Dierickx. In het bergclassement staat Martin Vanden Bossche aan de leiding, Cadiou is leider met de punten en Molteni staat bij de ploegen op kop.

In Tirreno-Adriatico waar de 3^e rit werd verreden tussen Pescasseroli en Alba Adriatica werd het een Vlaams spurtersfestival. Na 219km was Patrick Sercu de snelste voor Rik Van Linden, Frans Verbeeck en Roger De Vlaeminck, 5^e werd Giancarlo Polidori en 6^e Ole Ritter daarna werden alle renners van de kopgroep gelijk geplaatst. Hier blijft de Zwitser Joseph Fuchs leider. Wie had verwacht dat deze 3^e rit die de renners van de bergen naar de kustvlakte bracht rustig zou verlopen kwam bedrogen uit. Het was Motta die de bergprijs wou veroveren en als 1^e doorkwam op de Morca Caruso en dus bergkoning werd. Het was door deze aktie dat het peloton in twee scheurde en een 40tal renners voorop kwamen. Het tijdsverschil bleef een tijd miniem tot een gesloten overweg waar de renners 6’ moesten wachten er voor zorgde dat de koproep definitief weg was. Het peloton reageerde niet meer en er werd de rit tegen een slakkengangetje afgewerkt en zou met 21’ vertaging toekomen. Eén van de slachtoffers was Marino Basso.