Te Lommel-Barrier werd op het traditioneel achtvormige parkoers
gereden dat zeven keer diende te worden afgelegd om de142km vol te maken. Bij
de eerste doortocht ging de Nederlander Théo van der Loo aan de haal. Kon tot
anderhalve minuut uitlopen op een wandelend peloton, maar eens dat er werkelijk
aan koersen werd gedacht in de grote groep was het uit met de lieve vrijheid.
Na enkele demarrages die nooit ver droegen kwam de uitval van het vijftal,
Vander Leeuw, Van Pol, Barras, Vrijders en Bracke. Toen zij 40 voorop reden
kwam er reactie van Doyen, Goossens en Harings. Deze drie kwamen met nog 50km
te gaan vooraan aansluiten. Ook Steegmans, Peeters, Ebo, Scheers en
Vanconingsloo hebben nog zonder succes geprobeerd van tot bij de kopgroep te
rijden. Met nog 20km te gaan liet Ferdinand Bracke zijn gezellen achter en won
met 20 voorsprong op Georges Barras, Herman Vrijders, Gert Harings (Ned),
André Doyen, Theo Vander Leeuw (Ned), Jan Van Pol (Ned) en Eddy Goossens. Op
25 was Willy Scheers sneller dan Raymond Steegmans, Georges Vanconingsloo,
Victor Peeters, Franky Ebo. De groepsspurt werd gewonnen door Lucien Zelck voor
Pieter Nassen, Julien Verboven, Louis Dierckx e.a.