Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
27-01-2009
Zusje
Zusje
Pas binnengekregen en actueler als brandnieuw, juist van de pers, nog niet droog die inkt
Enkele fotos van ons Hadize, we durven ons schrijven omdat ze bij ons geboren is en nooit uit onze gedachten meer zal verdwijnen, onze mooie, vinnige playmate. Jean Pierre en Ute stuurden ons deze avond deze fotos
We zijn ze bijna allen weer tegen gekomen deze namiddag in ons bos. De ons bekende vaste gasten in het bos. Met Tibo hebben we het langst gespeeld. Die kwamen we dan weer tegen op de top van een bergje. Even dachten we dat hij van ons niets moest weten, maar algauw zagen we wat er mis was. Samen met ons moe moest m eerst nog een stel konijnen den duivel aan doen.
De konijntjes hebben het weer geweten wie er in het bos was deze namiddag, geen moment hebben ze rust gehad. En dan staat hen nog veel erger te wachten
Wacht maar eens tot wij groot zijn !!!
We waren te voet van thuis vertrokken, de vorige keren was t baasje met de auto tot aan het bos gereden omdat we anders al moe waren voor we het bos bereikten. Vandaag besloot het baasje het er toch maar op te wagen en te voet te vertrekken. Als ze tekenen van vermoeidheid vertonen keren we terug en anders dragen we ze hoorden wij t baasje tegen het vrouwtje zeggen.
Dan zou m toch veel moeten dragen hebben denken wij, ons moe 28 kg, Hera 7kg, Heros 7,5 kg, alles samen maakt dat 42,5 kg. Dat is goed voor 100 meter baas, maar niet voor 1,5 kilometer.
We hebben het onze baas maar niet aangedaan en flink gans de wandeling rond gemaakt. Als t moren nog zon mooi weer is doet m er nog een schepke bovenop zegt m
Ondanks alle en de beste zorgen die we de laatste weken aan de puppies besteed hebben, hebben we toch niet kunnen vermijden dat twee van de zes kleintjes nu geplaagd worden met wormen.
We hadden het vroeg vorige week al gemerkt dat Heros, telkens als hij buitenging voor zijn plasje, ook steeds een kakje wou doen. Dat lukte dan niet goed omdat er niet genoeg overblijft voor vijftien maal per dag.
Vrijdag heeft t baasje dan naar Dr. Nelly gebeld om raad te vragen. t Baasje moest dan een potje komen halen en daar staaltjes van drolletjes van drie dagen in verzamelen. Dit zou dan onderzocht worden in een labo.
Als plichtgetrouwe hondenliefhebber heeft t baasje dan een gans weekend drollen verzamelaar geweest . Jean Pierre, de eigenaar van Hadize, heeft het baasje al herbenoemd, geen gepensioneerde meer maar kakkoloog zou zijn nieuwe bezigheid zijn. Gisterenmorgen ging het dan richting Binnenhof met zijn collectie. Het resultaat van het onderzoek kregen we dan gisterenavond
Het is een worm, microscopisch klein die zich in de dikkedarm nestelt en de naam Giardia heeft gekregen.t Baasje dacht al dadelijk aan de Guardia uit Spanje , daar heeft m ooit ook wel eens last mee gehad tijdens de repatriëringen, maar t was wel degelijk met een i !
Nelly zei, dat het toch wel goed was dat we met dit probleem gekomen waren. De oorzaak zou zijn, drinken van vervuild water of nog doorgegeven zijn door de moeder bij de geboorte, ik dus
Als we nu alle drie, ik, Heros en Hera, drie dagen pilletjes slikken zou het euvel moeten verholpen zijn. Dat moeten we dan nog eens herhalen binnen drie weken en nog eens binnen drie maanden. Blijkt dat deze wormensoort kan weerstaan aan de pillen die normaal gegeven worden bij de ontwormingskuren die je twee wekelijks uivoert bij puppies.
Weeral wat bijgeleerd baas, hopelijk mag je het snel vergeten en worden de puppies en ikzelf er nooit meer door geplaagd..
Deze morgen vertelden we het al, ze spelen tot ze er bij vallen. Als ze dan gevallen zijn is het om eens goed door te slapen, diep te slapen en er is al veel lawaai nodig om ze tewekken.
Daarstraks was het weer zover.Meestal trekken ze naar hun benches maar vandaag was het salon favoriet, of de benches te ver ?
Twee uren waren ze wakker geweest, twee uren hadden ze mij en de baasjes geterroriseerd, lastig gevallen, gehinderd, maar ook geamuseerd en aan t lachen gebracht. Moest dat laatste er niet bijzijn ik denk dat t baasje er al één zijn nek had omgewrongen. Nu is die baas van ons een redelijke rustige maar je kan je niet voorstellen wat die klein gasten allemaal in petto hebben.
Ondertussen zijn ze weeral terug wakker en naar de tuin getrokken, daar zijn ze Limburg in de 50er jaren aan het spelen. Kennen jullie dat niet ? Beringen, Waterschei, Winterslag. Zij zijn hier mijnen aan het graven ! Ieder zijn eigen mijn en om ter diepst lijkt het zo.
Nog een uurtje en ze liggen hier weer voor dood op het tapijt of in de bench, moe en uitgeteld
Niet noodzakelijk in dezelfde volgorde maar wel binnen de minuut. Dat is iets wat wij nu eens tot in de puntjes beheersen zie
Terwijl Heros iets gevonden heeft in het bos dat ze nog niet gezien hebben, komt Hera eens kijken wat er zo spannend is. Dan komen ze erachter dat het niet eetbaar is of nog vast hangt aan iets anders. Als ze er dan een stukje van kunnen buitmaken is het pas kermis want dan willen ze het allebei. Dan lopen ze achter elkaar net alsof ze de duivel op hun hielen hebben.
Zo gaat dat nu ganse dagen, in huis, in de tuin, in het bos, op de hondenschool, de dagen zijn merkelijk te kort voor dat kleine grut hier in huis.
Als ze dan moegespeeld zijn vallen ze in slaap waar ze ook maar staan. Die met de meeste fysiek die gaat naar zijn bench ,de andere heeft dan pech en legt zich op het tapijt of onder tafel in de keuken. Er zijn er al in slaap gevallen met hun kopke in de etenbak
Het ziet er nog zo slecht niet uit voor mijn pupjes hier ten huize
Op zondag15 februari heeft de jaarlijkse algemene ledenvergadering van onze vereniging plaats. Dit jaar voorafgegaan door een wandeling. Alle leden zijn welkom. We maken er een dagactiviteit van.
Om 10 uur komen we samen te Vosselaar aan de Zeggelaan aan het wijkhuis de buren voor een wandeling van ongeveer twee uren door de Kempische bossen. Er zijn verkortingen van de wandeling mogelijk voor puppies en oudere honden, (misschien ook wel voor sommige baasjes). Gans het parcours van de wandeling is mogelijk voor buggys
Een fikse regenbui de dag voordien kan laarzen noodzakelijk maken. 4/5 van het parcours zijn typische Kempische zandwegen.
Te 13u00 gaan we aan tafel in het wijkhuis waar we een traditionele winterse hutsepot kunnen nuttigen. We starten de algemene ledenvergadering te 14u30.
Het einde van de vergadering voorzien we omstreeks 16u30
Ieder kan deelnemen aan de activiteiten naar eigen keuze: Enkel deelnemen aan de wandeling, volwassenen 4kinderen 2
Wandelen en eten 8
Traditioneel trakteert de vereniging op een welkomstdrank en een drankje tijdens de algemene ledenvergadering.
Gewoonlijk zijn dat termen die men tegenkomt in de politiek, ook bij de hondjes zijn er verschillen. De onze behoren op dit moment zeker in het progressieve kamp.
Hun leventje bestaat hoofdzakelijk uit spelen, slapen en ondekken. Vooral dat laatste geeft ons de zekerheid dat ze progressief zijn. Ales maar dan alles moet gecontroleerd worden, er moet in gebeten zijn, als ze het niet hebben kunnen wegsleuren of omdraaien zijn ze er niet mee klaar. Ze wachten niet tot ik zelf hen inlichtingen geef, neen, ze moeten het allemaal zelf ontdekken.
Lekker of niet, zoet of zuur, warm of koud, sterk of broos, zacht/hard, alles keuren ze.
Gisteren, tijdens een andere wandeling dan de gewone, valt dat helemaal op. Andere mossen op de bomen, loofbomen in plaats van dennen, grote, ijskoude waterplassen. Het is mooi om aan te zien zon puppy gedrag. Uren, dagenlang kan je je amuseren met die twee kleine hondjes. Want dat zijn ze zo stilaan aan het worden, kleine hondjes, die hun stemmetjes laten horen als ze iets willen of een ander bang willen maken. Het gaat snel in puppyland
Goed bekend bij half kamperend Europa, goed bekend bij wielerliefhebbers wegens een der laatste wedstrijden in het cyclocross seizoen, en bekend wegens uitstekend wandelterrein voor jonge en oudere Drentjes
Daar zijn wij deze namiddag gaan wandelen met gans de roedel. t Baasje heeft weer enkel fraaie portretjes genomen van ons, uiteraard om de blog lezers nog eens te verwennen.
We hebben geen lange wandeling gemaakt maar wegens het heen en weer koersen van ons moe, en omdat wij steeds pogen haar te kunnen volgen, waren we toch bekaf toen we terug aan de auto kwamen. Het baasje neemt ons mee met de auto alhoewel de Lilse Bergen hier maar anderhalve kilometer vandaan liggen, letterlijk aan het eind van de straat. Maar die kleine pootjes van ons willen wel lopen maar het liefst van al zonder leiband en dat kan niet naast de straat hier wegens te veel verkeer. In de bergen kunnen wij naar hartenlust vrij rondlopen. Tegenwoordig moet je wel opletten dat er geen kiekens met quads plots achter de top van een duin opduiken, een echt kieken kan immers sneller stoppen dan deze kiekens zegt het baasje
Deze morgen van t moment dat we onze ogen opentrokken was daar een ander licht dan de dagen voordien. We waren het haast vergeten in deze donkere dagen hoe plein soleil er uitzag.
Geen wolk te bespeuren, bomen die deze maal niet wild heen en weer schudden, geen dakgoten die overlopen omdat ze de regen niet kunnen slikken. Nu maar hopen dat het zo blijft. Als dan t vrouwtje zich beter voelt met de pijnlijke rug dan zit er wel een grote wandeling in deze namiddag.
Heros heeft een uitgang probleempje, telkens als hij buitengaat wil hij een kakje doen, dat lukt natuurlijk dit niet elke maal en heeft Heros een alle moeite om een mini drolletje te doen. t Baasje is gisteren nog naar t Binnenhof geweest om een potje op te halen waar hij nu gedurende drie dagen staaltjes moet in doen om te laten onderzoeken wat er loos is in Heros darmpjes.
Spelen doet die kleine man genoeg, veel hinder heeft m er blijkbaar niet van. Zo erg en zorgwekkend zal het wel niet zijn maar we volgen het nauwgezet op.
Als je dan zo na vier weken het nieuwe jaar bekijkt dan hebben al die welgemeende wensen om een geweldige gezondheid hier ten huize nog niet veel effect gehad. Dat is dan weer een verkeerde woordkeuze, effect heeft het gehad maar in de verkeerde zin
Al de blogmaatjes uit het zuiden van Europa hebben het vandaag maar over één ding storm.
Ons baasje heeft ons verhaal van het mooie weer hier in België op t blog geplaatst maar daar heeft hij al een beetje spijt van, dat kan alleen maar jaloezie opwekken zegt m.
Ook uit het zuiden van Spanje bereiken ons dezelfde berichten Edwin en Cokkie, een Nederlands echtpaar waarvan t baasje de belevenissen volgt op hun Blog leven in Spanje hebben het ook al over storm. http://edwincokky.web-log.nl/wonen_in_spanje/
Vanuit het uiterste west puntje van Europa, uit het Portugese Estoril krijgen we ook al dezelfde nieuwsjes, het slechtste weer dat we tot nu toe nu toe hier gehad hebben. Ondertussen probeert het baasje terug contact te krijgen met het blog maar dat lukt al enkele uren niet meer. Dat hebben we ook al meegemaakt in Frankrijk dat het weer het internet onder de knoet krijgt. http://blog.seniorennet.be/costadoestorilportugal/
Ondertussen heeft het baasje al spulletjes boven gehaald om te gaan wandelen en we hebben al iets opgevangen van de Lilse Bergen Daar zijn onze puppetjes nog niet geweest. Maar snel van profiteren zegt het baasje vooraleer Frankske en Sabinneke van t TV-weer iets anders over ons laten neerstromen
Voor een klein fortuin hebben die kleine bandietjes hier aan speelgoed liggen. Van de bezoekende familie en kennissen, van de bezoekers op de puppyborrel. Van alle kanten is het gekomen.
Iets wat ik destijds gemist heb met Bas, was dat wild spelen en achter elkaar aanzitten. Bas was al twaalf als ik hier aankwam en die zijn wilde speel partijen waren bij hem al eventjes verleden tijd. Nu met mijn eigen puppies kan ik hier eens goed de beest uithangen. Daar prijzen de baasjes mij nog voor ook, want zij aanzien dat alsof ik er de tucht onder houd .
Zij hebben dan nog niet gezien dat ik gewoonlijk een speelgoedje van die klein gasten heb gepikt en dat die puppies achter mij aanzitten in plaats van andersom. Een favoriet speeltje heb ik niet, alhoewel ééntje dat piept of bromt zal ik sneller nemen dan een ander. Die lokken die pupssneller en laten mij dan toe eens goed mijn gangen te gaan
Ik hoor de baasjes dan tegen elkaar zeggen die Belle zorgt toch nogal eens voor die kleintjes, zie die nu toch eens bezig Ze moesten alles eens weten
De derde les op de honden universiteit is afgelast wegens ziekte van 't vrouwtje. Vorige dinsdag ging het al niet goed door de rugpijn van t vrouwtje. Toen heeft Dympna, Harrys vrouwtje van ons vrouwtje overgenomen.
Nu de dokter de oorzaak gevonden heeft van de rugpijn zal het wel snel beter gaan en hebben we de volgende les gepland op volgende week dinsdag.
Als we zo eens buiten kijken is het al een geluk dat we de les hebben geannuleerd want grote stoef is het buiten niet. Het ziet er nog slechter uit dan gisteren en toen was de titel van t berichtje al Brrrr ! Positief blijven zegt het baasje dan, als het zo slecht is kan het alleen maar beteren. Toch nog maar even wachten, dicht bij de kachel is het nog maar het beste
Ook het oefenen van de geziene leerstof van de Unief is er wat op achteruitgegaan met al die wind en regen. Het baasje gaat in het vervolg ook maar éénmaal per week met ons naar school gaan zegt m. Als er dan zoals nu een paar dagen slecht weer tussenkomt hebben we nog wat tijd om de leerstof terug op te halen en te oefenen. Op huiswek maken is onze baas een strenge. Dat zal nog wel een restant van zijn onderwijs carrière zijn vermoeden wij
En toch zijn we een toertje gaan wandelen, niet met de pupjes vandaag, die moesen zich tevreden stellen met een frisse neus halen in de tuin tussen de buien door.
t Baasje en ik hebben het weer wel getrotseerd en hebben de korte toer gemaakt. Daar was ik ook al niet boos voor, want aanvankelijk wou ik met mijn rechtervoorpoot tegen mijn hoofd tikken om te zeggen baas heb je ze nog wel op een rijtje? Kijk eens buiten
Ik moet zeggen, we hebben geen kat gezien onderweg, geen hond, geen hondenliefhebber, niemand, totaal niemand
Overal waren de luiken gesloten, de rolluiken naar beneden gelaten, en overal de overgordijnen dicht getrokken waar ze geen luiken hadden.
En daar zijn wij door gelopen, ne zotte baas met zijn zotte Drent. Al een geluk dat de buren ons kennen, er zijn al meer bazen en Drenten voor minder in de psychiatrie terecht gekomen
Het baasje twijfelt, zet m mij terug in t bad of laat m het zo ? Na die wasbeurt van gisteren namiddag na de wandeling is de geur van dat rot konijn nog niet helemaal verdwenen.
Het vrouwtje twijfelt er dan weer aan of die geur nog uit die handdoeken te krijgen is. Diehanddoeken hangen uit te waaien in regen en wind vooraleer ze in de wasmachiene mogen.
Nu ben ik volgens de baasjes de beste stinkspecialist van het noordelijk halfrond, zeker na gisteren, dat sloeg alles. Na die vossenstront waar ik me vorig jaar heb ingerold, dachten de baasjes dat het toen wel het ergste was dat mogelijk was, niet dus dat van gisteren was erger.
Daar waren dan nog flink wat getuigen bij die ook allen op een fatsoenlijke afstand van mij wegbleven.
En ikzelf ? Niks gemerkt baas, het rook wat naar konijn maar dat doet toch elke jachthond als m achter zijn prooi aangaat en met de wind mee moet jagen!
ons toegezonden door Karine en Ronny. Niet alleen omdat er verschillende lezers gevraagd hebben naar de "nestverlaters" maar zeker omdat het zo plezierig geschreven is...
Bedankt Karine
Dagboek Harko van donderdag 15 januari t/m maandag18 januari 2009
Elke dag iets nieuws bijleren.
Elke dag is een ontdekkingsreis.In de garage hier ligt er van alle lekkere spul, oh wat is het zààlig om dit in mn bekje te stoppen en ermee naar de leefruimte te crossen.Ik speel dan het spelletje van pak me dan, als je kan .Tuinschoenen zijn mijn favoriet, gevolgd door de tuinhandschoenen, noorse sokken, den aftrekker, handborsteltje, schrobborsteltje.t Vrouwtje zegt dat ze al vermagerd is van altijd achter mij aan te zitten.Heb ik goe gefixt hé.
Mn plasjes en sigaartjes laat ik altijd buiten achter op één enkel plasaccidentje nà maar dat komt omdat ik zo op ga in mn spel dat ik het gewoon vergeet te vragen om naar buiten te gaan . Normaal ga ikheel gedistingeerd voor het raam zitten en trek de aandacht door even te piepen of achteruit te kijken naar mn baasjes.
Ik mocht onlangs mee met t vrouwke op de achterbank van de auto naar de apotheek voor mijn wormpillekes. Ik voelde mij als een koning daar op de achterbank.Er was veel te zien in de straat terwijl ik wachtte tot vrouwke terugkwam, dus het viel reuze mee om alleen in de wagen te wachten.Gisteren idem met baasje om brood te gaan halen.Jongens ik word zot van die broodgeur. Ik kreeg dan ook het korstje en het smaakte mij rijkelijk.Ge ziet, ik word hier goed gesoigneerd.Elke morgen krijg ik nog van die meegekregen puppy-melk, ook daar spring ik een meter voor in de lucht.
Wat ik veel oefen is de muizensprong,en onlangs heb ik gaten delven in de tuin ontdekt, das pas super , kan ik mij eens goed zwart maken! De vijver heb ik ook al geïnspecteerd en via de waterplanten mij steeds verder gewaagd. Toen opeens ploensikke ijskoud en nat tot halverwege.Momenteel waag ik me niet meer zo ver en ben al tevreden met een paar stengels watermunt. Dat is maar goed ook zeggen mn baasjes anders laten ze mij niet met een gerust hartalleen struien naar de achtertuin.
Elke dag doen we een ommetje , naar oma en opa, even langs de rand van het bos passeren, netjes aan de leiband lopen, telkens goed opletten dat de lijn niet te strak wordt want dat hebben mn baasjes niet graag.Nu en dan mag ik al eens loslopen en dat vind ik nogal gewaagd zo buiten de tuinmuren.Ik loop dan een meter of twee vooruit en kijk dan naar mn baasjes of het oké is.Eén keer deed ik rechtsomkeer richting mijn hol,maar toen t vrouwkemij riep maakte ik direct rechtsomkeer, want ik weet als ik kom krijg ik altijd een mega grote uitgebreide knuffel en daaraan kan ik niet weerstaan. Het leukst vind ik om samen met mn baasjes in de achtertuin te wandelen.Soms verstoppen mn baasjes zich en dan mag ik hen zoeken.We zijn dan beiden content dat we elkaar terugzien en de baasjes zeggen dat ik dat nu al beter doe dan hun vorige beagles ooit hebben gedaan.Je staart zou voor minder gaan krullen.Trouwens er begint meer haar op mn staart te groeien . Moest ik vanmiddag toch eens grondig gaan onderzoeken hoor.
Op het gemakske gezeten op mn kontmaakte ik onlangs ook eens een uitgebreide studie van die Drent die altijd in de ruit komt zitten s avonds.Kopje naar links, kopje naar rechts , boven onder, enz . enz . enfin, alles wat ik deed gebeurde daar ook,dat kon dus niet anders of het was ik .
Op die ruit gebeurde nog iets eigenaardigs,de regendruppels plakten eraan,maar je kan ze er helaas niet aflikken van aan de binnenkant.
Ik eet goed, slaap goed en ben al flink gegroeid. Weeg nu al meer dan 7 kilo Gisteren wou ik een plaats in de zetel veroveren, maar t is nie gelukt, k heb nochtans aangehouden, maar helaas niet gewonnen.Nou ja ik heb nog een gans Drentenleven om het uit te testen en als ik later groot ben en ik het hol voormij alleen heb, zal ik het wel eens flikken, daar ben ik slim genoeg voor.Zoals eerder op de week, ik had al snel door dat als ik s nachts iets van mij laat horen, mijn baasjes mij komen opzoeken om een plasje te doen.Daar heb ik eens goe van geprofiteerd zie ! Om de twee en later om het uur eens één van je baasjes zien vond ik wel leuk.Toen verschenen er wallen onder de ogen van mn baasjes en hebben ze de rollen omgedraaid.Ik mag s nachts enkel uit de keuken als ik niet piep.Toegegeven, tis beter zo, nu heeft iedereen meer zn rust en tweemaal naar buiten s nachts is meer dan oké voor mij, want die andere plasjes waren maar kleine nepplasjes, hi hi hi.
Terwijl t vrouwkemijn word documentje naleest ben ik nog eens vlug bij haar in de zetelgeklommen.k ben toch een minuutje mogen blijven liggen, k heb het gezegd hé dat ik zou blijven proberen ik gebruik dan ook al mn charmes.
Vetlap, smerige trien, stinkdier, walgelijk Drentje, kerkhofgeur, allemaal namen die Belle daarstraks naar het kopke geslingerd heeft gekregen. In het bijzijn van ons, Hera & Heros, heeft ze zich in het kadaver van een stinkend rot konijn aan het wentelen geweest!
Niet te harden die geur En t baasje dacht er nog niet aan van haar zo mee te nemen in een auto van goed twee maanden oud. Het baasje heeft ons dan maar eerst met de auto naar huis gebracht terwijl t vrouwtje in t bos met ons moe wachtte.
t Vrouwtje heeft wel geluk gehad dat ze daar niet alleen stond, Jef en André hebben haar wel even gezelschap gehouden in de tijd dat het baasje nodig had om te voet terug tot daar te geraken. Zelf naar huis komen met dat trekkend stinkdier kon het vrouwtje niet met haar pijnlijke rug. t Baasje heeft dan maar gelopen tot m terug aan t bos was. (eigenlijk is m vroeger gestopt met lopen want toen was m buiten adem) Het stoppen met roken heeft duidelijk nog geen invloed op de fysiek
Thuis gekomen heeft t baasje Belle direct mee naar boven genomen, naar de badkamer, om haar eens een grondige wasbeurt te geven. t Baasje heeft haar deze maal zelfs niet naar boven gedragen omdat ze te hard stonk. Aan de leiband heeft hij ze de open trap op geholpen, iets wat Belle nog nooit gedaan heeft.
Resultaat van gans het verhaal: twee pups die een slecht voorbeeld hebben gekregen, een Belle waar de geur nog niet helemaal van verdwenen is, een ganse bovenverdieping van het huis die naar rot konijn en natte hond ruikt.
Al een geluk dat t baasje en t vrouwtje die Drenteneigenschap niet verteld hebben aan de kopers van onze broers en zusjes, anders waren we nog altijd met zes pups geweest hier in de roedel
t Baasje heeft al wel gezegd dat, als we dat ooit vanzeleven met drie tesamen doen, hij ons aan een paal in de tuin vastmaakt en ons zuiver spuit met de tuinslang of met de Kärcher, en dat we dan niet op warm water moeten rekenen, zoals "ons moe" daarjuist. We zullen het onthouden baas, toch zeker tot het einde van deze week
Als we gaan wandelen, dan voornamelijk zijn die twee leeuwen van mij niet te houden. De eerste malen dat ze naar het bos mee mochten was alles nog vreemd en hielden ze zich gedeisd. Nu een week later kennen ze al een beetje de omgeving en gaat de interesse meer uit naar de zaken die bewegen. Zelfs een in de wind bewegend grasspriet mag meedoen
Als ze dan weer iets bewegend opmerken gaan ze laag, kop naar beneden en achterpoten gestrekt, klaar om het slachtoffer/prooi te bespringen. Iets wat regelmatig beweegt zijn de baas zijn broekspijpen, die zijn dan ook zeer populair. De nestels in de baas zijn schoenen zijn al vervangen, schuld van de baas zelf wegens iets te tolerant geweest als ze weer eens aan het knagen waren
O wee als er een hondje langskomt die ze al eens gezien hebben en mee kennis gemaakt hebben. Het beestje beleeft de schrik van zijn leven als m langs twee kanten tegelijk aangevallen wordt. Af en toe moet ik toch wel eens ingrijpen als het weer wat te gortig wordt. Ze eens goed bij hun nekvel nemen of mijn voorpoot in hun nek leggen helpt voorlopig nog, voorlopig ..
Weer hebben we met zn drietjes les gekregen, het verschil met de eerste keer is, Roger de trainer was er niet vandaag en Dymphna, t vrouwtje van onze Harry heeft de les als begeleider van Heros meegewerkt. Ons vrouwtje kon niet meedoen wegens pijnlijkrug, waarschijnlijk hernia
Vandaag al begonnen met de bevelen voeten zit wat bij elk van de drie pupjes goed aangenomen werd.
Voor de les hebben we dan in het speeltijdje kennis gemaakt met een King Charles Spaniël en een Yorkske, die waren beide ouder dan mijn pupjes, maar waren er niet echt gerust in toen wij met drie op een rij kwamen kennismaken. Binnenkort hebben we de bijnaam de bende van Belle of zoiets in dat genre
Na de les, wanneer de baasjes de nabespreking hadden, was er Ballou bijgekomen op het speelpleintje. Ballou is de Rottweiler van Tim en Leen Dams. Toevallig ook nog onze bakker in het dorp. Ballou is nu 4 maanden en dubbel zo groot als wij, maar schrik hadden wij niet van die grote. Wij waren immers met zn drieën tegen één, wie durft daar nu ambras mee te maken Wij hebben nog een kwartuur met elkaar gespeeld, toen moest Ballou op les en wij togen terug richting Vosselaar.
Vijf minuten na thuiskomst hadden ze voor ons het licht al uitgedaan, vandaag was het Heros die de mand niet gehaald heeft
Alle dagen neemt het baasje zijn kodakske mee op wandeling. Gelijk heeft m want er staat altijd wel iets te fotograferen. Komen we geen andere honden tegen dan hebben we weer meer tijd om andere capriolen uit te halen.
Daarstraks hebben we geprobeerd een stronk uit de grond te trekken. Die was wel goed rot en daarom brak m telkens weer af zodat we zelfs met vereende krachten (of waren het verkrachtte eenden ?) geen noemenswaardig resultaat haalden. Rot hout tussen onze tanden was zowat het enige da we bereikt hebben. t Baasje zegt dat we dat goed gedaan hebben, hij bedoelt nu heb je iets geleerd dat nutteloos was, onthou dat !
Zulke praat zal t baasje en ons moe, nog dikwijls moeten gebruiken denken wij zo. Ondertussen vechten we onder ons nog een robbertje, dan weten we tenminste wie de dapperste , de snelste, de slimste is
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
