Açordas bestaan meestal uit brood dat met een paar andere ingrediënten gekookt is zodat een klonterig mengsel ontstaat (laat u niet door deze beschrijving afschrikken, want broodgerechten zijn dan wel niet altijd het toppunt van glamour maar met hun smaak is niets mis).
Deze gerechten hebben natuurlijk één groot voordeel: u ruimt er resten oud brood mee op. In Portugal wordt heel veel brood gegeten. Het staat bij elke maaltijd op tafel, wordt bij elk hartig gerecht (inclusief de soep) opgediend en wordt met fruit als hapje gegeten. Daarom is er vaak genoeg over om er iets anders te kunnen van maken.
Het brood in açordas moet echter van goede kwaliteit zijn. In Portugal is zogenaamd boerenbrood te koop, dat niet helemaal wit maar ook niet echt volkoren is. Het is veel steviger en compacter dan gewoon wittebrood. Neem er liever geen fonkelwit brood van de wattige soort voor, want dat geeft een laffe, niet erg aantrekkelijke pap.
Açorda Alentejana
Broodsoep uit de Alentejo
Dit is het allergeurigste broodgerecht en de Portugezen zijn er dol op. Het is gelukkig gauw te maken, maar een grote hoeveelheid koriander is onmisbaar. Kunt u die niet krijgen, bewaar deze açorda dan tot een moment dat u dit heerlijke kruid wel bij de hand hebt.
3 tenen knoflook 4 eetlepels olijfolie ½ bussel verse koriander 500 g oud wittebrood 1 liter kokend water (stijl boerenbrood-oudbakken) zout 4 eieren, gepocheerd
Pureer de knoflook en koriander (of wrijf ze met wat zout in een vijzel fijn) en doe deze puree in een grote schaal. Doe er kokend water, zout naar smaak en olie bij. Breek het brood in (kleine) stukjes en week ze een tijd in het vocht. Verdeel het gerecht over 4 soepkommen, leg er steeds een ei op en dien het direct op.
Dit gerecht is als soep bedoeld en mag niet te droog zijn. Alles hangt van het soort brood af, maar u hebt misschien wat extra kokend water met zout nodig om voor wat vocht rond het brood te zorgen.
U kunt deze açorda opdienen als bijgerecht van gebakken of gegrilde vis en olijven.
k Zou zeggen: Bom apetite!
Bron: De Portugese Keuken (Edite Vieira) - ISBN 90 6097 603 7
Pedro Caldeira Cabral (Lissabon, 1950) is een Portugese onderzoeker, componist en bespeler van de guitarra (Portugese gitaar). Hij levert een belangrijke bijdrage aan de waardering en kennis van dit instrument, en in het algemeen van de Oude Muziek.
Vanaf jonge leeftijd bespeelde Cabral o.a. de guitarra. Op het conservatorium legde hij zich toe op de luit en de viool. Hij is vooral geïnteresseerd in instrumenten die in de Oude Muziek gebruikt werden.
Hij draagt op drie manieren bij aan de kennis over Oude Muziek: door middel van onderzoek, spelen en componeren.
Cabral onderzoekt waarom een bepaald instrument in een bepaald muziekstuk gebruikt werd. Hij werkte mee aan het boek Os Instrumentos Musicais Populares Portugueses (Portugese volksmuziekinstrumenten), dat gezien wordt als een van de standaardwerken over Oude Muziek in Portugal. In 1999 schreef hij A guitarra Portuguesa (De Portugese gitaar), een eigen standaardwerk over dit instrument. In 1987 richtte hij het Centro de Estudos de Música Antiga (CEDMA Centrum voor de studie van Oude Muziek) op, dat zich toelegt op de kennis en de verspreiding van deze muzieksoort.
Cabral treedt op met de guitarra en diverse andere instrumenten. Naast zijn solocarrière is hij de leider van twee groepen:
La Batalla, gespecialiseerd in middeleeuwse muziek
Concerto Atlântico, gespecialiseerd in renaissance
Cabral componeert vooral voor de guitarra. Hij heeft een eigen stijl. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Paredes (zie eerder bericht) gebruikt hij minder pizzicato, maar schrijft hij vloeiender melodieën. Naast algemene stukken voor de Portugese gitaar schrijft hij de muziek voor zijn beide groepen. Ook bewerkt hij stukken van bijvoorbeeld Johan Sebastian Bach voor de guitarra.
Wil je nog meer weten over de guitarra (Portugese gitaar)? Dat kan door 'guitarra' in te geven in het zoekvenstertje links. Je krijgt dan al mijn vorige berichten over dit instrument te lezen, met o.a. meer technische uitleg over de verschillende instrumenten die bij fadomuziek gebruikt worden.
Categorie:Fado Tags:guitarra, Pedro Caldeira Cabral
A origem etimológica da palavra cerveja encontra-se no latim 'cervesia', designação especifica de bebida fermentada. Os Gauleses chamavam-ihe 'cerevisia', provavelmente evocadora de Ceres - deusa das colheitas. O aproveitamento do final verbal da expressão 'cervesiam bibere' deve ter dado origem às palavras que noutras linguais europeias designam a cerveja (bière bier, beer). Com efeito, a expressão 'bibere' (para beber) era frequentemento usada pelos legionários romanos de Júlio César na Europa Central.
De etymologische oorsprong van het Portugese woord 'cerveja' is 'cervesia', de specifieke benaming van gefermenteerde drank in het Latijn. De Galliërs gebruikten het woord 'cerevisia', waarschijnlijk verwijzend naar Ceres - godin van de (graan-)oogst. Uiteindelijk moet het gebruik van de uitdrukking 'cervesiam bibere', aanleiding gegeven hebben tot de woorden in andere Europese talen zoals bière, bier, beer. De uitdrukking 'bibere' (om te drinken) werd inderdaad vaak gebruikt door de Romeinse legionairs van Julius Caesar in Centraal-Europa.
O Soldado Universal canta por Donovan com tradução em Português...
UNIVERSAL SOLDIER Donovan
He's five foot-two, and he's six feet-four, He fights with missiles and with spears. He's all of thirty-one, and he's only seventeen, Been a soldier for a thousand years.
He'a a Catholic, a Hindu, an Atheist, a Jain, A Buddhist and a Baptist and a Jew. And he knows he shouldn't kill, And he knows he always will, Kill you for me my friend and me for you.
And he's fighting for Canada, He's fighting for France, He's fighting for the USA, And he's fighting for the Russians, And he's fighting for Japan, And he thinks we'll put an end to war this way.
And he's fighting for Democracy, He's fighting for the Reds, He says it's for the peace of all.
He's the one who must decide, Who's to live and who's to die, And he never sees the writing on the wall.
But without him, How would Hitler have condemned him at Dachau? Without him Caesar would have stood alone, He's the one who gives his body As a weapon of the war, And without him all this killing can't go on.
He's the Universal Soldier and he really is to blame, His orders come from far away no more, They come from here and there and you and me, And brothers can't you see, This is not the way we put the end to war.
O Soldado Universal canta por Boudewijn De Groot em Holandês...
DE EEUWIGE SOLDAAT Boudewijn de Groot (Holanda)
Hij is klein van stuk en hij is groot en fors Zijn wapens zijn van staal en steen en hout Hij is dertig jaar of meer en hij is nog maar zeventien Als soldaat is hij al eeuwen oud
Hij is een muzelman, een hindoe, een atheist, een jood Katholiek en doopsgezind, gereformeerd En al duizend jaar doodt hij mij voor jou en jou voor mij En toch weet hij heel goed: doden is verkeerd
Hij vecht voor Groot-Brittanie en voor Amerika Hij vecht voor Portugal en Pakistan En hij vecht ook voor de Russen, en hij denkt terwijl hij vecht Dat hij zo een eind aan oorlog maken kan
En hij vecht voor 't communisme en voor de monarchie Hij zegt: 't is voor de vrede van elk land Hij die uit te maken heeft wie er sterft en verder leeft En toch ziet hij nooit het teken aan de wand
Maar als hij er niet geweest was, dan had Hitler nooit een kans Zonder hem had Caesar slechts alleen gestaan Hij maakt van zichzelf een wapen dat gebruikt wordt in de strijd
En door hem zal al dat moorden verder gaan Hij 's de eeuwige soldaat en hij is werkelijk de schuld Zijn orders komen heus niet van zo ver
Hij krijgt ze hiervandaan, van jou en mij Zijn leiders dat zijn wij Zo maken we geen eind aan 't oorlogsleed
Se ser fadista, é ser lua, Indien je als fadista de maan bent, É perder o sol de vista, wordt je verblind door de zon, Ser estátua que se insinua, je wordt bekeken als een standbeeld, Então, eu não sou fadista in dat geval, ben ik geen fadista
Se ser fadista é ser triste, indien je als fadista bedroefd moet zijn, É ser lágrima prevista, wordt er een traan verwacht, Se por mágoa o fado existe, indien door verdriet de fado bestaat Então, eu não sou fadista in dat geval, ben ik geen fadista
Se ser fadista é no fundo, indien fadista zijn, in de grond Uma palavra trocista, een spottend woord is, Roçando as bocas do mundo, waarmee je gans de wereld de mond snoert, Então eu não sou fadista in dat geval, ben ik geen fadista
Mas se é partir à conquista Maar indien het breken is met de overwinning De tanto verso ignorado van zoveel, tegenover het ongewisse Então eu não sou fadista zelfs dan, ben ik geen fadista Eu sou mesmo o próprio fado. maar ben ik zelf een typische fado
É varina, usa chinela, zij is een vissersvouw op sloffen Tem movimentos de gata; zij beweegt zich als een kat; Na canastra, a caravela, in de mand, het karveel, (*) No coração, a fragata. in het hart, het fregat. (**)
Em vez de corvos no xaile, in plaats van raven op haar sjaal, Gaivotas vêm pousar. komen meeuwen op haar landen. Quando o vento a leva ao baile, wanneer de wind haar leidt naar de dans, Baila no baile com o mar. danst zij op het bal als op de zee.
É de conchas o vestido, haar kledij bestaat uit schelpen, Tem algas na cabeleira, zij heeft algen in haar haren, E nas velas o latido en in haar zeilen het geklapper Do motor duma traineira. van de motor van een vissersboot.
Vende sonho e maresia, zij verkoopt dromen en zeelucht, Tempestades apregoa. stormen prijst zij aan. Seu nome próprio: Maria; haar eerste naam is Maria; Seu apelido: Lisboa. haar bijnaam is Lissabon.
A arte do fado tradicional: Débora Rodrigues & João Escada...
reeks concerten tijdens de maand november in België...
Débora Rodrigues en João Escada brengen er fado castiço of traditionele fado, waarvan de oorsprong ouder is dan de fados canções. Op deze avonden ligt de nadruk in de eerste plaats op de kunst van het improviseren, maar ook op desgarradas - zeldzame momenten waarin improviserende fadistas elkaar zingend antwoorden.
JOÃO ESCADA - fadista João blinkt uit in de fado castiço: improvisatie en de kunst om de juiste fado op het juiste moment te kiezen.
DÉBORA RODRIGUES - fadista Débora zingt al jaren in verschillende fado huizen in Lissabon zoals O Faia (zie ook Beatriz da Conceição en António Rocha van het project Tears of Lisbon van Paul Van Nevel en het Huelgas Ensemble).
FERNANDO SILVA guitarra Portuguesa Fernando werkt vandaag als de vaste guitarra portuguesa in O Luso, waar een van de fadistas niemand minder is dan Celeste Rodrigues, de fascinerende 80-jarige zus van Amália Rodrigues.
ANA LUISA viola de fado Zij is de enige die niet geboren en getogen is in Portugal. Zij begon 15 jaar geleden fado te zingen en is de drijvende kracht achter de vzw Saber da Vida waarmee ze de traditionele fado in ere wil houden.
Fado Tropical ... Chico Buarque e Carlos do Carmo...
Fado Tropical Composição: Chico Buarque/ Ruy Guerra
Oh, musa do meu fado Oh, minha mãe gentil Te deixo consternado No primeiro abril
Oh, muze van mijn fado Oh, mijn lieve moeder Ik laat je verbijsterd achter Op de eerste april
Mas não sê tão ingrata Não esquece quem te amou E em tua densa mata Se perdeu e se encontrou Ai, esta terra ainda vai cumprir seu ideal Ainda vai tornar-se um imenso Portugal
Maar wees niet zo ondankbaar Vergeet niet wie van je hield En in uw dichte woud Verloren liep en zichzelf opnieuw vond Oh, eens zal dit land haar ideaal bereiken Het zal veranderen in een onmetelijk Portugal
"Sabe, no fundo eu sou um sentimental Todos nós herdamos no sangue lusitano uma boa dosagem de lirismo ( além da sífilis, é claro) Mesmo quando as minhas mãos estão ocupadas em torturar, esganar, trucidar Meu coração fecha os olhos e sinceramente, chora..."
'Weet je, diep van binnen ben ik een gevoelige man We hebben allemaal een goede mix van lyriek in ons Lusitaans bloed (evenals syfilis, natuurlijk) Zelfs wanneer mijn handen bezig zijn met martelen, wurgen, moorden Sluit mijn hart zijn ogen en echt waar, het huilt ... "
Com avencas na caatinga Alecrins no canavial Licores na moringa Um vinho tropical E a linda mulata Com rendas do alentejo De quem numa bravata Arrebata um beijo Ai, esta terra ainda vai cumprir seu ideal Ainda vai tornar-se um imenso Portugal
Met varens in de Caatinga Rozemarijn in het suikerriet Likeuren in de kruik Een tropische wijn En de mooie mulattin Vanwie hij met geld uit de Alentejo en daardoor veel bravoure Een kus afdwingt Oh, eens zal dit land haar ideaal bereiken Het zal veranderen in een onmetelijk Portugal
"Meu coração tem um sereno jeito E as minhas mãos o golpe duro e presto De tal maneira que, depois de feito Desencontrado, eu mesmo me contesto
"Mijn hart heeft een vreedzame aanleg En mijn handen slaan hard en vlug Op zon manier dat, na afloop vanop afstand, ik het mezelf verwijt
Se trago as mãos distantes do meu peito É que há distância entre intenção e gesto E se o meu coração nas mãos estreito Me assombra a súbita impressão de incesto
Als ik de handen weghoud van mijn borst Is er afstand tussen willen en doen En als mijn hart dichtbij mijn handen is Ben ik verbijsterd over het onverwachte gevoel van bloedschande
Quando me encontro no calor da luta Ostento a aguda empunhadora à proa Mas meu peito se desabotoa E se a sentença se anuncia bruta Mais que depressa a mão cega executa Pois que senão o coração perdoa"
Als ik in de hitte van de strijd Opschep over een acuut vergrijp Opent mijn hart zich En het verdict dringt zich plots op Want telkens de verblinde hand verwondt Kan enkel het hart vergeven "
Guitarras e sanfonas Jasmins, coqueiros, fontes Sardinhas, mandioca Num suave azulejo E o rio Amazonas Que corre trás-os-montes E numa pororoca Deságua no Tejo Ai, esta terra ainda vai cumprir seu ideal Ainda vai tornar-se um império colonial Ai, esta terra ainda vai cumprir seu ideal Ainda vai tornar-se um império colonial
Gitaren en accordeons Jasmijnen, kokosnoten, fonteinen Sardines, maniok Op een lichtgekleurde azulejo En de Amazonerivier stroomt 'achter-de-heuvels' En via een getijdegolf Mondt ze uit in de Taag Oh, eens zal dit land haar ideaal bereiken Eens wordt het een koloniaal imperium Oh, eens zal dit land haar ideaal bereiken Eens wordt het een koloniaal imperium
(eigen vertaling)
Chico Buarque, volledige naam: Francisco Buarque de Hollanda (Rio de Janeiro, 19 juni 1944) is een Braziliaanse zanger, componist, dichter, acteur, toneelschrijver en schrijver. Hij is een bijzonder gerespecteerd componist in zijn land, het beste bekend voor zijn muziek, die vaak op de sociale, economische en culturele werkelijkheid van Brazilië commentaar geeft.
Inverno não é 'inda mas Outono het is nog geen winter, maar wel herfst Na sonata que bate no meu peito in de sonate die klopt in mijn hart Poeta distraído, cão sem dono verstrooide dichter, hond zonder meester Até na própria cama em que me deito zelfs in mijn eigen bed waarin ik lig Inverno não é 'inda mas Outono is het nog geen winter maar herfst Na sonata que bate no meu peito in de sonate die klopt in mijn hart
Acordar é a forma de ter sono ontwaken is een manier van slapen No presente e no pretérito imperfeito in het heden en in het verleden Mesmo eu de mim próprio me abandon zelfs door mezelf ben ik verlaten Se o rigor que me devo não respeito door starheid krijg ik geen respect Acordar é a forma de ter sono ontwaken is een manier van slapen No presente e no pretérito imperfeito in het heden en het verleden
Morro de pé, mas morro devagar ik sterf staand, maar ik sterf langzaam A vida é afinal o meu lugar het leven is uiteindelijk mijn plek E só acaba quando eu quiser en het eindigt enkel wanneer ik het wil
Não me deixo ficar. Não pode ser laat me zo niet blijven. het kan niet zijn Peço meças ao Sol, ao céu, ao mar ik vergelijk het met de zon, de hemel en de zee Pois viver é também acontecer want gewoon leven kan ook
A vida é afinal o meu lugar het leven is uiteindelijk mijn plek E só acaba quando eu quiser en het eindigt enkel wanneer ik het wil
Estas salinas são únicas no país e são fruto de uma maravilha da natureza. A água salgada provém de uma extensa e profunda mina de sal-gema, que é atravessada por uma corrente subterrânea de água doce, que se torna depois salgada. Trata-se de sal puro (97,94% de cloreto de sódio), que é recolhido nos talhos pelos marinheiros (designação dada aos salineiros). O poço tem 9 metros de profundidade e 3,75 de diâmetro e a distribuição da água pelos talhos obedece a regras de origem ancestral.
Deze zoutmijnen zijn uniek in het land en zijn het resultaat van een wonder van de natuur. Het zoute water komt uit een uitgestrekte en diepgelegen versteende zoutmijn. Deze wordt doorkruist door een onderstroom van zoet water, dat op die manier zout wordt. Dit is puur zout (97,94% natriumchloride) en wordt verzameld door «marinheiros» (de zoutmakers) in de talhos. De put is 9 meter diep en 3,75 in diameter en de distributie van het water in de talhos gebeurt volgens de regels van het gewoonterecht.
Em nome da tradição, a própria Cooperativa Agrícola dos Produtores de Sal de Rio Maior, criada em 1979, tem recusado sempre qualquer tipo de exploração industrial do salgado de Rio Maior. Por isso, o trabalho nas salinas é sazonal, ocorrendo apenas durante a época estival, altura em que os habitantes das redondezas descem a encosta da Serra dos Candeeiros, para a milenar labuta do «sal sem mar».
Uit naam van de traditie weigerde de Landbouwcoöperatie van Zoutproducenten van Rio Maior, opgericht in 1979, elke vorm van industriële exploitatie van het zout van Rio Maior. Doordat het werk in de zoutmijnen seizoensgebonden is, namelijk de zomer, zijn het de bewoners van de nabijgelegen hellingen van de Serra dos Candeeiros, die het ouderwetse labeur voor de winning van het «zout zonder zee», op zich nemen.
As salinas estão divididas em compartimentos de diversos tamanhos, a que se chama talhos. Estes são feitos em cimento ou pedra e têm pouca profundidade. Actualmente a água salgada é retirada do poço por meio de um motor, sendo posteriormente distribuida pelos talhos, através de regueiras. Os estreitos carreiros que separam os talhos, servem para os marinheiros circularem entre os compartimentos, e denominam-se baratas. Para além destes talhos existem os esgoteiros, onde é colocada a água salgada para mais tarde ser distribuída pelos talhos. Para o processo de secagem estar completo, o sal é colocado em eiras, sendo posteriormente transportado para as velhas casas de madeira, onde é conservado e vendido. No local, em algumas dessas típicas casas de madeira, há uma série de cafés, restaurantes e lojas de artesanto, que constituem o suporte turístico deste autêntico museu vivo.
De zoutmijnen zijn verdeeld in compartimenten van verschillende afmetingen, die heten talhos. Deze zijn gemaakt van cement of steen en zijn ondiep. Tegenwoordig wordt het zoute water uit de put gehaald met behulp van een motor, om vervolgens verdeeld te worden over de de talhos via greppels. Er zijn verschillende stadia in het droogproces en wanneer dit voltooid is, wordt het zout op vloeren verzameld, om vervolgens getransporteerd te worden naar de oude houten huizen, daar wordt het bewaard en verkocht. Op de site, in sommige van de typische houten huisjes, vind je verder enkele cafeetjes, restaurantjes en artisanale winkeltjes, deze zorgen voor een toeristische ondersteuning van dit authentiek levend museum.
As salinas naturais de Rio Maior, situadas a 3 km da sede de concelho constituem um dos principais referenciais da localidade e são um orgulho para Rio Maior, por serem as únicas do género em Portugal ainda em exploração. Estas salinas estão consideradas como Imóvel de Interesse Público, no contexto do património cultural português. É assim que, do antiquíssimo poço das Marinhas do Sal, brota água salgada que abastece os 400 talhos, ou compartimentos, e os 70 esgoteiros, que ocupam 21 865 m2.
De natuurlijke zoutmijnen, gelegen op 3 km van Rio Maior, zijn één van de belangrijkste aantrekkingspunten van dit stadje én de trots van Rio Maior, want deze zoutmijnen zijn de enige in hun soort die nog geëxploiteerd worden. Deze zoutmijnen maken deel uit van het Portugese cultureel erfgoed. Het is zo dat er uit de oude put van de zoutmijn, zout water komt die de 400 talhos (zoutpannen) of compartimenten en de 70 esgoteiros (droogputten), met een totale oppervlakte van 21 865 m², kan vullen.
A água desta nascente é sete vezes mais salgada que a água do mar, e era retirada com a ajuda de duas enormes Picotas ou "Cegonhas" há bem pouco tempo. Estes engenhos são um legado árabe com certeza, pois foram estes que os introduziram na Europa. Aliás, é de crer que os romanos, e depois os árabes, tenham explorado em grande escala estas salinas.
Het water uit deze bron is zeven keer zouter dan zeewater en wordt gewonnen door middel van twee enorme Picotas (putemmers) of "Cegonhas" (verwijst naar de vorm van een ooievaar). Deze werktuigen werden hoogstwaarschijnlijk door de Arabieren geïntroduceerd in Europa. Bovendien is gebleken dat de Romeinen, en later de Arabieren, deze zoutmijnen op grote schaal exploiteerden.
Aqui podem ser apreciadas as pirâmides de sal e todo o conjunto de casas típicas de madeira, que fazem das salinas naturais um museu vivo com mais de oitocentos anos. Recomenda-se a sua visita durante os meses de verão, pois só nessa altura é possível a formação dos cristais de sal.
Hier kunnen de zoutpiramides en de typische houten huisjes worden bewonderd die, van de natuurlijke zoutmijnen, een levend museum van meer dan achthonderd jaar maken. Het wordt aanbevolen om de zoutmijnen te bezoeken tijdens de zomermaanden, omdat enkel tijdens deze periode de vorming van zoutkristallen mogelijk is.
Há referências às salinas de Rio Maior desde 1177, em documentos escritos que são aliás os mais antigos sobre Rio Maior. Sabe-se também que D. Afonso V era proprietário de cinco talhos nas salinas de Rio Maior no século XV, e que recebia um quarto de toda a produção, tendo o monopólio da sua venda. A importância económica das salinas para a região, está bem vincada nas duas pirâmides de sal retratadas no Brasão da cidade de Rio Maior.
Er zijn verwijzingen gevonden naar de zoutmijnen van Rio Maior, in de oudste geschreven teksten over Rio Maior, die dateren van 1177. Het is ook bekend dat D. Afonso V in de vijftiende eeuw, de eigenaar was van vijf talhos in de zoutmijnen van Rio Maior. Hij kreeg toen een kwart van de totale productie en het monopolie van de verkoop ervan. Het economisch belang van zout voor de regio, wordt uitgebeeld door de twee zoutpiramides die zich bevinden op het wapenschild van de stad Rio Maior.
Op 5 oktober 1910 vindt een grote volksopstand in Lissabon plaats. Hierbij wordt de monarchie definitief beëindigd. Koning Manuel II vlucht via Ericeira met het koninklijke jacht naar Engeland. Teófilo Braga wordt interim-president.
Gato que brincas na rua poesje, spelende op straat Como se fosse na cama, als was het op het beddenkleed, Invejo a sorte que é tua Jouw lot was mij het minste kwaad Porque nem sorte se chama. omdat het zelfs geen lot meer heet.
Bom servo das leis fatais
gehoorzaam aan de wet die dwingt Que regem pedras e gentes, en stenen en mensen gebiedt, Que tens instintos gerais heb je een algemeen instinct E sentes só o que sentes. en voel je wat je voelt, meer niet.
És feliz porque és assim,
je bent gelukkig: zo ben jij, Todo o nada que és é teu je hebt het niets dat je zelf bent. Eu vejo-me e estou sem mim, ik zie me en ben zonder mij. Conheço-me e não sou eu. ik ben degeen niet die mij kent.
Janeiro de 1931
Fernando Pessoa (1888-1935) Poesje, spelende op straat
Uit: Gedichten, vertaling August Willemsen, Arbeiderspers, Amsterdam, 1998.
O Fado nasceu um dia, De Fado is geboren op een dag, quando o vento mal bulia wanneer de wind zachtjes blies e o céu o mar prolongava, en de hemel overging in de zee, na amurada dum veleiro, in de voorsteven van een zeilschip, no peito dum marinheiro uit de borst van een zeeman que, estando triste, cantava, die, vol verdriet, zong, que, estando triste, cantava. die, vol verdriet, zong
Ai, que lindeza tamanha, Ai, wat enorme schoonheid, meu chão, meu monte, meu vale, mijn grond, mijn berg, mijn valei, de folhas, flores, frutas de oiro, vol bladeren, bloemen, gouden fruit, vê se vês terras de Espanha, verlangend naar de kusten van Spanje, areias de Portugal, de stranden van Portugal, olhar ceguinho de choro. met ogen verblind door het huilen.
Na boca dum marinheiro Uit de mond van een zeeman do frágil barco veleiro, van het fragiele zeilschip, morrendo a canção magoada, sterft het droevig lied, diz o pungir dos desejos verwoordt het schrijnende verlangen do lábio a queimar de beijos van de door kussen verschroeide lip que beija o ar, e mais nada, enkel een kus in de lucht, en niets meer, que beija o ar, e mais nada. enkel een kus in de lucht, en niets meer.
Mãe, adeus. Adeus, Maria. Moeder, vaarwel. Vaarwel, Maria. Guarda bem no teu sentido Hou dit in gedachten que aqui te faço uma jura: dat hier een eed gezworen werd: que ou te levo à sacristia, ofwel neem ik je mee naar de sacristie, ou foi Deus que foi servido ofwel ga ik God dienen, dar-me no mar sepultura. in een zeemansgraf.
Ora eis que embora outro dia, Ooit zal het weer gebeuren, quando o vento nem bulia dat wanneer de wind zachtjes waait e o céu o mar prolongava, en de hemel en de zee in elkaar vervloeien à proa de outro veleiro op de voorsteven van een ander zeilschip velava outro marinheiro je een andere zeeman ontwaart que, estando triste, cantava, die, vol verdriet, zal zingen, que, estando triste, cantava. die, vol verdriet, zal zingen.
(eigen vertaling)
Andere fado's van Amália Rodrigues zijn te beluisteren door haar naam (met juiste spelling) in te geven bij 'Zoeken in blog'...
Ik ben Maaike/Myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam LaFadista.
Ik ben een vrouw en woon in Alfeizerão-Sapateira (Portugal) en mijn beroep is mezelf zijn.
Ik ben geboren op 30/12/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Portugal, Lissabon, Fado, poëzie, reizen in 't algemeen, lezen, kookboeken, fietsen....
Ik ben Maaike/Myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam LaFadista.
