Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
02-06-2012
Alleen op stap
Alleen op stap
Ze hebben het mij al dikwijls gezegd,
schoonmoeders en grootmoeders zijn eigenzinnig en weten het altijd beter.
Zo ook grootmoe Belle die vanavond de
biezen pakte tijdens de avondwandeling en zich van geen geroep iets aantrok.
Hera deed nog een poging maar hoorde aan de stem van het baasje dat er niet
veel goeds stond aan te komen indien ze Belle volgde.
Heros was de gehoorzaamheid zelve en
bleef bij de baasjes en Lucy. De baasjes die nog maar een straat ver waren zijn
dan terug gedraaid en t baasje is met de auto Belle gaan zoeken. Hij was nog
niet ver weg toen hij ze in de verte al zag terug komen van over de heuvelrug.
Hijgend en kletsnat van door het graan te crossen. (Wij hadden gewacht tot na
de bui om te gaan wandelen)
Enkele meters voor de auto ging ze
plat tegen de baan liggen. Zich welbewust van wat ze mispeuterd had. Het baas
je heeft ze gestraft met het ergste wat haar kan overkomen, hij heeft haar in
de auto gelaten en voor de rest haar straal genegeerd.
Ze loopt hier nu wat ongelukkig te
zijn over de koer te drentelen en het baasje heeft de indruk dat ook Hera en
Heros het laten voelen aan haar dat ze mis is geweest.
Het baasje heeft de teletac bij en
weet zeker dat er morgen iemand van het quartet met de halsband om gaat lopen
en het zullen vast de goed luisterende niet zijn ! ! !
Wij zijn tegendraads tegendraads met
de grote gazetten ! Zij geven tijdens het weekend een hoop bedrukt papier mee
en wij geven hoogstwaarschijnlijk op maandag het grootste nieuws.
Logisch ook, tijdens het weekend is
er uiteraard meer vrije tijd en kan er met de pup gewandeld en gespeeld worden.
Wat er dan zoal gebeurd lezen we uiteraard in de grote maandagse Puppenkrant.
Het nieuws komt vandaag uit Oud
Turnhout, van Lando en van Lucy vanuit een bloedhete Charente waar het goed 25
°C is met een luchtvochtigheid van 100%. En toch regent het niet.
Het baasje die onkruid aan het wieden
was is druipend van het zweet binnen gekomen en heeft zich op de bank voor het
huis geplaceerd met de woorden da kan nie gezongd mér zijn. Die is vandaag
al aan zijn derde droge T-shirt bezig.
Ondertussen staat er al een volle
aanhangwagen met onkruid klaar om maandag naar het containerpark te rijden. En
dan kunnen we nog eens terug rijden om alles wat met de bosmaaier en de
zitmaaier is afgereden weg te brengen. Het maaisel was te erg in het zaad om
nog op de compost te belanden, dus zegt het baasje afvoeren
Dat waren zowat het meest
wereldschokkende zaken die de laatste dagen in de Charente te beleven vielen
Lando liet door zijn baasjes melden :
Dag
Francaises en Francosen,
Ik, Lando,
doe het heel goed. Sinds gisteren eet ik maar 3 keer per dag ipv 4 keer. Ik heb
wel altijd reuze honger. Als de baasjes gaan eten zou ik boven op tafel
springen, maar ik moet wachten tot ze klaar zijn voor het mijn beurt is. Deze
morgen schrok ik toch tijdens de wandeling, wie zet er nu immers een stenen
paard in zijn voortuin. Rare mensen hoor die buren. Vandaag was mama vroeger
thuis en ben ik Thiebe mee van school gaan halen. Een meneer draaide speciaal
terug met zijn fiets om te vragen wat voor ras ik was omdat hij me zo mooi
vond. Ben ik ook hé. Ik las dat mijn zus Lucy een knuffelkoe heeft. Ik speel
zelf veel met mijn knuffelhondje en soms speelt er dan ook nog een grote mensen
knuffel mee. (zie foto). Ook de speeltjes uit het verwenpakket dat we bij
jullie meekregen liggen hier goed in de markt. Van mijn knabbelschoen blijft
enkel de zool nog over en als mama de fleecelinten weggooit ga ik ze graag
halen en terugbrengen. Binnenkort moet Karin eens mee uitleg geven over de
dummy want die hebben we nog netjes bewaard.
Er is weinig gevaar aan een graanveld,
en toch hebben we gisteren namiddag op het einde van de wandeling gemerkt dat
je dik in de problemen kan komen als je met een pup onderweg bent.
Die drie groten van ons doen niet
liever dan graanjumpen zoals wij het genoemd hebben. Een immens groot veld
goudgekleurd graan, méér dan twee kontjes hoog is heel uitnodigend voor een
jachthond. Je kan er altijd een vrij grote verscheidenheid aan vogels in
vinden. Dus vliegen ze als gekken het graan in. Geen probleem voor hen, als ze
springen komen ze boven het graan uit en kunnen ze zich oriënteren.
Maaaaar wat als Lucy hen achterna
gaat ? Die kan zich niet boven het graanoppervlak uithijsen en dient zich dus
enkel te oriënteren op het geluid van de baasjes of op de door de baas
opgelegde zoekpogingen van de grote drie ! En dat ze de groten achterna gaat
daar kan je donder op zeggen. De eerste maal bekijkt ze het eens even en de
volgende maal gaat ze even enthousiast met de groten mee door. En dan hebben we
een probleem met dat graan.
Gisteren bracht Lucy de baas al haast
in de problemen door achter Hera aan te gaan die een vogel ging opjagen. Het
baasje kon, ondanks de acht kilo die hij nu al kwijt is sinds hij madam mager
kent, haar amper inhalen. Uiteindelijk lukte het toch maar toen begon de baas
toch al op zijn adem te trappen. Het was dan ook lang geleden dat het bij hem
nog eens noodzaak was van er een sprint van zon twee honderd meter uit te
trekken ! Dan merkt de baas toch wel dat hij al twee en een halve maal de
leeftijd heeft van Usain Bolt
In de voorbereiding om naar La
Magdeleine te vertrekken heeft het baasje een pluche koe mee gegrist die al
enkel jaren boven in de voorraadkamer in een doos lag.
De enige bedoeling was ze bij in de bench
van Lucy te leggen zodat ze zich in een vreemd huis niet alleen zou voelen.
En tot ieders verbazing het werkt. Je hoort s nachts geen Lucy, tenzij ze wil
laten horen dat het tijd is voor een plas .
Als je Lucy ziet dan zie je de helft
van de tijd ook de koe verschijnen. Behalve wanneer we naar de tuin gaan en
haar roepen dan kan het gebeuren dat ze de koe ergens in de woonkamer achter
laat.
Koebeest is ook een middel om iets
aan te leren. Zo had het hoofdbestuur graag dat Lucy in het kleine mandje ging
liggen in plaats van te pogen in de zetel te kruipen bij de groten. Door de koe
in het mandje te leggen ging Lucy uit zichzelf bij koebeest in het mandje
liggen. Simpel hé
En wat ook nog opmerkelijk is de
groten laten het pluche beest voor Lucy. Voordien was zo n beestje binnen de
kortste tijd zaliger. Zeker als Heros het onder handen nam dan leek het beestje
meer een object om te leren sorteren. De huid afzonderlijk van de vulling,
ook de oogjes en pootjes waren dan al deskundig verwijderd.
Het ziet er naar uit dat dit beestje
het langer gaat uithouden. Lucy draagt er in elk geval zorg voor hoewel ze er
ook op durft sabbelen
De fotos die we er van genomen
hebben zijn in elk geval om van te snoepen !
Gisteren kreeg het baasje een bericht
in zijn voice mail van Carine uit Genk, het baasje van ons allerkleinste Lili.
De verbinding was slecht en ons baasje verstond dat Lili ondertussen 5,9 kg
woog. Dat leek ons baasje het achtste wereldwonder omdat Lili maar 4,5 kg woog
toen ze van Vosselaar naar Genk trok ! Daarom stuurde hij en berichtje richting
Genk met de vraag of alles wel juist verstaan was. Ons baasje kreeg al visioenen
van vetmesterij en zo. 1,5 kg gewichtstoename binnen de twee weken leek hem
toch wat te veel van het goede en trôp is nog steeds teveel.
Deze morgen kwam dan het volgende
bericht van Carine in onze mailbox
oeps,
foutje, LiliLou weegt 4.9 kg.
Verder is
alles oké met haar. s Morgens is ze wel zo zot als een deur en zijn onze
enkels en tenen niet meer veilig.
Haar
puppy-tandjes zijn ongelooflijk scherp! Ook s avonds heeft ze zo haar zot
kwartiertje.
Wandelen aan
de leiband gaat heel goed en meerijden in de auto (ze zit dan in het reiskoffertje
van de poes, ze past daar perfect in) is geen probleem . Alleen op andere
honden heeft ze het niet zo begrepen....dus daar moeten we nog aan werken .
Haar oogjes
beginnen nu ook stilaan van kleur te veranderen, maar ze ziet er daardoor niet
minder schattig uit!
Het is een
heel zot , sportief hondje, soms twijfelen we eraan of het wel een meisje is.
Het lijkt ons eerder een halve jongen!
Wordt
vervolgd...
Veel plezier
in Frankrijk met jullie Drentjes,
de Vandelookes
Lobke wist het volgende te vertellen
Lieve mams,
Ik hoorde dat vandaag (nvdr. gisteren) geen
lange puppenkrant is verschenen.
Tja, mijn bijdrage zat er óók niet bij,
mijn secretaresse had het wat druk gisteren en vandaag.
Vandaag had ik een rustige dag, baasje
was ook thuis vandaag en ze hebben hier vandaag wat achterstallige klusjes
aangepakt.
Maakt mij niet uit hoor, ik vermaak me
wel!
Gisteren heb ik wel van alles beleefd.
Ik durf steeds verder de tuin in, en daar valt best veel spannends te ontdekken
voor een Lobke zoals ik.
Bijvoorbeeld de vijver.
Daar had ik een paar dagen geleden al
mee kennis gemaakt.
Het was warm, en ik dacht ha, water,
even drinken. Maar toen viel ik er in.
Nou ja, boeien, ik ging niet eens kopje
onder, lag op mijn zij in het water, maar ik wilde er toch wel snel uit!
Gisteren dacht ik ook even verkoeling
te zoeken, nu aan de andere kant van de vijver.
Loop ik daar een beetje pootje te
baden, en mn vrouwtje wilde daar een filmpje van maken.
Maar ze lette te veel op het schermpje
van haar camera, en vergat mij te waarschuwen......, daar ging ik helemaal
kopje onder!
Zij schrikken natuurlijk, en ik ook.
Ik ben snel helemaal kletsnat naar
binnen gerend, de deur stond toch open.
Maar ja, daar was ze niet zo blij mee,
ze kwam met een handdoek, nou, daar had ik geen zin in hoor, heb lekker rondjes
door de kamer gerend zodat ze me niet te pakken kon krijgen....
Verder begin ik al lekker aan de lijn
mee te lopen, en apporteer ik al balletjes.
Nou mams, dit was het weer voor
vandaag.
Heel veel knuffels voor jou, en de rest
van mijn familie.
Ik ben jullie nog niet vergeten hoor!
Lobke.
Uit Oud Turnhout komt nieuws van Lando
Dag loonwerkers,
een glaasje
wijn een baguette, stukje brie, ... Na 't werk immers niet vergeten om ook wat
uit te rusten en te genieten hé. Dat hebben jullie na deze zware periode wel
verdiend.
Lando is
vandaag weer heel flink alleen gebleven. Toen Thiebe thuis kwam was hij wel
door het dolle heen. Hij probeerde zelfs de houtkachel op de eten!
Toen Maaren
thuis kwam is hij er dan even mee een blokje om geweest. Dat hij honger had was
ook wel overduidelijk, hij sprong bijna bij op tafel toen we gingen eten. Toen
het dan aan hem was was zijn pot in 2 seconden leeg, dan nog maar een extra
portie bestellen bij de ober. Hij lust echt alles En dan heerlijk even de ogen
toe tot mama vroeg wie er mee ging wandelen in het bos. Met hééééééééél veel
moeite deed hij zijn ogen open en ging dan toch maar mee. Mama zei immers dat
het later zou gaan regenen. Lekker met mama en moeke naar het kikkerbos in de
Liereman! Daarna nog even met Maaren spelen en dan een tukje doen! Wat kan
slapen toch ook heerlijk zijn hé. Hoe is het met het opfrissen van het Frans
van Belle, Hera en Heros? Grollen ze al terug met de Franse R? gRRRRRRRRRRRRRR.
Zonovergoten, minder kan je niet
zeggen van deze ochtend. Dat zal ook wel de reden geweest zijn dat Lucy het
hoofdbestuur heeft wakker gemaakt. Van het streepje licht dat nog in de
woonkamer binnenvalt heeft zij geoordeeld dat zoiets niet mag gemist worden.
En gelijk heeft ze Vannacht rond
half vier is ze al eens buiten geweest voor een snelle plas, ze had dit heel zachtjes
laten horen aan het baasje die zelf ook wakker geworden was om dezelfde reden
als Lucy. Dus geen probleem, hoewel het baasje nadien het warme bed toch wel kon
appreciëren, het was knap fris geweest buiten.
Vanmorgen heeft het voltallige
quartethet tapijt in de keuken al
gestofzuigd. Toen het baasje Lucys eetkom met puppybrokjes tegen de grond
zette vond zij het nodig om nog eens op te springen tegen het baasje zijn benen
om neer te komen op de rand van de eetkom. De rest kan je raden gans de keuken
onder de puppybrokjes en het baasje was maar al te blij dat hij hulp kreeg van
groot en klein bij het opruimen van de brokjes !
De tuin die nu voor de helft is
gemaaid en opgeruimd is nu het speelparadijs. Vooral de schaduw onder de grote
kersenboom is favoriet. Zeker wanneer er aan de stam van de boom de geur hangt
van een kat of eekhoorn die daar zijn/haar vlucht in heeft moeten nemen. Hera
doet het Lucy voor hoe en waar ze zulke sporen kan ontwaren. En als Hera slaapt
of rust nemen Heros en belle haar taak over. Het gaat nog een slimme meid
worden dat kleintje !
Deze namiddag zijn we nog eens buiten
de tuin ons teveel aanenergie gaan
kwijtspelen. Normaal is dat elke dag het geval maar na de reis, waarbij we hier
in La Magdeleine met donker aankwamen, en de drukke maai en opkuis van de tuin
van gisteren was het wandelen er enkele dagen bij ingeschoten.
Maar vandaag was het zover. Belle,
Hera en Heros hadden het baasje aan de lijn, of was het toch omgekeerd ? Feit
is dat wanneer we wilden, en eens goed doortrokken, we een aan de lijn
bungelende baas meesleurden.
Het vrouwtje had Lucy aan de lijn.
Die wilde aanvankelijk niet erg meelopen. Het was dan ook wel de érg ver van
mijn bed show. Maar toen ze zag dat de groten los mochten eens ze buiten de
huizen waren en met drie de zonnebloemen indoken wou ze plots wel vooruit.
Eens de lijn los konden haar korte
pootjes amper volgen. Ze kan uiteraard die groten niet volgen maar de wil was
er wel. Ook kwam de sigarenproductie op gang, dit is altijd een van de doelen
van de wandeling geweest en er ligt nu buiten het gehucht een kleine sigaar met
de ambitie van een Cubaan !
Heros was achtergebleven, die was in
het graanveld achter vogels blijven jagen. Daardoor wist hera ook niet goed wat
doen Bij haar pupje blijven of haar broer gaan vervoegen . Uiteindelijk heeft
ze voor pupje Lucy gekozen, maar we verdenken haar ervan geholpen te zijn omdat
Heros dan toch te voorschijn kwam voor Hera kon vertrekken ! Bij thuiskomst is ze dadelijk het puppen/hondenbad ingedoken !
Nu licht kleine tornado in de armen
van Morpheüs. Eigenlijk ligt ze in haar bench met haar pluche koe tussen haar
poten, een van haar favoriete lig/slaapposities. Met haar hebben we vanavond
zeker en vast geen last meer. Na vanavond nog een plas uitstap in de tuin, slaapt die tot
morgenvroeg !
Geen lange krant vandaag, iedereen is terug aan het
werk of heeft zijn/haar handen vol met pupjes opvoeden. Hier in La Magdeleine,
zuid-west Frankrijk loopt een negen weken oud Drentenpupje rond dat met de
moment zich beter thuisvoelt.
Moesten we niet beter weten, we zouden denken dat
ze al Frans blaft ! En dat is toch best mogelijk want zelfs de vinken die in
Vlaanderen suskewiet fluiten die fluiten hier qu est ce qu il dit. Stel je voor dat Lucy tegen het eind van deze
week whaph blaft, de buurthondjes in Vosselaar gaan haar niet meer verstaan
met haar Frans accent !
Met het slapen gaat het voor Lucy ook alsmaar
beter. Nu slaapt ze van middernacht tot 7u00 zonder plas onderbreking .
Maar ook van de andere pups was er weer nieuws
Lando schreef zelfs vakantiegangers ons baasje
zou anders loonwerkers ook wel appreciëren !
Lando schreef :
Dag
vakantiegangers,
komen de
oren van mijn zus Lucy al terug boven het gras uit als ze door de tuin springt?
Gelukkig zijn haar 3 beschermengels erbij.
Ik heb
vandaag ook weer heel spannende dingen gedaan. Vanmorgen naar de dierenarts.
Kei leuk daar. In haar wachtzaal staan zakken die even lekker ruiken als mijn
korrels thuis, wat had ik daar graag aan geknabbeld. Binnen even rondsnuffelen
en dan de tafel op. Ik weeg al over de 7kg. Ik kreeg daar precies een massage
en ging dan ook graag op mijn rug liggen op de tafel om mijn poten, buik,
liezen, huid, oren, hartslag te laten controleren. Ik gaf de (knappe)
dierenarts zelfs snel een kusje. Ik kreeg nog een geurtje in mijn nek tegen
teken en vlooien. Toen ik van de tafel mocht bleef ik er eigenlijk liever op
slapen. Toen we bijna terug thuis waren (nog 20 meter) van ons huis gaf ik nog
even over in de auto. Ah ja, de achterbank was al gedoopt maar het koffer nog
niet hé. Deze avond ben ik naar de looptraining van papa gaan kijken waar ook
gevoetbald werd. Manman, wat kunnen die kinderen lawaai maken. Op weg naar huis
nog even gestopt om naar Gorki op de hondenschool te gaan kijken maar Louis zij
dat we moesten oppassen omdat hij al zijn spuitjes nog niet had gehad dus zijn
we maar snel naar huis gegaan. Morgen weer nieuwe avontuurtjes. Ik heb trouwens
gisterenavond geen kik gegeven toen mama me al half slapend in de bench legde
met een t-shirt van haar erbij. Ik heb geslapen tot vanochtend!
Pas op want hier komen de lekjes aangevlogen voor mama Hera, oma Belle,
nonkel Heros, zus Lucy, Simonne en Jan
En ook Lennaert
kroop vandaag in de pen:
Allo allo,
Mon frans est
nie so goe, mais keske tou.
Hallo Faes Roedel,
Hier een berichtje
uit Nederland.
Vandaag ben ik bij
de dierenarts geweest voor mijn gezondheidscheck en ..geslaagd. Ik weeg nu 7kg
en 350 gram. Mijn vrouwtje dacht dat ik ook een Nederlands paspoort moest
hebben, stel je voor, een dubbele nationaliteit, niet goed in crisistijd,
voordat je het weet wordt je de grens overgezet. Wel moet mijn chipnummer ook
hier in Nederland worden geregistreerd, maar dat doet geen pijn..
Mijn vrouwtje is
veel te enthousiast. Donderdag 7 juni moet ik al naar de puppycursus, maar ze
zegt dat ik dat best aankan en het goed voor me is.
Ik heb het gerucht
opgevangen dat ik veel beter luister dan mijn papa, maar een beetje een
mamakindje ben. Ik geef toe, ik wil steeds bij het vrouwtje zijn, loop overal
met haar mee en verblijf het liefst in haar geheimen kamertje. Dit kamertje is
juist zo leuk omdat ik er niet mag komen. Het is er lekker koel, er staan
allerlei ronkende machines en er liggen hopen met lekkere geuren sokken en
voetbal kleren. Zalig!
Sinds kort zitten
mijn vrouwtje en ik in de nee fase, dat wil zeggen zij zegt nee, en ik doe
even niets, en dan is het weer goed.
In huize Wessels
loopt ook nog iemand rond die ik nog niet heb voorgesteld. Hij heet Christian,
is 13 jaar, en nu al schoenmaat 47. Ik lijk wel een beetje op hem want onze
voeten zijn veel te groot in verhouding tot de rest van ons lichaam. Met papa
Cartouche gaat ook alles goed. Aangezien roedel Faes in de hooitijd zit, zal ik
deze week iets meer over mijn papa vertellen. Jullie hebben hem helaas niet
kunnen ontmoeten, maar het is een rustige, statige witte knuffelbeer met een
jongenskoppie, maar later meer hierover.
Geen problemen meer s nachts met
Lucy. Ze slaapt vanaf het moment dat ze in de bench gezet word tot zeen uur s
morgens. En dat is een fatsoenlijk uur zegt het baasje die nog altijd de
uitlaatdienst s nachts verzorgde.
Zij was het snel gewend het franse
leven, natuurlijk is ze goed begeleid door de drie groten in de roedel. Deze
morgen rende ze gelijk met de anderen naar de tuin voor haar ochtendplas. En
het moet worden gezegd, aan de tijdsduur te zien, moet ze al lang met hoog
water hebben gezeten !
Gisteren heeft het baasje het badje
geïnstalleerd, in geen tijd was het in gebruik genomen door Hera en Lucy. Belle
en Heros zullen het wat koud gevonden hebben , water dat recht uit de kraan
kwam. Toch is Lucy nog verschillende keren gisteren verfrissing gaan opzoeken.
Het water was op dat moment best aangenaam omdat het baasje het badje pal in de
zon heeft geplaatst.
Vandaag gaan de opruimings en
fatsoeneringswerken in de tuin en op de koer verder. De klus is al wel ver
gevorderd maar nog verre van klaar..
Ze hebben niet op hun gat gezeten
vandaag, de leden van het hoofdbestuur. Gisteren avond hadden ze al gemerkt dat
er werk aan de winkel was. Deze morgen bleek dan dat het werk aan een heel
grote winkel zou worden !
Maar het baasje heeft goei marchandise
voor zulke werkjes. De bosmaaier was al voorzien op zwaar werk en uitgerust met
een dikke extra strong nylondraad. En nook de zitmaaier is door het hoge gras
(?) of onkruid geraakt.
Er moest zo snel mogelijk te worden ingegrepen
want het baasje had al gemerkt dat er
heel veel kleefkruid tussen het onkruid stond. Als je dan 4 Drenten onkruidvrij
moet krijgen dan is dat alleen al een dagtaak.
Het vrouwtje heeft de taak van het
onkruidvrij krijgen van de koer op zich genomen. Ook daar werden de stapels
uitgetrokken onkruid alsmaar hoger. Sproeien met Round Up of een ander onkruidbestrijdingsmiddel
is op dit moment uit den boze want die kleine Lucy is nog steeds op
ontdekkingsronde en kauwt op alles dat meer dan 3 millimeter boven de grond
staat, m.a.w. alles wat groen ziet op de koer.
Die kleine Lucy kwam deze avond al
wat liever in de tuin dan deze voormiddag. Ze had het niet zo begrepen op al
dat lawaai van de bosmaaier en van de zitmaaier. In Vosselaar was het geluid
van de grasmaaier ook al niet bij haar favorieten !
Vanavond heeft ze dan ook zo hard
gespeeld mat de overige leden van het quartet en heeft ze zich haast de pootjes
van onder het kleine lijfje gerend. Hoe dikwijls ze onderste boven gelopen is
door de drie groten hebben we niet kunnen bijhouden.
Het was een fijne warme dag en we
zijn kantje boordje aan een onweer ontsnapt. Morgen gaan de saneringwerken in
tuin en koer verder. (als de ruggen van het hoofdbestuur het toelaten ten
minste)
Vandaag doe ik vooral mn best om op de
bank te springen, natuurlijk precies daar waar Siebe ligt te slapen,dan schrikt
die zich een rolberoerte, haha...
Mams, ik hoorde dat jij morgen naar
Frankrijk gaat.
Ik hoop dat je daar ook nog aan mij en
mn broertjes en zusjes denkt.
Namens mijn nieuwe familie wens ik jou
en oma en oom Heros en zusje Lucy, maar natuurlijk ook het hoofdbestuur een
goede reis.
Heel veel liefs van je dochter Lobke.
Hilde, het baasje van Lowie schrijft
vanuit Zandhoven
Dag
Jan, Simonne en de hondenbende
Nog
even vervolg wat Lowie betreft : het slapen gaat al veel beter de bench is
bekend terrein geworden, nu, en dat scheelt een pak wat het slapen betreft.
Verder proberen we zoveel mogelijk nieuwe dingen uit: zwemmen in de vijver,
meerijden in de auto, met ons mee naar de buren BBQ en spelen met andere
honden, zitten, apporteren wij hebben echt het lotje uit de loterij, maak je
om ons alleszins maar geen zorgen meer! En wat uitproberen betreft, spant ons
Hanne de kroon: met Lowie in de rugzak op de fiets een ijsje gaan eten zie
foto.
Voilà,
veel zonnige groetjes uit Zandhoven!
Hilde
& Co
Lando
heeft ook nog nieuws
Bonsoir
maman, grand-mère, oncle, soeur, Jan et Simonne,
Nous
espérons que vous êtes bien arrivés en France et que l'herbe n'est pas
tellement longue que vous perdez petite Lucy.
Nu maar
terug op z'n Vlaams zulle. Onze Lando is suuuuuuuuuuper flink geweest vandaag.
Hij is voor de eerste keer alleen thuis gebleven. Thiebe vertrok als laatste en
heeft Lando dan in de tuin gezet maar hij kan ook in de veranda. Toen hij
vanmiddag thuis kwam eten was meneer Lando echter niet meer te bespeuren: niet
in de veranda, niet in de tuin terwijl die omringd is door betonnen platen dus
waar was hij dan??? In de living lekker in de zitzak. Hoe was hij daar gekomen
... door het kattenluik!!!!!! Lando past er nog perfect door blijkt nu. Na de
middag dus ook de keukendeur maar dicht zodat deze weg afgesloten was. Vanavond
toch maar even bij de buren gecheckt of ze hem niet hadden horen janken op
blaffen maar ze hadden hem niet gehoord, zo flink hé. Als beloning gingen we dan
vanavond wandelen in de Liereman waar hij al springend met wapperende oren over
de heide sprong. Morgen gaan we hem laten nazien bij de dierenarts Aline. Dat
wordt weer een nieuwe ervaring.
Niemand van ons kan het beamen,
alleen Bas was er toen bij, maar het baasje zegt dat dit de tuin is zoals hij
er bij lag 13 jaar geleden toen de baasjes dit huis met een tuin kochten.
Ook toen was Bas niet meer te vinden
in de brousse, wat later tuin is geworden. Kleine Lucy gaat wel in de tuin
maar kan er haar draai niet vinden. Wat wil je ook, zelfs Hera en Heros, die
toch niet van de kleinste zijn zie je nog amper in de woestenij !
De nacht was rustig, net als gisteren
heeft Lucy rond vijf uur gemeld dat ze zonodig een plasje moest. Baasje heeft
haar dan buiten gezet waar ze dadelijk gebruik maakte van de aangeboden faciliteiten.
Na tien minuten ging ze vrolijk (voor een snoepje gedroogd paardenvlees) terug
naar de bench maar de gesloten deur zinde haar niet. Daar heeft ze dan een
kwartier in alle toonaarden tegen geprotesteerd, maar toen ze merkte dat het
niet loonde is ze dan toch maar terug gaan slapen, en dit tot na zeven uur. Wat
een luxe voor het baasje, eindelijk nog eens nachten van langer dan vijf uur en
een half
We gaan het stramien van het blog
voor enkele dagen wijzigen, de puppenkrant gaan we naar de namiddag verplaatsen.
Dan gaat het toch te warm zijn om te gaan hooien in de tuin. De ochtend gaan
we er eens serieus tegenaan vliegen met de mee gebrachte bosmaaier want zelfs
hier is onze fonkelnieuwe Husqvarna zitmaaier niet tegen opgewassen. Het
materiaal dat hier nodig is gaat door het leven met het merk Case, New Holland of soortgelijks.
Straks meer nieuws maar nu eerst
inkopen doen, (eens mens leeft niet van de liefde alleen) en dan er zwaar
tegenaan.
Sinds 22u45 vanavond zitten we terug
op onze Franse stek. Nu willen jullie weten hoe dikwijls we hebben moten
stoppen om het boeltje op te kuisen of Lucy te laten doen wat kleine hondjes
dikwijls doen Wel, de bedenkers van rampscenarios moeten we echt
teleurstellen !
Niks overgegeven, niks geen plas in
de stoffen bench, geen sigarillootje in de bench !
Wel heeft ze eenmaal een gepiep laten
horen omdat ze moest. Maar toen heeft ze gehoord dat het baasje ging stoppen om
de roedel uit te laten en zelf ook een plas te gaan maken. En we hadden gelijk
geluk, nog nooit heeft het baasje op een Frans benzinestation een omheinde
uitlaat weide voor honden gezien.En het was er super proper en het gras was
kort gemaaid. Een voorbeeld van een uitlaatweide ! Dat vonden we op het Shell benzinestation
tussen Tours en Le Mans op de A58 !
Dat waren gelijk Lucys eerste stappen op Franse bodem. En ze voelde
er zich dadelijk flink thuis. Na het plegen van het sigaartje en de plas heeft
ze nog gespeeld met Heros en haar moe Hera. Na twintig minuten vertrokken we
weer met Lucy in de bench, Belle op haar eigenste plekje op de achterbank vlak
achter het baasje en hera en Heros in de koffer, flink hoog want ze zaten boven
op twee valiezen die plat in de koffer lagen.
En we hebben niemand horen klagen dat
er plaats te weinig was !
Lucys
eerste nacht zonder broers of zusjes, alleen met de groten is voortreffelijk
verlopen. De baasjes hadden de deur van de woonkamer naar de hall opengelaten
om zeker te zijn dat ze van de eerste geluid Lucy konden buiten zetten. Het
puppy toimletje was niet meer beschikbaar en ze zat voor het eerst in een
gesloten bench.
Het
baasje heeft haar om 04u45 even buitengelaten (omdat hij zelf zonodig moest)
en ze is in de tuin haar plasje gaan maken. Voor een stukje gedroogd
paardenvlees ging ze zonder dwang, uit zichzelf terug in de bench. Vooraleer
het baasje het deurtje dicht had, lag ze al terug!
Als
dat zo blijft gaan hebben we met haar het lot uit de grote loterij !
Jan
Chris uit Roosteren meldt
over Lennaert:
In
mijn vorige bericht schreef ik over de trekspelletjes die Lennaert met
Cartouche speelt. Bijgaande foto illustreert hoe goed vader en zoon met elkaar
overweg kunnen! Ook is te zien dat de ogen van Lennaert de definitieve
amberkleur krijgen.
Bij
de andere foto vroegen we ons af of Lennaert eigenlijk wel een echte Drentsche
patrijshond is. Misschien meer een Duitse patrijshond? Of misschien heeft hij
ergens een Heidelwachtel onder zijn voorouders? Even een toelichting. Ik weet
niet of dit aan de Vlaamse kust ook zo is, maar in Nederland hebben onze
oosterburen de neiging om op het strand kuilen te graven, er vervolgens in
plaats te nemen en de kuilen voor de rest van hun vakantie als bezet gebied te
verklaren
Chris
En
het eerste bericht van Loek uit Hasselt:
Dag Jan en Simonne,
Na wat beginnersfoutjes van onze kant heeft Loek deze nacht als een Drents
roosje geslapen en gisteren een schitterende dag gehad. Door het mooie weer
zijn er 's middags 2 Chirogroepen komen zwemmen bij ons. Het was een hele bende
kinderen hier, maar Loek vond het allemaal geweldig. En als hij zich in de
schaduw nestelde, had hij 30 Chiro-Bewakertjes die iedereen bij hem weg
hielden. Het is een super sociaal beestje, die Loek.
Hij eet goed en kan de Limburgse Boerenyoughurt 0% ten zeerste waarderen.
Gisterenavond hebben we geoefend met de bench. De eerste nacht was hij zeer
onrustig geweest in zijn hutje, maar deze nacht is het schitterend gegaan. Hij
heeft van Emily een zachte knuffelhond van zijn eigen grootte geketend en
sleurt dat beestje van de mand naar de bench en terug. Ze hebben samen
geslapen, Loeks koppie op de knuffel zijn buikje. En hij vindt het geweldig!
Van onze acherdeur naar achterin de tuin -zijn toiletplekje- is nog iets te
ver. Hij redt het meestal nog niet, maar we komen elk plasje al dichter in de
buurt. Het is een levendige, lieveup die al heel wat lijkt te begrijpen. Aan
zijn woordenschat voegen we al de woorden: snoepje, eten en koekje toe! Tja, nu
de woorden Nee, zit en lig nog. Heerlijk beestje die Loek.
Jan en Simonne, we houden jullie op de hoogte.
Met vriendelijke groeten
Wendy Peerlings
Uit
Oostrozebeke het eerste bericht na zijn vertrek gisterenmorgen:Louis aan t
woord
Dag Jan,
en toen werd
het hier stil bij ons dus tijd om een berichtje te sturen.
Na een beetje
wrikkelen en wriemelen zaten Lore en Louis goed op de achterbank. Na een tijdje
begon de auto wat op te warmen maar alles bleef ok(met de verhalen van de
voorgaande autoritjes, was ik alert) Onderweg eens gestopt om een frisse neus
te halen maar toen we Louis op de grond zetten, was een wandelingetje met de
leiband niet echt zijn ding. Hij trok tegen en plots stond ik daar met de
leiband en zijn halsbandje en mijn hand, zonder Louis. Even paniek maar in een
tel had ik hem al in mijn armen.
Verder
gereden en toen we in Wielsbeke waren(een paar km van thuis) klonk het van op
de achterbank: Louis heeft overgegeven.
Thuisgekomen
hebben we hem dan ook onmiddellijk laten drinken en wat laten bekomen.
Ik ben dan
maar gelijk naar de overkant gelopen(Aveve, leve de goede buren die op
pinkstermaandag halsbandjes verkopen!!)
Deze middag
kwamen de buren communiefeest vieren. De kindjes zaten te wachten tot ze met
Louis konden spelen maar hij had al snel zijn plaatsje gevonden tussen de benen
van de volwassenen. De enige beweging die we de eerste uren van hem hebben
gezien, was toen hij zich een beetje verlegde om dan rustig verder te slapen.
Hij heeft dit
volgehouden tot na 17u waarna hij een stapje in de tuin heeft gewaagd tussen
het kindergeweld. Toch wel 10 à 15 minuten lang, waarna hij terug onder tafel
is gehuppel om rustig verder te slapen.
Toen iedereen
weg was, heeft hij een beetje gespeeld met mijn drie kinderen.
De twee
jongsten waren uiteindelijk naar boven en toen ik beneden kwam lag Stan op het
gras met Louis tussen zijn benen.
Jammer genoeg
ook meer dan tijd voor Stan om te gaan slapen en dat vond Louis niet zo leuk
want hij zat zielig te piepen aan de deur van de gang toen deze dichtging na
Stan.
Ik heb hem
dan kennis laten maken met zijn groot knalrood hondekussen waar je hem bijna
niet op ziet liggen en toch is hij er al in geslaagd om er af te rollen. Weer
een beetje gepiep maar nu ligt hij er terug op en slaapt verder.
Hij heeft nu
vanavond ook nog een heel klein beetje gegeten(het eerste sinds hij bij jullie
is vertrokken) maar ik denk dat ik me daar geen zorgen over hoef te maken.
Tenslotte is het een grote verandering voor het kleine beestje.
Tot daar het
verslag van Louis zijn dag.
We zien wel
wat de nacht brengt(hmhm)
Groetjes
Ilse
Lennaert speelt met vader Cartouche
Lana in Aquatopia (hun vijver thuis)
Lando in het Turnhoutse stadspark op de arm bij Nico
Lucy wil uit de emmer van de groten drinken, wat haar aardig lukt... Regenwater is ook lekkerder dan van het kraantje !
Vanaf vandaag en hopelijk nog vele
jaren spreken we hier ten huize van een quartet Drentsche Patrijshonden in
plaats van het zo vertrouwde trio.
Belle, Hera en Heros hebben er nu
definitief een maatje bij. Lucy in the sky with diamonds) of soms ook Loesje het
meisje van de drummer van de band is nummer vier in onze roedel.
Goed zes kilo zwaar, maar een brok
energie waar ieder van staat te kijken is dit teefje een genot om in huis te
hebben. Niet alleen voor het hoofdbestuur maar voornamelijk voor Heros. Die is
uitverkoren als grote beschermer en speelkameraad. Alles is toegelaten van onze
grote lobbes. Zelfs mee eten uit de eetbak naast die van hem mag al tot ze ook
haar kleine hoofdje in zijn eetbak steekt om et kijken wat voor lekkers daar
nog te rapen valt, dan volgt er een duidelijke maar ongevaarlijke grom !
Als het moeder Hera of oma Belle niet
echt aanstaat dan laten zij dit duidelijk weten door haar snuitje in hun bek te
nemen en die even in de klem te houden zonder echter pijn te doen. Vinden
Belle en Hera dat ze wat opdringerig aan het worden is dan negeren ze Lucy
straal. Dat is dan voor haar het teken van hou er maar mee op, het loont toch
niet.
En zo hebben we dan buiten het
hoofdbestuur nog drie niet gediplomeerde maar toch TOP pedagogen in huis.
Morgen volgt haar autovuurdoop. 800
Kilometer richting Franse Charente. Haar moeder en nonkel deden het meer dan
drie jaar zonder één foutje. Tweemaal zijn de baasjes toen gestopt om de
toenmalige 6 pups uit te laten voor een behoefte rondje. Er was geen foutje op
te merken toen. Laten we hopen dat het morgen ook zo gaat.
Lucy gaat de reis alleszins in de
stoffen reisbench maken, daar zit ze rustig en veilig !
Lesco is nu bijna een
week bij ons, en het gaat prima.
We zijn al op controle
geweest bij onze dierenarts en alles is in orde met Lesco.
Het pilletje heeft hij
op 24 mei gekregen met smeerkaas. Het ging goed binnen.
Lesco is nog steeds
zindelijk, hij heeft sinds zijn aankomst nog geen plasje in huis gedaan.
Hij heeft zijn plekje
al gevonden in onze tuin. S'nachts komen we er wel nog uit om Lesco een plasje
te laten doen.
Hij gaat zelfs al op
ontdekking in de tuin en maakt kennis met de buurhonden.
Lesco is heel actief
als hij wakker is. We spelen met hem en dan ligt hij weer languit voor een
uurtje slaap.
In de bijlage hebben we
enkele foto's toegevoegd.
Groetjes
Ilse, Werner, Kjell en Lesco
Lobke vertelt vanuit Numansdorp (NL)
Lieve
mams,
Hier
weer een berichtje van je dochter Lobke.
Er
is alweer een heleboel gebeurd sinds mijn laatste brief.
Ik
ben inmiddels aardig gewend in mijn nieuwe huis, en met Siebe ben ik dikke
maatjes.
Gisteren
had ik een hele drukke dag.
s
Morgens moest ik eerst naar de dierenarts voor contrôle.
Laat
dat nou een Belgische dierenarts zijn, hihi, ze vond me geweldig, en zei dat de
beste en mooiste hondjes natuurlijk
uit België komen.
Ik
ben helemaal gezond verklaard, en over een paar weekjes moet ik terugkomen voor
een prikje, wat dat dan ook moge zijn, ik wacht het maar af.
s
Middags kwam er bezoek voor mij.
Een
vrouw waarvan mijn vrouwtje zei dat het de moeder van Siebe zijn vaste vriendin
is, Irene, en nog een vrouw waarvan ze zeggen dat ik daar nog heel veel mee te
maken ga krijgen.
Ze
geeft jachttraining, geen idee wat dat is, dus ook dat wacht ik maar af.
Het
waren wel twee hele lieve vrouwen, want ze vonden mij erg leuk.
Er
staan zelfs al fotos van mij op de cursistenpagina van de jachttraining, dus
nu weet iedereen straks wie ik ben.
Zo
niet, dan zorg ik wel dat ze mij nooit meer vergeten, hihihi...
Gistermiddag
hebben ze hier, omdat het warm was, een bak met water voor me neergezet, nou,
daar wist ik wel raad mee.
Omdat
ik dat zo leuk vond, is er beloofd dat ik een zwembadje krijg als de winkels
weer open zijn.
Vannacht
heb ik goed geslapen, ben 2x wakker geweest, om 2 uur en om 6 uur.
Om
6 uur moest ik even overgeven, wat slijm.
Daar
maken ze zich hier niet zo druk over, zal wel lege maag spugen zijn werd er
gezegd.
Verder
breng ik mijn dag door met het pesten van Siebe, die vindt toch alles goed.
Uitdagen
en in zijn poten bijten is het leukste dat er is, en hij wordt nooit kwaad.
Af
en toe blaft hij dan wel naar me, en dan doe ik net of ik daarvan onder de
indruk ben, maar ga daarna gewoon weer verder met pesten.
Lieve
mams, ik mis je toch nog wel steeds.
Doe
de groetjes aan oma en oom Heros, en mn zusje Lucy.
Vanuit
Arendonk berichten Karine en Georges over Libre
Hoi
Jan en Simonne,
Met
Libre gaat alles fantastisch. Enkele dagen zoeken geweest met Izzy en Darlie,
maar nu loopt het lekker,
Darlie
gedraagt zich als de wijze moeder en Izzy vindt het nodig om Libre regelmatig
te laten voelen dat ze helemaal onderaan de ladder staat;
En
Libre is echt een bijzonder meisje. Ze is ondernemend, nieuwsgierig en heel
lief. We genieten met volle teugen .
Ik
stuur wat fotos door!
Ondertussen
het lege nest(syndroom) nabij?
Groetjes
Karine
en Georges
Lando
meldt vanuit Oud Turnhout:
Dag moe, oma
Belle, nonkel Heros, zus Lucy en voor de laatste avond broer Louis,
fijn dat
jullie Jan en Simonne wat langer hebben laten slapen. Ik heb vannacht om 2u
mijn baasje geroepen voor een plasje en na even wat troostwerk toen de bench
terug dichtging heb ik geslapen tot 6u.
Na de middag
zijn we met de auto naar de Liereman geleden en zijn we naar de vijver
gewandeld. Ik vond het reuze tof daar in het bos. Maaren kon me al bijna niet
meer volgen als ik begon te lopen. Bij de vijver aangekomen klonk een
waanzinnig lawaai van kikkers maar dat kon me niet deren. Gelijk mijn poten
natmaken en drinken van het water. Ik heb er zeer leuk gespeeld en was niet
bang van het water. Mama had een deken meegenomen waarop zei en papa konden
gaan zitten. Ja, dat had je gedacht, mij zo moe maken ... ik ga lekker op dat
deken liggen slapen en slapen en slapen ... Op een gegeven moment vond mama het
er echt over: zat ze daar met 4 luie mannen in dat bos!!!!!! (zie foto) Toen we
naar huis gingen ging mama Thiebe uit de boom halen en Maaren en papa zouden
met mij al naar de auto gaan. Maar alsof ik wist dat het gezin nog niet
compleet was ging ik op mijn gat zitten en wou absoluut geen stap verzetten.
Pas toen mama en Thiebe er waren ging ik mee. Super lief hé.
S'avonds zo
tussen 21u en 22u krijgt Lando altijd zijn dol uurtje. Dan wordt hij echt
overactief en probeert overal kattekwaad uit te halen. Van wie zou hij dat
hebben?
Lieve
groetjes van de Wouterkes en lekjes van Lando
Van twee van onze pupjes kregen we
fotos met water en vijvers als onderwerp. Libre en Lando zijn in een vijver te
water gegaan.
Lando deed dat in een vijver waar hij
de laatste dagen al meer is gaan wandelen. Ook toen hij nog niet geboren was is
hij samen met moeder Hera in dezelfde vijver gaan pootje baden. Hera was toen
al zo ver met haar dracht dat er van zwemmen geen sprake meer was.
Libre op haar beurt is voor de
zoveelste keer in de vijver op eigen terrein gedonderd. De eerste maal was dat
verleden woensdag al toen ons baasje daar vop ezoek was na de jachttraining met
Heros. Nu heeft ze het blijkbaar ineens goed gedaan. Kletsnat is ze deze maal
uit de vijver geklauterd.
Van Lobke kregen we een filmpje op You
tube. Zij doet het met het meest bescheiden watertje. En dat terwijl ze op een
boogscheut van de Hollandse grote rivieren woont, maar haar gedrag in het
kleine kommetje voorspelt een grote watertoekomst voor kleine Lobke.
Van Kiet in Berlaar uit Belles
laatste nestje (februari 2011) kregen we bericht dat Kiet het zo goed gedaan
had op zijn jachtproef: Je kan gans het verhaal lezen op hun Kieter wieter blog
http://www.bloggen.be/kieter_wieter/
Een
Marokkaan gaat naar een wapenwinkel in 't centrum van Antwerpen.
De uitbater is een typische Antwerpenaar, met het eveneens typische 'plat
accent'. De Marokkaan vraagt: 'Seg menier, edde goa zoe van die gewere? ' Waarop de uitbater antwoordt: 'Nieje menier da verkoepe waale nie'... Nochtans zijn er 2 volledige wanden in de winkel bedekt met geweren...
De Marokkaan snapt het niet, maar vraagt dan maar; 'OK, edde goa dan zoe van
die messe'
De uitbater antwoordt hier weer op: 'Goh, nieje menier, da verkoepe waale
nie...'
Ook al is er in de winkel weer een hele wand bedekt met messen in alle soorten
en maten. De Marokkaan
snapt er niks van en doet nog een laatste poging: 'Edde goa dan van die boksbeugels'
De uitbater antwoordt weer: 'Nieje menier, da verkoepe waale nie..'
De Marokkaan besluit uiteindelijk de winkel te verlaten.
Eens buitengekomen wil hij toch weten hoe de vork aan de steel zit,
stapt terug naar binnen en vraagt aan de Antwerpenaar :
'Edde goa iet tege Marokkane??' 'Ja menier : gewere, messe, boksbeugels .....
Vandaag worden de pupjes twee maanden. De Nacht van
26 op 27 maart was voor ons de spannendste van het jaar tot nog toe. We wensen
Louis (die nog één dag hier bij ons is), Liv, Lucy, Lobke, Lennaert, Libre,
Lily, Lowie, Loek, Lando, Lesco en Lana een prettige vermaanddag. Nog tien
maanden naar jullie eerste verjaardag.
Van Lana kregen we dit bericht:
Hallo
allemaal,
Ik ben nu al
een weekje in Aalter. Mijn baasje zegt dat de tijd vliegt. Da kan toch niet?
Vrouwtje haar vogeltjes vliegen, maar daar kan ik niet aan. Ik ben al heel
flink geweest. Ik heb gisteren een plasje gedaan in huis. Is het vrouwtje haar
schuld zulle! Ze moet niet eerst een short aandoen maar mij buiten laten om te
plassen. Mijn baasjes hebben al heel de week geen wekker nodig. Rond kwart voor
6 , ik heb geen uurwerk in mijn bench, jank ik! Ja, ik moet dan wel een plasje
doen! Het baasje heeft me ook een pilletje tegen de wormen gegeven. Niets van
gemerkt, de geniepigaards hadden het wat kip gemengd! Ik heb het vrouwtje ook
al willen helpen met haar schoolwerk! Ik heb haar boekentas naar haar stoel
gesleept! Wanneer ze haar toetsen verbeterde heb ik een hoekje van haar toetsen
gebeten. Ik dacht, niet erg die was toch gebuisd maar het vrouwtje was precies
niet erg content. Ik ben deze week vol energie! Mijn baasjes zijn mijn brokjes
aan het controleren op epo. Wat is dat? Ik verken de wereld met mijn tandjes en
scherpe nageltjes. Vrouwtje haar blote benen zijn een ideale oefenzone. Mama,
is het normaal dat ik een grote mond heb en maar een klein hartje? Dus, da
plassen tegen de poort van De Crem zal nog niet voor onmiddellijk zijn! En als
afsluiter ... Ik heb gisteren de vijver ontdekt!!!!!! Megawijs! De baasjes
zeggen dat het als een magneet op mij werkt! Ik vind dit gewoon megacool!
Dikke poot!
Lana.
Ook Lennaert laat van zich horen:
Hallo Jan,
Ik zat laatst je
uitgebreide pakket door te nemen dat we van jullie gekregen hebben toen we
Lennaert kwamen halen, waarvoor nog mijn dank. In de begeleidende brief schrijf
je dat jij en Ali Dooren, de fokster van Cartouche, de foklijnen van moeder
Hera en vader Cartouche willen blijven volgen. Dit in verband met toekomstige
fokplannen.
Dat geldt natuurlijk
ook voor ons. Naar mijn idee nog veel meer voor ons dan voor Ali Dooren, omdat
Cartouche onze hond is en waarschijnlijk nog meer teefjes gaat dekken en al
helemaal als we gaan proberen om ook van Lennaert een succesvolle dekreu te
maken.
Met Lennaert gaat
het verder prima! Cartouche en hij zijn echt kameraden. Het is prachtig om te
zien hoe zachtaardig Cartouche met hem omgaat en met hem speelt. Hierbij houdt
hij er steeds rekening mee dat Lennaert nog klein en nog niet zo sterk is. Bij
trekspelletjes trekt Cartouche bijvoorbeeld precies zo dat Lennaert het idee
houdt dat hij kan winnen. Daarnaast corrigeert hij Lennaert indien nodig, maar
steeds op een subtiele manier. Lennaert gaat nog veel van hem leren! Lennaert
groeit als kool en wordt ook steeds handiger. Rennen en springen, het is al een
heel verschil met vorige week.
Het zal bij jullie
nu wel een stuk rustiger worden nu bijna alle hondjes weg zijn. Maar ik kan me
ook wel voorstellen dat jullie ondertussen wel wat rust kunnen gebruiken, als
ik zie hoe Lennaert zich ontwikkelt.
Fijn pinksterweekend nog,
Groet, ook aan Simonne,
Chris
Ook Lando meldt
nieuws uit Oud Turnhout
Dag
Faes-roedel,
gisterennacht
ben ik voor de eerste keer helemaal alleen beneden in de bench gebleven. Eerst
was dat niet zo naar mijn zin en brak ik de bench bijna af. Maar na een kleine
tussenkomst van mama en later nog een keertje papa heb ik in één stuk door
geslapen van 0u20 tot 6u10. Flink hé. Ik was wel reuzeblij toen ik mama
vanochtend terug zag. Ik heb dan ook bijna haar oor op gegeten van hevigheid en
ze bedenkt nog een uitvlucht om al die scharren in haar nek aan papa uit te
leggen. Die is nu al jaloers als ik mijn knuffeluurtje start.
Deze
voormiddag kwam er voor de eerste keer hondenbezoek. Vrienden kwamen met hun
kleine heidewachtel. Ook een reu maar klein vond ik hem helemaal niet. Na wat
afwachtend te kijken zag ik dat hij ok was en hebben we leuk gespeeld. Ik
daagde hem zelfs al springend en blaffend uit. Stoere vent hé. Deze namiddag
was het dan weer een heel lange siesta. Vanavond aan de leiband mee naar het
pleintje om de hoek. Daar even rusten en weer terug. 't was een zeer fijne dag.
Groetjes,
Lando
en de wouterkes
Twee foto's van de hulp die Lennaert biedt ten huize Wessels, tuin- en huisman !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
Lana in Aquatopia (hun vijver thuis)
