Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
14-06-2012
De puppenkrant 14.06.12
De puppenkrant
14.06.12
Een vergadering van de
jachttrainingsgroep en felle rugpijn zorgden er voor dat er gisteren geen laat
bericht meer op het blog verscheen.
Maar er is ander nieuws, fijn en goed
nieuws zelfs. Lucy begint zondag middag samen met drie andere pups uit haar
nest aan een puppyjachttraining. Niet bij JacOrion want die bieden dat op dit
moment (nog) niet aan, Maar wel bij de zelfde trainer als waar Hera en Heros
ook hun eerste jachttraining stappen kregen.
Samen met Lando, Libre, en Lowie
beginnen we er nu zondag aan. We weten dus helemaal niet in wat voor avontuur
ons klein duracelleke zich gaat storten, maar zoals altijd, we houden jullie
op de hoogte
Van Lobke kregen we volgend bericht
binnen..
Lieve mams,
Veel heb ik je nog niet te vertellen.
Doordat ik kennelhoest heb, zit ik nog
veel thuis.
Maar ik wil je toch wel even laten
weten wat ik vanochtend heb uitgevreten, hihi....
Omdat mijn oogjes steeds vies zijn,
heeft de dierenarts een oogzalfje gegeven.
Dat moet 3x per dag in mijn oogjes
worden gedaan, nou ja zeg...............
Gisteravond hebben mijn baasjes het
voor het eerst gedaan, en ik werd daar zachtjes gezegd niet blij van.
Vanochtend kwamen ze weer met die tube,
grrrrrrrrrr.
Ik had niets te vertellen, mn baasje
nam me op schoot in de één of andere greep, en het vrouwtje zou wel even
die zalf in mn ogen doen.
Ze zei nog dat het een karweitje van
niets is, ze doet het bijna dagelijks op haar werk.
Nou, dan kent ze mij nog
niet...................
Ik heb lekker tegengestribbeld, en toen
dat niet hielp, heb ik mijn baasje maar even een parfummetje gegeven op de
pantalon die hij naar zijn werk aandoet.
Je snapt het zeker wel hè, ik heb even
lekker mn anaalkliertjes geleegd.
Ze werden bijna misselijk van de lucht,
hahaha, en mn baasje heeft zich maar even omgekleed omdat hij zó niet op zn
werk kon verschijnen.
Ik kon het niet nalaten je dit even te
vertellen mams, hopelijk ben je niet boos om wat ik gedaan heb.
Heel veel lieve groetjes en knuffels
van je dochter Lobke.
En ook Lana moest haar beklag eens
doen
Ik ga ook klacht indienen! Ik mag niet
in de toetsen van het vrouwtje bijten, ik mag niet in hun enkels happen, ik mag
geen pantoffels van het baasje stukbijten, ik mag geen kippen schrik aanjagen
... Snuf ... En ik mag geen lunch stelen. Ja, ik ben wel een beetje trots op
mijn stunt van gisteren ( alhoewel mijn baasjes dat niet zijn). Het vrouwtje
had gisterenmorgen lekkere boterhammen met kippewit klaargemaakt Hallo daar,
om mee te nemen als lunch en had die in een plastiek zakje gestoken en op de
tafel gelegd. Toen het vrouwtje en het baasje even niet keken heb ik dit van de
tafel kunnen trekken ... Het baasje wil dat plastiek uit mijn mondje halen en
ik trek tegen ... Gevolg: alle boterhammen van het vrouwtje op de mat, uit het
zakje ... En om mijn verhaal af te maken, ik heb er dan ook vliegensvlug 1 met
vleesje van binnengespeeld. Ik ben vandaag met het vrouwtje meegeweest naar de
markt. Wijs dat da was! Iedereen knuffelde mij. En voor hele kleine kindjes ben
ik heel lief, ik geef ze lekjes aan hun handen. Maar ik hoorde het vrouwtje
steeds de mensen verbeteren: ze zeiden altijd maar dat ik ofwel een Cocker
spaniël of een border collie was ... Ik ben een Drent, en ik ben er trots op!
Ik weet ook met mijn energie geen blijf! Gisteren in de gietende regen heeft
het baasje een flinke wandeling gemaakt en toen we thuis kwamen was ik nog niet
afgekoeld en heb de keuken op stelten gezet. Het vrouwtje zegt dat ik in mijn
peuterpuberteit zit.
Ondeugende groetjes Lana
Het is lang geleden dat het baasje
voor zichzelf het uur van opstaan kon bepalen, maar deze morgen was het zo ver.
t Baasje heeft Belle & co zelf kunnen wekken. Het was twintig na zeven en
toen vond het baasje het goed geweest zijn en is m de roedel gaan wekken voor
de eerste zaken die zij s morgens buiten doen. Uit signalen die we uit de
verhalen voor de krant, in de mails en via telefoon krijgen groeien de broers
en zusjes van Lucy voortreffelijk. Af en toe zoals Lobke met haar kennelhoest
en Lucy met haar blaasontsteking gaat alles de goede richting uit. En waar we
kunnen helpen met info die je niet in de boekskes kan vinden, meestal
praktische zaken, helpen we waar mogelijk is.
Zo komt de vraag hoelang moeten wij
de pup nog driemaal daags eten geven? meermaals voor. Ons Lucy krijgt op dit
moment nog altijd drie maal daags haar eten.
s Morgens haar puppybrokjes, tussen
12u00 en 14u00 krijgt ze nogmaals brokjes maar met iets van tafel bij en s
avonds krijgt ze haar hoofdmaal met brokjes, blikvoer en kip.
Nu durven we daar al eens creatief
in zijn en alles kan aangepast worden, alleen we plagen ze niet met eten in de
zin van ze moet eten. Als ze geen lust heeft dan is het waarschijnlijk
gebeurd dat ze al met de groten heeft meegegeten zonder dat we het zagen.
Maar ze groeit goed, ze speelt als de
beste, is energiek, en komt bij in gewicht (zoals het baasje als m even niet
op zijn eten let) dus is het moto hier tout le monde content
Hier de verslagen van de overige
pups
Onze Louis uit Oostrozebeke schreef
het volgende
Dag Roedel in het verre
Vosselaar,
Ik dacht dat het aan mij lag
toen mijn baasje zei dat ik zo zot was als een achterdeur. Precies of er
springveren onder mijn poten zitten en mijn tanden kriebelen de hele tijd. In
de zetel springen lukt al in 1 keer(maar ik vlieg er even zo rap weer uit!) De
poten op tafel is ook al een makkie.Met het gevolg dat ik voortdurend neen
Louis moet horen. Saai hoor, ik mag het tapijt niet ontleden en ook geen
putten graven in de tuin, De eerste week was ik heel rustig(zelfs engelachtig
braaf) maar nu komen de echte Drentenmanieren naar boven.
Ik word ook katterap zegt
het baasje, wat een belediging, mij vergelijken met een kat. Blijkbaar wil dit
enkel zeggen dat ze ogen op hun gat moeten hebben want alles binnen mijn bereik
is niet veilig meer. Ja, dan hebben die drie jonge snaken hier nog veel te
leren want ze laten alles rondslingeren, een paradijs: sokken, schoenen,
papier(huiswerk zeggen ze ertegen), potloden, Gisteren is het me ook gelukt om
een punaise uit de muur te halen maar Stan had het gezien en heeft me er van
verlost.
Deze middag regende het heel
hard toen mijn baasje thuiskwam. Geen haar op mijn hondenkop die er dan ook aan
dacht om naar buiten te gaan. Van zodra het baasje bezig was aan het aanrecht,
heb ik dan maar in het deurgat geplast. Niet zon goed idee volgens het baasje.
Dan toch maar de sigaartjes buiten gaan leggen.
De nachten, daar zijn de
baasjes heel tevreden over want ik geef geen kik meer. Ik wacht geduldig tot ze
s morgens opstaan. Gelukkig is de papa een vroege vogel.
Pootje
Louis.
Met vriendelijke groeten,
Ilse Mortier
En ook Lobke melde ons het volgende
Hoi Jan en Simonne,
Vanavond zijn we weer met Lobke naar de
dierenarts geweest.
Ik werd ongerust toen ze vandaag toch
weer wat begon te kuchen, en er een enorme taaie sliert snot uit haar neus
hing.
Dat terwijl ze vandaag de laatste
tablet van de dygoxycline kuur kreeg.
Het is toch nog steeds de kennelhoest
die opspeelt.
De ab kuur is nog eens met 5 dagen
verlengd, en ze heeft een ab-oogzalfje gekregen omdat ze ook steeds vieze
oogjes heeft.
Helaas wordt de enting nu met een week
uitgesteld.
Dat vind ik jammer omdat ik haar nu nog
steeds niet goed kan laten socialiseren met andere honden.
Helaas, het is niet anders.
De dierenarts vertelde dat zij met haar
eigen hond precies hetzelfde heeft gehad, steeds denken dat het beter ging, en
dan toch weer steeds verdere verschijnselen van de kennelhoest krijgen.
Het zou zomaar anderhalve maand kunnen
duren.
Jammergenoeg begint Siebe nu ook af en
toe te hoesten, en is toch wat rustiger dan normaal. Die moeten we dus ook in
de gaten houden.
Bij hem vond de da het nog niet nodig
om er al wat aan te doen.
Zo, jullie zijn weer op de hoogte,
groetjes,
Karin.
En ook onze trouwe verslaggever uit Oud
Turnhout leverde zijn bijdrage, Lando schreef
Dag lieve
familie,
ik heb
vandaag de lege flessen race gehouden, kei leuk. Toen Thiebe van school kwam
was ik wel een beetje té gek. Zo gek zelfs dat Thiebe naar mama's werk belde om
raad te vragen. Een kauwbeentje hielden de scherpe poten en tandjes van Thiebe
af. Vanavond ging ik met mama bij moeke en opa vlees halen. Terwijl mama het
(zoals gewoonlijk) nog stond uit te leggen probeerde ik stiekem al een gaatje
in de zak te bijten. Helaas, betrapt! Dat de tactiek van mij en van de poezen
toch enigzins verschilt bleek toen mama het vlees ging versnijden en de poezen
de stoute pikkedieven speelde terwijl ik gewoon mama's benen lief van boven tot
onder ging aflikken. Weer helaas, rauw vlees mag ik niet eten, MAAR, mama
verstopte lekker wat koekjes in de bench. Nu geniet ik nog van de zetel maar zo
meteen ga ik dromen van mijn gekke broertjes en zusjes in de bench.
Het baasje was nog niet goed wakker
vanmorgen toen hij een telefoontje kreeg van de kippenboer. Die had nog wat
gebakken kippen in een bak liggen die de vorige dagen niet verkocht waren !
Dan is ons baasje gelijk klaar wakker
want daar smult zijn quartet weer dagenlang van. En het zal langer zijn dan
veertien dagen zegt het baasje, maar dat is recht op wat hij gehoopt had. Een groot
deel voorraad voor de honden van hieruit meenemen en dat zit nu wel snor dit
jaar.
Ons baasje is enkele uren bezig
geweest met die kip om ze uit te benen en te verpakken in de aangepaste
hoeveelheid. De vorige pakjes die hij maakte waren altijd op de maat van drie
honden maar nu met Lucy er bij dienen de pakjes ook ¼ groter te zijn.
Terwijl ons baasje aan het werk was
aan het aanrecht lagen achter hem vier honden, met grote ogen en veel speeksel in
de bek, alle bewegingen van het baasje
te volgen. Zij bleven roerloos liggen, ennhet baasje verwonderde zich er over
dat Tornado Lucy zo snel van de groten snapte wat er van haar verwacht werd !
Ze is verdraaid slimmer dan je maar kan vermoeden.
Deze namiddag zijn we dan allen samen
een wandeling gaan maken zoals we die gewend zijn. Het baasje liep met de drie
groten aan de lijn en Lucy mocht met het vrouwtje. Ze trok voorwaar het
vrouwtje naar het bos. Bij ons geen problemen met Lucy met het aan de lijn lopen.
Kleintje doet het op alle terreinen comme il faut.
Nu enkel nog van de blaasontsteking
af geraken en dan is alles weer 100 %
Het baasje plaatst hieronder nog
enkele fotos van ons allerkleinste ons Lily en hoe ze daar bij Bart , Carine
, en Jules er al aardig handje van weg heeft van de surfplank te gebruiken ! De fotos dateren al van een
kleine twee weken maar ze blijven schattig
Ze ruikt wat naar ouwe koffie, de
puppenkrant van deze morgen. Gisterennamiddag heeft het vrouwtje per ongeluk
een kop koffie over de laptop gemorst. De wereld mag van geluk spreken dat dit
niet gebeurt is met de Laptop van de heren Obama en/of Poetin. Van alles deed
hij zonder dat iemand iets vroeg, maar als je dan iets vroeg deed m het niet.
Soms kon t baasje geen klinkers
typen, dan kon m weer niet terug corrigeren of terug naar een andere lijn. t
Baasje zegt t was ongecontroleerde oorlog geweest met rakelings overvliegende
raketten en zo kortom, een scenario voor een rampenfilm !
Maaaar hij doet het weer, hij zal
opgedroogd zijn waarschijnlijk. We kunnen onze verhalen en ei weer kwijt. Lucy
op haar beurt heeft ergens tijdens een wandeling een portie speed
binnengedaan blijkbaar. Die is een tornado in huis en de slachtoffers van
dienst luisteren naar de naam baasje, vrouwtje, Belle, Hera & Heros. Nu is
die laatste als brave loebbes wel heel dikwijls aan beurt. En die speelt dan
nog het zachtst van al met haar, misschien ook daarom dat hijhaar favoriet is ?
We laten nu de broers en zussen even
hun verhaal doen:
Lennaert is op dit moment een beetje
bekoeld als Oranjefan
Beste Faeselaars
en bloggelaars,
Allereerst wil ik
iedereen bedanken die gereageerd heeft op mijn fotos, en ja ik weet het geen
beter vermaak dan leedvermaak. Ik had ook nog een berichtje gestuurd naar
Stiefpapa Jan, en dat wil ik jullie niet onthouden:
Hallo Belgen,
Jammer dat jullie
er niet bij zijn dit jaar. De ollike Ollanders wel, want gelukkig voetbalt
George Grun niet meer.
Ik weet zeker dat
jullie er over 2 jaar wel bij zijn, er zit een grootste Belgische voetbal
generatie aan te komen.
Hoewel geboren
Belg, juich ik dit jaar voor oranje.
Oléééééé,
Lennaert
Kijk dat geeft
iets beter weer hoe Lennaert in het leven staat. Ik heb mijn oranje zwembroekje
voor de olympische spelen al klaar liggen en tijdens de tour draag ik de
kleuren van Quik Step.
Het leven is gewoon
een hondendrol, soms is het hard, en soms is het zacht.
Vorige week hoorde
ik het vrouwtje reageren op een blog van Stiefpapa Jan. Het ging over
blondjes. Ze zei tegen mijn baasje beter één blondje in bed, dan tien in een
boekje. Zo die laat zich ook niet wegzetten.
Ik ben blij te
zien dat mijn broertjes en zusjes allemaal een zachte landing hebben gemaakt in
een fijn gezin, en dan alle avonturen die ze beleven! Ja het blog is leesvoer
eerste klas.
Ooja
zindelijkheid, stiefpapa Jan wilde weten hoe het hier mee is. Op een paar
kleine plasongelukjes na gaat het nog altijd goed. Het is fijn dat het zomer is
en de deur staat altijd open. Zit ik in de bench omdat mijn baasjes weg zijn,
dan hou ik het altijd droog.
Sportieve groeten,
Jullie Lennaert
Mijn zus Lana schreef me dit berichtje
Hallo iedereen,
Mijn baasjes zijn reuzetrots op mij! Het
puppietoilet is hier een ornament geworden. Het staat daar alleen voor de
versiering. Telkens wanneer ik dringend moet, dan zit ik netjes voor de
achterdeur.
Het vrouwtje was opgelucht toen ze de verhalen van jullie ( broers en zussen)
las. Ze had eerst gedacht dat ik ADHD had en een beetje doof was. Het baasje
zegt dan: " geduld ... Dat gaat over...". Maar wat ze nog niet weten
is, dat er in mijn klein Drenthekopje veel kattenkwaad zit te broeden. Ha ha
ha! Ik ga graag wandelen maar heb een grondige hekel aan mijn wandelhalsbandje.
Hoe kunnen jullie dit verdragen? ( vrouwtje vraagt tips). Die "hand in
nek" voor mijn slecht gedrag, is geen techniek voor mij. Een luid grom en
gehap is dan het resultaat. Winnen doe ik niet, want ze geven me een time-out.
Ik moet dan even alleen afkoelen. Dat helpt, want ik ben dan weer rustig
nadien. Een wasmachine, samen met borstel zijn voorwerpen waar ik een grote
hekel aan heb. Met veel geweld en luid geblaf worden ze terug naar hun plaats
gedreven! Het vrouwtje maakte er zelf een filmpje van. De voyeurs ...geen
privacy hier in huis... Mijn baasje is niet zo blij dat ik het vrouwtje help
met het voorbereiden van haar lessen. Het vrouwtje geeft biologie en ik breng
alle natuur in huis... Lief hè! Het baasje heeft een bench gekocht voor in de
auto. Ik mocht mee in de auto ... Resultaat: geen geblaf maar mijn middageten
kwam er weer uit en in de terugweg kwamen er een paar koekjes uit... Ekkes! Is
da normaal of bestaat er iets voor mijn misselijkheid.
Luide blaf en wat puppiegehap!
Lana=
En broer Lando is ook al bekomen van
de roefelpartij die we zondag samen hadden
Dag woefies,
Ik heb
vannacht goed geslapen, maar was toch weer om 5u wakker. Weet je wat ik vandaag
gevangen heb? Een papegaai! (Geen echte hoor, een poezenspeeltje. Maar het
klinkt toch stoer hé) Ik heb hem verslonden en ben daarna een boek gaan lezen.
Mijn baasjes hebben gezegd dat ik nog geen lidkaart heb van de bib en hebben
deze dan ook afgesloten voor mij, pffff. Binnenkort hebben we wel een lidkaart
van de Belg. Ver. Drentsche Patrijshonden, mama heeft ons vandaag lid gemaakt.
Vanavond kon ik weer niet wachten tot de baasjes gedaan hadden met eten om zelf
te eten en probeerde ik steeds mijn poten op tafel te placeren. We zijn nog
naar het bos geweest waar ik liefst met iets in mijn mond rondloop: een tak,
een dennenappel, een stuk denneboom! Knettergek vinden mijn baasjes mij. 'k
begrijp het niet. Sinds we thuis zijn lig ik al heel de tijd te ronken op mijn
kussen. (knipoog)
We hebben wat problemen met de laptop
de koffie is er over gegaan en dat heeft zo zijn gevolgen. We hopen dat er
morgen beterschap is en dat we morgenvroeg een normale puppykrant kunnen afleveren.
Sorry voor het weinige leesvoer
vanavond maar we hopen op beterschap !
Wervelwind Lucy vliegt hier van links
naar rechts door de woonkamer. Deze morgen heeft ze het baasje om zes uur uit
zijn bed gehaald omdat ze zo nodig moest. Het was nodig want tegen het moment
dat ze klaar met haar plas was had het baasje het al flink koud. Ze is na haar
plas wel recht terug naar haar bench getrokken. Daar heeft ze nog even liggen
morren maar is dan ook terug in de armen van Morpheüs gevallen. Ze was dan wel
doodmoe van haar uitspattingen op de roofvogelhappening, deze morgen is daar
bij de wit/bruine tornado niets meer van te merken.
Er was ook nieuws uit Numansdorp van
Lobke
Lieve mams,
Vandaag vond ik het geen leuke dag.
Toen ik vanochtend voor mn eerste
plasje naar buiten ging werd ik door een hommel in mn achterpoot gestoken.
Dat deed best wel veel pijn, ik sprong
gelijk omhoog en moest erg gillen.
Wat een snertbeest zeg!!
Gelukkig ging de pijn na een tijdje
over.
Toen ging Siebe weg, die moest naar
jachttraining.
Ongezellig, ik was hem opeens kwijt,
heb hem overal lopen zoeken, nu had ik niemand om te pesten.
Heb me toen maar uitgeleefd op het
vrouwtje, maar die was niet gediend van mijn gebijt.
Ik werd in mn bench gelegd, en ben
maar gaan slapen.
Eigenlijk wil ik ook naar training,
lijkt me tof, maar ik mag nog niet van de dierenarts, waar bemoeit ze zich mee,
pff.....
Later vanmiddag ben ik maar weer eens
wat gaan snoeien in de tuin, ze kunnen hier wel wat hulp gebruiken, toch?
Was ook weer niet goed.
Bij mn poging om het snoeiwerk klein
te maken, kwam er een takje klem te zitten in mn gehemelte.
Vrouwtje moest best moeite doen om het
los te krijgen, en zei dat ze blij was dat het niet in mn keel terecht was
gekomen.
Inmiddels is Siebe weer thuis, maar die
is moe, valt niets mee te beginnen.
Ik ga dan ook maar weer
slapen............
Heel veel lieve kusjes voor mn oude
roedel, en speciaal voor Lucy, hopelijk is ze snel weer van de blaasontsteking
af!
Lobke.
Maar ook uit Aalter, t baasje zegt
altijd De Crem city was er nieuws van Lana
Hallo iedereen,
Mijn baasjes zijn reuzetrots op mij! Het puppietoilet is hier een ornament
geworden. Het staat daar alleen voor de versiering. Telkens wanneer ik dringend
moet, dan zit ik netjes voor de achterdeur.
Het vrouwtje was opgelucht toen ze de verhalen van jullie ( broers en zussen)
las. Ze had eerst gedacht dat ik ADHD had en een beetje doof was. Het baasje
zegt dan: " geduld ... Dat gaat over...". Maar wat ze nog niet weten
is, dat er in mijn klein Drenthekopje veel kattenkwaad zit te broeden. Ha ha
ha! Ik ga graag wandelen maar heb een grondige hekel aan mijn wandelhalsbandje.
Hoe kunnen jullie dit verdragen? ( vrouwtje vraagt tips). Die "hand in
nek" voor mijn slecht gedrag, is geen techniek voor mij. Een luid grom en
gehap is dan het resultaat. Winnen doe ik niet, want ze geven me een time-out.
Ik moet dan even alleen afkoelen. Dat helpt, want ik ben dan weer rustig
nadien. Een wasmachine, samen met borstel zijn voorwerpen waar ik een grote
hekel aan heb. Met veel geweld en luid geblaf worden ze terug naar hun plaats
gedreven! Het vrouwtje maakte er zelf een filmpje van. De voyeurs ...geen
privacy hier in huis... Mijn baasje is niet zo blij dat ik het vrouwtje help
met het voorbereiden van haar lessen. Het vrouwtje geeft biologie en ik breng
alle natuur in huis... Lief hè! Het baasje heeft een bench gekocht voor in de
auto. Ik mocht mee in de auto ... Resultaat: geen geblaf maar mijn middageten
kwam er weer uit en in de terugweg kwamen er een paar koekjes uit... Ekkes! Is
da normaal of bestaat er iets voor mijn misselijkheid.
Luide blaf en wat puppiegehap!
Lana
Lando
schrijft dan weer over zijn superdag gisteren op de roofvogelhappening
Beste Moe,
nonkel Heros, oma Belle, zus Lucy, Jan en Simonne,
vandaag was
echt weer een hoogdag in mijn puppiebestaan! Vandaag zag ik na bijna 3 weken
mijn familie weer, zelfs zus Libre was er. Mijn baasjes vonden het zo
aandoenlijk hoe ik naar Jan stoof bij het weerzien en door het dolle heen ging.
Een plasje op zijn broek kon ik dan ook niet bedwingen. Toch weer een teken hoe
goed ik het bij Jan en Simonne heb gehad. Ik heb super goed gespeeld met mijn
zusjes in de ren. Heros bekeek het van op afstand en was denk ik super blij dat
hij van al dat jong geweld verlost is. Al kan Lucy er op haar ééntje volgens
ons ook wat van. Toen ik ons moe zag kreeg ik eerst een snauw toen ik richting
melkbar ging, maar toen ik op mijn rug ging liggen kwam ze uitbundig snuffelen.
Ik heb er wel veel nieuwe ervaringen kunnen opdoen: roofvogels, schapen, andere
honden, mannen in rokken met lawaaimakende dingen in hun mond (schijnt iets
Schots te zijn), .... Ik was dan ook hééééééééééééélemaal uitgeteld toen we
naar huis gingen. Ik heb ondertussen lekker geslapen en gegeten (blikvoer met vis
en garnalen onder gemengd) en lig nu lekker op een beentje te knabbelen. Wat is
een hondenleven toch heerlijk hé.
De dag begon hier deze morgen om 05u45.
Toen heeft Lucy met een luide blaf ons baasje terug onder de levenden gebracht.
Dat viel bij het baasje lelijk tegen want die had de wekker op 06u45 gezet.
Omdat hij dan toch klaar wakker was
besloot het baasje maar niet terug naar bed te gaan hoewel de goesting heel
groot was. Maar omdat hij voor de organisatie van de Drenten deelname aan de
roofvogelhappening toch nog teen en tander te doen had, heeft hij maar
besloten de dag een uur vroeger te beginnen.
Om 07u45 had ons baasje afspraakmet Louis M. om samen de tent van de
vereniging te gaan opzetten. Zij beiden kregen nog hulp van Luc, Oscar, Jos en
Dymphna en ook Karine en Georges waren van de partij. Ruim op tijd waren ze
klaar met het opstellen maar het aankleden en het ophangen van de fotos nam meer
tijd in beslag dan voorzien. Toch heeft niemand van de vroege bezoekers gemerkt
dat niet alles op tijd op zijn plaats hing.
We hadden een prachtige stand
opgebouwd door de fotos en info panelen op te hangen aan de verschillende
puppy rennen.
Kort na de middag kwam dan de grote
bezoekersstroom op gang. Bij momenten stonden er wel dertig Drenten
geïnteresseerden op de stand uitleg te vragen . Nico en Hilde, de eigenaars van
Lando waren ons ook komen bezoeken. We hadden Lando samen met Lucy in de puppy
ren gezet en later ook Libre van Georges en Karine. Die drie hebben daar een
show gegeven waar professionals een puntje konden aan zuigen ! Er is wat
gelachen met de capriolen van die drie.
Ook Belle, Hera, Heros en ook Harry en
Darlie met Izzy namen hun deel van de honneurs waar. We hebben ze niet kunnen
tellen de kinderen de bij de grote honden komen spelen en strelen zijn. Wat
zijn Drenten toch zachte honden met kinderen ! Zij hadden de waardering en bewondering van iedereen
over hoe ze met voor hen toch totaal vreemde kinderen omgingen. Pure reclame
voor het Drentenras.
Van de rest van het randgebeuren van
de roofvogelhappening heeft het baasje amper iets gezien. E was te veel
belangstelling voor de pups, in zoverre dat het baasje het soms niet meer
vertrouwde en niet wegging van de stand. Onterecht trouwens, er is niets
gebeurd en het baasje mag tevreden terug kijken op een uitstekend geslaagde dag
!
Gisteren zijn we dan voor de eerste
maal mee naar de dierenarts geweest, de vorige maal kwam die mevrouw hier op de
puppydrink, daar ken ik die nog van ! Maar gisteren kreeg ik dus een pikuur,
Niks op zich hoor, dan was die dikke spuit, om die chip in te brengen, andere
koek.
Vandaag ga ik dan mijn eerste
publieke optreden doen. Ergens in Kasterlee, ik ben daar nog niet geweest zegt
het baasje maar het is hier nog geen tien kilometer vandaan. Straf hé, in
Parijs en in de Charente, 800 km hier vandaan heb ik al in de tuin geroeffeld
maar tien kilometer van hier kennen ze mij nog niet.
t Zal vanavond wel anders zijn want
ik ben goed vinnig, goed uitgeslapen en ik heb mijn eten en mijn pilletje al
binnen. Kasterlee opletten, here I come
Van broer en vader uit Hup Holland
hup van de sjotters kregen we een bericht en fotos. Die twee zijn ook al
besmet geraakt van wat algemeen bekend staat als de oranje gekheid Daar
helpen geen pilletjes tegen, t baasje zegt die moeten alleen maar ontnuchteren
maar t is wel plezant om je mooie broer in zon oranje T-shirt te zien lopen.
Alleen zijn toeter heb ik nog niet gezien. Gek hé die kezen
Hallo Roedelaars
Faes,
Met mij gaat alles
palleti en crescendo. Ik ben weer bij de dierenarts geweest, niet dat ik ziek
ben, maar de vorige keer voor de gezondheidscheck en daarna voor het vervolg
van allerlei prikken, druppels en tabletjes die een pup nu eenmaal nodig heeft
om hoest- worm- en kriebbel vrij door het leven te gaan. Ook kreeg ik
druppeltjes in de neus tegen kennelhoest omdat ik bezig ben met een cursus en dit
dan verplicht is. Vrouwtje vond het beter om al deze medicamenten niet in een
keer te laten toedienen vandaar mijn 2e bezoekje aan de dierenarts. De
dierenarts vond dit niet erg, is goed voor zijn portemonnee. Ik was weer een
kilo aangekomen en weeg nu 8,500 kg. Ik vind alles goed en spannend. Ze zitten
zelfs aan mijn knikkertjes, maar ook dit kan geen kwaad want het schijnt dat
als ik later naar een show ga, ze gemeen in je ballen knijpen.
Mijn eerste les
verliep goed, helaas in de regen. Ik ging eens netjes zitten en alles rustig
bekijken en daarna stortte ik me in het pupgejoel.
Ik moest 2 dingen
leren: 1.luisteren naar mijn naam en aandacht bij het vrouwtje houden en 2.
zitten. Voor deze oefening kon je in totaal 20 punten scoren, al naar gelang de
pogingen die nodig waren. Ik scoorde 19 punten (de beste van de groep) Mijn
vrouwtje was natuurlijk heel tevreden en terug in de auto zei ze Lennaert the
Brave tegen mij.
Mijn poten zijn nu
echt heel groot, zo groot zelfs dat het net lijkt of ze opnieuw, te groot,
aangezet zijn. Mijn vele sproetjes heb ik nog en het worden er steeds meer,
maar nu groeien ze aan elkaar als een grote sproet.
Mijn relatie met
de kat is niet verbeterd. Zij wil niets van mij weten en blijft soms wel 2
dagen weg. Dit vindt Christian helemaal niet leuk, maar ja ik ben nog een peutertje
en kan er niets aan doen.
Nou blijkt dat
poezemormel ook nog zwanger te zijn en kunnen we waarschijnlijk niet op
vakantie. We zouden een paar dagen naar Luxemburg gaan, en in een tentje gaan
zitten aan de rivier de Sauer, heel leuk voor honden, maar ja als daar meteen
een nest miauwend grut ligt ..
In de puppenkrant deze morgenvroeg
maakten we er al melding van. We vermoedden dat Lucy ergens een blaasontsteking
had opgelopen. Niet dat ze ziek toonde, helemaal niet ze speelde met de
huisgenoten alsof er niets aan de hand was.
Maar ze plaste wel tien maal binnen het
half uur telkens een paar druppeltjes. En wat erger was ze deed het waar ze
stond, ook in huis !
Dat waren we dus niet gewend van haar
en dus belde het baasje kort na acht uur deze morgen al naar Aline omdat Nelly
niet beschikbaar was. Om 10u30 hadden we dus afspraak en wat ons vermoeden was,
was maar al te waar. Lucy had het begin van een . blaasontsteking. Niets geen
erg omdat we er heel snel bij waren.
En net als vorig jaar bij drie van de
zes teefjes uit het vorige nest kregen we nu zelf te maken met de gevolgen van
een blaasontsteking. Het pupje Lucy is niet zindelijk meer !
Het baasje zit hier met spijt in t
hart, spijt te hebben van al die uren die hij slaap heeft ingeleverd om de pups
zindelijk te maken. Eén troost heeft hij nog, er zijn door zijn ingeleverde
uren slaap toch nog altijd elf andere pups die wel zindelijk zijn. We hebben althans
nog geen andere berichten ontvangen.
En dan zeggen dat we bij Willeke
druppeltjes besteld hadden als preventie tegen blaasontsteking. Wel die
druppeltjes werken perfect zeker weten, maar als het baasje ze vergeet toe te
dienen dan uiteraard niet ! ! !
Zoals we gisterenavond nog schreven,
de reis is goed gegaan maar Lucy heeft waarschijnlijk ergens een
blaasontsteking opgelopen. Haar temperatuur is normaal maar ze wil alsmaar
plassen zonder dat er wat komt. De laatste normalenplas was op de parking van
de A10 snelweg aan de péage van Saint Arnoult 40 km voor Parijs. Morgen vroeg
op aanraden van dr. Nelly toch maar even een afspraak maken bij dr. Aline.
Jullie horen nog wel hoe het gegaan
is
Ondertussen schrijft Lobke het
volgende
Lieve mams,
Fijn dat je niet meer zo ver weg bent,
en dat jullie goed weer thuis zijn gekomen.
Ik heb een paar spannende dingen
beleefd gisteren en vandaag.
Gisteren vond ik een heel klein
koolmeesje, dat probeerde voor mij weg te vliegen.
Dat vond ik wel spannend, en iets in
mij zei dat ik het moest pakken.
Mn vrouwtje noemde dat jachtinstinct,
maar was toch niet blij toen ik met het beestje in mn bek ging rondlopen.
Ik moest het loslaten, en toen moest ik
naar binnen, nou ja zeg.............
Vrouwtje kon het vogeltje niet meer
vinden, dus hoopte dat het was weggevlogen.
Maar achter in de middag vonden de
buurkinderen het in hun tuin, en hebben het in een doosje gezet en rupsjes en
vliegjes gevoerd.
Hoe het is afgelopen weet ik nog niet.
En ik deed gisteren nóg iets waarvan ze
hier zeiden dat het héél mooi was:
Ik heb voorgestaan, alleen niet op
wild, maar op een tennisbal.
Vandaag vond ik wéér een vogeltje in de
tuin, maar die leefde niet meer.
Ik vond het wel een lekker hapje,
alleen werd ik op een gegeven moment toch betrapt, en is het uit mn bek
gehaald.
Ik had nl net medicijnen op, en mn
vrouwtje was bang dat ik ging overgeven.
Vanavond worden ze hier gek van Siebe
en mij.
We zijn heel erg druk en rennen als
gekken door de kamer en de tuin.
Storm in de kont noemen ze het, het
waait hier dan ook erg hard.
Oh ja, ik weet nu ook hoe ik op de bank
moet komen.........hihi.
Lieve mams, weer heel veel liefs van
mij voor jullie allemaal in Vosselaar!
En ook Lando heeft ook vandaag zijn
verhaaltje
Welkom
thuis!
Ik ben ook
blij dat mijn baasjes terug thuis zijn want ik ben vandaag best wel veel alleen
geweest. Overdag moesten ze werken en vanavond hadden ze volleybalmatch, ouders
tegen de kinderen. Het leuke was dat ik dan wel 3 keer mocht gaan wandelen ipv
2. 'S morgens een blokje, s' avonds lekker naar het grote bos en voor het
slapen gaan nog eens een blokje. Ik ben zelfs voor de eerste keer zelf in mijn
bench gaan liggen. Ik was dus wel moe. Mama hoopt dat het niet is door het
huilen als ik alleen zat. Soms moet mama flink zijn hoor want ze zou me het
liefst heel de dag onder haar arm meenemen en op schoot houden. Die dacht toch
niet dat ze een schoothondje had gekocht hé???
Ik wens
jullie zoete dromen in de vertrouwde benches thuis in Vosselaar!
We waren op acht uur thuis vanuit de
Charente. We hadden een reuze goede gemiddelde tot voor Parijs. 115 km/u
gemiddeld is niet van de poes maar toch hebben we niet gekoerst of echt hard
gereden. Er was gewoon geen verkeer en dus ook geen oponthoud.
In Parijs kregen we de volle lading
wat regen betrof. Er stonden gewoon levensgevaarlijke diepe plassen op de
snelweg. Gelukkig hield iedereen (?) er rekening mee en ging het verkeer toch
nog redelijk vlot naar de omstandigheden.
Als we in de buurt van de luchthaven van
Charles de Gaulle komen heeft het baasje altijd zijn klein kodakske klaar om
een foto nte maken als m weer eens onder een taxiënd vliegtuig onderdoor moet
rijden. Zijn droom is van eens overreden te worden door zon grote A380
Airbus en daar een foto van te maken, al rijdend op de snelweg.
Vandaag was het maar een gewone Airbus
die vlak vor onze neus de lucht in ging.
Verder nam ons baasje voor het vertrek
nog enkele fotos van onze zitplaatsen in de auto. Heros en Hera op elk een
kussen in de koffer, Belle achter het baasje op de achterzetel en de kleinste,
ons Lucy heeft de royaalste plaats in de stoffen reisbench. Dit uit veiligheids
overwegingen dat ze niet plots vooraan zou opdagen of bij t baasje aan zijn
voeten, of onder de pedalen ! Ook om alles netjes te houden moest ze moeten
overgeven of een sigaartje plegen. Maar niets van dit alles is gebeurd.
Kleintje heeft het net als op de heenweg keurig gedaan. Geen plasje, geen
kakje, niet overgegeven, zelfs niet gezeurd !
Je hebt er geen hond aan is het gezegde
en bij ons is het letterlijk te nemen.
Vandaag maar een kort krantje want
vandaag gaan we terug bollen, zegt het baasje. Hij wil eigenlijk zeggen we
bollen terug naar Vosselaar en ik Lucy, ga me even flink houden als tien dagen
geleden op de heenreis naar hier.
Toen heb ik mijn bench netjes
gehouden, niet overgegeven en flink aangegeven wanneer het baasje moest stoppen
omdat het achteraan bij mij vol was. Ook vandaag gaan we dat doen, zoveel is
beloofd !
Vanavond geven we verslag op deze
plaats over de rit en hoe het was in Parijs. Het gaat de eerste keer zijn dat
ik in de hoofdstad kom van wat het baasje zegt mijn tweede vaderland is. Wat
dat betekent vraag ik hem nog wel eens. Ik dacht dat het land van mijn vader
Nederland was ? Mais, bah oui
Ook de Lando wist nog wat te
vertellen iets over wind en zo
Dag
Faes-roedeltje,
Hebben
jullie misschien het nummer van volksgezondheid? We zouden er nl graag
informeren of ze nog mondkapjes over hebben van met de Mexicaanse griep. Lando
laat nl heel de avond al verschrikkelijk stinkende windjes! Niet te doen.
Gelukkig was het net even over met stortregenen en is Nico toch nog even met
hem naar buiten gekund om wat frisse wind onder zijn staart door te laten
waaien. Nu ligt de onschuldigheid zelve in de zetel te ronken. Een hondenleven
noemen ze dat!!!!! Hoe is het daar met de 4 zottekes? Geef ze flinke aai van
ons.
De Wouterkes en stinkie winkie
Nvdr. Ons baasje zegt dat m er
niks van gelooft, zoiets doet Lando niet. Daar is er waarschijnlijk iemand in
de familie die spruiten heeft gegeten, nu een winderig gevoel heeft en dat
gelijk op dat weerloze hondje steekt. Opvolgen zegt het baasje zoiets mag
niet te dikwijls gebeuren ! ! !
De tien dagen Charente zitten er op
één nacht na weer op. Morgen gaat het terug richting Vosselaar. Maar we hebben
het baasje al tegen het vrouwtje bezig gehoord dat we niet lang gaan blijven in
het verzopen Belgenland.
Toen het vrouwtje daarjuist in het TV
programma Villa Van Thilt van op de Grote Markt te Turnhout de regen met
bakken uit de hemel zag vallen moest ons baasje niet veel trukken gebruiken om
haar te overtuigen .
Trouwens moesten we zoals
aanvankelijk voorzien was, pas terug komen op 2 juli dan missen we de
kersenoogst . Het zijn wel geen massa kersen die aan de boom hangen maar het
baasje is toch smoorzot van coulis van rood fruit en laat daar uiteraard
kersen een belangrijk bestanddeel van zijn.
We trekken morgen richting België
omdat we zondag aanwezig gaan zijn met de Belgische Drentenvereniging en met de
jachthonden opleiding JacOrion-Kempen , op de roofvogel happening te Kasterlee.
We hopen op mooi weer, wij doen ons best om wat van het mooie Charente weer mee
te brengen. Misschien treffen we elkaar daar op de Drentenstand ?
Als er morgen dus geen nieuws
berschijnt op het blog gaan we dat morgenavond inhalen
De bende van Cartouche zoals
Cartouche zijn bazinnetje het destijds als eerste noemde begint nu toch wel
meer op de bende te lijken dan op Cartouche. Honderd ogen heb je nodig om dat
klein grut in het oog te houden.
Ben je bezig in de tuin dan zie je
haar enkele meter verder liggen kauwen op een preiplantje. Wel eentje dat je
enkele seconden daarvoor zorgvuldig hebt geplant.
Mankeer je de plantstok voor de prei,
want je hebt zojuist de plantgaten met de waterstraal dicht laten vloeien, dan
kan je de plantstok terug krijgen door achter dat kleine mormeltje aan te gaan.
En die is ondertussen al verbazend snel met haar korte pootjes !
En zo gaat het de ganse dag door, het
baasje is al moeten stoppen met de zitmaaier omdat er een koe in de weg lag. De
pluche koe uit Lucys bench wel te verstaan. Nog nooit een koe gezien die zo
snel uit het niets opdaagt !
En wat grootmoe , moeder en nonkel
moeten verdragen, daar gaan we het nog eens een andere keer over hebben. Van
het moment dat ze over de schreef is gegaan en die anderen het haar hebben
laten voelen. En we hebben de indruk dat die tijd niet ver meer af is !
Verder kregen we nog nieuws uit
Awt-Turrenawt van Lando
Dag mama
Hera & Co,
heb je nog
een stukje van het oude brood gekregen of is het niet meer uit de bench van ons
zus geraakt? We doen onze naam De BENDE van Cartouche eer aan hé, haha.
Vandaag heb
ik niet mee moeten poetsen, mama ging kokkerellen en dan ben ik graag in de
buurt. De restjes stoofvlees belandden vanavond dan ook lekker bij mijn eten.
We zijn net
terug van het wandelen. Lekker over een zandweggetje gedarteld en snuffelen in
het hoge gras. Op een open veld is papa wat verder met me gegaan waarna ik
afgeriemd werd toen ik flink zat en heel hard naar mama mocht lopen die me riep
en die een lekker koekje had. Kei plezant! We kwamen nog een hondje tegen die 2
grasprietjes hoog was en met me wou spelen. Lief hé. We zijn ook nog even
gestopt om baasje Jan zijn maat Louis en Gorki te zien oefenen op de hondenschool.
Mama snapt nog niet dat ik dat ooit ook allemaal ga kunnen, kent ze mij nog
niet!!!!
Ik gooi nog
heeeeeeeeeeeeeeeeel likjes richting Frankrijk en kijk al uit naar jullie
thuiskomst!
We schreven het al, gisteren was het
hier een vloed aan fotos, we spreken nog niet van een Tsunami omdat het nog
wel erger kan. Maar dan zijn we niet meer bereikbaar wegens bedolven of mee
weggespoeld !
Een
jonge vrouw vond dat haar raskater Porto slecht luisterde en ze dacht dat het
beestje misschien doof aan het worden was, dus ging ze met hem naar de
dierenarts.
Deze ontdekte dat het aan overtollige haargroei in de oren van de kat lag.
Hij maakte de oren goed schoon en verwijderde er zoveel mogelijk haar uit.
Hij vertelde haar dat ze het probleem in de toekomst kon voorkomen door
bij de drogist een tube "NAIR" ontharingscrème te kopen en dat één
keer per
maand bij de kat in de oren te smeren.
Dus de vrouw ging naar de drogist om "NAIR" te kopen.
Aan
de kassa zei de drogist haar: "Als u dit voor het ontharen van uw
oksels gebruikt, moet u daarna een paar dagen geen deodorant gebruiken."
"Neen," zei de vrouw, "ik gebruik het niet voor mijn
oksels."
"Als
u het voor uw benen gebruikt," ging de drogist verder, "draag dan een
paar dagen geen lange broek of een panty."
"Neen," zei
de vrouw weer, "ik gebruik het ook niet op mijn benen, het is voor mijn
poes.!
"Oh," zei
de drogist, "in dat geval zeker een week niet fietsen!"
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
