Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
18-10-2012
Kijk nu hier
Kijk nu hier
Deze foto
kregen we vandaag in onze mailbox. Het is duidelijk reclame voor onze nieuwe
kennelnaam aent Grotenhoutbosch.
Maar het
type van vrachtwagen en de omgeving kloppen niet Het is duidelijk een foto uit
centrum New York !
En dan
klopt het niet meer.
Nu heeft
ons baasje wel een spandoek laten maken , net zo eentje als op die vrachtwagen
te zien is en dan zou je kunnen vermoeden dat hij opdracht heeft gegeven van
reclame te maken voor jachthonden in centrum New York!
Neen , de
uitleg is veel simpeler, iedere regelmatige bloglezer/es kent wel de naam van
Karin van Siebe en Lobke.
Die is met
de foto van onze spandoek aan het photoshoppen geweest met dit als resultaat.
Nu moeten
we toch bekennen dat het netjes en zorgvuldig is gemaakt. Volgende keer toch
maar een foto van een Drentmobiel in Numansdorp of ergens in die buurt.
Vandaag
maar een heel klein ingezonden nieuwtje dat er dan ook maar half eentje is, de
eerste helft is een raadseltje voor het hoofdbestuur/redactie van de
puppenkrant.
Landos
vrouwtje heeft haar schat, ( de Lando, niet Nico) op den bascule gezet in wat
zijn nog steeds de Zoomart noemt al enige tijd als Maxizoo bekend is.
En wij
moesten raden hoeveel Lando gisteren woog.
Ikzelf
Lucy, heb daar vorige week ook op de weegschaal geweest en bij mij gaven de
rode digitale cijfertjes 25,50
kilo aan.
Na
tweemaal raden hadden wij het goede gewicht van Lando ook geraden.
Lando is
iets groter dan Lucy en daarom gaven wij Lando iets meer op de schaal. Volgens
zijn vrouwtje weegt Lando momenteel 26,95 kilo. En door dit gewicht te raden heeft
ons vrouwtje een roze dummy gewonnen ! ! ! Ne roze
dummy ! ! ! Daar wilde ze waarschijnlijk ook vanaf en durfde ze die op
de jachttraining niet gebruiken ne chihuahua dummy, wie verzint het ?
Maar we
zijn er wel blij mee met een witte sok er over getrokken zal die ook wel
dienst kunnendoen zeker ?
Maar toch
bedankt Hilde, de teefjes gaan m kunnen gebruiken ! Heros wagen we daar niet
aan !
Belle
& co
Dag Faesjes,
Ik heb een
raadseltje voor jullie. Ik ben vandaag mee naar de Zoomart geweest en heb daar
op de weegschaal gestaan. Aan jullie om de getalletjes in de juiste volgorde te
zetten: 9 2 5 6.
Daarnet ben ik met
de baasjes mee gaan flyeren voor school. Niet simpel voor mijn baasje want ik
kan rapper stappen dan dat zij de brievenbussen kan opendoen, hihi. M'n staart
ging lekker krullen van dat regenweer!
Tegen
valavond was er weer enige activiteit te beleven omdat het dan wandeltijd is.
Dat was wegens de verschillende buien en buitjes ook al striktbeperkt.
Toen J-P
en Ute hier langskwamen om hun nieuwe Drentenmobiel te komen showen hebben wij
hen eens goed geambeteerd.
We hadden
dat dadelijk in de smiezen dat die ditmaal niet op zân Drents waren gekleed. We
hebben dan maar dadelijk de frontale aanval ingezetâ¦
Een Drent
moet toch iets met zijn energie doen op dagen met zoân vies weer .
En toenâ¦
was het etenstijd en na de dessertjes was het weer waaks zijn op halve kracht.
Maar dit
weekend zeggen Frankske en Sabientje dat het weer gaat zomeren. Wij kijken er
alvast naar uit !
Na een
drukke dag gisteren voor ons en het hoofdbestuur kunnen we vandaag een
behoorlijk gevulde puppenkrant publiceren. Het is altijd weer een prettige
verrassing als er weer eens uit een onverwachte hoek zoals eergisteren, ander
nieuws te melden valt van pups uit vroegere nestjes van Belle bvb.
Lobke
denkt dat wij biologielessen nodig hebben omdat wij een rat een muis noemen.
Nu vinden wij dat muizen sympathiekere beestjes zijn dan ratten en daarom
kregen die IKEA speeltjes van Siebe en Lobke de muizen naam mee van onze
baas.
Lando
vertelt dat hij niet zo hoog opliep met de pompoensoep Wij hebben er
eergisteren ook pompoensoep gekregen, een overschotje van t vrouwtjes
verjaardag. Maar dat was wel pompoensoep met mascarpone en Gandaham, misschien
dat die Italiaanse touch het verschil maakte ?
Belle
& co
Hier het
verhaal van Lobke
Lieve
mams,
Ik vind
dat je je baasje maar eens biologieles moet geven hoor, hij weet niet eens het
verschil tussen muizen en ratten, of heet een rat in België een muis?
Vandaag
is onze roedel gescheiden op stap geweest. Siebe ging met het baasje naar
Brabant om daar een hele lange wandeling te maken. Ik mocht niet mee omdat ik
nog niet zo lang mag lopen als zij van plan waren. Ik mocht met het vrouwtje
mee naar het bos waar ze met Siebe niet meer naar toe willen omdat hij daar al
3x ruim een half uur is weggeweest. Omdat het vlak langs de snelweg ligt vinden
ze het te gevaarlijk. Ik heb nog niet de neiging om over sloten achter wild aan
te gaan, dus zijn we daar heerlijk gaan wandelen. Hartstikke leuk is het daar.
Er viel weer van alles te snuffelen, en er was heel veel water. Er lag rotte
vis waar ik niet in mocht rollen, flauw hè! Ook vond ik het erg interessant bij
een stel bramenstruiken. Daar schijnen veel konijnen te wonen, ik was er bijna
niet bij weg te slaan.
Maar het
allerleukste vond ik het om langs de waterkant te scharrelen. Hopelijk gaan we
er nog eens naar toe, maar het vrouwtje zegt dat we dat alleen doen zolang ik
nog niet wegloop. Dat kan ik als echte Drent natuurlijk nooit beloven....
Lieve
mam, tot de volgende brief weer,
Lobke.
En hier het verhaal
van een bezorgde Lando.
Dag mamsie,
hoe gaat het met je?
Voel je je al terug wat rustiger? Dat vind ik niet leuk hoor dat je je niet
goed voelt.
Fijn hé dat tante
Luna er een speelkameraadje bij heeft gekregen. Daar komen vast weer veel dolle
verhalen van. Hopelijk moeten haar baasjes niet te vaak hun zwaailicht boven
halen.
Vandaag wilden mijn
baasjes een kurkenstop boven halen om daar te steken waar het licht niet komt.
'k moet toegeven, ze hadden wat pompoensoep bij mijn eten gedaan. 'k vond het
niet zo lekker en dat heb ik ze dan ook laten ruiken! (knipoog, knipoog)
-Everzwijn
dat gisteren al gekookt was, deze morgen in steriliseerbokalen gedaan en
gesteriliseerd. Acht potten lekker eten voor de hondjes.
-Boodschappen
gedaan en de auto en de belastingen gaan betalen, het eerste plezant, het
tweede miljaarde niet !
-Jean-Pierre
en Ute op bezoek samen met Hadise en Jago
-Samen met
Jean-Pierre een laserprinter gaan ophalen in Gent. Daar ook twee
infirmeriebedden met matrassen opgehaald voor den boven in Frankrijk
-Iets eten
met J-P en Ute
-Nog een
auto gaan kopen in Tilburg
-De
Masjebashi volgetankt om terug thuis te kunnen komen, de tank vandaag leeg gereden
en nog niet overal geraakt waar we wilden komen..
-Lasagne
gaan gegeten die Ute gemaakt had.
-Nog een
goede babbel gehad met de kennelpartners J-P & Ute van de nieuwe
Drentenkennel aent Grotenhoutbosch.
Toch nog
maar een berichtje voor het blog uit de baas zijn duim gezogen. En alles nog
eens nagelezen of we niks vergeten waren
-Tot het
besluit gekomen dat de 6 hondjes die we over de vloer hadden toch braaf geweest
zijn en goed hebben samen gespeeld Tot het er wat wild aan toe ging en ze alle
zes een time-out aangesmeerd kregen.
Uiteindelijk
toch tot de conclusie gekomen dat het een drukke dag was !
We kregen
gisteren een mail uit Lesswood oftewel Minderhout, deelgemeente van
Hoogstraten. Daar woont sinds een jaar en half een Drentje die bij ons het nest
verlaten heeft als Kyra-Luna. Nu kortweg Luna genoemd.
Dit korte
voorafje omdat de aandachtige lezer zou denken dat het een pupje is uit het
Hera nestje omdat de naam met een L begint. Neen hoor, mis poes, Luna is een
pupje van Belle en Ferron van Drentenpassie. Uit het nestje van negen pups, het
laatste nestje van Belle. Dus als je leest dag moe is dat deze maal net zo
goed als dag Belle.
Maar
genoeg uitgelegd, we laten de baasjes van Kyra-Luna en haar zelf aan het woord
over hun gezinsuitbreiding
Ik ben
Luna en ik wil je dit zeggen
Dag moe,
Ik had het al wel een paar keer horen vallen, hier bij ons thuis. Baasjes
wilden nog graag een tweede hondje. Ik dacht alleen begrepen te hebben dat ze
er nog niet uit waren wat ze nu wilden m.n een nieuw pupje (een kleine
robbedoes zoals ik ... want ze hebben mij wel Luna als naam gegeven maar ze zeggen vaker: Robbedoes -
dan ben ik heeeeeeeel lief - meisie - ook lief - dove - ben ik gewoon Drentje - go@#%^&*%$$ -
ben ik ook gewoon Drent - Kleine meid - ben ik weer lief ....) of een hond een tweede kans
geven m.n een asielhondje of een herplaatser.
En dan komt het natuurlijk. Als mijn baasjes echt iets willen, vinden ze het
meestal niet tot ze het niet meer nodig hebben en dan vinden ze het overal.
Net voor de vakantie waren de baasjes bij Aline. Sommige lezers van het blog zullen
ze wel kennen als de suuuuuuuuuper dierenarts uit Hoogstraten. Ik weet zeker
dat Lando er ook graag komt - als is het alleen maar voor de koekjes. Nu vroeg
Aline aan de baasjes of ze er geen golden retriever bij wilden. Een jaartje
oud, super lief en volledig in orde (volgens Aline) maar volgens de eigenares
TE angstig. Pfff .... als ik baasjes zo bezig hoorde, was ze bang voor de auto,
haar halsband, het bos, de wind, ze was een moeilijke eter .... Ik dacht nog
bij mezelf 'mmm als dat maar niet hier
komt wonen, want ik ga wel graag overal mee naartoe en ik vind in de wind in de
tuin zitten het einde'.
En dan ben ik blij dat mijn baasjes mijn baasjes zijn. Ze zijn op een goede
manier suuuuuuuuper bezorgd om mij. Ze stelden me ook direct gerust dat ik de
allerbelangrijkste factor in hun beslissing ging zijn, dat we niet gingen
overhaasten en pas na de vakantie zouden beslissen. En als ze dat zeggen dan
wil dat gewoon zeggen dat ik ook wel iets te zeggen heb hoor.
Nadat de eigenares van de golden al een paar keer haar bedenkingen had geuit en
zelfs geopperd had om zelf een 2de hond erbij te nemen, kwam het verhaal van
het stiefzusje weer op een laag pitje. Ik begreep dus dat ze er weer niet ging
komen (lag niet aan de baasjes hoor). En dan op een dag ging ik wandelen en
kwamen we een golden retriever met een paar kilotjes teveel tegen. Baasjes
hadden afgesproken om te gaan wandelen en kregen de halsband bij de golden wel
van de 1ste keer aan. Ik heb ECHTTTT ALLUUUUS uit de kast gehaald om te spelen
maar ze zag me amper staan. Dus ben ik weer flink aan de lijn gaan trekken om
te gaan wandelen en de golden volgde. Daar liep ik dan met een schaduw. ZO werd
er nog een paar keer afgesproken en 2 weken geleden woensdag was het d-day.
Toen is baasje de golden gaan halen en kwam er een mevrouw langs. Da was ook
een super lieve, Lieve. Alleen aaide ze me niet als ik bij haar ging zitten. Ze
keek gewoon naar ons. Raar hoor, normaal beging iedereen me te aaien als ik
gekke bokkesprongen maak als de mensen binnenkomen, Lieve dus niet. Achteraf
begreep ik van baasje dat het een 'peut' was. Nu zijn baasjes niet
geite-wolle-hare-sokke aangelegd, want met die 'peuten' liggen ze op hun werk
al eens in de clinch. Maar die 'peut' hadden baasjes aangeproken om te zien of
het wel klikte tussen mij en de golden. Na 2,5 uur was de kogel dan eindelijk
door de kerk. Baasjes kregen zoveel tips en do's and dont's dat hun hoofd ervan
duizelde. Het enige wat ik begreep was dat er een hondje zou bijkomen en ik
leerde dat NIEMAND mij kan weerstaan - ook de 'peut' niet.
2 weken geleden vrijdag zijn baasjes Mirza dan gaan halen en het gaat goed om
niet te zeggen super. Mirza weegt teveel en baasjes hebben mij aangesteld als
haar personal fitnesscoach. Ik heb er absoluut GEEN idee van wat dat is maar
het levert zijn voordelen op in wandeluren ... hihi we zijn weer veel meer weg.
Mirza loopt achter mij aan en geniet van alle nieuwe dingen. Soms is ze daar
wat terughoudend voor maar als je nu niet zo'n globetrotter bent als ik,
begrijp ik dat wel.
Verleden week ben ik samen met Mirza naar Aline geweest. Ik voor de opvolging
van mijn demodex, Mirza voor algemeen onderhoud. Zelfs Aline verschoot na nog
maar 5 dagen van Mirza. Conclusie: Mirza is niet echt angstig, ze kent alleen
nog niet zo heel veel.
Mijn baasjes zijn best wel trots op me en ik ook wel op hen. Mirza is nu 2
weken bij ons en we hebben nog maar 1 keer ruzie gehad, we hebben het kot nog
niet afgebroken en we mogen met elkaars speeltjes aan de haal. Omdat ik nu
eenmaal op de bank mag (dat was ook niet zo afgesproken toen ik hier kwam
wonen), heb ik aan Mirza mijn kussen afgestaan zodat zij er lekker op kan
liggen 's avonds. Alleen zullen we vanaf volgende week apart gaan trainen en
dat vind ik ook weer fijn want training is en blijft Luna-time.
Ik heb er geen Drentestiefzusje bijgekregen maar 'Goldy locks' mag er zeker
zijn ...
Ons baasje
heeft daarstraks op een internet veiling een nieuw (occasie) autootje gekocht.
Volgens zijn eigen zeggen, speciaal voor ons en voor t vrouwtje.
Voor ons,
omdat er achteraan veel plaats is voor Drentjes die de laadbak dan vuil mogen
maken en omdat de zijraampjes open kunnen als we weer eens in de vetlapperij
hebben liggen rollen.
Voor t
vrouwtje omdat ze niet graag met de grote Masjebashi rijdt, en deze is wel een
pak kleiner en lager en vooral overzichtelijker zegt t vrouwtje.
Het is een
Citroën Berlingo ex-Belgische post geweest. Volgens het vak jargon van t
baasje een proper bakske met niet teveel kilometers dat binnen de
prijslimieten viel dat waren de criteria die het baasje zichzelf had opgelegd.
Volgende
week maandag mogen we het postautootje ophalen en dan even later kunnen we er
mee naar de trainingen rijden.
Het baasje
spreekt er wel over van het autootje een andere kleur te geven. Als hij anders
aan een brievenbus stopt gaan de mensen gelijk denken dat we de brievenbus
komen lichten. Wit is erg in de mode zegt de baas en we hebben al ne rooie .
En voor t
baasje is dat andere kleurtje geven aan een auto even makkelijk als wanneer het
vrouwtje iets anders wil aantrekken .
Hier een
foto zoals het autootje er nu uitziet, alleen de facteur staat er niet bij .
We zijn
laat vandaag met de puppenkrant, maar uiteraard heeft dat zijn redenen. t
Baasje is deze voormiddag al met Hera naar Aline, de dierenarts geweest omdat
hij schijndracht bij haar vermoedde.
Hera is al
meer dan een week lusteloos en als ze niet mee mag om te gaan wandelen, trainen
of boodschappen doen dan ligt ze in de zetel of in haar bench.
Niet echt
wat we van haar gewend zijn. Het baasje zijn vermoeden bleek juist te zijn maar
nog niet van die aard dat er met pillen diende te worden ingegrepen. Wij hebben
dan de raad gekregen van haar normale gedragspatroon zoveel mogelijk te
wijzigen (eten op een ander uur, net als de wandeling, haar knuffel waar ze
steeds met zeult wegleggen buiten bereik enz )
Voor de
rest is ze kerngezond en dat willen we zo houden. Een bezoek teveel aan de
dierenarts kan nooit verkeerd zijn als voorzorg is onze mening. Het moest
zomaar eens iets ernstigers zijn .
De
training van Lucy gisteren was op het zwemmen na een dikke flop. Daar waar
Lando in alle oefeningen goed was, daar heeft ons baasje aan Hansje de
trainster gevraagd wat voor spul er daar was rondgestrooid omdat Lucy voor gans
de omgeving belangstelling had. Alleen zag ze in die omgeving het baasje niet
staan ! ! !
Hier komen
de belevenissen van Lobke, Siebe en de muizen
Hoi mam,
Zijn
jullie al uitgefeest daar in Vosselaar? Het ziet er gezellig uit op de fotos,
alleen zie ik mijn familie niet. Hadden jullie je onder tafel verstopt in de
hoop dat er her en der wat naar beneden zou vallen?
Ik moet
even mijn nederige excuses aanbieden. Toen gisteren jouw vrouwtje en mijn
vrouwtje met elkaar aan het bellen waren heb ik even in een wilde bui het snoer
van de telefoon op een beetje een ruwe manier uit de muur getrokken.
Sorry.......... Het baasje had er even werk aan om het weer goed te krijgen. Ik
kan niet beloven dat het niet nog een keer gebeurd, hihi.....
Eergisteren
is het vrouwtje wezen shoppen, en kwam thuis met twee ratten. Nee, geen echte,
maar knuffelratjes, een witte en een zwarte. Eén voor Siebe, en eentje voor
mij. Daar was ik het dus niet helemaal mee eens, ik vond dat ze alletwee voor
mij waren. Nieuw speelgoed is altijd spannend. Ik pakte maar gelijk de witte
rat, maar die andere bruin/witte lummel wilde die ook. Ik zei nog tegen hem dat
hij de zwarte wel mocht pakken, maar nee, hij moest en zou ook de witte hebben.
Toen ik de zwarte dan maar pakte, kwam hij ook weer, en wilde toen ook de
zwarte. Ik weer de witte, en toen.....snap je het nog mam? Nou ja, om een lang
verhaal kort te maken, we hebben toen voor de eerste keer samen flink ruzie
gehad, hebben even venijnig geknokt. Gevolg, vrouwtje boos, ik in mn bench, en
de ratten werden weggelegd. Vandaag heeft ze ze weer tevoorschijn gehaald. We
hebben ons lesje nu geleerd, en gunnen elkaar nu de rat die we eigenlijk het
liefst zelf willen hebben.
Vanochtend
heb ik weer getraind. Het vrouwtje was niet erg tevreden, ik ben nogal
eigenwijs op het ogenblik. En ik had ook geen zin om plat op de grond te gaan
liggen. Het was hartstikke nat en modderig, zijn ze nu helemaal betoeterd,
laten ze zelf daar maar gaan liggen ipv mij daarmee te pesten.... Het schijnt
dat ik nu toch wel serieus mn best moet gaan doen, over een paar weken is het
examen. Nou ja, dat zien we dan wel weer.
Mam, de groetjes
aan oma, oom Heros en Lucy,
Je Lobke.
En Lando heeft het
over zijn prima training
Dag Faesjes,
hier een luie Lando.
Ik heb zo leuk getraind met ons zus Lucy en een nieuwe dame dat ik nog aan't
nagenieten ben in de zetel. Het luisteren ging vandaag heel goed en het zwemmen
ook. Ik bracht zelfs een dummy mee die nog in de vijver dreef. Het apporteren
ging iets minder. Ik haalde het wel op maar bracht het liever naar een ander
hondje dan naar mijn baasje. Ik heb wel lekker met ons Lucy en de andere dame
mogen spelen, worstelen, rollebollen, achter elkaar aan rennen, ... heerlijk.
Ook voor de baasje werd de training leuk afgerond want die hebben nog een goede
toost uitgebracht op de gezondheid van Simonne!
Een oudere, moe
lijkende hond liep mijn tuin in. Aan hoe hij eruit zag, kon ik zien dat hij
goed verzorgd was en waarschijnlijk dus een liefhebbend thuis had.
Hij kwam op z'n gemakje naar me toe en ik gaf hem een paar klopjes op zijn kop;
daarna volgende hij me mijn huis in, liep langzaam naar de hal, krulde zich op
in de hoek en viel in slaap.
Een uur later liep hij
naar de deur en ik liet hem eruit.
De volgende dag was hij er weer, groette me in de tuin, liep naar binnen, zocht
zijn plekje in de hal en sliep er weer een uurtje. Op deze manier verliep het
een paar weken.
Nieuwsgierig geworden klemde ik een briefje aan zijn halsband: "Ik wil
graag weten wie de eigenaar is van deze mooie, lieve hond en of u zich ervan
bewust bent dat uw hond haast elke middag naar mijn huis komt om te
slapen."
De volgende dag arriveerde de hond voor zijn dutje, met een ander briefje aan
zijn halsband: "Hij woont in een huis met 6 kinderen, waarvan 2 jonger
zijn dan 3 jaar. Hij probeert zijn slaap in te halen. Mag ik morgen met hem
meekomen?"
Wanneer je bij de dokter in de
wachtkamer komt dan vraagt de receptioniste altijd waarvoor je de dokter wilt
zien.
En dan moet jij haar vertellen, in het bijzijn van al die anderen die in de
wachtkamer zitten, wat er verkeerd is met je.
Soms is dat erg moeilijk en geneer je jezelf om dat zo maar even te zeggen.
Er is niets erger dan zo'n dokters receptioniste die beslist wil dat je het
haar verteld in een volle wachtkamer.
Ik weet dat de meeste van ons dit wel hebben meegemaakt, dus genoot ik van de
manier waarop een oudere man dit oploste:
Een 70 jaar oude man komt de propvolle wachtkamer binnen en gaat naar de
receptioniste. Die zegt: "Goedemorgen... en waarvoor wilt u de dokter
vandaag spreken?"
"Ik heb iets aan m'n lul", antwoordt de oude man.
De receptioniste reageert verbolgen met:
"U kunt niet zulke dingen uitkramen in een volle wachtkamer."
"Waarom niet? U vroeg mij toch wat er verkeerd was en dat heb ik u
verteld", zei hij.
Waarop de receptioniste antwoordde: "U heeft de hele wachtkamer in
verlegenheid gebracht. U had moeten zeggen dat er iets mankeerde aan uw oor of
zoiets. Bespreek het probleem maar verder met de dokter".
De man diende haar van repliek."U zou de patiënten geen vragen moeten
stellen in een wachtkamer vol met vreemden, als het antwoord ze in verlegenheid
kan brengen."
De man liep naar buiten, wachtte een paar minuten en ging weer naar binnen..
De receptioniste lachte zelfgenoegzaam en zei: "Ja? .....zegt u het
maar??"
"Ik heb last van m'n oor," zei hij.
De receptioniste knikte goedkeurend, wetend dat hij haar advies had aangenomen.
"En wat is er met uw oor, meneer?"
"Ik kan er niet uit pissen", antwoordde hij.
Het was
een hectische dag vandaag, het vrouwtje verjaarde en daar was vooraf heel wat
werk aan. Vooral omdat het hoofdbestuur alles in eigen regie gedaan had.
Ook wij
hebben goed mogen mee feesten . De feestdis begon na het aperitief met
pompoensoep met mascarpone en Ganda ham. Heel verwonderlijk was dat het baasje
vooraf niet gezaagd had dat er geen balletjes in de soep waren.
Maar de
ham maakte veel goed zegde hij. (het vrouwtje had het idee gepikt van Peter
van het Ganzennest)
Het baasje
maakte ondertussen dat het speenvarken mooi gegaard werd op de BBQ. Daar had
hij vorige week speciaal een ronddraaiende grill voor gekocht en we kunnen
zeggen het smaakte iedereen.
Het
vrouwtje had dan weer voor het nagerecht gezorgd, dat was een crumble met
appel en peer met een bolletje vanilleijs en voor hen die het wensten en niet
(meer) op hun lijn letten, een flinke dot slagroom.
Uiteraard
was er ook nog de koffie die ozze Dré niet meer lust sinds hijvan job verandert is. Hij voert nu sinds kort
voor zijn achterbuur Sas Koffie de verschillende koffie producten het ganse
land rond, en sindsdien lust hij geen andere koffie meer ! De koekjes en de
truffels lust hij nog steeds, net als zijn broer , onze baas.
Het was al
een flink eind andere dag toen de laatste genodigden da afrit af reden. Dat was
dan ook de reden waarom het blog gisteren in de suikerenbollen liep
Laat ,
heel laat op de avond merkte het baasje ook op dat die kleine lieve Lucy (?)
de draad van de voeding van de laptop een flinke knauw had gegeven. Die heeft
het baasje dan ook nog maar gerepareerd. Al een geluk dat het de laagstroom
draad na de transformator was, zoniet liep hier nu een punkDrent in huis rond
!
Het
vrouwtje wil ook langs deze weg iedereen bedanken die aan haar gedacht heeft en
een pak lieve wensen hebben toegestuurd, dit via de post, TNT, mail, telefoon,
het Drentenforum en het blog. Morgen heeft ze nog een ganse dag nodig om al die
felicitatie berichten nog eens door te nemen
Belle
& co
Dag feestneusjes,
op het ogenblik dat
ik dit bericht schrijf (lees: laat schrijven) zijn ze in mijn geboortehuis nog
serieus feest aan't vieren denk ik. En gelijk hebben ze want vanaf vandaag mag
Simonneke gratis met de bus rijden, krijgt ze een voorkeurtarief op de trein,
kan ze een sociaal telefoontarief aanvragen, ...., en mag ze haar ventje ne
keer meer commanderen (per dag weliswaar hé).
Simonne, we hopen
dat je een fijne dag had en wensen je nog ongelooflijk veel jaren in goede
gezondheid.
Ik zelf heb vanmiddag
bijna mijn baasje versmacht. Toen ze deze namiddag een 'power nap' deed dacht
ik even dat ons salon een stapelbed was en ging boven op haar liggen. Met een
sprongetje hé, huppekee! Nu was ik zelf even vergeten dat ik geen pup meer ben
en ondertussen iets meer weeg! Je kan wel raden dat ik daar niet lang mocht
blijven liggen hé. Deze avond ben ik met mijn ander baasje een hele toer gaan
wandelen en hebben we onderweg geoefend. Leuk hoor.
'k hoop dat ons Lucy
vanavond niet te veel drinkt zodat ze morgen nuchter naar de training kan
komen. Gelukkig is Jan altijd Bob.
Geen copij
binnen gekregen en een drukte van jewelste om iedereen vanavond te kunnen geven
waar ze voor gekomen zijn.
Simonne is
jarig en dus hebben we familie, vrienden en buren over de eerd vanavond. Daar
hoort bij een hapje en een drink ook eten bij en daar kruipt vandaag flink wat
tijd in.
Het baasje
is bevorderd tot officiële telefoonbeantwoorder voor de mensen die t vrouwtje
willen feliciteren. Ook dient hij nog de snel fourageur te zijn. Hij die op
t laatste nippertje nog snel met stinkende banden naar de supermarkt dient te
rijden omdat dat ene noodzakelijke product plots in een lege doos blijkt te
moeten zitten ! ! !
Dit gaat
dus waarschijnlijk de kortste puppenkrant zijn sinds het ontstaan maar nood
breekt wet. Er ligt hier weer een briefje met een lijstje mee te brengen
spullen op.
Einstein staat op een feestje,
komt er iemand naar hem toe.
Einstein vraagt: 'Wat is jouw IQ?'
'250', zegt de persoon.
Dus begint Einstein te praten over kwantische natuurkunde, black
holes, singulariteiten, ruimte-tijd.
Na een tijdje komt er een ander naar hem toe en Einstein vraagt
hem ook: 'Wat is jouw IQ?'
'150', zegt de persoon.
Dus begint Einstein te praten over fiscaal recht, ethische
conflicten met genetische manipulatie.
Iets later komt er weer iemand naar hem toe.
Einstein vraagt: 'Wat is jouw IQ? '
'100', antwoordt de persoon.
Dus begint Einstein te praten over
de regering, de lonen en benzineprijzen..
Nog iets later komt er weer iemand naar hem toe.
Einstein vraagt :'Wat is jouw IQ ?'
'50', antwoordt de persoon.
Dus begint Einstein te praten over
Big Brother, Blind Date, De Planckaerts, De Pfaffs......
Komt er daarna nog iemand naar hem toe.
Einstein vraagt:'Wat is jouw IQ?'
'10', antwoordt de persoon.
Daarop zegt Einstein hem :
En.....? Veel werk bij de flikken ?..
Gisteren
avond hadden wij nog eens een bewakingsopdracht. Voor het hoofdbestuur dienden
wij te waken over have en goed.
Ons
hoofdbestuur was gevraagd om te komen helpen om de nieuwe zaak van nichtje Anke
en haar Gert te komen heropenen.
De mensen
die bij ons al eens mee gefeest hebben kennen ongetwijfeld de gebakjes en
taarten van bakkerij Willems aan de Gierlesteenweg te Turnhout.
Na een
grondige renovatie van hun zaak ziet het er ronduit schitterend uit. Helemaal
nieuw is de zaak niet, de buitenmuren zijn behouden maar al de rest is
spiksplinternieuw met als blikvanger een prachtige luster in een cirkel die ook
nog eens wijzigt in kleur.
En ook
waren er de tal van bekenden, vrienden van Gert & Anke, klanten,
leveranciers en uiteraard familieleden van beide zijden.
Ons baasje
heeft lang staan praten met een oud bekende, al van half vorige eeuw zegt m,
en toevallig de stichter van de bakkerij, Herman Verstraelen.
Gert &
Anke hebben van nonkel Herman de zaak een tiental jaren geleden overgenomen.
Mensen van
Turnhout en grote omgeving dienen dringend eens bij de warme bakker Willems
aan de Gierlesteenweg binnen te wippen. Is het niet om het interieur te
bewonderen dan maar omdat Gert en Anke ook nog eens de lekkerste broden en gebak
van de grote omgeving in de schabben en nieuwe koeltoog hebben liggen !
Wij wensen
het jonge bakkerskoppel nog heel veel succes in hun vernieuwde zaak .
Belle
& co
En blije
Lobke schreef het volgende voor de puppenkrant
Lieve
mams,
Joepie,
nu hebben we toch een heerlijk wandelgebied ontdekt waar wij veilig los kunnen
lopen, en dat nog wel vlak bij huis! Het is een gebied dat altijd afgesloten is
geweest, en nu is opengesteld voor fietsers en wandelaars. Wat hebben wij daar
heerlijk kunnen rennen vandaag! Ik heb heerlijk van de ruimte genoten, heb veel
luchtjes gesnoven, ben achter Siebe aan een omgeploegde akker opgerend, en
vervolgens hebben we maar even een bad genomen om de vette klei weer van de
poten te spoelen. Ondertussen zag het baasje een mooi veld om te veldwerken,
maar daar moeten we denk ik toestemming voor vragen. Wie weet dat we ons daar
ook nog eens mogen uitleven.
Even kort
reageren op de reacties van de lezers op de bekendmaking van de kennelnaam.
Van mij
mogen jullie je allen officieus aent Grotenhoutbosch aan jullie naam
toevoegen van mij. Officieel mag het echter niet van de KMSH. Dat staat
in de reglementen te lezen.
Net als de
lengte van de namen van de honden, van de Kennelnamen en van wat weet ik nog
allemaal. Alles is beperkt in lengte en het is soms een goochelen om alles
binnen de perken (vakjes) te houden.
Toestanden
zoals de vader van de laatste pups, Cartouche Tjiekie van t Jasperspad zal je
op de Belgische stambomen niet terugvinden.
En
inderdaad, de pups uit het volgende nestje zal een familienaam mogen dragen.
Dat wij,
Jan & Simonne vroeger nog geen kennelnaam hadden aangevraagd was enkel
omdat wij er zelf niet om gaven. Voor ons telde een gezonde pup fokken door de
geschiktste reu bij onze teefjes te zoeken, en al de rest telde voor ons amper.
Er is ooit wel eens over gepraat over een kennelnaam, maar de kost van het aanvragen
van een kennelnaam en de kost die je dan aan de eigenaars moest doorrekenen
woog voor ons niet door om het wel te doen.
De pups
werden er in elk geval niet beter van, enkel maar duurder
Och ja, nu
zullen de volgende reacties wel zijn, ja maar je dient je niet te verklaren,
zo bedoelen we het niet, en dat 100 % juist. Maar als de vraag er is dan is
het voor ons een kleine moeite van een toelichting te geven op het gegeven
waarom we het wel of niet deden
Maar nu we
samen met J-P & Ute gingen fokken leek het ons wel iets. Het is zoiets
alshet verschil tussen huwen en
samenwonen. Het eerste is officieel en het andere kan het zijn. Maar als t
dan niet blijft duren, zijn er geen potten gebroken.
Zo, ik
hoop dat we iets duidelijker waren en voor hen die toch graag nog eens samen
komen of samen gaan wandelen:
Op zondag
4 november wens ik jullie allen te ontmoeten in de duinen bij Blankenberge,
voor een stevige wandeling van Blankenberge naar Wenduine over het strand. En
nadien zetten we ons allen rond de tafel en gaan we in den Uilenspiegel een
stevige pot mosselen verorberen.
Inschrijven
bij Ingrid op het secretariaat van de vereniging. De praktische uitwerking van
de wandeling ligt in de handen van Jos(iane) en mijzelf.
Het was me
wat hier in huis toen het baasje de brievenbus had gelicht. Een brief van Sint
Hubertus ! Dat kon alleen maar nieuws over de aangevraagde kennelnaam zijn.
En het was
ook zo, en nog wel dezelfde naam als onze eerste voorkeur. Want zo gaat het bij
de KMSH, je dient vijf namen van je voorkeur op te geven waar zij in Brussel
dan bepalen welke het gaat worden. Er mogen namelijk wereldwijd geen gelijkende
kennelnamen bestaan in het hondenwereldje. En blijkbaar is er nergens ter
wereld een Grotenhoutbosch waar een hondenkennel naar genoemd is. Tot
gisteren dan .
Het baasje
heeft dan maar in overleg met Jie-Pie een aankondiging opgesteld die ook
gisterenavond hier op het blog is verschenen.
Ondertussen
hebben we de eerste (nachtelijke) felicitaties al in de mailbox ontvangen,
waarvoor uiteraard hartelijk dank.
Maar
ondertussen draait het puppenleven verder en kregen we ook weer berichten van
Lando en Lobke. Dat bericht van Lando is wel ontvangen voor we de aankondiging
van de kennelnaam deden.
Belle
& co
Wie was
bang, daar in de Liereman ?
Heej Mamsie,
ik heb een kei leuke
dag gehad. Vanochtend ben ik van 9u tot 10u15 gaan wandelen met het vrouwtje in
de Liereman. Zalig genieten in't zonneke. Weliswaar aan de lange lijn want los
mag daar niet, maar dat geeft toch ook een zeker vrijheid. Op een gegeven
moment draaiden we af en gingen we door een poortje. Een heel stuk verder
bleken we ineens midden van de bizons of rare grote koeien terecht gekomen te
zijn. Ik maakte me snel uit de voeten maar hielt ze wel in't oog. Toen ik ver
genoeg af was en terug naar voor keek stond er plots weer één. Gelukkig was
daar het poortje van de uitgang ........ op slot! 't baasje kon over het hekje
klimmen maar ik was al te groot om door de spleet van het poortje te kruipen.
Die denkt zeker dat ik nog een pup ben ipv een puber. 't Baasje kon dus terug
erover klimmen. Gelukkig wist ze aan de zijkant van het terrein nog een
poortje. Snel daar naartoe, maar .... poortje op slot! Oh nee, toch niet helemaal
terug hé. 't baasje transformeerde zich dan maar snel tot de hulk en tilde mij
over het hekje heen. Wist niet dat ze zo sterk was! Daarna klom ze zelf over
het poortje en konden we onze wandeling als deftige mensen terug verderzetten.
Alhoewel, we hadden wel veel meer zand bij toen we terugkwamen dan toen we
vertrokken, hihi. Deze namiddag was het dan ook rusten geblazen. Vanavond ben
ik gaan windowshoppen in Beerse met het vrouwtje terwijl Thiebe op drumles was.
't was duidelijk lang geleden dat ik nog zo eens tussen de auto's had
gewandeld, moeten we wat beter onderhouden. Ik heb wel niet zoveel aan de lijn
getrokken als anders dus dat is dan weer goed hé. 'k zal deze nacht nogal deugd
hebben van mijn bench.
Wat een
bewogen dag vandaag. Verneem ik daar via Lennaert dat mn papa van plan is
vreemd te gaan met mn tante. Nou moe, wat moet ik daar nu mee? Krijg ik dan
broertjes en zusjes of neefjes en nichtjes, of alletwee, wat wordt het nou? En
dan hoorde ik ook nog dat dat spul een deftige achternaam gaat krijgen! En ik,
je nederige Lobke, ga zonder achternaam door het leven, snik! t Is niet
eerlijk...
Mam,
moet jij daar ook niet tegen in opstand komen? Je vrijer gaat er vandoor met je
zus, en die krijgt nog privileges ook, pff..
Ik vind
het wel hartstikke goed dat Lennaert even in opstand is gekomen toen mn tante
een afspraakje maakt met mn papa, is voor hem ook niet leuk natuurlijk.
Hartstikke goed wat je gedaan hebt met die vlaai, broer, dat zal ze leren!
Jammergenoeg lukt me zoiets nooit hier. Sinds Siebe hier in huis is wordt alles
systematisch achter op het aanrecht gezet. Ik kijk wel vaak even of er wat
te halen valt, maar ik kan er nooit bij. Trouwens, als ik alleen maar kijk
worden ze hier ook al boos. Ik geloof dat ze hier van plan zijn om iets voor op
het aanrecht te zetten dat met een hels kabaal naar beneden dondert als ik mn
poten er op zet. Nou, dat heb ik gehoord, dus ik ben gewaarschuwd, zet mn
poten er gewoon naast, hihi...
Vandaag
ben ik voor het eerst stiekem de trap op gelopen. Handig hoor, een baas die nu
veel thuis is, en nooit deuren achter zich dicht doet. Hij en Siebe waren boven
op de werkkamer, en ik wilde er ook naar toe. Alleen toen ik halverwege de trap
was durfde ik niet meer verder, en ook niet naar beneden. Op dat moment
ontdekte mn vrouwtje wat ik aan het doen was, en heeft ze mn baasje maar
gevraagd of hij me weer naar beneden kon dragen.
Mam, ik
stuur je weer heel veel lieve knuffels.
Mn
baasjes nemen nog een borrel op de nieuwe kennelnaam, en dan gaan we slapen.
met
fierheid mogen wij, Jean-Pierre & Ute Verrooten samen met Jan & Simonne
Faes, vandaag officieel de naam van een nieuwe Belgische Drentsche
Patrijshondenkennel aankondigen.
De
Koninklijke Maatschappij Sint Hubertus heeft ons de kennelnaam aent
Grotenhoutbosch toegekend.
De
kennelnaam draagt het nummer12111
FCI nr.:
111/2012
Na vier
jaar Drentjes fokken en drie nestjes later besloten wij, Jan en J-P de handen
in elkaar te slaan, en samen te gaan werken onder een officiële kennelnaam.
Zoals
hierboven vermeld viel onze eerste keuze voor de kennelnaam op aent
Grotenhoutbosch.
Dit naar
de naam van het immens grote bos dat hier in de gemeente Vosselaar doorsneden
wordt door de snelweg E 34 en dat veel passanten kennen door parkings in de
beide richtingen, die met elkaar verbonden zijn door het brugrestaurant
Carestel.
Eigenlijk
verandert er buiten de toekenning van de kennelnaam niet veel. Er zijn dan wel
twee partners, eenechtpaar bij gekomen,
maar onze zelf opgelegde hoge foknormen blijven gegarandeerd dezelfde, dat is
in onderling overleg overeengekomen tussen de partners.
Ook
vandaag weer waar voor je geld Lennaert heeft weer heel wat bij te praten
over zijn belevenissen van zondag. Niet alleen de vrijage- en
toenaderingspogingen naar zijn schoonzus Hadise toe, maar ook de vlaai die hij
in een onbewaakt moment heeft binnen gehaald ofwel gepikt, gestolen heeft.
Hier ten
huize ging het er rustig aan toe. Het baasje was bezig met de geschiedenis en
voorouders van de roedel enwij doen terug verwoede pogingen om de tuin terug in
een natuurlandschap te veranderen Daarin heeft Lucy de taak van alles wat maar
lijkt op tuinkruiden, kruiden die het hoofdbestuur nogal eens in de eigen
keuken wil gebruiken, met de wortels omhoog te willen leggen. Bieslook en
peterselie hebben ze al terug moeten herplanten het is enkel wachten op het
moment dat we de rozemarijn in het midden van de gazon zien liggen .
Ook
bloempotten met een gewicht van minder dan 10 kilo hebben hier een
twijfelachtige toekomst op een mooie bloemen periode. De potten hoger dan een
meter plaatsen, verhoogt hun levenskansen !
En nu naar
het verhaal van Lennaert
Belle
& co
Aan het
woord Lennaert
Hallo allemaal,
Zondag was tante Hadise bij ons op bezoek. Haar naam is afkomstig uit
het Turks en betekend iets vertellen. Nou dat deed ze, net zon pittig
madammeke als mijn moeder Hera, Zou het familie zijn?:)
Ze kwam hier sjansen met mijn papa en dat is goed gelukt. Ze deed quasi
lelijk maar ze was toch niet zo zeker van haar zaak want haar staart zat ver
weg tussen haar achterpoten verborgen. Papa trok zich niet zoveel aan van haar
zo genaamde afwijzingen. Hij bleef maar zijn leukste clowns-snoet trekken en
daagde haar steeds uit om rondjes te rennen. Daarna gingen de baasjes gewichtig
tegenover elkaar zitten met dikke klappers vol papieren en daarna werd
wijselijk besloten dat het tussen die twee wel klikte. Met mij klikte het niet
zo goed en vrouwtje stuurde me naar binnen. 20 seconden was ik alleen in de
keuken. Wat staat daar op het aanrecht? Het lijkt wel een vlaai! Zijn ze die
vergeten? Ik zal hem snel naar buiten brengen, dat is toch zonden dat ze die
vergeten zijn. Ooh nou ligt die op de grond! Hoe moet je zon ding dragen? Snel
vrouwtje helpen met opruimen, daar komt ze al naar binnen! ..ooh niet weer
Lennaert! Gelukkig hadden Ute en Jean Pierre al een stukje achter de kiezen,
maar zoonlief was erg teleurgesteld en heel boos op mij. Hij stampvoette door
het huis. Ja, het is moeilijk met 2 pubers in huis die elk zn plek opeisen.
Als alles goed verloopt dan heb je kans dat er ergens in maart 2013 weer
een aantal mormeltjes uit de Faes-tak ontspruit. Ute en Jean Pierre zijn
tevreden met 6 pups! Vrouwtje kan zich herinneren dat ome Faes dat ook een mooi
getal vond, en je kunt het makkelijk vermenigvuldigen met 2 (hihihihihihi)
Vele lekkere kersenvlaai likjes van jullie Lennaert
Neen
vergis je niet, er dient niet gewerkt worden aan de nieuwe laptop, het is ons
baasje die gans de namiddag aan de laptop heeft zitten werken.
Dat zit
zo, wij verdenken ons baasje er vante
willen goed staan met drie bazinnetjes van een zusje en twee broertjes van
Lucy.
Die drie
madammen hebben het in hun koppeke gehaald van een stamboom van hunne chérie op
te maken. Nu krijgen ze die binnen enkele dagen zo kant en klaar in hun
pollekes geduwd, samen met het DNA attest van hunne chérie. Maar dat blijkt
niet helemaal te zijn wat hun bedoeling is.
Neen zij
willen een stamboom MET FOTOS nota bene ! Iets dat ze op hun nachtkastje
kunnen zetten, of tegen de muur nagelen !
En dan is
het baasje maar aan het zoeken gegaan, zonder vraag of dwang, zomaar uit
zichzelf heeft m de laptop tondersteboven gehaald. Soms echt, en soms er mee
geschud om die gepaste fotos van voorvaderen en -moederen op te snorren.
En het is
hem op een enkele na gelukt. Van de vader van Belle, Bros is geen foto te vinden.
Maar van al de anderen is het gelukt, weliswaar with a little help from my
friends maar ze zijn er alle, tot en met de overgrootouders van de pups.
Of die
echtgenotes van die madammen nu blij gaan zijn met een behoorlijke roedel
Drenten als concurrenten op het nachtkastje naast het bed is nog maar de vraag.
Maar we beloven het jullie, vanaf de eerste schermutseling om die reden, gaan
wij daarover uitvoerig verslag brengen MET FOTO4S vanaf the place delict of
hoe noemt die plaats van de moord nu in het nieuwe politie jargon ?
Normaal
doen we dat niet, fotos uit slaapkamers publiceren, maar onze journalistiek
roots zeggen ons wat moet, dat moet. Dus houd het hier in de smiezen, je
hebt de kans om met je neus boven op pikante fotos te zitten, verspeel je
kansen niet door in de gewone gazetten te zitten lezen !
De fotos
bij dit bericht zijn van de betreffende toekomstige vrouwelijke slachtoffers
Gisteren een puppenkrant met veel,
heel veel nieuws en vandaag terug een normale krant. Alleen Lando liet van zich
horen, die had het vrouwtje moeten missen dit weekend. Daar in Oud Turnhout was
het, samen met het baasje en de twee zonen, mannenweekend. Ook Heros was
uitgenodigd om te komen logeren maar die had hier ook al zijn handen vol met
die drie teefjes !
Hier ten huize laten Belle &
co ook van zich horen. Bij de overburen zijn er serieuze vebouwingswerken aan
de gang in het interieur van de woning. Zij zien daar gans de dag mensen met
gereedschap en bouwmaterialen sleuren en Belle & co moeten dan, waaks als
ze zijnde boel daar eens gaan bang
maken met hun lawaai. Dat is zo stilaan op het systeem van het hoofdbestuur
beginnen werken. Nu ligt er een opgevouwen krant op tafel waar het hoofdbestuur
eens goed mee op tafel klopt. Drie maal hebben ze het moeten doen en nu kijkt
Belle & co al om voor ze aan de venster gaan staan om te beginnen blaffen .
Ze zijn niet dom en ze leren snel
(als het in hun kraam van pas komt)
Belle & co
Vandaal Lando vertelt zijn
capriolen
Dag lieve familie,
tja, wat zal ik nu
eens vertellen? Eigenlijk mag ik niet te veel verklappen over ons mannenweekend
hé want 't vrouwtje leest het blog ook hé. 'k zal je dat nog wel eens in je oor
fluisteren op de training Lucy en dan vertel jij het maar door aan ons mams,
oma en nonkel Heros. 'k heb gisterenavond wel goed bijgeknuffeld hoor met het
vrouwtje. Vandaag heb ik naailes gevolgd toen de baasjes werken waren: ik heb
de mouw van het baasje zijn jas wat "gepimpt" of
"opgeleukt". Jammer dat hij het niet zo mooi vond, ik vond het toch
best al een goed resultaat voor een eerste les. 'k mocht gelukkig nog wel mee
gaan wandelen en oefenen deze avond. Voortaan is dat al wel in het donker en is
het loslopen er 's avonds dus minder bij. Ach, dat halen we in het weekend wel
in!
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
