Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
22-01-2013
Wat een mooi weer
Wat een mooi weer
En we
hebben er echt van geprofiteerd vandaag. Al vanaf deze morgen was het echt
buiten weer. Lucy is zoals we al gewend zijn haast niet binnen geweest.
Het dooide
dan ook zo hard dat je in het bos een paraplu nodig had. Voor de wandeling koos
het baasje dan ook voor een tochtje door de velden.
En toen
kregen we weer een ander scenario want Belle mocht alleen met t baasje mee en
ze kreeg ook het gareel terug om dat de baasjes twee jaar geleden kochten omdat
het toenmalige trio zo sterk trok. Hera en heros trekken intussen niet meer zo,
maar Belle en Lucy sleuren het hoofdbestuur nog steeds door het dorp.
Met de
huidige gladde paden is zo n gareel weer de oplossing om een veilige wandeling
te maken. En Belle trok nog amper !
Nadien mochten
Hera en Heros samen met het baasje mee. Ook bij hen ging het gareel om en dat
resulteerde in een fijne wandeling . Ook kregen we nog een verrassing. Toen wij
pas vertrokken waren wilde ook buurman Raymond een winterwandeling gaan maken.
Toen het baasje voorstelde samen de wandeling te maken was hij dadelijk
akkoord. En zo kreeg Hera iemand anders aan de andere kant van de lijn ! En
voor beiden was het blijkbaar aangenaam wandelen. Raymond heeft ook jaren
honden gehad maar zijn laatste hondje is ook alweer geruime tijd geleden
gestorven.
Het ging
al tegen zonsondergang toen het baasje zijn derde ronde begon met Lucy. Die
heeft nog wat extra training nodig, we kregen zondag immers van trainer Oscar
huiswerk mee.
Het was
een mooie zonsondergang en t baasje heeft er enkele fotos van gemaakt.
Voor het
baasje die drie wandelingen heeft gemaakt was het best een goeie oefening om
wat overtollig gewicht kwijt te raken. Dat het nog gelukt is blijkt omdat hij
even later bij de slager nog steeds dampte van de drievoudige wandeling.
Veel
Belgen die rondkomen met een uitkering maken zich zorgen over de
besparingsplannen van formateur Elio Di Rupo. Het bejaarde echtpaar Albert (77)
en Paola (74) ziet de toekomst somber tegemoet.
Naar schatting 20 procent van de Belgische bevolking leeft
van een uitkering, al dan niet via pensioenen, invaliditeit of langdurige
werkloosheid. De laatste jaren zijn hun aantallen gestegen. De huidige
bankencrisis heeft velen onder hen in nog moeilijkere situaties gebracht.
Plaatselijke OCMW-centra kunnen de problemen nauwelijks bijhouden.
Het bejaarde echtpaar
Albert (77) en Paola (74) woont in een door de overheid gesubsidieerde woning
in Laken. Alberts voorouders waren vanuit Duitsland betere leefomstandigheden
komen zoeken in België. Paola was in de jaren vijftig deel van de grote
immigratiegolf uit Italië. Ook de demente weduwe van Alberts broer, een Spaanse
migrante, woont in bij het echtpaar.
Wij moeten al jaren
leven van een uitkering, geeft Albert toe. Ernstige gezondheidsproblemen
hebben hem nooit in staat gesteld een vast job te houden. Toch was ik bereid
te werken. Hoewel mijn eigen ouders Franstalig waren, heb ik bijvoorbeeld
Nederlands geleerd. Ik heb vaak als seizoensarbeider gewerkt in Frankrijk en Italië.
Het was in Italië dat ik Paola leerde kennen.
Wij maken ons grote
zorgen, zegt Paola. Als de nieuwe regering bespaart op pensioenen en
uitkeringen, zal er voor ons niks anders op zitten dan weer met onze
kinderen te gaan samenwonen. De drie volwassen kinderen van het echtpaar leven
eveneens van de sociale bijstand en hebben inmiddels ook elk een eigen gezin.
Hun oudste zoon is zwaar autistisch en hun jongste zoon is geen onbekende bij
het gerecht.
Door de uitzichtloze
sociaal-economische toestand rekenen onze zonen niet meer op een vaste job.
Vooral onze jongste begeeft zich op het slechte pad om zijn gezinsbudget rond
te krijgen. Net als zovele andere sukkelaars
verdient hij zijn gage in de criminaliteit, vertelt Paola met een snik in haar
stem, terwijl Albert zijn woede verbijt.
Albert:
Wij moeten al jaren leven van een uitkering
Voor Albert en Paola is
er nog de bijkomende zorg voor de weduwe van Alberts broer, die bijna twintig
jaar geleden overleed aan een hartfalen. Zijn broer was erg actief in de lokale
kerkgemeenschap. Gelukkig kunnen we daar nog vaak terecht voor steun en
troost, zucht Albert.
Nog steeds
is er sneeuwpret te beleven hier ten huize.Op dit moment is er geen plaats in de tuin voor iemand anders dan Hera
en Lucy. Die twee zijn aan het spelen dat de stukken er af vliegen. De sneeuw
vliegt meters ver wanneer ze hun bocht nemen rond de aanhangers voor motos te
depanneren.
Als Hera
even rust wil hebben springt ze over de afsluitdraad van de voormalige puppen
uitloopweide . Om een onduidelijke reden springt Lucy niet over die
afsluitdraad.
Ondertussen
liggen onze bruintjes Belle en zoon Heros dicht tegen elkaar in de zetel te
snurkendat het een lieve lust is. Die hebben waarschijnlijk met de nacht
gestaan en zijn nu bezig met het tekort aan slaap in te halen.
Inmiddels
is Lucy alleen in de tuin bezig met de vogels weg te blaffen die zich willen
komen bevoorraden aan het voederhuisje (er zijn enkele telefoontjes de
schrijfsels van de baas komen onderbreken) Duiven, vinken, meesjes en merels
lossen elkaar af om Lucy af te leiden. Terwijl Lucy achteraan in de tuin bezig
is met enkele houtduiven profiteren de andere vogels om letterlijk hun graantje
te komen meepikken aan het terras Lucy is dus nog wel even aan de slag wil ze
haar werk goed doen !
En nu het
verloren (en teruggevonden) bericht uit Aalter van Lana en Eva.
Belle
& co
Over
Taliban- en Kamikazeteven
Hallo allemaal,
in plaats van het woord aan Lana te geven zal het nu aan mij zijn iets neer te
schrijven. Wanneer jullie een TalibanTeef hebben, hebben wij hier een
Kamikazeteef. Hier volgt de verduidelijking.
Steven die nog steeds rondspringt op 1 been is vaak het slachtoffer van een
uitdagende Lana. Er is namelijk niets zo leuk als iets stelen en dan heel hard
weg te lopen het baasje kan toch niet volgen en zeker niet afnemen en met de
nodige bananen in de oren lijkt Lana potdoof voor bevelen. Nog leuker maar niet
aangenaam voor een invalide manspersoon is een overenthousiaste Drent die
zijn edele delen als stopplaats neemt. Lana heeft namelijk een nieuwe hobby:
spurten vanuit de tuin naar de keuken met een heleboel ravage als gevolg.
Stoppen doet ze tegenwoordig met volle geweld tegen mijn benen, Steven zijn
edele delen of met de poten op tafel Een "zit voor" is gewist uit
haar geheugen. Ikzelf heb al de hele week geen stem. Ja ik hoor jullie al
denken: "eindelijk rust". Gelukkig hebben we Lana 2-talig opgevoed.
Zowel met geluid als met gebaren. Ik klink nu als een krassende kraai dus
gebaren zijn ideaal voor onze dolle Drent. Voor onze Kamikazeteef een goede
methode, alleen "kom" valt volledig te negeren vooral als ons doof
Drentje zich wegdraait en weigert te kijken. "Los" is al helaas een
drama :(
In de sneeuw spelen is voor ons Lana iets zaligs maar wat nog leuker is een
versgemaakte sneeuwman aanvallen en met huid en haar verslinden. Ook over de
vijver wandelen is iets nieuws
Vele besneeuwde groetjes van Steven en een stille Eva en onze dolle Drent
Lana.=
Deze morgen meldden wij in de
puppenkrant dat er geen kopij van buitenaf was binnen gestuurd naar de
redactie. Fout hoofdredacteur, dik fout ! Want even later liep er een mailtje
binnen of wij gisteren zondag geen mailtje uit Aalter hadden gekregen ?
Ja , als t uit Aalter komt dan is
het voor 99,5 % afkomstig van Lana en van Eva haar baasje. Van de burgemeester
van Aalter de Crembo moet ons baasje niet veel weten, die mailt ons baasje
niet zo dikwijls !
Nu had ons baasje niets uit Aalter
in zijn mailbox opgemerkt en dus moest hij op zoek naar een bericht van
Lana/Eva. Na enig speurwerk moest ons baasje Eva gelijk geven ! Zondag
20-01-2013 om 11u54 was er een bericht uit Oost-Vlaanderen binnen gelopen
Tussen 11u30 en 13u00 waren Lucy
en t baasje in de Siberische koude bezig aan de jachttraining. Dus moest het
vrouwtje er voor iets tussen zitten Na nog eens het hoedje van de Sherlock te
hebben opgezet kwam de aap uit de mouw. t Vrouwtje had het bericht gelezen en
dus was dat bij de gelezen post terecht gekomen en zij had het baasje daar niet
van ingelicht ! ! !
Omdat het niet de eerste keer is
dat er een bericht ontgaat aan de arendsogen van t baasje diende er dus iets
te gebeuren.Het baasje is dus aan het
opruimen van zijn Windows live mail begonnen.
Al wat al eens gebruikt geweest
is, al wat toch niet zo direct bruikbaar was, alles waar gelachen werd met
donker gekleurde medemensen en waar nog maar een zweem van racisme zou kunnen
rondhangen ging de vuilbak in. Er zijn wel een paar moppen van die aard in de
reserve beland. In die moppen konden de Marokkanen vervangen worden door
Hollanders, en met die lichter gekleurde medemensen mogen we tot nader order
nog steeds lachen , dus
Maar er kwam ook nog een deel
gedownloade muziek te voorschijn die halvelings vergeten was en die ons baasje
niet op CD heeft. Twee liedjes sprongen direct in het oog die mochten onder
geen voorwaarde weg omdat ze bij het baasje in een heel hoge schuif liggen. Zo
ongeveer in de schuif van de Italiaanse operaen belcanto. Twee nummers hebben de opruimwoede overleefd. Het baasje
heeft er hieronder een link naar geplaatst. Bij ons weten hebben zenooit enige tophitlijst gehaald, laat staan
ze aan de top zouden hebben gestaan. Maar bij het baasje zijn ze Hors categorie.
Beide nummers komen uit een film enze
komen dan nog eens uit twee totaal verschillende genres van film.
Het tweede lied komt uit de
Italiaanse klassieker La vita é bella http://nl.wikipedia.org/wiki/La_vita_%C3%A8_bella
en de song is de soundtrack van de film. Enig mooi (volgens het baasje) en ook
Italiaans zoals de rest van de songs in de bovenste schuif. Liefhebbes van
schoon Italiaans klikken maar eens op volgende link: http://www.youtube.com/watch?v=q4PHEm0lyYk
Er is nadien niet veel meer
opgeruimd, de twee songs zijn wel beide een tiental keren beluisterd geweest
À propos, het verloren bericht
van Eva en Lana komt morgen in de puppenkrant
Belle & co
Isabelle Hupert en Kris Kristofferson in Heaven's Gate
Een
getrouwd stel was uitgenodigd voor een gemaskerd bal.
Aangezien de vrouw hoofdpijn had, zei ze tegen haar echtgenoot dat hij maar
alleen naar het feest moest gaan.
Zij zou wel een aspirine nemen en dan naar bed gaan . Nadat de vrouw een paar uur geslapen had, werd ze uitgerust en zonder
hoofdpijn weer wakker.
Omdat het feest nog niet was afgelopen, ging ze alsnog naar het feest en daar
haar man niet wist welk kostuum zij zou dragen,
besloot ze hem een beetje uit te testen en te kijken wathijdeedals zij niet bij hem was.
Al snel zag de vrouw op het feest haar man dansen.
Dan met de één, dan weer met een ander.
Ze ging naar hem toe en danste met hem.
Na een tijdje fluisterde hij haar een leuk maar tevens oneerbaar voorstel in
haar oor.
Ze stemde toe en samen verdwenen ze naar buiten om in de bosjesmet
elkaar te vrijen.
Even daarna ging de vrouw naar huis. Ze vroeg zich af wat haar man zou zeggen
als hij thuis zou komen.
Zou hij iets over de vrijpartij zeggen?
De man wist namelijk niet dat hij eigenlijk met zijn vrouw gevreeën had.
Toen haar man thuiskwam, lag de vrouw in bed te lezenen ze vroeg of
hij het leukhadgehad.
'Je weet dat ik het nooit zo leuk vind als jij er niet bij bent', reageerdehaar echtgenoot.
'Ik ben al na tien minuten weggegaan om te gaan kaarten in het café en mijn
kostuum heb ik uitgeleend aan iemand anders.
Toen ik het ophaalde hoorde ik van hem dat hij in ieder geval heel veel plezier
heeft gehad...'
Ook
vandaag zijn er geen verhalen/berichten van puppen bij ons binnengekomen. Geen
probleem voor ons, wij onder ons vier beleven genoeg om ons baasje van kopij te
voorzien.
Dus
voornamelijk sneeuwverhalen
Na
gisterenavond is er nog enkele keren een sneeuwbuitje gevallen en dat maakt dat
de vervuilde sneeuw die een week geleden gevallen is nu terug netjes en proper.
Daarstraks
was het hier een hondendiscussie tussen Hera, Heros en Lucy. Het begon zo
Lucy was in de sneeuw met haar moeder Hera aan t spelen. Heros was dus het
vijfde wiel aan de wagen en kon niet meespelen hoewel de goesting groot was.
Dat heeft
niet lang geduurd voor hij zich in het spel wou mengen. Dat gebeurde uiteraard
met het nodige lawaai en hij stond die twee echt uit te dagen met al zijn
mannelijke charmes. Als Lucy dan toch met Heros gaat spelen is er weer jalousie
te merken bij Hera die zich ook in het spel van het nieuw gevormde koppel
speelvogels ging mengen.
Na enige
tijd liggen er dan drie Drenten in de sneeuw te rollen en geen van de drie weet
dan nog van wie die poot is die hij/zij in de bek heeft. De bazen die het spel
lekker warm van uit de living stond te bekijken hebben in elk geval een show
van hoge kwaliteit gekregen.
Op het
Kieterwieter blog konden we ook sneeuwverhalen lezen die Jef en Fien over hun
Kiet neerschreven. Zij vertelden voornamelijk over de hulp die Kiet hen bood
bij het sneeuwruimen. Je kan de verhalen zelf lezen op hun blog http://www.blogge.be/kieter_wieter/
Ook Yron,
de Drent van Henri en Elise liet het baasje zijn verhaal vertellen over het
sneeuwruimen. Allemaal verhalen waarover wij Faes Drenten niet kunnen
vertellen omdat het baasjes sneeuwruimen zich beperkt tot de voorzijde, de
straatkant van ons huis. En daar mogen wij niet kompen wegens te gevaarlijk
door te veel verkeer. Maar Yrons verhaal kan je hier lezen.
Het is
geweten, een Drent en zijn baasjes zijn niet voor enkele graadjes negatief
bang. Dat was ook deze morgen niet anders. Ondanks het was beginnen sneeuwen
kwam er geen afmelding van de training en vertrokken t baasje en Lucy naar
Turnhout voor de wekelijkse jachttraining.
Toen waren
de banen nog vrij goed berijdbaar, maar het baasje had de Citroën Drentmobiel
toch maar wijselijk onder de carport laten staan. Hem leek de Masjebashi 45 x 4
een terechte keuze op zon zondagmorgen.
Het was
koud, bitter koud aan de steenweg naar Merksplas aan het kynologisch centrum
de wieltjes. Veel dapperen waren er niet om te trainen vandaag. Enkel Lando en
vrouwtje Hilde en Lucy waren aanwezig op het appél.
Toch ging
alles netjes maar het baasje klaagde even later toch van koude tenen maar Lucy
kon de sneeuw en koude niet deren. Die zocht de omgeving af naar konijnensporen
en andere bosbewoners . Sneeuw of bramen konden ons kleintje niet deren maar na
drie kwart uur trok trainer Oscar met baasjes en hondjes naar de schuur. De
wind was zo ijzig geworden dat de gevoelstemperatuur was gedaald naar -18°Cterwijl de echte temperatuur volgens het
dashboard van de auto toch -6°C
aangaf.
In de
schuur bracht Hansje de vrouw van Oscar een kop warme koffie. Die was meer dan
welkom voor de baasjes en terwijl Oscar de theorie van de drie apporten
uitlegde aan Hilde en Lando (ons baasje kende dat al van de cursus met Hera)
demonstreerde hij dat met zijn eigen flatcoatedretriever Liddy.
Bij het
einde van de les was Hilde blij dat ons baasje nog niet vertrokken was, want
haar voorwielaangedreven Skoda geraakte amper een halve meter weg op de gladde
ondergrond. Het baasje heeft dan met zijn jarenlange rij ervaring de Skoda dan
na enkele pogingen toch van de parking op de weg gekregen. Zonder moeite ging
het bij hem ook niet met Hildes auto want ook hij diende enkele malente proberen voor het lukte. Met de Outlander
4x4 was er geen enkel probleem om weg te geraken.
Naar de
Sint Antonius viering zijn t baasje en Lucy niet meer naartoe gereden. Op de
terugweg kwamen ze iets te veel tractoren tegen die al van de wijding terug
kwamen. Die Sint Antonius vieringzal
dan voor volgend jaar zijn zegt het baasje.
De rit
naar huis ging tegen een slakkegangetje richting Vosselaar. De strooidiensten
deden hun best maar toch reed iedereen erg voorzichtig op de wegen die niet
ontdooid geraakten.
Stilletjes
vandaag op deze sneeuwzondag. Rond negen uur is het terug beginnen sneeuwen met
fijne stuifsneeuw. Heros is al een keer flink geschrokken toen hij plots een
ganse wolk stuifsneeuw over zich kreeg die van de carport afwaaide.
De
Kempische omgeving krijgt op dit moment een nieuw wit coucheke, voor de
NL-lezers een nieuwe frisse witte laag sneeuw. Die moet de nu toch wel
vervuilde laag vervangen van een week oud vervangen.
Heros en
Lucy amuseren zich ten volle in de sneeuwbui en de handdoeken om hen af te
drogen liggen al klaar. Die zullen vandaag wel een keer dienen vervangen te
worden als het zo blijft sneeuwen.
Wij
wachten op dit moment op een bericht van Oscar, de trainer bij de
jachttraining. De training van vandaag zou niet doorgaan wanneer het op de
wegen glad zou zijn. Maar de weersomstandigheden wijzigen momenteel zo snel dat
het haast niet mogelijk is om iets vaneen half uur later te voorzien.
Maar als
we geen training hebben dan heeft t baasje een goed alternatief in petto.
In
Oosthoven, een wijk van Oud Turnhout, heeft vandaag de viering plaats van Sint
Antonius met zijn varken, de patroon van de dieren. Het is een eeuwen oude
traditie hier in de Kempen dat er op de zondag na de feestdag van bewuste
Antoon er een dierenwijding aan de plaatselijke kerk plaats heeft. Vroeger
waren dat hoofdzakelijk paarden die gewijd werden om een voorspoedig en gezond
jaar van de brave Heilige af te smeken. Tegenwoordig zijn het hoofdzakelijk
huisdieren, de paareden van de plaatselijke ruitervereniging, enkele Brabantse
trekpaarden (als ze tenminste geen Palm moeten gaan leveren) en sinds vorig
jaar worden ook de moderne trekpaarden gezegend door de pastoor die dan zijn
kwispel diep in het wijwatervat steekt.
Wij vinden
dat een uitstekend alternatief voor de jachttraining van Lucy alleen. Zo krijgt
gans de roedel om nog eens deel te nemen aan een niet alledaagse manifestatie.
Voor de
geïntersseeerden, Oosthoven ligt langs de weg Turnhout Ravels Tilburg, even
voorbij de ring van Turnhout richting Ravels.
Ook vonden
we deze morgen nog een berichtje met enkele praktische hondenvragen van Anita
t baasje van Aarschotse Wiebe, de antwoorden zijn inmiddels verstuurd maar
Anita had ook enkele mooie fotos van haar troetel meegestuurd. Uiteraard laten
we jullie mee genieten van mooie Wiebe en zijn fotoshoot.
En zo
zalhet waarschijnlijk ook wel blijven.
Met een hoofdbestuur dat vanavond andere zaken om handen heeft, en een lucht
waaruit waarschijnlijk nog teenentander uit kan vallen.
Dat is de
situatie momenteel hier ten huize. De oudjes Belle, Hera en Heros hebben
thuiswacht , dienen have en goed te verdedigen tegen luitjes met minder goede
bedoelingen en Liucy moet mee met het hoofdbestuur.
Reden
waarom kleintje mee moet is van medische aard. Een beetje, echt maar een beetje
spetterpoep betrouwt het baasje niet en daarom mag kleintje mee naar de
bruiloft. Het is te zeggen ze mag ginds in Gent in de auto blijven en zal dan
ginds een tweetal keren uitgelaten worden. Zo is ook de Masjerbashi voorzien
van wat letterlijk een waakhond genoemd wordt.
Vanavond
zullen de trouwe bloglezers moeten uitwijken naar de andere Drentenblogs als
daar zijn het Kieterwieterblog en het blog van Hadise, Jago en co.
Hier valt
vandaag niet veel meer te beleven en morgenvroeg, voor de jachttraining van
Lucy (als t niet te glad is onderweg) staat hier terug een puppenkrant, vers
van de pers
Deze
puppenkrant is eigenlijk een laatavonduitgave van gisteren. De hoofdredacteur,
met vele functies hier ten huize, zoals ook nog
co-hoofdbestuur,
schrijver in opdracht, verzinner van spannende honden histories, verzamelaar van
verhaaltjes van buitenhuis hondjes/pups, en vergaderaar bij jachttrainingen,
wel die multifunctionele gast die zich ook nog eens onze baas noemt, die denkt
dat m morgen geen tijd genoeg heeft om onze verhaaltjes en die van anderen aan
elkaar te breien.
Hij moet
morgen, naar zijn normen voor dag en dauw, de Louis zijn Drentenmaat en
moppenleverancier, gaan ophalen om nog eens een klapke te gaan doen om de
volgende jachttrainingen op poten te gaan zetten.
Daarom
waren we al blij dat het verhaal van Lobke vroeg genoeg in onze mailbox
donderde en we doelgericht aan de slag konden gaan.
Want net
als bij ons zijn het verhalen over sneeuw, gemaakte wandelingenen in de sneeuw gemaakte wandelingen. Nu
waren we al blij dat er de afgelopen week ook nog eens wat belevenissen van
pups (?) uit vorige nestjes konden publiceren. Want zeg nu eerlijk, onze baas
heeft dan wel een creatief brein (sic) maar onuitputtelijk is het nu ook weer
niet.
Nu was
Lobke en haar baasjes hun pen/computer ook in form en hebben ze behoorlijk wat
leesvoer geleverd, waarvoor onze welgemeende dank. Het zijn de goei die ons
in deze barre tijden copij aanleveren om deze toonaangevende kwaliteitskrant
(we zeggen het zelf) bestaansrecht te geven.
Dus
geniet van Lobkes schrijfsels en als ge nog efkes tijd hebt, kruip ook nog eens
in uw pen please
Inmiddels
wensen we de door griep gevelde Karin, Lobkes bazinnetje, spoedig beterschap !
Belle
& co
Lobke
wilde dit verhaaltje nog kwijt aan de puppenkrant
Lieve mams,
Hoi, daar ben ik weer. Ik heb niet zo heel veel beleefd de
laatste dagen, hoewel ..misschien valt dat nog wel mee. Niets beleefd in de zin
van weggeweest of zo. M n baasjes hadden beloofd dat ik jou weer binnen heel
korte tijd zou zien, maar n vrouwtje werd ziek, en is nog steeds niet beter,
helaas, snik .
Ik heb natuurlijk wel heel erg genoten van de sneeuw. Mn
vrouwtje gaat dan nog wel met me naar het bos, dat lukt wel, en daar heb ik
deze week al een paar keer die gigantisch knappe Drent ontmoet, en natuurlijk
mee gespeeld. Zijn mams en oma staan in de laatste Landleven, leuk hè!! En
vanmiddag heb ik weer even de beest uitgehangen door met een Draadhaar te
gaan stoeien, en niet meer naar m n vrouwtje te luisteren. Het loopt de
laatste tijd de spuigaten uit zegt ze, maar ik snap niet wat ze daarmee bedoelt
hoor hihi Verder moet ik iedere dag even oefenen met dummies. Die wilde ik een
tijdje niet beetpakken, maar nu ga ik het toch wel leuk vinden. Ik moet iedere
keer verschillende dummies pakken en naar mn baasjes brengen. Dat gaat nu zó
goed dat ik gisteravond een nieuwe dummie heb gekregen om óók mee te
oefenen. M n vrouwtje had nog een puppydummie over, en ze had óók nog een
konijnenvelletje Nou, die dummie vind ik helemaal te gek hoor, die pak ik
graag, maar houd hem dan eigenlijk liever zelf dan hem te apporteren Mag niet,
geen speelgoed, zeggen mn baasjes, jammer. Ik wil eigenlijk wel heel graag aan
mn trainster laten zien wat ik nu kan. Jammer genoeg is er geen training
zondag, ook m n trainster is ziek, wat ís dat toch met de mensen allemaal!
Ik ben erg benieuwd hoe mn broertjes en zusjes de sneeuw
hebben beleefd. Van jullie heb ik het natuurlijk al gelezen, maar hoe is het
met de rest? Van broer Lennaert horen we ook niet veel meer, hij zal toch niet
zijn ingesneeuwd? Hé Lennaert, laat nog eens wat van je horen!!!!!
Nou mam, ik hoop dat ik je tóch binnenkort weer zie, dan kan
ik ook weer met m n zus spelen.
Lieve knuffels voor jou en de hele roedel van je Lobke.
Het staat
voor het baasje voor de volle 100% vast. Er hangt ander weer in de lucht, en
dan mogen Frankske en Sabientje van de televies iets beweren van sneeuw langs
de kant van de Belgisch-Franse grens, dan zegt het baasje dat ze er niks van af
weten. Meer zelfs, volgens het baasje kunnen ze beter terug naar de
meteorologische school en moeten ze daar beter hun les leren en hun huiswerk
maken.
Waarom
klapt m nu zo struis door en is m zo zeker van zijn stuk ? Gewoon omdat de
Drentenbarometer op storm staat. Zo erg zelfs dat het baasje zijn humeur OOK op
storm stond deze namiddag.
Tijdens de
wandeling met een aangelijnde Hera en Heros kon het baasje de spanning in het
duo al voelen. Trekken aan de lijn, verstopte oren, een neus die overuren
maakte en broer en zus die kris kras door elkaar liepen. Met in de war zijnde
uitrollijnen en verstrikte poten in de lijnen.
Voor Hera
en Heros kon dat best plezant zijn, het baasje kon er niet mee lachen, zo
simpel was het. Maar ze hebben nog een
grote
wandeling gehad.
Anders was
het toen Belle en Lucy aan de beurt waren voor hun wandeling. Nu ging t
vrouwtje ook mee en zij nam Belle aan de lijn met de gentle leader, Lucy
wandelde met het baasje.
Dat
wandelen tussen aanhalingstekens staat is een aanwijzing dat het helemaal geen
wandeling was maar een strugle for life, zeker voor de baas die op een zeer
gladde ondergrond zijn evenwicht probeerde te bewaren. Lucy met haar vier poten
aandrijving hebben we niet horen klagen over gladheid onderweg. Maar wel viel
ze weer uit naar autos en ook de bezorger van reclameblaadjes met zijn
scootertje schrok zich t pleuris toen ze plots naar hem toe sprong. Ook het
baasje kreeg een vreselijke snok aan de lijn en toen heeft miss Taliban een
eerste dreun op haar kont gekregen van de baas. Trôp is te veel volgens Pol
V. D. Boeynants zaliger, maar ook volgens het baasje !
Of die tik
op haar kont veel indruk heeft gemaakt op Lucy durven we te betwijfelen, zo
leek het toch niet.
Toen ook
bij de terugkomst Heros nog eens met zijn zot geweld tegen het baasje opsprong
en hem zo raakte dat het baasje ook een tijd naar adem stond te happen, zakte
het humeur van het baasje naar temperaturen die we heden ten dage s nachts
ervaren ! Minus véééél graden Celsius alleszins !
Als dat
allemaal de sneeuw voorspelt dan gaat het hoofdbestuur morgen avond nog eens
sakkeren. Die zijn namelijk morgenavond uitgenodigd op een trouwpartij in Gent
en dan kunnen ze een laag sneeuw op de snelweg missen als tandpijn !
Dus wensen
wij voor onze bazen een ander humeur, want aan ons zal t niet liggen
Een oudere man ligt op de
operatietafel kort voor de ingreep.
Hij heeft er op aangedrongen, dat hij geopereerd zal worden door zijn
schoonzoon, een uitstekend
chirurg.
Alvorens hem in slaap te doen zegt hij tot zijn schoonzoon:
Wees niet nerveus, doe uw best.
En loopt het fout, wees indachtig dat nadien uw schoonmoeder bij u komt
inwonen!
Vandaag
geen berichten uit den lande. t Is vrijdag zegt het baasje dan, dan moeten
de correspondenten het huis poetsen, de ramen lappen, hebben ze geen tijd om
met de honden er op uit te trekken.
Hier is
het ook zo dat we met zn vier in onze bench of op de tapijten moeten blijven
als t vrouwtje poetst. Geen zestien hondenpoten over een natte vloer is de
stelregel en wij houden ons daaraan.
Je kan dan
ook al niet veel kattenkwaad (wat een woord in een hondenleven) uithalen waarover
de baasjes dan ook niet kunnen verhalen.
Gisteren
bij de wandeling hadden we aan het amfibie-ven een ontmoeting met twee andere
staande honden. Het baasje had al van ver in de gaten dat er twee jachthonden
een eindje voor ons aan het wandelen waren en wij (Hera en Heros) lieten het
merken door verhoogde neus activiteit.
Het bleek
een zeven maanden oude Heidewachtel te zijn en een langharige Weimaraner te
zijn . Heros ging totaal uit zijn bol bij het spelen met het Heidewachteltje,
dat op een zelfde manier met hem speelde als Lucy met hem doet. Hera had dan
weer belangstelling voor het teefje Weimaraner. Met de Weimaraner hebben Hera
en Heros enkele weken geleden al kennis gemaakt maar dat was toen zonder de
sneeuw en dat maakt toch wel een verschil als je samen kan spelen !
Het duurde
niet lang of er stonden vier jachthonden totaal onder de sneeuw van het
rollebollen in de diepe sneeuw.
Overigens
niet veel nieuws tenzij dat het baasje gisteren plots met een heleboel
gereedschap aan de slag ging. De centrale verwarming was hier ten huize
uitgevallen en de houtkachel werd eens goed bijgevuld en een standje verder
open gezet.
Het baasje
had ondertussen de hersteldienst al gebeld die hier het regelmatige onderhoud
van de ketel en warmwaterboiler doet en in de stem van de mevrouw die opnam
klonk haast wanhoop. t Zal niet voor vandaag zijn mijnheer klonk het
stilletjes aan de andere kant van de lijn ! Vervelend is dat , maar wij hadden
nog verwarming met de houtkachel, en die is groot genoeg om het in de woonkamer
en keuken gezellig te houden.
Toch ging
het baasje bij gebrek aan professionele assistentie dan maar zelf aan de slag
en wonder boven wonder kreeg hij de verwarmingsketel terug aan t werk.
Het baasje
probeerde dan de wanhopige dame van de verwarmingsfirma te bereiken maar daar
kreeg m totaal geen kontakt op geen van de drie telefoonnummers. Hij kon zelfs
geen boodschap meer inspreken wegens overvol ! ! !
Er waren
blijkbaar gisteren meer mensen met verwarmingsproblemen, ofwel wil iedereen bij
René en Steven zijn voor hun reparatie te laten uitvoeren. Wij denken aan een
combinatie van de twee, want ze zijn echt wel goed in hun job die twee
chaufagisten uit Grobbendonk.
Deze
morgen heeft het baasje dan toch kunnen verwittigen dat ze ons voorlopig van de
dringend te doen lijst mogen schrappen. De dame klonk echt opgelucht. Haar
man en schoonzoon zullen vanavond misschien voor middernacht terug thuis zijn
van al de reparaties .
Drentsche Patrijshond Franky was- te herplaatsen
Drentsche
Patrijshond Franky was- te herplaatsen
Zo juist kregen we
een email in onze mailbox van de fokkers van Franky. Het bericht van de
herplaatsing van Franky was gisterenavond het laatavond bericht op dit blog.
Hier dus een snel resultaat, dank zij de fokkers van Franky.
Ook deze mensen
nemen de verantwoordelijkheid welke elke fokker zou moeten hebben. Zij nemen
Franky terug bij hen op en hebben ondertussen al een goede warme vervangmand
voor hem gevonden.
Wij geven hier de
volledige mail zoals wij hem ontvingen.
Beste mensen,
Als fokker van Franky voelen we ons verantwoordelijk dat hij weer
goed geplaatst wordt.
Daniëlle heeft afgelopen zondag contact met ons gehad en heeft ons
op de hoogte gebracht.
Afgesproken dat zij aanstaande zaterdag bij ons komt om afspraken
te maken hoe we dit probleem op lossen.
We hebben al een gezin gevonden die Franky graag willen hebben.
We kennen dit gezin en zijn er van overtuigt dat Franky het daar
goed zal hebben.
Ik hoop u op deze manier voldoende geïnformeerd te hebben.
Met vriendelijke groet,
Irmy Luttikhuis-Schulte
En ook
van Heidewachtel Arak is er goed nieuws
Op 4
januari hadden we het trieste bericht dat de 5-jarige Heidewachtel Arak
dringend diende te worden herplaatst wegens een dodelijke ziekte van zijn
vrouwtje.
Nu
plaatsen wij hier in de regel enkel te herplaatsen Drenten, maar dit geval
was op zijn zachtst gezegd een specialleke.
Nu
kregen we daarjuist een mail van Yvonne die zich het lot van Arak en zijn ziek
vrouwtje aantrekt. Er is een oplossing in de maak voor Arak en zijn vrouwtje.
Het
geeft een fijn gevoel te kunnen hebben meehelpen aan de oplossing van een
ernstig probleem, hoewel het niet noodzakelijk is dat het bericht op ons blog
de oplossing heeft aangebracht.
Een priester en een imam delen hetzelfde compartiment in de trein..
Op een gegeven moment sluit de priester zijn bijbel en vraagt aan de imam:
"Ik weet dat uw godsdienst U verbiedt om varkensvlees te eten. Hebt u er tijdens uw leven dan echt nog nooit van geproefd ?"
De imam klapt zijn koran dicht en antwoordt: "Wel om eerlijk te zijn, bij zeldzame gelegenheden is het mij
inderdaad wel eens overkomen dat ik varkensvlees geproefd heb." Maar mag ik u nu ook eens iets vragen," zegt de imam, "uw
godsdienst verplicht u tot een celibatair leven..."
De priester onderbreekt hem en zegt: "Ik weet wat u nu gaat vragen,
of ik ooit al eens van de verboden vruchten heb geproefd..
Wel ik zal ook eerlijk zijn," zegt de priester, "
Ik heb inderdaad al een tweetal keren van de verboden vruchten geproefd."
De imam neemt zijn koran terug in de hand, knipoogt nog even naar de
priester en zegt: "Veel lekkerder
dan varkensvlees hé !"
Vandaag
zijn we gestart met een hevig sneeuwgevecht in de versgevallen stijfsneeuw. Met
we bedoelen we duidelijk de Drentenroedel, de baasjes hebben van achter het
venster alles staan gadeslaan. Lucy is dan gewoonlijk de aanstookster en
klassiek is het al dat Heros het eerste slachtoffer is van haar
terreuraanvallen. Op het Nederlandse Drentenforum is er al mee gelachen geweest
dat we Lucy de bijnaam gaven van Taliban-teef, en dat is heel dicht bij de
waarheid !
Het baasje
zou vandaag de ganse dag weggeweest zijn. Die zou met schoonbroer Paul naar
Brussel gaan om autos te kijken op het autosalon. Zou want gisteren is m
uitgeschoven tijdens de hondenwandeling op een onder de sneeuw verborgen
ijsplek en heeft m zijn voet/been danig geforceerd. Echt gehandicapt is m nog
niet maar om een ganse dag te gaan rondslenteren langs blinkend blik met een
pijnlijke voet zag m ook niet zitten. Dus zullen we terug een rustig
wandelingske doen door de pas gevallen sneeuw en ons bos.
We kregen
gisteren ook nog eens een nieuwtje uit Oostrozebeke waar onze Louis zich ook
best vermaakt in het OostVlaamse sneeuwlandschap. Stan, de computerman, en de
oudste van de kinderen daar, heeft een fotobewerking van Louis gemaakt die we
jullie ook niet willen onthouden.
En van Eva
en Steven kregen we nog een recente (sneeuw)foto van Lana in onze mailbox. Die
is uiteraard ook hier te zien !
Ilse meldt
ons dat Louis een grote jongen aan het worden is
Dag Jan en Co,
Hier nog een berichtje uit het verre Westen.
Zoals overal, ligt het hier ook helemaal wit, eigenlijk de eerste keer
dat Louis in een wit landschap rondloopt. De eerste keer deed hij dat
dan ook meer dan behoedzaam. Eerst eens goed kijken en dan stapje voor
stapje zijn territorium in zijn nieuwe kleedje bewonderen. Vlug een
plasje en terug naar binnen. Gezien ik zijn reactie wou zien, loerde ik
om het hoekje en wat zag ik: onze Louis die gelijk een echte man zijn
poot opheft en plast. Ja, wat worden ze groot hé, de puppies. Deze
namiddag heeft hij ook al super geravot in de sneeuw met Stan en Bo.
Gelukkig dat hij bruine vlekken heeft of je ziet hem bijna niet meer lopen.
Ik ben Franky Pyppa
van de Bezelhonk (17 september 2011, reu). Roepnaam Franky. Mijn vader is Bas
van t Holtenbos en mijn moeder is Pyppa Jytte van de Bezelhonk. Ondanks dat ik
zestien maanden oud ben, nog steeds naar puppy ruik, adembenemend knap ben en
nog steeds met veel plezier bij mijn baasje in Zeist woon, ben ik op zoek naar
een nieuw huisje.
Mijn vrouwtjes
Emanuelle (7) en Daniella (42) zijn stapelgek op mij en daarom mag ik overal
met ze mee naar toe. s Ochtends ga ik hardlopen met mijn baasje, als we het
kleine vrouwtje naar school brengen, of we fietsen een flink stuk. s Middags
naar het bos, half vier naar het grote bos en in de avond even vijftien minuten
los rennen voor het slapengaan.
Ik ben een fitte,
heel gezonde en prachtige atletische hond. Zowel het kleine vrouwtje als ik
krijgen hele goede natuurlijke voeding en thuis word ik zoveel geknuffeld door
de vrouwtjes dat ik me helemaal het mannetje voel.
Ik ben niet gecastreerd,
dat vindt mijn baasje onzin.
Maar ik moet wel
beter gehoorzamen want ik kom niet altijd meteen terug. Ik neem nogal eens een
omweg. Wat ik ook leuk vind is om het baasje te foppen: ik doe alsof ik kom en
ren dan keihard langs haar. Ik heb het nodig om veel te rennen en verdwijn wel
eens uit het zicht. Mijn baasje weet dat dat niet hoort maar ze weet dat ik
altijd terugkom als ze fluit. Ik vind haar overal terug.
We zijn zes weken
met zijn drieën in de camper door Frankrijk getrokken zonder problemen voor
mij. Ik word niet wagenziek en ik heb onderweg heel veel sjans. Mijn baasje
vond het wel pittig
Ik ben een echte
Drent, die het liefst buiten is.
Mijn baasje is de
hele dag met mij en Emanuelle bezig en we zijn ook volledig van haar
afhankelijk. Nu is het moment aangebroken dat zij werk, kind en hond niet
langer kan combineren. Aangezien zij voor 100% kostwinner en verzorger is heeft
ze een hartverscheurend besluit moeten nemen om mij bij een nog beter gezin te
plaatsen.
WELKE BAAS MET STEVIGE HAND DOCH
LIEFDEVOL HART WIL MIJN OPVOEDING VERDER VOORTZETTEN?
Niet
verwacht , nooit aan gedacht één van onze pups, inmiddels haast twee jaar,
heeft zn eigen email adres.
Gisteren
namiddag kregen we een mailtje van onze Kiet, jawel die van het Kieter Wieter
blog, http://www.bloggen.be/kieter_wieter/dat zowel het baasje als hij van operator
zijn gewisseld en dat hij bij deze gelegenheid een eigen email adres kreeg.
Wij hebben dat nieuws niet koud laten worden
en hebben hem dadelijk een mailtje terug gestuurd . Dit om even te testen en
het werkt voortreffelijk, we kunnen met onze eigen pup communiceren ! Hoe dat
ginds in Berlaar te werk gaat is voor ons momenteel nog een vraagteken, maar
daar komen we ter gelegener tijdook wel
achter.
Wij houden
jullie op de hoogte.
Belle
& co
Hier het
relaas van fiere Kiet met zijn email adres
Hallo Moe Belle,
Vandaag was een keitoffe dag moe, baasje had verlof en wij zijn een
hééééle grote wandeling gaan maken in de sneeuw.
Wij twee hebben ons reuze geamuseerd.
Straks komen er nog meer foto's van op den blog.
En dan heb ik nog nieuws. Wegens te veel problemen op het www zijn de
baasjes overgestapt van Belgacom naar Telenet.
(het was kiezen tussen de pest en de cholera )
Hopelijk gaat alles vanaf nu terug een pak beter om mailtjes te sturen,
te bloggen en te surfen.
En wat heb ik daar nu aan hoor ik u denken.
Awel moe, vanaf nu heb ik mijn eigen e-mail adres.kiet@telenet.be
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…