Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
30-05-2013
Abonnementen
Abonnementen
Het is me
wat met al die abonnementen, bankrekeningen, verzekeringen, enz. Daarom hebben
we even grote kuis gehouden in onze lopende abonnementen. Het eerste nutteloze
abonnement was dat van de Belastingsdienst. Hierbij de brief aan de belastingen
om hen te melden dat ze ons mogen schrappen van de ledenlijst
----------
Geachte Heer,Mevrouw,
Hierbij wil ik U laten weten dat ik mijn abonnement op uw "Controle der
Belastingen" op wil zeggen.
Na een jarenlang lidmaatschap is mij gebleken dat de voordelen duidelijk niet
opwegen tegen de nadelen.
De kosten van het lidmaatschap zijn doorgaans erg onvoorspelbaar
en eerlijk gezegd heb ik het meestal ook te druk om de door U toegestuurde
lectuur,
die veelal niet echt duidelijk is en bijzonder veel tijd en energie van de
abonnee vergt, te lezen.
Mede hierdoor lijkt een verder zetting van een dergelijk abonnement, in deze
toch al dure tijden,
voor mij eigenlijk ook niet langer zinvol.
Hierbij verzoek ik U dan ook vriendelijk mijn gegevens per direct uit Uw
bestanden te verwijderen
en mij niet langer te vervelen met uw duidelijk herkenbare enveloppen.
Eventueel toch nog toegestuurde facturen voor de periode na 01-01-2013 zullen dan ook niet
meer worden voldaan.
Abonneenummer (door U ook wel nationaal-nummer genoemd) 123.45.678
Het is
stilletjes hier in Ferret, het gehucht van het dorp La Magdeleine, allicht het
enige dorp in Frankrijk waar vier Drentsche Patrijshonden wonen.
Het heeft
veel te maken met het weer. Dat nodigt niet dadelijk uit om uitbundig te zijn.
Het is ook stilletjes met de regen vandaag, dat wil zeggen, het regent zo stil
dat je het voelt maar er toch niet echt nat van wordt.
Stilletjes
in de tuin ook omdat het gras, nat van de dauw ook niet opdroogt door gebrek
aan zon en wind. Het hoofdbestuur doet dan ook maar aan binnenshuis
activiteiten.
In de tuin
hadden we al graag gezien dat de aardbeien van groen naar rood zouden
verkleuren, maar daar blijft het ook alleen maar hopen. Groot zijn de
vruchten genoeg dat ligt aan het water dat ze tot nu toe kregen maar ze hebben
zon nodig om te kleuren en zoet te worden
Het is ook
opmerkelijk stil vanuit het oosten van het dorp. Door de westenwind drijft het
geluid van de immens grote dumpers & scrapers, die aan de aanleg van de
LGV (de nieuwe TGV spoorlijn) bezig zijn, naar de andere kant toe. Toen het
begin van de week nog mooi weer was werden we s ochtends wakker van het geraas
van de dumpers en de buldozers. Dat was tot nu toeongekend in ons stille gehucht, waar de
duiven en hoppen de schuld kregen van oorverdovend lawaai te maken van op de
nok van het dak !
Het is dan
wel niet het weer wat we verstaan onder lente, maar toch zie je alle dagen
verandering in de tuin en omgeving.
Daarstraks
deed ons baasje nog eens een verkenningstoer door de tuinen ontdekte zowaar de
eerste paar kersen die begonnen kleuren.
Het is aan
dat jonge kersenboompje Early River, dat ons baasje vorig jaar in de lente
plantte op de plaats van een dode pruimenboom dat de eerste rode kersen zich
vertonen. Early zijn de kersen zeker en vast. De andere kersen- &
kriekenbomen in onze tuin geven pas rijpe vruchten onder den blok en de
examens.
Voor de
Nederlandse lezers wil den blok zeggen, -de studieperiode voorafgaand aan de
examens-. In de meeste scholen valt die periode tijdens de tweede en derde week
van juni.
Ook nam
ons baasje een foto van toen we weer eens aardappelen aan het zoeken waren. t
Baasje heeft dat niet graag, want buiten de zelfgezaaide tomaten heeft hij nog
enkele andere tomaten rassen gekocht. En die waren niet wat je noemt
goedkoop. Als Lucy het dan weer eens in haar Drentenkop krijgt van ook de
dieper gelegen aardappelen op te graven dan zouden er wel eens GEEN tomaten
kunnen geoogst worden omdat ons juffertje liever rauwe aardappel lust ! En daar
gaat het baasje een stokje voor steken, zoveel is zeker !
De nieuwe baas wil
luie werknemers aan de deur zetten.
Hij doet zijn ronde in
de fabriek en ziet iemand tegen de muur geleund.
Hij vraagt: "Hé, jij daar, hoeveel verdien je per week?" "400
euro, mijnheer."
"Goed", zegt de nieuwe baas: "blijf staan waar je staat."
De baas snelt naar zijn bureau en keert ijlings terug met enkele bankbiljetten.
Hij zegt: "Neem deze 800 euro en ik wil je hier niet meer zien."
De jongeman neemt het geld aan en maakt zich uit de voeten.
Triomfantelijk kijkt de baas naar de werknemers die getuigen waren van het
incident en zegt:
"Kan iemand me vertellen wat die luie kerel precies deed?"
Een klein stemmetje antwoordt:
"Hij bracht net een Pizza en wachtte op zijn centen..."
Omdat het
vannacht droog gebleven is en we ondanks alle voorspellingen van weermeneren en
madammen, van buienradars en straalstromen toch nog altijd op een droog, kort
afgereden gazonneke kunnen ravotten !
Hoe lang
het nog gaat duren weten we niet maar we zitten niet te wachten op weer een
koude, natte dag.
Ook ons
baasje wil in zijn T-shirt de nieuw aangekochte Roma tomaten in de grond
stoppen in plaats van in zijn fleeceke.
Ook de
boontjes moeten de grond in en die hebben het ook al liever wat warmer dan wat
we nu voorgeschoteld krijgen. Nu houden die boontjes ook wel van flink wat
nattigheid, zeker in hun prille jeugd maar daar zal de tuinslang van ons baasje
dan wel voor zorgen, daar geven we garantie op .
Moest onze
dierenarts dr. Nelly vandaag meelezen dan kunnen we haar melden dat het met de
eetlust van Hera terug de goede kant uitgaat. Ze staat nog wel niet te springen
om eten zoals broer Heros en dochter Lucy maar haar portie gaat toch in
tweemaal gans op . En daar zijn we meer dan blij mee!
Ook Belle
eet terug normaal, toch wel toevallig dat de twee teefjes die gelijktijdig
loops zijn geweest einde maart, nu ook samen dezelfde schijndracht kuren
vertoonden dat gaat nog wat worden wanneer ook teefje nummer drie, Lucy, gaat
samenspannen met haar moeder en grootmoeder ! Dan krijgt het hoofdbestuur hier
spierwit haar in de plaats van grijs .
Verder is
er ook nog een probleem van de moppen hier op het blog . We hebben na de
wandeling in Langdorp beloofd dat we gans de maand mei geen Hollandermoppen
meer gingen plaatsen als compensatie voor de door Hollanders in de groep gratis
en voor niks aangeboden soep en bubbels . En daar zijn mensen die daar
blijkbaar niet blij mee zijn Het zijn dan ook héééél toevallig dezelfde
Hollandse dames van desoep en de
bubbels die protesteren ! Begrijpe wie begrijpen kan Nu begint Karin ze op
haar eigen blog http://blog.seniorennet.nl/karin1953/
Hollandermoppen om te turnen naar Belgenmoppen. Onze baas speelt er in eentje
zelfs een hoofdrol, maar daar vermoeden we dan weer de hand van ene Louis M. in
. Die is met zijn moppen ondertussen, en we hopen tijdelijk, uitgeweken naar
Nederland waar hij onmiskenbaar ook een groot succes is !
Stelden we
deze ochtend nog de vraag houden we het droog ? Vanavond krijg je het
antwoord kort en bondig, NEEN !
Het is er
nog koud bij ook met 10° C op wat het warmste moment van de dag zou moeten zijn
is het ook in de Charentete koud voor
de tijd van het jaar.
In de
veertien jaar dat we nu al in de Charente (deeltijds) wonen is het nog nooit
gebeurd dat er na Sinksen nog een kachel nodig was om het in huis een beetje
gezellig warm te maken.
Onze
baasjes zijn deze namiddag nog wat boodschappen gaan doen, in Mansle hadden ze
afspraak met de kleinzoon van de vroegere eigenaars van ons huis. Die is
verzekeringsmakelaar en de huisverzekering diende nog betaald te worden. Ze
zijn dan achteraf nog naar Angoulême gereden om bij Jardiland toch nog de
felbegeerde Roma tomaten te vinden. Ook bij Decathlon moesten ze nog even langs
en bij beide magazijnen hebben ze moeten spurten om niet al te nat de afstand
tussen auto en magazijn te overbruggen.
Ook op de
terugweg was het langzamer rijden op de N10 omdat het regenwater met stromen
over de snelweg liep. Veilig rijden was er niet bij op dat moment.
Ondertussen
ronkt het houtkacheltje en bleef Hera daarjuist zalig liggen genieten onder het
dekentje, dat normaal onder haar moet liggen ter bescherming van de zetel. Lucy
en Heros stonden er bij momenten jaloers bij te kijken !
Gisteren
was een prachtige dag en is er na het marktbezoek in Rouillac nog tot laat in
de tuin gewerkt.
De strook
gras (?) of onkruid tussen de afsluiting van de tuin en de eerste rij
fruitbomen heeft kennisgemaakt met ons baasje met de bosmaaier. Ij kan er met
de zitmaaier niet komen en voor de kleine grasmachine stonden de gewassen al te
hoog.
Die strook
is ons favoriet plekje om een fijne sigaar te draaien. Het baasje moet dus goed
opletten. Niet alleen om de vaste planten te sparen maar ook om die sigaren te
vermijden met zijn alles verwoestende en verspreidende maaidraad van de
machine. Maar gisteren ging het goed, zoals je op de foto kan zien ligt alles
er kort gemaaid bij en het baasje is niet onder de sproeten binnen gekomen !
Vandaag is
het andere koek wat het weer betreft. Vanochtend was alles kletsnat geregend en
hing er een dikke grijze bewolking. Wij waren al bang dat het een
binnenblijfdag zou worden maar wij hebben sindsdien geen regen meer gezien. Wel
komen er soms nog dikke wolken overdrijven maar die sparen hun regen voor
morgen in het noorden van het land, of misschien wel voor de lage landen wie
weet ?
In de tuin
is het nu plezierig voor ons, het gras kort gemaaid, af en toe nog eens een
aardappel opgraven en verorberen, en voor de rest achter elkaar hangen en
spelen .
Wij denken
dat ons baasje gelijk heeft wanneer hij dat zegt
Zon 95 %
van de marktkramers op de markt in Rouillac zijn al jaren dezelfde gezichten,
dezelfde kramen, dezelfde producten.
Wij
starten gewoonlijk aan de westzijde van het dorp en komen dan eerst aan het
pluimvee en de konijnen. Daar komen we eerst langs want voor hen eindigt de
markt op de middag. De rest van de markt duurt tot in de namiddag.
Maar toch
was er vernieuwing te merken ! Er zijn meer drankgelegenheden bij gekomen.
Waarschijnlijk omdat er sinds enkele jaren toch meer toeristen en buitenlanders
met een woning in de Charente opdagen.
Die
buitenlanders en toeristen zijn niet de gehaaste Charentaises die bij het
ochtendkrieken al op de markt staan om hun kippen en plantgoed te kopen. Ons
baasje verdenkt hen er van dat zij hun plantgoed al in de grond hebben gestopt
op het moment dat hij zn ogen opentrekt ! tegen die tijd hebben ook de kippen
en de eenden hun ei al gelegd op hun nieuwe erf !
Nu is er
op het centrale plein een drankgelegenheid bij gekomen en die maken op een bord
aan de deur reclame voor bière Belge.Nu weten die Fransoozen ook wel dat je
op een warme dag tijdens de markt je dorst beter kan lessen met een frisse
Stella of Jupiler dan met een wijn uit de côte de Bourg. Dat is dus genoteerd
voor het volgende marktbezoek eind juni .
Er waren
ook geen paarden of ezels te koop, en dat waren tot nog toe vaste waarden op de
markt. Op die plaats stonden dan weer veel verkopers met plantgoed. Tomaten,
prei, allerlei koolsoorten, pepers en paprikas, te veel om op te noemen en
alle in grote hoeveelheden !
Uiteindelijk
trokken we huiswaarts met twee kilo asperges aan 5/kilo die dan maar 9
kostte omdat je ze met de 2
kilo kocht.
Het zal
dan ook geen geheim zijn wat er vanavond hier op tafel komt
Franse
asperges à la Flamande, ergens diep in Frankrijk op tafel bij twee Belgen moet
kunnen zegt onze baas.
Het is een
begrip hier in de Charente, le vingt-sept of de zevenentwintigste van de
maand. Op elke zevenentwingste van de maand heeft er in Rouillac, hier zo een
vijfentwintig kilometer vandaan een heel grote maandmarkt plaats. Gans het
marktgebeuren is groter dan wat in veel steden een jaarmarkt noemt. Van heinde
en verre komen hier kopers, kijkers en toeristen op af.
Het is een
waar begrip in gans het departement en alles is er te koop, van een
aardbeiplantje, over levend pluimvee, konijnen, ezels en paarden tot brandende
kachels en landbouwallaam en immense tractoren !
Voor le
vingt-sept moet tevens alles wijken hier in de streek, alles stelt men uit tot
na de zevenentwintigste van de maand.
Zelfs het
normale bericht op dit blog zal pas verschijnen na de middag want ALLES wijkt
of wordt uitgesteld voor de markt.
Ook de
berichten op dit blog. Straks een nieuw bericht, dat waarschijnlijk handelt
over de 27°
Vandaag
heeft het baasje zijnzelf gezaaide
tomatenplantjes in de tuin geplant. Mooi op één rijtje staan nu 12 tomate
Russe plantjes groot te worden. Hopelijk geven ze weer dezelfde grote lekkere
vruchten zoals we ze kennen van uit de vorige jaren
Terwijl
het baasje onderstaande foto aan het nemen was hoorde hij ook weer een kabaal
onder onze roedel
Oorzaak
van het kabaal was drie teven die rond die ene reu hingen. Niet om wat je zou
denken, want onze Heros is best ne knappe gast, maar omdat Heros de eerste egel
van het jaar had gevonden . En daar liep hij fier als een pauw mee rond.
Geflankeerd door drie luidruchtige teven die ook wel met een egel wilden rond
paraderen.
Nu wil
Heros gewoonlijk wel alles delen met eender wie in de roedel, maar een egel is
van hem en van niemand anders !
Dan kan
hij niet snel genoeg aan de voordeur staan want zon egel is telkens bedoelt
als cadeautje voor het hoofdbestuur. Maar of dat hoofdbestuur daar nog blij mee
is nadat Heros vorig jaar onder de vlooien bedolven , afkomstig van een zieke
egel, aan de voordeur stond, das een andere vraag !
We kunnen
dus besluiten, hij kan het nog, en er zijn nog egels in de buurt. Dat laatste
is positief want dat wil zeggen dat de natuur nog gezond is. Het baasje zegt
dat het ook een teken is dat er weinig verkeer langskomt in Ferret. Anders was
de egel al lang verandert in een ronde platte schijf in plaats van het
stekelige bolletje dat Heros had gevonden
De egel is
inmiddels buiten de omheining gezet door t baasje, daar gaat m alleszins een geruster
leven leiden dan tussen vier Drentsche Patrijshonden.
Na al de
moeilijkheden met de omwonenden van de gedempte Zuiderdokken en de Sinksenfoor
heeft onze vriend Louis M. (die van de moppen*) een oplossing die wel MOET
aanslaan in al zn simpliciteit.
Dat Bartje
D. W., ook nog burgemeester van t Stad, daar niet opgekomen is ?
De
Sinksenfoor op t Kiel, ingang langs de VII° Olympiade laan
* Louis
heeft verbod van tot 1 juni nog Hollandermoppen in te sturen.
Wie zijn
gat verbrand moet op de blaren zitten zegt het spreekwoord, en haast was het
gisteren zo ver bij Lucy
Doordat
het huis hier drie weken afgesloten was geweest met de luiken dicht was het
niet erg warm in huis. Het hoofdbestuur heeft daar jaren geleden een prima
Godin* houtkachel voor aangeschaft.
Eergisterenavond
was de kachel al aangestoken maar op één avond is het huis met zijn dikke muren
nog niet echt opgewarmd.
Het baasje
had dan gisterenochtend de kachel maar terug aangestoken.
Plots
begon het in huis echt te stinken naar verbrand haar ! Het was Lucy die in haar
spel met nonkel Heros met haar rechterbil tegen het gloeiend warme venster van
de kachel stond.
Het is het
vrouwtje geweest die haar met haar halsband van de kachel heeft weggetrokken.
Zelf had Lucy het blijkbaar nog niet gemerkt dat ze zichzelf aan het BBQen
was. Zo zie je maar hoe goed de isolerende hondenvacht het dier isoleert tegen
zowel de warmte als de koude !
Achteraf
is moeder Hera wel gaan inspecteren hoe het gesteld was met de vacht van ons
kleintje. Hera trok toch ook een vieze snuit bij het ruiken van de verse
schroeiplek in Lucys vacht.
Belle
& co *Frans merk van kachels, geen vrouwelijke God...
Zonder
iemand jaloers te maken we hadden hier deze namiddag 15°C, zonnig en een beetje
wind . Het baasje die enkel voorzien had van onze Husq klaar te maken om aan
de slag te gaan, heeft onze oranje Zweed maar gelijk aan het werk gezet. Zonder
opvangbak aan de zitmaaier want daar was het gras aan de grond nog te vochtig
voor. Maar met een straal, vrij vliegend gras achter de machine, leek het wel
dat het baasje een groene spetterpoep had !
De tuin is
in enkele uren veranderd van een Afrikaanse steppe in spe naar een fraai
Charentaise gazonnetje dat maandag een tweede coupe gaat krijgen.
Wij hebben
vandaag niet gezaagd bij het hoofdbestuur voor een wandeling extra muros, het
was plezant genoeg onder ons viertjes in de tuin en van het baasje mochten we
doen wat we wilden, op voorwaarde dat we niet voor de wielen van Husq gingen
liggen.
Voor het
baasje was het wel écht eenvoudig om het gras af te rijden. Geen probleem om
weten waar de volgende baan moest beginnen. En het oogt niet alleen fraai, we
lopen nu ook geen kans meer om s morgens met een natte buik terug binnen te
komen.
De
volgende dagen gaat het baasje nog wat fotos maken van de rozen in de tuin.
Daar zitten op dit moment prachtexemplaren tussen die een fotootje waard zijn. t
Vrouwtje heeft ook opgemerkt dat de vijfde struik rode pioenroos die we hier
planten, een bloem vormt. De vorige struiken zijn gesneuveld onder Drentenpoten
of dood gegaan aan te weinig water in de periodes dat we niet hier waren. Een
foto volgt wanneer de bloem open staat.
De witte
pioenroos die in de tuin staat en die daar al stond toen we hier kwamen wonen
in 1999 heeft zoveel bloemknoppen dat het schier onmogelijk is van ze te tellen
( en voor de kwatongen, ons baasje kan verder tellen dan honderd !) ook daar
komt nog een portretje van
Het is een
mooi seizoen de lente, maar het heeft toch ook wel zijn nadelen. Vooral als het
een natte lente is
Op de
eerste inspectieronde vandaag door de tuin mogen we toch zeggen dat er handen
uit de mouwen gaat mogen gestoken worden.
Onze
Husq, de oranje macho uit Zweden, die normaal het gazon kort houdt zal het
zwaarste werk te doen krijgen. Het gazon heeft meer weg van een weide waar
kortelings gaat gehooid worden. Ons baasje ziet ons nog juist lopen in wat ook nog een steppe lijkt.
Goed
nieuws hebben we ook, daar zal later in juni ook werk aan zijn. De drie grote
kersenbomen in de tuin hangen overladen vol met nu nog groene kersjes. Daar
gaan we de grote getallen weckpotten voor nodig hebben om die klaar te maken
voor later.
De moestuin
is wat gewassen betreft blijkbaar goed in gang. Allen is het zo dat de
aardappelen die vorig jaar niet gerooid zijn wegens te miniskuul te
petieterig zegt het baasje, van zichzelf gedacht hebben dat ze dit jaar
plantgoed zijn. Gans de potager staat vol Bintjes en Rosabelle aardappel
struiken.
Straks,
nadat we onze inkopen voor het weekend zijn gaan doen, zijn vliegen we er in
samen met de baasjes. Wijzelf hebben deze morgen al goed onze pootjes gestrekt.
Ons baasje zegt die kiekens (wij dus) zijn zo zot als Leuven foor Dat
zullen we nog eens aan iemand die van Leuven is, moeten vragen wat dat
betekent
We zijn
goed en wel aangekomen in La Magdeleine maar het was geen plezierige rit.
Zonder
twijfel is het overlijden van onze goede kameraad en vader, Zeppos ook bij de
baasjes in het achterhoofd blijven hangen. Verder heeft het zowat voor negentig
procent van de rit geregend. En als het in Parijs regent dan zijn dat vodden
zegt het baasje.In plaats van de
normale 25 tot 30 minuten van Charles de Gaulle luchthaven tot die van Orly
deden we daar vandaag twee uren over ! We hoorden het baasje tegen het vrouwtje
zeggen dat hij er tijdens een depannage met de vrachtwagen ooit vier uren over
heeft gedaan.
Er waren
dus weer ongevallen gebeurd, en gewoonlijk vallen die VOOR ons. Nooit geweten
dat die achter ons gebeuren !
Die Fransoozen
zijn soms rare snuiters, zeker als ze met de auto rijden. Ze kunnen ook goed
remmen en meestal is hij/zij die voorop rijdt diegene diehet beste kan stoppen. Hij/zij die achterop
rijdt is gewoonlijk een kluns in het remmen en komt steevast een flink pak
tekort en knalt dan in de andere zijn kont , zo noemt het baasje dat. De
gevolgen zijn dan in geen tijd een file waar je U tegen kan zeggen.
Ook druk
GSM verkeer tussen de betrokkenen en wie weet wie er nog aan de andere kant van
de draadloze draad hangt
Tot de
dienders met veel tuut-taat lawaai komen kijken wat er mis is. Die zetten dan
hun blauw autootje met opschrift Gendarmerie of Police, type onze
Drentmobiel, zo dat er nog een rijstrook méér versperd is en de file nog langer
kan worden.
Maar we
kunnen dat hier allemaal wel vertellen, feit is dat we er meer dan drie uren
langer over gedaan hebben dan normaal. En dat allemaal de schuld van de regen.
À propos,
we zijn met droog weer aangekomen, hebben de zon zelfs een fractie van een seconde
gezien (t baasje hoopt dat het de zon was, anders was het weer een
flitsmachien). Maar dat droog aankomen heeft ook niet lang geduurd Het regent
nu ook in La Magdeleine, net als in Parijs, met dit verschil dat er hier geen
files of veel verkeer is
Daarjuist
heb ik even Hilde, het vrouwtje van Zeppos aan de lijn gehad over het
overlijden van Zeppos. We waren gisteren te laat thuis om nog te reageren.
Peter en
Hilde hebben hun verantwoordelijkheid genomen en voor de beste oplossing voor
Zeppos gekozen.
We weten
dat Zeppos het laatste half jaar een uitstekende begeleiding en zorgen heeft
gekregen. De rust die hij kreeg , Hilde die speciaal een menu voor hem kookte
en een maatje in Hercule die blijkbaar verstond wat er met zijn oude versleten
vader aan de hand was.
We leven
met Peter, Hilde en de kinderen mee bij het verlies van trouwe Zeppos. Ook voor
ons was hij een nabij familielid die ook menigmaal samen met de familie bij ons
te gast was in La Magdeleine. Ook die fijne uren komen niet meer weer.
Het gaat
je goed Zeppos en je blijft in onze gedachten als stamvader van onze roedel.
bij
thuiskomst vonden we volgend bericht in onze mailbox:
Suyferhouts Zeppos °28/08/2000 - 22/05/2013
Jaag ze,
lieve vriend,
tot aan de horizon,
jaag ze,
tot in de eeuwigheid
De
stamvader van onze foklijn is overleden en dat pakt ons. De vader van
Hercule, zijn zoon en trouwe metgezel die vier jaar en een half geleden bij hem
kwam inwonen. Ook de vader van onze Heros en Hera,en ook van Harry, Harko en Hadise is niet
meer !
Tijdens
onze terugkomdag op 24 maart zagen wij hem voor het laatst, we waren toen blij
dat hij er nog bij was en dat hij zich nog rustig tussen al zijn nazaten kon
bewegen en kon genieten van de drukte en de belangstelling rondom hem.
Het zat
er aan te komen een half jaar terug meldde Peter zijn baasje al dat het einde
nabij was en dat vrouwtje Hilde voor Zeppos een speciaal menu kookte van kip en
groenten. En Zeppos had terug een opflakkering en had terug een levenswaardig
leven dank zij de opofferingen van de baasjes.
Morgenvroeg
nemen we kontakt met Peter en Hilde en de kinderen, we weten immers wat voor
plaats goeie ouwe Zeppos in de familie in nam. Hercule zijn zoon, ook de zoon
van onze Belle kan zijn plaats nooit innemen maar wel het verdriet van het
verlies verzachten.
Wij,
gaan na een prettige avond uit huis, met gemengde gevoelens slapen. Zeppos was
de eerste echte Drent die we na onze Belle leerden kennen en het was ook de
eerste keuze van onze Belle die van moment één gewonnen was voor de prachtige
reu Zeppos.
Morgen
weten we meer en laten het jullie zeker weten
Dr. Nelly
belde gisterenavond laat nog met de uitslag van het bloed en urine onderzoek.
Daarbij is ook niets abnormaals gevonden bij Hera.
Wij gaan
het dus maar houden op de gevolgen en bijwerkingen van de schijndracht die wel
duidelijk aantoonbaar zijn.
Solidairiteit
op zn honds met haar zus Hadise, die wel duidelijk drachtig is, zullen we het
dan maar noemen !
Morgen
vertrekken we dan naar Frankrijk, de weersvoorspelling met zware regen nodigt
niet uit voor een fijne rit zuidwaarts, en thuis zijn we toch overal zegt ons
baasje !
We zijn
klaar voor twee weken zuidoost Frankrijk, gerust in de gezondheid van onze
roedel zegt het baasje en de plantjes, die ginds de grond in moeten, klaar op
de aanhanger.
Voor
hetgoede weer moeten we ook niet naar
ginds. Ons baasje had aan onze Engelse overbuur gevraagd om de aardappelen en
de boontjes water te geven, maar die meldde ons enkele dagen geleden dat hij
nog niet in actie was moeten komen.
Dat is dus
geen goed nieuws voor wat de te voorziene fruitoogst 2013 gaat zijn. Als het
niet warm genoeg is, of het regent de ganse tijd dan zijn de bijen ook lang
niet zo ijverig dan bij mooi zonnig weer.
Maaaar
de patatjes gaan in elk geval dit jaar groter zijn dan de miezerige dingetjes
van vorig jaar, en die dit jaar dan weer voor onrust in de roedel zorgden.
Omdat het baasje dacht dat Hera last had van zand in haar maag dat mee naar
binnen is gewerkt, samen met de overjaarse aardappelen !
Maar daar
zijn we nu ook achter gekomen dat zand aan aardappelen niet blijft zitten in
een Drentenmaag .
Omdat ons
baasje niet wilde vertrekken vooraleer hij duidelijk wist wat mis is met Hera
trokken we deze ochtend naar de dierenkliniek Sanimalia, de vroegere Sint
Katarina dierenkliniek in Diepenbeek.
Het is een
eindje rijden vanuit Vosselaar maar ons vertrouwen in Nelly is zo groot dat we
ook nog dubbel zover zouden willen rijden. Zij kent ons viertal vanaf het
eerste ogenblik nadat ze geboren zijn en kent ook hun ganse levensloop met alle
wel en wee vandien.
Het baasje
had een afspraak gemaakt voor een röntgen foto van maag en darmgestel en daar
was niets op te vinden van enige obstructie in maag of darmen. Daarna heeft
Nelly ook nog een echo gemaakt van nieren, milt, blaas, lever en alles wat daar
zo allemaal rond hangt.
Bloed is
getrokken net als een urine staal want ons baasje wil echt wel met een gezonde
Hera naar Frankrijk vertrekken.
Omdat er
niet echt iets fout ontdekt is moeten we het labo onderzoek van het bloed en de
urine afwachten en dat kan misschien vanavond al binnen zijn maar we verwachten
eigenlijk niets voor morgen.
Het
vertrek is in elk geval uitgesteld tot vrijdag.
Ook hadden
we Belle mee naar Diepenbeek, omdat ook haar eetlust ooit beter is geweest. We
waren dan toch daar, en Nelly heeft haar ook grondig onderzocht. Maar Belle is
prima in orde bevonden en kan ook iets hebben wat dan slaat op haar gewicht.
Negenentwintig kilo is een goed gewicht dat zeker niet hoger mag worden. Belle
wordt begin november ook al acht jaar en dan dient er al wat meer aan gewichtcontrole
gedaan te worden.
Nadien
mocht Belle nog even mee naar de Maxizoo om nog wat extras uit te zoeken om
mee naar Frankrijk te nemen. Het baasje is van mening dat je eten en snoepjes
uitzoeken moet overlaten aan iemand die er wat van kent ! Dus Belle heeft voor
gans de roedel uitgezocht wat mee moest !
Plezant
feit nog , Hera was vandaag voor de eerste maal in de nieuwe dierenkliniek,
maar ze ging dadelijk naar de weegschaal en ging mooi in het midden zitten
zodat het baasje het gewicht van juist zesentwintig kilo kon aflezen. Even
later toen het baasje aan de balie bezig was met de assistent ging ze nogmaals
ongevraagd op de weegschaal zitten. Geen van onze honden voelt zich onwennig of
bang bij de dierenarts zoveel is duidelijk !
Gisteravond ging ik
met mijn vriendinnen naar een reünie.
Ik verzekerde en beloofde mijne man dat ik stipt om middernacht thuis zou
zijn.
Maar de reünie was zo goed met borreltjes, hapjes, dansen, nog borreltjes ..
, dat ik het uur vergat.
Het gevolg is dat ik om 3 uur in de morgen thuis kwam, .... poepeloere zat.
Bij het binnenkomen riep de koekoeksklok drie maal "koek-koek".
Beseffende dat mijn man dit zou kunnen horen, besloot ik nog negen maal
koek-koek" te roepen.
Ik was zo fier op mezelf over mijn gevatheid, alhoewel goed zat, en mijn
idee, om een klinkende ambras te vermijden met mijn man!
Ik legde mij stilletjes naast hem en bedacht hoe slim en intelligent ik was
geweest....
Tijdens het late ontbijt vroeg hij wanneer ik thuis was gekomen,
waarop ik hem zei dat het stipt om middernacht was, zoals ik beloofd had.
Hij vroeg niets meer, gaf zelfs de indruk voldaan te zijn over mijn antwoord
"Oef ...! Gered!" dacht ik ...
Na een lange stilte zei hij:
"We moeten ons toch een nieuwe koekoeksklok aanschaffen"
"Oh ja schat, waarom?" vroeg ik enigszins ongerust.
"Wel vannacht riep de klok drie maal "koek-koek", vervolgens, ik
weet niet hoe, riep hij "godverdomme, miljarde" .. dan riep hij nog
vier maal "koek-koek"
.... toen gaf hij over in de hal ...... riep weer drie maal
"koek-koek"
.... schoot in een slappe lach ..., en weer riep hij "koek-koek"
....liep naar het salon, trapte op de kat,
Viel over het salontafeltje, kwam naar de slaapkamer, nestelde zich naast
mij in bed, liet nog een laatste "koek-koek" horen, liet een scheet
en viel in slaap...
Vind jij ook niet dat we een nieuwe klok moeten aanschaffen?"
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
